သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲအေပါင္းမွ ထြက္ေၿမာက္ႏုိင္ရန္
ေဟာႀကားအပ္ေသာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ အဆုံးအမ ေဒသနာေတာ္ကုိ
" သာသနာ " ဟုေခၚပါသည္။ ထုိသာသနာ၏ အႏွစ္
သာရကား - သီလ ၊ သမာဓိ ၊ ပညာမ်ားပင္ ၿဖစ္၏။
“ သီလ ”
- " သီလ " ဟူသည္ ပါဠိေ၀ါဟာရ ၿဖစ္၏။ သုိ႕ရာတြင္ ၿမန္မာတုိ႕
အသုံးအစြဲမ်ားသၿဖင့္ အၿခားၿမန္မာေ၀ါဟာရကဲ့သို႕ပင
လြယ္ကူၿပီး ၿမန္မာေ၀ါဟာရအသြင္ေဆာင္ေနၿပ
၁။ သီလ၏ အဓိပၸာယ္
ပင္ကုိသေဘာ၊ အေလ့အထ၊ ၿမင့္ၿမတ္ေကာင္းမြန္ေသာ အက်င့္
စသည္တုိ႕သည္သီလသဒၵါ၏ အနက္အဓိပၸာယ္မ်ား ၿဖစ္၏။ ကုိယ္ၿဖင္
့ၿပဳမွဳ(ကာယကံ ) ၊ ႏွဳတ္ၿဖင့္ၿပဳမွဳ (၀စီကံ ) တုိ႕ကုိ ဖရိုဖရဲ မၿဖစ္ေစဘဲ
ေကာင္းစြုာ ထားၿခင္း ၊ ေကာင္းစြာေဆာင္ၿခင္းကုိ သီလေဆာက္တည္
သည္ဟု ေခၚေ၀ၚႀကပါသည္။
၂ ။ သီလ၏ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး
ထုိသီလကား - ငါးပါးသီလ ၊ ရွစ္ပါးသီလ၊ ကုိးပါးသီလ ၊ ဆယ္ပါးသီလ ၊
ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ဆုိင္ရာ သီလ၊ ရဟန္းမမ်ားႏွင့္ဆုိင္ရာ သီလ။
စသည္ၿဖင့္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါသည္။
၃ ။ သီလ၏ ဂုဏ္ေက်းဇဴးမ်ား
ထုိသီလသည္ အထူးၿခားဆုံး အဆန္းႀကယ္ဆုံး အဆင္တန္ဆာၿဖစ္၏။
အေမႊးပ်ံ႕ဆုံးရနံ႔ထုုးလည္း ၿဖစ္ပါ၏။ ထုိ႕ေႀကာင့္ပင္ က်မ္းဂန္တုိ႕၌ သီလကုိ
ပရိယာယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးၿဖင့္ေဖာ္ၿပလတၱံ
" သီလံ ေယာဂိႆ လကၤာေရာ၊ သီလံ ေယာဂိႆ မ႑နံ။
သီေလဟိ လကၤာေတာ ေယာဂီ၊ မ႑န အဂၢတံ ဂေတာ။
- သိ၊ ႒- ၅၅
- သီလသည္ ေယာဂီ(တရားက်င့္သူ)၏ ရုိးရုိးအဆင္တန္ဆာ အထူးၿခားဆုံး
အဆင္တန္ဆာမည္၏။ သီလၿဖင့္ တန္ဆာဆင္ေသာ ေယာဂီ (တရားက်င့္သူ)သည္အဆန္တန္ဆာအ
" စႏၵနံ တဂရံ ၀ါပိ၊ ဥပၸလံ အထ ၀ႆိကီ။
ဧေတသံ ဂႏၶဇာတာနံ၊ သီလဂေႏၶာ အႏုတၱေရာ ။
- သိ၊႒- ၅၆။
- စႏၵကူးပန္း၊ ေတာင္ဇလပ္ပန္း၊ ႀကာပန္း၊ မုိးေစြ(ၿမတ္ေလး) ပန္းတုိ႕၏
ေမႊးရနံ႕ထက္သီလေမႊးရနံ႔ကသာ အေမႊးပ်ံ႕ဆုံး ၿဖစ္သည္။
" အပၸမေတၱာ အယံ ဂေႏၶာ၊ ယြာယံ တဂရ စႏၵနံ။
ေယာ စ သီလ၀တံ ဂေႏၶာ ၊ ၀ါတိ ေဒေ၀သု ဥတၱေမာ။
- ေတာင္ဇလပ္ပန္း၊ စႏၵကူးပန္းတုိ႕၏ ေမႊးရနံ႕သည္ အနည္းငယ္မွ်သာၿဖစ္သည္။ သီလရွိသူတုိ႕၏ ေက်ာ္ေစာသင္း ပ်ံ႔႕ ေမႊးရနံ႕႔ကား နတ္ၿပည္တုိ႕၌ပင္ အလြန္အကဲ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေမႊးႀကဳိင္လွပါသည္။
ဤသုိ႕စသည္ၿဖင့္ သိလ၏ ဂုဏ္ေက်းဇဴးမ်ားကုိ တခမ္း တနား ေဖာ္ၿပေသာႀကၿခင္း ၿဖစ္ပါ၏။
၄။ သီလ၏ အက်ဳိးတရားမ်ား
သီလကုိေစာင့္ထိန္းက ေကာင္းေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကုိ ခံစားႀကရမည္ၿဖစ္၏။ ယင္းေကာင္းက်ဳိးတုိ႕ကား -
၁ ။ မေမ့မေလ်ာ့ၿခင္းေႀကာင့္ မ်ားစြာေသာ စည္းစိမ္အစုကုိ ရရွိၿခင္း၊
၂ ။ ေကာင္းေသာေက်ာ္ေစာသတင္း ပ်ံ႕ႏွံ႕ထြက္ၿခင္း။
၃ ။ ပရိသတ္အလယ္သုိ႕ မေႀကာက္မရြံ႕၊ မ်က္ႏွာ မညွဳိးမငယ္ ခ်ဥ္းကပ္ရၿခင္း။
၄ ။ မေတြမေ၀ေသရၿခင္း။
၅ ။ အခ်ိန္တန္၍ ေသၿပီးေနာက္ နတ္ၿပည္ေရာက္ၿခင္း စေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားပင္ ၿဖစ္သည္။
- ဗုဒၶ
- (သုတ္မဟာ၀ါ၊ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ )
ထုိ႕ၿပင္ သီလကုိေစာင့္ထိန္းသူသည္ သာယာရႊင္လန္းၿခင္းစေသာ အက်ဳိးဆက္မ်ားကို ရရွိႏိုင္၏။
ထိုသုိ႕ သာယာရႊင္လန္းသူမွာ ၀မ္းေၿမာက္ၿခင္း (ႏုေသာ ပီတိပါေမာဇၨ ) ၿဖစ္၏။ ၀မ္းေၿမာက္ၿခင္းၿဖစ္သူမွာ ႏွစ္သက္ၿခင္း(ရင့္ေသာ ပီတိ)ၿဖစ္ ၏။ ႏွစ္သက္ၿခင္းၿဖစ္သူမွာ ကုိယ္စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္း (ပႆဒၶိ)
ၿဖစ္၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းၿဖစ္သူမွာ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာၿခင္း (သုခ)ၿဖစ္၏။ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာသူမွာတည္ႀက
ၿဖစ္၏။ ထုိဥာဏ္ၿဖစ္သူမွာ သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡတုိ႕၌ ၿငီးေငြ႕ၿခင္း (နိဗၺိႏၵ)တည္းဟူေသာ အားေကာင္းသည့္၀ိပႆနာဥာဏ္ (ဗလ၀၀ိ ပႆနာဥာဏ္) ၿဖစ္၏။ ထုိဥာဏ္ၿဖစ္သူမွာ တပ္ႏွစ္ သက္ၿခင္း ကင္းေသာမဂ္တရားၿဖစ္ ၏။ မဂ္တရားၿဖစ္သူမွာ ၀ိမုတၱိေခၚ အရဟတၱဖုိလ္တရားၿဖစ္၏။ ယင္းဖုိလ္တရားၿဖစ္သူမွာ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကုိ ဆင္ၿခင္ၿခင္း(ပစၥေ၀ကၡဏာ) ဥာဏ္ၿဖစ္၏။ ယင္းဥာဏ္ၿဖစ္သူမွာ အႀကြင္းမရွိေသာနိဗၺာန္ခ်မ္း
- ( အံ၊ ၃- ၅၀၅ )
သီလေစာင့္ထိန္းၿခင္းအတြက္ ေဖာ္ၿပပါအတုိင္း ပစၥပၸန္ေကာင္းက်ဳိး၊ တမလြန္ေကာင္းက်ဳိးသာမကနိဗၺာ
တုိ႕၏ အစ " ဟု ေဖာ္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါ၏။
- ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္
( သာသနာေတာ္ထြန္းကားၿပန္႔ပြား
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=396646580433179&set=a.351047714993066.7
No comments:
Post a Comment