စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







အေျဖမရေသးေသာ ေမးခြန္းမ်ား (ေအာင္ဆန္းကို ဘယ္သူ သတ္သလဲ စာအုပ္ ေရးသားသူ ဦးခင္ေအာင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)

စာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုသူ ဦးခင္ေအာင္သည္
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး ေကာ္မတီ (ၾသစေၾတးလ်) တြင္
၁၉၈၈ မွ ၁၉၉၂ အထိ ဥကၠ႒တာဝန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာဆိုင္ရာ ေကာ္မတီ၏ ဒုဥကၠ႒
တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ တြင္ အမ်ိဳးသားညြန္႔ေပါင္း အစိုးရ၏
ၾသစေၾတးလ်ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္လည္း ျဖစ္သည္။

ဦးခင္ေအာင္၏ ဖခင္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ရဲခ်ဳပ္) ဦးထြန္းလွေအာင္ျဖစ္ၿပီး
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္မ်ား လုပ္ႀကံခံရစဥ္က ဘုရင့္
ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ႏွင့္ မႈခင္း စံုစမ္းေရးဌာန၏ ဒုရဲခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဦးေစာႏွင့္
အေပါင္းအပါမ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ ဖမ္းဆီးႏိုင္ရန္
ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။ ဦးခင္ေအာင္သည္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး
တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဗမာ့ ေရတပ္မေတာ္တို႔တြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
စစ္ၿပီးေခတ္တြင္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာကုမၸဏီတခု၌ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္တြင္ ၁၂ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ
ကင္ဘာရာၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၈၃ မွစ၍ အေျခခ် ေနထိုင္သည္။

ဦးခင္ေအာင္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္မ်ား
လုပ္ႀကံခံရမႈႀကီးတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊
ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္
အေတြ႔အႀကံဳရွိခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတို႔ လုပ္ႀကံခံရခ်ိန္တြင္
ဦးခင္ေအာင္သည္ အတြင္းဝန္႐ံုးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တဖက္ကမ္းရွိ ေရတပ္
ကမ္းနားဌာနခ်ဳပ္ ျပဳလုပ္ထားေသာ စိန္႔ေပါလ္ေက်ာင္းဝင္းတြင္
ေရတပ္အရာရွိတဦးအျဖစ္ တာဝန္က်ေနသည္။ ၿဗိတိသွ် ေမာ္ကြန္းတိုက္ရွိ
အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ေလ့လာ၍ Who Killed Aung San?
စာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္။ လုပ္ႀကံမႈျဖစ္ပြားစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္း၏ ေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္ေနခဲ့ၿပီး က်ည္ဆန္ ေခ်ာ္ထြက္သြားေသာေၾကာင့္
အသက္မေသခဲ့သည့္ ဦးခင္ေအာင္၏ ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးေရႊေဘာ္ကိုယ္တိုင္
ျပန္ေျပာျပခဲ့ျခင္းက ဤ စာအုပ္ေရးသားရန္ လံႈ႔ေဆာ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္း
ျဖစ္သည္ဟု စာအုပ္အမွာတြင္ ေရးသားထားသည္။ ၾသစေၾတးလ်တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာ
ဦးခင္ေအာင္ကို ဧရာဝတီ တာဝန္ခံ အယ္ဒီတာ ေက်ာ္စြာမိုးက ေမးျမန္းထားပါသည္။

ေမး ။    ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ သတ္ျဖတ္တဲ့ ေနရာမွာ ဘာေၾကာင့္
ၿဗိတိသွ်က အဓိက ပါေနတယ္လုိ႔ သုံးသပ္ရပါသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ဗုိလ္ေအာင္ဆန္းက လြတ္လပ္ေရး လုိခ်င္တယ္။ ႏုိင္ငံ
ႀကီးပြားေစခ်င္တယ္။ ဆုိေတာ့ ရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚသားေတြနဲ႔ အကုန္လုံး
ေပါင္းရမယ္ေလ။ အဲဒီလုိမ်ဳိး စိတ္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔
ဝန္ႀကီးေတြကို သတ္ဖုိ႔အထိကေတာ့ အေသအခ်ာ ဘာမွ မရွိဘူး။ ေနာက္က်ေတာ့ ဘင္ဂေလ
[John Stewart Bingley: ၿဗိတိသွ်ေကာင္စီ ကိုယ္စားလွယ္] နဲ႔ တျခား
ၿဗိတိသွ် ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာတယ္။ အဂၤလိပ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြကလည္း သူတုိ႔
ျမန္မာျပည္မွာ ဆက္ေနဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ လြတ္လပ္ေရး မရဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဆုိရွယ္လစ္ဇင္ကုိ သေဘာက်သလုိ ေျပာလာတယ္။
ဒီကုမၸဏီေတြကုိ ေနရွင္နယ္လုိက္ဇ္ (ႏိုင္ငံပိုင္) လုပ္မယ္၊
ျမန္မာအက်ဳိးရွိရင္ ဘာမဆုိ အကုန္လုံး လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ၿဗိတိသွ်ေတြက
ေျပာလာတယ္။

ေမး ။    ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တတုိင္းတျပည္လုံးကုိ စုစည္းႏုိင္တဲ့
လူတေယာက္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္ဝဲယိမ္းတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ အဲဒီ
အခ်က္ႏွစ္ခ်က္က ေတာ္ေတာ္ အဓိကက်ေနတယ္ေပါ့။ တျခားအခ်က္ေတြေရာ ရွိေသးလား။

ေျဖ ။    ။ အဂၤလိပ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက လုပ္ႀကံမႈ ေနာက္ကြယ္မွာ ေငြနဲ႔
ေထာက္ပံ့တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မလုိလားတဲ့
ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေထာက္ပံ့ႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ။
တျခားနည္းမရွိဘူး။ အဂၤလိပ္အစုိးရ ကုိယ္တုိင္ကလည္း ပထမ ၿဗိတိသွ်
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ာခ်ီ (Winston Churchill)၊ ေနာက္ အက္တလီ (Clement Atlee)၊
သူတုိ႔ အေနနဲ႕ကလည္း  ဒီေလာက္မေပးဘူး။ အစုိးရအေနနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
မေပးဘူး။ တိတ္တိတ္ခုိးၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေပးႏုိင္တာက
အဂၤလိပ္ကုမၸဏီေတြပဲ။ ဦးေစာကုိ ပုိက္ဆံေပးတာေတာ့ ေပးမွာပဲ။ ဦးေစာကလည္း
ေတာင္းမွာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေစာရဲ႕ညီ ေမာင္ေမာင္ႀကီးကလည္း
လန္ဒန္မွာရွိတယ္။ ေနာက္တဆင့္က်ေတာ့ ဘလက္မားကက္ (ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္) ဆုိတာ
စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ေပၚလာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က အဲဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ထဲေရာက္ေနၿပီ။
ေရတပ္ထဲမွာ။ တပ္ထဲေရာက္ေနေတာ့  ဒီအေၾကာင္းေတြ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္။
ကုန္ကူးႏုိင္တဲ့ လူေတြကလည္း ေတြ႔ကရာ ကုန္ကူးတာ။ နည္းနည္း မွတ္သားစရာနဲ႔
ရယ္စရာေလးေပါ့ဗ်ာ။ ရဲေဘာ္သုံးကိ်ပ္မွာ ပါတဲ့  ဗိုလ္စႀကၤာက ေလေၾကာင္း
ကုမၸဏီေလးတခု သူေထာင္တယ္။ အခု အာဏာရေနတဲ့လူေတြလည္း ဘိန္းေတြဘာေတြခ်၊
ေက်ာက္စိမ္းသြင္းရင္သြင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ေနတာလိုပဲ၊ အဲဒီ
ေခတ္ကလူေတြကလည္း မီးျခစ္ေက်ာက္လို အေသးအဖြဲေတြက အစ သြင္းတာ။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ေတြ႔ကရာ လုပ္ၾကတာ။ အဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္ေတြက ဘာလုပ္လဲဆုိ
သူတို႔ရဲ ႔လက္နက္ေတြ စင္ကာပူကုိ ေျပာင္းေနရတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး
ေပးေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ စင္ကာပူကုိ ေျပာင္းေနရတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ သူတုိ႔က
ေရာင္းစားတယ္ဗ်ာ။ မရွင္းဂန္း၊ ေတာ္မီဂန္းေတြ။ အဲဒီမွာရွိတဲ့ လက္နက္ေတြ
အမ်ဳိးမ်ဳိး ေရာင္းစားေတာ့ သူတို႔ဆီကေန ဦးေစာက ဝယ္တယ္ဗ်ာ။

ေမး ။    ။ ဗိုလ္မႉး စီ ဟင္နရီ ရန္း [Maj. C. Henry Young:
အိႏၵိယတပ္မေတာ္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ စက္မႈ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္႐ံု တပ္ခြဲ၏
တပ္မႉး] တို႔ ဗိုလ္မႉး လန္႔စ္ေလာ့ ဒိန္း [Maj. Peter Lancelot Daine:
မဂၤလာဒံု ပင္မ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္တိုက္၏ တပ္မႉး] တုိ႔႔က ႐ုိင္ဖယ္ေတြ၊
ပစၥတိုေတြနဲ႔ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြ အဓိကေထာက္ပံ့တဲ့ ၿဗိတိသွ်အရာရွိေတြလား။
တခ်ဳိ႕ကေျပာေတာ့ လန္႔စ္ေလာ့ ဒိန္းက တကယ္ လက္နက္ေထာက္ပံ့သူ မဟုတ္ဘဲ
ဗုိလ္မႉး ရန္း ဆီကပဲ ဦးေစာက လက္နက္တခ်ဳိ႕ ရလုိက္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။

ေျဖ ။    ။ ပုလိပ္က က်ေနာ့္အေဖရဲ႕ စီအိုင္ဒီဌာနက ၾကားတာလား မသိဘူး။
စီအိုင္ဒီက ဌာနကလည္း စစ္အတြင္းက အလုပ္လုပ္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ခ်ဲ႕ေနၿပီ။
သူတုိ႔ကလည္း ေထာက္လွမ္းေရး ဆုိေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေထာက္လွမ္းၾကတာေပါ့။
ေနာက္ေတာ့ အဲဒီမွာ လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတာ ေပၚလာတယ္။ ဦးႏု၊
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေရာ ဘုရင္ခံဆီ သြားသြား
တုိင္ၾကတယ္ခင္ဗ်။ ဘုရင္ခံကလည္း ဘာမွ မလုပ္ဘူး။

ေမး ။    ။ သြားတုိင္တယ္ဆုိတာက လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္၊ ဦးေစာက
လက္ခံရယူေနတယ္ ဆုိတာ သိၿပီးမွ သြားတုိင္တာလား။

ေျဖ ။    ။ ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ့္ အေဖရဲ႕ စီအိုင္ဒီဌာနက သတင္းေပးတာ။ က်ေနာ့္
အေဖ ဌာနက လူေတြက မ်ဳိးစုံရွိတယ္။ ဦးေစာကို ဖမ္းမယ့္ အခ်ိန္မွာ
ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ ႔ အိမ္ေတြမွာ လူေတြ ေခ်ာင္းေနတယ္။ လက္နက္ေတြ
ေပ်ာက္တာတုိ႔ဘာတုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ သိလာတဲ့အခါက်ေတာ ဦးႏုတုိ႔က
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတုိ႔က တခုခုေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ သိတယ္။ သတင္းေတြက
အမ်ဳိးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။

ေမး ။    ။ ဗိုလ္မႉး ရန္း ကေန ေထာက္ပံ့တဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ တကယ္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ သတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ သူတုိ႔ သတ္ခဲ့တာက
တျခားလက္နက္ေတြလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဟုတ္ပါသလား။

ေျဖ ။        ။ အဲဒီ လူသတ္သမားက ၄ ေယာက္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေလးေယာက္ထဲမွာ
ေတာ္မီဂန္းနဲ႔က ၃ ေယာက္။ တေယာက္က စတင္းဂန္းနဲ႔။ အငယ္ဆုံးလူ ရန္ႀကီးေအာင္
က စတင္းဂန္းကုိင္တယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ လက္နက္ေတြကို ကုလားျပည္ယူသြားၿပီး
သူတုိ႔စစ္တာပဲဗ်။ အမ်ဳိးမ်ဳိး စစ္တာပဲ။

ေမး ။    ။ အဲဒီေတာ့ ဘာေတြေတြ႔ခဲ့ရသလဲ။

ေျဖ ။    ။ ဘာေတြေတြ႔လဲဆုိေတာ့ စစ္တပ္ရဲ ႔ လက္နက္ေတြဗ်။ အေသအခ်ာ ဘယ္သူ
ေရာင္းသလဲ၊ ဘယ္ဝါ ေရာင္းသလဲ။ ေနာက္က်ေတာ့ သူတုိ႔ကို တိတ္တိတ္ခုိးၿပီး
သူတုိ႔ႏုိင္ငံကို ျပန္လႊတ္လုိက္တာေပါ့။ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတုန္းကေတာ့
ဗီဗီယန္း [Captain David Vivian: ျမန္မာ လက္နက္ကိုင္ ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႔
လက္နက္အႀကံေပး] ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ အဖမ္း မခံရဘူး။ ဗီဗီယန္းက
အဖမ္းခံရ႐ံုတင္ မကဘူး၊ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္တယ္တုိ႔၊ အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔
လူဆီ သြားပါတို႔ အျပင္ကို မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔တယ္။ အဲဒီ အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔လူက
ဘင္ဂေလ။ ၿဗိတိသွ်ေကာင္စီက ဘင္ဂေလ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရႈပ္တဲ့ ရာဇဝင္။

ေမး ။    ။ ၿဗိတိသွ် ေခါင္းေဆာင္ ခ်ာခ်ီတုိ႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔
တျခား ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘယ္လုိ သေဘာထားရွိလဲ ခင္ဗ်။

ေျဖ ။    ။ ပထမ ခ်ာခ်ီက ေတာက္ေလွ်ာက္ စစ္အတြင္းမွာ အုပ္စုိးမိတာကုိး။
ပထမဆုံး ခ်ိန္ဘာလိန္ (Neville Chamberlain) က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္။ အဲဒီ
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က နာဇီ ဟစ္တလာကိုသြားၿပီး ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပးေနတာ။
စစ္မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ သူတုိ႔က ႐ံႈးမွာေၾကာက္ေနတာ။ ဂ်ာမနီကလည္း ေတာ္ေတာ္
အားေကာင္းေနတာ။ အဲေတာ့ ခ်ိန္ဘာလိန္က ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပးေနတဲ့ အခါမွာ
ခ်ာခ်ီကေတာ့ တုိင္းသူျပည္သားေတြက သူ႔ကုိ ေျမႇာက္စားလုိက္ေတာ့
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းနဲ႔
ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း လုပ္လုိက္တာ သူတုိ႔ စစ္ႏုိင္သြားတာပဲ။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္
တုန္းက ခ်ာခ်ီက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ပဲေလ။ စစ္ၿပီးကာလ ေရာက္လာေတာ့ အက္တလီတုိ႔ဘက္က
ဆုိရွယ္လစ္ ေပါ့ေလ။ ခ်ာခ်ီက ရီပတ္ဗလစ္။ အက္တလီလူေတြက တက္လာၿပီးေတာ့
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏုိင္သြားတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တာ ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ့
ခ်ာခ်ီက ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရး မေပးဘူး။ ၿဗိတိသွ်က
ကိုလိုနီေတြကို ဒိုမီနီယံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြေပးေတာ့က်မွ ဦးေစာက
သြားၿပီေတာ့ ခ်ာခ်ီကုိ ေတာင္းပန္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒိုမီနီယံ
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပးလုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေထာက္ခံပါ့မယ္ ဆိုေတာ့
ဂရုေတာင္မစုိက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိ႔စစ္ၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ တုိ႔နဲ႔
တုိင္ပင္ေပါ့တဲ့ လာေတာင္းေပါ့၊ ေတာင္းရင္ တုိ႔ၾကည့္မယ္တဲ့။
စစ္ၿပီးတဲ့အခါက်မွ သူက ေရြးေကာက္ပြဲ ရႈံးသြားတယ္။ ရႈံးသြားတဲ့အခါမွာ
အက္တလီက တက္လာေတာ့ ၿဗိသွ်အင္ပါယာႀကီး ခြဲၿပဲၿပီးေတာ့ သူက လက္လႊတ္ပစ္တာပဲ။
အဂၤလန္ကလည္း မႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ အဂၤလန္က ႏုိင္တာကေတာ့ စစ္ေတာ့ႏုိင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံကုိ ဆက္ၿပီးေတာ့ အုပ္စုိးဖုိ႔ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္
ဗမာျပည္ဟာ ခ်ာခ်ီ ဆက္ေနလုိ႔ရွိရင္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။
လြတ္လပ္ေရးမရေတာ့ဘူး။

ေမး ။    ။ ဦးေစာ က်ေတာ့ေရာ။

ေျဖ ။    ။ ဦးေစာက သက္သက္ တကိုယ္ေကာင္းဗ်။ ပညာလည္း မရွိဘူး။ သူက
ရာထူးေတြဘာေတြ ရေနတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ေျခထုိးၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး
တက္လာၾကတယ္။ အဲဒါကုိ တခ်ဳိ ႔အဂၤလိပ္ေတြက သေဘာက်ၿပီးေတာ့ အသုံးျပဳတဲ့
အပုိင္းလည္း ပါလိမ့္မယ္။

ေမး ။    ။ သူက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ
စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ လန္ဒန္ကုိသြားတယ္။ သူပါသြားေတာ့ လက္မွတ္မထုိးဘူးဆုိတာက
အဓိကကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မနာလုိတဲ့သေဘာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ မူအရ လက္မခံတဲ့
သေဘာလား။

ေျဖ ။    ။ စာခ်ဳပ္ဆုိတာဗ်ာ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ ဘာစာခ်ဳပ္ျဖစ္ျဖစ္
အမ်ဳိးစုံရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အပုိဒ္ေတြ မ်ဳိးစုံရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့
အျပစ္ရွာခ်င္ရင္၊ မလုပ္ခ်င္ရင္ အလြယ္တကူ ေနာက္ဆုတ္သြားလုိ႔ ရတာပဲဆုိေတာ့
သူက ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ဟုိဟာ မႀကိဳက္ဘူး၊
ဒီဟာမႀကိဳက္ဘူး အျပစ္ရွာၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုတ္တာပဲ။ သခင္ဗစိန္လည္း ပါေနတာပဲ။
တခ်ိန္လုံး သခင္ဗစိန္ရယ္၊ သခင္ထြန္းအုပ္ရယ္။ သခင္ထြန္းအုပ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္က
သထံုမွာ သူႀကီးကုိ သတ္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ေတာင္ ဒုကၡျဖစ္ေအာင္ ေထာင္က်ေအာင္
လုပ္ေသးတယ္မဟုတ္လား။

ေမး ။    ။ ခ်ာခ်ီက ဗုိလ္ခ်ဳပ္အသတ္ခံရၿပီးေနာက္ပုိ
င္းမွာ တခုခုေျပာတယ္။
အဲဒါကုိ မွတ္မိမလား မသိဘူး။

ေျဖ ။    ။ သူက ေအာင္ဆန္း၊ ရဲေဘာ္သုံးကိ်ပ္နဲ႔ သခင္ေတြက တုိ႔ကုိ
ပုန္ကန္ထားတဲ့လူေတြ။ အဲဒီလူေတြကို ဘာျဖစ္လုိ႔ အဆက္သြယ္လုပ္ရမွာလဲ၊ ဘာလုိ႔
အကူညီေပးရမွာလဲ၊ အဲဒီလုိ ေျပာတာ။ သူတုိ႔က House of Common
(ေအာက္လႊတ္ေတာ္) မွာ Debate အၿမဲရွိေနတာကုိး။ ရွိေနေတာ့ စစ္ၿပီးတဲ့
အခါက်ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမွာလဲ၊ ဘယ္လုိ စီစဥ္ၾကမွာလဲေပါ့ေလ။ ေလာဒ့္
ေမာင့္ဘက္တန္ [Lord Mountbatten: အိႏၵိယ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္] မပါလုိ႔ရွိရင္
ဘာမွျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ခ်ာခ်ီ ေျပာတာက ပုန္ကန္ထႂကြထားတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘာမွ
ကူညီစရာမလုိဘူးလုိ႔ ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ ကုလားျပည္ စဥ္းစားမယ္၊ ျမန္မာျပည္
စဥ္းစားမယ္ ဘာလုပ္ရမလဲေပါ့ေလ။ စစ္အၿပီးမွာဆုိေတာ့ Debate ထဲမွာ
ပါလာလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ဘက္တန္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ ေတာ္ေတာ္
ကူညီလုိက္တယ္။ သူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေတာင္မွ
ႏုိင္ငံေရးသမား ဆက္ၿပီးလုပ္ခ်င္ရင္ စစ္ေရးက ထြက္ရမယ္၊ စစ္ဗိုလ္လုပ္လုိ႔
မရဘူးလို႔ အႀကံေပးတာနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အဲဒီမွာ ထြက္သြားတာ။

ေမး ။    ။ တကယ္လုိ႔မ်ား ဗုုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔သာ လုပ္ႀကံ မခံရဘူး၊
အသတ္မခံရဘူးဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္လုိျဖစ္သြားမယ္လုိ႔ ထင္သလဲ။

ေျဖ ။    ။ အမ်ားႀကီး ပုိေကာင္းမွာေပါ့။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကေတာ့
ေျပာတာပဲ။ သူ ဘုရားမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားႀကီး ပုိေကာင္းမယ္ေပါ့ဗ်။
ဦးႏုတေယာက္ပဲ သူ႕ကို နားေထာင္မယ့္သူ ရွိမယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း။
သခင္သန္းထြန္း၊ ဦးဗေဆြတုိ႔ကို ထိန္းရမယ္။ သခင္စုိးကိုလည္း ထိန္းရမယ္။

ေမး ။    ။ သူနဲ႔ အတုိက္အခံျဖစ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ျဖစ္ပါ့မလား။

ေျဖ ။    ။ သူ႔ကို ေလးစားတဲ့ စစ္တပ္ရွိတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔
ေရတပ္။ ေရတပ္က နည္းနည္းေလးရယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္ထားတယ္။
စည္းကမ္း ေသဝပ္တယ္၊ လူေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေလတပ္မွာလည္း
ပညာတတ္ေတြရွိတယ္။ ေလတပ္နဲ႔ ေရတပ္လုိဟာမ်ဳိးက သူ႔ကုိ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါကုိ
က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္ ေျပာႏုိင္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လူေတြလည္း အကုန္သိတာပဲ။
ကြန္ျမဴနစ္ေတြက စစ္တပ္ထဲက လူေတြကို ေမြးေနၿပီ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ
ေမြးလုိ႔မရတဲ့လူေတြကေတာ့ ေရတပ္နဲ႔ ေလတပ္တုိ႔ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
အဲဒီလူေတြကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ေထာက္ခံမွာပဲ။ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိလိမ့္မယ္။ ကရင္ရွိတယ္၊ ကခ်င္ရွိတယ္
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ ေထာက္ခံေနၿပီ။

ေမး ။    ။ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ သူ႔သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
ဆုိရင္ေရာ ဘယ္လုိကြာတယ္လုိ႔ ထင္သလဲ။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ။

ေျဖ ။    ။ သူ႔သမီးကိုကေတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူ႔အေမ ေနမေကာင္းလုိ႔
ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူ႔အခါနဲ႔။
သူ႔အေမႀကီး ဆုံးသြားတဲ့အခါမွာ သူက ေခါင္းေဆာင္လုပ္လုိက္တာ။ ႐ုပ္ရည္ကလည္း
ခပ္ဆင္ဆင္။သူ႔ေဘာထားကလည္း ေကာင္းတယ္။ သူေျပာတာေတြလည္း ေကာင္းတယ္။
လူေတြကလည္း သေဘာက်တယ္။ ပညာလည္း ရွိတယ္။ အဲလုိလူမ်ဳိးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ
တျခား ဘယ္ႏွေယာက္ရွိလဲဗ်ာ။ အဲဒီ လူေတြထဲမွာ လူေတာ္လို႔ ေျပာရမယ္။
ပညာရွိလို႔ ေခၚရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...