"ပါရမီေတာ္ဆယ္ပါး"

••••••••••••••••••••
ဒါနစေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေက်းဇူးဂုဏ္တုိ႔ကို ျပည့္စံုေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ၾကီးမ်ားကို “ပရမ” - သူေတာ္သူျမတ္ဟု ေခၚသည္ ထိုသို႔ ပရမ မည္ေသာ ဘုရားအေလာင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ က်င့္ၾကံျပဳလုပ္ အားထုတ္အပ္ေသာ ဒါန စေသာ တရားဆယ္ပါးကို “ပါရမီ” ဟုေခၚသည္။ ထိုပါရမီေတာ္မ်ားသည္ -

ဒါန၊ သီလ၊ ေနကၡမၼ၊ ပည၊ ၀ီရိယာ။

ခႏၱီ၊ သစၥ၊ ဓီ႒ာန၊ ေမတၱ၊ ဥေပကၡာ - ဟူေသာ လကၤာေဆာင္ပုဒ္အရ -

(၁) ဒါနပါရမီ
(၂) သီလပါရမီ
(၃) ေနကၡမၼပါရမီ
(၄) ပညာပါရမီ
(၅) ၀ီရိယပါရမီ
(၆) ခႏၱီပါရမီ
(၇) သစၥာပါရမီ
(၈) အဓိ႒ာပါရမီ
(၉) ေမတၱာပါရမီ
(၁၀) ဥေပကၡာပါရမီ - ဟူ၍ (၁၀)ပါး အျပားရွိသည္။

♦ မိမိခႏၶာကိုယ္မွအပျဖစ္ေသာ "ပစၥည္းဥစၥာ"တုိ႔ကို စြန္႕၍
ျဖည့္က်င့္လွ်င္ ပါရမီဆယ္ပါးျဖစ္သည္၊
♦ "ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္း"ကို စြန္႕လႊတ္၍ ျဖည့္က်င့္လွ်င္
ဥပပါရမီဆယ္ပါး ျဖစ္သည္၊
♦

"အသက္"ကိုစြန္႕၍ ျဖည့္က်င့္လွ်င္
ပရမတၳပါရမီဆယ္ပါးျဖစ္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားအားျဖင့္ သံုးဆယ္ျဖစ္ေလသည္။


"၁ - ဒါနပါရမီ"
-------------------
ပါရမီဆယ္ပါးတို႔တြင္ ဒါနပါရမီသည္ ဦးစြာ ျဖည့္က်င့္ရမည့္ ပါရမီျဖစ္သည္။ ဒါနတရားသည္ စိတ္ႏွလံုးကို ႏူးညံ႕ေစတတ္ေသာ တရားျဖစ္၏။ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ေသာသူသည္ ထုိဒါန၏ေက်းဇူးျပဳေပးမူေၾကာင့္ သီလ ေဆာက္တည္ရန္၊ သမထဘာ၀နာ ပြားမ်ားရန္၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားရန္ စိတ္ႏွလံုး ႏူးည့ံျပီး ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ဒါနမပါဘဲ သံသရာခရီးသြားရလွ်င္ သုဂတိဘ၀ေကာင္းကို ရရန္ ခက္၏။ သုဂတိ ဘ၀ကိုရျပန္လွ်င္လည္း ေသာဂသမၸတၱိျပည့္စံုဖုိ႔ရန္ ခက္ခဲျပန္၏၊ ထိုအခါ ကုသိုလ္တရားကို ရွာေဖြ ျပဳလုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ရွာေဖြျပဳလုပ္ႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ သံသရာခရီးသြားမရပ္စဲသြားေသာ သူမ်ားမွာာ ဒါနတရားကို အထူးအားထုတ္ဖို႔ အေရးၾကီးလွေပသည္။

သာမန္အလွဴရွင္တုိ႔သည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကို အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ေရြးခ်ယ္၍ “ဤေကာင္းမူ ျမတ္ဒါေၾကာင့္ လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀ ေရာက္ရွိျပီး လူ႔စည္းစိမ္၊ နတ္စည္းစိမ္ ခံစား စံစားရပါလုိ၏” ဟု ၀႗နိႆိတ ဒါနမ်ိဳးကို ျပဳတတ္ၾက၏။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ၾကီးမ်ားမွာမူ အလွဴခံကိုလည္း မေရြးခ်ယ္၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ ရဖို႔ရန္သာ ရည္ရြယ္ရင္း ရွိေတာ္မူၾကေပသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဒါနပါရမီကိို ျဖည့္က်င့္ရန္ သုေမဓာရေသ့ဘ၀က အဓိ႒ာန္ေတာ္မူခဲ့သည့္ အတုိင္း ေလးအသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းကာလအတြင္း ျဖစ္ေလရာဘ၀တို႔၌ ထီးန္းစည္းစိမ္ ဥစၥာပစၥည္း ေရႊ ေငြစသည့္ သက္မဲ့၀တၳဳပစၥည္းမ်ားအျပင္ ဇနီး မယား သမီး သားႏွင့္ အဂၤါ ေျခလက္ အသက္တုိ႔ကိုပါ စြန္႕လွဴေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

"၂ - သီလပါရမီ"
--------------------
သီလပါရမီ၌ သီလသဒၵါသည္ ေကာင္းေသာအက်င့္၊ ေကာင္းစြာထားရွိျခင္း၊ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကို ေဟာဆို၏။ သီလေစာင့္ထိန္းသူ သႏၱာန္၌ ကာယကံမူ ၀စီကံမူတုိ႔သည္ အထိန္းမရွိေသာ ခ်ည္ခင္ပမာ ျဖစ္လုိရာ ဖရုိဖရဲ မျဖစ္ေပၚေတာ့ေပ၊ ကုသုိလ္ဟူသမွ်သည္လည္း သီလႏွင့္ကင္း၍ ေကာင္းစြာမျဖစ္ႏုိင္ေပ၊ သီလရွိသူသႏၱာန္မွာသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကာယကံမူ ၀စီကံမူတုိ႔ကို ရုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ျဖစ္ခြင့္မေပးဘဲ သိမ္ေမြ႕ ႏူးညံ့ေအာင္ အဆင့္ဆင့္ျဖစ္ပြားေအာင္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းအျဖစ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာရြက္ေဆာင္ တတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း သီလ ဟု ေခၚဆုိရေလသည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သီလပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ရန္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘ၀က အဓိိ႒ာန္ေတာ္မူခဲ့သည့္အတုိင္း ေလးအသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလအတြင္း ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလ စသည္ျဖင့္ သီလပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့သည္။ စာမရီသားေကာင္သည္ မိမိ၏ ျမီးဆံကို အသက္ႏွင့္လဲ၍ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ယစ္မသည္ မိမိ၏ဥကို အသက္ႏွင့္လဲ၍ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္လည္း မိမိ၏သီလကို အသက္ႏွင့္ လဲ၍ပင္ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

"၃ - ေနကၡမၼပါရမီ"
--------------------
ေနကၡမၼပါရမီ၌ ေနကၡမၼသဒၵါသည္ ထြက္ေျမာက္ျခင္းဟူေသာ အနက္ကိုေဟာ၏။ ထြက္ေျမာက္ျခင္း ဟူသည္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ျခင္း၊ ကာမ (ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အာရုံငါးပါ ကာမဂုဏ္တရား) မွ ထြက္ေျမာက္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္ပါးရွိ၏၊ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ျခင္းမွာ အက်ိဳးျဖစ္၍ ကာမမွ ထြက္ေျမာက္ျခင္းမွာ အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ကာမမွ ထြက္ေျမာက္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ႏုိင္မွ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ႏုိင္သည္။

ကာမသည္ ကိေလသာကာမႏွင့္ ၀တၳဳကာမဟူ၍ ႏွစ္ပါးရွိသည္၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အာရုံကို လုိခ်င္မက္ေမာတတ္ေသာ ေလာဘကိေလသာကို ကိလသာကမ ဟု ေခၚသည္၊ မက္ေတာတြယ္တာဖြယ္ရာ အရာ၀တၳဳအစုစုကို ၀တၳဳကာမ ဟု ေခၚသည္။ ထုိကာမႏွစ္မ်ိဳးမွ ကင္းလြတ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းျခင္းကို ေနကၡမၼပါရမီ ဟု ေခၚသည္။

ေနကၡမၼပါရမီ ျဖည့္က်င့္ရန္အတြက္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းမွာ ေတာထြက္၍ ရေသ့ရဟန္း ျပဳလုပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေလးအသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလအတြင္း ေနကၡမၼပါရမီကို ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ေလသည္။

"၄ - ပညာပါရမီ"
------------------
လက္မူ၊ စက္မူ၊ ေတြးေခၚသိျမင္မူ စေသာ ၀ိဇၨာ သိပၸ အတတ္ပညာဟူသမွ်ကို သိျမင္ႏုိင္ျခင္း၊ လူတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးကို ေဆာင္ႏုိင္ေသာ အတတ္ပညာ အသိပညာ အားလံုးကို တတ္ကြ်မ္းနားလည္ျခင္းႏွင့္ အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ဆက္စပ္ေျမာ္ျမင္ႏုိင္ျခင္းသည္ ပညာျဖစ္သည္။
ပညာရွိတုိ႔ထံ အဖန္ဖန္ ေမးျမန္းျခင္း စသည္ျဖင့္ ပညာတုိးပြားျခင္းအေၾကာင္း ခုႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ ထုိခုႏွစ္မ်ိဳးတုိ႔မွာ -

(၁) ပညာရွိတုိ႔ထံ အဖန္ဖန္ ေမးျမန္းျခင္း၊

(၂) ကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္း၊

(၃) သဒၶါ ၀ီရိယ စသည္တုိ႔ကို ညီမွ် ေနေစရျခင္း၊

(၄) ပညာမဲ့သူတို႔ကို ေရွာင္ရျခင္း၊

(၅) ပညာရွိတုိ႔ကို ေပါင္းသင္းရျခင္း၊

(၆) ခက္ခဲေသာ သေဘာတရားမ်ားကို ေတြေတာ စဥ္းစားရျခင္း၊

(၇) ေလ်ာင္း ထုိင္ ရပ္ သြား အျမဲတမ္းအားျဖင့္ ပညာပြားရန္ ရည္သန္ေနရျခင္း တုိ႔-ျဖစ္ၾကသည္။

ေဆာင္ပုဒ္ ။ ။ “ဖန္ဖန္ေမးမူ၊ ၀တၳဳစင္ေစ၊ ဣေျႏၵညီမွ်၊ ဗာလကိုၾကဥ္၊ ဉာဏ္ရွိယွဥ္မွ၊ ဆင္ျခင္နက္လွ၊ ဓိမုတၱသည္၊ ဉာဏပြားေၾကာင္း၊ ခုႏွစ္တည္း” (ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္)

ထုိထုိကိစၥတုိ႔၌ ပညာတရားသည္ ေရွ႕ေဆာင္ဦးစီးအၾကီးအမွဴးအျဖစ္ျဖင့္ ျဖစ္ေသာအခါ ၀ီမံသာဓိပတိ ဟူ၍ ေခၚ၏။ ထုိပညာသည္ သုတမယပညာ၊ စိႏၱာမယပညာ၊ ဘာ၀နာမယပညာဟူ၍ ပညာသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ၾကားနာရ၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပညာ၊ ၾကံစည္သျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပညာ၊ စ်ာန္၀င္စားခုိက္၊ ဖုိလ္၀င္စားခိုက္တို႔၌ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပညာတုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အေလာင္းေတာ္သည္ သုတမယပညာ စိႏၱာမယပညာတို႔ကို အရင္းခံထား၍ ေလာကီစ်ာန္အဘိညာဏ္ႏွင့္တကြ သခၤါရုေပကၡာ ၀ိပႆနာဉာဏ္တုိင္ေအာင္ေသာ ေလာကီ ဘာ၀နာမယ ပညာတို႔ကို ရွာမွီးခဲ့ေလသည္။ ထုိပညာျဖင့္ သတၱ၀ါတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးကို ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့သည္။

"၅ - ၀ီရိယပါရမီ"
-------------------
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရာ၌ အေရ၊ အေၾကာ၊ အရုိးမွ်သာ ၾကြင္းက်န္ျပီး၊ အသားအေသြးေတြအားလံုး ခန္းေျခာက္သြားပါေစ၊ ၀ီရိယကို ေလွ်ာ့ခ်ရုိးမရွိ၊ ဇြဲလံု႕လအျပည့္ျဖင့္ ၾကိဳးစား ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့သည္။

ရည္မွန္းခ်က္ ကိစၥတစ္ရပ္ ျပီးေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သည့္အခက္အခဲမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရေစကာမူ ေနာက္မတြန္႕၊ အခက္အခဲ အဟန္႕အတားမ်ားကို ၾကိဳးစားေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ပန္းတုိင္သို႔ မေရာက္ေရာက္ ေအာင္ ခ်ီတက္ၾကိဳးပမ္းမူသည္ ၀ီရိယျဖစ္သည္။ ဇြဲလံု႕လ ၀ီရိယကို အေလွ်ာ့မေပးဘဲ မေနမနား ၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းသည္ ၀ီရီယပါရမီ ျဖည့္က်င့္မူျဖစ္သည္။ ေကာင္းျမတ္ မွန္ကန္၍ စြဲျမဲျပင္းထန္စြာ အားထုတ္ေသာ ၀ီရိယကို သမၼာ၀ါယာမဟု ေခၚသည္။ ၀ီရိယပါရမီျဖည့္က်င့္ရာ၌ သမၼာ၀ါယာမကိုသာ ဆည္းပူးပြားမ်ား အားထုတ္လ်က္ ျပည့္၀ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ရသည္။ မျဖစ္ေသးေသာ ကုသိုလ္အသစ္မ်ား ျဖစ္ရန္၊ ျဖစ္ျပီးေသာ အကုသုိလ္အေဟာင္းမ်ားကို ပယ္ရန္ အားထုတ္မူ စေသာ သမၼပၸဓာတ္သည္ ၀ီရိယာဓိပတိပင္ ျဖစ္သည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ၀ီရိယပါရမီေတာ္ကို ျဖည့္က်င့္ရာ၌ သားေကာင္ဖမး္ေသာ ျခေသၤ့မင္းပမာ လုပ္ငန္းကိစၥၾကီးသည္ ငယ္သည္ သေဘာမထား၊ မည္သည့္အခါမွ် ၀ီရိယကို ေလွ်ာ့ေလ့မရွိ။ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိ႔၌ ေတြ႕ၾကံဳလာေသာ မိမိသူတပါး အေရးကိစၥမွန္သမွ်တုိ႔ကို မည္သည့္ နည္းႏွင့္မွ် ေနာက္မဆုတ္ဘဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရြက္ေဆာင္ အားထုတ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။


"၆ - ခႏၱီပါရမီ"
--------------
ခႏၱီဟူသည္ သည္းခံခြင့္လႊတ္မူ ျဖစ္သည္၊ ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ေသာ္လည္း စိတ္တက္ၾကြမူ မရွိ၊ ဒုကၡႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရေသာ္လည္း စိတ္မပ်က္၊ အမ်က္မထန္၊ သည္းခံျခင္း ႏွလံုးခိုင္ခံ့ျခင္းကို ခႏၱီ ဟုေခၚသည္။ ခႏၱီ၏သေဘာမွာ အေဒါသျဖစ္သည္။

သည္းခံလုိက္ရသျဖင့္ စိတ္ဆုိးမူ၊ ပူပန္မူ၊ အားငယ္မူ မျဖစ္ေပ၊ သည္းခံျခင္းထက္ ျမင့္ျမတ္ေသာ က်င့္စဥ္မရွိေပ (ခႏၱ်ာ ဘိေယ်ာ န ၀ိဇၨတိ)။ သည္းခံျခင္းသည္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ အက်င့္ (ခႏၱီ ပရမံ ကေပါ တိတိကၡာ) ျဖစ္သည္။ သည္းခံျခင္းသည္ အျငိမ္းခ်မး္ဆံုး ေသာေအာင္ျမင္မူကို ေပးစြမ္းႏုိင္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ခႏၱီပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

"၇ - သစၥာပါရမီ"
-------------------
မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာဆုိမူမွ ေရွာင္ၾကဥ္၍ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္စြာ ေျပာဆုိျခင္းသည္ သစၥာပါရမီ မည္၏။ သစၥာ၏ ပဓာန လကၡဏာမွာ အမွန္အကန္ ေျပာဆုိမူ ၀စီသစၥာ (မုသာ၀ိရမဏ သစၥာ) ျဖစ္သည္။ သစၥာပါရမီသည္ အျခားပါရမီတို႔ထက္ ထူးျခားမူရွိ၏။ သစၥာပါရမီေတာ္၌ မိမိျပဳအပ္ေသာ သစၥာစကားျဖင့္ လုိအပ္ေသာအရာကို ေတာင့္တလွ်င္ ခဏခ်င္း ျပည့္စံုေစနုိင္ေသာ သတၱိထူးရွိ၏။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္တုိ႔သည္ ျဖစ္ေလရာရာ ဘ၀တုိင္း သစၥာပါရမီကို အသက္စြန္႕၍ ျဖည့္က်င့္ၾက၏။ မုသာ၀ါဒကို လံုး၀ ေရွာင္ၾကဥ္ၾက၏။ မဟာသုတေသာမဇာတ္၌ “ေျမျပင္တစ္၀န္း၌ အလံုးစံုေသာ အရသာမ်ိဳးတုိ႔ ရွိၾကရာ ထုိအရသာတုိ႔တြင္ သစၥာသည္သာလွ်င္ အခ်ိဳျမ္ိန္ဆံုး အရသာျဖစ္ေပ၏” ဟူ၍ ေဟာဆိုထားေတာ္မူ၏။ “ကတိသစၥာ၊ တည္ေသာခါ၀ယ္၊ ၾသဇာေလးနက္၊ ေပၚဆီတက္၍၊ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္၊ ေဆးဖက္၀င္၏” ဟူ၍လည္း ဖြဲ႕ဆုိၾက၏။

သစၥာတရား ထြန္းကားရာေခတ္၌ သစၥာစကားသည္ အလုိရွိရာ ေကာင္းက်ိဳးကို ခ်က္ခ်င္းေပးႏုိင္၏ မုသာ၀ါဒစကားသည္လည္း ဆုိးက်ိဳးကို ခ်က္ခ်င္းပင္ေပးႏုိင္၏။ မုသာ၀ါဒထြန္းကားရာ ေခတ္ကာလ၌ သစၥာစကားတုိ႔လည္း ခ်က္ျခင္း အစြမ္းမျပႏုိင္၊ မုသာ၀ါဒ အကုသုိလ္တရားတို႔လည္း ခ်က္ခ်င္း အစြမ္းမျပႏုိင္ေတာ့ေပ။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကား ေလးအသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလအတြင္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၌ သစၥာပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

"၈ - အဓိ႒ာန္ပါရမီ"
---------------------
အဓိ႒ာန္ပါရမီဟူသည္ မည္သည့္ကိစၥ၊ မည္သည့္အေျခအေန၊ မည္သည့္ အေႏွာက္အယွက္ အဟန္႕အတား အခက္အခဲႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရသည္ျဖစ္ေစ မိမိရည္ရြယ္အပ္သည့္ အလုပ္ကိစၥကို မေရြ႕မရွား မတုန္မလူပ္ ၾကံ႕ၾကံ႕တည္လ်က္ ျပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိ႒ာန္ျပဳရာ၌ ၾကံ႕ခ်ိဳကဲ့သို႔ က်င့္ရသည္။ ၾကံ႕ခ်ိဳ ဟူသည္ တစ္ေခ်ာင္းတည္းသာရွိ၏။ ႏွစ္ေခ်ာင္းမရွိ။ အဓိ႒ာန္ဟူသည္လည္း အဓိ႒ာန္သည့္အတုိင္း အတည္သာျဖစ္ရမည္။ ႏွစ္ခြမရွိရ၊ ႏွစ္မ်ိဳးမရွိရ၊ အလုပ္ကိစၥ မျပီးစီးသည္ မရွိရ၊ ျမဲမဲျမံျမံ ေသေသခ်ာခ်ာ က်င့္ၾကံရမည္ဟု ဆုိလုိသည္။

“သစၥာဓိ႒ာန္ျပဳၾကပါသည္” ဟု တြဲ၍ သံုးရုိးစဥ္လာရွိေနေသာ္လည္း သစၥာႏွင့္ အဓိ႒ာန္သည္ တျခားစီ ျဖစ္သည္။ ေကာငး္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဆုိးသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္ကန္ျခင္းသေဘာကို အေျခံခံျပဳျပီး လုိအပ္ေသာ အရာကိုေတာင့္တျမြတ္ဆိုျခင္းသည္ သစၥာမည္၏။ မိမိစိတ္ဆံုးျဖတ္ ရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ျပီးေျမာက္ေအာင္ ျပည့္စံုျပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ အဓိ႒ာန္မည္၏။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဒါနစေသာ ပါရမီအက်င့္မ်ားကို က်င့္ရာ၌ ၾကိဳတင္အဓိ႒ာန္ျပဳျပီးမွ ထုိအဓိ႒ာန္အခ်က္အတုိင္း စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားသည့္အတုိင္း ကိစၥတစ္ခုကို ျပည့္စံုုျပီးေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ေလသည္။

"၉ - ေမတၱာပါရမီ"
--------------------
သူတပါးတို႔၏ အက်ိုဳးစီးပြားျဖစ္ထြန္းမူကို လုိလားျခင္းသည္ ေမတၱာမည္၏။ လင္ခ်စ္ မယားခ်စ္ (တဏွာေပမ)၊ သားခ်စ္ သမီခ်စ္ (ေဂႆိတေပမ) တို႔ကဲ့သို႕ တဏွာေလာဘပါေသာ အခ်စ္မ်ိဳးမဟုတ္။

ေမတၱာတရားသည္ စင္ၾကယ္မြန္ျမတ္ေသာ အေဒါသ သေဘာတရားသာျဖစ္၍ ျဗဟၼ၀ိဟာရဟူေသာ အမည္ကိုလည္း ရ၏။ ဤတရားကို ပြားမ်ားေနလွ်င္ ျမတ္ေသာေနျခငး္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေမတၱာျဖင့္ ေနျခင္းျဖင့္ ေလးအသေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းကာလအတြင္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔၌ ေမတၱာပါရမီကို အစြမ္းကုန္ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

"၁၀ - ဥေပကၡာပါရမီ"
---------------------
ဥေပကၡာ ဟူေသာ စကား၏အဓိပၸာယ္မွာ အညီအမွ်ရူျခင္းျဖစ္သည္။ ဆငး္ရဲမူ၊ ခ်မ္းသာမူႏွစ္မ်ိဳးတြင္ မည္သည့္ဘက္သို႔မွ် တစ္ဘက္သတ္မလုိက္ဘဲ အညီအမွ်ရူျခငး္ျဖစ္သည္။ ဥေပကၡာပါရမီသည္ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းဟူသည့္ အစြန္း ႏွစ္မ်ိဳးသို႔ မကပ္ေရာက္ဘဲ ဘက္မလုိက္ တည့္မတ္ေသာစိတ္ျဖင့္ ျဖည့္က်င့္ရေသာ ပါရမီျဖစ္သည္။

ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မိမိအေပၚေရာက္ရွိလာေသာ ခ်မး္သာဆင္းရဲ၊ ခ်စ္ျခင္း မုနး္ျခင္းမ်ားကို ခ်ိန္ခြင္လွ်ာသဖြယ္ မေစာင္းမငဲ့ အမွန္တည့္တည့္ရပ္တည္ျခငး္ျဖင့္ ဥေပကၡာပါရမီကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူ ခဲ့ေလသည္။

[ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခံခံအဆင့္ စာအုပ္မွ - ]

Dhamma Danã Source

►Young Buddhist's Association
ဒီေနရာမွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္။