ေနာက္ဆံုးမွာ ေမာင္တင္နဲ႔ မခင္ ကြာရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ကြာရွင္းတမ္းမွာ မ်က္ရည္မရွိဘူး၊ ေနာင္တမရွိဘူး။ ဘာဆို ဘာမွမရွိဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ စကားေျပာေတာ့ မခင္က…
“တတိယလူက ဘယ္သူလဲ?”
“ေဘးအိမ္က မစိန္ပါ”
“ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့တာလဲ”
“လြန္ခဲ့တဲ့ ၃လေလာက္က ကိုယ္အိုဗာတိုင္ဆင္းၿပီး ျပန္လာတဲ့ညမွာ အိမ္ေသာ့ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ တံခါးေခါက္ၿပီး မခင္ကို ႏိႈးခဲ့တယ္။ ကိုယ္ဘယ္လိုႏိႈးႏိႈး မခင္ မႏိုးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးအိမ္က မစိန္ႏိုးလာၿပီး မခင္ကိုဖုန္းနဲ႔ႏိႈးဖို႔ ကိုယ့္ကို သူ႔အိမ္ထဲေခၚတယ္။ ကိုယ္ဖုန္းဆက္လဲ မခင္က မႏိႈးဘူး။ အဲဒီလိုနဲ႔ မစိန္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းဆိုဖာမွာ ကိုယ္အိပ္ခဲ့ရတယ္”
“တစ္ညထဲနဲ႔ ျဖစ္သြားေရာ့လား…”
“အရင္လက ကိုယ္အိုဗာတိုင္ဆင္းၿပီး ျပန္လာေတာ့ အိမ္ေသာ့ေမ့ခဲ့ျပန္တယ္။ ကိုယ္ဘယ္လိုေခၚေခၚ မခင္ မႏိုးျပန္ဘူး။ ကံေကာင္းလို႔ မစိန္က ကိုယ့္ကို ေခၚၿပီး သူ႔ကုတင္မွာ အိပ္ေစခဲ့တယ္”
“ဟင္း…. ကၽြန္မအအိပ္မက္လို႔ ျဖစ္ရတာပါ”
အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေမာင္တင္ဟာ အိုဗာတိုင္ဆင္းျပန္လာတိုင္း
လင္ေယာက္်ားကို ဆံုးခဲ့ေပမယ့္ ဥစၥာပစၥည္းေတြကို မခင္ရလိုက္တယ္။ မၾကာဘူး… ေယာက္်ားအသစ္တစ္ေယာက္ကိုပါ မခင္ရလိုက္တယ္။
ေယာက္်ားအသစ္ မခင္ဆီ ေျပာင္းလာတဲ့ေန႔က ေမာင္တင္ အိမ္ကဆင္းတဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။
ေယာက္်ားအသစ္နဲ႔ ေမာင္တင္ ေလွကားမွာ ဆံုၾကတယ္။ ေယာက္်ားအသစ္က ေမာင္တင္ကို…
“ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လြတ္ပါ.. ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ လင္မယားကြာရွင္းၾကရတယ္”
“ဒါ ခင္ဗ်ားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ေဖာက္ျပားခဲ့မိလို႔ အခုလိုျဖစ္ရတာပါ”
“ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လြတ္ပါ… ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားဘဝ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရတယ္”
“ကိစၥမရွိပါဘူး… ၿပီးတာေတြက ၿပီးသြားခဲ့ၿပီ… မခင္ကို ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေရွာက္လိ
“သူ အအိပ္မမက္ပါဘူး.. ဒါ သက္သက္မဲ့ေျပာေနတာ”
“သူ အအိပ္မက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အိုဗာတိုင္ဆင္းၿပီ
“တကယ္ဆို သူအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔ တံခါးဖြင့္မေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ သူ စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔ ဖြင့္မေပးတာ… ခင္ဗ်ားအိမ္ျပန္ေနာက္က်တိုင
Credit : ဟာသရပ္ကြက္
.https://www.facebook.com/searchmyanmar/photos/a.356889637687313.84429.120616274
No comments:
Post a Comment