စာေရးဆရာမ ပုညခင္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း

စာေရးဆရာသက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္ ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ စာေရး ဆရာမ ပုညခင္က ‘‘အထက္တန္းစားေရ’’ဟု အမည္ေပးထားေသာ ၀တၳဳကိုၿပီးခဲ့သည့္ရက္ပိုင္းတြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ အခ်စ္ရသ သီးသန္႔လံုးခ်င္းမ်ားကို တစိုက္မတ္မတ္ေရးသားခဲ့သည့္ ဆရာမပုညခင္သည္ ယခုစာအုပ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အခြင့္အေရးကို အဓိကအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုအေနျဖင့္ ‘‘အထက္တန္းစားေရ’’ကို ဇာတ္အိမ္တည္ေရးဖဲြ႕ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးစာဖတ္ပရိသတ္အမ်ားစု အားေပးမႈ ရရွိေနၿပီး ၎၏၀တၳဳမ်ားကို ႐ုိက္ကူးသည့္ ႐ုပ္ရွင္မ်ားမွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈရရွိေနကာ လက္ရွိ႐ံုတင္ျပသေနေသာ ‘‘ကြၽန္မက ႏွင္းဆီပါေမာင္’’ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ရသည္အထိ ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးဆရာမ ပုညခင္ကို လက္ရွိစာေပေလာက၏ အေၾကာင္းအရာမ်ားအပါအ၀င္ ၎၏ စာေရးဆရာ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈတို႔ကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။

‘‘ကြၽန္မကႏွင္းဆီပါေမာင္’’မ တုိင္ခင္ကတည္းက အစ္မ၀တၳဳ ေတြကို ျပန္႐ိုက္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတြက အရမ္းေအာင္ျမင္ၿပီး ဇာတ္ေဆာင္ ေတြဆိုရင္လည္း အကယ္ဒမီရခဲ့ တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္၀တၳဳနဲ႔ပတ္ သက္ရင္ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေတာ့ အခ်စ္၀တၳဳ ဆိုတဲ့အျမင္နဲ႔ အစ္မ တုိ႔အေပၚ ေ၀ဖန္မႈေတြအေပၚမွာ ဘယ္လို တံု႔ျပန္ေျပာၾကားလိုပါသလဲ။

တခ်ိဳ႕စာအုပ္ဖတ္တဲ့ပရိသတ္ မဟုတ္ဘဲ နာမည္ကိုေတာ့သိတယ္။ စာအုပ္ကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုလူ မ်ိဳးေတြက ကြၽန္မတို႔ေရးတဲ့၀တၳဳကို အေပ်ာ္ဖတ္ဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္ ၾကတယ္။ သူဘာကိုေရးတယ္၊ သူ႔ ရဲ႕အေရးအသားကဘယ္လို၊သူ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚက ဘယ္လို၊ သူ႔ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္က ဘယ္လိုေရးတယ္ ဆိုတာ နားမလည္ေတာ့ သိမ္းက်ံဳး ၿပီး အေပါစားစာေပပါ၊ အေပ်ာ္ ဖတ္စာေပပါဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္ ၾကသူေတြလည္းရွိတယ္။ တကယ္ စာဖတ္တဲ့သူဆိုရင္ သိလိမ့္မယ္။ ကြၽန္မပရိသတ္က ကြၽန္မကုိတန္ ဖိုးထားေနသေရြ႕ ဒါေတြကို တုန္ လႈပ္စရာမလိုဘူး။ ကြၽန္မကအခ်စ္ ၀တၳဳေရးတယ္ဆိုေပမယ့္ လူငယ္ ေတြကို လမ္းမွားေရာက္ေအာင္ မ လုပ္ဘူး။ အခ်စ္ဆိုေပမယ့္လည္း ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြရဲ႕ ဘ၀႐ုန္းကန္မႈ ေတြ၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ေတြ၊ ဘ၀ထဲမွာလက္ေတြ႕ျဖစ္ေန တဲ့ ဒႆနေတြ ေခတ္အေျခအေန ေတြ ဒါေတြကိုထင္ဟပ္ၿပီး ဦးတည္ ခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လူငယ္ေတြ ကို ရသ၀တၳဳဖတ္ရင္း တစ္စံုတစ္ ရာအက်ိဳးရပါေစဆိုၿပီး စိတ္ရင္း ေစတနာနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ အထိ ပရိသတ္က ခ်စ္ခင္အားေပး ေနသလို ရပ္တည္ေနႏုိင္ေသးတယ္လို႔ထင္တယ္။

ရသစာဖတ္သူေတြရဲ႕ ရင္ထဲေရာက္ ဖို႔အတြက္ အခ်စ္၀တၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္ဖန္တီးေလ့ရွိပါ သလဲ။

ရသစာေပမွာ စိတ္ခံစားမႈက အဓိကက်တယ္။ အတတ္ပညာ ရယ္၊ အႏုပညာရယ္ႏွစ္ခုရွိတယ္။ အတတ္ပညာက ၀တၳဳတို စ၊ လယ္၊ ဆံုး ဘယ္လိုညီၫြတ္ေအာင္ေရးမ လဲေပ့ါ။ ၀တၳဳေရးတဲ့အတတ္ပညာ က ေလ့လာလို႔ရတဲ့အပိုင္းေပမယ့္ ေလ့လာလို႔မရတာက ကိုယ့္ရဲ႕ အ ႏုပညာစိတ္။ အဲဒါက စိတ္ခံစား ခ်က္ဆိုေတာ့ သင္ယူလို႔လည္းမရ ဘူး။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ရင္းေစတနာက တမင္ေဖာ္ျပ စရာမလိုဘဲ ေရးတဲ့၀တၳဳထဲမွာပါ သြားတယ္။ မျမင္ရဘူး။ ေစတနာ ကို ဘယ္လိုထည့္လိုက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရေပမယ့္ ဖတ္တဲ့သူက ေတာ့ခံစားလို႔ရတယ္။ အဲဒါက လုပ္ယူလို႔မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ ရသ၀တၳဳေတြမွာ အတတ္ပညာ တစ္ခုကို အားျပဳလို႔မရဘူး။ အႏု ပညာလည္းပါရမယ္။ တစ္ခါတ ေလ စိတ္ခံစားခ်က္မပါဘဲေရးရင္ ဖတ္တဲ့သူကလည္း ဘာမွခံစားရ မွာမဟုတ္ဘူး။ အခု ကြၽန္မေရး ထားတဲ့ ‘‘အထက္တန္းစားေရ’’ က ၀တၳဳဇာတ္သိမ္းမွာမ်က္ရည္က် ရတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆုိေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ အဲဒီ ၀တၳဳ ဇာတ္သိမ္းေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကက္သီးျဖာၿပီး မ်က္ရည္က်ခဲ့ဖူး တယ္။

စာေရးဆရာသက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္ ေတာင္ ရွိသြားၿပီဆိုေတာ့ အစ္မရဲ႕ စာေရးသားမႈအတြက္ ၀မ္းစာကို ဘယ္လိုျဖည့္ပါသလဲ။

တခ်ိဳ႕စာေရးသူေတြ ေတြ႕ဖူး တယ္။ စာမဖတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးဆို တာမ်ိဳး၊ စာေရးတဲ့သူတစ္ေယာက္ က စာမဖတ္လို႔မရဘူး။ စာမဖတ္ တဲ့အခ်ိန္ၾကာလာေလ သူ႔အတြက္ မေကာင္းဘူး။ လူဆိုတာကုန္ေခ်ာ ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ကုန္ၾကမ္းလိုအပ္ တယ္။ ကုန္ၾကမ္းထည့္ႏုိင္ဖို႔အ တြက္က စာဖတ္ဖို႔လိုအပ္သလိုသီ ခ်င္းနားေထာင္တာမ်ိဳး၊ ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္တာမ်ိဳး အႏုပညာခံစားဖို႔ လည္း လိုအပ္တယ္။ ေနာက္တစ္ ခုက ေခတ္နဲ႔အညီျဖစ္ေနတာကို သိဖို႔လည္းလုိအပ္တယ္။ ဒီမွာဘာ ေတြေခတ္စားလဲ၊ ကမၻာမွာဘာ ေခတ္စားလဲဆိုတာကိုသိမွ ေခတ္ နဲ႔အညီေတြးေခၚႏုိင္မယ္။ အဲဒါ ေၾကာင့္ Information ေတြကိုအၿမဲ စုေဆာင္းရတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က ခရီးထြက္ရတယ္။ ေနရာေဒသ အသီးသီးကိုေရာက္တယ္။ လူမ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေတြ႕တယ္။ ခရီးထြက္ ရင္း ေတြ႕ရတဲ့ ႐ႈခင္းေတြေရေျမ ေတာေတာင္ သဘာ၀ေတြက လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အႏုပညာစိတ္ကို လံႈ႔ေဆာ္ႏိုင္တယ္။ ၀တၳဳတစ္အုပ္ ေရးဖို႔ ကိုယ့္စိတ္ကိုလံႈ႔ေဆာ္ေပး မယ့္အရာေတြရွိမွျဖစ္မွာဆိုေတာ့ အဲဒါေတြကို အၿမဲတမ္းမျပတ္ ျဖည့္ဆည္းေပးရတယ္။

အခု‘‘အထက္တန္းစားေရ’’ ၀တၳဳမွာ ႏုိင္ငံေရး ေနာက္ခံအေၾကာင္းေလးေတြပါ တာေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာျပေပးပါဦး။

အမွန္ေတာ့ ဒီစာအုပ္မ်ိဳးကို ေျပာင္းလဲလာတဲ့ေခတ္အေျခအ ေနေၾကာင့္သာ ထုတ္ေ၀ႏုိင္ခဲ့တာ ပါ။ အရင္ေခတ္ကဆို စာေပစိစစ္ ေရးမွာတင္ အပယ္ခံရႏိုင္တဲ့ ၀တၳဳ မ်ိဳးပါ။ ဒီစာအုပ္မွာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္ သက္တာ တခ်ိဳ႕ပါပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ အစိုးရကိုအပ်က္သေဘာေ၀ဖန္ ပုတ္ခတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မခံယူတဲ့ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ ထစ္ခနဲရွိ အစိုးရကိုပဲအျပစ္တင္ ပုတ္ခတ္လိုက္မယ္ဆုိတာမ်ိဳးမ ဟုတ္ဘဲ ကိုုယ္တုိင္လည္းစည္း ကမ္းရွိၿပီး တာ၀န္သိတဲ့ႏုိင္ငံသား ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို ဆင္ျခင္သိျမင္လာ ခဲ့ရင္လည္း အျပဳသေဘာေဆာင္ ၿပီး ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသင့္တာမ်ိဳး ပါ။ ႏုိင္ငံေရးအမည္ခံတခ်ိဳ႕႐ုပ္ရွင္ ၀တၳဳေတြကိုေလ့လာၾကည့္တဲ့အ ခါ ႏုိင္ငံေရးကိုလည္း ေသခ်ာမသံုး သပ္တတ္၊ ဥပေဒအေၾကာင္းလည္း ေသခ်ာနားလည္ေအာင္မႀကိဳးစား ဘဲ အစိုးရကိုဆဲေပးလိုက္ရင္ရႏုိင္ တဲ့ လူၿပိန္းလက္ခုပ္သံကို ေမွ်ာ္ကိုး ၿပီး ဖန္တီးၾကတဲ့အခါ အႏုပညာ လည္း အားနည္းသြားသလိုအခ်က္ အလက္လည္းမခိုင္မာလို႔ ပရိသတ္ အေပၚမွာ ဘာမွထိထိေရာက္ ေရာက္ၾသဇာမသက္ေရာက္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကြၽန္မက ဟိုအ ရင္အခ်ိန္ေတြကတည္းက တစ္ေန႔ မွာ အႏုပညာေျမာက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး နဲ႔ ပတ္သက္စပ္ဆုိင္မယ့္ ၀တၳဳမ်ိဳး ေရးမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ကူးရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒဆိုင္ရာေတြနဲ႔ သ တင္းအခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕ကို ႀကိဳ တင္စုေဆာင္းထားခဲ့ၿပီး ေရးျဖစ္ခဲ့ တဲ့၀တၳဳျဖစ္ပါတယ္။

အရြယ္မေရာက္ခင္ အဓမၼျပဳ က်င့္ခံခဲ့ရတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကိုအေျခခံၿပီး ႐ုပ္ ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္တင္ဆက္ သူ လူငယ္တစ္ဦးရယ္၊ လႊတ္ ေတာ္အမတ္ရယ္၊ အမတ္ရဲ႕သား ရယ္၊ ဒီဇာတ္ေကာင္ေတြကို ဖန္ တီးေရးဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ မတူညီတဲ့ ဘ၀ေတြထဲက လူငယ္ေတြရဲ႕ အ ခ်စ္ကို ဥပေဒအခ်က္အလက္တ ခ်ိဳ႕ကို ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနတခ်ိဳ႕ နဲ႔ ေပါင္းစပ္ေရးခဲ့တာပါ။ ၂၀၁၀ မတုိင္မီ ေခတ္အေျခအေနက စ လာၿပီး လက္ရွိေခတ္အထိ ဆြဲေခၚ ၿပီးေရးျဖစ္တဲ့၀တၳဳေလး။ ကြၽန္မ အတြက္လည္း ထူးျခားတယ္။ ဖတ္ၿပီးတဲ့ပရိသတ္ေတြကလည္း ထူးျခားတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳခံ ရတဲ့ ၀တၳဳပါ။

သုတရသပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခ်စ္ပဲျဖစ္ ျဖစ္ စာေပအမ်ိဳးအစားေတြ အသီး သီးရွိေပမယ့္ စာေရးသားမယ့္ မ်ိဳး ဆက္သစ္ေတြကေတာ့ အရင္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္နည္းပါး သြားတယ္။ ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈကို ထင္ဟပ္တဲ့စာေရးသူမ်ိဳးဆက္ရွား ပါးတယ္ဆိုတဲ့အေပၚ အစ္မဘယ္ လိုျပန္လည္ ေဆြးေႏြးလိုပါသလဲ။

ကြၽန္မကေတာ့ စာေရးတဲ့မ်ိဳး ဆက္သစ္ေတြ အမ်ားႀကီးေပၚ ေပါက္လာေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေနမွာ အထူးသ ျဖင့္ ရသစာေပမွာမ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြမ်ားႀကီးေပၚထြက္လာတာမ်ိဳး မေတြ႕ဘူး။ ရွိေတာ့ရွိတယ္။ မ်ား ေသာအားျဖင့္ ၀တၳဳကိုေရးတယ္။ ရသစာေပကို ေသေသခ်ာခ်ာက် က်နန တစိုက္မတ္မတ္နဲ႔ ပေရာ္ ဖက္ရွင္နယ္က်က် လုပ္တဲ့လူသိပ္ မရွိဘူး။ အဲဒါကလည္း ေခတ္္အ ေျခအေနေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေခတ္အေျခအေနမွာ စာဖတ္တဲ့ အင္အားနည္းလာတာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို စာေရးတဲ့အလုပ္တစ္ ခုတည္းေၾကာင့္ မရပ္တည္ႏုိင္ တာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ကိုယ္ တုိင္က စာဖတ္တဲ့အားနည္းလာၿပီး ရသာဖန္တီးဖို႔စိတ္ခံစားမႈလည္း မ ေပၚေပါက္တာေၾကာင့္ စာေရးတဲ့ ဘက္ကို မေရာက္တာလည္းျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အခုေတြ႕ေန ရတာက သုတစာေပေတြပဲအ ထြက္မ်ားၿပီး ရသစာေပကို ဖတ္ တဲ့သူလည္းနည္းလာတယ္လို႔ထင္ တယ္။

အခုေခတ္မွာ အင္တာနက္အြန္ လိုင္းေတြ၊ လူမႈကြန္ရက္ေတြမွာ လူငယ္ေတြသာမက လူႀကီး၊လူ လတ္ပိုင္းေတြ အခ်ိန္ေတြအေတာ္ ေပးသံုးစြဲေနၾကတယ္။အစ္မကိုယ္ တုိင္လည္း လူမႈကြန္ရက္သံုးစြဲသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္ကုိေတာ့ မထိခိုက္ေအာင္ ပံုမွန္အလုပ္လုပ္ႏုိင္တာေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့အင္တာနက္သံုး ရင္း အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားတဲ့သူေတြကို အႀကံျပဳခ်က္ေပးပါဦး။

ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သံုးတဲ့လူရဲ႕ ယူ တတ္မႈအေပၚမူတည္တယ္။ကိုယ့္ ရဲ႕အခ်ိန္ကို Management လုပ္ ႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ဒီထဲမွာေမ်ာ သြားတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာက ကိုယ့္အတြက္အက်ိဳးရွိတာရွိသလို အက်ိဳးမရွိတာေတြလည္းရွိေတာ့ အက်ိဳးရွိတာ၊ မရွိတာကိုေတာ့ ခြဲ ျခားၿပီးသိရမွာေပါ့။ ကြၽန္မအတြက္ အက်ိဳးရွိတာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဖ့စ္ဘြတ္္ခ္မွာေတြ႕ရတယ္။ လူ ေတြရဲ႕ စ႐ိုက္သဘာ၀ သေဘာ ထားေတြကို သိရသလို သတင္း ေတြကိုလည္း သိရတယ္။ ေနာက္ ၿပီးေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ကတစ္ဆင့္ ျပင္ပ ဆက္သြယ္ေရးလည္းလုပ္ႏုိင္ တယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္္ခ္က ကြၽန္မအ တြက္ ကုန္ၾကမ္းရယူစရာေနရာ တစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္။ စာေရးတာ က တစ္ေယာက္တည္းေရးရတာ မ်ားေပမယ့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္သံုးရင္း ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ထိေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဒီမွာ ခ်က္တင္၀င္ ၾကတယ္။ ဂိမ္းေဆာ့ၾကတယ္။ တ ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဒီအေပၚမွာ အ မုန္းပြားၾကတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကိုေရာက္တာ ေပါ့။ အဓိကက အသံုးခ်တတ္ဖို႔လိုတယ္။

အခုခ်ိန္ထိ အားေပးေနတဲ့ ပရိ သတ္ေတြအတြက္ စကားလက္ ေဆာင္ေလး ေျပာေပးပါဦး။

ကြၽန္မရဲ႕၀တၳဳကို ႐ုပ္ရွင္အ ျဖစ္ အားေပးတာကို ေက်းဇူးေတာ့ တင္ပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္အျဖစ္ေအာင္ ျမင္တာကေတာ့ ကြၽန္မတစ္ ေယာက္တည္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုး Team Work အေနနဲ႔လုပ္လို႔ ေအာင္ျမင္တာ။ ကြၽန္မတစ္ ေယာက္တည္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈက ေတာ့ ၀တၳဳေရးၿပီး ၀တၳဳထြက္တာ။ ဒါေၾကာင့္ စာေပမွာၾကာရွည္တည္ တံ့ႏုိင္ၿပီး စာအုပ္ေတြ အၿမဲတမ္း ထြက္ေနဖို႔ စာဖတ္ပရိသတ္က အားေပးေနဖို႔ က အေရးႀကီးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အၿမဲႀကိဳးစားၿပီးေရး ေနပါတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
https://www.facebook.com/royalheromedia/photos/a.452811328083074.110728.45279366