ကမၻာေပၚတြင္ လူမ်ိဳးတိုင္း၏ မူလဇာစ္ျမစ္တိုင္းသည္ ၀တၳဳဆန္ဆန္၊ စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္ဆန္သာ ျဖစ္ၾကၿပီး မည္သူမွ် အတိအက် ေဖာ္ျပျခင္း မျပဳႏုိင္ၾကေပ။
ဥပမာအားျဖင့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔သည္ မိမိတို႔ ဘုရင္ကို “ေနနတ္” မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကၿပီး မိမိတို႔ လူမ်ိဳးကိုလည္း “ေနနတ္အႏြယ္” မ်ားဟု ယူဆ ၾကသည္။
ထိုနည္းတူ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ မူလဇာစ္ျမစ္ႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူဆ ေျပာဆိုၾကေပသည္။ အခ်ိဳ႕က ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တိဘက္ လူမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ တ႐ုတ္ျပည္ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းမွ ဆင္းသက္လာၾက ေသာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု ဆို၏။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကရင္လူမ်ိဳးသည္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟု ေခၚေသာ ဤႏိုင္ငံ၏ မူလ တိုင္းရင္းသား (aborgine) ဟု ဆိုၾက၏။ (Judson of Burma, by professor B.R. Pearn, page 79)။ တဖန္ အခ်ိဳ႕ကလည္း ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဆီးမိုက္ မ်ိဳးႏြယ္ႀကီးမွ ဟီဘ႐ူးေခၚ ေဟၿဗဲ အႏြယ္၀င္ ၁၂ မ်ိဳးထဲမွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ ေလ၀ိ အႏြယ္ျဖစ္သည္ဟု အေထာက္အထားႏွင့္ အခိုင္အမာ ဆိုၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ မူလဗီဇႏွင့္ မူလဇာစ္ျမစ္ကို အရွိကို အရွိအတိုင္း ေဖာ္ထုတ္ရမည္မွာ သမိုင္းေပး တာ၀န္ တရပ္သာ ျဖစ္ေပသည္။
ကရင္ဟူေသာ အမည္
ကရင္ဟူေသာ အမည္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ယူဆ ေျပာဆိုၾကသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ သိရသည္မွာ အမည္တခုကို ေခၚတြင္ရာ၌ အေၾကာင္းတခုခုကို အစြဲျပဳ၍ ေခၚေလ့ရွိၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။
ဥပမာအားျဖင့္ ဆူးမား (Sumer) လြင္ျပင္တြင္ အေျခခ် ေနထိုင္သည့္ လူမ်ိဳးမ်ားကို ဆူမားရီးယန္း ဟု ေခၚၾကသည္။ အကၠၿမိဳ႕ကို ထူေထာင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးကို အကားဒီးယန္း ဟု ေခၚၾကသည္။ အေမရိကတိုက္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးကို အေမရိကန္ ဟု ေခၚၾကသည္။
ထုိနည္းတူစြာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ထူးျခားေသာ အေၾကာင္းအရာ တခုခုအေပၚ မူတည္၍ ေခၚတြင္သည္လားဟု ယူဆစရာ ရွိပါသည္။ ယခင္က ေရးသားခဲ့ေသာ ကရင္၏ မူလဇာစ္ျမစ္ ပထမပိုင္းတြင္ မြန္ဂိုလူမ်ိဳးမ်ား အေစာဆံုး အေျခခ် ေနထိုင္သည္ဟူ၍ သမိုင္းသုေတသီမ်ား သိရွိလာသည့္ မက္ဆိုပိုေတးမီးယား ေဒသမွ ပါရွန္ ပင္လယ္ေကြ႕ထဲသို႔ စီး၀င္ေသာ “ကရန္ျမစ္”ကို အစြဲျပဳေခၚျခင္း ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရွိေၾကာင္း ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို တင္ျပခဲ့ပါသည္။
ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ဟစ္ေဆာ့ ေခၚ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးသည္ ၎တို႔ကိုယ္ကို ဟစ္ေဆာ့ဟု ေခၚၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးမ်ားက ၎တို႔အား ေခၚေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္ဘာသာစကားျဖင့္ ဟစ္ေဆာ့၏ အဓိပၸါယ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသား အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္။ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးမ်ားက ထိုသို႔ ေခၚရျခင္းမွာ ဟစ္ေဆာ့တို႔သည္ ၎တို႔ အီဂ်စ္ျပည္ကို ႏွစ္အတန္ၾကာ လာေရာက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
ကာလကတၱား တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့ေသာ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာႀကီး မန္းဘရင္က ၎၏ ေလ့လာသိရွိမႈကို က်ေနာ့္အား ေျပာျပရာတြင္ ေရွးတ႐ုတ္မ်ားသည္ ကရင္လူမ်ိဳးကို “ခဲ့ရင္” ဟု ေခၚၾကသည္။ “ဧည့္သည္” မ်ားဟူ၍ အဓိပၸါယ္ ရသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအဆိုသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အျခားေသာ အရပ္ေဒသ တခုခုမွ တ႐ုတ္ျပည္ အေနာက္ဘက္ နယ္စပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာသျဖင့္ ဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဟစ္ေဆာ့ အမည္ ေပၚလာပံုႏွင့္လည္း ဆင္တူေနပါသည္။ မာကိုပိုလို၏ မွတ္တမ္းတြင္ ကရင္လူမ်ိဳးကို “ကရယင္” “ကရယင္နယ္” ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကရင္၏ အမည္ စတင္၍ ေခၚတြင္လာပံုကို ခေရေစ့တြင္းက် တိတိက်က် မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကရင္ ဟူေသာ အမည္ကိုကား ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္ကို ေလ့လာ ေတြ႕ရွိရေပသည္။
တဖန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ကရင္ကို စေကာကရင္၊ ပိုးကရင္၊ ျမန္မာကရင္၊ တလိုင္းကရင္၊ ေကာ္သူးေလ ဟူ၍ ေခၚေနပါသျဖင့္ အခ်ိဳ႕ မသိေသာသူမ်ား အေနျဖင့္ နားလည္ရန္ ခက္ခဲရေတာ့သည္။ ကရင္လူမ်ိဳးတြင္ ဖခင္အႏြယ္၊ မိခင္အႏြယ္ ဟူ၍ ႏွစ္ႏြယ္ရွိသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အႏြယ္မ်ား ကြဲရသည္ကိုမူ ေျပာရန္ ခက္ခဲပါသည္။ ဒ႑ာရီ အဆိုအရ ေရွးယခင္က ဖခင္ႏွင့္ မိခင္ ႏွစ္ဦး ရွိခဲ့ရာ အေၾကာင္း တစံုတရာေၾကာင့္ မသင့္ျမတ္ၾကရာမွ ဖခင္ႏွင့္ မိခင္ ကြဲသြားရာ ဖခင္ေနာက္ လိုက္သြားေသာ သားသမီးမ်ားသည္ ဖခင္အႏြယ္ ျဖစ္သြားၿပီး မိခင္ေနာက္ လိုက္သြားေသာ သားသမီးမ်ားသည္ မိခင္အႏြယ္ ျဖစ္သြားၾကသည္ဟု ေျပာဆိုေလ့ ရွိၾကပါသည္။ ယေန႔ ကရင္မ်ားသည္ ဖခင္အႏြယ္၀င္ ကရင္ျဖစ္ေစ၊ မိခင္အႏြယ္၀င္ ကရင္ျဖစ္ေစ ကရင္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရွိၾကပါသည္။ ပို၍ သိလာေလ ပို၍ပင္ ခ်စ္လာၾကသည္ဟု ယူဆရပါသည္။
ဖခင္အႏြယ္၀င္ ကရင္ကို စေ၀ွာ္ ဟု ေခၚသည္။ စာလံုး ၂ လံုးကို တလံုးတည္း အသံထြက္ ပံုစံျဖင့္ ပူး၍ ထြက္သည္။ မပီသူမ်ား၊ မေခၚတတ္သူမ်ားက စေကာ ဟု ေခၚၾကသည္။ ဒါကိုပင္ ပ်ဴႏုိင္ငံ သေရေခတၱရာ ပ်က္စဥ္က စေကာ တခ်ပ္ ေလတုိက္၍ လြင့္လာသည္ကို စေကာတပ္ႀကီး ခ်ီတက္လာၿပီဟု ယူဆကာ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား လန္႔ေျပးရာမွ သေရေခတၱရာ ပ်က္စီးရသည္ဟု မွတ္သားရဘူးပါသည္။ ဤ စေကာတပ္ႀကီး ဟု သမိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပမႈသည္ပင္ သေရေခတၱရာ ေခတ္ကတည္းက ဤေဒသမ်ားတြင္ စေကာကရင္ ရွိေနၿပီဟု သြယ္၀ိုက္၍ ေထာက္ခံၿပီးသား ျဖစ္ေနေပသည္။
မိခင္အႏြယ္၀င္ ကရင္မ်ားကို ပ၀ိုး ဟု ေခၚသည္။ စေ၀ၚ ကဲ့သို႔ပင္ စာလံုး ၂ လံုးကို တလံုးတည္း တြဲေခၚပါသည္။ မေခၚတတ္သူမ်ားက ပိုး ဟု ေခၚၾကသည္။
ေစာေဖာ (ရန္ကုန္)
ကရင္အမ်ိဳးသားႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ က်င္းပေရး ဗဟိုေကာ္မတီ (မဟာရန္ကုန္) ၏ နံရံကပ္စာေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ သုေတသနစာတမ္းတခုကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္----------
http://kolinthalarwaddy.blogspot.com/2012/02/blog-post_15.html#more
ကရင္လူမ်ိဳး၏ မူလဇာစ္ျမစ္ (၂)
ျမန္မာကရင္ဟူေသာ အေခၚမွာ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္စြာ ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ကရင္မ်ားကို ေခၚျခင္းျဖစ္ၿပီး တလိုင္းကရင္ဆိုသည္မွာ တလိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္စြာ ေနထိုင္ေသာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားကို ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာ္သူးေလ ဟူေသာ အေခၚမွာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားက မိမိတို႔ ေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ ေခၚေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ ေကာ္ ၏ အဓိပၸါယ္မွာ ႏိုင္ငံ၊ ေဒသ၊ အရပ္ ျဖစ္ၿပီး သူး မွာ အမဲ (မျဖဴစင္ျခင္း) ျဖစ္သည္။ ေလး မွာ မရွိ (ကင္းစင္ျခင္း) ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေကာ္သူးေလ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸါယ္မွာ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းၿပီး အျပစ္ဆိုစရာ မရွိေသာ ကရင္အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ပန္းမ်ား ေ၀ဆာ ပြင့္ဖူးေသာ ႏိုင္ငံ (Flowering country) ဟု ေခၚၾကသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ကရင္တြင္ မိခင္အႏြယ္ ပ၀ိုးကရင္ႏွင့္ ဖခင္အႏြယ္ စေ၀ွာ္ကရင္ ဟူ၍ရွိရာ အျခားေသာ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္မ်ားသည္ မိခင္ ဖခင္ အႏြယ္ ႏွစ္ခုမွ ဆင္းသက္လာၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာ မွတ္သားရေပသည္။ ဥပမာ ပအို၀့္ သည္ ပ၀ိုးကရင္ မိခင္ႏြယ္၀င္ ျဖစ္ၿပီး ကယား၊ ကယ္ခို၊ ကယ္ဘား၊ ယင္းျဖဴ၊ ယင္းနက္၊ ယင္းၾကား၊ ကရင္ျဖဴ၊ ကရင္နီ တို႔သည္ ဖခင္ႏြယ္၀င္ စေကာကရင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
(Grandfather Longlegs by Ian Morrison, page 16, the Red Karen (So called from their red tunis) the Korenbyus or striped Karens, and the Taungthus of the southern Shan States, The Padaung, … are a small Karen Tribe.) တဖန္ အျခားေသာ ကရင္အမည္မ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။ ေျမာင္ (မ်ိဳ)၊ ေယာင္၊ လားဟူ (မူဆိုး)၊ အခါ (ေကာ္)၊ ႏွင့္ လီစူး (လီေရွာ) ဟူ၍လည္း ေခၚၾကေပေသးသည္။ (People of the Golden Triangle by Paul and Elaine Lewis, published in Great Britain by Thames and Hudson Ltd. 1984, page 7, column 1, Karen, Hmong, Mien (Yao) Lahu, Akha, and Lisu (page 7, line 13, column 1) Even so, the members of each tribe have an ethnic – consciosness which leads them to recognize one another as belonging to the same ethnic group.) တဖန္ မြန္လူမ်ိဳးသည္လည္း မိခင္အႏြယ္၀င္ဟု နာမည္ေက်ာ္ သမိုင္းသုေတသီ သီအိုဒိုစတင္း က ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ (Pwo Karen by James W. Hamilton, published in 1976, by West Publishing Co. “Foreward” page VII, 34th line. The other major branch, the Pwo – Baker’s Peguan (i.e., Mon) Karen many of whom, as Buddhists, … ) ဤ ေဖာ္ျပမႈသည္ ကြၽႏု္ပ္အေနျဖင့္ မျငင္းလိုေပ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မြန္သည္ မိုဟူေသာ စေကာကရင္အေခၚ မိုးဟူေသာ ပိုးကရင္အေခၚႏွင့္ အလြန္တူၿပီး အဓိပၸါယ္မွာ အေမ မိခင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၎ျပင္ မြန္လူမ်ိဳးသည္ စေကာကရင္၊ ပိုးကရင္တို႔ႏွင့္ အတူေနထိုင္ၾကသည္ကို သမိုင္းတေလွ်ာက္ ေတြ႕ရသည္။ တလိုင္း (Talaing) ဟူေသာ အမည္မွာ အိႏိၵယ ေတာင္ပိုင္း၊ ယခု မဒရပ္စ္နယ္ အေနာက္ရွိ ေရွးအေခၚ တလဂၤန နယ္မွ လာေသာ အိႏၵိယ ေတာင္ပိုင္းသားမ်ားကို ေခၚေသာ အမည္ ျဖစ္သည္။ မြန္လူမ်ိဳး အမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားက ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားကို ယန္း (Yang) ဟု ေခၚၾကသည္။ ယန္းလွ်ံ (ကရင္နီ)၊ ယန္းဖုတ္ (ကရင္ျဖဴ)၊ ယန္းလိုင္း (ကရင္ၾကား) စသျဖင့္ ၀တ္စားဆင္ယင္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားအေပၚ မူတည္ၿပီး အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚတြင္ၾကပါသည္။ အမွန္အားျဖင့္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကုိ ေလ့လာပါက ၎မ်ိဳးႏြယ္ႀကီး (Race) ႏွင့္ ၎မ်ိဳးႏြယ္ႀကီးမွ ေရေျမ ေတာေတာင္ လွ်ိဳေျမာင္မ်ား ခြဲျခားထားမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ မ်ိဳးႏြယ္ခြဲ (Clans) မ်ားကို ခြဲျခား ေလ့လာပါက ပို၍ ေပၚလြင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကရင္မ်ိဳးႏြယ္ အေၾကာင္းကို အသား၀ါအႏြယ္ မြန္ဂိုလြိဳက္ (Mongoloid) အေၾကာင္းႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ေအာက္ပါအတိုင္းေ လ့လာ ႏိုင္ေပ သည္။ ကမၻာ့လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ား ကမၻာ့သမိုင္း စတင္ျဖစ္ေပၚမႈ The Beginning of History ကို ျပန္၍ ေလ့လာမည္ ဆိုပါက လူမ်ိဳးႀကီး ၃ မ်ိဳးကို ေတြ႕ရေပမည္။
၎တို႔မွာ
၁။ အသားမည္း အႏြယ္ Negaroid နီဂရြိဳက္
၂။ အသားျဖဴ အႏြယ္ Europoid ယူ႐ိုပြိဳက္
၃။ အသား၀ါ အႏြယ္ Mongoloid မြန္ဂိုလြိဳက္ တို႔ ျဖစ္ပါသည္။
နီဂရြိဳက္ အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ အာဖရိကတိုက္ဖက္သို႔ ပ်ံ႔ႏွံ႔ၿပီး ကင္းယန္း၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယန္း၊ ဇင္ဘာေဘြးယန္း စသျဖင့္ အာဖရိက လူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ပင္လယ္ သမုဒၵရာကို ျဖတ္၍ အေရွ႕အိႏိၵယ ကြၽန္းစုဘက္ ေတာင္ကြၽန္းမ်ား အထိပင္ ပ်ံ႔လြင့္ ေရာက္ရွိၾကေပသည္။ ယူ႐ိုပြိဳက္ အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ အာဖရိကတိုက္ ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ဥေရာပတိုက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ ထင္ရွားသည့္ ေရွးဦးမ်ိဳးႏြယ္မ်ားမွာ ဆီးမိုက္၊ ဟန္းမိုက္၊ အာရိယန္ စသည္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ အာရိယန္မ်ားသည္ အိႏၵိယျပည္သို႔ပင္ ေရာက္ရွိၾကသည္။ ၎ယူ႐ိုပြိဳက္မ်ားကို Compton’s Encyclopedia စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ S.(K.L) စာမ်က္ႏွာ 98-A တြင္ ပါရွိေသာ Language Family Tree ေခၚ ဘာသာစကား မိသားစုတြင္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ မြန္ဂိုလြိဳက္ ေခၚ အသား၀ါ အႏြယ္မ်ားသည္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ အာရွတိုက္ဘက္သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာၾကသည္။ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းသုေတသီမ်ားႏွင့္ ပညာရွင္မ်ားက လက္ခံထားၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အသား၀ါ အႏြယ္ မြန္ဂိုလြိဳက္ကို သီးျခား ေလ့လာရန္ လိုပါသည္။ မြန္ဂိုလြိဳက္ ေခၚ အသား၀ါ အႏြယ္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္ မြန္ဂိုလူမ်ိဳးမ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ ရႏိုင္ေသာ အေျခအေနအရ လုိရင္းအခ်က္ကိုသာ တင္ျပပါမည္။ ကမၻာႀကီးကို ဘူမိေဗဒ ပညာရွင္မ်ားက သက္ဦးကပ္ (Palaeozoic or Primary Era)၊ သက္လယ္ကပ္ (Mesozoic)၊ သက္ေႏွာင္းကပ္ (Cenozoic Era)၊ စတုတၳကပ္ (သို႔) ႏွင္းခဲေခတ္ (Quarternary Era or Glacial Age) ဟူ၍ ေခတ္ ၄ ေခတ္ ခြဲ၍ ေလ့လာၾကပါသည္ (အေျချပဳ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမိုင္း ပ-တြဲ၊ စာ ၃၇-၅၅)။ သက္ဦးကပ္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း သန္းေျခာက္ရာ (၆၀၀ သန္း) ခန္႔က စတင္ခဲ့ၿပီး စတုတၳကပ္ ေခၚ ႏွင္းခဲေခတ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္တသန္း (၁ သန္း) က စတင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ (ဤေခတ္မ်ား အေၾကာင္းကို အၾကမ္းဖ်င္း ေလ့လာလိုပါက ရန္ကုန္တိရိစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ သဘာ၀ သမိုင္း ျပတိုက္တြင္ ေလ့လာ ႏိုင္ပါသည္။) လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္တသန္း (၁ သန္း) က စၿပီး လူသားမ်ား စတင္ေပၚထြန္းခဲ့သည္ဟု သမိုင္း သုေတသီမ်ားက ယူဆၾကသည္။
ဤ ႏွင္းခဲေခတ္တြင္ မြန္ဂိုလြိဳက္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္မ်ားသည္ အာရွတိုက္ အလယ္ပိုင္း၌ သြားလာ က်က္စား ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သတိျပဳရမည္မွာ ထိုအခ်ိန္၌ မည္သည့္လူမ်ိဳးမွ မယဥ္ေက်းၾကေသးေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤေခတ္အတြင္းမွာပင္ မြန္ဂိုလြိဳက္ အသား၀ါ အႏြယ္၀င္မ်ားသည္ ႏွင္းခဲမ်ား၊ ေရခဲမ်ား ဖံုးလႊမ္းမႈေၾကာင့္ ဥေရာပတိုက္ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ အာရွတိုက္ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ လည္းေကာင္း အဆက္ျပတ္သြား ခဲ့ရသည္ (History of the world by Weech, page 24, 25)။ ထို မြန္ဂိုလူမ်ိဳး အခ်ိဳ႕တို႔သည္ အာရွတိုက္ အလယ္ပိုင္း မွတဆင့္ အာရွတိုက္ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ အစြန္းရွိ ခ်ဴေကာ့စကီး ကြၽန္းဆြယ္ Chucotsky pennisula ႏွင့္ အေမရိကတိုက္ အေနာက္ေျမာက္ အစြန္ရွိ အလာစကား ကို ခြဲျခားထားသည့္ မိုင္ ၆၀ သာက်ယ္ေသာ ဘယ္ရင္ ေရလက္ၾကားကို ျဖတ္ၿပီး အေမရိကတိုက္ တခြင္တျပင္တြင္ သြားေရာက္ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ဂရင္းလန္ကြၽန္း တိုင္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားၾကသည္။ အေမရိကတိုက္သို႔ ေရာက္သြားၾကေသာ အသား၀ါ မြန္ဂိုမ်ားသည္ ရာသီဥတုႏွင့္ သဘာ၀ ေရေျမ အေျခအေနအရ အသားေရာင္ နီက်င့္က်င့္ ျဖစ္လာၾကသည္ (Their yellow skin depened till it become copper-red)။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ကို လူနီ အင္ဒီးယန္းမ်ား Red Indian ဟု အမည္တမ်ိဳးႏွင့္ ေခၚတြင္လာၾကသည္။ အေမရိက အလယ္ပိုင္း (ယခု မကၠစီကို၊ ဟြန္ဒူးရပ္စ္၊ နီကာရာဂြာ စေသာ ေဒသမ်ား) သို႔ ေရာက္ေသာအခါ အဆင့္ျမင့္မားေသာ အက္စတက္ Aztecs၊ အင္းကားစ္ Incas ကဲ့သို႔ေသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ေပၚထြန္းေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၎ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္ အလြန္ေနာက္က်ၿပီးမွသာ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤမွ် ရွင္းျပျခင္းျဖင့္ အေစာဆံုးေသာ ႏွင္းခဲေခတ္ (ေရခဲေခတ္) မွ မြန္ဂိုမ်ားကို အၾကမ္းဖ်င္း သိေလာက္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။
အေစာပိုင္း မြန္ဂိုမ်ားသည္ မယဥ္ေက်းၾကေသးေသာ မြန္ဂိုမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ေက်ာက္ေခတ္ဦး Paleolithic ထက္ပင္ ေစာသျဖင့္ လူ႐ိုင္း အဆင့္မွာသာ ရွိၾကေပေသးသည္။ ယခု ကြၽႏု္ပ္တို႔ ေလ့လာေသာ မြန္ဂိုအႏြယ္၀င္မ်ားမွာ ေရခဲေခတ္ ၿပီးဆံုးၿပီး လူယဥ္ေက်းမႈ (ယဥ္ေက်းေသာလူမ်ား) စတင္ေသာ အခ်ိန္မွစ၍ ေလ့လာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္သည္ပင္ ကြၽႏု္ပ္၏ ယူဆခ်က္ႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ကရင္အမ်ိဳးသား ပညာရွင္မ်ား၏ ယူဆခ်က္မွာ ကြဲလြဲမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယဥ္ေက်းေသာ သူမ်ားဟု ဆိုရာ၌ အတည္တက် ေနထိုင္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးကို စတင္လုပ္ကိုင္ေသာ အခ်ိန္ကာလကို ဆိုလိုပါသည္။ အေစာပိုင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္မ်ားသည္ လူ႐ိုင္းဘ၀ျဖင့္ အသားငါး အစိမ္း၊ သစ္သီး သစ္ဖု သစ္ဥမ်ားကိုသာ ရွာေဖြစားေသာက္၍ တေနရာမွ တေနရာသို႔ လွည့္လည္သြားလာ ေနထိုင္ၾကသူမ်ား (Nomads) သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေရခဲေခတ္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး တဖန္ ေက်ာက္ေခတ္ဦး (ေက်ာက္ၾကမ္းေခတ္) Paleolithic age, ေက်ာက္ေခတ္လယ္ Mesclithic age, ေက်ာက္ေခ်ာေခတ္ (ေက်ာက္ေခတ္သစ္ / ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္း) Meolthic age ဟူ၍ ေက်ာက္ေခတ္မ်ားကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး လုပ္ကိုင္ကာ အတည္တက် ေနထိုင္ေသာ ယဥ္ေက်းသည့္ ေခတ္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေပသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး လုပ္ကိုင္ၿပီး အတည္တက် ေနထိုင္ျခင္းျဖင့္ လူသားတို႔ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားလာခဲ့သည္ကို သမိုင္းျဖစ္ေပၚ တိုးတက္မႈအစဥ္တြင္ ေတြ႕ရပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အျခားလူမ်ိဳးမ်ားနည္းတူ ယဥ္ေက်း၍ လာၿပီဟု ယူဆရေသာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ကမၻာေပၚရွိ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေရာက္ရွိေနသည္ကို ရွာေဖြရေပမည္။ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ထြန္းကာရာ အရပ္ေဒသမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရး လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည့္ ေရရရွိေသာ ျမစ္၀ွမ္းအရပ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရာ ျမစ္၀ွမ္းအရပ္မ်ားမွာ …
၁။ ႏိုင္းလ္ ျမစ္၀ွမ္းေဒသ (အီဂ်စ္ျပည္)
၂။ ျမစ္ႏွစ္မႊာ ျမစ္၀ွမ္းေဒသ (မက္ဆိုပိုေတးမီးယား Mesopotamia (သို႔) ရွိနားလြင္ျပင္ Shinar plain)
၃။ အိႏၵဳ – ဂဂၤါ ျမစ္၀ွမ္းေဒသ (အိႏိၵယျပည္) (Indus, Ganges)
၄။ ျမစ္၀ါ (သို႔) ဟြမ္ဟို ျမစ္၀ွမ္းေဒသ (တ႐ုတ္ျပည္) (Yellow river or Hwang-Ho) အထက္ပါ လူယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရာ ေဒသႀကီးမ်ားအနက္ ေအဂ်င္ ပင္လယ္ေဒသႏွင့္ ႏိုင္းလ္ ျမစ္၀ွမ္း အထက္ပိုင္း ေဒသမ်ားတြင္ ဆီးမိုက္၊ ဟန္းမိုက္ အႏြယ္၀င္မ်ား ေနထိုင္ၾကၿပီး မြန္ဂို အႏြယ္၀င္မ်ား ေနထိုင္ေၾကာင္း မသိရွိရေပ။
သို႔ျဖစ္၍ မြန္ဂို အႏြယ္၀င္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား စတင္ေပၚေပါက္လာမႈတြင္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရန္ လိုမည္ မဟုတ္ေပ။ ေျမထဲ ပင္လယ္ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ ေအဂ်င္ ပင္လယ္ ေျမာက္ဘက္ ဥေရာပတိုက္ဘက္တြင္ အာရိယန္အႏြယ္၀င္မ်ား ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနထိုင္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်န္ရွိေသာ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ စတင္ထြန္းကားရာ ေဒသမ်ားအနက္ အိႏၵဳ – ဂဂၤါ ျမစ္၀ွမ္း ေဒသသည္ အိႏၵိယျပည္တြင္ရွိၿပီး အသားမည္း ဒရာဗီးဒီးယန္း Dravedian မ်ားသာ စတင္ အေျခခ်ရာ ေဒသ ျဖစ္သျဖင့္ အသား၀ါ မြန္ဂို အႏြယ္၀င္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ထိုေဒသမွ စတင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေသခ်ာေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမစ္၀ါ ျမစ္၀ွမ္း ေဒသႏွင့္ မက္ဆိုပိုေတးမီးယား ျမစ္ႏွစ္မႊာ ျမစ္၀ွမ္းေဒသကို ဆက္လက္ ေလ့လာရေပမည္။ ျမစ္၀ါျမစ္၀ွမ္း ေခၚ ဟြမ္ဟိုျမစ္၀ွမ္း ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရာ ေဒသကို ေလ့လာေသာအခါ ထိုေဒသတြင္ ေရွးေဟာင္း တ႐ုတ္ ယဥ္ေက်းမႈ ေပၚထြန္းခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ လွည့္လည္သြားလာသူမ်ား မဟုတ္ဘဲ အိမ္ႏွင့္ အတည္တက် ေနထိုင္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ (History of the world by Weech, second edition, page 333, Acient China ” The Chinese grew up as dwetters in houses, not as nomads in tents.”)။ တဖန္ တ႐ုတ္တို႔သည္ အသား၀ါ အမ်ိဳးတူ ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မြန္ဂိုမ်ား မဟုတ္ဟု သိရွိရသည္။ (Pratical knowledge for all, vol 2 by Sir John Hammertal, page 132, “Early history of China and Japan”, The Chinese people, like most of the Fore EAstern Asiaties, are Mongols, skin to but not indentical with the Mongols proper or Hun of Central Asia, – ) သို႔ျဖစ္၍ ကရင္လူမ်ိဳးသည္ ျမစ္၀ါျမစ္၀ွမ္း၌ ယဥ္ေက်းေသာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးအျဖစ္ႏွင့္ မေပၚခဲ့ဟု ယူဆရေပသည္။
http://kolinthalarwaddy.blogspot.com/2012/02/blog-post_5131.html#more
No comments:
Post a Comment