ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္ရဲ႕ ပထမဆံုးျမန္မာ ဂ်ီအမ္ ျဖစ္လာတဲ့ မေမျမတ္မြန္၀င္း

စိန္ေခၚမႈေတြကို ျဖတ္သန္းရင္း ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္ရဲ႕ ပထမဆံုးျမန္မာ ဂ်ီအမ္ ျဖစ္လာတဲ့ မေမျမတ္မြန္၀င္း

 
 ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ ခ်က္ထရီယမ္္မွာ ေတြ႕ရတဲ့ မေမျမတ္မြန္၀င္း။ လြင္ကိုတိတ္/ျမန္မာတိုင္း(မ္)

ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွင္ဇိုအာေဘး၊ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး (ေဟာင္း/လက္ရွိ) ဟီလာရီ
ကလင္တန္၊ ဂရမ္မီဆုရွင္ အဆိုေတာ္ ေဂ်ဆင္မရတ္တို႔လို ကမၻာေက်ာ္ပုဂိၢဳလ္ေတြကို သမိုင္း၀င္
ဧည့္သည္ေတြအျဖစ္ လက္ခံရရွိၿပီးခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ ခ်က္ထရီယမ္မွာ
ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအေျပာင္းအလဲကေတာ့ ခ်က္ထရီယမ္ ဟိုတယ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဒီမတိုင္ခင္ ဟိုတယ္
Nikko အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ရာကစၿပီး ဟိုတယ္ရဲ႕ ၁၆ ႏွစ္တာ သက္တမ္းအတြင္းမွာ ပထမဆံုးျမန္မာ
လူမ်ဳိးတစ္ဦးကို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလက စတင္ၿပီး GM အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သူကေတာ့ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါး အေတြ႕အၾကံဳရွိတဲ့ မေမျမတ္မြန္၀င္းပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။

အခုအခါမွာ ဟိုတယ္ရဲ႕ ပထမဆံုးအမ်ဳိးသမီး ဂ်ီအမ္ ျဖစ္လာတဲ့ မမြန္က သူ႔ရဲ႕ကြ်မ္းက်င္မႈဆိုင္ရာ
အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအလုပ္မွာ ေယာက်္ား၊ မိန္းမျဖစ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ဘာ လူမ်ဳိး၊ အသက္
အရြယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔မွ ခြဲျခားမဆက္ဆံခံရေစဖို႔ အထူးႀကိဳးစား အားထုတ္ခဲ့တာဟာ
သူ႔ကို ဒီေနရာေရာက္ ေစဖို႔ ပံ့ပိုးေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ လုပ္ႏိုင္ရင္ အစ္မ ဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲဆိုတဲ့စိတ္ အစ္မမွာ
အျမဲတမ္းရွိတယ္။ လုပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ကေတာ့ ကိုယ္က အဘက္ဘက္က fit ျဖစ္ရမယ္၊ ကြ်မ္းက်င္မႈ
ရွိရမယ္၊ ဗဟုသုတမ်ားမ်ား ရွိရ မယ္၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တတ္ဖို႔ ဒါေတြကေတာ့ လိုအပ္ခ်က္
ေတြ ရွိတာေပါ့ေလ။ ဒီလူတစ္ေယာက္လုပ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ ေနာက္လူတစ္ေယာက္က ဘာျဖစ္လို႔
မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ" လို႔ အသက္ေလးဆယ္ ၀န္းက်င္အရြယ္ ရွိၿပီး စမတ္က်လွပတဲ့ မမြန္က
ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဟန္ပန္နဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူထိုင္ေနရာ ဟိုတယ္အေပၚဆံုးထပ္က ဧည့္ခန္းထဲကို ထိုင္းလူမ်ဳိး ဧည့္သည္
တစ္ဦး ၀င္လာတာေၾကာင့္ သြက္သြက္လက္လက္ ထရပ္ၿပီး ထိုင္းဘာသာစကားနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္
ပါတယ္။

ၿပီးတာနဲ႔ ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာမွာ စနစ္တက်အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္ၿပီး
ျပံဳးျပ လိုက္ျပန္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့မွ စာေရးသူဘက္ ျပန္လွည့္လိုက္ၿပီး "ဒီတာ၀န္ႀကီး ယူထားတာ မၾကာေသးဘူး။
ေသြးတိုးေနၿပီ"လို႔ အရႊန္းစကား ဆိုရင္း အားပါးတရ ရယ္ေမာပါေတာ့တယ္။

ပြင့္လင္းတဲ့စိတ္ထားရွိပံုရတဲ့ ဂ်ီအမ္အသစ္က သူကုိယ္တိုင္ကလည္း အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက အမ်ဳိးသမီး ဂ်ီအမ္ေတြကို သေဘာက်၊ အားက်တဲ့သူ ျဖစ္တယ္
လို႔လည္း ဆိုလိုက္ပါတယ္။

"Reginonal ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ထိုင္းမွာလည္း အမ်ဳိးသမီး ဂ်ီအမ္ ရွိတယ္။ အမ်ဳိးသမီး ဂ်ီအမ္
ရွိတယ္ၾကားရင္ အရမ္းသေဘာက်တာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ကမၻာလံုးကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ဂ်ီအမ္ ရာထူးေတြကို ေယာက်္ားေတြက ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ႀကီးစိုးထားတာ။ အဲလိုမ်ဳိးဆိုရင္
မိန္းမေတြေရာ ဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ။ စဥ္းစားမိတယ္။ မေလးရွားလည္း ရွိတယ္။ ေဟာင္ေကာင္
မွာလည္း ရွိတယ္။ တကယ့္ကို အႀကီးဆံုးဆိုတဲ့ ဟိုတယ္မွာ။ သူတို႔လည္း ႀကိဳးစားလို႔ျဖစ္တယ္။
ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာေရာ ဘာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲဆိုၿပီး ေတြးမိတယ္" လို႔ သူ႔စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေျပာျပပါ
တယ္။

'ႀကိဳးစားရင္ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တာပဲ' ဆိုတဲ့ စကားက နားေထာင္လို႔ေကာင္းေပမယ့္ တကယ္
အေကာင္အထည္ေဖာ္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ
အရာအားလံုး အေမွာင္ခ်ခံထားရတဲ့ေခတ္ကာလမွာ အရြယ္ေရာက္ခဲ့တဲ့ သူ႔အဖို႔ ပိုလို႔ခက္ခဲခဲ့ပါ
တယ္။

"၈၉၊ ၉၀၊ ၉၁ ခုႏွစ္ေတြတုန္းက အခြင့္အေရးေတြ အရမ္းနည္းတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာမွကို
မရွိတာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေက်ာင္းေတြကလည္း ပိတ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ လူေတြက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနသလိုပဲ။ ႏွစ္လေလာက္ ျပန္ဖြင့္ၿပီး အတိုင္းအဆမရွိ ပိတ္လိုက္ျပန္ေရာ။
လူေတြဆိုလည္း ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ အရြယ္ကလည္း အလုပ္လုပ္လို႔ရတဲ့ အရြယ္
ေရာက္ေနၿပီ။ ပညာေရးကလည္း တိုးလို႔တန္းလန္း။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ အခ်ိန္ပဲ"လို႔ သင္ယူဖို႔
အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ လူငယ္ဘ၀ ျဖတ္သန္းရပံုကို ေျပာျပပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆန္းမစ္ပါ့ခ္ဗ်ဴး ဟိုတယ္ဖြင့္ဖို႔အတြက္ ၀န္ထမ္းေတြေခၚတာမို႔ ဘာလဲဆိုၿပီး
စူးစမ္းခ်င္စိတ္နဲ႔ အလုပ္သြားေလွ်ာက္ျဖစ္ရာက ဟိုတယ္နယ္ပယ္ထဲ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

"ေျပာရရင္ ဒီဟိုတယ္ နယ္ပယ္ထဲကို စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ ေရာက္လာတာ။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ ဟိုတယ္
ဆိုတာကို လူအမ်ားစုက သြားလို႔ မေကာင္းတဲ့ ေနရာလို႔ထင္ၾကတာ။ ရွိတာကလည္း Strand
ဟိုတယ္တို႔၊ အင္းလ်ားလိတ္တို႔ ေလာက္ပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မဂၢဇင္းေတြဖတ္လို႔ ဟိုတယ္ေတြေတြ႕ရင္
လွပၿပီး ခန္႔ညားေနတာပဲေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ဘာလဲေတာ့ မသိဘူး။ စမ္းၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး တကယ္
လုပ္ၾကည့္ေတာ့ သေဘာက်သြားတယ္"လို႔ သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳကို ေျပာျပပါတယ္။

"တကယ္လုပ္ၾကည့္ေတာ့မွ ဟိုတယ္ဆိုတာ စက္႐ံုႀကီးတစ္႐ံုလိုပဲ။ လူေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ၀န္ထမ္း
ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ဧည့္သည္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ဒီမွာ ဒီဧည့္သည္ တစ္ေယာက္
check in ၀င္ဖို႔ ေနာက္မွာလုပ္ရတဲ့ အစီအစဥ္ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ဧည့္ႀကိဳ ေကာင္တာမွာ
ထိုင္ေနၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြဆိုတာ အေရွ႕မွာ ကျပေနတဲ့ ဇာတ္ေဆာင္ေတြေလ။ သူတို႔ေရွ႕ကေန
ကျပႏိုင္ဖို႔ ေနာက္ကြယ္ကေန လုပ္ရတဲ့သူေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒါကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
သိလာေတာ့ အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္။ တကယ့္ကို စိန္ေခၚမႈႀကီးတယ္ဆိုၿပီး ဒီထဲမွာပဲ
ဆက္ေနျဖစ္သြားတယ္"လို႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။

ခက္ခဲတယ္ဆိုေပမယ့္ 'ႀကိဳးစားရင္ ျဖစ္တယ္' ဆိုတာကို သက္ေသျပႏိုင္တဲ့သူေတြထဲမွာ မမြန္
ကိုလည္း စာရင္းသြင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀ နီးပါးက ဆန္းမစ္ပါ့ခ္ဗ်ဴးဟိုတယ္မွာ စင္ကာပူလူမ်ဳိး စာရင္းအင္းဌာနအရာရွိ
အတြက္ အတြင္းေရးမႉး တာ၀န္ယူခဲ့သူဟာ ခုဆိုရင္ ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ႀကီးရဲပဲ့ကိုင္မႉး တစ္ေယာက္
ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။

"အစ္မက ရာထူးေသးလို႔၊ လခနည္းလို႔ဆိုၿပီး အျဖစ္သေဘာထားၿပီး အလုပ္လုပ္တာကို လက္မခံ
ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဘာအလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ စာ႐ိုက္တဲ့အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖိုင္သိမ္းတဲ့ အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
တန္ဖိုးထားၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္" လို႔ အလုပ္အေပၚ သူ႔ရဲ႕ခံယူခ်က္ကို ေျပာျပပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ Nikko ဟိုတယ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး Sale & Marketing ဌာနမွာ အလုပ္၀င္
ခဲ့ရာမွာ စိန္ေခၚမႈအသစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရသလို အဲဒီအရာေတြ ေျဖရွင္းရတာဟာလည္း
ခက္ခဲေပမယ့္ အလုပ္အသစ္အေပၚ အရမ္းႏွစ္သက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

https://www.facebook.com/MyawadyNews/photos/a.351047714993066.7692