ေက်းဇူးႀကီးလွ မိႏွင့္ဘ
ေ၀မိုးး ကြ်န္းလွက ေလွ်ာက္ထားလာပါသည္၊ သူ၏စကားကုိ လက္ခံလိုက္သလို သူထုတ္မည့္စာအုပ္ကိုလည္း
၀မ္းသားအားရ ႀကဳိဆိုရသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း ၊ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဦး မကက်ဴးေအာင္ မ်ားေျမာင္လွစြာ
ႀကီးမားပါလည္း မိဘေက်းဇူးကို နားမလည္သူေတြ ေပါမ်ားလာခ်ိန္တြင္ နားလည္ပါေသာ္လည္း ေက်းဇူးမဆပ္
သူေတြ မ်ားျပားလာခ်ိန္တြင္ “ျမင့္မိုရ္တမ္းခ်င္း” ေပၚထြက္လာမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။
မိဘေက်းဇူးဟူသည္ “ ျမင့္မိုရ္တမ္းခ်င္း “ စာအုပ္ထဲမွ စာေရးဆရာေတြ ေရးျပထားသေလာက္သာ ရိွသည္ဟူ၍
ေတာ့ မမွတ္ရပါ၊ ဤစာအုပ္ထဲ၌ မိမိဥာဏ္စိတ္ကူးထဲမွာ လက္လွမ္းမီွသမွ် ေပၚလာသမွ်ေလးေတြကိုသာ
ေရးျပထားၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္ေသာ အလြန္ႀကီးမားလွသည့္ ျမင့္မိုရ္ေတာင္
ႀကီးသည္ပင္ မိဘေမတၱာ မိဘေက်းဇူႏွင့္ ႏႈို္င္းစာလွ်င္ “သကၡရာယတိ ေမရုပိ” ဟူေသာ နီတိစကားႏွင့္အညီ အလြန္
္ေသးငယ္ေသာ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးမွ်သာ ျဖစ္ရသည္။
္
မိဘေက်းဇူးသည္ကား “ မာတာပိတု ဂုေဏာ အနေႏၱာ” ဟူေသာစကား၊ “မာတာပိတု ဂုေဏာ အနေႏၱာဟု အံ့ၾသစဖြယ္
ဂုဏ္သြယ္ျဖာသား မာတာပိတ မိႏွင့္ဘ၏ ျပဳၾကဖုံဖုံေက်းဇူးဂုဏ္ကို ေစ့စုံေအာင့္ေမ့ ဆုံးမေတြ ့တည့္” ဟူေသာလကၤာ
ႏွင့္အညီ မိဘေက်းဇူးကို ကုန္စင္ျပည့္စုံေအာင္ မည္သူေတြကမွ် မေရးႏိုင္ မေဟာႏိုင္ မေျပာႏိုင္ ေလာက္ေအာင္
မ်ားေျမာင္ႀကီးမား က်ယ္ျပန္ ့နက္ရိႈင္းလွပါေပသည္။
ဤ၌ ေရွးဆရာတစ္ပါးေရးသားထားသည့္ မိဘေက်းဇူးကို ျပလွ်က္ ရိွခိုးေသာလကၤာတို ့ကို ထုတ္ေဖာ္ျပပါမည္၊
မိဘရိွခိုးလကၤာမွာ (၅) ပိုဒ္ ပါရိွသည္၊ ထိုလကၤာသည္ ကာရံနေဘ အခ်ိတ္အဆက္မိၿပီး ရြတ္ဆိုရတာလြယ္ကူ
ေခ်ာေမာေျပျပစ္သည္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ သျဗဟၼကသုတ္၊ ျဗဟၼသုတ္ပါဠိေတာ္ႏွင့္ အ႒ကထာ
တို ့ကို ေက်ာရိုးျပဳလ်က္ သီကုံးထားသျဖင့္ ခိုင္မာလွသည္၊ မိဘေက်းဇူးမ်ားလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္
္ စုံလင္ စြာပါရိွသည္။ ဆိုလိုရင္းအဓိပၸါယ္မွာလည္း ရွင္းျပစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ေပၚလြင္ထင္ရွားသည္။
မိဘရိွခိုးလကၤာ(၁) အေမ့ဂုဏ္ရည္
ေက်းွဇူးဂုဏ္ကို၊ေစ့စုံေအာင့္ေမ့၊ ဆုံး မေတြ ့တည့္၊ ေန ့ညရွည္စြာ၊ ဆယ္လၾကာေအာင္၊ လြယ္ကာခဲယဥ္း၊
ေစာင့္ေရွာက္လ်ဥ္း၍၊သားရင္းမ်က္ႏွာ၊ ျမင္ခဲ့ပါလွ်င္၊ ေဒ၀ါသိၾကား၊ ဆက္သထားသို ့၊ စိတ္အားႏွစ္ၿခဳိက္၊ ပီတ
ိ ခိုက္၍၊ လြယ္ပိုက္ရင္ခြင္၊ အသက္သြင္သို ့၊ ေခ်ာ့ငင္ဆိုေတး၊ ႏို ့ခ်ဳိေကြ်းလ်က္၊ ညစ္ေၾကးမစင္၊ ေလွ်ာ္
သုတ္သင္၍၊ ျဖဳတ္ ျခင္ မွက္ဆိုး၊သန္း ၾကမ္းပိုးႏွင့္၊ ေလဆိုးမႀကိမ္၊ ေနမရိွန္ေအာင္၊ အခ်ိန္မလပ္၊ လြန္ေစာင္ ့
့္ၾကပ္၍၊ စားဖတ္စားေရ၊ အေထြေထြျဖင့္၊ေမြးေမမိရင္း၊ အသက္သြင္း၍၊ ေဘးကင္းရန္ပ၊ က်န္္းမာၾက၏။
ဤပထမအပိုဒ္ျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါးတို ့တြင္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ သားသမီးတို ့အေပၚ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ၾကင္နာယုယပုံ အေမ့
ေက်းဇူးဂုဏ္ရည္တို ့ကို ေဖာ္ျပသည္၊ မိခင္ဟူသည္ သားသမီးတို ့ကို ပဋိသေႏၶေနသည့္ ကလလ ေရၾကည္
အခ်ိန္အခါမွ စတင္ကာ အသက္ေပး၍ ေစာင့္ေရွာက္ပုံကို ဖဲြ ့ဆိုျပသည္။
မိဘရိွခိုးလကၤာ(၂) အေဖ့ဂုဏ္ရည္
ေတာင္ေတာင္
မေရွာင္၊ ညဥ့္ေမွာင္ မကြင္း၊ ခလုတ္က်င္းႏွင့္၊ မိုးျပင္း ေလၾကမ္း၊ သည္းခံစြမ္းလ်က္၊ ေဘးဘ်မ္းလက္နက္၊
အသက္အႏၱရာယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို၊ တကယ္မရႈ၊ ဥစၥာစုလ်က္၊ သားႏုေသးငယ္၊ သမီးမယ္တို ့၊ ကိုယ္၀ယ
္ ေဘးရွင္း၊ ရြယ္ႀကီးျမင္းေသာ္၊ စိုးမင္း ရာဇာ၊ ရိွန္၀ါမေသး၊ သူေ႒းသူၾကြယ္၊ ျဖစ္ဖို ့ရြယ္လ်က္၊ ႀကီးငယ္လုံ ့လ၊
ဥႆာဟျဖင့္၊ ေမြးဖပိတာ၊ ျပဳႏုိင္ပါ၍၊ဓီတာ ပုတၱ၊ ရိွသမွ်၌၊ မိဘေမတၱာ၊ လြန္ႀကီးပါ၏။
ဤဒုတိယအပိုဒ္ျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူက သားသမီးတို ့ကို ေစာင့္ေရွာက္လုပ္ေကြ်းပုံ အေဖ့ေက်းဇူး ဂုဏ္ရည္တို ့ကို ျပဆိုသည္၊
ဖခင္္သည္ သားသမီးအတြက္ စီးပြါးဥစၥာ ရွာေဖြရာ၌ မိမိအသက္အႏၱရာယ္ကိုပင္ ထည့္မတြက္ပဲ ရွာေဖြစုေဆာင္းၿပီး
လုပ္ေကြ်းပုံကို ေဖာ္ညႊန္းျပသည္။ ဤႏွစ္္ပိုဒ္တုိ ့ျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါးတုိ ့က သားသမီးတို ့အေပၚမွာ ထားေသာ ေမတၱာတရား
ႀကီးမားပုံကို သီကုံးျပသည္။
မိဘရိွခိုးလကၤာ(၃) ေရွးဦးဆရာျဖစ္ေသာမိဘ
ေမးတည့္ ေခၚငင္၊ သနားအင္သည္၊ ေရယာဥ္ျမစ္ႀကီး၊ လွိမ့္၍စီးသို ့၊ ႀကီးကရုဏာ၊ လြန္ကဲစြာ၏၊ သည္းျခာရင္ေသြး
၊ မတ္ရပ္ ေျပး၍၊ ေခၚေမးႏုိင္ဘိ၊ အရြယ္ရိွေသာ္၊ သိခြင့္သိရာ၊ မ်ဳိးဘာသာႏွင့္၊ ေဆြဥာ သားခ်င္း၊ မွားမယြင္းေအာင္၊
နားသြင္းေန ့စဥ္၊ ေခၚပုံသင္လ်က္၊ ရပ္ခြင္ေရွ ့ေနာက္၊ အထက္ ေအာက္ႏွင့္၊ ေတာင္ ေျမာက္ဘယ္ညာ၊ အရာရာကို ၊
စစြာပကတူး၊ သင္ေပးဖူး၍၊ လက္ဦးဆရာ၊ မည္ထိုက္စြာသည္၊ ပုဗၺာ စရိယ၊ မိႏွင့္ဘဟု၊ ဗုဒၶစိေႏၱ၊ ေဟာမိန္ ့ေခြ်၏။
ဤ တတိယ အပိုုဒ္ျဖင့္ သားသမီးတို ့အေပၚထားရိွေသာ မိဘႏွစ္ပါးတို ့၏ သနားကရုဏာ လြန္စြာႀကီးမားပုံကို ျပသည္။
ထို ့အျပင္ မိဘႏွစ္ပါးတို ့က သားငယ္သမီးငယ္တို ့၏ ပထမဆုံး ေရွးဦးစြာေသာ ဆရာသမားမ်ား ပုဗၺာစရိယ ျဖစ္ၾကပုံ
ကိုလည္း ဖြဲ ့သီျပသည္။
မိဘရိွခိုးလကၤာ(၄) ျဗဟၼာႀကီးႏွင့္တူေသာမိဘ
တင့္တယ္ေအာင္ဟု၊ ထိန္ေျပာင္ဆန္းစြာ၊ ၀တ္တန္ဆာကို၊ လိုရာမေႏွး၊ ဆင္၀တ္ေပး၍၊ ရင္ေသြးေမာင္မိ၊တင့္တယ္
္ဘိဟု၊ ရႈၾကည့္မွန္္းကာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာ၍၊ မုဒိတာစစ္၊ မကြာျဖစ္၍၊ သားခ်စ္သမီး၊ ျပည့္စုံၿပီး၍၊ ျခားသီး အိမ္ရာ၊
ေနႏိုင္ပါေသာ္၊ဥေပကၡာမႈ၊ လ်စ္လ်ဴရႈ၏။ ေလးခုျဗဟၼစိုရ္၊ ပြါးျပဳ ထိုေၾကာင့္၊ ေခၚဆိုတသီး၊ ျဗဟၼာႀကီးဟု၊
ျမြက္ခ်ီး သညာ၊ဆိုထိုက္ပါ၏။
ဤ စတုတၳ အပိုဒ္ျဖင့္ သားသမီးတို ့ ႀကီးပြါးေအာင္ျမင္မႈကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မိဘႏွစ္ပါးတို ့၏ ၀မ္းေျမာက္မႈ
မုဒိတာျဖစ္ပြါးပုံကိုလည္းေကာင္း၊ သားသမီးတို ့ အိမ္ေထာင္က်၍ ျပည့္စုံမႈရိွလွ်င္ မိဘတို ့၏ လ်စ္္လ်ဴရႈမႈ ဥေပကၡာျဖစ္ပုံ
ကိုလည္းေကာင္း ျပဆိုသည္၊ ထိုမွ တျဖာ အထက္အပိုဒ္တို ့၌ ျပဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ ဥေပကၡာ ဟ
ုဆိုအပ္ေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ေလးပါးတို ့ကို ပြါးမ်ားၾကသျဖင့္ မိဘတို ့သည္ သားသမီးတို ့၏ ျဗဟၼာႀကီးေတ
ြ ျဖစ္ၾကပုံကိုလည္းေဖာ္ညႊန္းျပသည္။
မိဘရိွခိုးလကၤာ(၅) မိဘေျခဖ၀ါး ဦးတင္ပုံ
သမိုက္ဆန္းစြာ၊ရဟႏၱာႏွင့္၊ သညာတူမႈ၊ အမည္ျပဳ၍၊ အာဟုေနယ်၊ မွန္ေပလွဟု၊ ဗုဒၶျမတ္ဘုရား၊ ေဟာေဖာ္ၾကား
သည္၊ ႀကီမားဂုဏ္အင္၊ေမြးမိခင္ႏွင့္၊ ဖခင္တို ့အား၊ ရိုညြတ္တြား၍၊ စိတ္ထားထင္ျမင္၊ ဖ၀ါးျပင္ကို၊ဦးတင္မာန္ေလွ်ာ့၊
ကန္ေတာ့ျမတ္ႏိုး၊ ရိွခိုးပါ၏။
ဤ ပဥၥမအပိုဒ္ျဖင့္ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တို ့သည္ အာဟုေနယ် အမည္ရသကဲ့သို ့ မိဘတို ့သည္လည္း သားသမီး တို ့၏
ပူေဇာ္မႈကို ခံယူထိုက္္သျဖင့္ အာဟုေနယ် မည္ပုံကို ျပဆိုသည္။ ထို ့အျပင္ ဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း မိဘတို ့ ၏
ဂုဏ္ေက်းဇူးႀကီးမားပုံေတြ ေရွဦးဆရာျဖစ္ပုံေတြ ျဗဟၼာႀကီးႏွင့္တူပုံေတြ ရဟႏၱာသဖြယ္ အာဟုေနယ် မည္ထိုက္ပုံေတြကို
တစိမ့္စိမ့္ေတြးလ်က္ စိတ္၀ယ္ထင္ထင္ ဆင္ျခင္ၿပီးလွ်င္ မာန္မာနတို ့ကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး မိမိတုိ ့ ဥိးေခါင္းျဖင့္ မိဘတို ့၏
ေျခဖ၀ါးုတို ့ကို ျမတ္ႏိုးစြာရိွခိုးဦးခ်ကန္ေတာ့ပါ၏ ဟူ၍လည္း ျပဆိုေပသည္။
ဘဒၵႏၱနာရဒါဘိ၀ံသ ၏ အေဖ့ေျခရာ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
မိဘေျခရာ ပူေဇာ္နည္း (အပိုင္း-၂)ကို ဆက္လက္ေဖာ္္ျပပါမည္။
No comments:
Post a Comment