စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







ပုဂံမွာ သာတဲ႔လ (သုိ႔မဟုတ္) သဲပန္းခ်ီ

အခုတစ္ေခါက္ေတာ႔ ပုဂံမွာသာတဲ႔လလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တင္စားထားတဲ႔ ျမန္မာ႔အႏုပညာစစ္စစ္ျဖစ္တဲ႔ ပုဂံက သဲပန္းခ်ီအေႀကာင္းေလး ေရးခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သဲပန္းခ်ီေပၚေပါက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတယ္လုိ႔ ဆုိတဲ႔အတြက္ သဲပန္းခ်ီဟာ ျမန္မာတုိ႔ ဂုဏ္ယူစရာ ေခတ္ေပၚ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ဘယ္သူတီထြင္ခဲ႔တယ္၊ ဘာညာ မွတ္တမ္းအတိအက် ကြ်န္ေတာ္ မသိေပမယ္႔လို႔ ဒီျမန္မာျဖစ္စစ္စစ္ အႏုပညာလက္ရာဟာ ပုဂံမွာ စခဲ႔တာျဖစ္ျပီး ကမၻာလွည္႔ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြ စတင္ဖြံ႔ျဖိဳးလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။
(ဘယ္ေနရာမဆုိ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကုိ အေလးထားျပဳစုဖုိ႔ဆုိတာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္တယ္ဆုိတာလဲ သတိျပဳမိပါတယ္။)
ပုဂံဘုရားေတြက ေရွးေဟာင္းနံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြကုိ ကူးယူေရးဆြဲရာက စတင္ခဲ႔တဲ႔ သည္လက္မႈအႏုပညာလုပ္ငန္းဟာ ယေန႔အခါမွာ ကုိယ္တုိင္ဖန္တီးေရးဆြဲတဲ႔ လက္ရာေတြေရာ၊ ေခတ္ေပၚလက္ရာေတြကုိပါ ရရွိႏုိင္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
သဲပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ရဖုိ႔ကုိေတာ႔ တက္ထရြန္ပိတ္အျဖဴနဲ႔ သဲေက်ာက္ေတြနဲ႔ စတင္ ေမြးဖြားရပါတယ္။
ပထမဆုံး ေဘာင္ခတ္၊ခ်ဳပ္ေဆးအျဖဴပတ္ျပီး ေကာ္သုတ္ရပါတယ္။
အသုံးမ်ားတဲ႔ေကာ္ကေတာ႔ ႏုိ႔ေကာ္ျဖစ္ျပီး တမာေကာ္နဲ႔ ထေနာင္းေကာ္လည္း သုံးခဲ႔ႀကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ေကာ္တစ္ခါတင္ရင္ ႏွစ္နာရီ၊ သုံးနာရီေလာက္ အေျခာက္ခံရျပီး အနည္းဆုံး ႏွစ္ခါတင္ပါတယ္။
ျပီးရင္ေတာ႔ မြေနေအာင္ေထာင္းထားတဲ႔ သဲေက်ာက္အမႈန္႔ေတြကုိ လုိက္ျဖန္း၊ လုိက္ကပ္ျပီး သဲတင္ရပါတယ္။
သဲမႈန္႔က မြေနေအာင္ေထာင္းထားရတဲ႔အျပင္ ဇကာလည္း ခ်ရပါတယ္။ အမႈိက္၊ ခဲ လုံး၀ပါလုိ႔ မရပါဘူး။
သဲကလဲ သုံးမ်ိဳးရွိတယ္ဆုိပါတယ္။ ေအာက္ခံအေရာင္အလုိက္ ၀ါခ်င္ရင္ ေခ်ာင္းသဲ၊ ျဖဴခ်င္ရင္ ေသာင္သဲနဲ႔ ညိဳ႔ခ်င္ရင္ေတာ႔ ဘုံႏုကုိ သုံးပါတယ္တဲ႔။
သဲကပ္ျပီး ေကာ္ျပန္တင္၊ အေျခာက္လွန္း၊ သဲျပန္ကပ္နဲ႔ သုံးခါေလာက္ အထပ္ထပ္လုပ္ရပါတယ္။
ျပီးရင္ေတာ႔ ဒီဇုိင္းေဖာ္၊ ေကာက္ေႀကာင္းလုိက္၊ ေဆးသြင္းျပီး ေနာက္ခံbackgroundကုိေတာ႔ ေနာက္ဆုံးမွလုပ္ျပီး အျပီးသတ္လုိက္တဲ႔အခါ ျမန္မာ႔အႏုပညာလက္ရာ သဲပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ကုိ ရရွိျပီျဖစ္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီကားက အရြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ရႏုိင္သလုိ အခ်ိန္ကလည္း သူ႔အမ်ိဳးအစားအလုိက္ နာရီိပုိင္းကေန ငါးရက္၊တစ္ပတ္ႀကာသည္အထိ အခ်ိန္ယူရတဲ႔ကားေတြလဲ ရွိပါတယ္။
လက္ရာကလည္း အႀကမ္း၊ အျမန္ဆြဲတာရွိသလုိ အႏုစိတ္ဆြဲတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ေဆးေရာင္စုံကားေတြ ရွိသလို အျဖဴအမည္းႏွစ္မ်ိဳးတည္းနဲ႔ ဆြဲတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
အဆြဲမ်ားတာကေတာ႔ ပုဂံဘုရားပုထုိးနံရံေတြက ဗုဒၶ၀င္ပန္းခ်ီကားမ်ား၊ ပုဂံေခတ္ကေခ်သည္၊ ဂီတသည္ပုံေတြ၊ ပုဂံလွပိ်ဳျဖဴပုံေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းႀကီး၊ ကုိရင္ (သုိ႔မဟုတ္) သီလရွင္ေတြ တစ္ပါးကေန ေလးငါးဆယ္ပါးအထိ စီတန္းႀကြခ်ီေနပုံေတြလဲ အဆြဲမ်ားပါတယ္။
အခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာ႔ဆယ္ႏွစ္လရာသီခြင္အပါအ၀င္ ေခတ္ေပၚလက္ရာေတြလဲ ရႏုိင္ေနျပီျဖစ္ေပမယ္႔ ျမန္မာမႈ၊ ျမန္မာဟန္လုံး၀မေပ်ာက္ဘဲ သဲပန္းခ်ီတုိင္း ျမန္မာ႔အေငြ႔အသက္ရႏုိင္တဲ႔အတြက္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္၊ ႏုိင္ငံျခားသားေတြလဲ အထူးႏွစ္သက္ႀကပါတယ္။
အႏုပညာေႀကးကေတာ႔ က်ပ္ငါးေထာင္ေလာက္ေန က်ပ္သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔ အထိ အစားစားရွိပါတယ္။
ပုဂံကုိ ဘုရားဖူးလာႀကတဲ႔ ျမန္မာေတြလဲ ၀ယ္ယူအားေပးႀကသလို ကမၻာလွည္႔ခရီးသည္ေတြကေတာ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ အားေပးႀကပါေသးတယ္။
သည္လုိပန္းခ်ီကားဆုိတာ သည္ေနရာမွာပဲ ရႏုိင္တာမဟုတ္လား။
ျမန္မာ႔အႏုပညာနဲ႔ လက္မႈပစၥည္းေတြကုိ အႀကီးက်ယ္ဆုံးအျမတ္ထုတ္တတ္တဲ႔ ထုိင္းႏုိင္ငံက ကုန္သည္ေတြဆုိ ပန္းခ်ီကားေတြ အလိပ္လုိက္၊ အစုံလုိက္ အမ်ားႀကီး၀ယ္သြားႀကျပီး သူတုိ႔ဆီက ေစ်းကြက္မွာ ေစ်းတင္ျပန္ေရာင္းႀကပါတယ္။
ကမၻာ႔ေစ်းကြက္ထဲကုိ ထုိင္းက တစ္ဆင္႔ပဲ ၀င္ႏုိင္ေနေသးတဲ႔ သေဘာပါပဲ။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ပုဂံမွာေတာ႔ ဆုိင္ခန္းေလးေတြဖြင္႔ေရာင္းသလုိ ဘုရားရိပ္ေတြမွာ ဖ်ာခင္းေရာင္းတဲ႔သူေတြလည္း ရွိျပီး လက္ေပြ႔အေရာင္းသမားေလးေတြလဲ ရွိပါတယ္။
(ကြ်န္ေတာ္႔အေတြးထဲ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလဲ ပန္းဆယ္မ်ိဳးအပါအ၀င္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာ၊ ျမန္မာမႈလက္ရာေတြအားလုံး စုစည္းေရာင္းခ်ႏုိင္တဲ႔ ေစ်းတစ္ခုရွိရင္ အရမ္းအဆင္ေျပမယ္လုိ႔ ေတြးမိတယ္။ ပုဂံမွာေတာ႔ မလုပ္သင္႔ဘူး။ ရွိျပီးသားသူေတြ ေစ်းကြက္ေပ်ာက္ကုန္ႏုိင္တယ္။ ဥပမာ အဲဒီလုိ လက္ရာေတြ သိပ္မရႏုိင္တဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ရန္ကုန္မွာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္သင္႔တယ္ ထင္ပါတယ္။)တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ျမန္မာသဲပန္းခ်ီနဲ႔ မတူတဲ႔ တိဘက္က ရုိးရာသဲပန္းခ်ီကုိ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
ကုိးကားစာမ်က္ႏွာမ်ား
(၁) Eleven Media Group း ဘ၀ထဲမွ ပုဂံ (သုိ႔မဟုတ္) ေဆးေရးပန္းခ်ီကားမ်ား
(၂) မုိးစက္ပြင္႔ း သဲပန္းခ်ီေလးေတြ ခ်စ္စရာ
(၃) Future World း တိဘက္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႔ သဲပန္းခ်ီျပပြဲ
(၄) ဓာတ္ပုံ း hydronetta
အားလုံးကုိ ေလးစားစြာျဖင္႔
မင္းအရိပ္ (ေရာင္စုံအခန္းငယ္)

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...