ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ လူကုန္ကူးမႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားထဲမွ လူကုန္ကူးသူ တရားခံမ်ား၏ (၆၅)ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္သည္ဟု လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး ဗဟိုမွ သိရသည္။ လူကုန္ကူးခံရသူ အမ်ားစုမွာလည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား ပင္ျဖစ္၍ (၈၅)ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ျပည္တြင္းမွ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ႏွစ္စဥ္လူကုန္ကူးခံရမႈ ပုံစံ(၇)မ်ိဳးျဖင့္ ျဖစ္ပြားလွ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ထိုပုံစံ (၇)မ်ဳိးတြင္ အဓမၼထိမ္းျမားလက္ထပ္မႈမွာ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းပိုင္းက်သည္႔ ရပ္ကြက္ငယ္တစ္ခုတြင္ ေနထိုင္ၿပီး တရုတ္ျပည္သို႔ လူကုန္ ကူးခံရကာ (၂)လ၀န္းက်င္ၾကာျမင္႔ၿပီးမွ ျပန္လည္ေရာက္လာသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ကိုယ္တိုင္ လူကုန္ကူးခံရသည့္ အျဖစ္အပ်က္မွ ကိုယ္္ေတြ႕ႀကံဳေတြ႕ခဲ႔ရသုူတစ္ဦး၏ ေျပာျပခ်က္မ်ားအား သိရွိႏိုင္ ရန္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
မို႔မို႔
အသက္ (၃၂)ႏွစ္
ေယာက်ၤားအလုပ္က အိမ္ေတြကို ေဆးလိုက္သုတ္ရတာဆိုေတာ့ မိုးတြင္းဆိုရင္ အလုပ္ကမရွိဘူး။ အဲ့ဒါနဲ႔ မစိုးဆိုတဲ့ အစ္မဆီက ပိုက္ဆံေတြ ခဏခဏ ယူေခ်းမိတယ္။ ၾကာေတာ့ ပိုက္ဆံအေၾကြး (၃)ေသာင္း ေလာက္ရိွသြားတယ္။ ကိုယ္က ျပန္လည္း မဆပ္ႏိုင္ဘူး။ သူက တရုတ္ျပည္မွာ အိမ္ေဖာ္
လုပ္မလားတဲ့။ တရပ္ကြက္သားခ်င္းဆိုေတာ့ သူ႔ကိုလည္း ယံုတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ႔ ၈လပိုင္း (၂၂)ရက္ေန႔က မစိုးနဲ႔ လားရိႈးကို လိုက္သြားတယ္။ ဘာမွမပူနဲ႔။ စားၿပီးေသာက္ၿပီး (၂)သိန္းရမယ္ဆိုလို႔ မစိုးေျပာတဲ့စကားကို ယုံၿပီး ေယာက်ၤားသေဘာမတူတဲ့ၾကားကေန လိုက္သြား ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကေန လာရိႈးကို ကၽြန္မ ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။
သားအိမ္အစစ္ခံရတယ္-
ကၽြန္မတို႔ လားရိႈးကေန မင္းတိန္ ေရာက္ေတာ့ ပြဲစားမိန္းမေတြ (၆)ေယာက္ေလာက္ကို ေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔က ကၽြန္မ အိမ္သာသြား ရင္အိမ္သာ၊ ထမင္းစားရင္လည္း အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ က အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္မကို ကေလးေမြးႏိုင္၊ မေမြးႏိုင္ ဗုိက္ကိုစစ္တယ္။ သားအိမ္ကိုစစ္တယ္။ တစ္ကိုယ္လုံးကို စက္ေတြနဲ႔ စစ္ေဆးတယ္။ ကၽြန္မကို ဓါတ္ပုံရိုက္ယူတယ္။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ ထင္ေနၿပီ… သူတို႔ေတြ က လူကုန္သည္ပြဲစားေတြလားလို႔ စိတ္ထဲမွာ သံသယရိွေနၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မ သိလုိက္တယ္ သူတို႔ေတြက လူပြဲစားေတြဆိုတာ။တရုတ္ေငြ(၄)ေသာင္းနဲ႔ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္တယ္
ကၽြန္မကို ဖုန္းေတြနဲ႔လည္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေနတာ ၾကားတယ္။ အဲ့တာနဲ႔ ကၽြန္မ ထြက္ေျပးဖို႔ လုပ္တယ္။ ဘယ္ထြက္ေျပးလို႔ရမလဲ.. သူတို႔မိသြားတယ္။ ကၽြန္မကို သူတို႔ေတြက ရိုက္ႏွက္တာ ေတြလုပ္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ပြဲစားမိန္းမေတြက ကၽြန္မလက္ထဲကို တရုတ္ဖုန္းတစ္လုံး လာထည့္ေပးတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔ရေအာင္တဲ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မသိလိုက္တယ္။ ကၽြန္မေရာင္းစားခံရၿပီ။ ကၽြန္မသူတို႔ တရုတ္ေငြ(၄)ေသာင္းနဲ႔ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္မ အရမ္းခံစားရတယ္။ ကၽြန္မဘာမွ မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါေတာ့ ေသရေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး ငိုပဲငိုေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကို၀ယ္တဲ့ တရုတ္ႀကီးက အသက္က (၃၇)ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ သူ႔အိမ္ကိုေရာက္သြားေတာ့ သူ႔အေမရယ္၊ သူ႔ညီရယ္ရွိတာေတြ႔ရ တယ္။
ေစာင္႔ေရွာက္ေရးေဂဟာမွာ ေသာင္တင္ေနတယ္
သူ႔ဆီေရာက္လို႔ (၄)ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ သူက ကၽြန္မကို လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ အျပင္သြားဖို႔ေခၚတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ့ သူက ေယာက်ၤားေလးအိမ္သာထဲကို ၀င္သြားတယ္။ ကၽြန္မလည္း ထြက္ေျပးဖို႔ စိတ္ကူးရသြားတယ္။ နီးစပ္ရာ သတင္းစာေရာင္းေနတဲ့ တရုတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ ေျခဟန္လက္ဟန္နဲ႔ ငိုၿပီးေျပာျပတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔သူက တရုတ္ရဲကို ဖုန္းဆက္ေပးတယ္။
တရုတ္ရဲ ေရာက္လာတယ္။ ကၽြန္မကို စခန္းကို ေခၚသြားတယ္။ ကၽြန္မကိုေမးတဲ့အခါမွာ ကၽြန္မကို ၀ယ္တဲ့ တရုတ္ႀကီးကို ဖုန္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံရိုက္ထားတာရွိတယ္ေလ။ အဲ့ဒါကို ျပလိုက္တယ္။ သူတို႔က အဲ့ပုံကို ဖ်က္ပစ္တယ္။ ကၽြန္မကို ပြဲစားမိန္းမေတြဆီကို ဖုန္းေခၚခိုင္းတယ္။ ပြဲစားေတြက ဖုန္းကို ခ်ခ်ပစ္တယ္။ လုံး၀မကိုင္ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ႔ တရုတ္ရဲေတြက မူဆယ္နယ္စပ္ေဂဟာကို လိုက္ပု႔ိေပးတယ္။
အဲ့ဒီမွာ (၁၅- ၁၆)အရြယ္ ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲေတြ႔ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေတာင္မမွတ္မိခ်င္ဘူး။ ဦးေႏွာက္ပ်က္ေနတဲ့သူေတြ၊ ကိုယ့္အိမ္လိပ္စာေတာင္ ကိုယ္မမွတ္ မိၾကလို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင္ေရး ေဂဟာမွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့
လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။အဲ့ဒီမွာေတြ႔ရတဲ့ မိန္းကေလးေတြအမ်ားစုက အရမ္းဆင္းရဲၿပီး စား၀တ္ေနေရး မေျပလည္လို႔ လူကုန္ ကူးခံရတဲ့ သူေတြႀကီးပဲ။
(၂)လတာ ငရဲခန္း
“ရည္ရြယ္တာက ဘုံနန္း၊ ခံစားရတာ ငရဲခန္း ” ဆိုတဲ့ ေဂဟာမွာေတြ႕တ့ဲေဆာင္ပုဒ္ေလး တိုင္းပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မကိုယ့္ႏို္င္ငံမွာ လက္လုပ္လက္စားပဲလုပ္ရလုပ္ရ ရွာေဖြစားေတာ့မယ္။ လူကုန္ကူးတဲ့ ပြဲစားေတြကိုလည္း မ်ားမ်ားဖမ္းေစခ်င္တယ္။ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြကို မပ်က္စီးေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့အလုပ္ေတြကိုပဲ ရွာေဖြစားေသာက္ၾကပါ။ သူမ်ားႏိုင္ငံဆိုတာက မလုံၿခဳံပါဘူး။ အထင္မႀကီးေစခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မလည္း ကၽြန္မကို လူကုန္ကူးခဲ့တဲ့ ပြဲစားေတြကိုလည္း တိုင္ခ်က္ဖြင့္ ထားတယ္။ ၂၂ရက္ေန႔ ၈လပိုင္းက လိုက္သြားခဲ့တာ။ အခု ၂၁ရက္ေန႔ ၁၀လပိုင္းမွာ ျပန္ေရာက္ လာတာပါ။ ၂လနီးပါးၾကာ ခဲ့ပါတယ္။ျမန္မာျပည္မွာပဲ အလုပ္လုပ္ေတာ႔မယ္အခု ကၽြန္မစိတ္ကူးထားတာက ၁ ပတ္ေလာက္နားၿပီးရင္ ေယာက်ၤားနဲ႔ အလုပ္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူး ထားပါတယ္။
လူကုန္ကူးခံရမႈမွာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႔ေပၚမွ မိန္းကေလး မ်ာသာမက ေယာက်ၤားေလးမ်ားပါ လူကုန္ကူးခံေနရေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈကာကြယ္တာဆီးေရးအဖြဲ႕မ်ားထံက သိရသည္။
“ အရင္တုန္းကဆို အသိပညာနည္းပါးတဲ့ ေတာရြာေတြက လူေတြပဲလူကုန္ကူးခံရေပမယ့္ အခုဆိုၿမိဳ႕ေတြက လူေတြပါ လူကုန္ကူးခံေနရတယ္။ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားစု လူကုန္ကူးခံရတာကို လူေတြသိေပမယ့့္ နယ္စပ္ဘက္ေတြကေနတဆင့္သြားတဲ့ ေယာက်ၤားေလးေတြလည္း လူကုန္ကုူးခံ ေနၾကရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ ” Youth Legal Clinic အဖြဲ႔မွ ေဒၚလွလွရီက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွေန၍ အျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ လူကုန္ကူးခံရမႈတြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးခံရျခင္းမွာ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေနေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈဗဟိုမွ စာရင္းမ်ားအရ သိရသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးခ ံရသူ အေရအတြက္မ်ားျပားေနျခင္းမွာ တရုတ္ျပည္အစိုးရမွ ခ်မွတ္ထားေသာ one Child ေပၚလစီ ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ားစု ကေလးယူရာတြင္ ေယာက်ၤားေလးသာ အယူမ်ားေနၿပီး တရုတ္ ျပည္တြင္ သတို႔သမီး သန္း(၂၀၀) ၀န္းက်င္လိုအပ္လ်က္ ရွိသည့္အတြက္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လူကုန္ကူးခံေနရျခင္းျဖစ္သည္။
တရုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္ႏွင္းေရးကို ထိေရာက္စြာအေရးယူမႈမျပဳလုပ္သည့္ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံ သားတို႔၏ လုံၿခဳံေရးကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ထိန္းသိမ္းရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း ကရင္အမ်ိဳးသမီးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႔မွ ဆိုထား သည္။
ယမင္း(ျမစ္မခ)
Myit Makha Mediagroup
No comments:
Post a Comment