“ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္၏ သမိုင္းေၾကာင္းကိုေလ့လာျခင္း”
၁၊ရတနသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ဓဇဂၢသုတ္..
၅၊အာဋာနာဋိယသုတ္.
၆၊အဂုၤလိမာလသုတ္..
၇၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
-ဟူေသာပါဠိေတာ္မ်ားကို အကာအကြယ္ "ပရိတ္တရား" အျဖစ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤ ပါဠိေတာ္မ်ားကို “ဗုဒၶေခတ္ပရိတ္ေတာ္ ၇-သုတ္”ဟု ေခၚဆိုခဲ့ပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျပီးေနာက္ နွစ္ေပါင္း (၅၀၀) ခန္႔အလြန္တြင္ ရတနာသုတ္၊ ေမတၱာသုတ္၊ ခႏၶသုတ္၊ ဓဇဂၢသုတ္၊ အာဋာနာဋိယသုတ္၊ အဂၤုလိမာလသုတ္၊ ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ ဟူေသာ ပါဠိေတာ္တို႔ကို ပရိတ္တရားေတာ္အျဖစ္ “အရွင္နာဂသိန္”က “မိလိႏၵမင္းၾကီး”အား မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္လည္း “မိလိႏၵေခတ္”၌လည္း “ပရိတ္ေတာ္ ၇- သုတ္”ကိုသာ အသံုးအစြဲျပဳေၾကာင္းကိုနားလည္ရပါသည္။
သာသနာနွစ္(၉၀၀) ေက်ာ္တြင္ ေပၚထြန္းလာေသာ “အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ”လက္ထက္ သူ၏ အဌကထာက်မ္းတို႔၌...........
၁၊ရတနသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ေမာရသုတ္..
၅၊ဓဇဂၢသုတ္..
၆၊အဋာနာဋိယသုတ္..
၇၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
၈၊ဣသိဂိလိသုတ္..
-ဟူေသာ ပါဠိေတာ္တို႔ကို “ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား”အျဖစ္ ထုတ္ျပထားေလသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ “အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသေခတ္”၌“ပရိတ္ေတာ္၈-သုတ္”ရွိေၾကာင္းသိရွိရျပန္ပါသည္။
ျမန္မာရဟန္းေတာ္ “အရွင္ေတေဇာဒီပ”သည္ ျမန္မာနွစ္ ၉၇၁-(သာသနာနွစ္-၂၁၅၃) နွစ္တြင္ “ပရတၱဋီကာ”ကို ေရးသားစီရင္ခဲ့သည္၊ထိုက်မ္း၌..
၁။ရတနာသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ေမာရသုတ္..
၅၊ဓဇဂၢသုတ္..
၆၊အာဋာနာဋိယသုတ္..
၇၊အဂုၤလိမာလသုတ္..
၈၊မဂၤလသုတ္..
၉၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
-ဟူေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားကိုသာ “ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား”အျဖစ္ မွီရာက်မ္းမ်ားနွင့္တကြ ထုတ္ျပထားသည့္ အတြက္ “ေနာက္ဘက္လြန္မင္း”လက္ထက္၌ “ပရိတ္ေတာ္ ၉- သုတ္” အသံုးအစြဲျပဳေၾကာင္း မွတ္သားရေပသည္။
သကၠရာဇ္ (၁၀၀၀) ေက်ာ္ “အင္း၀ေခတ္ေနာက္ပိုင္းနွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ဦးပိုင္း”သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ “၀ဋၬသုတ္”နွင့္
“ပုဗၺဏွသုတ္”တို႔ကို ထည့္သြင္းကာ “ပရိတ္ေတာ္ ၁၁- သုတ္”အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလာဟန္ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ ပရိတ္ၾကီး ၁၁- သုတ္ကို သံုးစြဲေနျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားသိေစျခင္းအက်ိဳးငွာ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ထို ပရိတ္ေဒသနာေတြ အားလံုးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တြင္တစ္ ခ်ိုဳ႕ပရိတ္ေတာ္မ်ား အသံုးမမ်ားခဲ့၍ သာ ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ ဥပမာ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္မွာ ရဟႏၱာေတြမ်ားသေလာက္ အကုန္လံုးကို ေဖာ္မျပခဲ့ပါ။ ရဟႏၱာမ်ားရွိခဲ့သည္ဆိုျခင္းကိုေတာ့ က်မ္းစာအုပ္စာေပ ထဲမွာ အမ်ားၾကီး ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါသည္။ ထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားေလာက္သာ သိေနၾကသည့္သေဘာျဖစ္ပါသည္။
(ဆရာေတာ္ ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာနႏၵ(International University of Main Kelaniya in Srilanka)၏ တရားေတာ္တစ္ပုဒ္ကိုမွီျငမ္း၍ ,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
(ည.ည.တ)
nyinyitindrums@gmail.com
(09-445108754)
“ပရိတ္”ဟူသည္.“ပရိတၱ”ဟူေသာပါဠိဘာသာမွ ဆင္းသက္လာေသာ စကားျဖစ္ပါ၏။ ပရိတ္၏အဓိပၸါယ္အရင္းအျမစ္မွာ
၁။ အကာအကြယ္ အရံအတား။
၂။ ေသးငယ္ေသာ နည္းေသာ အရာ၀တၳဳ။
၃။ ကာမတရား၊ ကာမာ၀စရတရား ဟူေသာ အနက္တို႔ကို ရရွိနိုင္ပါ၏။ ဤေနရာတြင္မူ “အကာအကြယ္၊အရံအတား”ဟူေသာအနက္အဓိပၸါယ္သာယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ ..............၁။ အကာအကြယ္ အရံအတား။
၂။ ေသးငယ္ေသာ နည္းေသာ အရာ၀တၳဳ။
၃။ ကာမတရား၊ ကာမာ၀စရတရား ဟူေသာ အနက္တို႔ကို ရရွိနိုင္ပါ၏။ ဤေနရာတြင္မူ “အကာအကြယ္၊အရံအတား”ဟူေသာအနက္အဓိပၸါယ္သာယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။
၁၊ရတနသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ဓဇဂၢသုတ္..
၅၊အာဋာနာဋိယသုတ္.
၆၊အဂုၤလိမာလသုတ္..
၇၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
-ဟူေသာပါဠိေတာ္မ်ားကို အကာအကြယ္ "ပရိတ္တရား" အျဖစ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤ ပါဠိေတာ္မ်ားကို “ဗုဒၶေခတ္ပရိတ္ေတာ္ ၇-သုတ္”ဟု ေခၚဆိုခဲ့ပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျပီးေနာက္ နွစ္ေပါင္း (၅၀၀) ခန္႔အလြန္တြင္ ရတနာသုတ္၊ ေမတၱာသုတ္၊ ခႏၶသုတ္၊ ဓဇဂၢသုတ္၊ အာဋာနာဋိယသုတ္၊ အဂၤုလိမာလသုတ္၊ ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ ဟူေသာ ပါဠိေတာ္တို႔ကို ပရိတ္တရားေတာ္အျဖစ္ “အရွင္နာဂသိန္”က “မိလိႏၵမင္းၾကီး”အား မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္လည္း “မိလိႏၵေခတ္”၌လည္း “ပရိတ္ေတာ္ ၇- သုတ္”ကိုသာ အသံုးအစြဲျပဳေၾကာင္းကိုနားလည္ရပါသည္။
သာသနာနွစ္(၉၀၀) ေက်ာ္တြင္ ေပၚထြန္းလာေသာ “အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ”လက္ထက္ သူ၏ အဌကထာက်မ္းတို႔၌...........
၁၊ရတနသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ေမာရသုတ္..
၅၊ဓဇဂၢသုတ္..
၆၊အဋာနာဋိယသုတ္..
၇၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
၈၊ဣသိဂိလိသုတ္..
-ဟူေသာ ပါဠိေတာ္တို႔ကို “ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား”အျဖစ္ ထုတ္ျပထားေလသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ “အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသေခတ္”၌“ပရိတ္ေတာ္၈-သုတ္”ရွိေၾကာင္းသိရွိရျပန္ပါသည္။
ျမန္မာရဟန္းေတာ္ “အရွင္ေတေဇာဒီပ”သည္ ျမန္မာနွစ္ ၉၇၁-(သာသနာနွစ္-၂၁၅၃) နွစ္တြင္ “ပရတၱဋီကာ”ကို ေရးသားစီရင္ခဲ့သည္၊ထိုက်မ္း၌..
၁။ရတနာသုတ္..
၂၊ေမတၱာသုတ္..
၃၊ခႏၶသုတ္..
၄၊ေမာရသုတ္..
၅၊ဓဇဂၢသုတ္..
၆၊အာဋာနာဋိယသုတ္..
၇၊အဂုၤလိမာလသုတ္..
၈၊မဂၤလသုတ္..
၉၊ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္..
-ဟူေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားကိုသာ “ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား”အျဖစ္ မွီရာက်မ္းမ်ားနွင့္တကြ ထုတ္ျပထားသည့္ အတြက္ “ေနာက္ဘက္လြန္မင္း”လက္ထက္၌ “ပရိတ္ေတာ္ ၉- သုတ္” အသံုးအစြဲျပဳေၾကာင္း မွတ္သားရေပသည္။
သကၠရာဇ္ (၁၀၀၀) ေက်ာ္ “အင္း၀ေခတ္ေနာက္ပိုင္းနွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ဦးပိုင္း”သုိ႔ေရာက္ေသာအခါ “၀ဋၬသုတ္”နွင့္
“ပုဗၺဏွသုတ္”တို႔ကို ထည့္သြင္းကာ “ပရိတ္ေတာ္ ၁၁- သုတ္”အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလာဟန္ ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ ပရိတ္ၾကီး ၁၁- သုတ္ကို သံုးစြဲေနျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားသိေစျခင္းအက်ိဳးငွာ တင္ျပလိုက္ပါသည္။
ထို ပရိတ္ေဒသနာေတြ အားလံုးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တြင္တစ္ ခ်ိုဳ႕ပရိတ္ေတာ္မ်ား အသံုးမမ်ားခဲ့၍ သာ ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ ဥပမာ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္မွာ ရဟႏၱာေတြမ်ားသေလာက္ အကုန္လံုးကို ေဖာ္မျပခဲ့ပါ။ ရဟႏၱာမ်ားရွိခဲ့သည္ဆိုျခင္းကိုေတာ့ က်မ္းစာအုပ္စာေပ ထဲမွာ အမ်ားၾကီး ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါသည္။ ထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားေလာက္သာ သိေနၾကသည့္သေဘာျဖစ္ပါသည္။
(ဆရာေတာ္ ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာနႏၵ(International University of Main Kelaniya in Srilanka)၏ တရားေတာ္တစ္ပုဒ္ကိုမွီျငမ္း၍ ,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
(ည.ည.တ)
nyinyitindrums@gmail.com
(09-445108754)
No comments:
Post a Comment