စိတ္ပူပန္တာ သိပ္မူမမွန္လို႔ပါ (အရွင္ဆႏၵာဓိက-ေရႊပါရမီေတာရ)
တခ်ိဳ ႔က သိပ္ျပီးေတာ့ စိတ္ပူတတ္တယ္။ စိတ္ပူတတ္တာကုိပဲ ဂုဏ္ယူစရာလို႔လည္း ထင္ေနတတ္တယ္။ တလြဲဂုဏ္ယူေနတာပါပဲ။
ကုိယ္ေရးကိုယ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဟုိဟာေလးေတြးျပီးစိတ္ပူ၊ ဒီဟာေလးေတြးျပီးစိတ္ပူ၊ သူတစ္ပါးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဟိုကိစၥ လုိက္စိတ္ပူ၊ ဒီကိစၥ လုိက္စိတ္ပူ၊ စိတ္မပူရင္ ေနကုိ မေနတတ္ဘူး။ စိတ္ပူျခင္းကုိပဲ အေဖာ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေနတတ္ၾကတယ္။
စိတ္မပူလိုက္ရတဲ့ေန႔ဆုိရင္ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလို ထင္ေနတတ္ၾကတယ္။ စိတ္ပူတယ္ ဆုိကတည္းကုိက စိတ္ကုိပူေလာင္ေနျပီေပါ့။ ျငိမ္းေအးမႈ ဘယ္ရွိပါေတာ့မလဲ။
ခုနတုန္းကေျပာခဲ့တဲ့ တဏွာျဖစ္ေနရင္ ျငိမ္းေအးမႈ မရွိဘူး၊ ေဒါသျဖစ္ရင္ ျငိမ္းေအးမႈမရွိဘူး ဆိုတာက ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးတရားအေနနဲ႔ျဖစ္တာ။ တဏွာေၾကာင့္ ပူေလာင္တယ္။ ေဒါသေၾကာင့္ ပူေလာင္တယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳးသေဘာမ်ိဳး သြားတာ။
ဒီစကားလံုးကေတာ့ စကားလံုးကုိက ပူျပီးသား၊ သူ႔ခ်ည္းသက္သက္ကုိက ပူျပီးသား။ သူ႔စကားလံုးကုိက စိတ္ပူတယ္ဆိုမွေတာ့ ပူေနျပီေပါ့။ စိတ္ပူေနရင္ ပူတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ ႔က စိတ္ပူတာကို ေမတၱာတရားရဲ ႔ သေကၤတလို႔ ယူဆၾကတယ္။ ငါနင့္ကို စိတ္ပူတာ နင့္အေပၚ ေမတၱာရွိလြန္းလို႔ေနာ္…တဲ့။
စိတ္ပူျခင္းက ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ အားနာပါးနာထည့္သြင္းသင့္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းေလးက တစ္မ်ိဳး၊ ေသာကတရားရဲ ႔ သေကၤတသက္သက္ျဖစ္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းက တစ္မ်ိဳးလို႔ စိတ္ပူျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
ဥပမာဆိုပါေတာ့။ ကုိယ့္သားသမီးက တျခားတစ္ျမိဳ ႔ တစ္ရြာကို ခရီးထြက္ေတာ့မယ္။ " အဲဒီျမိဳ ႔ကုိ သြားလို႔ရွိရင္ ဖ်ားမယ္၊ နာမယ္ေနာ္၊ သြားတဲ့လာတဲ့အခါ ဖ်ားနာေနမွာစုိးလို႔ ေရာ့ ဒီေဆးေလးယူသြား " ဒါကေတာ့ ေမတၱာရဲ ႔သေဘာ။ ေမတၱာရဲ ႔ သေကၤတပါ။ စိတ္ပူေနတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးမွာ ေသာကလည္း နည္းနည္းေတာ့ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ပူရံုနဲ႔ ရပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေနမေကာင္းလို႔ရွိရင္ စားဖို႔ ဆုိျပီးေတာ့ ေဆးကေလး ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါ ေမတၱာပဲ။ ကာယကံေျမာက္ေမတၱာ။
ေရာဂါျဖစ္ရင္ ဒီေဆးေလးစားပါေနာ္လုိ႔ ေဆးထည့္ေပးရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ ၀စီကံေျမာက္ေမတၱာ။ ေရာဂါေပ်ာက္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးက မေနာကံေမတၱာ။ ေမတၱာကံသံုးပါးလံုး ပါေနတယ္။
အဲဒီလို တစ္ရပ္တစ္ေက်းသြားတဲ့ သားသမီးကုိ ဖ်ားနာမွာစိုးလို႔ ေဆးေတြ၀ါးေတြ ထည့္ေပးလုိက္တာကေတာ့ ျဖစ္သင့္တဲ့စိတ္ပူျခင္းပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဆိုတာ အေဒါသ။ စိတ္ပူတယ္ဆုိတာ ေသာကအမည္ခံထားတဲ့ ေဒါသပါပဲ။
ေဒါသနဲ႔ အေဒါသဆိုတာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီးဆန္႔က်င္ဖက္ပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ေလာကေ၀ါဟာရအရ ဒီလိုေမတၱာထားတာကုိပဲ စိတ္ပူတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတာပါ။ ဒီလိုေမတၱာနဲ႔ စိတ္ပူျခင္းကေတာ့ သဘာ၀က်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းမို႔လို႔ လက္ခံရမွာပါ။
သဘာ၀မက်တဲ့စိတ္ပူျခင္းကေတာ့ တစ္ရပ္တစ္ေက်းသြားတဲ့ သားသမီးအတြက္ ဖ်ားနာတဲ့အခါ သံုးဖို႔ေဆးကလည္း ထည့္ေပးလိုက္ျပီးျပီ။ သားသမီးကလည္း တစ္ရပ္တစ္ေက်းေရာက္သြားျပီးျပီ။ အဲဒါကုိ အခုအခ်ိန္ဆို ဖ်ားမ်ား ဖ်ားေနမလား၊ ေရာဂါမ်ားျဖစ္ေနမလား၊ အခုအခ်ိန္ဆို ေအးလိုက္တာ။ အေႏြးထည္မွ ၀တ္ရဲ ႔လားမသိဘူး။ ေရခ်ိဳးတာမွ ဆင္ျခင္ရဲ ႔လားမသိဘူး။
ဘယ္လိုမ်ားေနလဲမသိဘူး။ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္လဲမသိဘူးနဲ႔ ေတြးျပီးေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုး စိတ္ပူေနတယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုး စိတ္ဆင္းရဲေနတယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုးေတြးျပီးေတာ့ေနတယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္း ျဖစ္သြားျပီ။
ကုိယ္လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိ လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းကေတာ့ ေမတၱာတရား ရဲ ႔ သေကၤတပဲ။ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ေပးျပီးပါရက္နဲ႔ တစ္ဖက္သားျဖစ္မလာေသးတာကို ေတြးျပီးေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနမယ္။ တကယ္လို႔ ျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း ကိုယ္လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကို လုပ္ေပးရံုနဲ႔မျပီးဘဲ၊ " သူေတာ့ ဒုကၡေတြျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ သူေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနေတာ့မွာပဲ။ သူ႔ဒုကၡ ငါယူလိုက္ခ်င္ပါရဲ ႔၊ " အဲဒီလို စသည္အားျဖင့္ ေတြးျပီးေတာ့ စိတ္ေတြပူေလာင္ေနတယ္။ စိတ္ေတြ ဆင္းရဲေနတယ္။ ဒီစိတ္ပူျခင္းကေတာ့ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းမို႔လို႔ စြန္႔ပယ္ရမွာပါ။
သားသမီးက တစ္ရပ္တစ္ေက်းသြားေတာ့မယ္။ ဆုိပါေတာ့၊ အခုရက္ေတြဆိုရင္ ပိတ္ရက္ဆက္ေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ိဳက္ထီးရိုးသြားၾကတယ္ေပါ့။ ကုိယ့္သားသမီးက အေမ က်ိဳက္ထီးရိုးသြားခ်င္လုိ႔ပါ၊ ဟဲ့ မသြားနဲ႔၊ အခုရက္က လူေတြမ်ားတယ္၊ ေတာ္ၾကာ ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္လို႔ နင္အရိုက္ခံရေတာ့ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ။ အဲဒါကေတာ့ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္း ျဖစ္သြားျပီ။
ျပႆနာျဖစ္မယ္၊ မျဖစ္ဘူး၊ အရိုက္ခံရမယ္၊ အရိုက္မခံရဘူး။ ေသခ်ာတာလည္းမဟုတ္ဘူး၊ လူမ်ားရံုနဲ႔လည္း ျပႆနာက ျဖစ္မွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ေတာ့ ရွိတာေပါ့။
ေလာကမွာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာ ဘာမွမွ မရွိဘဲ။ ဆင္းရဲ ဒုကၡတစ္ခုခု၊ ျပႆနာတစ္ခုခု၊ အႏၲရာယ္တစ္ခုခုဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမဆို အခ်ိန္မေရြး ျဖစ္ႏုိင္တာခ်ည္းပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမႈမရွိေသးဘဲနဲ႔ တကယ္ျဖစ္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး တိတိက်က်ၾကီးေတြးျပီးေတာ့ စိတ္ပူပန္ေနတာ၊ စိတ္ဆင္းရဲေနတာကေတာ့ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္း ျဖစ္သြားပါျပီ။
ဟုိမွာေတာင္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ေအးမွာေပါ့၊ ေအးလို႔ရွိရင္ ေတာ္ၾကာႏွာေစးရင္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲ။ ဒီလိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြဟာ တကယ္ေတာ့ မခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြပါ။ ေအးတာပဲ၊ ဘာဆန္းလို႔လဲ၊ ေဆာင္းတြင္း ေအးမွာပဲေပါ့၊ လူရႈပ္တာပဲ၊ ဘာဆန္းလဲ၊ ပိတ္ရက္မို႔ လူေတြ အမ်ားၾကီးသြားတာ လူရႈပ္မွာေပါ့၊ ဒါကုိ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီး စိတ္မပူပါနဲ႔။
အဲဒီလုိ မိဘေတြရဲ ႔ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းေတြေၾကာင့္ တခ်ိဳ ႔ သားသမီးေတြမွာ ဟိုေနရာလည္း မေရာက္ဖူး၊ ဒီေနရာလည္းမေရာက္ဖူး၊ ဟိုလူနဲ႔လည္း မခင္မင္၊ ဒီလူနဲ႔လည္း မခင္မင္၊ ဟုိအလုပ္လည္း မလုပ္ျဖစ္၊ ဒီအလုပ္လည္း မလုပ္ျဖစ္နဲ႔ ဘ၀ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားၾကီး ဆံုးရႈံးရပါတယ္။
စိတ္ပူတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ တရားကုိယ္ေကာက္လိုက္ရင္ ေဒါသပါပဲ။ ေဒါသဆိုေတာ့ ကုိယ္လည္းပဲ စိတ္ပူေနတဲ့အတြက္ စိတ္ဆင္းရဲရ၊ စိတ္ညစ္ရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ ႔ စိတ္ပူမႈကုိ ခံရတဲ့သူလည္းပဲ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ အဖိအႏွိပ္ခံရတဲ့အတြက္ စိတ္ဆင္းရဲရ၊ စိတ္ညစ္ရတယ္။
ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာတစ္ခုကို မိဘက စိတ္ပူျပီး မသြားဖို႔တားလို႔ မသြားလိုက္ရဘူး၊ စိတ္ညစ္လိုက္တာ။ ကုိယ္ေပါင္းခ်င္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကုိ မိဘက စိတ္ပူျပီး မေပါင္းဖို႔ တားလို႔ မေပါင္းလုိက္ရဘူး၊ စိတ္ညစ္လိုက္တာ။ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို မိဘက စိတ္ပူျပီး မလုပ္ဖို႔တားလို႔ မလုပ္လုိက္ရဘူး။ စိတ္ညစ္လိုက္တာ။
မလိုအပ္ဘဲ အဓိပၸာယ္မဲ့ စိတ္ပူျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ပူသူေရာ၊ စိတ္အပူခံရသူေရာ၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုး စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္။ စိတ္အပူခံရသူက ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြပါ ဆံုးရႈံးတဲ့အတြက္ ပိုျပီး စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္။
ဘာမဆို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ကုိ တားျမစ္သင့္ တားျမစ္ထုိက္တဲ့ကိစၥဆိုရင္ေတာ့ တားျမစ္ရမွာေပါ့။ တစ္ဖက္အုပ္စုနဲ႔ ရန္ျဖစ္ဖို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ ကုိယ့္သားသမီးကုိ အျပင္မထြက္ဖုိ႔ တားျမစ္တာမ်ိဳးကေတာ့ သဘာ၀က်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းျဖစ္လို႔ လက္ခံရမွာပါ။
ျဖစ္မယ္၊ မျဖစ္ဘူး လံုး၀မေသခ်ာတဲ့၊ သို႔မဟုတ္ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥကို တကယ္ျဖစ္မယ့္ပံုစံမ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ တကယ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေတြးျပီး စိတ္ပူျခင္းဟာ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းပါပဲ။ ျဖစ္မယ္မျဖစ္ဘူး ေသခ်ာတဲ့ကိစၥ၊ သို႔မဟုတ္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ကိစၥကုိ စနစ္တက် ေတြးေတာဆင္ျခင္ျပီး လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာလုပ္ဖို႔ စိတ္ပူျခင္းကေတာ့ သဘာ၀က်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းပါပဲ။
တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥကုိ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ေျဖရွင္းဖုိ႔ မၾကိဳးစားဘဲ စိတ္ဆင္းရဲေနရံုသက္သက္၊ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနရံုသက္သက္ တုံ႔ျပန္တဲ့စိတ္ပူျခင္းကေတာ့သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းပါပဲ။ တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥကုိ စိတ္ဆင္းရဲမႈမဖက္၊ ၀မ္းနည္းပူေဆြးမႈမဖက္ဘဲ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ၾကိဳးစားတဲ့ စိတ္ပူျခင္းကေတာ့ သဘာ၀က်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းပါပဲ။
ေသာကအသြင္ေဆာင္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းမွန္သမွ်ဟာ သဘာ၀မက်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းျဖစ္ျပီး ေမတၱာအသြင္ေဆာင္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းမွန္သမွ်ဟာ သဘာ၀က်တဲ့ စိတ္ပူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္မွာ ေသာကအသြင္ေဆာင္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းျဖစ္ေနတာကုိ နာမည္ေကာင္းရခ်င္တာနဲ႔ ေမတၱာအသြင္ေဆာင္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းပါလို႔ေတာ့ မလွည့္စားနဲ႔ေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေလာကေ၀ါဟာရအရသာ စိတ္ပူတယ္လို႔ ေျပာရေပမယ့္ ေမတၱာအသြင္ေဆာင္တဲ့ အျပဳအမူတုိင္း၊ လုပ္ရပ္တုိင္းမွာ စိတ္ကုိပူေလာင္ေစတတ္တဲ့သေဘာ လံုး၀မရွိပါဘူး။
ေမတၱာေၾကာင့္ စိတ္ပူေလာင္ရိုးထံုးစံ မရွိပါဘူး။ ေမတၱာေၾကာင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းရတယ္ ဆိုတာပဲရွိပါတယ္။ စိတ္ပူတာကို ေမတၱာလို႔ ထင္ေနသူေတြအေနနဲ႔ စိတ္ပူေနခ်ိန္မွာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ရွိမရွိ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ စစ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စိတ္ပူပန္တယ္ဆိုတာ သိပ္မူမမွန္လို႔ပါ။ သိပ္မူမမွန္ဘူးဆိုတာ ရူးသြပ္ေနတာ၊ စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေယာနိေသာမနသိကာရ မရွိတာ၊ အေကာင္းျမင္၀ါဒမရွိတာကုိ ေျပာတာပါ။ အရာရာကုိ အဆိုးျမင္၀ါဒနဲ႔ ၾကည့္တတ္တာကို ေျပာတာပါ။ စိတ္ထားမတတ္တာကို ေျပာတာပါ။
အရာရာကို အေကာင္းျမင္၀ါဒနဲ႔ မၾကည့္တတ္ဘဲ အဆုိးျမင္၀ါဒနဲ႔ ၾကည့္တတ္တဲ့သူ၊ အျပဳသေဘာနဲ႔ မတံု႔ျပန္ဘဲ အဖ်က္သေဘာနဲ႔ တံု႔ျပန္တတ္တဲ့သူ၊ သူ႔ဘက္ ကိုယ့္ဘက္၊ ဟုိဘက္ ဒီဘက္ ႏွစ္ဖက္မွ်ေအာင္ စိတ္မထားတတ္တဲ့သူဟာ မူမမွန္တဲ့သူပါပဲ။
အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ စိတ္ထားမတတ္တဲ့သူဟာ မူမမွန္တဲ့သူပါ၊ သိပ္မူမမွန္တဲ့သူတိုင္း စိတ္ပူပန္ တတ္ပါတယ္။
အဓိပၸာယ္မဲ့ စိတ္ပူျခင္းေတြရဲ ႔ေနာက္မွာ ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အဖ်က္အင္အားစု သေဘာတရားေတြ အမ်ားၾကီး ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္။ ဟိုလူနဲ႔ မေပါင္းသင္းေစခ်င္၊ ဒီလူနဲ႔ မဆက္ဆံေစခ်င္ဆိုတဲ့ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး စိတ္ပူမႈရဲ ႔ ေနာက္မွာ စိတ္အပူခံ ကာယကံရွင္အေပၚ မယံုၾကည္ျခင္း၊ အထင္ေသးျခင္းေတြ ပါ၀င္ေနသလို အေပါင္းသင္းခံ အျခားတစ္ဖက္သားအေပၚမွာလည္း မနာလိုျခင္း၊ မုန္းတီးျခင္းေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။
တခ်ိဳ ႔ စိတ္ပူျခင္းေတြဟာ စိတ္အပူခံပုဂၢိဳလ္အေပၚ ေမတၱာထားရာမေရာက္ဘဲ ေစာ္ကားရာေရာက္ေနတာမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္ပါေသးတယ္။ စိတ္အပူခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘာမွ မသိနားမလည္တဲ့သူ၊ ဘာမွ ကိုယ္ပုိင္ဆင္ျခင္ဥာဏ္မရွိတဲ့သူ၊ ဘာမွ မေတြ႔အၾကံဳမစံုတဲ့သူဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ိဳး လံုးလံုးလ်ားလ်ား သက္ေရာက္သြားေစတဲ့ စိတ္ပူျခင္းေတြပါပဲ။
သတိေပးတာပါလို႔ နာမည္ေကာင္းခံထားတဲ့ ၾသဇာေပးျခင္း၊ လႊမ္းမုိးျခယ္လွယ္ျခင္းေတြဟာလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္တဲ့ စိတ္ပူျခင္းေတြကုိ အေျခခံထားတာေတြခ်ည္းပါပဲ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အတြက္ကုိယ္ ေနရာတကာ စိတ္ပူတတ္တာကုိ မစြန္႔လႊြတ္ႏုိင္ေတာင္ သူမ်ားအတြက္ ေနရာတကာ စိတ္ပူတတ္တာကိုေတာ့ သတိ၊ ပညာနဲ႔ ဆင္ျခင္ထိန္းသိမ္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ကုိယ္ေမတၱာရွိပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြကုိ အလကားေနရင္း စိတ္မဆင္းရဲဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။
စိတ္ပူတတ္သူေတြနဲ႔ အနီးကပ္ေနရတာဟာ ငရဲျပည္နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတာ္စပ္ရသလိုပါပဲ။ အင္မတန္ပူေလာင္လွပါတယ္။ အရမ္းအရမ္းကုိ ပူေလာင္လြန္းပါတယ္။
ကိုယ့္အတြက္လည္း စိတ္မပူတတ္ေတာ့ဘူး။ သူတစ္ပါးအတြက္လည္း စိတ္မပူတတ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျငိမ္းေအးေသာ ဘ၀ပိုင္ရွင္ျဖစ္ပါျပီ။
***
လုပ္သင့္တာလုပ္ေပးဖုိ႔အတြက္
စဥ္းစားၾကံဆတဲ့စိတ္ပူျခင္းကုိ ေမတၱာနဲ႔
` စိတ္ပူျခင္းလုိ႔ ေခၚႏုိင္ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ
တကယ္မပူပါဘူး၊ စိတ္ေအးခ်မ္းေနပါတယ္။
လုပ္ေပးလို႔ ဘာမွမရဘဲ စိတ္ပူေလာင္ရံုသက္သက္
ခံစားေၾကကြဲတဲ့ စိတ္ပူျခင္းကုိေတာ့
ေသာကနဲ႔ စိတ္ပူျခင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ တကယ္ပူေလာင္ေနပါတယ္။
လံုး၀စိတ္မေအးခ်မ္းပါဘူး။
ေမတၱာနဲ႔ ကူညီရင္း ေအးခ်မ္းစြာစိတ္ပူပါ။
ေသာကနဲ႔ပူပင္ရင္း ေလာင္ကၽြမ္းစြာ စိတ္မပူပါနဲ႔။
No comments:
Post a Comment