အဘိဓမၼာဟူသည္ အလြန္သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေသာဓမၼ၊
လူတို႔ဌာနမွာ စားေရး၊ အိပ္ေရး၊ ကိုယ္လက္သန္႔ရွင္းေရး စသည့္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားသည္ အလုပ္တိုင္း၌ ၀င္ေရာက္ဟန္႔တားေလ႔ရွိသည္။ အလုပ္တစ္ခု၌ စိတ္ကူးစူးစိုက္ေနခိုက္ ကိုယ္ခႏၶာပင္ပန္းျခင္း၊ အေလး အေပါ့ သြားလိုျခင္း၊ အစာေရစာ ဆာေလာင္ျခင္း စသည္တို႔က ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ေသာေၾကာ
က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရျခင္း ေညာင္းညာပင္ပန္းျခင္းလည္း မရွိေသာ ထိုနတ္မ်ားမွာ (၁၅)မိနစ္မွာ(သူတို႔အခ်ိန္ျ
အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ျမတ္ဗုဒၶထံမွ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ နာၾကားခဲ႔ရေသာ အဘိဓမၼာကုိ သူ၏တပည့္ ရဟန္းငါးရာတို႔အား မက်ဥ္းမက်ယ္ ျပန္ေဟာခဲ႔ေလသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ အဘိဓမၼာကို အရွင္သာရိပုတၱရာထံမွာ သင္ယူၾကေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶတာ၀တႎသာသို႔ တက္ႂကြသြားေသာေန႔ကမွ ရွင္သာရိပုတၱရာထံမွာ ရဟန္းျပဳၾကေသာ ရဟန္းသစ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ သရက္ျဖဴပင္ရင္းက တန္ခိုးျပာဋိဟာပြဲကို ၾကည္ညိဳၾကေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား(၅၀၀) တို႔သည္ ထိုေန႔(၀ါဆိုလျပည့္)မွာပင္ ရဟန္းျပဳၾက ထိုေနာင္ တစ္ေန႔မွာပင္ အဘိဓမၼာ ကို နာၾကားၾကရေလသည္။ ထုိ အဘိဓမၼာတရားသည္ပင္ ထိုရဟန္းတို႔အတြက္ ၀ိပႆနာ ျဖစ္ရေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုႏွစ္၀ါတြင္းမွာပင္ ထိုရဟန္း(၅၀၀)တို႔သည္ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကၿပီး ထို၀ါ (ျမတ္ဗုဒၶခုႏွစ္၀ါေျမာက္) ကၽြတ္မွာပင္ ထိုရဟန္းမ်ား အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္း ေဆာင္တို႔ (အာဘိဓမၼိက သတၱပကရဏိက) ျဖစ္ခဲ႔ၾကေလသည္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဓမၼ အားလံုးတို႔ကို ေရွးဦးစြာ စုေပါင္းသိမ္းက်ံဳး၍ျပသည္။ ထို႔ေနာင္ အေသးစိတ္ ခြဲျခမ္းေ၀ဖန္၍ျပသည္။ တစ္ဖန္ ဓာတ္ခြဲ၍ျပသည္။
သိမ္းက်ံဳး၍ ခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ထားေသာ ထိုဓမၼအေသးစိတ္ကို ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ယွဥ္စပ္သတ္မွတ
၀ိပႆနာဟူသည္ အထူးထူးေသာနည္းတို႔ျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တို႔၏ ပကတိ၊ သဘာ၀၊ နိယာမ၊ ကာရဏ၊ နိႆတၱ၊ အနတၱ၊ ပရမတၳ တို႔ကို ႐ႈ၍၊ စူးစမ္း၍၊ ထြင္းေဖာက္၍ သစၥာႏွင့္ သႏၱိကို ရွာေဖြေသာစနစ္၊ နည္းပညာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္၏ သဘာ၀ ႐ုပ္ႏွင့္႐ုပ္ျခင္း အျပန္အလွန္ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ ေက်းဇူးျပဳပံု၊ နာမ္၏ သဘာ၀ နာမ္ႏွင့္နာမ္ျခင္း အျပန္အလွန္ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ ေက်းဇူးျပဳပံုတို႔ကို ဉာျဖစ္စဥ္ ဆယ္မ်ိဳးမွာ ျပထားသည့္အတိုင္း သန္႔စင္ပံုခုႏွစ္မ်ိဳးတိုးတ
အနိမ္႔ဆံုးအားျဖင့္ ဆိုရပါလွ်င္ နာမ္႐ုပ္မသိလွ်င္ ၀ိပႆနာမျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဘိဓမၼာႏွင့္ ၀ိပႆနာခြဲ၍ မရေၾကာင္း ေသခ်ာလွပါသည္။ နာမ္႐ုပ္ႏွစ္ပါးသည္ အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ကံသာ အေၾကာင္းရင္း ရွိေၾကာင္း၊ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု အာဟာရသာ အေထာက္အပံ႔ရွိေၾကာင္း ေကာင္းစြာေဖာ္ျပသည့္ အဘိဓမၼာပါမွ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ အပိုင္ရ၊ ကခၤါ၀ိတရဏ ၀ိသုဒၶိျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးတို႔ကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္တို႔က ေကာင္းစြာ ေထာက္ျပခဲ႔ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀ိပႆနာႏွင့္ အဘိဓမၼာခြဲျခားမရသည့္ အညမညပစၥည္း စင္စစ္ဧကန္ ျဖစ္သျဖင့္ ၀ိပႆနာေယာဂီ တို႔ လူ႔ဘ၀ကို ေလ႔လာသည့္နည္းပညာျဖစ္သည့္ အဘိဓမၼာကို လက္မလႊတ္သင့္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။
( - သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဉာဏိႆရ ေရးသားခဲ႔ေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ျပန္လည္ ေရးသား ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။- )
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1401976120095696&set=a.137698829592781