ျမက္ရိတ္သမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတြး

ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ် ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကလည္း စဥ္းစားဆင္ျခင္မိရင္ အေတြးတစ္ခု ရႏိုင္ပါတယ္။

တစ္ေန႔မွာ ျမက္ရိတ္သမား တေယာာက္ က ေတာ္ေတာ္ေလး အလ်င္လိုေနပါတယ္ … ၊ ညေန ေနမေစာင္း ခင္ ၿခံဝင္းကို ျမက္ရိတ္လို႔ ၿပီးခ်င္တယ္။ ဂိုေဒါင္တံခါးကို ဖြင့္ၿပီးေတာ့ ျမက္ရိတ္စက္ကို တြန္းထုတ္လာ ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း power ခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးကို ဆြဲၿပီး စက္ႏိႈးလိုက္ပါတယ္။ စက္က အဆင္ေျပေျပပဲ ႏိုးသြားပါတယ္။
သူက ၿခံဝင္းထဲမွာ ေခါက္တုန္႔ ေခါက္ျပန္ ခဏေလာက္ လွည့္ပတ္ ျမက္ရိတ္ေနရင္း နဲ႔ စက္က နည္းနည္း ေဗြေဖာက္ခ်င္လာတယ္။

ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲ လို႔ သိခ်င္မိတယ္၊ ေျမႀကီးမွာမ်ား တစ္ခုခု ျဖစ္တာလား ဘီးၾကားမွာ တစ္ခုခုညိွသလို အသံထြက္လာၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စက္ရပ္ သြားပါတယ္။ သူလည္း ႀကိဳးစားပမ္းစား ေတာ္ေတာ္ေလး စက္ကို ျပန္ႏိုးပါတယ္၊ ႀကိဳးဆြဲရလြန္းလို႔ လက္ေတြတာ ေညာင္း လာတယ္၊ စက္ကေတာ့ ႏုိးမလာဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမာလာေတာ့ စက္ႏိႈးဖို႔ ႀကိဳးတစ္ခ်က္ ဆြဲလိုက္တိုင္း ေဒါသေတြ ထြက္လာတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက အသက္ကိုျပင္းျပင္း ႐ႈလိုက္ၿပီးေတာ့ “ဘာမ်ားျဖစ္တာပါလဲ” လို႔ ေရရြက္ လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သတိထားလိုက္မိတယ္ … ၊ ျမက္ရိတ္စက္က ဆီျပတ္ေနတာေလ၊ တကယ္ဆို သူက အစကတည္းက သတိထားမိသင့္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အလ်င္လိုေနေတာ့ မစစ္မိဘူးေလ။

သူက ဆီျဖည့္ေနတုန္းမွာ ေတြးမိတယ္ … ေန႔စဥ္နဲ႔ အမွ်လုပ္ငန္း တာဝန္ေတြနဲ႔ အလ်င္သလို … အလ်င္သလို နဲ႔ပဲ … ႐ႈပ္ေထြးေနၾကတဲ့အခါ စိတ္ခြန္အားျဖည့္ဖို႔ကိုလည္း ေမ့ေနတတ္ပါတယ္ …

စာစုေလးက “This little incident taught me a valuable lesson.” ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးနဲ႔ အဆံုးသတ္သြားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာဟာ သစ္ပင္ေနတုိင္းခုတ္ေနၿပီး … ပုဆိန္ေသြးဖို႔ ေမ့ေနတဲ့ ပံုျပင္နည္းနည္း ဆင္တူပါတယ္။ ဒီစာစုမွာေတာ့ မူရင္းစာေရးသူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတာ တူသြားပါတယ္။ ဘယ္ေနရာ မဆို ယူတတ္ရင္ ပညာရပါတယ္။ သင္ခန္းစာရပါတယ္ … ။ တစ္ခုခုျဖစ္တိုင္းမွာ သင္ခန္းစာ၊ ပညာ တစ္ခုခု ရေအာင္ ယူႏိုင္ဖို႔ လုိပါတယ္။ ရလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာ၊ ပညာ တစ္ခုခုကို ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ျပန္သံုးလိုက္မယ္ ဆုိရင္ ပိုမိုအဆင္ေျပလာၾကမွာပါ။

သတိမမူ ဂူမျမင္၊ ဆိုတဲ့ စကားလိုပဲ … သတိမထားမိတဲ့အခါ ဂူႀကီးတစ္လံုးကိုေတာင္ မျမင္တတ္တဲ့ အတြက္ အရာရာကို သတိနဲ႔ လုပ္ကုိင္တတ္မယ္ ဆိုရင္ တစ္ခုခုေတာ့ ရမွာပါ။
.
ဒီေန႕အတြက္

credit: ေအာင္ကိုဦး(UMK)
https://www.facebook.com/searchmyanmar/photos/a.356889637687313.84429.12061627