အရက္ျဖတ္ရန္ သိထားရမည့္ အခ်က္အလက္မ်ား

အရက္စြဲျခင္းမွာ ျပင္းထန္ေသာ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အျခားျပင္းထန္ေသာေရာဂါမ်ားကဲ့သို႔ပင္ မကုသဘဲ ထားပါက ျပင္းထန္ေသာ၊ အ သက္အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာမ်ားရွိလာႏိုင္ သည္။

ကံေကာင္းသည္မွာ အရက္စြဲျခင္းအတြက္ အစြမ္းထက္သည့္ ကုသေရးစီမံကိန္းမ်ားရွိၿပီး အစီအစဥ္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုတြင္ ပါဝင္ ေသာ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ား ကြဲျပားမႈရွိေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မ်ားမွာ စီမံကိန္းအားလံုးတြင္ ပါဝင္ေနသည္။
အရက္ျဖတ္ရန္ႀကိဳးပမ္းျခင္းမွာ အရက္စြဲေနျခင္းကို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရန္ အေရးႀကီးေသာ ပဏာမေျခလွမ္းျဖစ္သည္။ အရက္ျဖတ္ရာတြင္ ေဆးပညာအရ ႀကီးၾကပ္မႈကို ခံယူရေလ့ရွိၿပီး ယင္းအခ်ိန္ အတြင္း ဆရာဝန္မ်ားၫႊန္ၾကားသည့္ ေဆးဝါးမ်ားကို ေရာဂါလကၡဏာမ်ားထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရန္ ေသာက္သံုးရမည္ျဖစ္သည္။ လူနာတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းရွင္းမႈ ေသခ်ာေစေရး က်န္းမာေရးပညာရွင္မ်ားက ေစာင့္ၾကည့္မည္ျဖစ္ကာ ေဆးဝါးမ်ားအျပင္ အရက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ကုသမႈတို႔ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဗဟုသုတမ်ားကို ပညာေပးေလ့ရွိသည္။

အရက္ျဖတ္ရန္ ႀကိဳးစားရာတြင္ ႀကံဳေတြ႕ရမည့္ ေရာဂါလကၡ ဏာမ်ားမွာ အႏၲရာယ္ရွိႏုိင္သျဖင့္ အရက္စြဲေနသူအဖို႔ အရက္ျဖတ္ ရန္ ေဆးဝါးမ်ားအသံုးျပဳေရး လိုအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းလကၡဏာ မ်ားတြင္ ေဇာေခြၽးျပန္ျခင္း၊ မူးေမာ္ျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ျခင္း၊ စိုးရိမ္စိိတ္ႀကီးျခင္း၊ စိတ္တိုတတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးအေပၚ သံသယစိတ္ႀကီးျခင္း၊ စိတ္ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ျခင္းႏွင့္ တက္ျခင္း စေသာလကၡဏာမ်ားပါဝင္သည္။

သို႔ေသာ္ အရက္စြဲေနသူသည္ ယင္းလကၡဏာမ်ားအားလံုး ျပသေလ့မရွိဘဲ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားမွာ အတန္အသင့္မွေန၍ ျပင္းထန္ေလ့ရွိသည္။
အစဥ္သျဖင့္ အရက္ျဖတ္လွ်င္ ေဆး႐ံုတက္၍ ျဖတ္ရေလ့ရွိၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအစီအစဥ္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။

ေနအိမ္တြင္ အရက္ျဖတ္ေသာ အစီအစဥ္မ်ားမွာ ေဆး႐ံု၌ အရက္ျဖတ္ျခင္းထက္ ပိုၾကာရွည္ေလ့ရွိသည္။
—Ref: WebMed

http://www.7daydaily.com/story/49257

ဗလၾကီးခ်င္တာေၾကာင့္ ဆီနဲ႔အယ္ကိုေဟာ ထုိးထည့္ခဲ့သူ

 
ပံုမွာျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ အသက္ ၂၆ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသားဟာ ဘရာဇီးႏိုင္ငံက Romario Dos Santos Alves လို႔ အမည္ရတဲ့ အမ်ိဳးသား ျဖစ္ျပီး ဗလၾကီးခ်င္တာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းထဲကို အယ္ကိုေဟာနဲ႔ ဆီကိုထုိးထည့္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိန္တုန္းက လံုျခံဳေရးအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ျပီး ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဗလသမား ျဖစ္ဖို႔ တစ္ဖက္ကေနလည္း ေလ့က်င့္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ေနခ်ိန္ မိတ္ေဆြမ်ားတိုက္တြန္းတဲ့ ေဆးတစ္မ်ိဳးကို စတင္ ထုိးျပီး ယင္းေဆးဟာ ဆီနဲ႔ အယ္ကုိေဟာ ဓာတ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ စတင္ထုိးျပီး သံုးႏွစ္အၾကာမွာပဲ ယခုလုိ ျဖစ္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ျဖစ္သြားေပမယ့္ အစပိုင္းမွာ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားကို ၾကံဳေတြ႔ရပါတယ္။

 ေက်ာက္ကပ္ကိုလည္း ထိခိုက္ျပီး စိတ္ဓာတ္လည္း က်ဆင္းေစခဲ့ ပါတယ္။ ဆရာကို ျပတဲ့အခါမွာလည္း လက္ထဲမွာ ေက်ာက္ခဲမ်ား ျဖစ္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ လက္ကို ျဖတ္ထုတ္မွ ရမယ္လို႔ ေျပာတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ ဇနီးနဲ႔ ကေလးမွာ ဝမ္းနည္းခဲ့ရ ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ဟာ ျဖတ္စရာမလိုေၾကာင္း ေက်ာက္ခဲေတြသာ ထုတ္ရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ ပါတယ္။ 

ယခုေတာ့ သူဟာ ယင္းလက္နဲ႔ပဲ ကာယဗလေမာင္ ျပိဳင္ပြဲဝင္ရေအာင္ ၾကိဳးစားေလ့က်င့္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ယင္းေဆးကိုထုိးျခင္းဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ ဆုိးက်ိဳးရွိျပီး သူ႔အေနနဲ႔ အနာဂတ္မွာလည္း အျခား က်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ား ရင္ဆိုင္ရဖြယ္ရွိေၾကာင္း ဆုိပါတယ္။
.
Ref: dailymail
ေအာင္ခမ္း (ရိုးရာေလး)
 https://www.facebook.com/YoYarLay/posts/971476512895601
 

 https://www.facebook.com/YoYarLay/posts/971476512895601

ႏႈတ္ခမ္းကဲြ၊ အာေခါင္ကဲြကေလးငယ္မ်ားအား ေရႊဗဟုိေဆး႐ံုတြင္ အခမဲ့ ခဲြစိတ္ေပးမည္

ႏႈတ္ခမ္းကြဲ အာေခါင္ကြဲ ကေလးငယ္အား ခြဲစိတ္ေပးေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု − NewLook NewLife Facebook)

ေမြးရာပါႏႈတ္ခမ္းကဲြ၊ အာေခါင္ကဲြကေလးငယ္တစ္ရာေက်ာ္အား ေရႊဗဟုိေဆး႐ံုႀကီးရွိ ျပင္ပလူနာဌာနတြင္ လစဥ္ပံုမွန္ အခမဲ့ ခဲြစိတ္ကုသေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ုပ္သစ္ဘ၀သစ္ကုသုိလ္ျဖစ္ ခဲြစိတ္အဖဲြ႕မွ သတင္းရရွိသည္။

ေအာက္တိုဘာႏွင့္ ႏုိ၀င္ဘာတုိ႔တြင္ ေမြးရာပါႏႈတ္ခမ္းကဲြ၊ အာေခါင္ကဲြကေလးငယ္ တစ္ရာမွ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ခန္႔အထိ ခဲြစိတ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ုပ္သစ္ဘ၀သစ္ကုသုိလ္ျဖစ္ခဲြစိတ္အဖဲြ႕မွ မ်က္ႏွာ၊ ေမး႐ိုးႏွင့္ ခံတြင္းဆရာ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာသီဟျမင့္ေ၀က ေျပာသည္။
‘‘ရက္ေတြဘာေတြက သတ္မွတ္မထားပါဘူး။ လာသေလာက္ကို ခဲြေပးမွာပါ။ တစ္ရက္တည္းကို ဆယ္ဦးလာျပလို႔ ေသြးစစ္ေဆးၿပီး အဆင္ေျပရင္ တစ္ခါတည္းခဲြေပးမွာပါ။ ေဆး႐ံုတက္ခ်ိန္ကေန ဆင္းတဲ့အခ်ိန္အထိ အခမဲ့ပါပဲ’’ဟု ၎က ေျပာသည္။

ေမြးရာပါႏႈတ္ခမ္းကဲြ၊ အာေခါင္ကဲြလူနာမ်ားအား သြားဘက္ဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသိုလ္မ်ားမွ မ်က္ႏွာ၊ ေမး႐ိုးႏွင့္ ခံတြင္းခဲြစိတ္ကုဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားက ကုသေပးမည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ေလးလမွစ၍ ႏႈတ္ခမ္းခဲြစိတ္ျပဳျပင္ေပးျခင္း၊ အသက္(၁၀)လမွ (၁)ႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ကေလးငယ္မ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ႏွာေခါင္း ခဲြစိတ္ျပဳျပင္ေပးျခင္း၊ အသက္(၇)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားအား ကဲြေနသည့္ သြားဖံုး႐ုိးအစား အ႐ိုးအစားထိုး ခဲြစိတ္ကုသေပးျခင္းတို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ ေမြးကင္းစအရြယ္မွ စနစ္တက်မွတ္တမ္းတင္ ကုသျခင္း၊ လူနာမိဘမ်ားအား ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြး လမ္းၫႊန္မႈေပးျခင္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေပးျခင္း၊ ေနာက္ဆက္တဲြက်န္းမာေရး ျပႆနာမ်ားျဖစ္ေသာ ႏုိ႔ေကာင္းစြာ မစို႔ႏုိင္ျခင္း၊ နားျပည္ယိုျခင္း၊ စကားမပီျခင္း၊ စိတ္အားငယ္ျခင္းႏွင့္ ခဲြစိတ္ကုသမႈခံယူၿပီးေသာ္လည္း စိတ္ေက်နပ္မႈမရွိေသာ လူနာမ်ားကို ျပဳျပင္ကုသေပးျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ရိွသည္။

ယင္းအဖဲြ႕ႏွင့္ ဆက္သြယ္လိုပါက ရန္ကုန္တိုင္း၊ တာေမြၿမိဳ႕နယ္ သမိန္ဗရမ္းလမ္း ေရႊဗဟိုေဆး႐ံု၊ ေျမညီထပ္ ႐ုပ္သစ္ဘ၀သစ္ ကုသုိလ္ျဖစ္ခဲြစိတ္အဖဲြ႕ Newlook NewLife ႐ံုးခန္း ဖုန္း ၀၉-၅၀၄၉၁၃၅ သို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္း စံုစမ္းႏုိင္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ခန႔္မွန္းေျခအားျဖင့္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေမြးရာပါ ႏႈတ္ခမ္္းကဲြ၊ အာေခါင္ကဲြကေလးငယ္ဦးေရမွာ ေျခာက္ေထာင္မွ ရွစ္ေထာင္ခန္႔အထိ ရွိေနၿပီး ၎တို႔အေနျဖင့္ ထိုကဲ့သို႔ေမြးဖြားလာျခင္းေၾကာင့္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္တြင္ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာခဲြျခားဆက္ဆံမႈမ်ားရွိေနေၾကာင္း သြားဘက္ဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသုိလ္မွ ေဆးပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္သည္။
 http://www.7daydaily.com/story/49120

ရႈဖြယ္စံုလင္ ေရႊသမင္တို႔ က်က္စားရာနယ္ေျမဆီသို႔

ေရႊဘုိၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္ေနသည္မွာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။ အလုပ္တာဝန္မ်ား ၿပီးျပတ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္လုိက္ရာ ည ၁ဝ နာရီခန္႔တြင္ ၿပီးစီးသြားသည္။ အလုပ္မ်ားၿပီးပါက နာမည္ေက်ာ္ ေရႊသမင္မ်ားက်က္စားရာ ခ်ပ္သင္းသဘာဝ ေဘးမဲ့ေတာသုိ႔သြားရန္ ႀကိဳတင္စိတ္ကူးထားသျဖင့္ ေနာက္ေန႔နံနက္ေစာေစာကားျဖင့္သြားမည္ဟု ေရႊဘုိသားကုိဝင္းျမင့္ ေျပာစကားေၾကာင့္ ဝမ္းသာသြားသည္။ ကမၻာေပၚ၌္ ရွားပါးေနၿပီျဖစ္ေသာ ေရႊသမင္မ်ားကုိ သဘာဝအတုိင္း ေလ့လာျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရေတာ့မည့္စိတ္ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။
ေရႊဘုိၿမိဳ႕မွ နံနက္ ၅ နာရီခန္႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေမာ္ေတာ္ ယာဥ္ျဖင့္ထြက္ခဲ့ရာ ကားအသြားအလာရွင္း သျဖင့္ ခရီးတြင္သည္။

အေအးဓာတ္ဝင္စျပဳေသာ ေဆာင္းနံနက္ခင္း မုိ႔လားမသိ ကားျပတင္းေပါက္မွ ဝင္ေရာက္လာသည့္ ေလကေအးစိမ့္ေနသည္။ ကား လမ္းေဘးဝဲယာတစ္ေလွ်ာက္ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္သူမ်ား၊ စပါးပင္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ လယ္ကြင္းမ်ားႏွင့္ ေက်းလက္ေနအိမ္မ်ားကုိ မျပတ္တမ္း ေတြ႕ျမင္လာ ရသည္။ နံနက္ ၁ဝ နာရီခန္႔တြင္ ခ်ပ္သင္းရြာ အေနာက္ဘက္ သုံးကီလုိမီတာအကြာတြင္ရွိေသာ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ေလသည္။

''ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာ'' ဟူသည့္ အနီေရာင္ ေအာက္ခံေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္ျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ သဘာဝက်စြာ လုိက္ေလ်ာ ညီေထြမႈရွိစြာ ေရးသားထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္က သစ္သားျပားေပၚတြင္ မပီဝုိးတဝါးျဖင့္ ေနရာယူ ထားသည္။ သစ္သားျပားအခ်ဳိ႕ေပၚ၌ သတိေပးစာတန္း မ်ားကုိလည္း ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆုံး ေျခခ်ခြင့္ရခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သြားလုိသည့္ ဆႏၵျပည့္ဝခဲ့ ၍လားမသိ တစ္ကုိယ္လုံး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးလ်က္ရွိသည္။

ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသည္ စစ္ကုိင္းတုိင္းေဒသႀကီး ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္အတြင္း တည္ရွိသည္။ ရန္ကုန္မွလာ လွ်င္ မႏၲေလးသုိ႔ မီးရထားျဖင့္လာေရာက္ကာ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ ေရႊဘုိၿမိဳ႕သုိ႔ ကားျဖင့္ လာေရာက္ၿပီး ေရႊဘုိမွ ခ်ပ္သင္း ေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ ကားျဖင့္ သြားေရာက္ေလ့လာႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္မွ ေရႊဘုိ-ခ်ပ္သင္းအထိ မုိင္ေပါင္း ၅၇၇ မုိင္ရွိၿပီး ေရႊဘုိၿမိဳ႕မွ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ မုိင္ ၈ဝ ခန္႔ကားေမာင္းလွ်င္ ေရာက္ရွိေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ ေရာက္ခ်ိန္သည္ ေနအတန္ ျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာရိပ္၊ ေတာင္ရိပ္တုိ႔ေၾကာင့္ အပူခ်ိန္မျပင္းထန္ေခ်။

ေရႊဘုိသားကုိဝင္းျမင့္က ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ မၾကာခဏေရာက္ရွိသူျဖစ္ရာ အဆင္ေျပေလသည္။ အခ်ဳိ႕ ေနရာမ်ားတြင္ လမ္းဟုပင္ ပီပီျပင္ျပင္မရွိသည့္ေနရာ မ်ားစြာ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ေအာက္ေျခရွင္းေသာ သစ္ပင္ မ်ားကုိလည္း ျမင္ေတြ႕ရသလုိ မုိးထိလြင့္ပ်ံေနေသာ အပင္မ်ားက ေနေျပာက္မထုိးေအာင္ ရွိေနေတာ့သည္။

ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာကုိ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္ၿပီး အက်ယ္အဝန္းမွာ ၁ဝ၃ ဒသမ ၅၅ စတုရန္း မုိင္ က်ယ္ဝန္းသည္ဟု သိရသည္။ ခရီးေဝးေသာ္လည္း ရွားပါးသမင္မ်ဳိးျဖစ္ေသာ ေရႊသမင္မ်ဳိးတုိ႔က ခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားကုိ ဆဲြေဆာင္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္ၿပီး ခရီးသြား မ်ားအတြက္ တန္ဖုိးရွိေသာျမင္ကြင္းမ်ားကုိ တုိက္႐ုိက္ ျမင္ေတြ႕ေလ့လာႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ခ်ပ္သင္း ေဘးမဲ့ေတာသုိ႔ေရာက္ ခ်ိန္တြင္ ျပည္တြင္း ျပည္ပခရီးသြား ဧည့္သည္အခ်ဳိ႕ကို ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ကင္မရာတခ်ိန္ခ်ိန္ ႏွင့္ ဓာတ္ပံုမွတ္တမ္း႐ိုက္ယူေန သည့္ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသြား မ်ားမွာ နံနက္ေစာေစာကပင္ ေရာက္ရွိလာေၾကာင္း၊ ေတာ႐ိုင္းတိရစၧာန္တို႔၏ နံနက္ခင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ာကို ျမင္ေတြ႕ေလ့လာလို၍ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

''ေရႊသမင္ေတြရွိတဲ့ ေနရာဘက္သြားရေအာင္'' ဟု ကိုဝင္းျမင့္က ေျပာသျဖင့္ လုိက္ပါသြားခဲ့သည္။ ေျမႀကီး လမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာခဲ့ရာ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားေပၚမွ ေက်းငွက္တို႔အသံကိုၾကားရသည္။ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ တစ္ပင္ႏွင့္တစ္ပင္ပ်ံသန္းကာ သဘာဝအတုိင္းလြတ္လပ္စြာ ေနထုိင္ၾကသည့္ ငွက္အခ်ဳိ႕ကိုေတြ႕ရသည္။ ဗ်ဳိင္းႏွင့္တူ ေသာ္လည္း အေမြးႏွင့္အေတာင္က အနက္ႏွင့္အျဖဴေရာစပ္ ထားၿပီး ႏႈတ္သီးကတိုတုတ္သျဖင့္ ငွက္အမ်ဳိးစားကိုခြဲျခား ၍မရ။ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာအတြင္း ငွက္မ်ဳိးစိတ္ေပါင္း ၁၅၈ မ်ဳိးခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

လူသံမၾကားရေသာ္လည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းသစ္ပင္ အုပ္စီမွ လြင့္ပ်ံလာေသာ ဥၾသသံကိုသဲ့သဲ့ၾကားရသည္။ မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူးကာလမွာပင္ ဥၾသသံကၾကား ေနရၿပီ။ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းေသာ ခ်ပ္သင္းေတာ အတြင္း ဥၾသသံေၾကာင့္ အလြမ္းစိတ္ဝင္ခ်င္သလိုပင္။ အပူပိုင္း သစ္ေတာမ်ားေပါက္ေရာက္ရာ ေနရာမ်ားတြင္ ဥၾသငွက္တို႔ရွိတတ္စၿမဲ။

''ဟိုမွာ... ဟိုမွာ .. ေရႊသမင္''ဟု ေလသံျဖင့္ ေျပာေသာ ကိုဝင္းျမင့္အသံေၾကာင့္ အေတြးရပ္သြား သည္။ သူညႊန္ျပရာသို႔ၾကည့္လုိက္ရာ ဦးခ်ဳိကားကားျဖင့္ ေရႊသမင္တစ္ေကာင္ကို ျမင္ေတြ႕လုိက္ရသည္။ သစ္ပင္မ်ားၾကားမွ ထုိးဆင္းလာေသာ ေနေရာင္ အစက္အေျပာက္မ်ားႏွင့္အတူ ေပ ၁ဝဝ ခန္႔အကြာတြင္ မတ္တတ္ရပ္ကာ ဟိုသည္ၾကည့္ေနေသာ ေရႊသမင္ကို အံ့ၾသစြာျမင္ေတြ႕ရသည္။
ခႏၡာကိုယ္အေမြးအေရာင္က ေရႊေရာင္စစ္စစ္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ၾကည့္လုိက္သည္ ႏွင့္ ေရႊသမင္မွန္း သိသာေနသည္။ ဦးေခါင္းထက္တြင္ ခ်ဳိဆိုင္ႏွစ္ခုက အခ်ဳိးအစားက်စြာ တည္ရွိေနၿပီး ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ မ်က္စိမွမခြာႏုိင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ ႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ သစ္ပင္မ်ားကို အကာကြယ္ယူၿပီး ေျမျပင္၌ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ေရႊသမင္၏ လႈပ္ရွားမႈကို အသံမထြက္ေစဘဲ အသာအယာ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေနမိသည္။

ကမၻာတြင္ ရွားပါးေနၿပီျဖစ္ေသာ ေရႊသမင္မ်ဳိးက ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ခုတည္း၌သာ အမ်ားဆံုးရွိေနသည္။ မ်ဳိးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္မည့္အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေန ရသည့္ ေရႊသမင္မ်ားကို ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာအတြင္း ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္မွာ အလြန္ေကာင္း မြန္ေသာ ေဆာင္ရြက္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားျဖစ္ေသာ ကေမၻာဒီးယား၊ ထိုင္း၊ လာအိုႏွင့္ အိႏၵိယတုိ႔တြင္ ေရႊသမင္အေကာင္ေရ အနည္းငယ္သာရွိေတာ့သည္။

ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာ၌ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က ေရဒီယို အခ်က္ျပစနစ္အျပင္ အျခားေခတ္မီနည္းစနစ္မ်ားျဖင့္ ေလ့လာမွတ္တမ္းတင္မႈအရ ေရႊသမင္ေကာင္ေရ ၃ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ အေကာင္ ေရ ၁၅ဝဝ ေက်ာ္သာရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ေဒသခံမ်ား၏ သတ္ျဖတ္မႈ၊ တရားမဝင္ အမဲလုိက္ မုဆိုးမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ေရႊသမင္အေကာင္ေရ မ်ားစြာ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းခဲ့ရသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ေလးလခန္႔ ကပင္ ေရႊသမင္တစ္ေကာင္ ကားတိုက္ခံရၿပီး ေသဆံုး ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္႐ႈခဲ့ရသည္ကို သတိရ မိသည္။

ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာဝန္းက်င္တြင္ ေက်းရြာေပါင္း ၂၅ ရြာခန္႔ရွိေနရာ အခ်ဳိ႕ေဒသခံမ်ားလက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေရႊသမင္မ်ား ေဘးအႏၲရာယ္ႀကံဳေတြ႕ေနရမႈကို ေလ်ာ့နည္းေစရန္ အသိပညာဗဟုသုတျဖန္႔ေဝျခင္း၊ ေဟာေျပာျခင္း တို႔ကို ေက်းရြာမ်ားအေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ္လည္း လုိက္နာမႈအားနည္းေနဆဲ ျဖစ္သည္။ လုိက္နာမႈအားနည္းရသည့္ အဓိကအခ်က္ မွာ စားဝတ္ေနေရးပင္ျဖစ္ၿပီး ေန႔စဥ္ဝင္ေငြနည္းပါး မႈပင္ျဖစ္သည္။

ေရႊသမင္ေနာက္တစ္ေကာင္ ထပ္ေရာက္လာ သျဖင့္ ေရွ႕သို႔တိုးၾကည့္လုိက္ရာ ႏွစ္ဦးသားထိခိုက္မိၿပီး ယိုင္လဲသြားသည့္အသံေၾကာင့္ ေရႊသမင္မ်ား ႐ုတ္ခနဲ ထြက္ေျပးသြားေတာ့သည္။
လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္း ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ ေရႊသမင္မ်ားကို ဟိုဟိုသည္သည္ လုိက္ရွာၾကည့္႐ႈေသာ္လည္း မေတြ႕ ေတာ့။

ႀကီးမားေသာ ဦးခ်ဳိမ်ားရွိေသာ္လည္း သမင္မ်ားက ေတာအုပ္အတြင္း လ်င္ျမန္စြာေျပးလႊားႏုိင္ေအာင္ သဘာဝ အသိÓဏ္က ျဖည့္ဆည္းေပးထားသလားမသိ။ သစ္ပင္ခ်ဳံႏြယ္မ်ားျဖင့္ ၿငိၿပီးေသဆံုးေသာ သမင္မ်ားက ရွားေလ သည္။ ေရႊသမင္မ်ားမွာ အျမင့္ ၁ ဒသမ ၅ မီတာရွိၿပီး အခ်ဳိ႕သက္တမ္း ႏွစ္ ၂ဝ ခန္႔ရွည္ေၾကာင္း သိရသည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရႊသမင္ၾကည့္သည့္ေနရာမွ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာအတြင္း စမ္းေခ်ာင္းလည္း စီးဆင္းလ်က္ရွိရာ အခ်ဳိ႕ခရီးသြားမ်ားက ေလွငယ္ျဖင့္ ေတာအတြင္း လိုက္လံၾကည့္႐ႈေလ့လာၾကသည္။

တျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္လာခဲ့ရာ ေအာက္ေျခရွင္းၿပီး ျမင့္မားစြာေပါက္ေရာက္ေနေသာ သစ္ပင္အခ်ဳိ႕ေတြ႕ျမင္ရသလို ေျမျပင္၌္ ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ားစြာ ရွင္သန္ေနသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။
ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာအတြင္း ေဆးဖက္ဝင္ အပင္မ်ဳိးစိတ္ေပါင္း ၇ဝ ေက်ာ္ရွိၿပီး အခ်ဳိ႕ ဂမုန္းမ်ဳိးစိတ္ဝင္အပင္မ်ားကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ရသည္။

အပင္မ်ားကို စိတ္ဝင္စားစြာ ၾကည့္႐ႈေနစဥ္မွာပင္ မလွမ္းမကမ္းရွိ သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚသို႔ ဖ်တ္ခနဲ ေျပးတက္ သြားေသာ ေတာေကာင္ငယ္တစ္ေကာင္ကုိ ရိပ္ခနဲေတြ႕လုိက္ရသျဖင့္ ရွာေဖြၾကည့္လိုက္ရာ ေတာေၾကာင္ တစ္ေကာင္ ျဖစ္ေနသည္။ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းမွတစ္ကုိင္းသို႔ လ်င္ျမန္သြက္လက္စြာ ခုန္ကူးသြားသည္မွာ စကၠန္႔ ပုိင္းအတြင္း ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ခ်ပ္သင္းေတာအတြင္း က်ားသစ္၊ ေတာဝက္၊ ေျမေခြး၊ ေတာေခြး စသည့္ မ်ဳိးစိတ္မ်ား၊ ကုန္းေရႏွစ္မ်ဳိးေနသတၱဝါမ်ဳိးစိတ္မ်ားစြာ ေနထုိင္က်က္စားေၾကာင္း သိရသည္။ 

တိရစၧာန္ မ်ဳိးစိတ္မ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္လိုအပ္ေနၿပီး သစ္ခြပန္းမ်ား၊ အပင္မ်ဳိးစိတ္မ်ားစြာအျပင္ ငွက္မ်ဳိးစိတ္ မ်ားကိုလည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ လုိအပ္လ်က္ရွိရာ ေဒသခံမ်ား ဝိုင္းဝန္းပူးေပါင္းမွသာ ရရွိမည္ျဖစ္သည္။

ေနက တျဖည္းျဖည္းျမင့္လာသည္။ ေရႊဘိုမွ မႏၲေလးအထိ ျပန္ရမည့္အခ်ိန္ကိုတြက္ၿပီး ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ ေတာအတြင္းမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ရွားပါးေနၿပီျဖစ္ေသာ ေရႊသမင္မ်ားရွိရာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ဝမ္းသာစရာေကာင္းေနသည္။
ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမည္မွာလည္း ေဒသခံမ်ားအပါအဝင္ အားလံုး၌ အသိရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ေရႊသမင္တို႔ က်က္စားရာ ခ်ပ္သင္းေဘးမဲ့ေတာက တျဖည္းျဖည္းေဝး၍ က်န္ခဲ့ၿပီ။ ။
သတင္းေဆာင္းပါး-ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေဆြ
ဓာတ္ပံု-ေမာင္ခ်စ္ၾကည္

https://www.facebook.com/mwdmedia/photos/a.280237205426758.63709.246194712164341/857910834326056/?type=3&theater 

မာရီလင္မြန္႐ိုးလိုလွခ်င္ရင္

မာရီလင္မြန္႐ိုးဆိုတဲ့နာမည္က ေဟာလိဝုဒ္က လူသိအမ်ားဆံုး ဆယ္လီေတြထဲမွာပါဝင္ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းျခင္း၊ ညႇိဳ႕အားျပင္းျပင္းဆြဲေဆာင္ႏုိင္ျခင္းနဲ႔ အၿမဲတမ္းေခ်ာေမာလွပေနျခင္း စတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ လူသိမ်ားခဲ့သူပါ။ သူ႔လိုမ်ိဳး လွပခ်င္သူေတြအတြက္ မာရီလင္မြန္႐ိုးလုပ္တဲ့ အလွအပဆိုင္ရာ အမူအက်င့္ေလးေတြအေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ဆြဲမက္ဖြယ္ရာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ မြန္႐ိုးက ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ငါးခုသံုး ၿပီး အရိပ္ေဖာ္ဆုိးေလ့ရွိပါသတဲ့။ Shade ေလးေတြဆြဲလိုက္တဲ့အတြက္ ႏႈတ္ခမ္းသားက တစ္ေရာင္တည္းဆုိးထားသလို ျဖစ္မေနဘဲ ဖူးဖူးေလးျဖစ္ေနေစပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး မိတ္ကပ္လိမ္းတဲ့အခါမွာလည္း ေအာက္ခံမိတ္ကပ္ မလိမ္းခင္မွာ မြန္႐ိုးက ေရနံဂ်ယ္လီေတြ မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုးလိမ္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူ႔အသားအေရဟာ အၿမဲလန္းဆန္း စိုျပည္ေနၿပီး ႐ိုက္ကူးေရးလုပ္ခ်ိန္ မီးေရာင္ေအာက္မွာ လွေနတာေတြ႕ရမွာပါ။ မ်က္ေတာင္တုသံုးတဲ့အခါမွာလည္း မြန္႐ိုးက အရမ္းရွည္လြန္းတဲ့ မ်က္ေတာင္ကို ေရြးခ်ယ္တာနည္းပါတယ္။ မ်က္ေတာင္ကိုရွည္ေနသေယာင္ထင္ ရတဲ့ အရြယ္အစားေလာက္ပဲသံုးၿပီး မ်က္ေတာင္ေကာ့ေဆးမ်ား မ်ား တင္လိုက္တာမ်ိဳးပဲ လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။

ႏွာေခါင္းပံုစံလွဖို႔၊ မ်က္ႏွာက်လွဖို႔အတြက္ကိုလည္း ပါးနီ ေလးနည္းနည္းတုိ႔၊ ေရနံဂ်ယ္လီေလးသုတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ေပါင္ဒါေလး႐ိုက္ၿပီး ျပင္ဆင္လိုက္တာပါပဲ။ မြန္႐ိုးေခတ္စားခ်ိန္တုန္းက မ်က္အိမ္က်ယ္က်ယ္ ပံုစံကလည္း ေပၚျပဴလာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက မ်က္သားအတြင္း နားေလာက္ကေန အညိဳ (ဒါမွမဟုတ္) အနက္ေရာင္လိုင္နာဆြဲ လိုက္ၿပီး မ်က္အိမ္က်ယ္သေယာင္ ဖန္တီးလိုက္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ အညိဳေဖ်ာ့ေရာင္ လိုင္နာခဲတံေလးသံုးၿပီးေတာ့လည္း ေအာက္ဘက္ မ်က္ေတာင္ ေတြနားကို အရိပ္ေဖာ္ပါေသးတယ္။
အေရျပားဆဲလ္ေသေတြဖယ္ရွားဖို႔အတြက္ ပင္လယ္ဆားနဲ႔ မၾကာခဏေရခ်ိဳးတာမ်ိဳးေတြလုပ္တဲ့အျပင္ သြားေတြအၿမဲတမ္း ျဖဴစင္ေတာက္ေျပာင္ေနဖို႔အတြက္ မုန္႔ဖုတ္ေဆာ္ဒါဘူးေလးကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲထားၿပီး အၿမဲသြားတိုက္ ေလ့ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

မ်က္ႏွာေဆးေၾကာသန္႔စင္တာကိုေတာ့ မြန္႐ိုးက စေတာ္ ဘယ္ရီသီးေတြကို ႀကိတ္ေျခၿပီး မ်က္ႏွာသန္႔ေဆးအျဖစ္ သံုးပါ တယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီမွာပါတဲ့ ဓာတ္တိုးဆန္႔က်င္ဂုဏ္သတၱိ ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာအညစ္အေၾကးေတြ ကင္းစင္ၿပီး ပန္းေရာင္သန္း တဲ့ မ်က္ႏွာေလးပိုင္ဆိုင္ေစလို႔ပါတဲ့။    
—Ref: wellnessbin

 http://www.7daydaily.com/story/49292

အာေသာကရာမတိုက္ဝင္းရွိ ေရွးေခတ္သရက္ကင္းေလွကား

မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းတိုက္ မ်ားစြာႏွင့္ ေလ့လာ စရာ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အအံုမ်ားစြာ တည္ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားမွာ သရက္ကင္းေလွ ကားမ်ားသာ က်န္ရွိေတာ့သည္။ ထိုေလွကားမ်ားကို ၾကည့္႐ံု မွ်ျဖင့္ ေရွးေခတ္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ား ခံ့ညားခဲ့မႈကိုခန္႔မွန္းတြက္ဆႏိုင္သည့္ အေကာင္းဆံုးအေထာက္အထားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအထဲ
တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းေအးသာစံၿမိဳ႕နယ္ထဲရွိအာေသာကရာမတိုက္လည္း ပါဝင္ေနသည္။

အာေသာကရာမတိုက္အတြင္း ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ႀကီးမားေသာ မဟာ ရံတံတိုင္းႏွစ္ထပ္ ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၿပီး အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ဝင္ေပါက္မ်ားတြင္ ဘံုငါးဆင့္အုတ္ျပာသာဒ္ႀကီးမ်ားျဖင့္ တင့္တယ္ခံ့ညားစြာ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ 

 

ဝင္ေပါက္အုတ္ျပာသာဒ္မ်ား ေဘးတြင္ ေက်ာင္းတိုက္ ကမၸည္းေက်ာက္စာ အခ်ဳိ႕ကိုေတြ႕ျမင္ေလ့လာႏိုင္သည္။ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း သရက္ကင္း အုတ္ေလွကား ၁ဝ စင္း ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၿပီး ယခင္ကေက်ာင္း တိုက္ ႀကီး၏ ႀကီးက်ယ္ခံ့ညားမႈကို ခန္႔မွန္းတြက္ဆ ႏိုင္သည္။
အုတ္ေလွခါးမ်ားမွာ ေျမျပင္မွ ၁၅ ေပခန္႔ အထိျမင့္ကာၾကည့္ရသူတိုင္း အေသာ ကရာမ တိုက္၏ ႀကီးက်ယ္ေသာမႈကို အ့ံၾသရေသာေရွးေဟာင္း လက္ရာမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ 

 

အာေသာကရာမတိုက္မွာ ဘိုးေတာ္ဗဒံုမင္းက လွဴ
ဒါန္းထားေသာေကာင္းမႈျဖစ္သည္။ ပထမဆံုး ဆရာေတာ္ျဖစ္သည့္ သာသနာပိုင္ေမာင္း ေထာင္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥာဏဘိဝံသျဖစ္ ေၾကာင္း သိရသည္။

အမရပူရေခတ္ ေက်ာင္းတိုက္ တည္ေဆာက္စဥ္က တိုင္ေပါင္း ၄၄၂ တိုင္ပါရွိၿပီး အုတ္ေလွကား ၁ဝ စင္းကိုလည္း အတြင္း အျပင္ေရႊပိန္းခ် ထားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ေက်ာင္း ေရွ႕အတြင္း မုခ္တံခါး ေတာင္ ဘက္တြင္ ေရႊျပာသာဒ္ေတာ္တစ္ေဆာင္း အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္ တြင္ ေရကန္ႀကီးတစ္ကန္၊ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္း ဆြမ္း စားေက်ာင္း ကိုလည္း ကြန္းငါးစင္ႏွင့္ ေလး ထပ္ေဆာင္းၿပီး ေရႊပိန္းထည့္ တည္ေဆာက္ကာ သကၠရာဇ္ ၁၁၅၁ ခုႏွစ္ တေပါင္းလဆန္း ၁၄ ရက္ စေနေန႔တြင္ ဗဒံု မင္းတရားကိုယ္တိုင္ ေရစက္သြန္းခ်လွဴဒါန္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အမရပူရ ေခတ္ ဘိုးေတာ္ ဗဒံုမင္း တရားႀကီးေကာင္းမႈ ျဖစ္ေသာ အေသာကရာမတိုက္ရွိ ရတနာဘံု ေက်ာ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏ ႀကီးမားခံ့ညား ပံုကို လက္ေတြ႕ေလ့လာႏိုင္သည္။
တိမ္တမန္

https://www.facebook.com/mwdmedia/photos/a.280237205426758.63709.246194712164341/857908054326334/?type=3&theater 

ေနျပည္ေတာ္ တိရစၧာန္ဥယ်ာဥ္အတြက္ ယူ႐ိုခုနစ္ေသာင္းခြဲတန္ ပင္ဂြင္းငွက္ ၁၀ ေကာင္ ဝယ္ယူမည္

ဂ်ပန္တိရိစာၦန္ရုံတစ္ခုမွ ပင္ဂြန္းမ်ား ဓာတ္ပုံ - Daily Mail

 

 ေနျပည္ေတာ္ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္တြင္ ျပသရန္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွ ယူ႐ိုခုနစ္ေသာင္းခြဲတန္ဖိုးရွိ ပင္ ဂြင္းငွက္ ၁၀ ေကာင္ဝယ္ယူမည္ ဟု သတင္းရရွိသည္။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ကိုေဘးၿမိဳ႕ရွိ တိရစၧာန္ဥယ်ာဥ္မွ ပင္ဂြင္းငွက္ ၁၀ ေကာင္ (အထီး၊ အမ ငါးစံု) ကို ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ သစ္ေတာေရးရာဝန္ႀကီးဌာန စီစဥ္မႈျဖင့္ ထူးကုမၸဏီက ဝယ္ယူျခင္း ျဖစ္ၿပီး  ဇန္နဝါရီလဆန္းတြင္ ေရာက္ရွိမည္ဟု ေနျပည္ေတာ္ တိရစၧာန္ဥယ်ာဥ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွဴး ဦးသိန္းစိိုးေအးက ေျပာသည္။

ေနျပည္ေတာ္ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္တြင္ ထားရွိသည့္ ပင္ဂြင္းငွက္မ်ား ေသဆံုးသြားသည့္အ တြက္ ျပသရန္ အသစ္ျပန္လည္ ဝယ္ယူျခင္းျဖစ္ၿပီး ပင္ဂြင္းငွက္တစ္ေကာင္လွ်င္ ယူ႐ိုေငြ ၇,၅၀၀က်သင့္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
ယင္းပင္ဂြင္းငွက္မ်ားသည္လက္တင္အေမရိကႏုိင္ငံႏွင့္ ပစိ ဖိတ္သမုဒၵရာမ်ားတြင္ ေနထုိင္ က်က္စားသည့္အတြက္ မူရင္း ေဒသႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ ရာသီဥတုအတိုင္း ျပင္ဆင္ထားရွိေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

‘‘အရင္ႏွစ္ႀကိမ္ ဝယ္ယူထား ေပမယ့္ သူတို႔ကိုထားတဲ့ေနရာက နည္းပညာလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေသဆံုးကုန္တယ္။ အဲဒီအတြက္ အသစ္ျပန္လည္ဝယ္ယူတာ။ ဒီတစ္ေခါက္ ေရာက္လာတဲ့အ ေကာင္ေတြကိုေတာ့ သူ႔ေနရင္း ေဒသအတုိင္း ထားရွိသြားမယ္’’ ဟု ၎က ေျပာသည္။

ေနျပည္ေတာ္ တိရစၧာန္ ဥယ်ာဥ္ကို ၂၀၀၈ တြင္ စတင္ဖြင့္ လွစ္ခဲ့ၿပီး ႏုိ႔တိုက္သတၱဝါ ၃၈ မ်ိဳး၊ ေက်းငွက္ သတၱဝါ ၃၄ မ်ိဳး၊ တြား သြားသတၱဝါကိုးမ်ိဳး တိရစၧာန္ စုစုေပါင္း ၈၁ မ်ိဳးထားရွိျပသထား ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
http://www.7daydaily.com/story/49390

ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ ဇာတိေျမသို႔

နန္းမေတာ္ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းႏွင့္ ပုံစံဆင္တူသည့္ ႏွစ္ထပ္အုတ္ေက်ာင္းႀကီးတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ဝင္စားစြာၾကည့္႐ႈေနၾကသည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္၏ ဇာတိေျမ ေညာင္ကန္ရြာ၏ အျပင္ဘက္ လယ္ကြင္းမ်ားအၾကားမွ သစ္ရိပ္မ်ားညိဳ႕ေနသည့္ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္းတြင္ တည္ရွိေနသည့္ အဆိုပါ အုတ္ေက်ာင္းသို႕ ေညာင္ကန္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ုံးမွ ကိုျပည့္ၿဖိဳးေအာင္က ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလိုက္ပို႔ခဲ့သည္။

ေညာင္ကန္ရြာ အုတ္ေက်ာင္းသည္ အင္းဝတြင္ နန္းမေတာ္မယ္ႏု ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ ေအာင္ေျမဘုံစံ အုတ္ေက်ာင္းေခၚ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္း ႏွင့္ ပုံသဏၭာန္ဆင္တူကာ ေလွကားမ်ားက မယ္ႏု အုတ္ေက်ာင္းမွ ေလွကားခုံမ်ားႏွင့္ ပုံစံတူျပဳလုပ္ ထားသည္။ ယင္းအုတ္ေက်ာင္းကို ေဒသခံမ်ားက ဒုတိယ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းဟု ဆိုၾကေသာ္လည္း နန္းမေတာ္ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းထက္ ေသးငယ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ထိုအုတ္ေက်ာင္းေအာက္သို႔ေခါင္းငုံ႕၊ ခါးကုန္းကာ ဝင္ၾကည့္ၾကရပါသည္။ ေက်ာင္း တိုက္ေအာက္တြင္ လိုဏ္ဂူကဲ့သို႔အခန္းမ်ား ျပဳလုပ္ ထားသည္ကိုေတြ႕ၾက ရသည္။ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ သီတင္းသုံးခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္မ်ား တရားအားထုတ္ ခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း လိုက္ပို႔သူမ်ားက ရွင္းျပခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္ ထိုေက်ာင္းတိုက္ႀကီး၌ ရဟန္းတစ္ပါးသာ သီတင္းသုံးေနထိုင္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရၿပီး ထိုဆရာေတာ္ကိုလည္း မေတြ႕ခဲ့ရပါေခ်။ ယင္းေက်ာင္းကို မည္သူတည္ေဆာက္ခဲ့သည္ကိုလည္း တိက်စြာ မသိရွိခဲ့ရပါေခ်။

ေညာင္ကန္ေက်းရြာသည္ ျမန္မာ့ေၾကးေခတ္ တူးေဖာ္မႈ အေထာက္အထားမ်ားေၾကာင့္ ေရွးေဟာင္း သုေတသန ပညာရပ္နယ္ပယ္တြင္ ထင္ရွားေသာေနရာ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႕အတူပင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္တြင္ ေနအသြင္ လအသြင္ ထြန္းေတာက္ခဲ့သည့္ ဗုဓ္ သုံးဗုဓ္တြင္ တစ္ပါးျဖစ္သည့္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္၏ ေမြးရာဇာတိေျမအျဖစ္လည္း ထင္ရွားလွေပသည္။ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဗုဒၶ၊ အ႒ကထာက်မ္းျပဳ ဆရာေတာ္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ ႏွင့္ ေညာင္ကန္ ဦးဗုဓ္တို႔အား ဗုဓ္သုံးဗုဓ္ဟု တင္စား ေခၚေဝၚၾကသည္။

  ေညာင္ကန္ေက်းရြာသည္ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး ဘုတလင္ၿမိဳ႕၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ငါးမိုင္အကြာ ခ်င္းတြင္းျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ရွိသည္။ဘုတလင္ၿမိဳ႕မွ ကနီၿမိဳ႕တစ္ဖက္ကမ္းအထိေရာက္ သည့္ ကတၱရာလမ္းေဘးတြင္
တည္ရွိသည္။ေညာင္ကန္ေက်းရြာသို႔ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ေလ့လာခရီးစဥ္တစ္ခုအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ရွိခဲ့ သည္။ ရန္ကုန္မွ စီးလာေသာ အေဝးေျပးေမာ္ေတာ္ယာဥ္ သည္ မုံရြာသို႔ နံနက္ေစာေစာေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး မုံရြာတြင္ ေခတၱနားၿပီး နံနက္ ၈ နာရီမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာ လာခဲ့သျဖင့္ ဘုတလင္သို႔ နံနက္ ၁ဝ နာရီတြင္ ေရာက္ရွိသည္။ ဘုတလင္ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ႐ုံးသို႔ဝင္ၿပီးမွ ေညာင္ကန္သို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ရာ ေနအေတာ္ျမင့္မွ ေညာင္ကန္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာဌာနမွ လက္ေထာက္ကထိက ဦးစိုးမင္းေအာင္ ဦးေဆာင္သည့္အဖြဲ႕သည္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာဌာနမွ ထူးခြၽန္ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား၊ ဘြဲ႕လြန္ဒီပလိုမာႏွင့္ မဟာဝိဇၨာ ပထမႏွစ္သင္တန္းသားမ်ား၏ ဘုတလင္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ကန္ေက်းရြာ ျမန္မာ့ေၾကးေခတ္ နယ္ေျမသို႔ ကြင္းဆင္းေလ့လာေရးခရီးအတြက္ လိုအပ္ သည္မ်ား စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ေညာင္ကန္သို႔ ႀကိဳတင္ထြက္ခြာလာခဲ့ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ထိုအဖြဲ႕တြင္ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးအျဖစ္ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႕အား ေညာင္ကန္ရြာမွ ဦးစိုးျမင့္ ေအာင္ႏွင့္ ေညာင္ကန္ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ႐ုံးမွ ကိုျပည့္ၿဖိဳးေအာင္တို႔က ေစာင့္ႀကိဳေနၾကသည္။ေညာင္ကန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ရန္ရွိသည့္ ကိစၥမ်ားကို စီစဥ္ၾကရသည္။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္း သူမ်ား တည္းခို ၊ ေနထိုင္၊ စားေသာက္၊ ကြင္းဆင္းရာ တြင္ အစစ အဆင္ေျပေစရန္ ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္ၾက ရသည္။ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ဘုတလင္ရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ဒုတိယရဲအုပ္တစ္ဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးအား ေက်ာင္းသားမ်ားတည္းခိုမည့္ ေညာင္ကန္ေက်းရြာ တြဲဖက္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ခရီးစဥ္ၿပီးဆုံး ခ်ိန္အထိ တာဝန္ခ်ထားေပးသည္။

ႀကိဳတင္ လုပ္ေဆာင္ထားရမည့္ကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ၾကၿပီး ေနာက္ တစ္ရက္တြင္ ေညာင္ကန္ရြာ အျပင္ရွိ အင္းဝနန္းမေတာ္ အုတ္ေက်ာင္းႏွင့္ ပုံစံတူ ေဆာက္လုပ္ထားသည့္ အုတ္ေက်ာင္းႀကီးကို သြားေရာက္ ေလ့လာၾကၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ ဖြားျမင္သန္႕စင္ခဲ့ ရာ ေနရာသို႔သြားခဲ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ ဖြားျမင္ရာ ေျမေနရာတြင္ ''ဆရာေတာ္ ဦးဗုုဓ္ျပတိုက္'' ကို ဖြင့္လွစ္ ထားသည္။ ေညာင္ကန္ရြာအတြင္း ရြာလမ္းမေပၚတြင္ ရွိသည့္ ျပတိုက္ အေဆာက္အအုံအတြင္း၌္ ဘုရားရွင္႐ုပ္ပြား ေတာ္ တစ္ဆူသာ ေတြ႕ရသည္။

ဆရာေတာ္ ဦးဗုုဓ္ ျပတိုက္သည္ ဆရာေတာ္ရွိစဥ္က အေဆာက္အအုံ မဟုတ္ဘဲ ဆရာေတာ္ဖြားျမင္ခဲ့သည့္ ေနရာအား အစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ကာ အထိမ္းအမွတ္ အေဆာက္အအုံတစ္ခု ကို ေဆာက္လုပ္ထားျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း၊ သာေခါင္ရပ္ဟု ေခၚဆိုေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။ဆရာေတာ္၏ အသုံးအေဆာင္မ်ားသည္ ဆရာေတာ္ ငယ္စဥ္က သီတင္းသုံးခဲ့ေသာေက်ာင္းတြင္ အနည္း အပါးက်န္ရွိေၾကာင္း ဦးစိုးျမင့္ေအာင္က ရွင္းျပသည္။
ေညာင္ကန္ေက်းရြာသည္ ေရွးအခါက ဗဒုံေက်းလက္ တြင္ တည္ရွိခဲ့ေသာရြာႀကီးတစ္ရြာျဖစ္ကာ ေညာင္ကန္ရြာ ဇာတိ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္က မိမိကိုယ္တိုင္ျပဳစုခဲ့ေသာ ပါဠိသဒၵါ ပဒရူပသိဒၶိ နိႆယက်မ္းစာနိဂုံးတြင္ ပါဠိ ဘာသာျဖင့္ ေမြးရပ္ေျမ ေညာင္ကန္ ရြာအေၾကာင္း ေရးသားခဲ့သည္။ ျမန္မာျပန္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

''ဖားသည္ ေျမြကို၊ ၾကြက္သည္ ေၾကာင္ကို၊ သမင္သည္ က်ားကို ေအာင္ျမင္ရာျဖစ္၍၊ ကပိလရွင္ရေသ့၏ ေက်ာင္း သခၤမ္းရာေျမႏွင့္တူေသာ၊ ရန္သူတို႔သည္ မေအာင္အပ္ေသာ ဤေျမအရပ္၌ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ ေပါက္ေရာက္ၿပီ။ ေဗာဓိအနီး မုစလိႏၵအိုင္ႏွင့္တူ၍ ေရမ်ားစြာရွိေသာ ကန္ႀကီးသည္ ျဖစ္လတ္ေလၿပီ။ ထို ေဗာဓိေညာင္ႏွင့္ေရကန္တို႔ကိုအမွီျပဳ၍ ခပ္သိမ္းေသာ ျပည္ႀကီး အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ျပည္ႀကီးသည္ ေရွးက ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီ။ ထိုျပည္ႀကီးသူတို႔၏ ေကာင္းမႈကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးလတ္ေသာ္ ထိုေညာင္ကန္ ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ထင္ရွားလွေသာ ရတနာမ်ိဳးစုံႏွင့္ျပည့္စုံေသာ နိဂုံး (ေညာင္ကန္ရြာႀကီး)သည္ ျဖစ္လတ္ေလၿပီ'' ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ေလာင္းလ်ာ သားငယ္ကို အဘ ဦးအိုႏွင့္အမိ ေဒၚေမႊးတို႔က ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၄၉ ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၅ ရက္ ၊ အဂၤါေန႔တြင္ ေရွးအခါက ဗဒုံဟုေခၚခဲ့ သည့္ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္း၊ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ကန္ေက်းရြာ သာေခါင္ရပ္၌ ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ့သည္။ေမြးဖြားခ်ိန္တြင္ လမင္းကို ရာဟု ငပုပ္ ဖမ္းခ်ိန္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ မိဘမ်ားက ေမာင္ပုပ္ဟု အမည္ေပးခဲ့သည္။ ေမာင္ပုပ္ အသက္ရွစ္ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ေညာင္ကန္ရြာ အေနာက္တိုက္ေခၚ ရတနာမဥၨဴတိုက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးေျပထံတြင္ စတင္ပညာသင္ယူခဲ့သည္။ေမာင္ပုပ္သည္ ကေလး သူငယ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္ ကပင္ ဉာဏ္အလြန္ထက္ျမက္ခဲ့သည္။

စာတစ္ပုဒ္၊ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို သုံးႀကိမ္ၾကားရလွ်င္ အကုန္ မွတ္မိသည္ဟု ဆိုသည္။ ေက်ာင္းမွ အိမ္သို႔ ျပန္လာတိုင္း သင္အံထားေသာ စာတစ္ပုဒ္ကို ရြတ္အံသြားၿမဲျဖစ္ကာ အိမ္ေရွ႕ေရာက္၍ စာကမၿပီးဆုံးေသးလွ်င္ တံခါးတိုင္ကို မွီလ်က္ စာဆုံးေအာင္ရြတ္ဆိုၿပီးမွ အိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္ေလ့ ရွိသည္။ ေမာင္ပုပ္သည္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ အရြယ္အထိ ဆရာေတာ္ဦးေျပထံတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္ဦးေျပက ေက်ာင္းနီးခ်င္းရဟန္း ဦးသာပုံထံ အပ္ႏွံေပးခဲ့သည္။

ဆရာေတာ္ ဦးသာပုံက ဥာဏ္ပညာ အလြန္ထက္ျမက္သည့္ ေမာင္ပုပ္သည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ထင္ရွားလာမည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာမည္ကို ႀကိဳတင္တြက္ဆမိသည့္အတြက္ ေမာင္ပုပ္ ကို ေမာင္ဗုဓ္ဟု အမည္ေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးသာပုံေက်ာင္းမွာပင္ ေမာင္ဗုဓ္သည္ ရွင္သာမေဏ အျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ ဦးသာပုံက တပည့္ ျဖစ္သူအား ဇမၺဴတစ္လႊား၊ တံခြန္ အလား ထင္ရွားေပၚလြင္ မည့္ နိမိတ္ကိုယူလ်က္ ''ရွင္ ဇမၺဴ႕ဓဇ'' ဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ ကို ေပးခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ စာေပ လိုက္စားမႈကို အထူးဝါသနာ ထုံခဲ့ရာ အိပ္ခ်ိန္၊ စားခ်ိန္၊ ေရခ်ိဳးခ်ိန္၊ ကုဋီဝင္ခ်ိန္မ်ားမွလြဲ၍ စာႏွင့္မ်က္ႏွာခြာ သည္မရွိဟု ဆိုၾကသည္။ စာဖတ္လွ်င္ ဖတ္၊ မဖတ္လွ်င္ စာေရးေနေလ့ရွိသည္။ ရွင္ဇမၺဴ႕ဓဇသည္ ၁၁၆၉ ခုႏွစ္တြင္ ရဟန္းအျဖစ္ခံယူခဲ့ၿပီး ၁၁၈၂ ခုႏွစ္တြင္ ေညာင္ကန္ ဂိုဏ္းအုပ္ျဖစ္လာခဲ့ကာ ေညာင္ကန္ရြာ ရတနာမဥၨဴတိုက္ တြင္ စာသင္သား ၁ဝဝ ေက်ာ္တို႔ကို စာေပက်မ္းဂန္ အျဖာျဖာကို ပို႔ခ်ခဲ့သည္။

၁၁၉၂ ခုႏွစ္တြင္ အင္းဝမဟာေအာင္ေျမဘုံစံ အုတ္ေက်ာင္း ပထမဆရာေတာ္ ဦးပိုး ပ်ံလြန္ခဲ့ၿပီး ဘႀကီး ေတာ္(စစ္ကိုင္းမင္း) ႏွင့္ မိဖုရား နန္းမေတာ္မယ္ႏုတို႕က ေနျပည္ေတာ္ အင္းဝရွိ မဟာေအာင္ေျမဘုံစံ အုတ္ေက်ာင္း ေတာ္ႀကီးအား ကပ္လွဴခဲ့သျဖင့္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္သည္ ဒုတိယ အုတ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္အျဖစ္ အင္းဝသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကာ နန္းမေတာ္မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသုံးခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္သည္ စကား၌ လည္းေကာင္း၊ တရား၌လည္းေကာင္း အေျပာအေဟာ နည္းပါးၿပီး စာေပပရိယတၱိကို မျပတ္မလပ္ ၾကည့္ရႈ ျခင္း၊ ပို႔ခ်ျခင္း၊ က်မ္းျပဳျခင္းျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္လြန္ ေလ့ရွိသည္။ ေပတစ္ခ်ပ္ကို သုံးႀကိမ္ၾကည့္လွ်င္ အာဂုံရ သည္ဟု ဆိုၾကသည္။

ရဟန္း ႏွစ္ဝါအရတြင္ ဝိနည္း ငါးက်မ္းကို အာဂုံရခဲ့သည္။ သက္ေတာ္ ၅၅ ႏွစ္တြင္ သာယာဝတီမင္းႏွင့္ နန္းမေတာ္မိဖုရားေခါင္တို႔ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ အမရပူရၿမိဳ႕၊ မဂၤလာဘုံေက်ာ္ ေက်ာင္းတြင္ ပ်ံလြန္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္သည္ ရဟန္း ဝါ ၃၅ ဝါအတြင္း ပါဠိ ျမန္မာက်မ္းေပါင္း ၅၄ က်မ္း ေရးသားစီရင္ခဲ့သျဖင့္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ေလာကအား အလြန္ေက်းဇူးမ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ့ စြယ္စုံက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဗုဒၶသာသနာဝင္၌ ဗုဓ္အစ (ဗုဒၶ ဘုရားရွင္) ၊ ဗုဓ္အလယ္ (ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ) ႏွင့္ ဗုဓ္ အဆုံး (ဦးဗုဓ္) ဟု ဆို႐ုိး ရွိခဲ့သည္။ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္က နန္းမေတာ္မယ္ႏုအား သူမ၏ ဘဝေနာက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ ေျပာၾကားဆုံးမခဲ့သည့္ စကားတစ္ခြန္းသည္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အလြန္ထင္ရွား ခဲ့သည္။

၁၂ဝ၂ ခုႏွစ္(၁၈၄ဝျပည့္ႏွစ္ ေမလ)တြင္ နန္းမေတာ္ မယ္ႏုကို ဘုရင့္နန္းကို ပုန္ကန္ရန္ ႀကံစည္မႈျဖင့္ သာယာဝတီမင္းက ေရခ်စီရင္ရန္ အမိန္႔ခ်ခဲ့သည္။ မယ္ႏုအား စီရင္မည့္ေန႔တြင္ နန္းမေတာ္မယ္ႏုသည္ ၿမိဳ႕ဝန္ႏွင့္ ပါးကြက္သားမ်ားထံ သူမေသမီ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္အား ေနာက္ဆုံး ဖူးေျမာ္ခြင့္ေပးရန္ ေတာင္းခံခဲ့ သည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဆရာေတာ္က စာၾကည့္ေနခိုက္ျဖစ္သည္။ မယ္ႏုက ဆရာေတာ္ကို ဦးခ်ကာ '' သူ၏ အာဏာစက္ျဖင့္ အဆုံးစီရင္ျခင္းခံရပါေတာ့မည္၊ ဤေန႔ကား ဆရာေတာ္ ဘုရားကို ေနာက္ဆုံး ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ျခင္း ျဖစ္ပါ ေၾကာင္း'' ဟု ေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္က စာႀကည့္ေနရာမွ နန္းမေတာ္မယ္ႏု ရွိရာသို႕ မ်က္ႏွာမူလိုက္ၿပီး ''မိႏု၊ သူ႔ေၾ<ြကးရွိလွ်င္ဆပ္ရ လိမ့္မည္'' ဟု အမိန္႕ရွိၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းအမ မယ္ႏုသည္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကို ရွိခိုးဦးခ်ကာ ေက်ာင္း ေပၚမွ ဆင္းခဲ့ၿပီး ပါးကြက္သားမ်ား ေခၚေဆာင္ရာ ေနာက္သို႔ ရဲရဲႀကီးလိုက္ပါသြား ခဲ့ေတာ့သည္ဟု စာေရး ဆရာ ညိဳျမကသူ၏ ကုန္းေဘာင္ရွာပုံေတာ္ဝယ္ သံေဝဂ ရဖြယ္ ေရးသားထားေပသည္။

ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ ျပတိုက္မွအျပန္တြင္ ေညာင္ကန္ ရြာတြင္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ငယ္စဥ္က သီတင္းသုံးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားခဲ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ သီတင္းသုံးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းေနရာတြင္ ေျခတံ ရွည္ ႏွစ္ထပ္သစ္သားေက်ာင္းႀကီးတစ္ခုကို ျမင္ေတြ႕ ၾကရသည္။ ေက်ာင္းေပၚသို႔တက္၍ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္အား ဖူးေျမာ္ၾကၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းအတြင္း လိုက္လံျပသခဲ့သည္။ ယင္းသစ္သား ေက်ာင္းႀကီးသည္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ သီတင္းသုံးခဲ့စဥ္က ေက်ာင္းေဟာင္းမွ သစ္သားတိုင္မ်ားကို ျပန္လည္ အသုံးျပဳကာ အသစ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ထားသည့္ ေက်ာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ရွင္းျပခဲ့သည္။
ေက်ာင္းေပၚတြင္ ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္၏ အသုံး အေဆာင္အခ်ိဳ႕ကို ဖူးေတြ႕ရသည္။ ဆရာေတာ္၏ စာတိုက္၊ ဆရာေတာ္သုံးစြဲခဲ့သည့္ မီးအိမ္တို႔ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ဆရာေတာ္၏ စာတိုက္သည္ သစ္သားကို အလြန္လက္ရာေျမာက္စြာ ထြင္းထုထား သည့္ ေရွးေခတ္ဗီ႐ုိ ျဖစ္ၿပီး ေပစာမ်ားသိမ္းဆည္းရန္ ျဖစ္ေပသည္။ ဆရာေတာ္၏ ကြမ္းအစ္၊ ဆင္စြယ္ကမၼဝါ စာတို႔ကို ထည့္ထားေသာ မွန္ဗီ႐ုိအထဲတြင္ ဗုဒၶဆင္းတု ေတာ္တစ္ဆူကို ေတြ႕ၾကရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝ ဝန္းက်င္၊ ကုန္းေဘာင္ ေခတ္အတြင္း စစ္ကိုင္းမင္းႏွင့္ သာယာဝတီမင္းတို႕ ကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ သီလ၊သမာဓိ၊ ပညာဂုဏ္မ်ား အထူး ထင္ရွားခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ငယ္စဥ္က ပညာသင္ ယူခဲ့သည့္ စာသင္တိုက္ေက်ာင္းရွိရာသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ရ သည့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္မ်ားစြာ ေက်နပ္ေနမိပါသည္။ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းႀကီးေပၚရွိ ဆရာေတာ္၏ ပုံေတာ္ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ၿပီး ေက်ာင္းတိုက္မွ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ခ်ိန္ တြင္ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္၏ '' သူ႔ေၾကြးရွိလွ်င္ဆပ္ရလိမ့္ မည္'' ဟူသည့္ သံေဝဂတရားမိန္႔မွာစကားကို ၾကားေနရ သကဲ့သို႔ ခံစားမိခဲ့ပါသည္။
ေမာင္သာ(ေရွးေဟာင္းသုေတသန)

https://www.facebook.com/mwdmedia/posts/857911690992637

ပ်ံသန္းႏုိင္တဲ့ ကေလးငယ္ ဓာတ္ပံုစီးရီး

Alan Lawrence လို႔အမည္ရတဲ့ ဘေလာဂါ တစ္ဦးမွာ ကေလး ၆ ေယာက္ရွိပါတယ္။ ယင္း ၆ ဦးထဲမွာ ကေလးငယ္ေလး တစ္ဦးမွာ Down Syndrome ရွိေနပါတယ္။ ေမြးရာပါ ဥာဏ္ရည္္နိမ့္က်တဲ့ ေရာဂါ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတုိ႔ေလးေတြဟာ အင္မတန္ သနားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

ယခုလဟာဆုိရင္ ယင္းကဲ့သုိ႔ Down Syndrome ျဖစ္ ကေလးငယ္နဲ႔ လူမ်ားကို ေမတၱာဂရုဏာထားတဲ့ လတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ ကမၻာ အရပ္ရပ္မွာ campaign မ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ blogger Alan ကေနျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ကေလးကို ေလေပၚ ပစ္ခ်ည္ျပီးေတာ့ Wil Can Fly ဆုိတဲ့ ဓာတ္ပံုစီးရီးကို ျပဳလုပ္ပါတယ္။ သူ႔သားေလးဟာ Wil လို႔ အမည္ရ ပါတယ္။ 

သူတို႔ ေလးေတြဟာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိေနတာ မဟုတ္ပဲ သာမန္လူသားေတြထက္ ထူးျခားေကာင္းမြန္ေၾကာင္းကို ေပၚလႊင္ေစရန္ အုိင္ဒီယာနဲ႔ ကေလးငယ္ ပ်ံသန္းေနတဲ့ ဓာတ္ပံုမ်ားစြာကို ပံုစံရေအာင္ယူျပီးေတာ့ ၾကိဳးစား ရိုက္ကူးထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ယင္း ဓာတ္ပံုမ်ားကို ျပန္လည္ စုစည္းျပီးေတာ့ ျပကၡဒိန္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ရာ ဝယ္ယူသူ ေအာ္ဒါမွာသူမ်ားစြာ ရွိလာခဲ့ ပါတယ္။
.
Ref: mashable
ေအာင္ခမ္း (ရိုးရာေလး)

https://www.facebook.com/YoYarLay/posts/971595986216987
 
 
 https://www.facebook.com/YoYarLay/posts/971595986216987

အဆြယ္ေကာင္းလို႔

တခါက တိုင္းျပည္ တစ္ျပည္ရဲ ့ျပည္နယ္ တစ္ခုမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး တစ္ဦးရိွတယ္။ သူဟာ အေရြးမခံရခင္က ျပည္နယ္ သူ/သားေတြ အေပၚ ထားတဲ့ ကတိေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖၚေပးျခင္း မရိွပါ။ တေန႔ ့ေတာ့ သူဟာ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။

ေသျပီဆိုရင္ဘဲ သူ ့ကို ငရဲျပည္ နဲ ့ နတ္ျပည္ ဘယ္ဟာႀကိဳက္လဲ ႀကိဳက္တဲ့ ေနရာသြားလို ့ရတယ္ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မသြားခင္ တေနရာမွာ တရက္စီ ေနျပီး ေလ့လာေစပါတယ္။ ပထမေန ့့မွာေတာ့ ကမ႓ာေျမၾကီး အတြင္းထဲက ငရဲျပည္ကို ဓါတ္ေလွကားနဲ ့ေခၚသြားပါတယ္။ ဓါတ္ေလွကားလည္း ဖြင့္လိုက္ေရာ စိမ္းလန္း လွပတဲ့ ေဂါက္ကြင္းရယ္ ေဂါက္ရိုက္ျပီး စားရင္း ေသာက္ရင္း နားဘို ့စားေသာက္ဆိုင္လို အေဆာက္အဦး တစ္ခုရယ္ ေတြ ့ရတယ္။

ပိုလို ့ထူးျခားတာက အျခား ျပည္နယ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး အခ်ိဳ႕ဟာ ေရာက္နွင့္ေနျပီးသူ ့ကို ဆီးႀကိဳ ၾကတာပါဘဲ။ ဒါနဲ ့သူတို႔ ့အားလံုးဟာ ေရွးေဟာင္း ေနွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာလိုက္ ေဂါက္ရိုက္လိုက္ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ ့ေပ်ာ္စရာပါဘဲ။ အခ်ိန္က်လာေတာ့ ေပ်ာ္တာေတြ ရပ္ျပီး ျပန္ဘို ့ဓါတ္ေလွကားထဲ ၿပန္ဝင္ရပါတယ္။ သူ ့မိတ္ေဆြေတြက နုတ္ဆက္ ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေတြကေတာ့ တရမ္းရမ္း ျဖစ္ေနတယ္။

အဲအစီအစဥ္ အတိုင္း ေနာက္ေန ့မွာေတာ့ နတ္ျပည္ ေလ့လာေရး ခရီး စပါတယ္။ နတ္ျပည္ေရာက္ေတာ့ အသိအက်ြမ္းလည္း မေတြ ့ရဘူး ဒါေပမယ့္ လွပတဲ့ တိမ္ဆိုင္ တိမ္ေတာင္ေတြၾကားမွာ အင္မတန္ နူးညံ ့ေကာင္းမြန္တဲ့ ဂီတသံ နားဆင္ရင္းနဲ ့ျပန္ရမယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္လာပါတယ္။

ဒါနဲ ့ဘဲနတ္ျပည္ နဲ ့ငရဲျပည္ေရြးဘို ့အခိ်န္က်လာပါျပီ၊ နတ္ျပည္က သာယာ ေအးေဆးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းဘူး၊ အေပါင္းအသင္းေတြလည္း မရိွဘူး၊ ငရဲျပည္မွာက ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ ငရဲမင္းကလည္း ငရဲမင္းသာဆိုတယ္ ေဖာ္ေ႐ြ ခင္မင္စရာ ေကာင္းတယ္ ဒါေၾကာင့္ ငရဲျပည္ကိုဘဲ သြားမယ္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါ ေနာက္ေန ့မွာ ငရဲျပည္ကို ပို ့လိုက္ပါေရာ။

ဓါတ္ေလွကား တံခါး ဖြင္႔လိုက္တာနဲ႕သူ႕အေပါင္းအသင္းေတြကို မယံုနုိင္စရာေတြ႕လိုက္ရတယ္။
အဝတ္အစားေတြက စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ေတြနဲ႕ေတြ႕ကရာ ေကာက္စားေနတဲ႔သူေတြ အရိုက္အနွက္ ခံေနရတဲ႕သူေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္၊ ငရဲမင္းသားကလည္း သူ႔ကို ဓါတ္ေလွကားထဲက ၾကမ္းၾကမ္း လာဆဲြထုတ္ေတာ့တာပါဘဲ။

"လုပ္ၾကပါအံုး၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ဟိုေန႕ကလိုလည္း မဟုတ္ေတာ့ပါလား" လို႔ သူက ျပာျပာသလဲ ေမးလိုက္တယ္။

ငရဲမင္းသားက ေျဖလိုက္ပံုကေတာ့
"အဲဒီေန႔က မင္းကို ငရဲျပည္ လာခ်င္ေအာင္ ဆြယ္တာေလကြာ"

Photo Ref : allbusinessideas
လူပိန္း (ရိုးရာေလး)
https://www.facebook.com/YoYarLay/photos/a.247917771918149.56547.171647766211817

“စိတ္ညစ္ရင္ ေရခ်ိဳးပါ (ပါနီယဇာတ္)”

             
တခါတုန္းက သားအဖႏွစ္ေယာက ္ရွိပါတယ္။တစ္ေန႔ေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ခရီးတစ္ခု
ထြက္ဖို႔ ျပင္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ထြက္မယ့္ ခရီးစဥ္မွာေတာ့အုပ္တစ္ခုကိုျဖတ္သန္းသြားရမွာပါ။ အဲဒီေတာအုပ္ထဲမွာဓားျပသူခိုးေတြကလည္း ရွိေနပါတယ္။ ဓားျပသူခိုးေတြရဲ့
လုပ္ထံုးအစဥ္အလာတစ္ခုက သားအဖ ႏွစ္ေယာက္လာရင္သား ကိုဖမ္းၿပီး၊အေဖလုပ္သူကို အိမ္ျပန္ၿပီး
ေငြယူေစပါတယ္။ ဆရာတပည့္ လာရင္လည္းဆရာကိုဖမ္းၿပီး၊ တပည့္ကို အိမ္ေငြျပန္ယူေစပါတယ္။
ဒီလုပ္ထံုးအစဥ္အလာကို သိထားေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္က ခရီးမထြက္ခင္ အေဖလုပ္တဲ့သူက
“ငါ့သား ဓားျပသူခိုးေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ မင္းနဲ႔ငါ သားအဖေတာ္တယ္လို႔ မေျပာနဲ႔။
ဘာမွ မေတာ္ဘူးလို႔ေျပာ” လို႔ မွာပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ေတာထဲ ေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ဓားျပသူခိုးေတြနဲ႔ေတြ႔ပါတယ္။ေတြ႔ေတာ့
သားအဖႏွစ္ေယာက္ကိုဖမ္းၿပီး “သင္တို႔ဘာေတာ္သလဲ”လို႔ ေမးေတာ့ သားလုပ္တဲ့ သူက “ဘာမွ မေတာ္ဘူးလို႔”ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ဒီေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ေတာအုပ္ကထြက္ခြင့္ရၿပီး၊ ေရွ႕ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။နားရမယ့္ေနရာ မွာနားၿပီး ညခ်မ္းေရာက္ေတာ့ေရခ်ိဳးပါတယ္။ေရခ်ိဳးျပီး ေတာ့စိတ္ေကာ၊ရုပ္ေကာၾကည္ေနတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူ ကမိမိရဲ့ တစ္ေန႔တာသီလကို ျပန္ဆင္ျခင္တဲ့အခါ မနက္က မုသားေျပာခဲ့တာကိုျပန္သတိရပါတယ္။ ထိတ္လန္႔သံေ၀ဂျဖစ္ၿပီး“ဒီအကုသိုလ္ဟာ ငါ့ကို အပါယ္ခ်ေတာ့မွာပဲ”ဆိုၿပီးရပ္လ်က္ ၀ိပႆနာ ပြားလိုက္တာ “ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္”ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္သြားေတာ့ ဖခင္ကို
တရားေဟာၿပီး နႏၵမူလိုဏ္ဂူကို ႂကြသြားပါေတာ့တယ္။
-【ငါးရာ့ငါးဆယ္၊ပါနီယဇာတ္】

ေရခ်ိဳးလိုက္လို႔ တရားထူး၊တရားျမတ္ ရသြားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အတိတ္ပါရမီ ေတြေၾကာင့္ ရသြားတာပါ။ဒါေပမယ့္ေရခ်ိဳး လိုက္တာလည္း တရားထူးရဖို႔
အေထာက္အပံ့ တစ္ခုျဖစ္သြားတာပါ။ေရခ်ိဳးထားတဲ့ စိတ္ေကာ ရုပ္ပါ ၾကည္ေနပါတယ္။
စိတ္ရုပ္ ၾကည္ေနတဲ့အတြက္ တရား အားထုတ္ရတာလည္းပိုျပီးအဆင္ေျပသြားပါတယ္။ေရခ်ိဳးျခင္းဟာ တရားထူးရဖို႔ေတာင္ အေထာက္အပံ့ေပးတာ ဆိုေတာ့စိတ္ညစ္တာေလာက္ေတာ့ အထူးေျပာစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။

ဒါက ၀တၳဳ သာဓကေလးကို ကိုင္ေျပာတာပါ။စာနဲ႔ ကိုင္ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ၀ိဘင္းအ႒ကထာမွာ
“ပညာပြားေၾကာင္း (၇)ပါး” ကို ျပထားပါတယ္။အဂၤါ(၇)ပါးမွာ ဒုတိယအဂၤါက ဉာဏ္ပညာ ပြားဖို႔အတြက္
ကိုယ္တြင္း၊ကိုယ္ပ ႏွစ္႒ာနကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ တဲ့။ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ လုပ္ေပးပံုကိုလည္းအက်ယ္ျပန္ရွင္းျပထားပါတယ္။ ဆံပင္ေတြ ရွည္ေနမယ္၊ေျခသည္းလက္သည္းေတြရွည္ေနမယ္၊ခႏၶာကိုယ္မွာ ေခြၽးေတြ၊ေၾကးေတြ ကပ္ေနမယ္၊
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အပူအပုပ္ေတြ ေလဆိုးေတြ ရွိေနမယ္၊ဒါဟာ “အတြင္း၀တၳဳ” မသန္႔ရွင္းတာပါ။

ေနာက္ကိုယ့္ရဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေနမယ္၊အိပ္ရာ၊ျခင္ေထာင္၊ေစာင္၊ေခါင္းအံုးေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေနမယ္။ကိုယ္ေနတဲ့ အခန္းထဲမွာ ပစၥည္းေတြ ဖရိုဖရဲ
ဖြာလန္ၾကဲေနမယ္။ပင့္ကူမွ်င္ေတြ ၿငိတြယ္ေနမယ္၊စာအုပ္ေတြ ျပန္႔က်ဲေနမယ္။အမႈိက္ေတြ ရွိေနမယ္။
ဒါဟာ “အျပင္၀တၳဳ” မသန္႔ရွင္းတာပါ။

အဲဒီလို ကိုယ္တြင္း၊ကိုယ္ပ မသန္႔ရွင္းေတာ့ဘူးဆိုရင္စိတ္ရွဳပ္လာပါလိမ့္မယ္။စိတ္ရွဳပ္လာရင္ ဉာဏ္အျမင္
မၾကည္လင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ ေနရထိုင္ရတာမေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ဆံပင္ေတြ ရွည္ေနမယ္၊ရွဳပ္ေထြးညစ္ပတ္ ေနမယ္ ဆိုရင္ ညႇပ္စရာရွိတာညႇပ္၊
ေလွ်ာ္စရာရွိတာေလွ်ာ္ေပးရမယ္။ေျခသည္း လက္သည္းေတြ ရွည္ေနရင္ ညႇပ္ေပးရမယ္။
ခႏၶာကိုယ္မွာ ေခြၽးေတြ၊ ဂ်ီးေတြရွိေနရင္ ေရခ်ိဳးေပးရပါမယ္။ခႏၶာကိုယ္ထဲ မွာေလဆိုးေတြ ၊ အပူအပုပ္ ေတြရွိေနရင္နားလည္တဲ့ဆရာ၀န္နဲ႔ျပသၿပီး ၀မ္းသက္ေစတဲ့ေဆး စသည္
စားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေပါ့ပါးေအာင္ လုပ္ေပးရပါမယ္။

ဒါက “အတြင္း၀တၳဳ” သန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။ေနာက္အ၀တ္အစားေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေနရင္၊
အနံ႔အသက္ဆိုးေတြ ရွိေနရင္ ေလွ်ာ္ေပးရမယ္။ေစာင္ေတြ၊ျခင္ေထာင္ေတြ ၊ေခါင္းအံုးေတြ၊အိပ္ရာခင္းေတြကို
ေလွ်ာ္စရာရွိတာေလွ်ာ္၊ေနလွန္းစရာရွိတာ လွန္းၿပီးေပးရပါမယ္။အခန္းထဲမွာ ရွဳပ္ေပပြေနရင္ အခန္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးရပါမယ္။ဒါက “အျပင္၀တၳဳ” သန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။

ကိုယ္တြင္း၊ကိုယ္ပ သန္႔ရွင္းေနရင္စိတ္ၾကည္လင္လာပါ လိမ့္မယ္။ စိတ္ၾကည္လင္လာရင္
ဉာဏ္ပါၾကည္လင္လာေတာ့တာပါ။

တရားအားထုတ္တဲ့ေယာဂီေကာ၊စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ့သူေကာ၊ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေကာ၊ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပသန္႔ရွင္းေအာင္ဂရုတစိုက္လုပ္ေပးေနရပါမယ္။

 

ဥပမာ - ေရခ်ိဳးၿပီး တရားထိုင္တာနဲ႔ ေရမခ်ိဳးဘဲေခြၽးသံ တရႊဲရႊဲနဲ႔ တရားထိုင္တာ ဘယ္ဟာက ပိုၿပီး
ထိုင္လို႔ေကာင္းမလဲ? ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး တရားထိုင္တာနဲ႔ေခါင္းမေလွ်ာ္ပဲ ဆံပင္ဖြာလန္ၾကဲနဲ႔ တရားထိုင္တာ
ဘယ္ဟာက ပိုၿပီးစိတ္ၾကည္ လင္မလဲ?အထူးေျပာေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။
သိပ္သိသာပါတယ္။

ေရခ်ိဳးၿပီးမွ တရားထိုင္ရင္ ဉာဏ္ပိုၿပီး သက္၀င္ပါတယ္။ထိုင္ရတာလည္း ပိုၿပီး ေကာင္းပါတယ္။
ေရခ်ိဳးထားရင္ စိတ္က ၾကည္ၾကည္ လင္လင္လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနတာပါ။

ဒီလိုပါပဲ။ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စာမက်က္ခင္ေရခ်ိဳးထားရင္စိတ္ေကာ၊ရုပ္ေကာ ၾကည္ေနတဲ့အတြက္ပုိၿပီး ဉာဏ္သက္၀င္သလို စာက်က္လို႔လည္း
ပိုေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္။ကိုယ္က ဒီသေဘာေလးေတြကိုအာရံုျပဳၿပီး ကိုယ္တြင္း၊ကိုယ္ပ ႏွစ္႒ာနကို သန္႔ရွင္းေအာင္မၾကာခဏ လုပ္ေပးေနရပါမယ္။စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္
တရားအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္၊စီးပြားေရးပဲလုပ္လုပ္၊စာပဲက်က္က်က္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနပါလိမ့္မယ္။

တကယ္လို႔ စိတ္ညစ္လာၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ေနတဲ့အခန္းကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္လိုက္ပါ။
အိပ္ရာ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအံုးေတြကို ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးအသစ္နဲ႔ လဲလိုက္ပါ။
ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ေလွ်ာ္ဖြပ္ၿပီးသားအ၀တ္ေလးကို ၀တ္လိုက္ပါ။

✤အားလံုးၿပီးတာနဲ႔အသစ္လဲၿပီသား အိပ္ရာေပၚမွာ ကုိယ္နဲ႔သပၸါယ
ျဖစ္သလို ထိုင္ၿပီး ခါးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ထား၊မ်က္လံုးေလးမွိတ္၊လက္အုပ္ကေလးခ်ီျပီး
ငါးပါးသီလ ကို ယူလိုက္ပါ။
✤တစ္ဆက္တည္းပဲ“ျမတ္စြာဘုရား၊ဘုရားတပည့္ေတာ္ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို
သီတင္းသံုးေတာ္မူပါဘုရား” လို႔ ပင့္လိုက္ပါ။ကိုယ္က အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနလို႔ ပင့္ရမွာ
အားနာေနရင္လည္း ဦးေခါင္းထက္ကို ပင့္လိုက္ပါ။
✤စိတ္ထဲမွာလည္း ျမတ္စြာဘုရားကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ၊ကိုယ့္ဦးေခါင္းထက္မွာ ရွိေနတယ္လို႔ ႏွလံုးသြင္းထားပါ။ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးၿပီ
ဆိုေတာ့တကယ္ေတာ့ ဘယ္ႂကြလာမွာလဲ။စိတ္ဓာတ္အင္အားကို ယူတာပါ။
စိတ္ထဲမွာ ျမတ္စြာဘုရား တကယ္ႂကြလာတယ္ လို႔ႏွလံုးသြင္းထားရမွာပါ။

✤အားလံုးၿပီးရင္လက္အုပ္ခ်ီထားတာေလး ခ်ၿပီး
“အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ငါးမိနစ္၊ ေမတၱာကို ငါးမိနစ္၊၀ိပႆနာကို ငါးမိနစ္ပြားေနလိုက္ပါ။”
ဒါဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းသာလာပါ လိမ့္မယ္။မယံုရင ္စမ္းၾကည့္ပါ။

စာေရးသူလည္း စိတ္ညစ္လာရင္ဒီနည္းအတိုင္းပဲ လုပ္တာပါ။
ဒါဆိုစိတ္ညစ္တာေပ်ာက္သြားတာ မ်ားပါတယ္။

ကိေလသာမကင္းသေရြ႕ေတာ့ စိတ္ေတြကအခါအားေလွ်ာ္စြာ ညစ္ေနရဦးမွာပါ။
စိတ္ညစ္တာကို ညစ္တဲ့အတိုင္း မထားဘဲ၊ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့နည္းတစ္ခုခုနဲ႔ ပယ္ပစ္လိုက္ႏိုင္ဖို႔ပါ။
ေရခ်ိဳးလိုက္တာ ကေတာ့သိပ္ၿပီးမခက္လွပါဘူး။

ဒီနည္းေလးကို ကိုယ္က အထံုအက်င့္ေလး
တစ္ခုလုပ္ထား လိုက္ဖို႔ပါ။

“စိတ္ညစ္လာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္၊ဂုဏ္ေတာ္ ေမတၱာေလး ပြားလိုက္၊
စိတ္ညစ္လာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္၊ဂုဏ္ေတာ္ေမတၱာေလး ပြားလိုက္”နဲ႔က်င့္ပါမ်ားသြားရင္
“အထံု” ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ အထံု ျဖစ္သြားရင္ စြဲသြားတာမ်ားပါတယ္။ေကာင္းတဲ့အထံုေလးေတြဆို စြဲေနေအာင္လုပ္ထားရပါတယ္။

အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ စိတ္ညစ္လာရင္ ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔အကုသိုလ္ မကင္းတဲ့ တျခားတစ္ခုခုကို
သြားလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ျပဳတဲ့အျပဳအမူကစြဲသြားတတ္ပါတယ္။ မေကာင္းတာစြဲသြားရင္ ျဖတ္ရတာ
ခက္ပါတယ္။ စိတ္ညစ္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးအကုသိုလ္မကင္းတဲ့အျပဳအမူေတြ စြဲသြားတဲ့သူေတြ
အမ်ားႀကီးပါ။ ေတြ႔ဖူး၊ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။

တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ စိတ္ညစ္လာရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကိုဖုန္းဆက္ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဖုန္းဆက္ ေျပာတဲ့သူကေကာင္းျမတ္တဲ့ အၾကံေပးရင္ ေတာ္ပါရဲ့။
“ဘယ္လို ကဲလိုက္ပါလား၊ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ပါလား”စသည္ျဖင့္ အကုသိုလ္ မကင္းတဲ့ အၾကံေတြ ေပးလိုက္ရင္ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားႀကီးနစ္နာသြားႏိုင္ပါတယ္။

ကဲထားပါေတာ့။
❖တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ ဖုန္းဆက္အၾကံဉာဏ္ေတာင္းလို႔ ကိုယ္ အၾကံေတာင္းတဲ့ သူက
“လာခဲ့၊ ဘယ္ဆိုင္မွာ ဘယ္ကလပ္မွာ သြားကဲရေအာင္၊လံုး၀ လန္းသြားေစရမယ္”ဆိုျပီး လွမ္းေခၚပါၿပီတဲ့။
ေခၚတဲ့အတိုင္း ေနရာတစ္ခုခု မွာ ကဲပါၿပီတဲ့။ကဲေနတုန္းမွာ လန္းတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္
ကဲၿပီးေတာ့လည္း ညစ္လက္စ စိတ္က ျပန္ညစ္ရဦးမွာပါ။ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္မွာ အကုသိုလ္ အပိုျဖစ္ရတာပဲ
အဖတ္တင္တာပါ။

❖စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ထြက္ေပါက္မ်ိဳးစံုေတာ့ ရွိေနၾကမွာပါ။အဲဒီအထဲကမွာ ေကာင္းတဲ့ ထြက္ေပါက္လည္း ျဖစ္၊
ကိုယ္နဲ႔ သပၸါယသင့္တဲ့ ထြက္ေပါက္လည္း ျဖစ္တဲ့ထြက္ေပါက္ တစ္ခုကို အေလ့အက်င့္ လုပ္ထားလိုက္ဖို႔ပါ။

❖တကယ္ေတာ့လည္း တရားသေဘာအရ ဘယ္အရာမွ မျမဲပါဘူး။
စိတ္ညစ္တာလည္း အျမဲတည္ မေနႏိုင္ပါဘူး။ကာလတစ္ခုပါပဲ။
ကိုယ္ကမျမဲတဲ့ သေဘာတရားေလးကိုေသခ်ာ သေဘာေပါက္ၿပီး စိတ္ညစ္တာကို
အေၾကာင္းျပဳၿပီး၊ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ အကုသိုလ္ မျပဳလိုက္မိဖို႔ပါ။

စိတ္ညစ္ေနတဲ့ ကာလတိုေလးမွာကုသိုလ္ေတြကို လုပ္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊
မလုပ္ခ်င္သည္ ျဖစ္ေစ ေပေတ လုပ္ေနလိုက္ပါ။ေရမခ်ိဳးခင္မွာဘဲ ဘုရားပန္းအိုး လဲတာ၊
ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ လဲတာ၊ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ အစားအစာေလးေတြကို
ျမတ္စြာဘုရားကို ကပ္တာ စသည္ျဖင့္ လုပ္လို႔လည္းရပါေသးတယ္။
စိတ္ညစ္တာကို အမွီျပဳျပီး ကုသိုလ္အျမတ္ထြက္ေအာင္ လုပ္ပစ္ရမွာပါ။

ကာလတစ္ခုၾကာလို႔ စိတ္ညစ္တာလည္းေပ်ာက္သြားေရာ ကိုယ့္ရင္ထဲကို ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
ကုသိုလ္ေတြ တစ္ေလွႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။

ဒီကုသိုလ္ေတြဟာ ေနာက္ဘ၀အထိ အထံုဓာတ္ေတြအေနနဲ႔ ပါသြားေတာ့မွာပါ။ အထံု၀ါသနာဆိုတာ
ေနာက္ဘ၀အထိလိုက္တတ္တာဆိုေတာ့ ေနာက္ဘ၀မွာလည္းကုသိုလ္ပါရမီေတြ ျပဳျဖစ္ေနဦးမွာပါ။ဒါဆိုရင္ နိဗၺာန္နဲ႔လည္းတျဖည္းျဖည္း နီးသြားေတာ့မွာပါ။

အဓိကကေတာ့ဘယ္လို အာရံုပဲ ၾကံဳလာၾကံဳလာ၊ၾကံဳလာတဲ့ အာရံုကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ကုသိုလ္ျဖစ္သြားဖို႔ပါ။
ဒါကိုကိုယ္ကအေလ့အက်င့္ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္၊ေလ့က်င့္ထားဖို႔ပါ။ေလ့က်င့္ထားရင္ စြဲသြားတတ္ပါတယ္။
ေနာင္ဆိုရင္အထူးေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ဘာပဲေျပာေျပာ စိတ္ညစ္ရင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။
ဒါဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းသာ လာပါလိမ့္မယ္။
 

-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team ofYoung Buddhist Association】
-【ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေဝႏြယ္-အင္းမ)】
က်မ္းကိုး။
၁။ ေဗာဇၩင္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရား၊ သေျပကန္ဆရာေတာ္။
၂။ မဟာဗုဒၶ၀င္ ပထမတြဲ၊ ပထမပိုင္း၊တိပိဋက မင္းကြန္းဆရာေတာ္။

(ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေဝႏြယ္-အင္းမ)၏“စိတ္ညစ္ရင္ေရခ်ဳိးပါစာအုပ္”စာမ်က္ႏွာ၂၀မွ-၂၉
အထိ ေကာက္ႏွဳတ္ကူးယူ ပူေဇာ္မွ်ေဝပါသည္။)
အလင္းတန္းဂ်ာနယ္(၇.၉.၂၀၀၉)

 

https://www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm/photos/a.322278357782183.93617.129054333771254/1090142454329099/?type=3&theater 

ကြန္ပ်ဴတာရဲ႕ Mouse အေၾကာင္း

ဒီ Mouse က ၾကြက္မဟုတ္ပါဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာရဲ႕ Mouse ျဖစ္ပါတယ္။ ေသးငယ္ေပမဲ့ ကလစ္ႏွိပ္ရတဲ့ Mouse ရဲ႕ အစြမ္းဟာ အရမ္းအေရးပါ ပါတယ္။ Mouse ေၾကာင့္ ဂိမ္းေဆာ့ရတာ လြယ္ကူလာသလို Facebook ေပၚမွာ Like လုပ္ရတာ လည္း အဆင္ေျပပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီအေရးပါ အရာေရာက္လွတဲ့ Mouse ရဲ႕ ကနဦးအစကေတာ့ နည္းနည္းၾကမ္းတမ္းပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ လူသားေတြသုံးစြဲေနရသလို အဆင္ေျပေျပသက္ေတာင့္ သက္သာေတာ့မဟုတ္လွပါဘူး။ Mouse ရဲ႕ အဓိကအစိတ္အပိုင္းကေတာ့ Trackball လို႔ေခၚတဲ့ ေအာက္ဘက္က ေဘာလုံးေလးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေဘာလုံးဟာ အလြန္ရႈပ္ေထြးတဲ့ စနစ္တစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ဒီစနစ္က ေဘာလုံးရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမႈကို အာရုံခံပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဘာလုံးေရြ႕လ်ားတဲ့ အတိုင္းစကရင္ေပၚက Cursor ဟာလည္းေရြ႕လ်ားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေခတ္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဒီ Trackball ကိုသိၾကေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းထြက္လာတဲ့ Mouse ေတြက ေလဆာအလင္းေရာင္ကို အသုံးျပဳထားတာျဖစ္ပါတယ္။

ပထမဦးဆုံး Mouse ကိုတီထြင္ခဲ့တဲ့သူကေတာ့ Douglas Engelbart ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ထည္က သစ္သားကို အသုံးျပဳထားၿပီးေတာ့ ဘီးအေသး ၂ ခုပါဝင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက Mouse ေတြဟာ စတုရန္းပုံေတြျဖစ္ၿပီး အခုလို ကိုင္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာမရွိပါဘူး။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့မွ ေကြးညြတ္ၿပီး ကိုင္ရလြယ္တဲ့ Mouse ေတြစတင္ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။
 
 https://www.facebook.com/ayesaycommm/posts/456609761177801

ကမာၻ႔လက္သည္းအရွည္ဆံုး လူသားရဲ႕ လက္သည္းေတြ ျပတိုက္လွဴေတာ႔မယ္

ကမာၻ႔လက္သည္းအရွည္ဆံုးလူလို႔ သတ္မွတ္ရမယ္႔သူတစ္ဦးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္တစ္ဘက္ေပၚက ဒီလက္သည္းေတြကို ျပတိုက္တစ္ခုကိုလွဴဖို႔အတြက္ ၁၉၅၂ခုႏွစ္ကတည္းက မညွပ္ဘဲ အရွည္ထားခဲ႔တာျဖစ္တယ္လို႔ သူကေျပာသြားပါတယ္။

အသက္ ၇၈ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ႔ အိႏၵိယအမ်ိဳးသား Shridhar Chillal ဟာ သူေက်ာင္းေနစဥ္ကတည္းက သူ႔ရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္ လက္သည္းေတြကို အရွည္ထားခဲ႔တာပါ။ အလြန္႔အလြန္ရွည္လ်ားတဲ႔ လက္သည္းေတြေၾကာင္႔ အလုပ္နဲ႔ ခ်စ္သူကို ရွာဖို႔အခက္ေတြ႔ခဲ႔ေပမဲ႔ မေလွ်ာ႔ေသာ ဇြဲနဲ႔ ထားခဲ႔တာျဖစ္တဲ႔အတြက္ ေလးစားဖို႔ေတာ႔ ေကာင္းပါတယ္။ သူဟာ အခုဆိုရင္ Guinness မွတ္တမ္း (၂၀၁၆ တည္းျဖတ္မႈ) မွာ လက္တစ္ဖက္တည္း ကမာၻ႔ လက္သည္းအရွည္ဆံုးပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ တရား၀င္အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံခဲ႔ရပါၿပီ။

ဘာေၾကာင္႔မ်ား လက္သည္းေတြကို ရွည္သည္ထက္ရွည္ေအာင္ထားခဲ႔ရတာလဲလို႔ ေမးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ “ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းက၊ တစ္ရက္က်ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆရာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အရမ္းရိုက္ေတာ႔တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေၾကာင္႔ သူ႔လက္သည္းက်ိဳးသြားလို႔ေလ။ ဆရာ႔ လက္သည္းကလည္း အရွည္ခ်ည္းရယ္။ ဆရာရယ္ လက္သည္းေလး က်ိဳးသြားတာနဲ႔ ဘာလို႔မ်ားဒီေလာက္ေတာင္ ရိုက္ရတာလဲလို႔ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ မင္းတို႔မွ လက္သည္းအရွည္တစ္ခါမွ မထားဖူးတာ၊ ဘယ္နားလည္မလဲတဲ႔။ လက္သည္းအရွည္မထားဖူးဘဲနဲ႔ေတာ႔ ဒီလက္သည္းေတြက်ိဳးမသြားေအာင္ ဂရုစိုက္ရတာမ်ိဳးကိုလည္း နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။” လို႔ Shridhar ကေျပာျပပါတယ္။ အဲ႔ဒီ႔အခ်ိန္ကစၿပီး သူဟာ ဆရာနဲ႔ စိန္ေခၚၿပီး လက္သည္းရွည္ေတြ ထားခဲ႔ေတာ႔တာပါပဲ။

သူ႔ရဲ႕လက္သည္းအရွည္ေပါင္းဟာ ၉၀၉ ဒႆမ ၆ စင္တီမီတာရွိၿပီး လက္မက ၂မီတာနဲ႔ အရွည္ဆံုးျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အတိုက္အခံျဖစ္ခဲ႔ရပံုေတြကေတာ႔ “ပထမေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ မိသားစု၀င္ေတြက အတိုက္အခံလုပ္ခဲ႔တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ဆရာေတြေရာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႔လက္သည္းေတြကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ဘယ္ေတာ႔မွမညွပ္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ခ်ထားၿပီးသားေလ။” လို႔ သူကေျပာျပပါတယ္။

“ကြ်န္ေတာ္႔ေန႔စဥ္ဘ၀ရဲ႕ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ အခက္ကေတာ႔ေတြ႔တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္မိသားစုက လံုး၀ကို မႀကိဳက္တာ။ ကြ်န္ေတာ္႔အ၀တ္ေတြ ဘယ္သူမွလည္းမေလွ်ာ္ေပးေတာ႔ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ပဲ ေလွ်ာ္ခဲ႔ရတာေပါ႔။ အလုပ္ရွာဖို႔ဆိုတာကလည္း အခက္သား။ ကြ်န္ေတာ္႔ကို အလုပ္ခန္႔မယ္႔သူ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။”
“ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္႔အရြယ္ေရာက္ေတာ႔၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဘယ္သူမွ အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ၾကဘူး။ အမ်ိဳးသမီး ၁၀ ေယာက္ကေန ၁၂ေယာက္ေလာက္ထိ ေတြ႔ဖူးတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဘက္က သေဘာတူမယ္လုပ္ေတာ႔ သူ႔မိဘေတြက သူ႔လည္ပင္းညွစ္သတ္မယ္ဆိုၿပီး ျငင္းတယ္။ မိဘေတြက သေဘာတူျပန္ေတာ႔၊ ဒီေလာက္ညစ္ပတ္တဲ႔သူတစ္ေယာက္ကို လက္မထပ္ႏုိင္ဘူး ျဖစ္ျပန္ေရာ။” ဆိုၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႔ဖို႔အခက္ေတြ႔ပံုေတြကို ေျပာျပခဲ႔ပါတယ္။

ဒါေပမဲ႔ သူ အိမ္ေထာင္က်ခဲ႔ပါတယ္။ အသက္ ၂၉ႏွစ္မွာ ညီျဖစ္သူရဲ႕ ခယ္မျဖစ္တဲ႔သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႔ႏုိင္တာပါ။

Shridhar ဟာ ဓာတ္ပံုပညာကို ႏွစ္သက္ၿပီး အလုပ္အေနနဲ႔လည္း အခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕ကို လုပ္ကိုင္ျဖတ္သန္းခဲ႔ဖူးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အခုေတာ႔ သူ႕ရဲ႕လက္သည္းေတြကို ညွပ္ၿပီး ျပတိုက္တစ္ခုမွာ ထိန္းသိမ္းထားဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဘယ္ေန႔လဲဆိုတာကိုေတာ႔ သူက လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားလို႔ မသိခဲ႔ရပါဘူး။

( Skyler )
http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/54377

လူငယ္ေတြအေနနဲ ့ကင္ဆာရွိေနျပီလားဆုိတာ သိႏိုင္မယ့္ အရိပ္လကၡဏာမ်ား

ကင္ဆာေရာဂါခံစားရတဲ့ လူငယ္ သုံးပုံတစ္ပုံနီးပါးေလာက္ဟာ ကင္ဆာရဲ့ ေရာဂါလကၡဏာေတြကို မသိရွိၾကတဲ့အတြက္ စုိးရိမ္ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္မွ ေရာဂါရွိေနျပီဆုိတာ သိၾကရတယ္လုိ ့ေလ့လာမွဳ အသစ္တစ္ခုက ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

  ျဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အသက္ ၁၃ ႏွစ္ကေန ၂၄ ႏွစ္ၾကား လူငယ္ ၂၅၀၀ ေလာက္ဟာ ကင္ဆာ ေရာဂါခံစားေနရတယ္လုိ ့ဆုိပါတယ္။ ကင္ဆာဟာ လူငယ္ေတြေသဆုံးရတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု ျဖစ္ျပီး ျဗိတိန္မွာ ၁၅ ႏွစ္ကေန ၂၄ ႏွစ္အတြင္း ေသဆုံးသူေယာက်ၤားေလး စုစုေပါင္းရဲ့ ၉ ရာခုိင္ႏွဳန္း နဲ ့ မိန္းကေလးစုစုေပါင္းရဲ့ ၁၅ ရာခိုင္ႏွဳန္း တုိ ့ဟာ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

ကင္ဆာေရာဂါရဲ့ အရိပ္လကၡဏာေတြကို ၾကိဳတင္သိရွိထားမယ္ဆုိရင္ ေစာေစာစီးစီးကုသမွဳခံယူႏိုင္ျပီး အသံအုိးကင္ဆာ၊သိုင္းရြက္ကင္ဆာလုိမ်ိဳး တစ္ခ်ိဳ ့ကင္ဆာေရာဂါေတြဟာ သင့္ေတာ္တဲ့ကုသမွဳခံယူမယ္ ဆုိရင္ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ပါတယ္။ ကင္ဆာဟာ လူငယ္ေတြမွာအျဖစ္နည္းတာေၾကာင့္၊ လူငယ္ေတြဟာ ဒီကင္ဆာအရိပ္လကၡဏာေတြကို တျခားသာမန္ဖ်ားနာမွဳမ်ိဳးရဲ့ လကၡဏာေတြအျဖစ္ မွားယြင္းသတ္မွတ္ၾကေလ့ ရွိတယ္လုိ ့သိရပါတယ္။ ကင္ဆာရဲ့လကၡဏာေတြျဖစ္ႏိုင္ျပီး လ်စ္လ်ဴမရွဳသင့္တဲ့ ေရာဂါလကၡဏာေတြကေတာ့

၁။ နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း - အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြေသာက္ရုံနဲ ့မေပ်ာက္ကင္းတတ္တဲ့ နာက်င္ကိုက္ခဲမွဳမ်ိဳးကို သတိထားသင့္ပါတယ္။

၂။ အသားပုိ၊အဖုအထစ္မ်ား - ခႏၶာကိုယ္မွာ အသီးအဖုေလးေတြ ေတြ ့ရျပီဆုိရင္ ခ်က္ခ်င္းဆရာ၀န္နဲ ့ျပသင့္ပါတယ္။

၃။ အလြန္အကၽြံေမာပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း - ႏိုးႏိုးၾကားၾကား မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနတတ္တာကလည္း ကင္ဆာရဲ့ နိမိတ္တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

၄။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ သိသိသာသာက်ဆင္းသြားျခင္း - ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေပါင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ဆင္းသြားရင္လည္း စစ္ေဆးျပသသင့္ပါတယ္။

၅။ မွဲ ့ေတြ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း - မွဲ ့ေတြ အေရာင္ ဒါမွမဟုတ္ အရြယ္အစားေျပာင္းလဲသြားတယ္ ဆုိရင္ ခ်က္ခ်င္းဆရာ၀န္နဲ ့ျပသသင့္ပါတယ္။

ကင္ဆာျဖစ္တဲ့ လူငယ္ ၈၄ ရာခိုင္ႏွဳန္းေလာက္ဟာ ကင္ဆာေပ်ာက္ကင္းခဲ့ျပီး၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေတြဟာ ဦးေႏွာက္အက်ိတ္ကင္ဆာမွာ ကေလးအရြယ္နဲ ့လူၾကီးအရြယ္ေတြထက္ အသက္ရွင္ေပ်ာက္ကင္းမွဳႏွဳန္း ပုိမ်ားပါတယ္။
TrendMyanmar

http://www.searchmyanmar.com/link/comment/cid/54378

သင့္အခ်စ္ေတာ္ေခြးနဲ႔အတူ ေကာင္းမြန္တဲ့ selfie ပုံမ်ားရုိက္ႏုိင္ေစဖုိ႔ ကူညီေပးမယ့္ ဖုန္းအပုိပစၥည္း

ေခြးခ်စ္သူေတြအတြက္ သတင္းေကာင္းပါပဲ။ ေခြးေတြနဲ႔အတူေကာင္းမြန္တဲ့ selfie ပုံတစ္ပုံရဖုိ႔ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ေခြးေတြဟာ အာရုံတည္ၿငိမ္မႈ ရွိဖုိ႔ ခက္တဲ့အတြက္ေႀကာင့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီထူးဆန္းတဲ့ ပစၥည္းေလးက ဒီအခက္အခဲကုိ ေၿဖရွင္းေပးပါလိမ့္မယ္။

ဒီ ပလပ္စတစ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အပုိပစၥည္းေလးဟာ တင္းနစ္ေဘာလုံးတစ္လုံးကုိ ဖုန္းမွာခ်ိတ္ဆြဲႏုိင္ေစပါတယ္။ ဒါေလးကုိတပ္ၿပီး သင့္အခ်စ္ေတာ္ေခြးနဲ႔ ဓာတ္ပုံရုိက္တဲ့အခါ ေခြးဟာ တင္းနစ္ေဘာလုံးကုိ အာရုံစုိက္ေနမွာၿဖစ္တာေႀကာင့္ selfie ပုံမ်ားကုိ လြယ္ကူေကာင္းမြန္စြာ ရုိက္ႏုိင္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။

Pooch Selifie လုိ႔ေခၚတဲ့ ဒီအပုိပစၥည္းေလးကုိ Kickstarter ကုမၸဏီက ထုတ္လုပ္တာၿဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕အၿမင့္ဆုံး၀င္ေငြကုိ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၀၀၀ ေလာက္ရႏုိင္မယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းထားေပမယ့္ အားေပးသူမ်ားလွတာေႀကာင့္ ခုခ်ိန္မွာ ခန္႔မွန္းထားတာထက္ ၃ ဆ ေက်ာ္ (ေဒၚလာ ၂၆၀၀၀) ဖုိး အမွာစာမ်ား ရရွိၿပီးပါၿပီ။ ပစၥည္းတစ္ခုကို ၁၃ ေဒၚလာ နဲ႔မွာယူႏုိင္ၿပီး ဒီဇင္ဘာလအေစာပုိင္းေလာက္မွာ မွာယူသူမ်ားထံေရာက္ရွိမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
  https://www.facebook.com/ayesaycommm/posts/456803904491720
 https://www.facebook.com/ayesaycommm/posts/456803904491720