လူ ့စည္းစိမ္နဲ ့နတ္စည္းစိမ္ ဘယ္ဟာက ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားသလဲ။ ေပ်ာ္ေမြ ့စရာေကာင္းသလဲ။
လူ ့စည္းစိမ္ဆိုတာက နတ္စည္းစိမ္ႏွင့္ စာရင္ သူေတာင္းစား စည္းစိမ္၊ စ႑ာလ စည္းစိမ္ပဲ။
အေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသားမွာ ပါရမီေတြ ျဖည့္ခ်င္လြန္းလို ့ အလြန္ၾကီးက်ယ္တဲ့ နတ္စည္းစိမ္ေတြ
စြန္ ့ျပီး လူ ့ျပည္ဆင္းလာရရွာတယ္။ သူ ့လိုပဲနတ္စည္းစိမ္ေတြ စြန္ ့ျပီး လူ ့ျပည္လာၾကတဲ့
နတ္သားေတြေတာင္ ငါးရာ တဲ့..လိုက္ပါလာၾကတာ။
လူ ့ျပည္ေရာက္လာျပန္ေတာ့ေရာ သူ ့ခမ်ာ ပါရမီျဖည့္ရတာ သက္သာရွာရဲ ့လား။
ဘုရားေလာင္း ဘူရိဒတ္ နဂါးၾကီးဟာလဲ ဥပုသ္ကေလးေစာင့္ခ်င္တာနဲ ့ လူ ့ျပည္လာရရွာတယ္။ နဂါးစည္းစိမ္ကလဲ နတ္စည္းစိမ္လို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတာပဲ။
အဲ လူ ့ျပည္ေရာက္လာျပီး ဥပုသ္ေစာင့္ရေသာ္လဲေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေအးေအးလူလူ မေစာင့္ရရွာဘူး။
အလမၸာယ္လုပ္သမွ် ဒုကၡခံျပီး ေစာင့္ရရွာတာ။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈဆိုတာက ဘံုဘ၀တိုင္းမွာလုပ္လို ့ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ လူ ့ဘ၀မွာမွ လုပ္လို ့ရတာ။
ဒါ့ေၾကာင့္ အေလာင္းေတာ္ၾကီးမ်ား လူ ့ျပည္လူ ့ရြာဆင္းလာျပီး ပါရမီကုသိုလ္ေတြ လုပ္ယူၾကရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးကေျပာတာ -လူ ့ဘ၀ဆိုတာ ဘ၀ပေဒသာပင္ၾကီးတဲ ့။
ကုိယ့္မွာ လြယ္လြယ္ကူကူ ရရွိေနေတာ့ ရခဲတယ္မထင္ၾကဘူး။ တန္ဖိုးရွိတယ္ မထင္ဘူး။ မထင္ေတာ့
အခ်ိန္ေတြျဖဳန္း၊ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနသြား၊ျပီးေတာ့ ေသ...။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘ၀ၾကီး ႏွေျမာစရာ..။
(ေျမဇင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
ေမတၱာျဖင့္ စုစည္းေ၀မွ်သူ
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ားhttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=436262276471609&set=a.351047714993066
No comments:
Post a Comment