ယိုစီးမႈျပႆနာ

        
(Written By - ေမာင္စံေပါ)
 
( ၁ )
သတၱ၀ါမွန္ရင္ ဇာတိေဒသကို ခင္တြယ္ၾကပါတယ္။ အဟိတ္တိရစၦာန္ေတြ မွာေတာင္မွ အဲဒီဗီဇစိတ္ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဆာင္းခိုငွက္ေတြဟာ မိုင္ေထာင္ခ်ီၿပီး ခရီးႏွင္ၾကတာ။ ကိုယ္က်င္လည္က်က္စားရာ ေဒသမွာ ရာသီဥတု အေျခအေနအရ ရွင္သန္ေနထိုင္ဖို႔ ခက္ခဲခ်ိန္မွာ မူလေနရာကို ခဏတာ စြန္႔ခြာလာခဲ့ၾကေပမယ့္ ရာသီဥတု ေကာင္းခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကတယ္။

( ၂ )
မိုင္ရာေထာင္ခရီးေ၀းမွာ ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသားလူေတြ ဇာတိေျမ ျပန္ခ်င္ပါရက္နဲ႔ အျပန္ခက္ေနခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ ကိန္းဂဏန္း အေရအတြက္ေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္။ အိမ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားလို႔ အိမ္မကပ္တဲ့ လူတခ်ဳိ႕ကလြဲရင္ ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ္ေနခ်င္ၾကသူေတြ မ်ားပါတယ္။ အေမက အေ၀းေရာက္ သားသမီးေတြ အိမ္ျပန္ၿပီး အိမ္မွာမိသားစု၀င္ေတြ စံုံစံုညီညီ ရွိေနႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေနခ်ိန္မွာ လက္က်န္သားသမီးေတြ အေမ့ရင္ခြင္ေအာက္က တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ အရင္လူေတြေနာက္ လိုက္ၾကတယ္။

( ၃ )
အေမ့ရင္ခြင္ေအာက္မွာ လူလားေျမာက္ၿပီး ပညာတတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ သားသမီးေတြအတြက္ အေမဂုဏ္ယူမဆံုး ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အေျခအေနဆိုတဲ့ အရာက ဆြဲထုတ္ၿပီး အေ၀းကိုပို႔တယ္။ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ ပညာမဲ့သားသမီးေတြကို အသနားပိုေပမယ့္လည္း သူတို႔တစ္ေတြ မေနႏိုင္ ေနမျဖစ္လို႔ အေမ့ကို ထားရစ္ခဲ့ၾကေတာ့ အေမ့မွာလည္း မတားသာခဲ့ပါ။ ျပန္လာၾကပါလို႔ တစာစာေခၚေန႐ံုနဲ႔ သူတို႔ျပန္လာၾကမွာတဲ့လား။

( ၄ )
၂၀၁၄ ဧၿပီ ၉ ရက္ေန႔စြဲႏွင့္ မေလးရွားသတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ “Face up to real reasons Malaysians not returning home” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ပါ။
 
ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတဲ့ မေလးရွားပညာရွင္တစ္သန္း ျပန္လာေရးအတြက္ မေလးရွားအစိုးရက ၂၀၁၁ ကတည္းက စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ Talent Corp ကို ဖြဲ႕စည္းတာ၀န္ေပးခဲ့တယ္။ သတင္းပါခ်ိန္အထိ မေလးရွားရင္းဂစ္ေငြ ၆၅ သန္း (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၂၀ ေက်ာ္) သံုးစြဲခဲ့ေပမယ့္ ျပန္လာခဲ့တဲ့ မေလးရွားပညာရွင္ အေရအတြက္က ၂၅၀၀ ပဲ ရွိပါသတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ မေလးရွားအစိုးရရဲ႕ ဒီအစီအစဥ္ဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူးလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္ မေလးရွားပညာရွင္ေတြ ျပန္မလာခ်င္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြကေတာ့ ျမင့္မားတဲ့ လစာရရွိမႈ၊ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အခြင့္အလမ္းနဲ႔ သက္ေသာင့္သက္သာရွိတဲ့ဘ၀တို႔ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ Talent Corp ရဲ႕ အႀကီးအကဲျဖစ္သူ Johan Mahmood Merican က ေျပာပါတယ္။

အတိုက္အခံ ပါလီမန္ အမတ္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Teresa Kok ကေတာ့ အဲဒီအခ်က္ေတြအျပင္ တျခားအဓိက အေၾကာင္းရင္းႏွစ္ခု ရွိေသးတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ လူမႈဘ၀ မညီမွ်မႈနဲ႔ မေလးရွားရဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ပံုရိပ္ေတြပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။

( ၅ )
မေလးရွားပညာရွင္တစ္သန္း ျပည္ပမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာပညာရွင္ အေရအတြက္ကို မွန္းဆၾကည့္မိတယ္။ မွန္းဆရတာ ခက္လွတာမို႔ သူမ်ားေတြ သုေတသနလုပ္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြမ်ား ရွိေလမလားဆိုၿပီး ေလွ်ာက္ရွာမိတယ္။ အဲဒီမွာ Paul Keijzer နဲ႔ေတြတယ္။

သူက စြန္႔ဦးတီထြင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ျဖစ္သလုိ လူ႔စြမ္းအင္ပညာရွင္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ ၂၀၁၃ ေမ ၁၃ ရက္က ေရးခဲ့တဲ့ Myanmar's Talent Gold Rush ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးဖတ္ရပါတယ္။

သူအရင္ ရက္သတၱပတ္က ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ခဲ့ၿပီး ရက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေနထိုင္ခဲ့ရာမွာ စိတ္လႈပ္ရွား အံ့အားသင့္ဖြယ္ကာလေတြ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြေအာက္မွာ အထီးက်န္စြာနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ၾကာ ေနလာခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခုအခါမွာ ေအာင္ျမင္တိုးတက္မႈရဲ႕ တံခါး၀မွာ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ စိန္ေခၚမႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္လို႔ ေထာက္ျပပါတယ္။

“အခက္အခဲဆံုး အပိုင္းကေတာ့ ျမန္မာပညာရွင္ေတြကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ ထိန္းသိမ္းေနရာေပးဖို႔ပါပဲ။ ပညာေရးမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ နည္းခဲ့တာ၊ ႏိုင္ငံအထီးက်န္ျဖစ္ခဲ့တာ၊ ျမန္မာပညာတတ္ေတြ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားခဲ့ၾကတဲ့ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြဟာ သူပါ မုန္တုိင္းႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္စပ္လုပ္ကိုင္ရတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ေကာင္းေကာင္းဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳႏုိင္မယ့္ ျမန္မာပညာတတ္ေတြ ရွားပါးသြားေစခဲ့တယ္။

“ပညာရွင္ လိုအပ္မႈျမင့္မားၿပီး ရရွိႏိုင္မႈနည္းပါးေနတဲ့ အေျခအေနဟာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္က တ႐ုတ္ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ဦးပိုင္းႏွစ္ေတြက ဗီယက္နမ္ရဲ႕ အေျခအေနေတြနဲ႔ အေတာ္ႀကီးတူပါတယ္” တဲ့။

( ၆ )
ပညာတတ္ေတြ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားလို႔ ျဖစ္ပြားရတဲ့ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈအေၾကာင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႔ အေျခခံအလုပ္သမားေတြ ျပည္ပမွာ အလုပ္သြားလုပ္ၾကတဲ့ ကိစၥက ေခါင္းထဲ၀င္လာတယ္။ လုပ္အားယိုစီးမႈ။ ဟုတ္ပါတယ္ ယိုစီးသြားတဲ့ လုပ္အားေတြ မ်ားလွပါပေကာ။ ထြက္သြားတဲ့ လုပ္သားေတြဟာ ထုိင္းမွာနဲ႔ မေလးရွားမွာ အမ်ားဆံုးပါ။ ေငြမ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့လူေတြ လူမ်က္ႏွာ ငယ္ေနၾကပါတယ္။ လူမ်က္ႏွာ ငယ္ေနရပါတယ္။ ထြက္သြားၿပီဆိုမွေတာ့ ကြက္လပ္ေတြ က်န္ခဲ့ရၿပီေပါ့။ (၂၀၁၃ မတ္ ၁ ရက္ထုတ္ Bi Weekly Journal စာမ်က္ႏွာ ၁၆၊ တက္သူမဲ့ထန္း ထြန္သူမဲ့ယာ စိုက္သူမဲ့လယ္)

ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ မိသားစုေတြ အေရအတြက္ဟာ သံုးသန္းထက္ မနည္းႏိုင္ဘူးလုိ႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေယာက်္ားေရာမိန္းမပါ အလုပ္သြားလုပ္သူေတြ ကေလးေမြးၿပီးရင္ ျမန္မာျပည္က အဘုိးအဘြားဆီ ျပန္ပို႔ၾကလို႔သာ။ အဲဒီလိုျပန္ပို႔ၾကတဲ့ အေရအတြက္ကလည္း နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္သလို ကေလးပို႔ ၀န္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ လူေတြလည္း ၀င္ေငြမဆိုးလွေၾကာင္း ထုိင္းနယ္စပ္က သူငယ္ခ်င္း အရာရွိတစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္။

( ၇ )
နာမည္ႀကီးေအာင္လို႔ စကားလံုးတစ္ခု ဖန္တီးတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျပႆ နာဟာ ျပႆနာပါပဲ။ ျပႆနာတက္ၿပီဆုိရင္ ေျဖရွင္းရပါတယ္။ မ်က္ႏွာလႊဲေနလုိ႔ မရပါဘူး။ ျပႆနာေသးေသးကေလးကေန ျပႆ နာအႀကီးႀကီး ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ျပႆနာအႀကီးႀကီးကေန ျပႆနာဧရာမႀကီးဘ၀ ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ယိုစီးမႈျပႆနာ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒီျပႆနာ ဟာ ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ပါဘူး။ ဧရာမျပႆနာႀကီးလို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။

ယိုစီးေတာ့ ေလလြင့္တယ္။ သံုးမရဘူး။ အေျချမင့္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေနရာမွာ မေလလြင့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ဆို သူသူကိုယ္ကိုယ္ လိုလိုလားလား ေစတနာထားၾကမယ့္ လူေတြခ်ည္းပါပဲ။

တစ္ျပည္တစ္ရြာမွာ ေငြရွာမသြားရေစဖို႔ ျပည္ျမန္မာမွာ အေျခအေန မ်ားလွေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလိုက္ရပါရဲ႕ဗ်ာ။

(သၾကၤန္ကာလအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ျပန္ရန္ ေစာင့္ဆုိင္းေနသည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအား ျမန္မာ-ထုိင္း နယ္စပ္တံတားအနီး ထုိင္းဘက္ျခမ္းတြင္ ဧၿပီလဆန္းက ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ-ကုိေရႊသိန္း))

EMG

https://www.facebook.com/MyawadyNews/photos/a.351047714993066.76926.35101