By royalrose
ႏိုင္ငံတကာက ႏွစ္စဥ္ ေမလရဲ႕ ဒုတိယပါတ္ တနဂၤေႏြေန႔ကို “အေမမ်ားေန႔”
ရယ္လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ ကၽြန္မရဲ႕
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ စာထဲမွာ ဖတ္ယံုသာ ဖတ္ခဲ့ဘူးၿပီး၊ ေနာက္… ရုပ္ရွင္
ဇာတ္လမ္းထဲမွာသာ ၾကည့္ခဲ့ဘူးၿပီး၊ တစ္ခါမွ
မ်က္ျမင္ႀကံဳဘူးျခင္းမရွိေသးတဲ့ ထူးျခား မြန္ျမတ္လွတဲ့ ပြဲတစ္ခုကို
မထင္မွတ္ပဲ တက္ခြင့္ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႔က သူတို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ႀကိဳတင္သတင္းရထားတာမို႔ စပ္စပ္စုစု
သိခ်င္မိသူပီပီ ကၽြန္မသူတို႔ အိမ္ကို မနက္ ၁၀နာရီခြဲေလာက္ထဲက
စိတ္ေစာၿပီး ေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ
မိသားစုေတြနဲ႔ စံုစံုညီညီ ရွိေနေလၿပီ။ ညီအစ္ကို၊
ေမာင္ႏွမနည္းပါးသူမို႔ သူတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ အခုလို
တစ္စုတစ္ေ၀းထဲရွိေနေလေတာ့ ကၽြန္မေတာင္ ေရာေယာင္ၿပီး
ေပ်ာ္လာမိရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္က်တဲ့ သူေတြက ေမြးတဲ့ မူလတန္းအရြယ္
သားငယ္၊ သမီးငယ္မ်ားပါ ပါလာၾကေလေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမအနားမွာ
ေျမးထီး၊ ေျမးမေတြ တရုန္းရုန္းနဲ႔ ရွိေနတဲ့ အဖိုးနဲ႔ အဖြားကိုလည္း
အေပ်ာ္မ်က္ႏွာမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ရပါတယ္။ အိမ္ေလးက
မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနေလၿပီ။
မိဘေတြနဲ႔ အတူေနတဲ့ သေဘာေကာင္းလွတဲ့ အစ္မအႀကီးဆံုး အပ်ဳိႀကီး
ဧည့္ခံတဲ့ ႏို႔စိမ္းေခါက္ဆြဲ စိမ့္စိမ့္ေမႊးေမႊးကို
ေခါင္းမေဖာ္စတမ္းစားရင္း သူေျပာျပတာကို နားေထာင္မိပါတယ္။
“ ဒီေန႔အစီအစဥ္က ညီမ မိသူက စတင္စီစဥ္တာပါ..၊ အစ္မတို႔လည္းၾကားသာ
ၾကားဘူးတာ၊ ကိုယ္တိုင္ အခုလိုလုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာစိတ္နဲ႔
စိတ္လွဳပ္ရွားမိပါတယ္၊ အစီအစဥ္ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ ညီမကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္၊ ေမာင္ႏွမေတြက ကိုယ့္အိမ္နဲ႔ကိုယ္
ခြဲေနၾကတာဆိုေတာ့ အခုလို တစ္ရက္ထဲမွာ မိဘေတြ အိမ္မွာ စံုစံုညီညီနဲ႔
ေတြ႕ဆံုရတယ္၊ တူေတြ၊ တူမေတြကိုလည္း တစ္စုစည္းထဲ ေတြ႔ရေတာ့
ေပ်ာ္မိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးစားဖို႔
ႏို႔စိမ္းေခါက္ဆြဲကို မေန႔ညေနထဲက ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ ”
အစီအစဥ္ကို စတင္အေကာင္ေဖာ္တဲ့ ညီမျဖစ္သူက ေဘးကေန အခုလို
ျဖည့္စြက္ေျပာျပပါတယ္။
“ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အိမ္သြားရင္း ေတြ႔ခဲ့တာမို႔ ကိုယ္ေတြလည္း
မိဘေတြဆီကေန အခုလိုမ်ဳိး ယူထားသင့္တယ္ဆိုၿပီး ေမာင္ႏွမေတြ
အားလံုးအသိေပးၿပီး စတင္စီစဥ္လိုက္မိတာပါ၊ အစ္ကိုအႀကီးဆံုးနဲ႔
တိုင္ပင္ၿပီး ဒီအစီအစဥ္ကို ဒီလိုေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ ေဆာင္ရြက္ဖို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္၊ အဓိက လိုအပ္တဲ့ ပိတ္စနဲ႔
အျခားပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးအတြက္ ၿပီးခဲ့တဲ့
အပါတ္ထဲကပဲ ႀကိဳတင္၀ယ္ယူထားခဲ့ပါတယ္ ”
“ ေမာင္ႏွမေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ” လို႔
ကၽြန္မက ေျပာမိေတာ့ အသက္ ၂၈ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေနတဲ့ ဥပေဒဘြဲ႔ရ
ေရွ႕ေနလုပ္ေနတဲ့ ညီမေထြးေလးက…
“ ညီမတို႔မွာ ေမာင္ႏွမ (၁၁)ေယာက္ရွိတယ္၊ အကိုတစ္ေယာက္က
ရဟန္း၀တ္နဲ႔ ပ်ံလြန္သြားၿပီမို႔ အခု ေမာင္ႏွမအားလံုး
(၁၀)ေယာက္ရွိပါတယ္၊ ညီမေအာက္ ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုးက ျပည္ပမွာ
ပီအိတ္ခ်္ဒီဘြဲ႕ယူဖို႔ ပညာ သင္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔မွာ
ဒီမွာရွိေနတဲ့ ေမာင္ႏွမ ၉ေယာက္လံုး ဒီေန႔ အစီအစဥ္ေလးအတြက္
ေရာက္ေနၾကတာပါ၊ တူေလး တူမေလးေတြပါ ပါလာေတာ့ တစ္အိမ္လံုး
မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ အျပည့္ ျဖစ္ေနေတာ့တာ၊ ဒီေန႔ အစီအစဥ္အတြက္
အရမ္းကို စိတ္လွဳပ္ရွား ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိပါတယ္” လို႔
ေျပာျပပါတယ္။
ေမာင္ႏွမအင္အား ေတာင့္တင္းတဲ့ သူတို႔ မိသားစုနဲ႔
သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ႀကိမ္နီးပါးမွ် ရွိေနၿပီ။
အားလံုးႏွင့္ ကၽြန္မ မိသားစု၀င္ေတြလို ျဖစ္ေနၾကၿပီ။
ေမာင္ႏွမေတြ မ်ားလွေပမယ့္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရွိလွကာ
အႀကီးနဲ႔အငယ္ အျပန္အလွန္ ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကတာက
ေဘးကျမင္ရသူမ်ားပင္ ၾကည္ႏူးစရာ။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ အားလံုး မိဘကို
ရိုေသခ်စ္ခင္ၾကတာကို ထူးထူးျခားျခားေတြ႔ရပါတယ္။
သူတို႔ရဲ႕မိခင္ႀကီးမွာ အလြန္ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ရုပ္အဆင္းႏွင့္
ျပည့္စံုၿပီး တရားျပည့္၀ေနတဲ့ မ်က္ႏွာက ျမင္ရသူမ်ားကိုပါ ရင္ထဲ
ခ်မ္းေျမ့ေစလွပါတယ္။ သားသမီးမ်ား၊ ေျမးမ်ား၊ ေခၽြးမႏွင့္
သားမက္မ်ားပါမက်န္ (၇)ရက္သားသမီးမ်ားအားလံုးကို အၿမဲဆုေတာင္းေမတၱာ
ပို႔သေနတတ္ၿပီး လူတိုင္းကို ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ခ်စ္ခင္ေနတတ္တဲ့
သူတို႔ရဲ႕မိခင္ႀကီးကို မိခင္မရွိေတာ့တဲ့ ကၽြန္မက အလြန္
ခ်စ္ခင္မိပါတယ္။ သားသမီး(၁၁)ေယာက္လံုးအေပၚ မိဘ၀တၱရားငါးပါး
ေက်ပြန္ယံုမွ်မက အားလံုးကို စံနစ္တက် ႀကီးျပင္းေစခဲ့တဲ့
မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ ေမတၱာကို ကၽြန္မျမင္ေတြ႕၊ သိေနရပါတယ္။
အားလံုး စားေသာက္ၿပီးလို႔ မြန္းတည့္တစ္နာရီေလာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕
အစီအစဥ္ကို စတင္ပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႔
စိတ္၀င္တစား စပ္စုေစာင့္ၾကည့္ေနမိပါၿပီ။ သူတို႕ေမာင္ႏွမေတြအားလံုး
သူတို႔ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမကို ၾကမ္းေပၚတြင္ ပုဆစ္တုတ္လို႔
ရိုက်ဳိးရွိခိုး ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူက
ဦးေဆာင္ၿပီး…
“ ဒီေန႔လို မဂၤလာရွိတဲ့ေန႔မွာ ေဖေဖ၊ ေမေမတို႔ကို သားတို႔
ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုးက စုေ၀းေရာက္ရွိ ကန္ေတာ့ပါတယ္၊ ေဖေဖ၊
ေမေမတို႔မွ သားတို႔ ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ ေဖေဖတို႔ရဲ႕
ေမတၱာဓာတ္မ်ား ပါ၀င္ေနတဲ့ ေျခရာ အစံုကို အသက္ထက္ဆံုးတိုင္
ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ ေဆာင္ထားခ်င္တဲ့ အတြက္ သားတို႔၊ သမီးတို႔ကို
ေျခရာကူးယူခြင့္ ခြင့္ျပဳေပးေစခ်င္ပါတယ္၊ ဒီလို မိဘေျခရာကို
ရယူေဆာင္ထားျခင္းျဖင့္ သားတို႔သမီးတို႔နဲ႔အတူ ေဖေဖ၊
ေမေမတို႔ အတူရွိေနေစသလို ျဖစ္ေစရပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕
ေမတၱာဓာတ္ပါ၀င္ေနတဲ့ ဒီေျခရာေလးႏွစ္စံုက သားတို႔
သားသမီးေတြကို အႏၱရာယ္ ကင္းေစမယ္၊ ေဖေဖ ေမေမတို႔က အၿမဲေစာင့္ေရွာက္
ၾကည့္ရွဳေနမယ္လို႔ သားတို႔ ထင္မွတ္ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔
ေမေမ ခြင့္ျပဳေပးပါခင္ဗ်ား ” လို႔ ေျပာပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ မိခင္ျဖစ္သူတို႔မွ “ ၀မ္းေျမာက္စြာ
ခြင့္ျပဳပါတယ္၊ သားတို႔ သမီးတို႔ အလိုရွိသလို ေဆာင္ရြက္ၾကပါ ” လို႔
၀မ္းေျမာက္တုန္ရီတဲ့ အသံျဖင့္ ခြင့္ေပးရွာပါတယ္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔
တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲ အေဖနဲ႔ အေမရဲ႕ ေျခဖ၀ါးႏွစ္စံုကို သန္႔ရွင္းတဲ့
ေရနဲ႔ သန္႔စင္ေအာင္ ေဆးေၾကာၿပီး ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္
သုတ္ေပးပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဇလံု တစ္လံုးထဲမွာ နႏြင္းနဲ႔ ထံုးကို
ေရအနည္းငယ္နဲ႔ ေဖ်ာ္စပ္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူက ၾကမ္းျပင္မွာ
ထိုင္လွ်က္ အေဖ့ရဲ႕ ေျခဖ၀ါးႏွစ္ဘက္ကို သုတ္လူးေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သားသမီးမ်ား အကူအညီနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ယူလို႔ အသစ္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ တစ္ေပခြဲ
ပတ္လည္ ပိတ္ျဖဴစရဲ႕ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာ အေဖရဲ႕ ေျခရာ ႏွစ္ဖက္ကို
ဖိႏွိပ္ယူပါတယ္။
ေျခရာယူဖို႔ ထံုး၊
နႏြင္း ေဖ်ာ္ထားတာပါ..
ေျခရာခံယူမယ့္ ပိတ္ျဖဴစ…
သားအႀကီးမွ
ထံုး၊နႏြင္းေဖ်ာ္ရည္ျဖင့္ ေျခရာယူရန္ လူးေပးေနစဥ္…
အေမ့ေျခရာ
ရယူေနစဥ္….
အေဖ့ေျခရာ
ယူေနစဥ္….
သားသမီး(၁၀)ေယာက္စာအတြက္ မေမာမပမ္းႏိုင္ ေျခရာေပးေနတဲ့
ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚက ပီတိေတြကို ကၽြန္မေတြ႕ျဖစ္ေအာင္
ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ကင္မရာေလးကလည္း တစ္ခုမွ မလြတ္ေစရေအာင္
တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ မွတ္တမ္းယူေနပါတယ္။ အေဖၿပီးတဲ့အခါ အေမ့ကိုလည္း
အလားတူ ေျခရာ တစ္ဖန္ယူျပန္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ အေမ့ရဲ႕ ေျခရာကိုေတာ့
ပိတ္ျဖဴစရဲ႕ ညာဘက္အျခမ္း အေဖ့ေျခရာနေဘးမွာ ဖိႏွိပ္ေစပါတယ္။
မိဘႏွစ္ပါးနဲ႕ သားသမီးမ်ား တေပ်ာ္တပါးနဲ႔ ေျခရာ ယူေနၾကတာကို
ၾကည့္ရင္း သူတို႔ရဲ႕ ၾကည္ႏူးပီတိေတြက ကၽြန္မဆီမွာပါ ကူးစက္လာပါတယ္။
သားသမီးမ်ားအတြက္
ယူၿပီးတဲ့ ေျခရာမ်ား…
မိဘႏွစ္ပါးမွ
သမီးမ်ားသို႔ ေျခရာေပးအပ္စဥ္…
မိဘႏွစ္ပါးမွ
သားမ်ားသို႔ ေျခရာေပးအပ္စဥ္…
အားလံုးၿပီးခ်ိန္မွာ မိဘႏွစ္ပါးက သူတို႔ ေမာင္ႏွမမ်ားကို
ဖိႏွိပ္ထားတဲ့ ေျခရာေလးမ်ားကို ျပန္လည္ ေပးအပ္ပါတဲ့အခါ
ရိုေသစြာ လက္ခံ ယူၾကၿပီးေနာက္ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ ဆံုးမစကားကို
နာယူၾကပါတယ္။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးရဲ႕ လက္ထဲမွာ
ေျခရာေလးမ်ား ထင္က်န္ေနတဲ့ ပိတ္စေလးေတြကို အဖိုးတန္ရတနာေလးမ်ားလို
ယုယုယယ ကိုယ္စီကိုင္လို႔။
ကၽြန္မက မေနတတ္ မထိုင္တတ္သူပီပီ ဒီပြဲအၿပီးမွာ သူတို႔ မိသားစု၀င္
အခ်ဳိ႕ကို အင္တာလိုက္ဗ်ဴး မိပါတယ္။ ရိုးေအးတဲ့ သားလတ္
လူပ်ဳိႀကီး ကေတာ့ ကၽြန္မ ဖုန္းက အသံဖမ္းရီေကာ္ဒါ ဖြင့္ခ်ိန္မွာပင္
ရိပ္မိကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ၀င္ေျပးပုန္းေလတာမို႔ ကၽြန္မတို႔
တ၀ါး၀ါးနဲ႔ ပြဲက်ရပါေသးတယ္။ ေမာင္ႏွမမ်ားထဲက သမီးသံုးေယာက္ရဲ႕
မိခင္ျဖစ္သူ အသက္ ၄၄ႏွစ္အရြယ္ သမီးျဖစ္သူကို ဒီေန႔
အစီအစဥ္ေလးအေပၚ ခံစားခ်က္ကို ေမးမိေတာ့ မ်က္ရည္မ်ား
ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်လာလွ်က္က….
“ အစ္မအသက္ ၄၄ႏွစ္ရွိပါၿပီ၊ မိဘအေပၚ ေကာင္းတာေရာ၊ ဆိုးတာပါ
ရွိခဲ့မွာပါ၊ အခုလို မိဘေျခရာရယူရေတာ့ စိတ္ထဲ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းသလို
ခံစားရပါတယ္ ” လို႔ ေျပာျပရွာပါတယ္။ ဒီအစ္မရဲ႕ သမီးသံုးေယာက္ကလည္း
အဖိုးအဖြားနဲ႔ ဦးေလး၊ အေဒၚတို႔ရဲ႕ ဒီေန႔ပြဲေလးမွာ လိုအပ္တာေတြကို
တက္ၾကြစြာနဲ႔ လိုက္လံကူညီေပးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
သားလတ္ႏွစ္ေယာက္ကလည္း “ ၾကားဖူးေနေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ၾကံဳရေတာ့ စိတ္ထဲ
၀မ္းသာပီတိ ျဖစ္ရပါတယ္ ” လို႔ ရင္ထဲ ရွိတဲ့အတိုင္း
ေျပာျပၾကပါတယ္။
ဖခင္ျဖစ္သူကို ဒီေန႔ မိဘေျခရာယူတဲ့ပြဲေလးမွာ ေျခရာအစံုေတြ
သားသမီးေတြအတြက္ ေပးရင္း စိတ္ထဲ ခံစားရတာေလး သိပါရေစလို႔
ေမးမိလိုက္ေတာ့ ဆို႔နင့္တဲ့စိတ္နဲ႔ ႏွဳတ္မွ စကားလံုးေတြ ခ်က္ခ်င္း
မထြက္ႏိုင္ပဲ ရွိရာက မ်က္ရည္စက္မ်ားနဲ႔အတူ “ ၀မ္းသာပီတိ
ျဖစ္ရပါတယ္ သမီးရယ္ ” လို႔ တုန္ရီတဲ့ အသံနဲ႔
ဗလံုးဗေထြး ေျပာလိုက္တာမို႔ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ ရင္ထဲ
ဆို႔နစ္လာရၿပီး အားတံု႔အားနာ ျဖစ္ရပါေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မစိတ္က ကၽြန္မခ်စ္ခင္ရတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕
စိတ္ခံစားခ်က္ေလး ကိုလည္း သိခ်င္တာမို႔ အလားတူ
ေမးခြန္းေမးမိျပန္ပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူ ေျဖၾကားတာက…
“ ဒီ အစီစဥ္ေလးကို သားေတြ၊ သမီးေတြ စၿပီး စီစဥ္ေနတာသိရထဲက
၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခၚေနမိပါတယ္၊ ဒီအစီအစဥ္ေလး ျဖစ္လာမယ့္
ဒီေန႔ကိုလည္း စိတ္အား ထက္သန္စြာနဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ပါတယ္၊
ေျခရာ ခံယူေနခ်ိန္မွာ သား၊သမီးမ်ား အားလံုးအေပၚ
ျဖန္႔က်က္ေမတၱာ ပို႔ေပးေနပါ တယ္၊ ဒီလို လုပ္ေပးလိုက္လို႔
သားသမီးအားလံုးနဲ႔ အေမ အတူတူ ရွိေနတယ္လို႔ ခံစားမိရပါတယ္၊
သားသမီးေတြ အားလံုးကို ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္နဲ႔ အၿမဲ
စိတ္က်န္းမာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာရွိေစခ်င္တာ မိဘတိုင္းရဲ႕ တူညီဆႏၵေတြပါ
သမီးရယ္ ” လို႔ ခ်စ္ခင္ ေလးစားစဖြယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ
ေျပာျပရွာပါတယ္။
နေဘးမွာ လာေငးေနတဲ့ ငါးတန္းေက်ာင္းသူ တူမေလးကိုလည္း မလြတ္ေစရပဲ “
သမီးက ခုန ဘေဖ၊ ဖြားေမတို႕ကို ေျခရာယူေနတုန္းက လိုအပ္တာေတြ
၀ိုင္းကူညီေပးခဲ့တာကို အန္တီေတြ႕ရတယ္၊ သမီးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုေနလဲ
၊ အန္တီ့ကို ေျပာျပပါလား ”
“သမီး ကူညီလုပ္ေပးရတာ အရမ္းေပ်ာ္တယ္၊ သမီးႀကီးလာရင္လည္း အဲ့ဒီလိုပဲ
ျပန္လုပ္မယ္ စိတ္ကူးပါတယ္ ” လို႔ ကေလးပီပီ ရင္ထဲရွိတာကို
ခ်စ္စဖြယ္ ေျပာျပပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ခုနက ေျခရာယူစဥ္ ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ေပးခဲ့တဲ့
အသက္(၄၆)ႏွစ္အရြယ္ အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူက ကၽြန္မစာေရးတယ္ဆိုတာ
သိထားေလေတာ့ ကၽြန္မေမးမလို႔ ဟန္ျပင္ယံုရွိေသး အလိုက္တသိနဲ႔ အခုလို
ေျပာျပပါတယ္။
“ဒီပြဲေလးက ညီမ မိသူက စတင္လုပ္မယ္ဆို ေျပာလာလို႔ အစ္ကိုႀကီး
တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဦးစီး ေဆာင္ရြက္ေပးျဖစ္တာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔
ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး ဒီေန႔မတိုင္ခင္ ၃ရက္ႀကိဳတင္ၿပီး ငါးပါးသီလ
လံုေအာင္ ေစာင့္ထိမ္းၾကပါတယ္၊ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ ညီငယ္ကိုလည္း ဟိုကေန
လွမ္းၿပီး စိတ္နဲ႔ ပါ၀င္ဖို႔ ႀကိဳေျပာထားပါတယ္၊ ဒီဓေလ့ေလးက အလြန္
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရာ ေကာင္းတဲ့ ဓေလ့ေလးပါ၊ မိဘေတြရဲ႕
ေျခရာယူတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာခ်စ္စံ၀င္းရဲ႕စာအုပ္ေလးကိုလည္း
ေသခ်ာ ဖတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္၊ ေနာက္… အကယ္ဒမီရသြားတဲ့ အေမ့ေျခရာ
ဇာတ္ကားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ဒီဓေလ့က အထက္ျ
မန္မာျပည္၊ စစ္ကိုင္းမွာ ထံုးတမ္းစဥ္လာဆိုသလို ယံုၾကည္သူ ေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားက တေလးတစားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္၊ အခုေတာ့
ညီမ မိသူရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုလည္း
ကိုယ္တိုင္ေဆာင္ရြက္ ခြင့္ရသြားၿပီေပါ့၊ တကယ့္ကို ၀မ္းသာပီတိ
ျဖစ္ရပါတယ္ဗ်ာ..” လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
မိဘေျခရာကို သားသမီး ဘယ္အသက္အရြယ္၊ မိဘဘယ္အသက္အရြယ္မွာ
ယူသင့္သလဲလို႔ ေမးမိေတာ့..
“ ဒီလို မိဘေျခရာယူတယ္ဆိုတာက ငယ္လြန္းတဲ့ ကေလးအရြယ္ ဒါမွမဟုတ္
မိဘနဲ႔ သားသမီး ပဋိပကၡ့ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေတြမွာ
ယူတာထက္ သားသမီးေတြ မိဘကို တကယ္ ရင္ထဲက နားလည္ သိတတ္လာတဲ့
အရြယ္ေရာက္မွ ယူတာပိုေကာင္း၊ ပိုထိေရာက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ
ကိုယ္တိုင္ အရြယ္ေရာက္ သိနားလည္ခ်ိန္ ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္၊
ကိုယ္တိုင္လည္း မိဘေနရာ ေရာက္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ယူတာက ကိုယ္တိုင္ ခံစားႏိုင္ၿပီး ပိုထိ
ေရာက္မယ္ထင္ပါတယ္၊ မိဘေတြရဲ႕ အသက္ကလည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ မရွိဘူးဆို
အနည္းဆံုး ၅၀ေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ ရွိေနမွာပါ ”
မိဘေတြက အခုလို ေျခရာယူတဲ့အေပၚမွာ သူတို႔ ဘယ္လို ခံစားႏိုင္တယ္
ဆိုတာကိုလည္း အစ္ကိုႀကီးကပဲ အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ မိဘေတြကလည္း ဒီလို ေျခရာေတာင္းယူတဲ့ အေပၚမွာ စိတ္မေကာင္း
မျဖစ္ေစဖို႔ သားသမီးေတြက ေျခရာမယူခင္ မိဘေတြကို ေသခ်ာ နားလည္ေအာင္
အရင္ ေျပာျပသင့္ပါတယ္၊ ဒီလိုေျခရာယူတာ သားသမီးေတြအတြက္ မိဘဆီက
အဖိုးအျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရတနာတစ္ခု ရလိုက္သလို ျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေျခရာကို
ေဆာင္ထားျခင္းျဖင့္ မိဘက ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသလို ခံစားရတယ္၊
ေနာက္ မိဘက ကိုယ္နဲ႔ အတူတူ ရွိေနသလို ခံစားေစရၿပီးေတာ့
လံုၿခံဳမွဳရႏိုင္တယ္၊ မေကာင္းတာလည္း မလုပ္မိေတာ့ဘူး၊ အႏၱရာယ္လည္း
ကင္းေစတယ္၊ ဒီေျခရာထဲမွာ အမိအဖက တစ္သက္လံုး
ဆိုဆံုးမခဲ့သမွ်ေတြအားလံုး ကိန္းေအာင္းေနတယ္၊ အေကာင္းဆံုး
အေဆာင္ေကာင္း ျဖစ္တာမို႔ ေဆာင္ထားခ်င္တဲ့အတြက္ ယူရတာပါလို႔
ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပ သင့္ပါတယ္၊ မဟုတ္ရင္ မိဘေတြက ငါတို႔
အသက္ႀကီးၿပီ၊ မေသခင္အခ်ိန္မွာ ေတာင္းယူထားတာလို႔ ထင္ရင္
မေကာင္းပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ မေတာင္းခင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္
အရင္ေျပာျပၿပီးမွ ေတာင္းသင့္ပါတယ္၊ ခြင့္မျပဳပဲ
ဇြတ္မယူသင့္ပါဘူး.. ”
အစ္ကိုႀကီးျဖစ္သူက ဒီေျခရာႏွစ္စံုကို ေသခ်ာေဘာင္သြင္းၿပီး သူ႔ရဲ႕
ရံုးခန္းမွာ ေသခ်ာထားမယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။
ေျခရာ ယူစဥ္မွာ အသံုးျပဳတဲ့ ထံုးနဲ႔ နႏြင္းရဲ႕ ဓာတ္သက္က
အႏၱရာယ္ကင္းေစတဲ့ ဓာတ္သက္လို႔ သိိရပါတယ္။ ထံုးနႏြင္းမရွိပါက
ပံုႏွိပ္မွင္အသံုးျပဳလို႔လည္း ရယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း
ပိတ္ျဖဴေပၚမွာ ေဘာပင္မွင္ျဖင့္ ေျခရာပတ္ပတ္လည္ကို လိုက္မွတ္ၿပီး
ယူမယ္ဆိုရင္လည္း ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ပံုႏွိပ္ထားတဲ့
ေျခရာေလး အခ်ိန္ကာလၾကာတာနဲ႔ အမွ် အေရာင္အေသြး
ေလ်ာ့သြားႏိုင္တာမို႔ ေရရွည္ခံႏိုင္ဖို႕ ေျခရာေလးေတြရဲ႕
နေဘးနားကေန ႏွစ္သက္ရာအေရာင္ပါတဲ့ ပိုးျခည္ေလးေတြနဲ႔ ေျခရာ
ပတ္ပတ္လည္အလိုက္ လိုက္ၿပီး ပံုေဖာ္ထိုးထားတတ္ၾကပါတယ္။
အမိအဖဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမွာ ဘုရားနဲ႔ တစ္ဂိုဏ္းထဲ
ထားၾကရတာပါ။ အေမ့ေျခရာကို ကိုးကြယ္တဲ့ ဓေလ့ဟာ အထက္ျမန္မာျပည္၊
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ ဓေလ့တစ္ခုလို႔ သိရၿပီး၊ မိဘေျခရာ
ႏွစ္စံုလံုးကိုလည္း ကိုးကြယ္လို႔ရေၾကာင္း၊ အမိမရွိသူမ်ားလည္း
အဖေျခရာကို ယူကာ ကိုးကြယ္လို႔ ရႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဒီလို
ကိုးကြယ္ျခင္းျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား တိုးတက္ေအာင္ျမင္ကာ၊
အႏၱရာယ္ကင္း၊ ေဘးရွင္းေစေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့
တျခား ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္လည္း အခုလိုပဲ ေဆာင္ထားတာကို သိရပါတယ္။
ကၽြန္မကေတာ့ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ မိဘႏွစ္ပါးကို
ေလးစားခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွတဲ့ သားသမီးမ်ားရဲ႕ အသက္ (၇၀)ေက်ာ္
မိဘႏွစ္ပါးထံမွ ေျခရာခံယူတဲ့ ပြဲေလးကို အနီးကပ္
ႀကံဳေတြ႔ခြင့္ရလိုက္ပါၿပီ။ ကာယကံရွင္ေတြမေျပာႏွင့္၊ ကၽြန္မပင္
စိတ္ထဲ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ စိတ္ေတြ တအိအိနဲ႔
ပီတိျဖစ္ေနရပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ ဖခင္ႀကီးဆီမွလည္း အခုလို ေျခရာေတာင္းယူႏိုင္ဖို႔
ေမာင္ေလးကို အျမန္ေျပာရပါဦးမည္။
ယူဇနာ ႏွစ္သိန္းေလးေသာင္းအထုရွိေသာ
မဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္ မိဘေမတၱာႏွင့္ ႏွဳိင္းယွဥ္လိုက္ပါက
၀ါးရြက္တစ္ရြက္ငယ္မွ်သာ ရွိ၏။ အလြန္ က်ယ္၀န္းလွေသာ မဟာသမုဒၵရာသည္
မိဘေမတၱာႏွင့္ ႏွဳိင္းစာပါက မိုးေရ တစ္ေပါက္မွ်သာ ရွိပါ၏။ ယူဇနာ
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အျမင့္ေဆာင္ေသာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္သည္
မိဘေမတၱာႏွင့္ ႏွဳိင္းစာပါက ႏြားခ်ဳိသာသာ ရွိပါသည္။
အလြန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ၊ အတိုင္းမရွိေသာ စႀကာ၀ဠာ၏ အ၀သည္ မိဘ၏ေမတၱာႏွင့္
ႏွဳိင္းစာပါက အပ္နဖား ပမာဏမွ်သာ ရွိေပသည္။
(မာတုေပါသကသုတ္မွ ျမတ္စြာဘုရား၏
ျမြက္ဆိုခ်က္)
ကိုးကား – ဆရာခ်စ္စံ၀င္း၏
အေမ့ေျခရာ
မႏွစ္က အေမမ်ားေန႔မွာ တင္ခဲ့တဲ့ ပို႔စ္အေဟာင္းေလးပါ။
ဆႏၵနဲ႔ဘ၀ တစ္ထပ္ထဲ က်ၾကပါေစ။
ကူးယူတင္ျပပါသည္။
မူရင္း= အႏိႈင္းမဲ့ေျခရာႏွစ္စံု
မိဘတို႔၏ အႏိႈင္းမဲ့ေျခရာႏွစ္စံု ကိုျမတ္နိုးစြာ ရယူနိုင္ၾကပါေစ........
ေလးစားစြာျဖင့္ .... ေမာင္ျမင့္
No comments:
Post a Comment