အရိုးစြဲေနေသာအမွား အသိမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပျခင္း

ကၽြန္ေတာ္သည္ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ စာဖတ္ျခင္းကို၀ါသနာထံုခဲ႔သည္။စာဖတ္၍မရွင္းလင္းခဲ႔သည္မ်ားကို ဆရာ၊မိဘမ်ားႏွင့္ လူႀကီးသူမမ်ားကိုေမးျမန္းေလ႕ရွိ၏။
　　　　ေမးျမန္း၍သိရေသာ ထုိအသိမ်ားကို လည္း အရိုးစြဲေအာင္မွတ္ထားေလ႕ရွိ၏။
　　　　ယခုအခါ ေထရ၀ါဒစာေပမ်ားကို ဖတ္ရႈေလ႔လာရာ ၌ ယခင္က အရိုးစြဲေအာင္သိထားေသာ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕သည္ မွားယြင္းေနေၾကာင္းေတြ႕ရွိရ၏။ကၽြန္ေတာ္ကဲ႕သု႔ိ အမွားသိေနသူမ်ား အမွန္အတိုင္းသိေစရန္ ေအာက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ရွာေဖြ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါသည္။

ဒုကၠရစရိယာ အက်င့္ႏွင့္ ေစာင္းဥပမာ

　ျမတ္စြာဘုရား ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို က်င့္ေတာ္မူစဥ္က အက်င့္လြန္ကဲသျဖင့္(၀ါ)တစ္ဖက္စြန္းသို႔ေရာက္သြားခဲ႔သျဖင့္ ေသမတတ္ႀကံဳခဲ႔ရသည္။သို႔ေသာ္ မိစိၦမဘ၀ိက ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၍သာ မေသရျခင္းျဖစ္သည္။
　　　　ထိုသို႔ လြန္လြန္ကဲကဲျပင္းျပင္းထန္ထန္ျပဳက်င့္ေနသည္ကို မယုတ္မလြန္က်င့္သင့္ပါေၾကာင္း သိၾကားမင္းက ပဥၥသိခၤနတ္သားအားေစလႊတ္၍ ေစာင္းတီးျပေစသည္။
　　　　ေလ်ာ့၍တစ္မ်ိဳး၊တင္း၍တစ္ခါ တီးျပၿပီး ဥပမာျပကာ ညႊန္ၾကားေပးသည့္အတြက္ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ မဇ်ၥိမပဋိပဒါ အက်င့္ျဖင့္ ဘုရားအျဖစ္ကို ရေတာ္မူ၏ ဆိုေသာ စကားကို နားရည္၀ခဲ႔ပါသည္။

ပို၍ခိုင္မာသည့္အရာကား ဘုရားတန္ေဆာင္းမ်ားတြင္ ျမတ္စြာဘုရားဒုကၠရစရိယက်င့္ေနသည္ကို နတ္သားကေစာင္းတီးျပေနသည့္ ပန္းခ်ီကားမ်ား ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္၏။
တစ္ကယ္ဟုလည္းမွတ္ယူမိ၏။ပ်င္းရိေသာသူႏွင့္အျပင္းအထန္ႀကိဳးစားလြန္းေသာသူမ်ားကို ေတြ႕ပါကလည္း အထက္ပါသိခဲ႔ေသာ အမွားအတိုင္း မေလ်ာ့မတင္းေစာင္းႀကိဳးညင္းကဲ႔သို႔ က်င့္ပါရန္ လူတတ္လုပ္ၿပီး ေျပာဆိုခဲ႔သည္မွာလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမေရတြက္ႏိုင္ေတာ႔ပါ။
ယခု အလိမၼာ စာမွာရွိခဲ႔ပါၿပီ။အသိေတြလည္းတိုးခဲ႔ပါၿပီ။ဓမၼရံသီမဂၢဇင္းအမွတ္စဥ္(၄၉)တြင္ ဆရာဦးတင့္ေဆြေရးေသာ"သိမွတ္ဖြယ္ရာ သာရဏိယကထာ" ေဆာင္းပါးမွတစ္ဆင့္ အမွန္သိရပါၿပီအမွားသိမ်ားကိုလည္း ျပင္ရပါေတာ႔မည္။

ဆရာ က.."ဤ မေလ်ာ့မတင္း ဟူေသာစကားသည္လည္း ေလာကႏွင့္ေလ်ာ္ညီလွပါေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္ႀကီးကို သိၾကားမင္းက သတိေပးရသည္ ဟူေသာစကားသည္ ပါရမီရွင္ႀကီးကို ထိပါးပုတ္ခတ္ေသာစကားသာျဖစ္၍ မသံုးစြဲသင့္ေပ။
　　　　အမွန္က ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ၌ အလြန္သိမ္ေမြ႕ႏႈးည့ံေသာေၾကာင့္ ေျခဖ၀ါး၊လက္ဖ၀ါး တို႔မွပင္အေမြးေပါက္ေနေသာ သူေ႒းသား"ေသာဏ"ရဟန္းျပဳၿပီးေနာက္ လံု႔လ လြန္ကဲၿပီး ဥဒၶစၥ ျဖစ္ကာ ရဟန္းကိစၥမၿပီးႏိုင္သျဖင့္ စိတ္ေလ်ာ့ေနစဥ္ ဘုရားရွင္ၾကြလာၿပီး ေစာင္းႀကိဳးတင္းလွ်င္လည္းမေကာင္း၊ေလ်ာ့လြန္းလွ်င္လည္းမသာယာျဖစ္တတ္၍ မယုတ္မလြန္ က်င့္ သင့္ေၾကာင္း ဥပမာ ျပ၍ ဆံုးမဖူးသည့္ အေၾကာင္းအရာသာ ရွိပါသည္ " တင္ျပထားသည္ကို ဖတ္ရႈရပါသည္။

၀သုႏၶေရ ႏွင့္ မာရ္နတ္မင္း

ေနာက္ အရိုးစြဲ၍ သိေနေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွာလည္း

"ဘုရားအေလာင္းသည္ ေဗာဓိပင္ေအာက္ရွိ အပရာဇိတပလႅင္ေပၚ ၌ "စတုရဂၤ၀ီရိယ" ျဖင့္သီတင္းသံုးေနေသာအခါ မာရ္နတ္ေခါင္းေဆာင္ေသာ နတ္စစ္သည္တို႔လာေရာက္ၿပီး ပလႅင္လုေသာေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္းကမိမိျပဳက်င့္ခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည့္ "ပါရမီ"မ်ားရွိေၾကာင္းေျမႀကီးကိုသက္ေသထားၿပီး လက္ညိွဳးညႊန္ကာ"ျပ" လိုက္ေသာေၾကာင့္ ၀သုႏၶေရ နတ္သမီး က ေျမႀကီးမွထြက္လာၿပီး ဆံေရညွစ္ကာ သက္ေသခံလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေရမ်ားလႊမ္းမိုးကာ မာရ္နတ္မင္းႏွင့္ နတ္စစ္သည္အေပါင္းတို႔ ဦးတည္ရာေျပးၾကရသည္"
ဟူ၍လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက လူႀကီးသူမမ်ား၏စကားကိုၾကားနာမွတ္သားခဲ႔ရဖူး၏။ပိုမိုခိုင္မာေစရန္အတြက္ ဘုရားတန္ေဆာင္းတို႔တြင္ ပန္းခ်ီကားမ်ားကိုလည္း ထပ္မံေတြ႔ရျပန္၏။
ဤ အမွားကိုလည္း စာေပဖတ္ရႈေလ့လာမႈအသိျဖင့္ အမွန္သိရျပန္၏။
ဓမၼ ရံသီမဂၢဇင္း၊အမွတ္စဥ္(၄၉)တြင္ ဆရာဦးတင့္ေဆြ၏"သိမွတ္ဖြယ္ရာ သာရဏိယကထာ" ေဆာင္းပါးတြင္ ဤသို႔ဆိုထားျပန္၏။

"ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မိမိအား မာရ္နတ္မင္းႏွင့္ စစ္သည္အေပါင္းတို႔ ပလႅင္လုရန္လာေသာအခါ မိမိျပဳက်င့္ခဲ႔ဖူးေသာ"ပါရမီ"မ်ားရွိေၾကာင္း ေျမႀကီးကိုသက္ေသအရာထားၿပီး လက္ညိွဳးညႊန္ျပသက္ေသျပဳလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေျမႀကီးသည္ ျမည္ဟီးသံ အရာ၊အေထာင္၊အသိန္း တို႔ျဖင့္ နတ္စစ္သည္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးလုိက္သည္။ထိုအခါ နတ္စစ္သည္မ်ား ဗရုတ္သုကၡျဖင့္ ဦးတည္ရာ ထြက္ေျပးရေၾကာင္းကိုသာ အ႒ကထာ တို႔ ၌ ခိုင္ခိုင္မာမာ ပါရွိခဲ႔ပါသည္။
　　　　၀သုႏၶေရနတ္သမီးက ေျမ မွထြက္ၿပီး ဆံေရညွစ္ကာ သက္ေသခံလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဦးတည္ရာအရပ္သို႔ ထြက္ေျပးသြားၾကရသည္ဟု ေလာက ၌ အခ်ိဳ႔ေျပာဆိုေနၾကေသာစကားမ်ိဳး ပိဋကတ္ေတာ္ ၌ မပါရွိခဲ႔ပါေခ်။ထို စကားမ်ားသည္ အရမ္းကာရ ဒီပနီ စကားမ်ိဳးျဖစ္ေခ်၏။"
　　　　ဟုေရးသားထားသည္ကိုဖတ္ရ၏။အရိုးစြဲေအာင္သိထားေသာ အမွားမ်ားကို စာေပေလ႔လာ ဖတ္ရႈျခင္းမွတစ္ဆင့္ အသိမွန္ရခဲ႔ျပန္ပါသည္။

ေထရ၀ါဒတြင္ မရွိေသာ ရွင္ဥပဂုတ္

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဥပဂုတၱ ေခၚ ရွင္ဥပဂုတ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ၉၅%ယံုၾကည္ၾက၏။ရွင္ဥပဂုတ္ရဟႏာၱႀကီး တကယ္ရွိသည္ဟု လက္ခံၾက၏။ထိုအထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္၏။
ထိုသို႔ အရိုးစြဲေအာင္သိထားေသာ ရွင္ဥပဂုတ္အေၾကာင္းအရာကို ဓမၼရံသီမဂၢဇင္း၊အမွတ္စဥ္(၃၉)တြင္ ဆရာႀကီးသာကီေဆြ၏ "ရွင္ဥပဂုတ္ အဟုတ္ ရွိသလား"ေဆာင္းပါး ကိုဖတ္ရေတာ႔မွ အမွားေပ်ာက္၍ အမွန္ေရာက္ခဲ႔ရပါသည္။
ဆရာႀကီး သာကီေဆြ က..
"ဇိနတၱပကာသနီက်မ္း၊မွန္နန္းရာဇ၀င္က်မ္း၊ဦးကုလားရာဇ၀င္၊ေလာကပညတၱိက်မ္း၊၀ဇီရဗုဒၶိဋီကာ

၊မဟာယနက်မ္း၊အာေသာကာ၀ဒါနဒိဗၺာ၀ဒါနက်မ္း မ်ားတြင္သာပါရွိသည္ဟုဆိုထား၏။

  ထို က်မ္းမ်ားတြင္ပါရွိသည္ ကို လူမ်ားထက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကပါ ေရးသားေဟာေျပာျခင္းျပဳလုပ္ေနၾကပါသျဖင့္ ထို ရွင္ဥပဂုတ္ကို အရိုးစြဲ သိၾကသည္မွာ မဆန္းေပ။
　　　　သကၠတ စာေပတို႔ကို ေလ႔လာၿပီးေနာက္ ေထရ၀ါဒ စာေပမ်ားကိုပါ ေလ့လာခဲ႔ေသာ ဂ်ာမန္လူမ်ိဳး မစၥတာ"၀င္တာနစ္"ဆိုသူ သမိုင္းဆရာႀကီးကမူ အထက္ပါပုဂၢိလ္တို႔လို တစ္ဖက္ျမင္ မဟုတ္ပါ။အမွန္အတိုင္းပင္ေဖာ္ထုတ္၍ျပခဲ႔ဖူးေလၿပီ။
　　　　ရွင္ဥပဂုတ္မေထရ္ ႏွင့္ မာရ္နတ္တို႔၏ ဒ႑ာရီ(ပံုျပင္)မ်ားသည္ မဟာယနဂိုဏ္းထြက္ ဒိဗၺာ၀ဒါန(ဒိဗ်ာ၀ဒါန)က်မ္း လာ ပံုျပင္သာျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ ၎ ဆရာသည္ မိမိသေဘာျဖင့္ေရးခဲ႔သည္မဟုတ္။ကုမာရလာဘ ၏ "ကလၸနာဟ႑ီတိကာ"က်မ္းမွ လံုးေစ႕ပါဌ္ေစ႔ေလာက္နီးနီးကူးယူထားျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္ ဟု ဂ်ာမန္လူမ်ိဳး မစၥတာ ၀င္တာနစ္၏ေ၀ဖန္ခ်က္ကိုပင္ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားတင္ျပျပန္၏။

　　　　လက္ခံယံုၾကည္ေလာက္သည့္ ေနာက္အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွာ-
ဘုရားရွင္သည္ ေ၀ေနယ်ဇၥ်ာသယ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ကိစၥမွတစ္ပါး သာသနာေတာ္ ၌တန္ခိုးျပ၍အသက္ေမြးမႈကို အလြန္စပ္ဆုပ္ေတာ္မူသည္။သာဓက ျပရလွ်င္ အလြန္ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးစြာစားေသာက္ေနရေသာ "ေ၀ရဥၨာျပည္" ၀ါကပ္ခ်ိန္ ၌တန္ခိုးျဖင့္ စားေသာက္ဖြယ္ရွာေဖြေပးလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားလာသည့္ ရွင္ေမာဂၢလာန္ ၏စကားကို ပယ္ပစ္လိုက္ျခင္းကားသက္ေသပါေပ။

　　　　ရဟႏာၱတို႔မည္သည္ဘုရားရွင္၏ပညတ္ခ်က္ကိုအသက္သာအေသခံမည္။

လြန္က်ဴးေက်ာ္နင္းရိုးမရွိခဲ႔ပါ။ယုတ္စြအဆံုးေျပာရလွ်င္ ထိုေခတ္ထိုအခါမ်ိဳးကပုထုဇဥ္ရဟန္းသည္ပင္ လြန္က်ဴး၍ က်င့္ရိုးမရွီခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ယခုျပႆနာေပၚေနခဲ႔သည့္ ရွင္ဥပဂုတ္ ရဟႏာၱ ႀကီးက ၀ိကုဗၺနိဒၶိ(မိမိကိုယ္ကိုေဖ်ာက္၍ အထူးထူးေသာ ပံုသ႑ာန္ တို႔ကို ျပဳလုပ္ဖန္ဆင္း)တန္ခိုးျပဆိုသည္မွာ သိကၡာပုဒ္ကို က်ဴးလြန္ရာေရာက္ေနခဲ႔ပါၿပီ။"　ဟု ေရးသားထားသည္ ကိုေက်နပ္လက္ခံ၏။အမွားမ်ားေပ်ာက္ကုန္၏။
　　　　ဤသို႔ အမွန္သိရျခင္းမွာ"ေထရ၀ါဒ"အစစ္အမွန္စာေပမ်ားကို ေလ့လာဖတ္ရႈရေသာ အက်ိဳးပင္ျဖစ္၏။

အေသာကမင္းႏွင့္ သမၼာမဂၢဂၤ က်မ္း အလို

    ေနာက္ အရိုးစြဲ၍ သိေနေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွာ "ေစတီေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလေထာင္၊ေရကန္ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ေက်ာင္း၊ဇရပ္ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ ေပးလွဴခဲ႔ေသာ။သားေတာ္"မဟိႏၵ"ႏွင့္ သမီးေတာ္"သဃၤမိတၱာ"တို႔၏ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေသာ အေသာကရာဇာမင္းႀကီး သည္ ဆီးျဖဴသီးတစ္ျခမ္းကို ေျမခြက္ျဖင့္ထည့္ေပးရမလားဟူ၍ ေဒါသျဖင့္ေသသြား၍ စပါးႀကီးေျမြ ျဖစ္ရေသးသည္" ဟု ငယ္စဥ္ကာလတံုးက အရိုးစြဲေအာင္သိခဲ႔ရ၏။
သို႔ေသာ္ ယခုအခါ ေထရ၀ါဒစာေပမ်ားကိုဖတ္ရႈရေသာေၾကာင့္ အ်ကိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာရရွိေလသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္၊ဖ်ာပံုတိုက္သစ္ဆရာေတာ္ အရွင္ၾသဘာသဘိ၀ံသ၏"သုေတသန သမၼာမဂၢဂၤ ပဉွာက်မ္း" တြင္ အေသာကရာဇာမင္းႀကီး၏အေၾကာင္းကိုေအာက္ပါအတိုင္းဖတ္ရႈခဲ႔ရ၏။
ဆရာေတာ္ က -
"အေသာကမင္းႀကီး သာသနာျပဳပံုနည္းေတြကေတာ႔ ၾကက္သီးထခမန္း ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ အခန္းေတြဟာမ်ားစြာရွိပါသည္္။အဲဒီမ်ားစြာထဲကမွ အနည္းငယ္ ေျပာျပပါမည္။
 

 (၁) ျမတ္စြာဘုရား၏သာသနာတြင္းသို႔ ရဟန္းတု၊ရဟန္းေယာင္သကၤန္းစည္းကာ ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္လ်က္ လူအေပါင္းတို႔ၾကည္ညိဳသဒၵါပ်က္ေအာင္ ၀ိနည္းေတာ္ျမတ္ကို မက်င့္ေဆာင္ မလိုက္နာဘဲျပဳလုပ္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ေသာင္းေသာ မဟာသံဃာ့အစည္းအေ၀းႀကီးက သာသနာေတာ္ သန္႕ရွင္းတည္တံ့ျပန္႕ပြားေရး သဂၤါယနာ တင္ေပးရန္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ေတာင္းဆိုလာေသာေၾကာင့္ သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္ (၂၅၃)ခုၽႏွစ္မွာ ဓမၼာေသာကမင္းႀကီး၏ကူညီေထာက္ပံ့ခ်က္အရ ပါဋလိပုတ္ျပည္ အေသာကာရံုေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ၌ ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ နာယကျပဳ၍ ရဟႏာၱတစ္ေထာင္ကိုေရြးခ်ယ္စိစစ္ၿပီးလွ်င္ ထိုႏွစ္ နယုန္လမွစ၍ တပို႔တြဲလ အထိ (၉)လတိုင္တိုင္ အရံသံဃာေတာ္ေျခာက္ေသာင္းတို႔ျဖင့္ ႏႈတ္တက္ရြတ္ဆို ကာ သဂၤါယနာတင္ေသာ ၾကည္ညိဳဖြယ္မင္းႀကီးျဖစ္သည္။

(၂)မင္းႀကီးသည္ အဇာတသတ္မင္းျမတ္ အဓိ႒ာန္၍ကိုးစားသိမ္းဆည္းထားခဲ႔ေသာ လက္နက္ကိုင္စက္ရုပ္တို႔ ေျပးလႊားလွည့္ပတ္ ေစာင့္ၾကပ္လ်က္ ေဖာက္ဖြင့္ျခင္းငွာ ခဲယဥ္းလွစြာေသာဓာတ္ေတာ္တိုက္ကိုစက္ခလုပ္တို႔ရပ္ေစကာ ဓာတ္ေတာ္တို႔ကို ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္လ်က္ ဓမၼခႏၶာေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ကိုရည္စူးကာ ေက်ာင္းေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္
၊ေစတီေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ေရတြင္း၊ေရကန္ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႔ကို ေဆာက္လုပ္ေစၿပီး တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္သို႔ သာသနာပ်ံ႕ႏွံံ႔ေစရန္ ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆ မေထရ္ျမတ္ ႀကီးမွဴးလ်က္ ရဟန္းေတာ္(၁၃)ပါးကို ကိုးတိုင္းကိုး႒ာနသို႔ သာသနာျပဳေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ သာသနာျပဳမင္း ျဖစ္သည္။
(အက်ယ္-သုေတသန သမၼာ မဂၢဂၤပဉွာက်မ္း)

(၃)မင္းႀကီးသည္ သားေတာ္ မဟိႏၵမင္းသားႏွင့္ သမီးေတာ္ သဃၤမိတၱာမင္းသမီး အမွဴးျပဳ၍ အျခားအျခားေသာ မင္းညီမင္းသားမ်ားဒစြာတို႔ကိုလည္းသာသနာ႔ေဘာင္အတြင္းသို႔ သြတ္သြင္းခ်ီးျမွင့္ေပးကာ သာသနာျပဳေတာ္မူ၏။

(၄)လူအမ်ားႏွင့္တိရိစာၦန္သတၱ၀ါတို႔အတြက္ အစာေရစာလယ္ယာသစ္ပင္၊ဥယ်ာဥ္ဆည္ေျမာင္း စသည္မ်ားစြာတို႔ကို ဓမၼာေသာကမင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ ၾကပ္မတ္ကြပ္ကဲကာ စိုက္ပ်ိဳးတူးေဖာ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ႔ေသာမင္းျဖစ္၏။

(၅)ဂိလာနေသလာ ေခၚ လူနာမ်ားတည္းခိုေဆးကုရာ ေဆးရံု၊ေဆးခန္းမ်ားေဆာက္လုပ္၍ ေဆးမ်ားေပးလွဴျခင္း
၊ေဆးပင္မ်ားစြာတို႔ကိုစိုက္ပ်ိဳးေစျခင္း၊်ေက်ာက္သားေက်ာက္တိုင္မ်ား ထိုးႏွံစိုက္ထူကာ လူသားတို႔ဘ၀သံသရာေကာင္းစားေရးအတြက္ ညႊန္ၾကားထားခဲ႔ျခင္းမ်ားမွာ ယေန႔အထိ အေသာကမင္းႀကီး၏ေက်ာက္စာေတာ္ႏွင့္ အမွတ္တံဆိပ္ ခတ္ႏွိပ္ထားေသာ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးေတြရွီေနျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္ပါသည္။

(၆)ဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးႏွင့္အညီ သာသနာေတာ္ျမတ္အ်ကိဳး၊ေလာကလူသားမ်ားအက်ိဳးတို႔ကို ေဆာင္ရြက္က်င့္ႀကံအားထုတ္ကာ ကုေဋတစ္ရာမွ်ေသာေငြအသျပာတို႔ကုိ ေပးလွဴေတာ္မူေလသည္။

(၇)ထိုမၽွ ေလာက္ေသာသာသနာေတာ္အက်ိဳး၊လူသားမ်ားႏွင့္ သားငွက္တိရိစာၦန္သတၱ၀ါတို႔၏အက်ိဳးစီးပြားကိုေဆာင္ရြက္ေပးကမ္းလွဴဒါန္း၍ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္ႏိုင္ေသာ မင္းတရားႀကီးသည္ မိမိကံေတာ္ကုန္၍နတ္ရြာစံေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားသခင္အား မိမိကိုယ္ကို ၀ါဂြမ္းအထပ္ထပ္ပတ္စည္းလ်က္ ဆီေလာင္းစိမ္ကာ မီးရိႈ႕ပူေဇာ္ေပးလွဴျခင္းျဖင့္ေနာက္ဆံုးပူေဇာ္ေစေၾကာင္းမ်ားကို သာသနာ၀င္၊မဟာ၀င္ႏွင့္ ဒိဗၺ၀ါဒါန၊အာသုေဗာဓ စေသာ သကၠတက်မ္းဂန္တို႔က အသီးသီးထုတ္ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးကာ သမိုင္းတင္ေတာ္မူခဲ႕ေလသည္။

   အဲသေလာက္ သဒၵါတရားႀကီးမားလြန္ကဲတဲ႔ ကမာၻေက်ာ္ သာသနာ႔ဒါယကာ ေမာရိယအင္ပါယာႀကီး၏အရွင္သခင္ "သီရိ ဓမၼာ ေသာကေဒ၀ါနံ ပိယဒႆီ" ဘြဲ႕ထူးခ်ီ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီး ေသေတာ႔ကာ စပါးႀကီးေျမြျဖစ္သြားရတယ္ ဆိုတာ အလြန္အမင္း ယုတၱိကင္းၿပီး မင္းႀကီးအားေစာ္ကားေသာစကားလို႕သာမွတ္ပါ"
ဟူ၍ ေရးသားထားသည္ကိုၾကည္ညိဳေလးစားဖြယ္ ဖတ္ရႈရေလသည္။
ဤ သို႔ ေထရ၀ါဒအစစ္အမွန္တို႔ျဖင့္ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေရးသားထားေသာစာေပမ်ားေက်းဇူးေၾကာင့္ အသိမွား၊အမွတ္မွား၊မည့္ေဘးမွကင္းေ၀းၿပီး အသိမွန္၊အျမင္မွန္ ၊အယူမွန္ၾကေစရန္ ရွာေဖြတင္ျပလိုက္ပါသည္။

(၁၉၉၆၊ႏို၀င္ဘာလ၊ ဓမၼရံသီမဂၢဇင္း၊အမွတ္စဥ္(၈၃)၊ မွ ေမာင္လျပည့္၏ေဆာင္းပါးကို မွီျငမ္း၍ ,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)

ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။

ဒီေနရာမွကူးယူမွ်ေဝပါသည္။