Like This Page · February 6
ေရးသားသူ- သင္းရီ
စင္စစ္ေတာ့ အဲ့ဒါသည္ တာ၀န္ျဖစ္၏။ တာ၀န္ဆိုသည္မွာ ေပးမွယူရသည့္ တာ၀န္ခ်ည္းသက္သက္ ရွိသည္မဟုတ္။ မေပးဘဲလည္းယူအပ္သည့္ တာ၀န္ရိွေလသည္။ မိမိေရာက္ရိွေနေသာ အရပ္ေဒသႏွင့္ မိမိထမ္းေဆာင္ေနေသာ အလုပ္တို႔၌ မေပးေသာ္လည္း မိမိဘာသာ ဖန္တီးယူအပ္သည့္ တာ၀န္ဆိုသည္မွာ ရိွေလ၏။ မိမိဘာသာဖန္တီးယူသည့္ ထိုတာ၀န္သည္ မိမိေရာက္ရိွေနေသာ အရပ္ေဒသႏွင့္ မိမိထမ္းေဆာင္ေနေသာ အလုပ္တို႔အေပၚထားရိွသည့္ မိမိ၏ေမတၱာေစတနာတို႔၌ ျမစ္ဖ်ားခံေလသည္။
သို႔တိုင္ အခ်ိဳ႕က ထိုတာ၀န္ကို ေပါ့ဆၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က ေမ့ေလ်ာ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကမူ တာ၀န္ရိွသည္ဟုပင္ ထင္ၾကပံုမရၾက ေျပာေပါ့ေပါ့၊ လုပ္ေပါ့ေပါ့ေတြက မ်ားလွသည္။
ဒါကလည္း ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ဖန္တီးယူရသည္ ဆိုျခင္းထက္ အမိန္႔ေပး အမိန္႔ခံဘ၀တြင္သာ က်င္လည္ခဲ့ရခ်ိန္ေတြ၊ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာႏွင့္ခ်ီကာ
မည္သို႔ဆိုေစ ထိုသို႔ေသာ တာ၀န္မဲ့မႈေၾကာင့္ လူ႔အသက္ေတြ အေဟာသိကံ ဆံုးရႈံးခဲ့ရျခင္းမ်ား၊ ျမန္မာ့သမိုင္းထဲမွာ ေဟာတစ္ခုေဟာတစ္ခု ေထာက္ျပလို႔မကုန္ဆိုသလို ရိွခဲ့ရဖူးသည္။ အေသးဆံုးမွသည္ အႀကီးဆံုးထိ ရိွခဲ့သည္။ အနမတဂၢ။ အျခားအျခားေသာ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး စသည္ျဖင့္ တာ၀န္မဲ့မႈေၾကာင့္ နစ္နာဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရသည္မ်ား
ထားေတာ့။
ယခုေျပာလိုသည္က တာ၀န္မဲ့မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မေတာ္တဆျဖစ္မႈေ
တကယ္ေတာ့ ရန္ကုန္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္၊ အေ၀းေျပးလမ္းမွာျဖစ္ျဖစ္ ကတၱရာလမ္းအစပ္မွ ေျခႂကြလ်က္ ကားေပၚသို႔တက္လိုက္မိၿပီးၿပ
ရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ
သို႔တိုင္လည္း “ေရွ႕မွာ ဟိုေကာင္အထိုင္ခ်ၿပီး တံျမက္စည္းသိမ္းေနတယ္ ၀ိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့ ဆရာေရ႕” ဆိုသည့္အသံ ၾကားလိုက္ရၿပီးၿပီဆိုလွ်င္ေ
သူ႔ေရွ႕ေလကာမွန္ေပၚတြင္ အထင္အရွားေရးထားသည့္ စာတန္းကိုေတာ့ သူေကာင္းေကာင္းျမင္ပံုရသည္။
“ သင့္သားသမီး၊ ဇနီး၊ မိသားစုမ်ားက ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းစြာျဖင္
သည္စာတန္းက သိၿပီးသား။ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ျဖစ္လာၿပီဆိုေတာ့လည္း ခပ္သုတ္သုတ္ဆင္းၿပီး ထြက္ေျပးလိုက္႐ံုပ။ စိတ္ကေစစားၿပီးသား အသင့္ရိွတတ္ၾက၏။
ဤစ႐ိုက္လကၡဏာကပင္ တာ၀န္ယူစိတ္ေနရာ၌ ေအာက္တန္းက်စိတ္က ေျခစံု၀င္ရပ္ၿပီးသားရိွႏွင္
ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္ မဟုတ္သည့္တိုင္ အသည္းႏွလံုးထဲ၊ နားထဲတြင္ ယေန႔ထက္တိုင္ စြဲေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚမွ ယာဥ္မေတာ္တဆျဖစ္မႈ တစ္ခုရိွသည္။
အခ်င္းခ်င္း “ဖိုက္”ကာ သာေကတအ၀ိုင္းကို အတိုင္းအဆမရိွသည့္အရိွန္ျဖင
တကယ္ေတာ့လည္း ထိုသို႔ေသာ ျဖစ္ရပ္ဆိုးတိုင္းမွာ စည္းကမ္းမဲ့မႈႏွင့္ တာ၀န္ယူစိတ္ ကင္းမဲ့မႈေတြေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
အေ၀းေျပးလမ္းမေတြေပၚမွာလည္း
ေနာက္၀င္သည့္ ကားသစ္ေတြကလည္း အင္ဂ်င္ပါ၀ါေတြေကာင္း၊ လမ္းကလည္းေခ်ာသျဖင့္ ထင္တိုင္းၾကမ္းၾကသည့္အခါ ျဖစ္လိုက္ၿပီဆို ပိုးစိုးပက္စက္။ တကယ္တမ္းမွာေတာ့လည္း အဲ့သည္ အျမန္လမ္းဆိုသည္ကလည္း အျမန္လမ္းပီပီသသ စစ္စစ္ျမစ္ျမစ္ မဟုတ္တာလားလည္းမသိ။ အျမန္လမ္းအဂၤါႏွင့္ မညီေသးသည့္ မည္ကာမတၱ အျမန္လမ္းဟုလည္း ေျပာသံၾကားရရဲ႕။ သ႔ိုေသာ္ လမ္းကကြန္ကရိလမ္းေခ်ာဆိုသည္
စာရင္းဇယားအရဆို ထိုအျမန္လမ္းမႀကီးေပၚမွာတြင
ရန္ကုန္-မႏၱေလး အျမန္လမ္းမႀကီးမွလြဲလ်က္ ျမန္မာျပည္တြင္း လမ္းေတြဆိုသည္က ၄ လမ္းသြား မဟုတ္သည္ကမ်ားသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ၂ လမ္းသြားပင္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း။ လမ္းေခ်ာသည့္ ရန္ကုန္-ျပည္လမ္းသည္ပင္ ပြတ္ကာသီကာႏွင့္ အေတာ္က်ဥ္းသည္။ တ႐ုတ္ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ ေစ်းေပါေပါႏွင့္ ေခတ္ထလာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ လမ္းေပၚမွာ သူတို႔ေတြကလည္း ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြး ရိွလွသည္။ ၿပီး သူတို႔ေလးေတြက လမ္းစည္းကမ္းရယ္ ဘာရယ္ႏွင့္ ေလးေလးပင္ပင္မရိွတတ္။ တခ်ိဳ႕ကဆို ျဖစ္ကာမွျဖစ္။ ထီမထင္။ သည္လိုလမ္းမ်ိဳးေပၚမွာ ေမာင္းရသည့္ ကားဆရာေတာ့ ဘယ္လိုေနမည္မသိ။ ကားေပၚတြင္ပါလာသည့္ ခရီးသည္ ကိုယ္ကျဖင့္ သည္းတထိတ္ထိတ္ အူတယားယားရိွလွ၏။
မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းထဲမွာ ျပည္-ေတာင္ကုတ္လမ္းေပၚမွ ယာဥ္မေတာ္တဆ သတင္းဆိုးတစ္ခု ပူပူေလာေလာ ၾကားလိုက္ရေသးသည္။ ရခိုင္႐ိုးမေပၚမွ ေတာင္ကုတ္ဘက္သို႔ ဆင္းလာသည့္ ခရီးသည္ ၄၀ ေက်ာ္ကို တင္ေဆာင္လာေသာ ခရီးသည္တင္ ေလအိတ္ဘတ္စ္ကားႀကီးတစ္စီး ေပတစ္ရာေက်ာ္နက္သည့္ ေခ်ာက္ႀကီးထဲသို႔ ထိုးက်သြားသည္တဲ့။ နံနက္အေစာ ၃ နာရီ၀န္းက်င္ ညဥ့္အေမွာင္ပိန္းပိန္း ေဆာင္းဒဏ္ေအးေအးႀကီးထဲမွာ ေအာ္သံ ညည္းသံ ငိုယိုသံ ကူၾကပါ ကယ္ၾကပါ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းခံသံေတြ
ကာယကံရွင္ေတြ မည္မွ်ခံစားၾကရမည္မသိ။ ၾကားရသူပင္ ရင္ထဲမွာနင့္သည္။ ေတာင္ကုတ္မွ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ အေလာတႀကီးေရာက္လာၾကေပမင့္ ေနရာတြင္ပင္ ခရီးသည္ ၁၄ ဦး အသက္ဆံုး႐ႈံးကာ ၃၃ ဦး ဒဏ္ရာရသည္တဲ့။ မ်က္စိတစ္မိွတ္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ဆိုသည့္ တစ္ဒဂၤေလးအတြင္း
သတိလက္လြတ္ျဖစ္ခဲ့ရသည့္အျဖစ
လူ႕အသက္ေပါင္း ၄၀ ကို တာ၀န္ယူသယ္ေဆာင္လာခဲ့သည့္ မိမိ၏အလုပ္အေပၚတြင္ အေစာကတည္းကပင္ ေမတၱာႏွင့္ေစတနာ အရင္းခံေသာ တာ၀န္ယူလိုစိတ္ကသာလွ်င္ ပို၍ပဓာနက်မည္ထင္သည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ထဲတုန္းက မြန္ျပည္နယ္ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕အနီးတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ယဥ္မေတာ္တဆျဖစ္မႈတစ္ခု အေၾကာင္းကလည္း ေမ့ပစ္ႏိုင္စရာမရိွခဲ့။
ဘုရားဖူးယာဥ္တစ္စင္းႏွင့္ အေ၀းေျပးယဥ္လိုင္းမွ အျမန္ယာဥ္ႀကီးတစ္စီး တိုက္မႈျဖစ္ခဲ့ရာ အျမန္ယာဥ္ေပၚတြင္ပါလာသည့္ ခရီးသည္ေတြက ေဘးမသီ ရန္မခရိွၾကေသာ္လည္း ဘုရားဖူးကားေပၚတြင္ပါလာသည့္
ထိုသို႔ လူ႔အသက္ေတြ ပက္ပက္စက္စက္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရသည့္ ယာဥ္တိုက္မႈတြင္ အေ၀းေျပးမွန္လံုအျမန္ယာဥ္လိ
ထိုသတင္းမ်ိဳးကို ဖတ္ရသည့္အခါ ဟုတ္မွဟုတ္ပါေလရဲ႕လား မယံုၾကည္ႏိုင္။ ေမတၱာတရား၊ ေစတနာတရားေတြ ေျခာက္ခန္းကုန္ၾကၿပီလား။ တာ၀န္ယူတတ္မႈ ဆိုသည္ကို သိမွသိၾကပါေတာ့ရဲ႕လား စိတ္ထဲမွာ နင့္နင့္ခါးခါး ခံစားရသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယာဥ္မေတာ္တဆျဖစ္မႈတစ္ခု ျဖစ္လာလွ်င္ ထိုေမာ္ေတာ္ယဥ္ကိုေမာင္းႏွင
နီးနီးနားနား အိႏိၵယႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း ယာဥ္မေတာ္တဆျဖစ္မႈေပါင္း ၁,၉၁၁,၂၂၄ မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့လ်က္ လူေပါင္း ၃၆၂,၇၁၃ ဦး အသက္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည္။
ထိုျဖစ္စဥ္မ်ားကို ဆန္းစစ္သည့္အခါ ယာဥ္ေမာင္းသူ၏ မဆင္ျခင္မွားယြင္းမႈေၾကာင့္
ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္အိႏိၵယ ႏွစ္ႏိုင္ငံ၏ ယာဥ္မေတာ္တဆ ျဖစ္မႈႏႈန္းမ်ားကို ၾကည့္ရႈေလ့လာသည့္အခါ ယာဥ္ေမာင္း၏ အဆင္ျခင္မဲ့မႈ၊ မွားယြင္းမႈမ်ားကသာ ျပႆနာ၏အဓိကရင္းျမစ္ ျဖစ္ေလသည္။
စင္စစ္မူ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တစ္စီးေပၚတြင္ စီးနင္းလိုက္ပါလာၾကသည့္ ခရီးသည္ေတြဆိုသည္က ယဥ္ေမာင္းသူတစ္ဦးတည္း၏ အေပၚတြင္သာ မိမိတို႔၏ အသက္ခႏၶာႏွင့္ ဘ၀မ်ားကို ပံုအပ္ထားၾကရသူေတြ ျဖစ္သည္။ ယာဥ္ေမာင္းတစ္ခ်က္တိမ္းလွ်င
ထိုအေၾကာင္းကို ယာဥ္တစ္စီးလံုးကို ဦးေဆာင္ေမာင္းႏွင္လာသည့္ ယာဥ္ေမာင္းႏွင္သူက ရင္ႏွင့္အမွ် သိဖို႔လိုသည္။ အသက္ေပါင္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာသည္ သူ႔လက္ခုပ္အတြင္းမွာရိွေၾကာ
မိမိေရာက္ရိွေနေသာ အရပ္ေဒသႏွင့္ မိမိထမ္းေဆာင္ေနေသာ အလုပ္တို႔၌ မေပးေသာ္လည္း မိမိဘာသာ ဖန္တီးယူအပ္သည့္ တာ၀န္ဆိုသည္မွာ ရိွအပ္သည္။ ထိုတာ၀န္သည္ ေမတၱာတရား၊ ေစတနာတရား၌ ျမစ္ဖ်ားခံေလသည္။
အကယ္စင္စစ္တြင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းသည့္ ေနရာတြင္သာမဟုတ္ ဦးတည္ရာရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုခ
No comments:
Post a Comment