စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







ခြင့္လြတ္သည္းခံျခင္းႏွင့္ က်န္းမာေရးအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား…

 
       တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ထိခိုက္နာက်င္ေစတဲ့ စကားမ်ဳိး၊ အျပဳအမူမ်ဳိး ျပဳလုပ္ခံရတဲ့အခါ အလြယ္တကူ ခြင့္လြတ္သည္းခံႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ခြင့္လႊတ္သည္းခံတဲ့ စိတ္ရွိတာဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ စိတ္နဲ႔ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာေရးကို အံ့ၾသစရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္ အက်ဳိးေက်းဇူး ျဖစ္ေစတာေၾကာင့္ပါပဲ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ေဒါသထြက္ေလာက္တဲ့ စကားမ်ဳိး ေျပာလာတဲ့အခါ ေဒါသတႀကီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ တံု႔ျပန္ လိုုက္မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ေျဖရွင္းရမယ့္ကိစၥေတြ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို တရားရံုးက အမွဳတြဲေတြ၊ မွဳခင္းသတင္းဂ်ာနယ္ေပၚက ျဖစ္ရပ္မွန္သတင္းေတြကို သာဓကအျဖစ္ ေတြ႔ေနရတာပဲ မဟုတ္ပါလား။  ေဒါသနဲ႔ တံု႔ျပန္လိုက္တဲ့အခါ ေနာက္ဆက္တြဲေျဖရွင္းရမယ့္ တျခားကိစၥ ေတြထက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးတင္ျပလိုပါတယ္။

…ခြင့္လႊတ္သည္းခံမွဳဆိုသည္မွာ…
 …ခြင့္လႊတ္သည္းခံမွဳဆိုတာ ကိုယ့္ကို ထိခိုက္နာက်င္ေစတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ အျပဳအမူေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ေက်ေအး လိုက္တာပါ။ လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးမွာ ခြင့္လႊတ္သည္းခံႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ အတိုင္းအတာ ပမာဏကေတာ့ မတူညီတတ္ပါဘူး။ ခြင့္လႊတ္သည္းခံတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္သေဘာထားဟာ ပညာရွိဆန္သလို စိတ္ထားႀကီးျမတ္မွဳကိုလည္း ေဖာ္ညႊန္းေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္သည္းခံႏိုင္စြမ္း ျမင့္မားေလေလ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးေဆးတဲ့ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ရရွိေလေလပါပဲ။

…နာၾကည္းစိတ္မ်ားေနမယ္ဆိုရင္…
…တခ်ဳိ႔လူေတြက အတိတ္က ကိုယ့္ကို နာက်င္ေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ျပန္ေျပာင္း ေတြးေတာရင္း အဲဒီအတိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလံုုး ပိတ္မိေနတာ၊ ေဒါသ၊ အာဃာတ၊ မလိုမုန္းထားျခင္းဆိုတဲ့ ၀ဲကယက္ကေန ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ၿပီး နာတာရွည္ခံစားရတဲ့ ေရာဂါေတြ စြဲကပ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို သမားေတာ္ႀကီး ပါေမာကၡ ဦးကိုကိုလွက အခုလို ရွင္းျပပါတယ္။

“ေဒါသထြက္တာကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ရုတ္တရက္ျဖစ္တတ္တာက ႏွလံုးခုန္ျမန္တတ္ပါတယ္၊ ေသြးဖိအားက ေဆာင့္တိုးသြားတတ္ပါတယ္၊
 ႏွလံုးေရာဂါလို ေရာဂါအခံရွိသူေတြမွာ အခန္႔မသင့္ရင္ ႏွလံုးေရာဂါထျခင္း (Heart Attack) ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ေဒါသျဖစ္တဲ့အခါ ဘာကိုမွ သတိမမူမိေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ကို ေဒါသျဖစ္ေစတဲ့သူကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ တံု႔ျပန္မိရင္ ရာဇ၀တ္မွဳ က်ဴးလြန္သလို ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္…”

…“ခြင့္မလႊတ္ပဲ နာၾကည္းစိတ္မ်ားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း၊ ေသာကေရာက္ျခင္း၊ မေက်ႏိုင္မခ်မ္းႏိုင္ ေဒါသထြက္ေနျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္း စတာေတြ ခံစားရၿပီး ခႏၶာကိုယ္ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြ  ထိခိုက္လာကာ ကိုယ္ခံစြမ္းအားစနစ္ က်ဆင္းလာတတ္ပါတယ္…”
…တျခားသူတစ္ဦးကို ေဒါသထြက္ကာ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္မွာ ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ့ က်န္းမာေရးအႏၱရာယ္ေတြက ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါတယ္။

….ခြင့္လြတ္ေက်ေအးလိုက္မယ္ဆိုရင္…
…တစ္စံုတစ္ေယာက္က သူေျပာမိ ျပဳမိတဲ့အရာအတြက္ ေတာင္းပန္တဲ့အခါ သေဘာထားႀကီးမားစြာနဲ႔ ခြင့္လႊတ္ေက်ေအး တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။  ခြင့္လႊတ္ေက်ေအးတတ္ၿပီး စိတ္ထားေအးခ်မ္းတဲ့သူေတြဟာ စိတ္ဖိစီးမွဳ၊ ရန္လိုမွဳ၊ စိတ္ဓါတ္က်ျခင္း၊ ပူပင္ေသာကေရာက္ျခင္း၊  နာတာရွည္ နာက်င္ျခင္း၊ အရက္နဲ႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးစြဲျခင္း၊ ေသြးတိုးျခင္း စတဲ့ စိတ္နဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္လာတဲ့ ေရာဂါျပႆနာတြ ကင္းေ၀းၿပီး ဘ၀မွာ သက္ရွည္ေနေပ်ာ္စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္မွာပါ။
…ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္သူတိုင္း ရရွိလာမယ့္ က်န္းမာေရးအက်ဳိးေက်းဇူးေတြ အေၾကာင္းကို ပါေမာကၡ ဦးကိုကိုလွက အခုလို ရွင္းျပေပးထားပါတယ္။

“ေဒါသကို အလြယ္တကူ ေမာင္းထုတ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ စိတ္ဖိစီးမွဳဆိုင္ရာ Stress Hormone ေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး စိတ္ေအးခ်မ္းမွဳ ရရွိမွာပါ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့သူဟာ ေသြးတိုး၊ ႏွလံုး စတဲ့ နာတာရွည္ေရာဂါဘယေတြ ကင္းေ၀းတဲ့အျပင္ အိုမင္းရင့္ေရာ္ျခင္းေတြ ေလ်ာ့ပါးၿပီး အရြယ္တင္ႏုပ်ဳိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္”

…ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ေကာင္းမွန္း၊ ျမင့္ျမတ္မွန္း သိေပမယ့္ ေဒါသထြက္ေအာင္ ေျပာဆိုျပဳမူတဲ့အခါ အလြယ္တကူ သည္းခံႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ လူတိုင္းအတြက္ ခက္ခဲေနမွာပါ။ ကိုယ္မွားမွန္းသိေပမယ့္ ကိုယ့္အမွားကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္တတ္ဖို႔ မလြယ္ကူသလိုပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္တတ္ျခင္းနဲ႔ အမွားကို ေတာင္းပန္တတ္ျခင္း ေတြဟာ မဂၤလာရွိတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးမိရတဲ့အခါ စိတ္ထားတတ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ေအာက္ပါနည္းလမ္းေတြကို ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္…

…စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားပါ…
…ေဒါသကို ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔ ရိုးစင္းလြယ္ကူတဲ့ နည္းလမ္းကို က်င့္သံုးပါ။ ထိုနည္းေတြကေတာ့ အသက္ျပင္းျပင္း ရွဴသြင္း၊ ရွဳထုတ္ၿပီး သင့္ကို ၾကည္ႏူးေစတဲ့အရာကို ေတြးေတာျခင္း ဒါမွမဟုတ္ လွပတဲ့ရွုခင္းကို ၾကည့္ျခင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ သင္ခ်စ္တဲ့သူကို ၾကည့္ျခင္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။



…ေတာင္းပန္သည့္အထိ မေစာင့္ပါႏွင့္…
…သင့္ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့ လူတိ္ုင္းမွာေတာ့ ေတာင္းပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ရွိလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားပါနဲ႔။ သူတို႔မွာ အစကတည္းက သင့္ကို နာက်င္ေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေနႏိုင္တာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း မျဖစ္ေစရဘူးဆိုၿပီး သင့္စိတ္ကုိ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေအာင္ ထားလိုက္ပါ။ ဒါက သူတို႔ကို ေျပလည္ေအာင္ ျပန္ဆက္ဆံ ရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ကို လစ္လ်ဴရွဳပစ္လိုက္ဖို႔ကို ဆိုလိုတာပါ။

…တျခားသူမ်ား၏ အျမင္ကို ဂရုစိုက္ပါ…
…သင့္ကို နာက်င္နစ္နာေအာင္ လုပ္သူေၾကာင့္ သင့္ကိုသင္ ယံုၾကည္မွဳ၊ သင့္ဘ၀ရပ္တည္မွဳနဲ႔ သင့္စိတ္ဓါတ္ ယိမ္းယိုင္ ထိပါးသြားတယ္ဆိုရင္ သင့္ကို တန္ဖိုးထား ယံုၾကည္သူေတြ အမ်ားႀကီးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါ။

…ခြင့္လႊတ္ျခင္း၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကို နားလည္ပါ…
…ခြင့္လႊတ္တတ္တာဟာ စြမ္းအင္ပိုရွိေစၿပီး အစာေခ်ဖ်က္အားေကာင္းကာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေစေၾကာင္း သုေတသနေတြက ေလ့လာေဖာ္ျပၿပီးပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းရဲ႔ အက်ဳိးေက်းဇူးကို အရယူပါ။

…သင့္ကိုယ္သင္ ခြင့္လႊတ္ပါ…
…ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ဖို႔ စိန္ေခၚမွဳႀကီးတစ္ရပ္လို ျဖစ္ေနသူေတြ ေလာကမွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လူတိုင္း အမွားနဲ႔ မကင္းႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္အမွားကို သိၿပီး အမွန္ကို ျပင္ႏိုင္တာကသာ လူေတာ္လူေကာင္းေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ျဖစ္ တာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မွဳကို တည္ေဆာက္ယူသင့္ပါတယ္။

…လူတိုင္း ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္ၿပီး ကိုယ္၊ စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ…

...ဇြန္ခိုင္ဦး (ေဆး၀ါးကၽြမ္းက်င္မွဳတကၠသိုလ္)၏ က်န္းမာေရးေဆာင္းပါးကို ကမၻာသစ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ လက္ဆင့္ကမ္း မွ်ေ၀ေပးပါသည္။

ေမတၱာျဖင့္…
ေအးေအးမိုးမိကူး
(၂၂.၃.၂၀၁၁)
 http://newworldnanda.ning.com/profiles/blogs/3451740:BlogPost:65112

ကမ ၻာ့ AIDS တိုက္ဖ်က္ေရးေန ့ ပညာေပးရုပ္ၿပမ်ား



၁။
လူ ့ေသြးထဲမွာ ေသြးရည္ၾကည္၊ ေသြးၿဖဴဥနဲ ့ ေသြးနီဥမ်ားပါ၀င္ ဖြဲ ့စည္းထားပါတယ္။ ေသြးၿဖဴဥမ်ားက
လူ ့ခႏၶာကိုယ္ထဲ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေရာဂါပိုးမ်ားကို တိုက္ရိုက္တိုက္ဖ်က္တာေရာ အဲဒီေရာဂါပိုးနဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ခံစြမ္းအား ထုတ္လုပ္ၿပီး တိုက္ဖ်က္တာေရာ၊ တိုက္ဖ်က္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ကာကြယ္တားဆီးပါတယ္။




၂။
ေသြးၿဖဴဥထဲမွာ ေသြးၿဖဴဥေခါင္းေဆာင္က ဦးေဆာင္ၿပီး က်န္တဲ့ ေသြးၿဖဴဥေတြထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ အေသခံ
တိုက္ဖ်က္တဲ့ ေသြးၿဖဴဥမ်ားနဲ့ ကိုယ္ခံစြမ္းအား ထုတ္လုပ္ၿပီး တိုက္ဖ်က္တဲ့ ေသြးၿဖဴဥဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရိွပါတယ္။





၃။
ဤသို ့ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿဖင့္ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းကို ၀င္ေရာက္တဲ့ ေရာဂါပိုးမွန္သမွ်ကို ေသြးၿဖဴဥ အဖြဲ ့မ်ားက
တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းမႈ ၿပဳပါတယ္။





၄။
HIV ဆိုတာ AIDS ေရာ၀ါကို ၿဖစ္ေစတဲ့ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးတစ္မ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီပိုးက ေသြးထဲမွာရိွတဲ့ ေသြးၿဖဴဥမ်ားကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးၿခင္းၿဖင့္ AIDS ေရာဂါ၊ တစ္နည္းအားၿဖင့္
ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ကူးစက္ေရာဂါကို ခံစားရရိွေစပါတယ္။



၅။
HIV ပိုး လူ ့ခႏၶကိုယ္အတြင္းသို ့ ေရာက္ရိွလာတဲ့အခါ ေသြးၿဖဴဥမ်ားကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးပစ္ပါတယ္။




၆။
ထိုအခါ ေသြးၿဖဴဥေခါင္းေဆာင္အပါအ၀င္ ေသြးၿဖဴဥမ်ား ပ်က္ဆီးသြားၿခင္းေၾကာင့္ အၿခားေရာဂါပိုးမ်ားကို
တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္ အင္အားမဲ့သည့္ အေၿခအေနသို ့ ဆိုက္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အကာအကြယ္မဲ့ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို ့ အၿခားပိုးမ်ား ၀င္ေရာက္လာၿပီး ေရာဂါလကၡဏာ
ေပါင္းစံုကို ခံစားရရိွေစပါေတာ့တယ္။ လူ ့ခႏၶာကိုယ္ရဲ ့ခုခံမႈ စြမ္းအားစနစ္ ပ်က္စီးသြားတာကို အခြင့္အေရးယူၿပီး
၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေရာဂါမ်ားရဲ ့ ေရာဂါလကၡဏာေပါင္းစံု ရရိွခံစားလာရၿခင္းကို ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ကူစက္ေရာဂါ
ၿဖစ္တယ္လို ့ ေခၚပါတယ္။



၇။
HIV ပိုးကို အဓိကအားၿဖင့္ ေရာဂါပိုးရိွသူရဲ ့ ေသြး၊ အမ်ိဳးသမီးလိင္အဂၤါမွ ထြက္ေသာအရည္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားသုတ္ရည္တို ့တြင္ ေတြ ့ရိွႏိုင္ပါတယ္။



၈။
ဒါေၾကာင့္ HIV ပုိးရိွေနတဲ့ လူတစ္ဦးဦးနဲ ့ လိင္တူ လိင္ကြဲ ဆက္ဆံမႈၿပဳမယ္ဆိုရင္ ....




၉။
HIV ေရာဂါပိုးရိွသူနဲ ့ ေဆးထိုးအပ္၊ ၿပြန္မ်ားမွ်ေ၀သံုးစြဲၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါး အေၾကာထဲထိုးသြင္းမႈၿပဳမယ္ဆိုရင္၊
စနစ္တက် ေရာဂါပိုးသန္ ့စင္မႈ ၿပဳမထားတဲ့ ေဆးထိုးအပ္၊ ၿပြန္မ်ားနဲ ့ ေဆးထိုးခံမယ္ဆိုရင္....



၁၀။
ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံရႏိုင္တဲ့ ေအာက္ေဖာ္ၿပပါ အၿပဳအမူမ်ိဳးေတြရိွတဲ့ လူရဲ ့ေသြး သြင္းမိမယ္ဆိုရင္
ေရာဂါပိုး ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။
- အေဖာ္မ်ားစြာ ( ေယာက်္ား၊ မိန္းမ) နဲ ့ လိင္မႈကိစၥ လိုက္စားသူ
- မူးယစ္ေဆး အေၾကာထဲ ထိုးေလ့ရိွသူ




၁၁။
HIV ေရာဂါပိုးရိွေနတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မွ သေႏၶသားသို ့လည္း ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။




၁၂။
လူတစ္ေယာက္ကို သာမန္အၿပင္ပန္းၾကည့္ရံုနဲ ့ ေရာဂါပိုး ရိွ၊ မရိွ ေၿပာလုိ ့မရပါဘူး။
ကာယကံရွင္ ကုိယ္တိုင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံေနရသူလုိ ့ သိခ်င္မွ သိပါလိမ့္မယ္။




၁၃။
HIV ေရာဂါပိုးရိွသူနဲ ့- လက္တြဲႏႈတ္ဆက္ရံု၊ ေပြ ့ဖက္နမ္းရႈပ္ရံု၊ အတူကစားရံု၊ ေရကူးရံု၊ အတူ အလုပ္လုပ္ရံု၊
အတူ ဘတ္စ္ကားစီးရံုနဲ ့ HIV ပိုး မကူးစက္ႏိုင္ပါဘူး။ တယ္လီဖုန္း၊ အိမ္သာနဲ ့ ၿခင္၊ ယင္၊ ၾကြက္၊ ပိုးမႊားမ်ားမွ
တဆင့္လည္း ဒီေရာဂါပိုး မကူးစက္ႏိုင္ပါဘူး။



၁၄။
ကိုယ္ခႏၶာအတြင္း၌ ေရာဂါပိုး ရိွေနေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္း ေရာဂါပိုးလကၡဏာ ထင္ရွားစြာ မၿပသၿဖင့္ မိမိ၌
ေရာဂါပိုးရိွေနေၾကာင္း မသိႏိုင္ပါ။ ေရာဂါပိုး၀င္ေရာက္ၿပီး ( ၅ )ႏွစ္မွ ( ၁၀ ) ႏွစ္အတြင္း ေရာဂါလကၡဏာမ်ား
စတင္ေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါတယ္။ HIV ပိုး ကူးစက္ခံရၿပီဆိုလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသ၍ မရႏိုင္ေသးပါ။



၁၅။
လိင္အေပ်ာ္အပါး လိုက္စားရာမွ ဆီးပူေညာင္း( ၿပည္)က်ၿခင္း၊ လိင္အဂၤါ ယားယံေရာင္ယမ္းၿခင္းမ်ားကို ကာလသားေရာဂါ ၿဖစ္တယ္လုိ ့ေခၚပါတယ္။ ဒီလိုၿဖစ္လာရင္ ေဆးရံု၊ ေဆးခန္း၊ က်န္းမာေရးဌာန၊ ခုခံက်/ကာလသားေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရးဌာနမ်ားထံ အၿမန္ဆံုးၿပသၿပီး ထိေရာက္ေသာ ေဆး၀ါးကုသမႈမ်ား ခံယူရန္ လိုအပ္ပါတယ္။




၁၆။
ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆိုရင္ HIV ပိုး ကူးစက္မႈ အႏ ၱရာယ္ကို ေလ်ာ့နည္းေစမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။
အေဖာ္တစ္ေယာက္သာထားပါ၊ ( အိမ္ေထာင္သည္ ၿဖစ္ပါက တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကို က်င့္သံုးပါ)၊ အႏၱရာယ္ကင္းေသာ လိင္ဆက္ဆံမႈကို ၿပဳက်င့္ပါ၊ ကြန္ဒံုး စနစ္တက် သံုးစြဲပါ။ ေဆးထိုးအပ္၊ ၿပြန္မ်ားကို အၿခားသူမ်ားနဲ ့ မွ်ေ၀သံုးစြဲၿခင္း မၿပဳပါနဲ ့။ မူးယစ္ေဆး၀ါး၊ အရက္ေသစာ ေသာက္စားၿခင္းကို ေရွာင္ပါ။



ကာကြယ္ၿခင္းသည္ ကုသၿခင္းထက္ ပို၍ ထိေရာက္၏။
မိမိကိုယ္တိုင္ အသိပညာႏွင့္ ဆင္ၿခင္ေစာင့္စည္းလိုက္နာၿခင္းၿဖင့္ မိမိ၏ ခ်စ္သူ၊ ဇနီး၊ ခင္ပြန္း၊ မိသားစုမွသည္ လူမႈ၀န္းက်င္ က်န္းမာေရး အတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ပါ၀င္ကူညီ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစ။
စာေပသူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ စာဖတ္သူမ်ားအားလံုး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေသာ လူမႈဘ၀မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ...
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
နႏၵ ( ေတာင္ငူ )


http://newworldnanda.ning.com/profiles/blogs/3451740:BlogPost:55681

ေထရဝါဒနွင့္ ဝသုႏၶေရေျမေစာင့္နတ္

   ''မာန္ယစ္တဲ့ ရန္စစ္ေတြသည္...ဆံညႇစ္ေရေၾကာမွာ ေမ်ာေလျပီ...''

    စာေရးသူတို႔ကေလးဘဝကတည္းက နားရည္ဝေနေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္၊ သီခ်င္းကို နားရည္ဝသလို ဇာတ္လမ္းကိုလည္း စဲြလန္းမိသည္။ နွစ္သက္မိသည္။ ဝသုႏၶေရ ေျမေစာင့္နတ္သည္ စာေရးသူကို ငယ္စဥ္ကတည္းက လႊမ္းမိုးေနသူ ျဖစ္ပါသည္။ ျဗဟၼာမင္း၊ သိၾကားမင္း၊ နဂါးမင္းတို႔ပင္ ေၾကာက္လန့္ထြက္ေျပးရေသာ မာရ္နတ္ကို အနိုင္ယူသူျဖစ္သျဖင့္ အထင္လည္း ႀကီးမိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္တစ္ခု ျပဳတိုင္း ေျမေစာင့္နတ္ကို တိုင္တည္မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုနတ္ကို ေယာက္်ားလား၊ မိန္းမလားဟု မစူးစမ္းမိိခဲ့။ ယခု ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ နတ္သမီးပံုကိုလည္း ေတြ႔ရ၏။ နတ္သားပံုကိုလည္း ေတြ႔ရ၏။  မည္သည္က အမွန္ျဖစ္သည္ကို မိမိအေနျဖင့္ မေဝခဲြနိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္လွမ္းမီသမွ် ရွာၾကည့္ရာ ဗုဒၶဝံသအ႒ကထာတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ရ၏။

    ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘုရားျဖစ္မည့္ (မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃-ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူး) ေန႔ ညေနခ်မ္းအခိ်န္တြင္ ေဗာဓိပင္၏အေရွ႕ အပရာဇိတပလႅင္ထက္၌ ''ဘုရားမျဖစ္သမွ် ငါမထ'' ဟူေသာ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ထက္ဝယ္ဖဲြ႕ေခြ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏။ ထိုစဥ္ ဝသဝတၱီမာရ္နတ္က ''သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ငါ၏နယ္ပယ္(ဘံုသံုးပါး)မွ လြတ္ေျမာက္လိုသူျဖစ္သည္။ ငါသည္ သူ႔ကို လြတ္ေျမာက္ခြင့္မေပးနိုင္''ဟု ႀကံကာ သူ၏နတ္စစ္သည္မ်ားကို ေခၚ၍ လာ၏။

    နတ္စစ္သည္အင္အားမွာ မာရ္နတ္၏ ေရွ႕မွ ၁၂-ယူဇနာ၊ လက္ယာဘက္မွ ၁၂-ယူဇနာ။ လက္ဝဲဘက္မွ ၁၂-ယူဇနာ။ အထက္၌ ၉-ယူဇနာ ရိွ၍ ေနာက္မ်က္နွာကမူ စၾကဝဠာတိုက္ အဆံုးအစြန္း တိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွ၏။ ယင္းစစ္တပ္ႀကီး၏ ႀကိမ္းေမာင္းေအာ္ဟစ္သံကို ယူဇနာတစ္ေထာင္ ေဝးကြာေသာ အရပ္မွစ၍ ေျမျပိဳေသာအသံကဲ့သို့ ၾကားရေလ၏။ သူ႕ကိုယ္တြင္ လက္ရံုးတစ္ေထာင္ ဖန္ဆင္း၍ လက္ရံုးတိုင္းတြင္လည္း လက္နက္အသီးသီးကို ကိုင္ေဆာင္ထားျပီး ဂိရိေမခလဆင္ကို စီးကာ နတ္စစ္သည္ မ်ားစြာျခံရံလ်က္ ေရာက္လာ၏။

    မာရ္နတ္လာေသာအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အနီးတြင္ ပူေဇာ္ရန္ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ သိၾကားမင္းသည္ သူမႈတ္ေနေသာ ဝိဇယုတၱရခရုသင္းကို ေက်ာပိုးလ်က္ ေျပး၍ စၾကဝဠာတိုက္အနားစြန္း၌ ရပ္ေန၏။မဟာျဗဟၼာမင္းက ထီးျဖဴကို စၾကဝဠာတိုက္အစြန္း၌ ပစ္ခ်ကာ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ ျပန္ေျပး၏။ ကာဠနဂါးမင္းက နဂါးမတို႔ကို ခ်န္ထား၍ မေဥၨရိကနဂါးဗိမာန္သို႔ ျပန္ေျပးကာ မ်က္နွာကို လက္ျဖင့္ပိတ္လ်က္ အိပ္ေန၏။ ဤသို႔လွ်င္ အားလံုးေျပးၾကရာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အနီးတြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မရိွေတာ့ေပ။

    ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ေဘးတြင္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ရိွမေနေတာ့မွ မာရ္နတ္က ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား လက္နက္ကိုးမ်ဳိးျဖင့္ တိုက္ခိုက္၏။ တိုက္ခိုက္၍ မရေသာအခါ သူ႕စစ္တပ္ကို '' အဘယ့္ေၾကာင့္ ရပ္ေနၾကသနည္း၊ ဤသိဒၶတၳကို ဘုရားမျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾက၊ ဖမ္းၾက၊ သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾက၊ မလြတ္ေစနွင့္''ဟု အမိန္႔ေပး၏။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္ေပၚမွေန၍ ျမားျဖင့္ရြယ္ကာ ''သိဒၶတၳ၊ ပလႅင္ေပၚမွ ယခုပင္ဆင္းေလာ့''ဟု ဆို၏။ မာရ္စစ္သည္တို႔လည္း ေၾကာက္ေအာင္လန္႔ေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ေန၏။ ထိုအခါ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကလည္း သူ႔ပါရမီဂုဏ္ ကုသိုလ္ဟုန္ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္၍လာေသာ ပလႅင္ျဖစ္ေၾကာင္းသိေစလို၍ ''ဟဲ့မာရ္နတ္၊ ငါသည္ ဤပလႅင္ကို အလိုရိွသျဖင့္ ဘဝမ်ားစြာ ကမၻာဘာတို႔၌ မလႉဖူးေသာအလႉမရိွ၊ ဤသို႔ ဘဝမ်ားစြာက ျပဳလာခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈမ်ားကို ထား၍ ေဝႆႏၲရာဘဝတစ္ခုတည္း၌ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ အလႉႀကီးေပးခဲ့စဥ္က ေျမႀကီးသည္ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ တုန္လႈပ္ခဲ့ဖူးေလျပီ။ ယခုအခါ ဤမဟာပထဝီေျမႀကီးသည္ ငါ၏သက္ေသတည္း''ဟု ေျပာ၍  ေျမႀကီးကို လက္ညိႇဳးညႊန္လွ်င္ ေျမႀကီးသည္ အိုးထိန္းစက္ကဲ့သို့ သြက္သြက္လည္ကာ သည္းထန္စြာ ျမည္ဟည္းေလ၏။

    ေျမႀကီး၏အသံျဖင့္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုး မိုးခ်ဳန္းသံကဲ့သို႔ ျမည္ဟည္းေန၏။ ေျမႀကီး၏ အသံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုး မိုးခ်ဳန္းသံကဲ့သို႔ ဆူညံေန၏။ ထိုအခါ ဂိရေမခလဆင္ႀကီးလည္း ဒူးညြတ္လ်က္ က်သြား၏။ မာရ္စစ္သည္တို႔လည္း ေျခဦးတည့္ရာ ေျပးၾကရေလ၏။ မာရ္နတ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဆင္ႀကီးကို ပစ္၍ ေျပးရေလ၏။ မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃-ခုနွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ဗုဒၶဝံသအ႒ကထာ၌ ဝသုႏၶေရ ေျမေစာင့္နတ္လံုးဝမပါဝင္ပါ။ အပဒါနအ႒ကထာတြင္လည္းေကာင္း၊ မူလပဏၰာသအ႒ကထာ၊ ပါသရာသိသုတ္အဖြင့္တြင္လည္းေကာင္း ရွာၾကည့္ရာတြင္လည္း ေျမေစာင့္နတ္အေၾကာင္း စိုးစဥ္းမွ် မေတြ႕ရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရဝါဒက်မ္းဂန္တို႔တြင္ ဝသုႏၶေရ ေျမေစာင့္နတ္မရိွေၾကာင္း သိရပါသည္။

    မိမိတို႔ငယ္စဥ္က မွတ္သားခဲ့ရသည္မွာ ဘုရားအေလာင္းက ေျမႀကီးသို႔ လက္ညိႇဳးညႊန္လိုက္ရာ ေျမေစာင့္နတ္က သက္ေသခံ၏။ ေဝႆႏၲရာဘဝက ခ်ခဲ့ေသာ အလႉေရစက္တို႔ပင္ ယခုထိ မေျခာက္ေသးေၾကာင္း ဆို၍ ဆံပင္ကို ေရညႇစ္ျပ၏။ ထိုအခါ မာရ္နတ္နွင့္ သူ႔စစ္တပ္သည္ ထိုဆံညႇစ္ေရေၾကာတြင္ ေမ်ာပါသြား၏ဟု ၾကားခဲ့ဖူး၏။ ယခုမူ မိမိတို႔ ငယ္စဥ္က ၾကားဖူးခဲ့ေသာ ေျမေစာင့္နတ္သည္ ယံုတမ္းသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။

    ထိုအေၾကာင္းကို ကံအားေလ်ာ္စြာပင္ သကၠတဘာသာျဖင့္ ပံုနိွပ္ထုတ္ေဝေသာ လလိတဝိသွ်တရ က်မ္းတြင္ ေတြ႕ရ၏။ ထိုက်မ္းတြင္ ''ဘုရားအေလာင္းက လက္ညိႇဳးညႊန္လွ်င္ ထာဝရာမည္ေသာ နတ္သမီးသည္ စၾကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းမွ  ထာဝရာနတ္သမီးေပါင္း တစ္ေသာင္းျခံရံလ်က္ လက္ညိႇဳးဦးတည္ရာ အရပ္မွ ေျမကို ေဖာက္ခဲြ၍ ကိုယ္တစ္ပိုင္းေဖာ္ကာ ထြက္လာ၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား 'ေယာက္်ားျမတ္၊ သင္ျပဳေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို သင္သာအသိဆံုးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သင္၏ ေကာင္းမႈကို ငါ သက္ေသခံသည္'ဟု ဆို၏။ က်န္ေသာ ထာဝရာနတ္သမီးတို႔ကလည္း ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ဝိုင္းဝန္းေထာက္ခံၾက၏။ ထိုသို႔ ေထာက္ခံေျပာဆိုေသာ အသံကို မာရ္နတ္ၾကားလွ်င္ ရင္တြင္း၌ မခံမရပ္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာျပီး ထြက္ေျပးေလ၏''ဟု ဆိုထားပါသည္။

    ဤလလိတဝိသွ်တရက်မ္းအဆိုအရ သက္ေသခံေသာ နတ္သမီး၏ အမည္မွာ ထာဝရာဟု သိရပါသည္။ ေထရဝါဒက်မ္းဂန္ကား မဟုတ္ေပ။ ဒီပဲယင္းဆရာေတာ္၏ တထာဂတဥဒါနဒီပနီတြင္ကား ဝသုႏၶေရ ေျမေစာင့္နတ္သားဟု ဆို၏။ ဆရာေတာ္လည္း ဤအခ်က္ကို ေထရဝါဒ၏အျပင္ဘက္တြင္ရိွေသာ က်မ္းဂန္တို႔မွ ထုတ္နုတ္ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝသုႏၶေရေျမေစာင့္နတ္ဟူသည္ ေထရဝါဒတြင္ တကယ္ပင္ မရိွေၾကာင္း အာဂမယုတၱိအရ သိရပါသည္။ ဝသုႏၶေရနွင့္ ပတ္သက္၍ ''ဝသုႏၶရာ ဆမာ ဘူမိ''ဟုသာ အဘိဓာန္၌ ေျမႀကီးေဟာ ပရိယာယ္ပုဒ္အေနျဖင့္ ေတြ႕ရပါသည္။ အကယ္၍ မိမိ၏ စာေပမနံွ႔စပ္မႈေၾကာင့္ မေတြ႕ရျခင္းျဖစ္မူ အခိ်န္မေရြး အမွန္ကို လက္ခံနိုင္ပါသည္။

    ထို႔ေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား မာရ္နတ္ကို ဝိုင္းကူတိုက္ေပးေသာ ဝသုႏၶေရသည္ ေထရဝါဒနွင့္ မညီဟု ယူဆရပါမည္။ ေလာကသံုးပါးတြင္ အျမတ္ဆံုး၊ ဘုန္းပါရမီ အျမင့္မားဆံုးပုဂၢိဳလ္က နတ္၏အကူအညီကို ယူရသည္ဆိုသည္မွာလည္း ဘုရားရွင္၏ပါရမီဂုဏ္ကို ညိႇဳးႏြမ္းေစပါသည္။ ျဗဟၼာမင္း၊ သိၾကားမင္း၊ နဂါးမင္းတို႔ပင္ ေၾကာက္လန္႔ထြက္ေျပးရေသာ မာရ္နတ္ကို သာမန္ေျမေစာင့္နတ္တစ္ဦးက အလြယ္တကူ အနိုင္ယူနိုင္သည္မွာလည္း လြန္စြာယုတၱိမတန္၊ ဒ႑ာရီဆန္လွပါသည္။
    ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေျမေစာင့္နတ္ယံုၾကည္ခ်က္ကို မိမိစြမ္းနိုင္သမွ် ေလ့လာသံုးသပ္တင္ျပလိုက္ပါသည္။

“မရဏႆတိဆင္ျခင္နည္း(၈)မ်ိဳး”

Buddha In My Life (Face Book) မွ ကူးယူ မွ်ေ၀ပါသည္။

မရဏသတိဆင္ျခင္နည္းကား (၈)မ်ိဳးရွိ၏။ ယင္းတုိ႔ကား -

၁။ ေသျခင္းသေဘာကို သူသတ္သမားသဖြယ္ ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၂။ ျဖစ္လွ်င္ ပ်က္ျမဲဓမၼတာဟု ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၃။ သူတပါးေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိေသရမည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၄။ မိမိကိုယ္ခႏၶာ၏ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားျပားပံုကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၅။ အသက္၏ မခုိင္ျမဲသည္ကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၆။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္ေရာဂါျဖင့္ ေသရမည္ဟု ၾကိဳတင္မသိႏုိင္ေၾကာင္း ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၇။ သက္တမ္း တုိေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၈။ အသက္ရွင္ဆဲ ခဏ၏ တုိေတာင္းပံုကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း - တုိ႔ျဖစ္သည္။

၁။ သူသတ္သမားသဖြယ္ ဆင္ျခင္ျခင္း

သူသတ္သမားသည္ လက္နက္ကို စြဲကိုင္၍ ` သင့္ကို သတ္ရလိမ့္မည္´ဟု ေျပာဆုိျပီး အသတ္ခံရမည့္သူ၏ အနီးသို႔ သတ္မည့္ဟန္ျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္လာသကဲ့သို႔ ေသျခင္းသည္လည္း မိမိထံသို႔ ဦးတည္လာေနသည္။ မူိငံုသည္ ေပါက္လာကတည္းကပင္ ေျမမူန္႔ကို ဦးထိပ္ေပၚတင္၍ ေပါက္လာသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔သည္လည္း ပဋိသေႏၶတည္ေနကတည္းကပင္ အုိျခင္း ေသျခင္းတုိ႔ကို ယူေဆာင္လာခဲ့ၾကေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရေပမည္။
ထုိ႔ျပင္ တရိပ္ရိပ္တက္လာေသာ မုိးတိမ္သည္ အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ ေရွ႕သို႔သာ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ထြက္ျပဴလာေသာ ေနမင္းသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ ၀င္ရာအရပ္သို႔ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေတာင္က်ေရသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေနဘဲ တေရြ႕ေရြ႕ စီးဆင္းေနသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ပဋိသေႏၶတည္ေနလာေသာ သတၱ၀ါသည္လည္း အနည္းငယ္မွ် ရပ္တန္႔မေန ေသျခင္းသေဘာသို႔ ဦးတည္ေရြ႕လ်ား ေနေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရေပမည္။
တဖန္ ေန႔ညဥ္႔တုိ႔သည္ ေရြ႕ေရြ႕ကုန္လြန္ရသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ျမစ္ငယ္ေခ်ာင္းငယ္ေရမ်ားသည္လည္း ေႏြရာသီ၌ တေန႔တျခား ကုန္ခန္းသြားသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္ရွင္ေနရမည့္ အခ်ိန္ကာလသည္လည္း တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္လြန္လ်က္ရွိ၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ရင့္မွည့္ေသာ သစ္သီးသည္ ဧကန္မုခ် ေၾကြက်ရသကဲ့သို႔ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလာေသာ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ဧကန္မုခ်ေသၾကရမည္ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ အိုးထိန္းသည္တုိ႔ ျပဳလုပ္ထားေသာ အုိးခြက္မွန္သမွ်သည္ ေနာက္ဆံုး၌ ကြဲပ်က္ၾကသကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္သည္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ ေသေပ်ာက္ပ်က္စီးၾကရ၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ျမက္ဖ်ားေပၚ၌ က်ေရာက္ေနေသာ ႏွင္းသီး၊ ႏွင္းေပါက္သည္ ေနပူရွိန္ေၾကာင့္ ပ်က္လြယ္ ေပ်ာက္လြယ္သကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္သည္လည္း မျမဲေသာ သေဘာေၾကာင့္ ေသလြယ္ ေပ်ာက္လြယ္၏ဟူ၍ ျဖစ္ေစ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္ရမည္။

၂။ ျဖစ္လ်င္ ပ်က္ျမဲဟု ဆင္ျခင္ျခင္း

`ဤေလာက၌ ျပည့္စံုျခင္းမည္သည္ ပ်က္စီးျခင္းတရားက မလႊမ္းမုိးမီ ကာလအတြင္းသာ ေကာင္းျမတ္တင့္တယ္၏။ အမွန္စင္စစ္ မပ်က္စီးႏုိင္ေသာ ျပည့္စံုျခင္းမည္သည္ မရွိေခ်´ဟု ျပည့္စံုျခင္းႏွင့္ ပ်က္စီးျခင္းကို အတြဲလုိက္ရူ၍ ဆင္ျခင္ရမည္။
တနည္းအားျဖင့္ `အနာကင္းရွင္း က်န္းမာျခငး္ကား နာျခင္းေနာက္ဆံုး ရွိေခ်၏။ ရုပ္ရည္အဆင္း နုပ်ိဳျခင္းကား အုိျခင္းေနာက္ဆံုးရွိေခ်၏။´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ `သတၱ၀ါဟူသမွ်သို႔ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းေဘးသည္ ထက္ၾကပ္မကြာ လုိက္ပါေနေခ်၏။ အုိျခင္းေဘးသည္ အစဥ္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေခ်၏။ အနာေရာဂါေဘးသည္ ဖိစီးႏွိပ္စက္ ေနေခ်၏။ ေသရျခင္းေဘးသည္ ျပင္းစြာ ပုတ္ခတ္ေနေခ်၏´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ မုိးထိ ျမင့္မားေသာ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးတုိ႔သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ရွိသမွ် အရာတို႔ကို ၾကိတ္ေခ်ကာ လိမ့္၍လိမ့္၍ လာၾကကုန္သကဲ့သို႔ အိုျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းတုိ႔သည္လည္း မင္းစိုးရာဇာ၊ ပုဏၰား၊ သူၾကြယ္၊ ဆင္းရဲသား၊ ဒြန္းစ႑ား၊ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မထား အားလံုးေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ကို လြမ္းမုိးႏွိပ္စက္ ကုန္၏´ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ေသျခင္းတရားကို စစ္မက္တုိက္ခုိက္ျခင္း လက္ေဆာင္တံစို႔ထုိးျခင္း တုိ႔ျဖင့္လည္း အႏုိင္ယူရန္ မစြမ္းႏုိင္ေခ်´ဟူ၍ လည္းေကာင္း အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္ရမည္။

၃။ သူတစ္ပါးေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိေသရမည္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း

ေလာက၌ အေျခြအရံမ်ားျပားသူ၊ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ၾကီးမ်ား၊ ခြန္အားၾကီးမားေသာ သူရဲေကာင္းၾကီးမ်ား၊ တန္ခိုးရွင္ ပညာရွင္ၾကီးမ်ား၊ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔သည္လည္း ေသျခင္းကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ၾက၊ မိမိသည္လည္း ေသျခင္းကို အဘယ္မွာ လြန္ဆန္ႏုိင္ပါမည္နည္း၊ ဧကန္မုခ် ေသရမည္သာ ျဖစ္သည္ဟု ဆင္ျခင္ရမည္။
အက်ယ္ဆင္ျခင္ပံုကား ဤသို႔ျဖစ္သည္ - ေလာက၌ အေက်ာ္အေစာ အေျခြအရံ စည္းစိမ္ဥစၥာၾကီးမားၾကေသာ မဟာသမၼတမင္း၊ မႏၶာတုစၾကာမင္းစသည့္ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ပင္ အဆံုးတေန႔၌ ေသလြန္ၾကရ၏။ ငါသည္ကား အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္း၊ မုခ် ေသရေပဦးမည္ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေဇာတိက၊ ဇဋိလ၊ ဥဂၢ၊ ေမ႑က၊ ပုဏၰ၊ အနာထပိဏ္ စေသာ သူေဌးသူၾကြယ္ၾကီးမ်ားပင္ ေသၾကရေလ၏။ ဘုန္းကံနည္းပါးေသာ ငါသည္ကား အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ ခြန္အားၾကီးမား သူရဲေကာင္းၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ၀ါသုေဒ၀မင္း၊ ဗလေဒ၀မင္းစသည္တုိ႔သည္ပင္ ေသဆံုးၾကရေသး၏။ ငါသို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟူ၍ ျဖစ္ေစ သိၾကားမင္းစံရာ ေ၀ဇယႏၱာျပာသာဒ္ၾကီးကိုပင္ ေျခမေတာ္ျဖင့္ လူပ္ခါပစ္ႏုိင္စြမ္း ရွိေတာ္မူေသာ တန္ခိုးေတာ္ရွင္ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္သည္ပင္ ေသဆံုးရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာမေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ျမတ္စြာဘုရားမွ တပါး တေလာကလံုးတြင္ ဉာဏ္ပညာအၾကီးမားဆံုးျဖစ္ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ပင္ ေသလြန္ရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲရွိပါမည္နည္း ဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ မိမိ၏ဉာဏ္ ၀ီရိယစြမ္းျဖင့္ ကိေလသာတုိ႔ကို ပယ္သတ္ျပီး သစၥာဉာဏ္ကို သိေတာ္မူႏုိင္ေသာ ပေစၥက ဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တုိ႔သည္ပင္ ေသဆံုးၾကရေသး၏ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ၊ ေလာက၌ သိစရာရွိသမွ် တစမက်န္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပင္ ေသျခငး္ကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူရေသး၏။ ငါကဲ့သို႔ေသာ သာမန္လူသည္ အဘယ္မွာ မေသဘဲ ရွိပါမည္နည္းဟူ၍ ျဖစ္ေစ သူတပါးတုိ႔၏ ေသျခင္းကို ရူ၍ မိမိ၏ ေသျခင္းကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၄။ ကိုယ္ခႏၶာ၏ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားျပားပံုကို ဆင္ျခင္ျခင္း

ဤကိုယ္ခႏၶာသည္ ပိုးမ်ိဳးရွစ္ဆယ္တုိ႔ႏွင့္ ေရာျပြမ္းေန၏။ ထုိပိုမ်ိဳးရွစ္ဆယ္တုိ႔သည္ ခႏၶာကိုယ္ေနရာအႏွံ႔အျပားကို ကိုက္ခဲစားေသာက္ေနၾက၏။ ထုိ ပုိးတုိ႔သည္ ဤခႏၶာကိုယ္တည္း၌ပင္ ေမြးၾက အုိၾက ေသၾက က်င္ၾကီး က်င္ငယ္စြန္႔ၾက၏၊ ထုိ ပိုးမ်ိဳးရွစ္ဆယ္ အႏၱရာယ္တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေနၾကရသကဲ့သို႔ပင္ ေသေစႏုိင္ေလာက္ေသာ ကိုယ္တြင္းေရာဂါမ်ား၊ အသက္အႏၱရာယ္ျပဳတတ္ေသာ ေျမြ ကင္းစသည့္ ျပင္ပ ေဘးရန္မ်ားႏွင့္လည္း ဆက္ဆံေနရ၏။ ထုိသို႔ ဆက္ဆံေနရသျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး ေသဆံုးႏုိင္ေပသည္ဟု အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၅။ အသက္၏ မခုိင္ျမဲသည္ကို ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတို႔၏ အသက္သည္ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ဣရိယာပုတ္၊ အေအးအပူ၊ ဓာတ္ၾကီးေလးပါး၊ အာဟာရတုိ႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၏။ ဤအသက္သည္၊ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ညီမွ်ေနမွသာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ထြက္သက္ ၀င္သက္ ျပတ္လွ်င္ ေသေတာ့၏။ ဣရိယာပုတ္ မွ်တေနမွလည္း အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ဣရိယာပုတ္ မညီမွ်ဘဲ တစ္ပါးပါးလြန္ကဲသြားလွ်င္ ေသဆံုးႏုိင္၏။ အပူ အေအး မွ်တမွလည္း အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ အပူအေအး မမွ်တဘဲ တစ္ခုခု လြန္ကဲပါက ေသဆံုးတတ္၏။ ဓာတ္ၾကီးေလးပါး ညီမွ်မွသာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ ဓာတ္တစ္ပါးပါးပ်က္က အနာေရာဂါ တစ္မ်ိဳးမ်ဳိး ၀င္ေရာက္ကာ ေသဆံုးတတ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ သင့္တင့္ေသာ အာဟာရကို မွီ၀ဲေနရမွသာ အသက္ရွင္ႏုိင္၏။ အာဟာရျပတ္က ေသဆံုးတတ္သည္ဟု အသက္၏ မခုိင္ျမဲပံုကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။

၆။ မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေရာဂါျဖင့္ ေသရမည္ကို မသိႏုိင္ေၾကာင္း ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတုိ႔သည္ အမိ ၀မ္းတြင္း၌ျဖစ္ေစ။ ေမြးဖြားျပီးမွျဖစ္ေစ၊ သက္တန္းအတြင္း၌ျဖစ္ေစ သက္တမ္းေက်ာ္လြန္ျပီးမွျဖစ္ေစ ေသၾကရသည္ကို လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္ေရာဂါ၊ မည္သည့္ေ၀ဒနာျဖင့္ ေသၾကရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္အခ်ိန္ ကာလ၌ ေသၾကရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ အေလာင္းေကာင္ကို မည္သည့္ အရပ္၌ ျမွဳပ္ႏွံရမည္ကို လည္းေကာင္း၊ ေသဆံုးျပီးေနာက္ မည္သည့္ ဘံုဘ၀၌ ေရာက္ရမည္ကို လည္းေကာင္း ၾကိဳတင္၍ မသိႏုိင္ၾကေပဟု သတၱ၀ါ တစ္ဦး၏ အသက္ ေရာဂါ ေသရမည့္ အခ်ိန္အခါ၊ အေလာင္းေကာင္ပစ္ခ်ရာ အရပ္၊ ေရာက္ရမည့္ဘံုဘ၀ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ၾကိဳတင္၍ မသိႏုိင္ပံုကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရမည္။

၇။ သက္တမ္းတုိေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းကို ထင္ျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ျခင္း

ယခုအခါ လူတုိ႔၏ သက္တမ္းကား အလြန္တုိေတာင္းလွ၏။ အသက္အရွည္ဆံုးေနသူပင္ ႏွစ္တစ္ရာ၊ တစ္ရာထက္အနည္းငယ္သာ ပို၍ ေနၾကရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ျပဳသင့္၏။ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သင့္၏။ ပဋိသေႏၶေနလာသူမွန္သမွ် ဧကန္ပင္ ေသၾကရမည္ဟု ေလာက၌ သတ္မွတ္ထားသည့္ သက္တမ္းတိုေတာင္းပံုကို သတိျပဳ၍ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရမည္။

၈။ အသက္ရွင္ဆဲ ခဏ၏ တုိေတာင္းပံုကို ဆင္ျခင္ျခင္း

သတၱ၀ါတုိ႔၏ အသက္ရွင္ဆဲခဏသည္ ပရမတၳအားျဖင့္ အလြန္ပင္ တုိေတာင္း၏၊ စိတၱကၡဏတစ္ခ်က္မွ်သာ ရွိေခ်၏။ ထုိစိတ္ ခ်ဳပ္သြားလွ်င္ ေသသည္ဟု ေခၚဆုိရ၏ဟု အသက္ရွင္ဆဲခဏ၏ တုိေတာင္းလွပံုကို အဖန္ဖန္ဆင္ျခင္ရမည္။
အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ နည္းမ်ားအနက္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ေသျခင္းသေဘာကို အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္လွ်င္ ဘာ၀နာစိတ္ အထံုရ၍ ေသျခင္း သေဘာတစ္ခု၌သာ သတိျပဳလ်က္ ကိေလသာ နီ၀ရဏတရားမ်ားကို ခြာခ်ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဥပစာရစ်ာန္ကို ရရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
“မရဏသတိကမၼ႒ာန္း ဆင္ျခင္ရျခင္း၏ အက်ိဳးမ်ား”
မရဏသတိကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းအားထုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ -

၁။ အျမဲ သတိေကာင္းျခင္း၊
၂။ ဘ၀အားလံုးတုိ႔၌ ျငီးေငြ႕သည့္ အမွတ္သညာကို ရရွိျခင္း၊
၃။ အသက္၌ ႏွစ္သက္ျခင္းကို စြန္႕လႊတ္ႏုိင္ျခင္း၊
၄။ မေကာင္းမူကို ကဲ့ရဲ႕ရူတ္ခ်ေလ့ရွိျခင္း၊
၅။ ပစၥည္းအသံုးအေဆာင္တုိ႔ကို မတပ္မက္ျခင္း၊ ႏွေျမာ၀န္တုိမူ မရွိျခင္း၊
၆။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ သေဘာမ်ား ဆင္ျခင္ျခင္း၊
၇။ ေသခါနီးကာလ၌ ေၾကာက္လန္႔မူကင္း၍ မေတြ မေ၀ ေသရျခင္း၊
၈။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ နိဗၺာန္ကို မရရွိေသးပါက ေသလြန္ျပီးေနာက္ သုဂတိ ဘံုဘ၀သို႔ ေရာက္ရျခင္း စေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကို ရရွိႏုိင္ေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အက်ိဳးအာနိသင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရရွိေစႏုိင္ေသာ ဤမရဏႆတိကမၼ႒ာန္းကို မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ဇြဲ လံု႔လ ၀ီရိယျဖင့္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ သင့္ၾကေပသည္။
(ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္မ်ား(အထက္တန္းအဆင့္) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပသည္။)
by - Buddha In My Life's Page

“ဗုဒၶသာသနာတြင္သာရွိေသာ တရား ၁၀-ပါး”



“ဗုဒၶသာသနာတြင္သာရွိေသာ တရား ၁၀-ပါး”
ပဌမသုတ္၊
ရဟန္းတို႔ ထက္၀န္းက်င္ စင္ၾကယ္ကုန္ေသာ ထက္၀န္းက်င္ ျဖဴစင္ကုန္ေသာ ဤတရား ဆယ္မ်ဳိးတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ {သာသနာေတာ္} မွ တစ္ပါး၌ မျဖစ္ကုန္။
အဘယ္ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
၁။ မွန္ကန္ေသာ အျမင္၊
၂။ မွန္ကန္ေသာ အၾကံအစည္၊
၃။ မွန္ကန္ေသာ စကား၊
၄။ မွန္ကန္ေသာ အလုပ္၊
၅။ မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ၊
၆။ မွန္ကန္ေသာ လုံ႔လ၊
၇။ မွန္ကန္ေသာ သတိ၊
၈။ မွန္ကန္ေသာသမာဓိ၊
၉။ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္၊
၁၀။ မွန္ကန္ေသာ လြတ္ေျမာက္မႈတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ထက္၀န္းက်င္ စင္ၾကယ္ကုန္ေသာ ထက္၀န္းက်င္ ျဖဴစင္ကုန္ေသာ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ {သာသနာေတာ္} မွ တစ္ပါး၌ မျဖစ္ကုန္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁ - ပဌမသုတ္၊ ပရိသုဒၶ၀ဂ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ဖတ္မိမွတ္မိသမွ်
နတ္ဆိုး
www.lawkanet.blogspot.com

ကိတ္မုန့္လွလွေလးေတြ ေနာ္


  • Best Cool Creative Cake Ideas

  • Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...