by Min Aung Naing on Saturday, February 11, 2012 at 1:40am ·
ဓာတုသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး
ကြယ္ပပံုကို ဤသို႔ သိရွိပါေလ။ ပရိနိဗၺာန္သည္ ကိေလသပရိနိဗၺာန္
ခႏၶပရိနိဗၺာန္ ဓာတုပရိနိဗၺာန္အားျဖင့္ သံုးမ်ဳိးျပား၏။
ကိေလသပရိနိဗၺာန္ --- ေဂါတမရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏ ကိေလသာတို႔၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈ = ကိေလသပရိနိဗၺာန္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁ဝ၃)ခု ကဆုန္လျပည္ေန႔၌ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္ဝယ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ (ကိေလသပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူရာ အခ်ိန္အခါကာလ ျပဳေတာ္မူရာ ဌာနသည္ အတိအက် ရွိခဲ့၏။ ယင္း ကိေလသပရိနိဗၺာန္ကိုပင္ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟူ၍လည္း ေခၚ၏။ ကိေလသာအားလံုး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေသာ္လည္း ကိေလသာႏွင့္တကြေသာ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္မွ အျခားတစ္ပါးေသာ အဗ်ာကတ အမည္ရေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔ ႂကြင္းက်န္ေနေသးေသာ မခ်ဳပ္ၿငိမ္းေသးေသာေၾကာင့္ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟု ဆိုသည္။)
ခႏၶပရိနိဗၺာန္ --- ဝိပါက္ကမၼဇ႐ုပ္တို႔၏ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ႂကြင္းက်န္ေနေသးေသာ ခႏၶာတို႔၏ အၿပီးတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈသည္ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ မည္၏။ ယင္း ခႏၶပရိနိဗၺာန္သည္ ကုသိနာ႐ုံျပည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္း ဥယ်ာဥ္၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေသာအခါ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ယင္းခႏၶပရိနိဗၺာန္ကို အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ ဟူ၍လည္း ေခၚဆိုေပသည္။ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ျခင္းတည္း။
ဓာတုပရိနိဗၺာန္ --- ထုိသို႔ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူရာတြင္ လူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားအလို႔ငွာ ---
''ငါဘုရားရွင္သည္ လူ႕ေလာက၌ ၾကာျမင့္စြာ ရပ္တည္ခြင့္မရဘဲ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူရေပေတာ့အံ့၊ ငါ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္လည္း လူ႕ျပည္လူ႕ေလာက အရပ္ေဒသအားလံုး၌ က်ယ္ျပန္႔မႈ မရွိေသး ပ်ံ႕ႏွံ႕ မႈမရွိေသး၊ ထိုေၾကာင့္ ပရိနိဗၺာန္စံလြန္သြားေတာ္မူေသာ ငါဘုရားရွင္၏လည္း မုန္ညင္းေစ့ ပမာဏရွိေသာ ဓာတ္ ေတာ္ ေမြေတာ္မွ်ကိုေသာ္လည္း ယူေဆာင္၍ မိမိ မိမိ၏ ေနရာဌာန၌ ေစတီေတာ္ကို တည္ထားကိုးကြယ္လ်က္ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးေသာ လူမ်ားအေပါင္းသည္ နတ္ရြာသုဂတိလွ်င္ လည္းေလ်ာင္းရာရွိသည္ ျဖစ္ေစသတည္း။''
ဤသို႔လွ်င္ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားကို အစိတ္စိတ္ၿပိဳကြဲတည္ရွိေအာင္ ေရႊတံုး ေရႊခဲကဲ့သို႔ တစ္လံုးတစ္ခဲ တည္း မတည္ေအာင္ အဓိ႒ာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့၏။
၁။ စြယ္ေတာ္ (၄)ဆူ,
၂။ ညႇပ္႐ုိးေတာ္ (၂)ဆူ,
၃။ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ (၁)ဆူ ---
ဤ (၇)ဆူေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ ပင္ကိုမူလ ပကတိ အေနအထားအတိုင္း တည္ရွိေတာ္မူၾကကုန္၏၊ ၿပိဳကြဲမႈ မရွိၾကကုန္။ ႂကြင္းက်န္ေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔ကား အစိတ္စိတ္ အႁမႊာႁမႊာ ကြဲေတာ္မူၾကကုန္၏။ ထုိတြင္ -
၁။ အေသးဆံုးဓာတ္ေတာ္တို႔ကား မုန္ညင္းေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏။ ျမတ္ေလးပန္းငံု အေရာင္အဆင္းရွိကုန္၏။
၂။ အရြယ္အလတ္အစားဓာတ္ေတာ္တို႔ကား အလယ္၌ ထက္ပိုင္းက်ဳိးသြားေသာ ဆန္ကြဲခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏။အလြန္ စင္ၾကယ္ သန္႔ရွင္း ေတာက္ပေသာ ပုလဲအဆင္းႏွင့္ တူကုန္၏။
၃။ အႀကီးဆံုးဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔ကား အလယ္၌ကြဲေနေသာ ပဲေနာက္ေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏၊ ေရႊအဆင္း ႏွင့္တူေသာ အေရာင္အဆင္းရွိကုန္၏။ (ဒီ၊႒၊၂၊၁၉၆။)
ဤအထက္ပါ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ အားလံုးတို႔ကို ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ထပ္၍ မၿပိဳကြဲ မပ်က္စီးႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ ''အသမ႓ိႏၷ'' ဓာတ္ေတာ္မ်ားဟုလည္း ေခၚ၏။
ထိုသို႔ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူရာတြင္ လူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ မၿပိဳမကြဲ မပ်က္မစီးေသာ ''အသမ႓ိႏၷ'' ဓာတ္ေတာ္မ်ား က်န္ရစ္ခဲ့၏။ ထိုဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ လူတို႔ပူေဇာ္သကၠာရ ျပဳရန္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ အဓိ႒ာန္ေတာ္ေၾကာင့္ တည္ရွိေနျခင္းျဖစ္၏။ ႏွစ္ကာလၾကာေညာင္းလတ္ေသာ္ လူတို႔သည္ ပစၥည္းဥစၥာရွာျခင္း၌ အခ်ိန္ကုန္ကာ အသိဉာဏ္ပညာ ေခါင္းပါးလာ၍ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔အား ျမတ္ႏိုးပူေဇာ္မႈ မျပဳၾကေတာ့လတၱံ႕။ ထိုအခါ လူ႕ျပည္ နတ္ျပည္ နဂါးျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္တို႔၌ ရွိရွိသမွ် ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔သည္ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္သို႔ ႂကြေတာ္မူၾကကုန္လတၱံ႕။
ဓာတ္ေပါင္းစု႐ုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္
အလံုးစံုေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ စုေဝးေပါင္းဆံုလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ႐ုပ္ပံုေတာ္ အသြင္ကိုယူ၍ ေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြ ေနေတာ္မူလတၱံ႕။ ထိုဓာတ္ေပါင္းစု ဗုဒၶ႐ုပ္ပံုေတာ္သည္ (၃၂) ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီး, (၈ဝ)ေသာ လကၡဏာေတာ္ငယ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ ဗ်ာမပဘာ လွ်ံဝါတင့္ထြန္း ေရာင္ျခည္ေတာ္ဝန္းတို႔ျဖင့္ တင့္တယ္စြာ စမၸယ္ေတာ္မူလတၱံ႕။ ထို႔ျပင္ ေရမီးအစံုအစံုေသာ တန္ခိုး ျပာဋိဟာမ်ားကို ျပေတာ္မူလတၱံ႕။
ထိုအခါ ထိုအရပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ လူသားျဖစ္ေသာ သတၱဝါတစ္စံုတစ္ေယာက္ မည္သည္ မရွိ ျဖစ္ေပလတၱံ႕။ စၾကဝဠာေပါင္း တိုက္တစ္ေသာင္း အတြင္း၌ တည္ရွိၾကကုန္ေသာ နတ္ျဗဟၼာအားလံုးတို႔သည္ သာလွ်င္ စုေဝး ေရာက္ရွိလာၾကကုန္၍ --- ''ယေန႔ ကိုယ္ေတာ္အား (၁ဝ)ပါး, ဉာဏ္ေတာ္အား (၁ဝ)ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေလ၏။ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္အခါမွစ၍ ေလာက၌ အမိုက္ ေမွာင္အတိ ျဖစ္ေပလတၱံ႕။''- ဟု ငိုျမည္တမ္းၾကေပကုန္လတၱံ႕။ ထို႔ေနာက္ ဓာတ္ေပါင္းစု႐ုပ္ရွင္ေတာ္ အတြင္းမွ ေတေဇာဓာတ္သည္ ထႂကြလာၿပီးလွ်င္ အားလံုးေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ ေလာင္ကြၽမ္း၍ အႂကြင္းအက်န္မရွိ ကုန္ခန္းသြားေပလတၱံ႕။[ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ဟူသည္မွာလည္း ပရမတၳသစၥာနယ္မွ ဆိုရေသာ္ ႐ုပ္ကလာပ္တို႔၏ အေပါင္းအစုသာ ျဖစ္၏။ ႐ုပ္ကလာပ္တစ္ခု၏ အတြင္း၌ တည္ရွိေသာ ဥတုေခၚသည့္ ေတေဇာဓာတ္ေၾကာင့္ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ပြားေနေသာ ဥတုဇၾသဇ႒မက႐ုပ္တို႔သာ ျဖစ္ၾက၏။ ယင္း ဥတုဇၾသဇ႒မက႐ုပ္တို႔တြင္ ႐ုပ္ကလာပ္တိုင္း ႐ုပ္ကလာပ္တုိင္း၌ ပါဝင္တည္ရွိေသာ ေတေဇာဓာတ္မွာ သဘာဝသတၱိစြမ္းအင္ လြန္ကဲထက္ျမက္ စူးရွလာကာ ကလာပ္တူ ႐ုပ္တရားတို႔ကို အႂကြင္းအက်န္မရွိေအာင္ ေလာင္ကြၽမ္းလိုက္ေပေတာ့သည္။]
ဓာတ္ေပါင္းစု ႐ုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္မွ ထေျမာက္ျဖစ္ေပၚလာေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔တုိင္ ေအာင္ တက္ေပလတၱံ႕၊ မုန္ညင္းေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိေသာ ႂကြင္းက်န္ေနေသာ ဓာတ္ေတာ္၏ ထင္ရွားတည္ရွိေန ေသးပါမူ တစ္ဆက္တည္းေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံသာ ျဖစ္ေပၚေနေပလတၱံ႕။ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ား အားလံုး ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခါ၌ မီးေတာက္မီးလွ်ံသည္ ျပတ္စဲ၍ သြားေပလတၱံ႕။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ႀကီးက်ယ္ေသာ အာႏုေဘာ္ကို ထင္ရွားျပေတာ္မူလ်က္ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔သည္ ကြယ္ေပ်ာက္၍ သြားၾကေပကုန္လတၱံ႕။
ထိုအခ်ိန္အခါ၌ ညီညာျဖျဖ စည္းေဝးမိၾကကုန္ေသာ ေသာင္းေလာကဓာတ္တစ္ခြင္မွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္း တို႔သည္ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္တို႔၏ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူရာ ေန႔အခါ၌ကဲ့သို႔ပင္ နတ္၌ျဖစ္ကုန္ေသာ နံ႔သာ ပန္း တူရိယာ စသည္တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္မႈကို ျပဳၾကကုန္၍ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ လက်္ာရစ္ လွည့္လည္ကုန္လ်က္ အ႐ုိ အေသျပဳကာ ရွိခိုးၾကကုန္၍ ---
အနာဂေတ ဥပၸဇၨနကံ ဗုဒၶံ ပႆိတံု လဘိႆာမ ဘဂဝါ။
ဘုန္းေတာ္ေနဝန္း ထြန္းလင္းေတာက္ပေတာ္မူပါေပေသာ ျမတ္စြာဘုရား ...ေနာင္အနာဂတ္ကာလ၌ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕ေသာ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္ကို ဖူးေျမာ္ခြင့္ကို ရလိုပါကုန္၏ဘုရား ---
ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထား၍ မိမိ မိမိ၏ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္ ဌာနသို႔ပင္ ျပန္သြားၾကကုန္၏။
ဤကား ဓာတုသာသနာေတာ္ကြယ္ပံုတည္း။ (အံ၊႒၊၁၊၇ဝ-၇၁။)
(နိဗၺာနဂါမိနိပဋိပဒါ - ဒုတိယတြဲ)မွ
ကိေလသပရိနိဗၺာန္ --- ေဂါတမရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၏ ကိေလသာတို႔၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈ = ကိေလသပရိနိဗၺာန္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁ဝ၃)ခု ကဆုန္လျပည္ေန႔၌ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္ဝယ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ (ကိေလသပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူရာ အခ်ိန္အခါကာလ ျပဳေတာ္မူရာ ဌာနသည္ အတိအက် ရွိခဲ့၏။ ယင္း ကိေလသပရိနိဗၺာန္ကိုပင္ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟူ၍လည္း ေခၚ၏။ ကိေလသာအားလံုး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေသာ္လည္း ကိေလသာႏွင့္တကြေသာ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္မွ အျခားတစ္ပါးေသာ အဗ်ာကတ အမည္ရေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔ ႂကြင္းက်န္ေနေသးေသာ မခ်ဳပ္ၿငိမ္းေသးေသာေၾကာင့္ သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ဟု ဆိုသည္။)
ခႏၶပရိနိဗၺာန္ --- ဝိပါက္ကမၼဇ႐ုပ္တို႔၏ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ႂကြင္းက်န္ေနေသးေသာ ခႏၶာတို႔၏ အၿပီးတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈသည္ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ မည္၏။ ယင္း ခႏၶပရိနိဗၺာန္သည္ ကုသိနာ႐ုံျပည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္း ဥယ်ာဥ္၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေသာအခါ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ယင္းခႏၶပရိနိဗၺာန္ကို အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ ဟူ၍လည္း ေခၚဆိုေပသည္။ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏ ေနာင္တစ္ဖန္ မျဖစ္ေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း ျခင္းတည္း။
ဓာတုပရိနိဗၺာန္ --- ထုိသို႔ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူရာတြင္ လူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားအလို႔ငွာ ---
''ငါဘုရားရွင္သည္ လူ႕ေလာက၌ ၾကာျမင့္စြာ ရပ္တည္ခြင့္မရဘဲ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူရေပေတာ့အံ့၊ ငါ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္လည္း လူ႕ျပည္လူ႕ေလာက အရပ္ေဒသအားလံုး၌ က်ယ္ျပန္႔မႈ မရွိေသး ပ်ံ႕ႏွံ႕ မႈမရွိေသး၊ ထိုေၾကာင့္ ပရိနိဗၺာန္စံလြန္သြားေတာ္မူေသာ ငါဘုရားရွင္၏လည္း မုန္ညင္းေစ့ ပမာဏရွိေသာ ဓာတ္ ေတာ္ ေမြေတာ္မွ်ကိုေသာ္လည္း ယူေဆာင္၍ မိမိ မိမိ၏ ေနရာဌာန၌ ေစတီေတာ္ကို တည္ထားကိုးကြယ္လ်က္ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးေသာ လူမ်ားအေပါင္းသည္ နတ္ရြာသုဂတိလွ်င္ လည္းေလ်ာင္းရာရွိသည္ ျဖစ္ေစသတည္း။''
ဤသို႔လွ်င္ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားကို အစိတ္စိတ္ၿပိဳကြဲတည္ရွိေအာင္ ေရႊတံုး ေရႊခဲကဲ့သို႔ တစ္လံုးတစ္ခဲ တည္း မတည္ေအာင္ အဓိ႒ာန္ျပဳေတာ္မူခဲ့၏။
၁။ စြယ္ေတာ္ (၄)ဆူ,
၂။ ညႇပ္႐ုိးေတာ္ (၂)ဆူ,
၃။ နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ (၁)ဆူ ---
ဤ (၇)ဆူေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ ပင္ကိုမူလ ပကတိ အေနအထားအတိုင္း တည္ရွိေတာ္မူၾကကုန္၏၊ ၿပိဳကြဲမႈ မရွိၾကကုန္။ ႂကြင္းက်န္ေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔ကား အစိတ္စိတ္ အႁမႊာႁမႊာ ကြဲေတာ္မူၾကကုန္၏။ ထုိတြင္ -
၁။ အေသးဆံုးဓာတ္ေတာ္တို႔ကား မုန္ညင္းေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏။ ျမတ္ေလးပန္းငံု အေရာင္အဆင္းရွိကုန္၏။
၂။ အရြယ္အလတ္အစားဓာတ္ေတာ္တို႔ကား အလယ္၌ ထက္ပိုင္းက်ဳိးသြားေသာ ဆန္ကြဲခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏။အလြန္ စင္ၾကယ္ သန္႔ရွင္း ေတာက္ပေသာ ပုလဲအဆင္းႏွင့္ တူကုန္၏။
၃။ အႀကီးဆံုးဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔ကား အလယ္၌ကြဲေနေသာ ပဲေနာက္ေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိကုန္၏၊ ေရႊအဆင္း ႏွင့္တူေသာ အေရာင္အဆင္းရွိကုန္၏။ (ဒီ၊႒၊၂၊၁၉၆။)
ဤအထက္ပါ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ အားလံုးတို႔ကို ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ထပ္၍ မၿပိဳကြဲ မပ်က္စီးႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ ''အသမ႓ိႏၷ'' ဓာတ္ေတာ္မ်ားဟုလည္း ေခၚ၏။
ထိုသို႔ ခႏၶပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူရာတြင္ လူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ မၿပိဳမကြဲ မပ်က္မစီးေသာ ''အသမ႓ိႏၷ'' ဓာတ္ေတာ္မ်ား က်န္ရစ္ခဲ့၏။ ထိုဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ လူတို႔ပူေဇာ္သကၠာရ ျပဳရန္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ အဓိ႒ာန္ေတာ္ေၾကာင့္ တည္ရွိေနျခင္းျဖစ္၏။ ႏွစ္ကာလၾကာေညာင္းလတ္ေသာ္ လူတို႔သည္ ပစၥည္းဥစၥာရွာျခင္း၌ အခ်ိန္ကုန္ကာ အသိဉာဏ္ပညာ ေခါင္းပါးလာ၍ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔အား ျမတ္ႏိုးပူေဇာ္မႈ မျပဳၾကေတာ့လတၱံ႕။ ထိုအခါ လူ႕ျပည္ နတ္ျပည္ နဂါးျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္တို႔၌ ရွိရွိသမွ် ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔သည္ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္သို႔ ႂကြေတာ္မူၾကကုန္လတၱံ႕။
ဓာတ္ေပါင္းစု႐ုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္
အလံုးစံုေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ မဟာေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ စုေဝးေပါင္းဆံုလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ႐ုပ္ပံုေတာ္ အသြင္ကိုယူ၍ ေဗာဓိမ႑ိဳင္၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြ ေနေတာ္မူလတၱံ႕။ ထိုဓာတ္ေပါင္းစု ဗုဒၶ႐ုပ္ပံုေတာ္သည္ (၃၂) ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္တို႔၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီး, (၈ဝ)ေသာ လကၡဏာေတာ္ငယ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုလ်က္ ဗ်ာမပဘာ လွ်ံဝါတင့္ထြန္း ေရာင္ျခည္ေတာ္ဝန္းတို႔ျဖင့္ တင့္တယ္စြာ စမၸယ္ေတာ္မူလတၱံ႕။ ထို႔ျပင္ ေရမီးအစံုအစံုေသာ တန္ခိုး ျပာဋိဟာမ်ားကို ျပေတာ္မူလတၱံ႕။
ထိုအခါ ထိုအရပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ လူသားျဖစ္ေသာ သတၱဝါတစ္စံုတစ္ေယာက္ မည္သည္ မရွိ ျဖစ္ေပလတၱံ႕။ စၾကဝဠာေပါင္း တိုက္တစ္ေသာင္း အတြင္း၌ တည္ရွိၾကကုန္ေသာ နတ္ျဗဟၼာအားလံုးတို႔သည္ သာလွ်င္ စုေဝး ေရာက္ရွိလာၾကကုန္၍ --- ''ယေန႔ ကိုယ္ေတာ္အား (၁ဝ)ပါး, ဉာဏ္ေတာ္အား (၁ဝ)ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေလ၏။ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္အခါမွစ၍ ေလာက၌ အမိုက္ ေမွာင္အတိ ျဖစ္ေပလတၱံ႕။''- ဟု ငိုျမည္တမ္းၾကေပကုန္လတၱံ႕။ ထို႔ေနာက္ ဓာတ္ေပါင္းစု႐ုပ္ရွင္ေတာ္ အတြင္းမွ ေတေဇာဓာတ္သည္ ထႂကြလာၿပီးလွ်င္ အားလံုးေသာ ဓာတ္ေတာ္တို႔သည္ ေလာင္ကြၽမ္း၍ အႂကြင္းအက်န္မရွိ ကုန္ခန္းသြားေပလတၱံ႕။[ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ဟူသည္မွာလည္း ပရမတၳသစၥာနယ္မွ ဆိုရေသာ္ ႐ုပ္ကလာပ္တို႔၏ အေပါင္းအစုသာ ျဖစ္၏။ ႐ုပ္ကလာပ္တစ္ခု၏ အတြင္း၌ တည္ရွိေသာ ဥတုေခၚသည့္ ေတေဇာဓာတ္ေၾကာင့္ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ပြားေနေသာ ဥတုဇၾသဇ႒မက႐ုပ္တို႔သာ ျဖစ္ၾက၏။ ယင္း ဥတုဇၾသဇ႒မက႐ုပ္တို႔တြင္ ႐ုပ္ကလာပ္တိုင္း ႐ုပ္ကလာပ္တုိင္း၌ ပါဝင္တည္ရွိေသာ ေတေဇာဓာတ္မွာ သဘာဝသတၱိစြမ္းအင္ လြန္ကဲထက္ျမက္ စူးရွလာကာ ကလာပ္တူ ႐ုပ္တရားတို႔ကို အႂကြင္းအက်န္မရွိေအာင္ ေလာင္ကြၽမ္းလိုက္ေပေတာ့သည္။]
ဓာတ္ေပါင္းစု ႐ုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္မွ ထေျမာက္ျဖစ္ေပၚလာေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံသည္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔တုိင္ ေအာင္ တက္ေပလတၱံ႕၊ မုန္ညင္းေစ့ခန္႔ ပမာဏရွိေသာ ႂကြင္းက်န္ေနေသာ ဓာတ္ေတာ္၏ ထင္ရွားတည္ရွိေန ေသးပါမူ တစ္ဆက္တည္းေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံသာ ျဖစ္ေပၚေနေပလတၱံ႕။ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ား အားလံုး ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခါ၌ မီးေတာက္မီးလွ်ံသည္ ျပတ္စဲ၍ သြားေပလတၱံ႕။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ႀကီးက်ယ္ေသာ အာႏုေဘာ္ကို ထင္ရွားျပေတာ္မူလ်က္ ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္တို႔သည္ ကြယ္ေပ်ာက္၍ သြားၾကေပကုန္လတၱံ႕။
ထိုအခ်ိန္အခါ၌ ညီညာျဖျဖ စည္းေဝးမိၾကကုန္ေသာ ေသာင္းေလာကဓာတ္တစ္ခြင္မွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္း တို႔သည္ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္တို႔၏ ပရိနိဗၺာန္ စံလြန္ေတာ္မူရာ ေန႔အခါ၌ကဲ့သို႔ပင္ နတ္၌ျဖစ္ကုန္ေသာ နံ႔သာ ပန္း တူရိယာ စသည္တို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္မႈကို ျပဳၾကကုန္၍ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ လက်္ာရစ္ လွည့္လည္ကုန္လ်က္ အ႐ုိ အေသျပဳကာ ရွိခိုးၾကကုန္၍ ---
အနာဂေတ ဥပၸဇၨနကံ ဗုဒၶံ ပႆိတံု လဘိႆာမ ဘဂဝါ။
ဘုန္းေတာ္ေနဝန္း ထြန္းလင္းေတာက္ပေတာ္မူပါေပေသာ ျမတ္စြာဘုရား ...ေနာင္အနာဂတ္ကာလ၌ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕ေသာ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္ကို ဖူးေျမာ္ခြင့္ကို ရလိုပါကုန္၏ဘုရား ---
ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထား၍ မိမိ မိမိ၏ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္ ဌာနသို႔ပင္ ျပန္သြားၾကကုန္၏။
ဤကား ဓာတုသာသနာေတာ္ကြယ္ပံုတည္း။ (အံ၊႒၊၁၊၇ဝ-၇၁။)
(နိဗၺာနဂါမိနိပဋိပဒါ - ဒုတိယတြဲ)မွ
No comments:
Post a Comment