တစ္ခါတုန္းကသီဟိုဠ္က်ြန္းမွာ
အရွင္စူဠနာဂလို႔အမည္ရတဲ့ မေထရ္တစ္ပါးရွိခဲ့ဖူးပါတယ္၊၊ သီဟိုဠ္က်ြန္း
အႏုရာဓျမိဳ႔မွာ ျမတ္စြာဘုရားညွပ္ရိုးေတာ္ကိိုဌာပနာထားရာလည္းျဖစ္တဲ့
ထူပါရံုေစတီေတာ္ ဆိုတာ ရွိပါတယ္၊၊ ထူပါရုံေစတီေတာ္ အနီးမွာရွိတဲ့
ေက်ာင္းၾကီးကိုလဲ ထူပါရုံေက်ာင္းတိုက္ၾကီးလို႔ ေခၚပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂဟာ
အဲ့ဒီထူပါရုံ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးမွာ တျခားရဟန္းေတာ္ေတြနဲ.အတူ သီတင္းသုံးေနတဲ့
ရဟန္းတစ္ပါးပါ၊၊
တစ္ေန႔ အရွင္စူဠနာဂဆြမ္းစားျပီးလို႔ ခံတြင္းေဆးျပီးခ်ိန္မွာ သားေတြေပါက္ထားတဲ့ ေခြးမတေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္၊၊ ေခြးမကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိန္ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္နဲ႔ အေတာ္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ပုံပါ၊၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ေခြးမကို ျမင္လိုက္ေတာ့ အရွင္စူဠနာဂက ေတာ္ေတာ္ေလး သနားသြားပါတယ္၊၊ ဒါေပမဲ့ ဆြမ္းစားၿပီး သပိတ္ေဆးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေက်ြးစရာ ဆြမ္းက်န္လဲ မရွိေတာ့ပါဘူး၊၊ ဒါေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရသလဲဆိုေတာ့ ငါသည္ စားအပ္ျပီးေသာ အစာမွန္ေသာ္လဲ ထိုေခြးမအား အန္၍ ေက်ြးရေသာ္ငွာ အပ္၏ဟု ႏွလုံးပိုက္ျပီး မိမိရဲ႕ခံတြင္းကို လက္ထိုးအန္ျပီး ေခြးမကို ေက်ြးလိုက္ပါတယ္၊၊
အရွင္စူဠနာဂဟာ ေခြးမကို အံေက်ြးလိုက္႐ုံမက အိုးၾကမ္းပဲ့တစ္ခုထဲမွာ ေရထည့္ျပီး ေရလဲ တိုက္လိုက္ပါေသးတယ္၊၊ အစာထိုက္သင့္သေလာက္ ၀သြားတဲ့ ေခြးမကို ၾကည္.ျပီး အရွင္စူဠနာဂလည္း တစ္ခါမွမျဖစ္ဘူးသည့္ ပီတိေတြျဖစ္လာပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ ဆုတစ္ခုကို ေကာက္ခါငင္ခါ ေတာင္းလိုက္ပါတယ္၊၊ သူ႔ရဲ႔ဆုေတာင္းက.........
``ငါသည္ ဤေခြးမအား မိမိရဲ.ခႏၷာကိုယ္ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ အံ၍ေက်ြးလိုက္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလို၏၊၊ နိဗၺာန္မေရာက္ေသး၍ သံသရာက်င္လည္ရသည္ရွိေသာ္ ပစၥည္းလာဘ္လာဘ ေပါမ်ားရပါလို၏´´
ဟု ဆုေတာင္းလိုက္ေလသည္၊၊ စာမွာေတာ့ အရွင္စူဠနာဂရဲ႔ေစတနာဟာ ပထမေဇာအဆင့္မွာတြင္ အရွိန္အဟုန္ အစြမ္းအေတာ္ၾကီးမားေနခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂဆုေတာင္းတဲ့ေန႔ ညခ်မ္းမွာပဲ ဒကာ ၊ဒကာမမ်ားစြာဟာ ေထာပတ္ေတြ တင္လဲခဲေတြ သကာေတြ ပ်ားရည္ေတြ ယူလာျပီး ``အရွင္စူဠနာဂ ဘယ္ေက်ာင္းမွာ ေနပါသလဲ ´´ ဟု ေမးျပီး ေရာက္လာၾကပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂလည္း ကိုယ့္ကုိကုိယ္ အံအားသင့္ေနပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေရာက္လာတဲ့ဘုဥ္းေပးစရာေတြကို သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ခြဲေ၀လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္၊၊
ေနာက္မၾကာခင္မွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ထပ္ေရာက္လာပါတယ္၊၊ သူတို႔သီဟိုဠ္ေခတ္မွာ ဇာတိပိၹဳလ္ပြင့္အစရွိတဲ့ ေဆးေတြကို ယူလာျပီး ကပ္ျပန္ပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂလည္း ေရွ.နည္းအတိုင္း သီတင္းသုံးေဖာ္ေတြက ိုခြဲေ၀လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္၊၊
နံနက္လင္းေတာ့ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာ ေရတြတ္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ ဆြမ္းဟင္းမ်ားကို ေလာင္းလွဴေတာ့တာပါပဲ၊၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆြမ္းေတြရသလဲဆိုလ်ွင္ ထူပါ႐ုံေက်ာင္းတိုက္မွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြအားလုံး သုံးေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အထိ မ်ားျပားလြန္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေက်ာက္စည္ကို တီးခတ္ျပီး ထူပါ႐ုံေက်ာင္းတိုက္မွာသီတင္းသုံးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ိုျပန္ျပီး ေလာင္းလွဴလိုက္ပါတယ္၊၊ ေနာက္ရက္ေတြမွာလဲ အရွင္စူဠနာဂဟာ ရသမွ်ဆြမ္းေတြ ေက်ာက္ဆည္ တီးခတ္ျပီး ေန.စဥ္ျပန္လွဴခဲ့ပါတယ္၊၊
တစ္ေန႔ေတာ့ အရွင္စူဠနာဂဟာ မိမိျပဳခဲ့သည့္.ဒါန၊ ေစတနာကို ျပန္ဆင္ျခင္ရင္း ပီတိေတြ ျဖစ္လာပါတယ္၊၊ အဲ့ဒီျဖစ္လာတဲ့ပီတိကို အေျခခံျပီး ၀ိပႆနာဖက္ကူး၍ ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာကို ၾကိဳးၾကိဳးစားစားအားထုတ္ခဲ့ရာ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္၊၊ တက္ၾကြထက္သန္တဲ့ ဒါနေစတနာဟာ ပစၥဳပန္ အက်ဳိးတြင္မကပဲ အရဟတၱဖိုလ္အထိ အက်ဳိးေပးသြားတာပါပဲ၊၊
အရွင္စူဠနာဂ ရဟႏ ၱာျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ခုေသာကာလအၾကာ ရက္တစ္ရက္တြင္ ထူပါရုံေက်ာင္းတိုက္မွာရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္ ၅၀၀ ဟာ မဇိၥ်မေဒသ အိႏၷိယႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ မဟာေဗာဓိပင္ကို လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂကလည္း လိုက္ပို႔ေပးမည္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂကို လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ၾကျခင္းရဲ႔ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းက ခရီးလမ္းတေလ်ာက္တြင္ ဆြမ္းကြမ္းအခက္အခဲ မရွိေအာင္လို႔ပါ၊၊
အရွင္စူဠနာဂလည္း ကတိခံထားတဲ့အတိုင္း ရဟန္းေတာ္ ၅၀၀ ကို မဟာေဗာဓိပင္ကို လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္၊၊ လမ္းခရီးတစ္ေလ်ာက္မွာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္သလို ေရာက္ရာေဒသမွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလည္း ဆြမ္း၊ အခ်ိဳပြဲေတြ အလွ်ံအပယ္ ေလာင္းလွဳၾကပါတယ္၊၊
မဟာေဗာဓိပင္ကိုဖူးျပီး အျပန္ခရီးမွာေတာ့ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေလ၀မ္းေရာဂါကို အျပင္းအထန္ ခံစားရပါေတာ့ တယ္၊၊ ဒီေတာ့ အတူပါလာသူ ရဟန္းေတာ္ေတြလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္၊၊ သူတို႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျခင္းရဲ. အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ အကယ္၍ အရွင္စူဠနာဂလမ္းခရီးမွာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့လွ်င္ သူတို႔အတြက္ ဆြမ္း၊ ေဘာဇဥ္ အခက္အခဲေတြ႔ၾကမွာ စိုးလို႔ပါ၊၊ ဒါကိုသိတဲ့ အရွင္စူဠနာဂက အေဖာ္ရဟန္း ၅၀၀ ကို ဘယ္လို မိန္႔သလဲဆိုေတာ့ ........
'' အရွင္ဘုရားတို႔ အေထြအထူး မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႔၊၊ တပည့္ေတာ္ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့လ်ွင္ ၾကြင္းက်န္ခဲ့တဲ့ တပည့္ေတာ္ရဲ. ဓါတ္ေတာ္ကို ေရွ.ဆုံးက ၾကြတဲ့မေထရ္ရဲ. ေရစစ္မွာျဖစ္ျဖစ္ သပိတ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ဖြဲ႔ခ်ည္ျပီး ျမိဳ.ရြာထဲ၀င္ပါဘုရား၊၊ ဒါဆိုလ်င္ အရွင္ဘုရားတို႔အတြက္ လမ္းခရီးမွာ ပစၥည္းေလးပါးအတြက္မပင္မပန္းျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္ ဘုရား"
လို.အၾကံေပးေတာ္မူပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂမေထရ္လည္း အဲ့ဒီလိုအၾကံေပးျပီး မၾကာခင္မွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားပါတယ္၊၊ က်န္ခဲ့တဲ့သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ေတြက အရွင္စူဠနာဂရဲ႔ အေလာင္းေတာ္ကို ေကာင္းေကာင္းသျဂိဳ ၤဟ္ျပီး အရွင္စူဠနာဂ မွာထားတဲ့အတိုင္း ဓါတ္ေတာ္ေတြကို ယူျပီး ၾကြေတာ္မူၾကပါတယ္၊၊ ၾကြေတာ္မူတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ ပစၥည္း ေလးပါး မပင္မပန္းနဲ. မိမိတို႔ သီတင္းသုံးရာ သီဟိုဠ္က်ြန္း ထူပါရုံေက်ာင္းတိုက္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊
ေစတနာၾကီးမားလွတ ဲ့သာမန္ဒါနေလးဟာ ကာယကံရွင္မရွိေတာ့တာေတာင္ က်န္ခဲ့သူ ေတြအတြက္ အက်ဳိးျပဳသြားတဲ့ သီဟိုဠ္ဓမၼ၀တၱဳေလးပါ၊၊
ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ေတြးမယ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္၊၊
သန္႔စင္ Forever Friends
တစ္ေန႔ အရွင္စူဠနာဂဆြမ္းစားျပီးလို႔ ခံတြင္းေဆးျပီးခ်ိန္မွာ သားေတြေပါက္ထားတဲ့ ေခြးမတေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္၊၊ ေခြးမကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိန္ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္နဲ႔ အေတာ္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ပုံပါ၊၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ေခြးမကို ျမင္လိုက္ေတာ့ အရွင္စူဠနာဂက ေတာ္ေတာ္ေလး သနားသြားပါတယ္၊၊ ဒါေပမဲ့ ဆြမ္းစားၿပီး သပိတ္ေဆးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေက်ြးစရာ ဆြမ္းက်န္လဲ မရွိေတာ့ပါဘူး၊၊ ဒါေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရသလဲဆိုေတာ့ ငါသည္ စားအပ္ျပီးေသာ အစာမွန္ေသာ္လဲ ထိုေခြးမအား အန္၍ ေက်ြးရေသာ္ငွာ အပ္၏ဟု ႏွလုံးပိုက္ျပီး မိမိရဲ႕ခံတြင္းကို လက္ထိုးအန္ျပီး ေခြးမကို ေက်ြးလိုက္ပါတယ္၊၊
အရွင္စူဠနာဂဟာ ေခြးမကို အံေက်ြးလိုက္႐ုံမက အိုးၾကမ္းပဲ့တစ္ခုထဲမွာ ေရထည့္ျပီး ေရလဲ တိုက္လိုက္ပါေသးတယ္၊၊ အစာထိုက္သင့္သေလာက္ ၀သြားတဲ့ ေခြးမကို ၾကည္.ျပီး အရွင္စူဠနာဂလည္း တစ္ခါမွမျဖစ္ဘူးသည့္ ပီတိေတြျဖစ္လာပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ ဆုတစ္ခုကို ေကာက္ခါငင္ခါ ေတာင္းလိုက္ပါတယ္၊၊ သူ႔ရဲ႔ဆုေတာင္းက.........
``ငါသည္ ဤေခြးမအား မိမိရဲ.ခႏၷာကိုယ္ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ အံ၍ေက်ြးလိုက္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလို၏၊၊ နိဗၺာန္မေရာက္ေသး၍ သံသရာက်င္လည္ရသည္ရွိေသာ္ ပစၥည္းလာဘ္လာဘ ေပါမ်ားရပါလို၏´´
ဟု ဆုေတာင္းလိုက္ေလသည္၊၊ စာမွာေတာ့ အရွင္စူဠနာဂရဲ႔ေစတနာဟာ ပထမေဇာအဆင့္မွာတြင္ အရွိန္အဟုန္ အစြမ္းအေတာ္ၾကီးမားေနခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂဆုေတာင္းတဲ့ေန႔ ညခ်မ္းမွာပဲ ဒကာ ၊ဒကာမမ်ားစြာဟာ ေထာပတ္ေတြ တင္လဲခဲေတြ သကာေတြ ပ်ားရည္ေတြ ယူလာျပီး ``အရွင္စူဠနာဂ ဘယ္ေက်ာင္းမွာ ေနပါသလဲ ´´ ဟု ေမးျပီး ေရာက္လာၾကပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂလည္း ကိုယ့္ကုိကုိယ္ အံအားသင့္ေနပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေရာက္လာတဲ့ဘုဥ္းေပးစရာေတြကို သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ခြဲေ၀လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္၊၊
ေနာက္မၾကာခင္မွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ထပ္ေရာက္လာပါတယ္၊၊ သူတို႔သီဟိုဠ္ေခတ္မွာ ဇာတိပိၹဳလ္ပြင့္အစရွိတဲ့ ေဆးေတြကို ယူလာျပီး ကပ္ျပန္ပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂလည္း ေရွ.နည္းအတိုင္း သီတင္းသုံးေဖာ္ေတြက ိုခြဲေ၀လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္၊၊
နံနက္လင္းေတာ့ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာ ေရတြတ္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ ဆြမ္းဟင္းမ်ားကို ေလာင္းလွဴေတာ့တာပါပဲ၊၊ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆြမ္းေတြရသလဲဆိုလ်ွင္ ထူပါ႐ုံေက်ာင္းတိုက္မွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြအားလုံး သုံးေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အထိ မ်ားျပားလြန္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေက်ာက္စည္ကို တီးခတ္ျပီး ထူပါ႐ုံေက်ာင္းတိုက္မွာသီတင္းသုံးေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ိုျပန္ျပီး ေလာင္းလွဴလိုက္ပါတယ္၊၊ ေနာက္ရက္ေတြမွာလဲ အရွင္စူဠနာဂဟာ ရသမွ်ဆြမ္းေတြ ေက်ာက္ဆည္ တီးခတ္ျပီး ေန.စဥ္ျပန္လွဴခဲ့ပါတယ္၊၊
တစ္ေန႔ေတာ့ အရွင္စူဠနာဂဟာ မိမိျပဳခဲ့သည့္.ဒါန၊ ေစတနာကို ျပန္ဆင္ျခင္ရင္း ပီတိေတြ ျဖစ္လာပါတယ္၊၊ အဲ့ဒီျဖစ္လာတဲ့ပီတိကို အေျခခံျပီး ၀ိပႆနာဖက္ကူး၍ ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာကို ၾကိဳးၾကိဳးစားစားအားထုတ္ခဲ့ရာ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္၊၊ တက္ၾကြထက္သန္တဲ့ ဒါနေစတနာဟာ ပစၥဳပန္ အက်ဳိးတြင္မကပဲ အရဟတၱဖိုလ္အထိ အက်ဳိးေပးသြားတာပါပဲ၊၊
အရွင္စူဠနာဂ ရဟႏ ၱာျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ခုေသာကာလအၾကာ ရက္တစ္ရက္တြင္ ထူပါရုံေက်ာင္းတိုက္မွာရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္ ၅၀၀ ဟာ မဇိၥ်မေဒသ အိႏၷိယႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ မဟာေဗာဓိပင္ကို လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂကလည္း လိုက္ပို႔ေပးမည္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂကို လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ၾကျခင္းရဲ႔ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းက ခရီးလမ္းတေလ်ာက္တြင္ ဆြမ္းကြမ္းအခက္အခဲ မရွိေအာင္လို႔ပါ၊၊
အရွင္စူဠနာဂလည္း ကတိခံထားတဲ့အတိုင္း ရဟန္းေတာ္ ၅၀၀ ကို မဟာေဗာဓိပင္ကို လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္၊၊ လမ္းခရီးတစ္ေလ်ာက္မွာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္သလို ေရာက္ရာေဒသမွာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလည္း ဆြမ္း၊ အခ်ိဳပြဲေတြ အလွ်ံအပယ္ ေလာင္းလွဳၾကပါတယ္၊၊
မဟာေဗာဓိပင္ကိုဖူးျပီး အျပန္ခရီးမွာေတာ့ အရွင္စူဠနာဂဟာ ေလ၀မ္းေရာဂါကို အျပင္းအထန္ ခံစားရပါေတာ့ တယ္၊၊ ဒီေတာ့ အတူပါလာသူ ရဟန္းေတာ္ေတြလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္၊၊ သူတို႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျခင္းရဲ. အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ အကယ္၍ အရွင္စူဠနာဂလမ္းခရီးမွာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့လွ်င္ သူတို႔အတြက္ ဆြမ္း၊ ေဘာဇဥ္ အခက္အခဲေတြ႔ၾကမွာ စိုးလို႔ပါ၊၊ ဒါကိုသိတဲ့ အရွင္စူဠနာဂက အေဖာ္ရဟန္း ၅၀၀ ကို ဘယ္လို မိန္႔သလဲဆိုေတာ့ ........
'' အရွင္ဘုရားတို႔ အေထြအထူး မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႔၊၊ တပည့္ေတာ္ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့လ်ွင္ ၾကြင္းက်န္ခဲ့တဲ့ တပည့္ေတာ္ရဲ. ဓါတ္ေတာ္ကို ေရွ.ဆုံးက ၾကြတဲ့မေထရ္ရဲ. ေရစစ္မွာျဖစ္ျဖစ္ သပိတ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ဖြဲ႔ခ်ည္ျပီး ျမိဳ.ရြာထဲ၀င္ပါဘုရား၊၊ ဒါဆိုလ်င္ အရွင္ဘုရားတို႔အတြက္ လမ္းခရီးမွာ ပစၥည္းေလးပါးအတြက္မပင္မပန္းျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္ ဘုရား"
လို.အၾကံေပးေတာ္မူပါတယ္၊၊ အရွင္စူဠနာဂမေထရ္လည္း အဲ့ဒီလိုအၾကံေပးျပီး မၾကာခင္မွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားပါတယ္၊၊ က်န္ခဲ့တဲ့သီတင္းသုံးေဖာ္ ရဟန္းေတာ္ေတြက အရွင္စူဠနာဂရဲ႔ အေလာင္းေတာ္ကို ေကာင္းေကာင္းသျဂိဳ ၤဟ္ျပီး အရွင္စူဠနာဂ မွာထားတဲ့အတိုင္း ဓါတ္ေတာ္ေတြကို ယူျပီး ၾကြေတာ္မူၾကပါတယ္၊၊ ၾကြေတာ္မူတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ ပစၥည္း ေလးပါး မပင္မပန္းနဲ. မိမိတို႔ သီတင္းသုံးရာ သီဟိုဠ္က်ြန္း ထူပါရုံေက်ာင္းတိုက္ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊၊
ေစတနာၾကီးမားလွတ ဲ့သာမန္ဒါနေလးဟာ ကာယကံရွင္မရွိေတာ့တာေတာင္ က်န္ခဲ့သူ ေတြအတြက္ အက်ဳိးျပဳသြားတဲ့ သီဟိုဠ္ဓမၼ၀တၱဳေလးပါ၊၊
ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ေတြးမယ္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္၊၊
သန္႔စင္ Forever Friends
No comments:
Post a Comment