စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႔ ျမန္မာျပည္တစ္၀န္း ဘုရားဖူးထြက္တဲ့ ဇနီးေမာင္နံွ

စက္ဘီးေလးတစ္စီးတည္းနဲ႔ နွစ္ေယာက္အတူ ျမန္မာျပည္တစ္၀န္းလံုးကို ဘုရားဖူးထြက္တဲ့ အဘဦးခ်ိဳနဲ႔ အရီးေဒၚခင္ျမင့္၀င္းတို႔ ဇနီးေမာင္နံွ

“ဘီးေလးကိုစီးၿပီး အခ်စ္ကေလးကိုတင္ၿပီး ကိုယ္သြားရတာေလ တကယ္ကိုေပ်ာ္..”ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို လိုက္ၿပီးၾကည္ႏူးမိၾကသူေတြရိွမယ္။ အဘဦးခ်ိဳနဲ႔ အရီးေဒၚခင္ျမင့္၀င္းတို႔ ဇနီးေမာင္နံွကေတာ့ သီခ်င္းေလးကို လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၾကသူေတြပဲ။

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ သီခ်င္းထဲကလို ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့အ႐ြယ္မဟုတ္သလို အေပ်ာ္တမ္းစက္ဘီးစီးဖို႔ထြက္လာသူေတြလည္းမဟုတ္ဘူး။

သူတို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္က စက္ဘီးေလးတစ္စီးတည္းနဲ႔ နွစ္ေယာက္အတူ ျမန္မာျပည္တစ္၀န္းလံုးကို ဘုရားဖူးထြက္ဖို႔တဲ့ေလ။

နွစ္ေယာက္လံုး အသက္ ၅၈ နွစ္၊ အိမ္ေထာင္သက္ နွစ္၃၀ ရိွၿပီး သားသမီးလည္းမရိွတဲ့ အဘတို႔ေမာင္နံွက ၾကက္ဖတံဆိပ္ စက္ဘီးေလးကို ေနာက္တြဲတန္းေလးေတြဆင္ၿပီး အထုပ္အပိုးေတြတင္လို႔ သူတို႔အိမ္ရိွရာ ေနျပည္ေတာ္ တပ္ကုန္းၿမိဳ႕ကေန ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။

စထြက္လာတုန္းက လင္မယားနွစ္ေယာက္၊ အ၀တ္နွစ္စံုစီ၊ ဆန္ေလးဘူး၊ ဆီငါးက်ပ္သားေလာက္နဲ႔ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ လမ္းမွာ ရိွတဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၀င္တည္း၊ ေက်ာင္းေ၀ယ်ာ၀စၥေတြလုပ္ေပး၊ ေန႔စားအလုပ္ရိွရင္ ၀င္လုပ္၊ ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ စားေသာက္လို္က္၊ ပိုရင္ ျပန္လွဴလိုက္ လုပ္ရင္း ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတယ္။ေရာက္ေလရာမွာ ၂ရက္ ၃ရက္ တစ္ပတ္ စသျဖင့္ နားခဲ့ၾကတယ္။

၂၀၁၄ ေမလ (၂၉)ရက္ေန႔၊ ျမန္မာလို နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ကေန စၿပီးခရီးထြက္လာလိုက္တာ အခုဆိုရင္ အဘတို႔ စက္ဘီးေလးဟာ ကြၽတ္ေတြ၊တာယာေတြလည္း အေတာ္လဲခဲ့ရၿပီ။ လမ္းမွာ ခ်စ္ခင္သူမ်ားကေပးကမ္းသမွ်ပစၥည္းေတြနဲ႔ အထုပ္အပိုးေတြလည္း ပိုမ်ားလာခဲ့ၿပီ။ ခရီးမိုင္ေတြလည္း အေတာ္ေရာက္ခဲ့ၿပီ။

ေနျပည္ေတာ္ကေန မိတၳီလာ၊ ပုလိပ္၊မႏၲေလး၊စစ္ကိုင္း၊မင္းကြန္း၊ပုဂံ၊ပုပၸား၊ေညာင္ဦး၊ျပည္၊မေကြး၊ေအာင္လံ၊ေမွာ္ဘီ၊ေထာက္ႀကံ့၊မဂၤလာဒံု၊ပဲခူး၊ေတာင္ငူ၊ေမာ္လၿမိဳင္၊က်ိဳက္ထို၊က်ိဳက္ထီးရိုး၊ေက်ာက္ပိ၊က်ိဳကၡမီ၊စက္စဲ၊ေမာ္လၿမိဳင္၊ဘီးလင္း၊အေလာင္းေတာ္ကႆပေတြေရာက္ခဲ့ၿပီး ဘုရားေပါင္း ၁၇၃ ဆူဖူးၿပီးခဲ့ၿပီတဲ့။ အခုလည္း မႏၲေလးကေန ေမၿမိဳ႕နဲ႔ ေတာင္ႀကီးဆက္သြားဖို႔ ျပင္ေနၾကတယ္။

စက္ဘီးနင္းရင္ မနက္အေစာႀကီး ၅နာရီေလာက္ကေနစလို႔ ေနမျပင္းခင္ မနက္၁၀နာရီေလာက္ထိနင္းပါသတဲ့။ တစ္ရက္ကို မိုင္၄၀ေလာက္ ခရီးေပါက္တယ္ဆိုပဲ။

အဘ မေမာဘူးလားလို႔ေမးေတာ့ “ေမာေတာ့ ေမာတာေပါ့၊ဒါေပမယ့္ မေမာပါဘူး”တဲ့ေလ။

“အဘနင္းနိုင္လို႔ ခရီးေရာက္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ အဘ ဇနီးကိုယ္တိုင္က စိတ္တူကိုယ္တူရိွလို႔ သြားခ်င္တိုင္းခရီးေပါက္တာေပါ့”တဲ့။ အဘတို႔ နွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ရတာ တကယ္ကို ၾကည္ႏူးစရာ။

အဘက သူသြားခဲ့သမွ်လမ္းေတြ၊ၿမိဳ႕ေတြ၊ဘုရားေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ေရာက္ေလရာမွာ သူတို႔ ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ေပးၾက၊ဂုဏ္ျပဳၾကတဲ့စာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို စာအုပ္ထုတ္ဖို႔လည္း စီစဥ္ထားသတဲ့။

“အဘတို႔ ခရီးစဥ္က ဘယ္ေတာ့မွၿပီးဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး။ မေသခင္ မသြားရေသးသမွ်ေနရာအကုန္သြားဦးမယ္။ သြားၿပီးသားေနရာေတြကိုလည္း ထပ္သြားခ်င္သြားဦးမယ္”တဲ့။ ဘုရားေတြဖူးခ်င္လြန္းလို႔ကို ဒီအ႐ြယ္ႀကီးနဲ႔ ဒီေလာက္အပင္ပန္းခံၿပီး စက္ဘီးနဲ႔ ဘုရားဖူးထြက္ေနတာလို႔ အဘကဆိုတယ္။

အခက္အခဲေတြဘယ္ေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း လက္တြဲမျဖဳတ္ခဲ့ဘဲ အိမ္ေထာင္သက္ နွစ္ ၃၀ၾကာမွ အတူထြက္ခဲ့တဲ့ အဘတို႔ရဲ႕ဘုရားဖူးခရီးဟာ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္နံွေတြရဲ႕ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးဆိုတာေတြထက္ကို ပိုခ်ိဳျမလို႔ေနေလရဲ႕ …….

Credit: Yin Yin Nhaung
https://www.facebook.com/searchmyanmar/photos/a.356889637687313.84429.1206162