ျမတ္စြာဘုရား၏မဟာပုရိသလကၡဏာ ၃၂ ပါး
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၴိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေနစဥ္ ရဟန္းတို႔အား ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာ (၃၂) ပါးေဖာ္ျပသည့္ လကၡဏသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။ ဤသို႔ ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေယာက္်ားသည္ လူ႔ေဘာင္၌ေနခဲ့ေသာ္ စၾက၀ေတးမင္း၊ ရဟန္းျပဳခဲ့ေသာ္ ဘုရားျဖစ္မည္ဟူေသာ အလားအလာႏွစ္ပါးမွတစ္ပါး အျခားအလားအလာမရွိဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဤလကၡဏာမ်ားရရွိျခင္းသည္ ေရွးကာလ၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္အခါက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံမ်ားကို ျပဳခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ လကၡဏာ (၃၂) ပါး ကို ေဖာ္ျပရာ၌ ဤသို႔ရရွိသည့္အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ကုသိုလ္ကံတို႔ကို ယွဥ္တြဲေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။(၁) အညီအညြတ္ ေကာင္းစြာထိေသာ ေျခဖ၀ါးရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔တြင္ ကုသိုလ္တရားကို ျမဲျမံစြာေဆာက္တည္ျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ျခင္း၊ မိဘဆရာ သက္ၾကီး၀ါၾကီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ႐ိုေသသမႈ ျပဳဖြယ္၀တ္တို႔ကို ျပဳျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၂) ေအာက္ေျခဖ၀ါးျပင္တို႔၌ စက္၀န္းမ်ားျဖစ္ေပၚလာျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္ လူအမ်ား၏ခ်မ္းသာကိုေဆာင္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ဖြယ္ ေဘးတို႔ကိုပယ္ေဖ်ာက္ေပးျခင္း၊ တရားႏွင့္ေလ်ာ္စြာေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ကာကြယ္မႈ၊ လုံျခံဳေစမႈတို႔ကို စီရင္ေပးျခင္း၊ အျခံအရံႏွင့္တကြေသာ အလွဴေပးျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ကံမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃-၅) ရွည္ေသာဖေနာင့္၊ ရွည္သြယ္ေသာလက္ေခ်ာင္းႏွင့္ေျခေခ်ာင္းမ်ား၊ ျဗဟၼာမင္းကဲ့သို႔ ေျဖာင့္မတ္ေသာကိုယ္ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀ လူျဖစ္စဥ္အခါမ်ားက အသက္သတ္ျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမွရွက္တတ္ျခင္း၊ သနားျခင္း၊ သတၱ၀ါတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားကို လိုလားျခင္း၊ စေသာ ကုသိုလ္ကံေကာင္းမႈတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၆) လက္ႏွစ္ဖက္၊ ေျဖႏွစ္ဖက္၊ ပခုံးစြန္းႏွစ္ဖက္၊ လည္ကုပ္တို႔၌ ျဖိဳးေမာက္ေသာအသားရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥၤအခါက မြန္ျမတ္ေသာ၊ အရသာရွိေသာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္တို႔ကို ေပးလွဴျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ကံေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၇-၈) ႏူးညံ့နုနယ္ေသာ ေျခဖ၀ါး၊ လက္ဖ၀ါး၊ ကြန္ရက္ပမာညီညာေသာ လက္ေျခ စသည္တု႔ိရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း၊ ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားကိုဆိုျခင္း၊ အက်ဳိးစီးပြားကိုက်င့္ေဆာင္ျခင္း၊ မိမိႏွင့္တန္းတူရည္တူဆက္ဆံျခင္းတို႔၏ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဤလကၡဏာေတာ္တို႔ကို ရရွိသည္။
(၉-၁၀) ျမင့္ေသာဖမ်က္ႏွင့္ အထက္သို႔ေကာ့တက္ေသာေမြးညင္းတို႔ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က အက်ဳိးရွိ၍ ကုသိုလ္တရားႏွင့္ စပ္ဆက္ေသာစကားကိုေဟာလ်က္ လူအမ်ား၏အက်ဳိးစီးပြားကို ျပခဲ့ျခင္း၊ သတၱ၀ါတို႔၏အက်ဳိးစီးပြားခ်မ္းသာကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးျခင္း၊ ၀န္တိုမႈကင္းမဲ့ျခင္း၊ တရားအလွဴကိုေပးလွဴျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဤလကၡဏာႏွစ္ပါးကို ရရွိသည္။
(၁၁) ဧဏီသားေကာင္ကဲ့သို႔ ေျပျပစ္ေသာသလုံးျမင္းေခါင္းရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၀ိဇၺာ၊ သိပၸံပညာမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အက်င့္သီလႏွင့္ ကမႆကတာပညာကိုလည္းေကာင္း လ်င္ျမန္စြာသိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာပို႔ခ်ေပးခဲ့ျခင္း စသည့္ကုသိုလ္ကံတို႔ေၾကာင့္ရရွိသည္။
(၁၂) ေခ်ာေမြ႕ေသာအသားအေရရွိျခင္း၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ရဟန္း၊ ပုဏၰားတို႔ထံခ်ဥ္းကပ္၍ အဘယ္တရားကုသိုလ္မည္၍ ဘယ္တရားသည္ အကုသိုလ္မည္ပါသနည္း၊ ဘယ္တရားကိုမွီ၀ဲ၍ ဘယ္တရားကို မမွီ၀ဲသင့္ပါသနည္းဟု အဖန္ဖန္ေမးျမန္းခဲ့သည့္ကံေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၃) ေရႊအဆင္းႏွင့္တူေသာ အသားအေရရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ရန္ျငိဳးထားျခင္းမ်ားကို မျပဳခဲ့၊ သိမ္ေမြ႕ေသာအ၀တ္အထည္မ်ားကို ေပးလွဴျခင္း စသည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။
(၁၄) အအိမ္ျဖင့္ဖုံးလႊမ္းအပ္ေသာ ပုရိသနိမိတ္ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၾကာျမင့္စြာေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ၊ ၾကာျမင့္စြာကြဲကြာေနေသာ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြတို႔ကို ေပါင္းဆုံညီညြတ္ေစျပီး ၀မ္းေျမာက္ေစမႈေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၅-၁၆) အလုံးႏွင့္အရပ္ ညီညြတ္လ်က္ ပေညာင္ပင္ကဲ့သို႔ လုံး၀န္းေသာကိုယ္ႏွင့္ မကိုင္းမညြတ္ဘဲရပ္လ်က္ပင္ ႏွစ္ဖက္ေသာလက္၀ါး အျပင္တို႔ျဖင့္ ပုဆစ္ဒူးတို႔ကို သုံးသပ္ဆုပ္နယ္ႏိုင္ျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ဤသူသည္ ဤအလွဴကိုခံထိုက္၏ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မ်ားကို ခြဲျခားသိျမင္ျပီး ထိုက္တန္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ေပးလွဴတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၁၇-၁၉) ျခေသၤ့၏ကိုယ္အေရွ႕ပိုင္းႏွင့္တူေသာ ကိုယ္၊ လက္ျပင္ႏွစ္ဖက္ၾကား၌ တစ္ျပင္တည္းညီလ်က္ ျပည့္ျဖဳိးေသာအသားႏွင့္ ညီညြာစြာလုံးေသာ လည္ပင္းလည္တိုင္ စသည္တုိ႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က လူအမ်ား၏ယုံၾကည္မႈ (သဒၶါ)၊ အက်င့္(သီလ)၊ စာေပသင္ၾကားမႈ (သုတ)၊ စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈ (စာဂ) စေသာ တရားမ်ားႏွင့္တကြ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ စည္းစိမ္တိုးပြားေအာင္ျမင္ျခင္းကို လိုလားေတာင့္တမႈတို႔ေၾကာင့္ ဤလကၡာတို႔ကို ရရွိသည္။
(၂၀) အရသာကိုေဆာင္ေသာ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာအေၾကာရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က လက္၊ တုတ္၊ ဓား လက္နက္တို႔ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔ကို ညႇင္းဆဲႏွိပ္စက္ျခင္းမျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၁-၂၂) အလြန္ညိဳေသာမ်က္လုံးႏွင့္ ႏြားငယ္မ်က္ေတာင္ႏွင့္ တူေသာမ်က္ေတာင္ စသည္တို႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က သူတပါးကို အမ်က္ထြက္သျဖင့္ မ်က္လုံးျပဴး၍ၾကည့္ျခင္း၊ မ်က္ေစာင္းထိုး၍ၾကည့္ျခင္း၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာၾကည့္ျခင္းမ်ားကို မျပဳခဲ့၊ ႐ိုးေျဖာင့္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ႐ိုးေျဖာင့္စြာသာၾကည့္႐ႈခဲ့ျခင္း၊ ေမတၱာဓာတ္ကိန္းေသာမ်က္စိျဖင့္သာ လူအမ်ားကိုၾကည့္႐ႈခဲ့ျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၃) သင္းက်စ္တပ္ဆင္ထားဘိသကဲ့သို႔ေသာ ဦးေခါင္းရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ကာယသုစ႐ိုက္၊ ၀စီသုစ႐ိုက္၊ မေနာသုစ႐ိုက္ စသည္တို႔ကို ျပဳက်င့္ျခင္း၊ လွဴဒါန္းျခင္း၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ အမိအဖတို႔ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ရဟန္းပုဏၰားတို႔ကို ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း၊ အသက္ၾကီးေသာေဆြမ်ဳိးတို႔ကို ႐ိုေသျခင္း စေသာကုသိုလ္တရားတို႔၌ လူအမ်ား၏အၾကီးအမွဴး ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္း စသည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၄-၂၅) တစ္ပင္ခ်င္းေပါက္ေသာ ေမြးညင္းႏွင့္ မ်က္ေမွာင္ႏွစ္ဖက္ၾကား၌ ႏူးညံ့၍လဲ၀ါဂြမ္းႏွင့္တူေသာ၊ ျဖဴစင္ေသာ ဥဏၰလုံေမြးရွင္ စသည္တို႔ ေပါက္ျခင္း၊ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က မုသားေျပာျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၍ မွန္ေသာစကား၊ စြဲျမဲတည္တံ့ေသာစကားကိုသာ ေျပာတတ္ျခင္း၊ တစ္ဖက္သားအား လိမ္လည္လွည့္စားျခင္းကို ျပဳေလ့မရွိျခင္း၊ စေသာကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၆-၂၇) သြားေတာ္ ၄၀ ႏွင့္ မက်ဲေသာသြားတို႔ ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ကုန္းေခ်ာစကားေျပာျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ကြဲျပားေနသူတို႔ကို ညီညြတ္ေအာင္ေစ့စပ္ေပးျခင္း၊ ညီညြတ္ေနသူတို႔ကိုလည္း ပို၍ညီညြတ္ေအာင္ အားေပးျခင္းမ်ား ျပဳခဲ့သည့္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၂၈-၂၉) ၾကီးမားရွည္လ်ားနူးညံ့ေသာ လွ်ာႏွင့္ ျဗဟၼာ့အသံ၊ ကရ၀ိက္ငွက္အသံႏွင့္တူေသာ အသံတို႔ရွွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ၾကမ္းတမ္းေသာစကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ အျပစ္ကင္းေသာ၊ နားခ်မ္းသာေသာ၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕၍ လူအမ်ားႏွစ္လိုဖြယ္စကားတို႔ကိုသာ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္း စသည္ကံတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃၀) ျခေသၤ့ေမးႏွင့္တူေသာေမးရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က ျပိန္ဖ်င္းေသာစကားကိုေျပာဆိုျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ မွန္ကန္၍ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ စပ္ေသာစကားကိုသာ အခါအခြင့္အားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆိုျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
(၃၁-၃၂) ညီညာေသာသြားႏွင့္ အလြန္ျဖဴစင္ေသာ စြယ္ေတာ္ေလးေခ်ာင္းတို႔ရွိျခင္း။ ေရွးဘ၀တို႔၌ လူျဖစ္စဥ္က မေကာင္းေသာအသက္ေမြးျခင္းကို ပယ္၍ ေကာင္းေသာအသက္ေမြးျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးျခင္း၊ အသျပာတုျပဳ၊ အခ်ိန္အတြယ္အတိုင္းအတာ တို႔ကို ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ ခ်ိန္တြယ္တိုင္းတာျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း၊ ခရီးသြားတို႔ကို လုယက္ျခင္း၊ ျပည္ရြာကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ အႏိုင္အထက္ႏွိပ္စက္ျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရရွိသည္။
ျမတ္စြာဘုရား ပါရမီျဖည့္သည့္ (လူ႔)ဘ၀အဆက္ဆက္တို႔တြင္ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စုံစြာက်င့္ၾကံေနထိုင္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အလွဴဒါန မ်ားစြာျပဳလုပ္ျခင္း၊ လူအမ်ားအေပၚ ၾကင္နာေထာက္ထားစြာ ဆက္ဆံေျပာဆို ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း စသည့္ ေကာင္းေသာကံမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အက်ဳိးေၾကာင့္ ယခု ဘုရားျဖစ္မည့္ဘ၀တြင္ ေယာက္်ားျမတ္တို႔၏ မဟာပုရိသလကၡဏာ ၃၂ ပါးကို ရရွိျခင္းျဖစ္ေၾကာင့္ သိရွိႏိုင္ေစရန္ ဤလကၡဏသုတ္ကို ေဟာရျခင္းျဖစ္သည္။
Posted on April 7, 2011 by Annyatara (အညတရ)
မွတ္ခ်က္။ ။၀ိမုတၱိ VIMUTTISUKHA မွတဆင္႔ၿပန္လည္ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
ေလးစားစြာၿဖင္႔ ေကာင္းၿမတ္မင္း
No comments:
Post a Comment