မႏွစ္ေဆာင္းဦးကေန ဒီကေန႔အထိ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကစာအုပ္ဆုိင္ေတ ြမွာ အေရာင္းရဆံုး စံခ်ိန္တင္ခဲ့တဲ့စာအုပ္တစ္အ ုပ္႐ွိတယ္။ အဲဒီစာအုပ္က Lessons from Madame Chic (ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာေနထိုင္စဥ္က သင္ယူခဲ့ရေသာ ဘဝေနထိုင္မႈတိုးတက္ေရးလွ်ဳိ ႕ဝွက္ခ်က္) ဆိုတဲ့စာအုပ္ျဖစ္တယ္။
စာအုပ္ကိုေရးသားသူက အေမရိကန္ ေတာင္ကယ္ရီဖိုးနီးယားျပည္နယ ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ Jennifer L. Scott ျဖစ္တယ္။ Jennifer က တကယ့္ေတာင္ကယ္ရီဖိုးနီးယားသ ူ ပီသသူျဖစ္တယ္။ သူဟာ ပြင့္လင္းေဖာ္ေ႐ြတယ္၊ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနတတ္တယ္၊ သေရစာႀကိဳက္သူျဖစ္တယ္။ ခႏၶာကိုယ္ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြ က္ တျခားအေမရိကန္လူမ်ဳိးေတြလို ပဲ
ကားေမာင္းၿပီး အားကစား႐ံုမွာ သြားကစားတယ္၊ ဖက္႐ွင္ႏွစ္သက္တဲ့
တျခားမိန္းကေလးေတြလိုပဲ သူ႔အဝတ္ဘီ႐ိုဟာ လွပတဲ့အဝတ္အစားေတြနဲ႔
ျပည့္သိပ္ေနပါတယ္။ ဒါေတာင္ အၿမဲတမ္း “အကႌ်တစ္ထည္လိုေနတယ္”လို႔
ထင္တတ္သူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဝတ္အစားသစ္ေတြကို သူအၿမဲဝယ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာ ႏွစ္ဝက္ၾကာ ေက်ာင္းသြားတက္ခဲ့ရာကေန Jenniferရဲ႕ ဘဝအေတြးအျမင္၊ ေနထိုင္မႈေတြဟာ လံုးဝေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္ ။
ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာ Jennifer ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္အတြင္း Chicလို႔ေခၚတဲ့ ျပင္သစ္အထက္တန္းလႊာေနအိမ္မွ ာ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီျပင္သစ္မိသားစုရဲ႕ဘဝေနထို င္မႈဟာ အထက္တန္းက်ၿပီး ႐ိုးစင္းသာမန္လြန္းတာမို႔ အေမရိကန္မွာႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ Jennifer တစ္ေယာက္ သက္ျပင္းအခါခါခ်ခဲ့ရပါတယ္။
သာဓကျပရရင္ Chic မိသားစုဟာ အစားအစာအေပၚ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပမႈ႐ွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္မိသားစုလံုး အစားအစာ မသံုးေဆာင္ခင္ ဘာသေရစာမွ မစားၾကဘူး။ ဒါမွ တစ္ေန႔သံုးနပ္ဆိုတဲ့ အစားအစာအေပၚ စိတ္ပါပါစားေသာက္ႏိုင္ၾကတာျ ဖစ္တယ္။ အိမ္ကို ဧည့္သည္မလာလည္း၊ ဒီမိသားစုအတြက္ပဲ ညစာျပင္ဆင္ရတယ္ဆိုေပမယ့္လည္ း Mrs. Chicက အစားအစာကို စိတ္ပါလက္ပါ ျပင္ဆင္တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ခ်က္ျပဳတ္တာမ်ဳိးမ႐ွိဘဲ ေကာင္းမြန္တဲ့ပန္းကန္ခြက္ေယ ာက္နဲ႔ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့အစားအစ ာေတြကို
တည္ခင္းတတ္ပါတယ္။ တစ္အိမ္သားလံုး စားပဲြမွာဝိုင္းထိုင္ၿပီး အစားအစာေတြကို
လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ သံုးေဆာင္ၾကပါတယ္။ အစာစားေနတုန္း အခ်င္းခ်င္း
စကားေျပာဆိုတာကလဲြလို႔ သတင္းစာၾကည့္ေနသူ၊ တီဗီြဖြင့္ၾကည့္သူ၊
ဖုန္းၾကည့္သူေတြ မ႐ွိၾကပါဘူး။ အထက္တန္းလႊာ ဒီေနအိမ္မွာ
ေ႐ွးက်တဲ့တီဗီြတစ္လံုးပဲ႐ွိ ၿပီး အဲဒီတီဗီြက ဧည့္ခန္းရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္႐ွိေနခဲ့ပါ တယ္။
ၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ တစ္ခါမွဖြင့္ၾကည့္ပံု မရခဲ့ပါဘူး။
Mr. Chic က မနက္တိုင္း ၆ခဲြမွာ ေနအိမ္ကထြက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Mrs. Chic က မနက္တိုင္း ၅နာရီမွာထၿပီး မနက္စာျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာေတာင္ Mrs. Chicကို ဆံပင္စုတ္ဖြားနဲ႔ ပိုသီပတ္သီပံုစံမ်ဳိး၊ ညဝတ္အိပ္အကႌ်ဝတ္ဆင္ၿပီး စားေသာက္ခန္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ေနတာမ်ဳိးကို Jennifer တစ္ခါမွ မေတြ႔ခဲ့ဖူးပါဘူး။ မနက္ပိုင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္မ်ားမ်ား မနက္စာျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့ Mrs. Chicဟာ သပ္ရပ္တဲ့ဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔
စားပဲြတစ္ေနရာမွာထိုင္ၿပီး သူ႔အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ မနက္စာကို
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တစ္ကိုက္ခ်င္း အရသာခံ စားသံုးေနခဲ့တတ္ပါတယ္။
Chic မိသားစုဟာ အိမ္ေကာင္း၊ ကားေကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုေပမယ့္ အျပင္ထြက္တဲ့အခါ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကားကိုအသံုးမျပဳဘဲ လမ္းေလွ်ာက္တာကိုပဲလုပ္ခဲ့ပ ါတယ္။ Mrs. Chicက ခႏၶာကိုယ္သြယ္လ်သူမဟုတ္ေပမယ ့္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိန္းမပီသသူျဖစ္တယ္။
Mrs. Chic ကို ပဲရစ္လမ္းမေပၚက ျပင္သစ္အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ Jennifer ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ခဲ့မိပါတယ္။
အရပ္ျမင့္သူျဖစ္ျဖစ္၊ နိမ့္သူျဖစ္ျဖစ္၊ ခႏၶာကိုယ္ဝသူ၊ ပိန္သူျဖစ္ျဖစ္
အဲဒီအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ က်က္သေရ႐ွိၿပီး အမ်ဳိးသမီးေတြမွာ႐ွိတတ္တဲ့
တမူထူးျခားတဲ့ဆဲြေဆာင္မႈတစ္ မ်ဳိးကို ထုတ္လႊတ္ေနခဲ့ပါတယ္။
“သူတို႔ဟာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မႈအျပ ည့္နဲ႔
လူတိုင္းရဲ႕ကိုယ္ေနဟန္ထားက ရည္မြန္လွပလို႔ေနတယ္”လို႔
Jenniferကဆိုခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးသမီးတို႔ရဲ႕လွပမႈဟာ
သြယ္လ်တဲ့ခႏၶာကိုယ္အခ်ဳိးအစ ားေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ မိမိကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မႈ၊ ရည္မြန္တဲ့ကိုယ္ဟန္အျပဳအမူေ ၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပဲရစ္ၿမိဳ႕က ကမာၻ႔ဖက္႐ွင္ၿမိဳ႕ျဖစ္တယ္ဆိ ုေပမယ့္ Chicမိသားစုလိုပဲ တျခားျပင္သစ္လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ အဝတ္ဘီ႐ိုမွာ မတူတဲ့အခ်ိန္ကာလမွာဝတ္ဆင္ဖိ ု႔ အဝတ္အစားအနည္းငယ္ကလဲြလို႔ တျခားအဝတ္အစားအပိုေတြ မ႐ွိဘူးဆိုတာကို Jennifer သတိထားခဲ့မိတယ္။
ဥပမာ– Mrs. Chicရဲ႕ အဝတ္ဘီ႐ိုမွာ အဝတ္အစား ဆယ္ထည္ပဲ႐ွိပါတယ္။ အဝတ္အစားမမ်ားေပမယ့္ အဝတ္အစားတိုင္းဟာ အရည္အေသြးေကာင္းၿပီး သပ္ရပ္သန္႔႐ွင္းပါတယ္။ Mrs. Chicဟာ ေန႔တိုင္း တူတဲ့အဝတ္အစားကို ဝတ္ဆင္ထားတယ္ဆိုေပမယ့္ ျမင္ရသူတိုင္းကို သပ္ရပ္ရည္မြန္တဲ့ခံစားခ်က္မ ်ဳိး ေပးေနခဲ့ပါတယ္။
Jenniferကသူေနခဲ့ဖူးတဲ့မိသာ းစုကို
Mr. Chic နဲ႔ Mrs. Chic လို႔ သူ႔စာအုပ္ထဲမွာ ေခၚေဝၚထားပါတယ္။ Chic
ကိုဘာသာျပန္ရရင္ “ေခတ္ဆန္ေၾကာ့ေမာ့တယ္”လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ Mr. Chic နဲ႔
Mrs. Chic တို႔ကိုယ္ေပၚမွာ Jenniferေတြ႔ျမင္ရတဲ့ Chicရဲ႕တကယ့္အဓိပၸာယ္က
“chicဆိုတာ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ နာမည္ႀကီးတံဆိပ္လက္ကိုင္အိတ ္ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္ႀကီးတံဆိပ္အဝတ္အစားေတြ ဘီ႐ိုအျပည့္ထည့္ထားတာမ်ဳိးက ို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘဝကို စည္းကမ္းတက်ေနထိုင္တာမ်ဳိး၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ႐ိုးစင္းတဲ့ဘဝကို ျဖတ္သန္းတာမ်ဳိးျဖစ္တယ္”။
ဝယ္ယူသံုးစဲြတယ္၊ ဇိမ္ခံတယ္ဆိုတာ အာဏာ႐ွိ ေငြေၾကး႐ွိလူတန္းစားေတြျဖစ္ ၿပီး ႐ိုး႐ွင္းမႈေတြနဲ႔ ဘဝကိုေအးေဆးၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းေနသူေတြကေတာ့ အထက္တန္းလႊာလူတန္းစားတို႔ရဲ ႕ ဘဝအရည္အေသြးပဲျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Feb. 18. 2014)
စာအုပ္ကိုေရးသားသူက အေမရိကန္ ေတာင္ကယ္ရီဖိုးနီးယားျပည္နယ
ဒါေပမယ့္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာ ႏွစ္ဝက္ၾကာ ေက်ာင္းသြားတက္ခဲ့ရာကေန Jenniferရဲ႕ ဘဝအေတြးအျမင္၊ ေနထိုင္မႈေတြဟာ လံုးဝေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္
ပဲရစ္ၿမိဳ႕မွာ Jennifer ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္အတြင္း Chicလို႔ေခၚတဲ့ ျပင္သစ္အထက္တန္းလႊာေနအိမ္မွ
သာဓကျပရရင္ Chic မိသားစုဟာ အစားအစာအေပၚ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပမႈ႐ွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္မိသားစုလံုး အစားအစာ မသံုးေဆာင္ခင္ ဘာသေရစာမွ မစားၾကဘူး။ ဒါမွ တစ္ေန႔သံုးနပ္ဆိုတဲ့ အစားအစာအေပၚ စိတ္ပါပါစားေသာက္ႏိုင္ၾကတာျ
ၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ တစ္ခါမွဖြင့္ၾကည့္ပံု မရခဲ့ပါဘူး။
Mr. Chic က မနက္တိုင္း ၆ခဲြမွာ ေနအိမ္ကထြက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Mrs. Chic က မနက္တိုင္း ၅နာရီမွာထၿပီး မနက္စာျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာေတာင္ Mrs. Chicကို ဆံပင္စုတ္ဖြားနဲ႔ ပိုသီပတ္သီပံုစံမ်ဳိး၊ ညဝတ္အိပ္အကႌ်ဝတ္ဆင္ၿပီး စားေသာက္ခန္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ေနတာမ်ဳိးကို Jennifer တစ္ခါမွ မေတြ႔ခဲ့ဖူးပါဘူး။ မနက္ပိုင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္မ်ားမ်ား မနက္စာျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့ Mrs. Chicဟာ သပ္ရပ္တဲ့ဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔
Chic မိသားစုဟာ အိမ္ေကာင္း၊ ကားေကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုေပမယ့္ အျပင္ထြက္တဲ့အခါ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကားကိုအသံုးမျပဳဘဲ လမ္းေလွ်ာက္တာကိုပဲလုပ္ခဲ့ပ
Mrs. Chic ကို ပဲရစ္လမ္းမေပၚက ျပင္သစ္အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ Jennifer ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ခဲ့မိပါတယ္။
“သူတို႔ဟာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မႈအျပ
ပဲရစ္ၿမိဳ႕က ကမာၻ႔ဖက္႐ွင္ၿမိဳ႕ျဖစ္တယ္ဆိ
ဥပမာ– Mrs. Chicရဲ႕ အဝတ္ဘီ႐ိုမွာ အဝတ္အစား ဆယ္ထည္ပဲ႐ွိပါတယ္။ အဝတ္အစားမမ်ားေပမယ့္ အဝတ္အစားတိုင္းဟာ အရည္အေသြးေကာင္းၿပီး သပ္ရပ္သန္႔႐ွင္းပါတယ္။ Mrs. Chicဟာ ေန႔တိုင္း တူတဲ့အဝတ္အစားကို ဝတ္ဆင္ထားတယ္ဆိုေပမယ့္ ျမင္ရသူတိုင္းကို သပ္ရပ္ရည္မြန္တဲ့ခံစားခ်က္မ
Jenniferကသူေနခဲ့ဖူးတဲ့မိသာ
ဝယ္ယူသံုးစဲြတယ္၊ ဇိမ္ခံတယ္ဆိုတာ အာဏာ႐ွိ ေငြေၾကး႐ွိလူတန္းစားေတြျဖစ္
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Feb. 18. 2014)
No comments:
Post a Comment