တခါတုန္းက သာ၀တိ္ၳျပည္မွာ မထင္ရွားတဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးတေယာက္ ရွိပါတယ္။
ပါဠိလိုဆိုရင္ေတာ့ “အညတရာ” ပါ။ တေန႔ေတာ့ အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးေလးက ေက်ာင္းအလွဴ
အက်ဳိးႀကီးမားပုံတရားကိုနာရ
ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ခြင့္ေတာင္းၿပီး၊ေက်ာင္းေဆာင္တေဆာင္ ေဆာက္လွဴပါတယ္။
အညတရာအမ်ဳိးသမီးေလးရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ေက်ာင္း၀န္းက်င္ပတ္ပတ္လည္မွ
သရက္ပင္ေတြ စီတန္းၿပီးစုိက္ေတာ့တာပါပဲ။
ပတ္ထားလုိက္ပါတယ္။
ေအာက္ေျခေတြမွာ သဲျဖဴေတြခင္း၊ အ၀တ္အေရာင္မ်ဳိးစုံ၊ ပန္းဆုိင္း၊ နံ႔သာဆုိင္းေတြနဲ႔
အလွဆင္ၿပီးမွ ေက်ာင္းကိုေရစက္ခ်လွဴဒါန္းပ
ေက်ာင္းအလွဴနဲ႔အတူ သရက္ပင္ေတြပါ တြဲလွဴခဲ့တဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးဟ
ကြယ္လြန္ေတာ့ တာ၀တႎသာနတ္ ျပည္မွာျဖစ္ရပါတယ္။ နတ္ျပည္မွာ ဘံုဗိမာန္ နဲ႔အတူတြဲေပၚလာတာက
ဗိမာန္ပတ္ပတ္လည္မွာ သရက္ပင္ေတြၿခံရံၿပီးေပါက္ေနေတာ့တာပါပဲ။
-【၀ိမာန၀တၳဳ အ႒ကထာ၊စာမ်က္ႏွာ-၁၈၂】
မထင္ရွားတဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးရဲ
ေနာက္ဘ၀နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္ရေတာ့လည္း ဗိမာန္ပတ္ပတ္လည္မွာ သရက္ပင္ေတြပါ ပူးတြဲေပါက္ေနပါတယ္။သစ္ပင္မ်ဳိးစုံရွိတဲ့အထဲက သရက္ပင္ေတြကို ေရြးလွဴတာဆုိေတာ့ အညတရအမ်ိဳး သမီးေလးက သရက္ပင္ကုိပုိႀကိဳက္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ သရက္သီးပဲ ႀကိဳက္လုိ႔လားမသိပါဘူး။
မဟာသုဒႆနမင္းႀကီးက်ေတာ့ “ကႆပ ဘုရားရွင္” လက္ထက္မွာ မေထရ္တပါးရဲ႕
ေက်ာင္းကိုထန္းပင္ေတြ စီတန္းစိုက္လွဴခဲ့ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အႀကိဳက္ျခင္းေတာ့ တူခ်င္မွတူမွာပါ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ လွဴရတာက ပုိစိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ အင္ဂ်င္နီယာသေဘာအျမင္အရလည္းၿခံစည္း႐ိုး(၁၅)ေပ ပတ္လည္ေလာက္စီမွာ
သစ္ပင္ေတြစိုက္ထားရင္ ပတ္၀န္းက်င္အသံလည္း သက္သာသလို ေလဒဏ္၊ ရာသီဥတုဒဏ္ကိုလည္း
ကာကြယ္ေပးပါတယ္။
ေရွးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြက ၾသ၀ါဒေပးေလ့ရွိပါတယ္။ “သစ္ပင္တပင္စိုက္ရင္ ေက်ာင္းေဆာင္တေဆာင္
ေဆာက္လွဴတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ” တဲ့။ ဒီေတာ့ဘာမွ အားငယ္စရာမလုိပါဘူး။
ကိုယ္က ကိုယ့္အေျခအေနအရ ေက်ာင္းေဆာက္မလွဴႏိုင္ေပမယ္
သစ္ပင္ကေတာ့ လူတိုင္းစိုက္ႏိုင္ၾကတာပါပဲ
စိုက္စရာေနရာေတြက ႏိုင္ငံလိုအပ္ခ်က္အရ အမ်ားႀကီးပါ။ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္၊
စာသင္ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ားႀကီးပါ။
အထူးသျဖင့္ လြယ္လြယ္နဲ႔ အျဖစ္ျမန္တဲ့ ကုက္ၠိဳပင္လိုသစ္ပင္မ်ဳိး စိုက္လည္း ရပါတယ္။ မိုးဦးက်စိုက္ထားလိုက္ရင္ သိပ္လည္းဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုပါဘူး။ စိုက္တုန္းက
တထြာတေတာင္ေလာက္ပါပဲ။ ၄-၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့ အခါ ေပ ၂၀ ေလာက္ ျဖစ္ၿပီး ျမင္ကြင္းက တကယ့္အားရ
ေက်နပ္စရာႀကီးပါ။ တႏွစ္ကို အပင္ႏွစ္ဆယ္ႏႈန္းနဲ႔ စိုက္သြားရင္ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ရင္ အပင္ေပါင္း ႏွစ္ရာေတာင္
ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒါဆို ေက်ာင္းေပါင္းႏွစ္ရာ ဆာက္လွဴလုိက္တာပါပဲ။ဒီေတာ့
သစ္ပင္ေလးေတြကို “သစ္တပင္ ေက်ာင္းတေဆာင္” လို႔ႏွလံုးသြင္းၿပီး စိုက္သြား႐ံုပါ။
ဒါဆို သစ္ပင္ကို ဘယ္ကစစိုက္မလဲဆိုရင္ ကိုယ့္အိမ္ကအရင္စစိုက္သြား႐
သစ္ပင္စိုက္တဲ့ကုသိုလ္ဟာ ေန႔ေန႔ညည ကုသိုလ္ရေနတဲ့ ကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိးထဲမွာ
တခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ေန႔ေန႔ညည ကုသိုလ္ရေနတဲ့ ကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိး ကို သံယုတ္ပါဠိေတာ္
၀နေရာပသုတ္မွာ ေဟာျပထားပါတယ္။
ကုသုိလ္ (၆) မ်ဳိးက -
●(၁) ဥယ်ာဥ္၊
●(၂) သစ္ပင္၊
●(၃) ေရခ်မ္းစင္၊
●(၄) တံတား၊
●(၅) ေရကန္၊
●(၆)ေက်ာင္းေဆာင္ပါ။
ဒီကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိးထဲက တခုခုလွဴတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခု၊ သံုးခုလွဴတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္
ေန႔ေကာ ညေကာ ကုသိုလ္ေတြ တိုးေနပါတယ္တဲ့။ ဒါတင္မကပါဘူး ေသလြန္တဲ့အခါမွာလည္း
နတ္ျပည္ သုဂတိကို ေရာက္ရပါတယ္တဲ့။ ကုသိုလ္(၆)မ်ဳိးလံုးက အမ်ားအတြက္အက်ဳိးျပဳတဲ့
ကုသိုလ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
ဥယ်ာဥ္အရ ပန္းဥယ်ာဥ္နဲ႔ သစ္သီးဥယ်ာဥ္ကို ယူရပါမယ္၊ သစ္ပင္ အရေတာ့ အမ်ားနားခိုဖို႔
အရိပ္ရအပင္ႀကီးေတြကို ယူရပါမယ္။
ကုသိုလ္ (၆)မ်ိဳးကို-
“ဥယ်ာဥ္သစ္ပင္၊ ေရခ်မ္းစင္၊ တခြင္တံတားေပ။ေရကန္ ေက်ာင္းေဆာင္၊ ဤေျခာက္ေဆာင္၊
လူ႔ေဘာင္သံုးေဆာင္ရာ။ေန႔ေန႔ညည၊ ကုသိုလ္ရ၊ ဗုဒၶမိန္႔မွာတာ” ဆိုတဲ့
လကၤာေလးနဲ႔ မွတ္ထားလိုက္လည္းရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အ႒ကထာအဖြင့္နဲ႔ ဋီကာအဖြင့္ေလးက သိပ္စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ သစ္ပင္စတဲ့
အလွဴေတြ လွဴရင္အၿမဲကုသိုလ္ေတြျဖစ္ေန
ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ရယ္မွာေတာ့ ကုသိုလ္မျဖစ္ပါဘူးတဲ့။
ေနာက္တခါ ဋီကာဆရာက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ရယ္၊ ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြျဖစ္ေနတဲ့အခ်
က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနသလားဆိုေတာ့ အဲဒီလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေက်နပ္တဲ့ကုသိုလ္ တခုခုကိုျပဳၿပီး ျပန္ျပန္သတိရေနတိုင္း ကုသိုလ္ေတြ
တိုးတိုးေနပါတယ္တဲ့။ ေကာက္ခ်က္ခ်ရရင္ေတာ့ ကုိယ္ျပဳတဲ့ကုသုိလ္ကို ျပန္ျပန္သတိရေန ရမွာျဖစ္သလို
ျပန္ျပန္သတိရေနတိုင္း ကုသိုလ္ေတြတိုးတိုးေနတဲ့ သေဘာပါ။
သစ္ပင္စိုက္တဲ့ကုသုိလ္ဟာ ေလာကီသေဘာကပဲၾကည့္ၾကည့္၊ေလာကုတၱရာသေဘာကပ
ကုိယ့္အတြက္ေကာ၊ ကိုယ့္၀န္းက်င္က လူသားေတြအတြက္ေကာ၊ တိရစၧာန္ေတြအတြက္ေကာ
ေကာင္းက်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီေခတ္ေျပာေနၾကတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္း သိမ္းေရးအတြက္လည္း အမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျဖစ္ေနတာ
သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ ရွိေနရင္ ေရေငြ႔ပ်ံမႈမ်ားၿပီး၊အေအးဓာတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအေအးဓာတ္ေတြေၾကာင့္ မိုးရြာသြန္းမႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ေတြက
ေလထုညစ္ႏြမ္းမႈကို စုပ္ယူၿပီး ေလကိုသန္႔စင္ ေပးပါတယ္။ ဒါဆို ေလသန္႔အလွဴ လွဴရာလည္းေရာက္ပါတယ္။
ေရသန္႔ လိုအပ္သလို ေလသန္႔လည္းလိုအပ္တာပါပဲ။ သစ္ပင္ေတြရွိေနရင္ ေႏြရာသီ ဆို အပူသက္သာၿပီး၊
အေအးဓာတ္ရေနတာကေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ သာဓက တခုပါပဲ။ သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္
မိုးလည္းေခါင္ပါတယ္။ မိုးေခါင္ရင္ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ အတြက္လည္း သိပ္ဒုကၡ ေရာက္ရပါတယ္။
မိုးရြာျခင္း၊ မိုးေခါင္ျခင္း ႏွစ္ခုနဲ႔တင္ သစ္ပင္ကစိုက္သင့္ေနပါၿပီ။
သစ္ပင္စိုက္တာဟာ
●ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္လည္း လိုအပ္သလို၊
●သံသရာခရီးအတြက္လည္း လိုအပ္ပါတယ္။
ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ဳိးႏွစ္ခု ျဖစ္ေနတာပါ။
“သစ္တပင္ ေက်ာင္းတေဆာင္” ကို အာ႐ံုျပဳလုိက္ရင္ တကယ့္စိုက္ခ်င္စရာပါပဲ။ သစ္ပင္ စိုက္ၿပီးတိုင္းလည္း
“ဤသစ္ပင္စိုက္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္၏အေထာကအပံ့ျဖစ္ပါေစ”
ေပးရမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္စိုက္ထားတဲ့သစ္ပင္ေတြက
အထူးသျဖင့္ သစ္ပင္စိုက္တာဟာ နိဗၺာန္ရဲ႕အေထာက္အပံ့ ပါရမီေကာင္းေတြပါ။
ေလာကမွာေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ “တရက္ေပ်ာ္ခ်င္ အရက္ေသာက္၊
တႏွစ္ေပ်ာ္ခ်င္ မိန္းမယူ၊ တသက္လံုးေပ်ာ္ခ်င္ သစ္ပင္စိုက္ပါ” တဲ့။ ေလာကစကားေတြဟာ
သဘာ၀ေတြကိုအေျခခံၿပီး ေပၚေပါက္လာတာဆိုေတာ့ မွန္တာရွိသလို မွားတာလည္းရွိတတ္ပါတယ္။
ေရွ႕ႏွစ္ခုကိုေတာ့ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ တသက္လံုးေပ်ာ္ခ်င္ရင္ သစ္ပင္စိုက္ကေတာ့
တကယ့္လက္ေတြ႕ပါပဲ။ စိုက္တုန္းက ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္လာလို႔ စိမ္းစိမ္းစိုစို အရြက္အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း ျဖစ္လာတဲ့အခါ သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေကာင္းတ
ဒီေတာ့သစ္ပင္စိုက္တာဟာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ အတြက္ေကာ၊ ပါရမီကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ အတြက္ေကာ၊
ေနာင္သံသရာအတြက္ေကာ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေ
ေကာင္းက်ဳိးေတြခ်ည္းပါပဲ။
တခ်ဳိ႕အလွဴဒါနေတြက်ေတာ့ အေျခခံ လူတန္းစားတေယာက္အေနနဲ႔ ျပဳဖို႔မလြယ္လွပါဘူး။
သစ္ပင္စိုက္ၿပီး ကုသိုလ္ယူတာကေတာ့ လူတုိင္းျပဳလို႔ရတဲ့ကုသိုလ္
တခုထားၿပီး သစ္ပင္စိုက္ရင္း ပါရမီျဖည့္သြားရင္ နိဗၺာန္ရဲ႕အေထာက္အပံ့ျဖစ္႐ု
ေနာက္ဘ၀ေတြမွာလည္း ေကာင္းျမတ္တဲ့ သုဂတိဘံုကို ေရာက္ရဦးမွာပါ။
ကိုယ္က ေက်ာင္းလည္းေဆာက္လွဴႏိုင္တယ
သစ္ပင္ေတြေတာ္ေတာ္ျပဳန္းတီး
ကုသုိလ္ပါရမီအရေကာ မျဖစ္မေနစိုက္ၾကရမွာပါ။
စာေရးသူ မူဆယ္၊ ေရႊလီဘက္ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲက လူသံုးေလးေယာက္ေလာက္
ဖက္လို႔ရတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြကိုအကိုင္းအခက
ၿပီးေတာ့ ဒီအပင္ႀကီးေတြကို သူတို႔ဘယ္လိုမ်ား ရွင္ေအာင္စိုက္သလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ သူတို႔စိုက္ထားတဲ့ေနရာအထိ သြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ကုန္း ေျပေျပနဲ႔လမ္းတေလွ်ာက္မွာ
စိုက္ထားတာေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေလာက္ႀကီး တဲ့သစ္ပင္ႀကီးေတြကို ရွင္ေအာင္စိုက္ႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးမိေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ မခ်မ္းသာလွပါဘူး။ ေရွးလူႀကီးေတြက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔
စိုက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္လူေတြက လက္တေလာ ေငြတခုကိုၾကည့္ၿပီး ေရာင္းထုတ္လုိက္ေတာ့
ေနာင္အနာဂတ္သားစဥ္ေျမးဆက္ေတ
အေမြအျဖစ္ေပးခဲ့တဲ့ သေဘာျဖစ္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အမ်ားႀကီးနစ္နာရပါတယ္။ အပင္ လိုက္အျမစ္ကေန ခြၽတ္ယူသြားတဲ့
ျမင္ကြင္းေတြဟာ တကယ့္စိတ္မခ်မ္း သာစရာေတြပါပဲ။
စာေရးသူရဲ႕ေက်ာင္းမွာ သစ္ပင္ေတြစိုက္လိုက္တာ ေတာအုပ္နီးနီးေတာ့ ျဖစ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ စိုက္ခဲ့တဲ့သစ္ပင္ေတြထဲက သံုးပံုႏွစ္ပံုပဲရွင္ၿပီး တပံုေလာက္က ေသဆံုးသြားရတာပါ။
သစ္ပင္တပင္ေသသြားရင္ သိပ္ ႏွေျမာတာပါပဲ။ သစ္ပင္တပင္ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုသစ္ပင္စိုက္ဖူးတဲ
သိပါ တယ္။ သစ္ပင္တပင္ျဖစ္ဖို႔ အဆင့္ဆင့္ေစာင့္ေရွာက္ရတာပါ။ ကိုယ္က မစိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္
မခုတ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ သတိထားရပါမယ္။ ဒါေတြ ကေတာ့ အသိတရားနဲ႔ပဲ ေရွာင္ရမွာပါ။
သစ္ပင္က လူသားေတြအတြက္တင္မဟုတ္ပါဘူး
သဘာ၀ တိရစၧာန္ ေတြအတြက္လည္း ေနရာ အလွဴျဖစ္တာပါ။ သစ္ပင္ေတြခုတ္လုိက္ရင္
ငွက္ကေလးေတြမွာလည္း ေနစရာ နားခိုစရာ အခက္အခဲျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ သစ္ပင္တပင္ စိုက္လိုက္တာဟာ ေက်ာင္းတေဆာင္ ေဆာက္လွဴလိုက္တာနဲ႔
အတူတူပါပဲေလ။ ။
-【ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္- အင္းမ)】
က်မ္းကိုး
၁။ သဗၺမဂၤလာဓမၼေဒသနာ၊အရွင္၀ါသ၀
၂။ ေရ ေျမ ေလ ဇီ၀ မပ်က္ယြင္းေစဖို႔၊ေဒါက္တာေဇ
၃။ အင္တာနက္သတင္းမ်ား။
Posted by►
www.facebook.com/
ပါဠိလိုဆိုရင္ေတာ့ “အညတရာ” ပါ။ တေန႔ေတာ့ အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးေလးက ေက်ာင္းအလွဴ
အက်ဳိးႀကီးမားပုံတရားကိုနာရ
ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ခြင့္ေတာင္းၿပီး၊ေက်ာင္းေဆာင္တေဆာင္ ေဆာက္လွဴပါတယ္။
အညတရာအမ်ဳိးသမီးေလးရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ေက်ာင္း၀န္းက်င္ပတ္ပတ္လည္မွ
သရက္ပင္ေတြ စီတန္းၿပီးစုိက္ေတာ့တာပါပဲ။
ပတ္ထားလုိက္ပါတယ္။
ေအာက္ေျခေတြမွာ သဲျဖဴေတြခင္း၊ အ၀တ္အေရာင္မ်ဳိးစုံ၊ ပန္းဆုိင္း၊ နံ႔သာဆုိင္းေတြနဲ႔
အလွဆင္ၿပီးမွ ေက်ာင္းကိုေရစက္ခ်လွဴဒါန္းပ
ေက်ာင္းအလွဴနဲ႔အတူ သရက္ပင္ေတြပါ တြဲလွဴခဲ့တဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးဟ
ကြယ္လြန္ေတာ့ တာ၀တႎသာနတ္ ျပည္မွာျဖစ္ရပါတယ္။ နတ္ျပည္မွာ ဘံုဗိမာန္ နဲ႔အတူတြဲေပၚလာတာက
ဗိမာန္ပတ္ပတ္လည္မွာ သရက္ပင္ေတြၿခံရံၿပီးေပါက္ေနေတာ့တာပါပဲ။
-【၀ိမာန၀တၳဳ အ႒ကထာ၊စာမ်က္ႏွာ-၁၈၂】
မထင္ရွားတဲ့အမ်ဳိးသမီးေလးရဲ
ေနာက္ဘ၀နတ္ျပည္မွာ ျဖစ္ရေတာ့လည္း ဗိမာန္ပတ္ပတ္လည္မွာ သရက္ပင္ေတြပါ ပူးတြဲေပါက္ေနပါတယ္။သစ္ပင္မ်ဳိးစုံရွိတဲ့အထဲက သရက္ပင္ေတြကို ေရြးလွဴတာဆုိေတာ့ အညတရအမ်ိဳး သမီးေလးက သရက္ပင္ကုိပုိႀကိဳက္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ သရက္သီးပဲ ႀကိဳက္လုိ႔လားမသိပါဘူး။
မဟာသုဒႆနမင္းႀကီးက်ေတာ့ “ကႆပ ဘုရားရွင္” လက္ထက္မွာ မေထရ္တပါးရဲ႕
ေက်ာင္းကိုထန္းပင္ေတြ စီတန္းစိုက္လွဴခဲ့ပါတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အႀကိဳက္ျခင္းေတာ့ တူခ်င္မွတူမွာပါ။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ လွဴရတာက ပုိစိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ အင္ဂ်င္နီယာသေဘာအျမင္အရလည္းၿခံစည္း႐ိုး(၁၅)ေပ ပတ္လည္ေလာက္စီမွာ
သစ္ပင္ေတြစိုက္ထားရင္ ပတ္၀န္းက်င္အသံလည္း သက္သာသလို ေလဒဏ္၊ ရာသီဥတုဒဏ္ကိုလည္း
ကာကြယ္ေပးပါတယ္။
ေရွးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြက ၾသ၀ါဒေပးေလ့ရွိပါတယ္။ “သစ္ပင္တပင္စိုက္ရင္ ေက်ာင္းေဆာင္တေဆာင္
ေဆာက္လွဴတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ” တဲ့။ ဒီေတာ့ဘာမွ အားငယ္စရာမလုိပါဘူး။
ကိုယ္က ကိုယ့္အေျခအေနအရ ေက်ာင္းေဆာက္မလွဴႏိုင္ေပမယ္
သစ္ပင္ကေတာ့ လူတိုင္းစိုက္ႏိုင္ၾကတာပါပဲ
စိုက္စရာေနရာေတြက ႏိုင္ငံလိုအပ္ခ်က္အရ အမ်ားႀကီးပါ။ အေ၀းေျပးလမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္၊
စာသင္ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ားႀကီးပါ။
အထူးသျဖင့္ လြယ္လြယ္နဲ႔ အျဖစ္ျမန္တဲ့ ကုက္ၠိဳပင္လိုသစ္ပင္မ်ဳိး စိုက္လည္း ရပါတယ္။ မိုးဦးက်စိုက္ထားလိုက္ရင္ သိပ္လည္းဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုပါဘူး။ စိုက္တုန္းက
တထြာတေတာင္ေလာက္ပါပဲ။ ၄-၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့ အခါ ေပ ၂၀ ေလာက္ ျဖစ္ၿပီး ျမင္ကြင္းက တကယ့္အားရ
ေက်နပ္စရာႀကီးပါ။ တႏွစ္ကို အပင္ႏွစ္ဆယ္ႏႈန္းနဲ႔ စိုက္သြားရင္ ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ရင္ အပင္ေပါင္း ႏွစ္ရာေတာင္
ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒါဆို ေက်ာင္းေပါင္းႏွစ္ရာ ဆာက္လွဴလုိက္တာပါပဲ။ဒီေတာ့
သစ္ပင္ေလးေတြကို “သစ္တပင္ ေက်ာင္းတေဆာင္” လို႔ႏွလံုးသြင္းၿပီး စိုက္သြား႐ံုပါ။
ဒါဆို သစ္ပင္ကို ဘယ္ကစစိုက္မလဲဆိုရင္ ကိုယ့္အိမ္ကအရင္စစိုက္သြား႐
သစ္ပင္စိုက္တဲ့ကုသိုလ္ဟာ ေန႔ေန႔ညည ကုသိုလ္ရေနတဲ့ ကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိးထဲမွာ
တခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ေန႔ေန႔ညည ကုသိုလ္ရေနတဲ့ ကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိး ကို သံယုတ္ပါဠိေတာ္
၀နေရာပသုတ္မွာ ေဟာျပထားပါတယ္။
ကုသုိလ္ (၆) မ်ဳိးက -
●(၁) ဥယ်ာဥ္၊
●(၂) သစ္ပင္၊
●(၃) ေရခ်မ္းစင္၊
●(၄) တံတား၊
●(၅) ေရကန္၊
●(၆)ေက်ာင္းေဆာင္ပါ။
ဒီကုသိုလ္ (၆) မ်ဳိးထဲက တခုခုလွဴတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခု၊ သံုးခုလွဴတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္
ေန႔ေကာ ညေကာ ကုသိုလ္ေတြ တိုးေနပါတယ္တဲ့။ ဒါတင္မကပါဘူး ေသလြန္တဲ့အခါမွာလည္း
နတ္ျပည္ သုဂတိကို ေရာက္ရပါတယ္တဲ့။ ကုသိုလ္(၆)မ်ဳိးလံုးက အမ်ားအတြက္အက်ဳိးျပဳတဲ့
ကုသိုလ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
ဥယ်ာဥ္အရ ပန္းဥယ်ာဥ္နဲ႔ သစ္သီးဥယ်ာဥ္ကို ယူရပါမယ္၊ သစ္ပင္ အရေတာ့ အမ်ားနားခိုဖို႔
အရိပ္ရအပင္ႀကီးေတြကို ယူရပါမယ္။
ကုသိုလ္ (၆)မ်ိဳးကို-
“ဥယ်ာဥ္သစ္ပင္၊ ေရခ်မ္းစင္၊ တခြင္တံတားေပ။ေရကန္ ေက်ာင္းေဆာင္၊ ဤေျခာက္ေဆာင္၊
လူ႔ေဘာင္သံုးေဆာင္ရာ။ေန႔ေန႔ညည၊ ကုသိုလ္ရ၊ ဗုဒၶမိန္႔မွာတာ” ဆိုတဲ့
လကၤာေလးနဲ႔ မွတ္ထားလိုက္လည္းရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အ႒ကထာအဖြင့္နဲ႔ ဋီကာအဖြင့္ေလးက သိပ္စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ သစ္ပင္စတဲ့
အလွဴေတြ လွဴရင္အၿမဲကုသိုလ္ေတြျဖစ္ေန
ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ရယ္မွာေတာ့ ကုသိုလ္မျဖစ္ပါဘူးတဲ့။
ေနာက္တခါ ဋီကာဆရာက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ရယ္၊ ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြျဖစ္ေနတဲ့အခ်
က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနသလားဆိုေတာ့ အဲဒီလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေက်နပ္တဲ့ကုသိုလ္ တခုခုကိုျပဳၿပီး ျပန္ျပန္သတိရေနတိုင္း ကုသိုလ္ေတြ
တိုးတိုးေနပါတယ္တဲ့။ ေကာက္ခ်က္ခ်ရရင္ေတာ့ ကုိယ္ျပဳတဲ့ကုသုိလ္ကို ျပန္ျပန္သတိရေန ရမွာျဖစ္သလို
ျပန္ျပန္သတိရေနတိုင္း ကုသိုလ္ေတြတိုးတိုးေနတဲ့ သေဘာပါ။
သစ္ပင္စိုက္တဲ့ကုသုိလ္ဟာ ေလာကီသေဘာကပဲၾကည့္ၾကည့္၊ေလာကုတၱရာသေဘာကပ
ကုိယ့္အတြက္ေကာ၊ ကိုယ့္၀န္းက်င္က လူသားေတြအတြက္ေကာ၊ တိရစၧာန္ေတြအတြက္ေကာ
ေကာင္းက်ဳိးေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီေခတ္ေျပာေနၾကတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္း သိမ္းေရးအတြက္လည္း အမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျဖစ္ေနတာ
သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ ရွိေနရင္ ေရေငြ႔ပ်ံမႈမ်ားၿပီး၊အေအးဓာတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအေအးဓာတ္ေတြေၾကာင့္ မိုးရြာသြန္းမႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ေတြက
ေလထုညစ္ႏြမ္းမႈကို စုပ္ယူၿပီး ေလကိုသန္႔စင္ ေပးပါတယ္။ ဒါဆို ေလသန္႔အလွဴ လွဴရာလည္းေရာက္ပါတယ္။
ေရသန္႔ လိုအပ္သလို ေလသန္႔လည္းလိုအပ္တာပါပဲ။ သစ္ပင္ေတြရွိေနရင္ ေႏြရာသီ ဆို အပူသက္သာၿပီး၊
အေအးဓာတ္ရေနတာကေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ သာဓက တခုပါပဲ။ သစ္ပင္သစ္ေတာေတြ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္
မိုးလည္းေခါင္ပါတယ္။ မိုးေခါင္ရင္ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ အတြက္လည္း သိပ္ဒုကၡ ေရာက္ရပါတယ္။
မိုးရြာျခင္း၊ မိုးေခါင္ျခင္း ႏွစ္ခုနဲ႔တင္ သစ္ပင္ကစိုက္သင့္ေနပါၿပီ။
သစ္ပင္စိုက္တာဟာ
●ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္လည္း လိုအပ္သလို၊
●သံသရာခရီးအတြက္လည္း လိုအပ္ပါတယ္။
ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ဳိးႏွစ္ခု ျဖစ္ေနတာပါ။
“သစ္တပင္ ေက်ာင္းတေဆာင္” ကို အာ႐ံုျပဳလုိက္ရင္ တကယ့္စိုက္ခ်င္စရာပါပဲ။ သစ္ပင္ စိုက္ၿပီးတိုင္းလည္း
“ဤသစ္ပင္စိုက္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္၏အေထာကအပံ့ျဖစ္ပါေစ”
ေပးရမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္စိုက္ထားတဲ့သစ္ပင္ေတြက
အထူးသျဖင့္ သစ္ပင္စိုက္တာဟာ နိဗၺာန္ရဲ႕အေထာက္အပံ့ ပါရမီေကာင္းေတြပါ။
ေလာကမွာေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ “တရက္ေပ်ာ္ခ်င္ အရက္ေသာက္၊
တႏွစ္ေပ်ာ္ခ်င္ မိန္းမယူ၊ တသက္လံုးေပ်ာ္ခ်င္ သစ္ပင္စိုက္ပါ” တဲ့။ ေလာကစကားေတြဟာ
သဘာ၀ေတြကိုအေျခခံၿပီး ေပၚေပါက္လာတာဆိုေတာ့ မွန္တာရွိသလို မွားတာလည္းရွိတတ္ပါတယ္။
ေရွ႕ႏွစ္ခုကိုေတာ့ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ တသက္လံုးေပ်ာ္ခ်င္ရင္ သစ္ပင္စိုက္ကေတာ့
တကယ့္လက္ေတြ႕ပါပဲ။ စိုက္တုန္းက ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္လာလို႔ စိမ္းစိမ္းစိုစို အရြက္အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း ျဖစ္လာတဲ့အခါ သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေကာင္းတ
ဒီေတာ့သစ္ပင္စိုက္တာဟာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ အတြက္ေကာ၊ ပါရမီကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ အတြက္ေကာ၊
ေနာင္သံသရာအတြက္ေကာ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေ
ေကာင္းက်ဳိးေတြခ်ည္းပါပဲ။
တခ်ဳိ႕အလွဴဒါနေတြက်ေတာ့ အေျခခံ လူတန္းစားတေယာက္အေနနဲ႔ ျပဳဖို႔မလြယ္လွပါဘူး။
သစ္ပင္စိုက္ၿပီး ကုသိုလ္ယူတာကေတာ့ လူတုိင္းျပဳလို႔ရတဲ့ကုသိုလ္
တခုထားၿပီး သစ္ပင္စိုက္ရင္း ပါရမီျဖည့္သြားရင္ နိဗၺာန္ရဲ႕အေထာက္အပံ့ျဖစ္႐ု
ေနာက္ဘ၀ေတြမွာလည္း ေကာင္းျမတ္တဲ့ သုဂတိဘံုကို ေရာက္ရဦးမွာပါ။
ကိုယ္က ေက်ာင္းလည္းေဆာက္လွဴႏိုင္တယ
သစ္ပင္ေတြေတာ္ေတာ္ျပဳန္းတီး
ကုသုိလ္ပါရမီအရေကာ မျဖစ္မေနစိုက္ၾကရမွာပါ။
စာေရးသူ မူဆယ္၊ ေရႊလီဘက္ေရာက္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲက လူသံုးေလးေယာက္ေလာက္
ဖက္လို႔ရတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေတြကိုအကိုင္းအခက
ၿပီးေတာ့ ဒီအပင္ႀကီးေတြကို သူတို႔ဘယ္လိုမ်ား ရွင္ေအာင္စိုက္သလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ သူတို႔စိုက္ထားတဲ့ေနရာအထိ သြားၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ကုန္း ေျပေျပနဲ႔လမ္းတေလွ်ာက္မွာ
စိုက္ထားတာေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေလာက္ႀကီး တဲ့သစ္ပင္ႀကီးေတြကို ရွင္ေအာင္စိုက္ႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးမိေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ မခ်မ္းသာလွပါဘူး။ ေရွးလူႀကီးေတြက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔
စိုက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္လူေတြက လက္တေလာ ေငြတခုကိုၾကည့္ၿပီး ေရာင္းထုတ္လုိက္ေတာ့
ေနာင္အနာဂတ္သားစဥ္ေျမးဆက္ေတ
အေမြအျဖစ္ေပးခဲ့တဲ့ သေဘာျဖစ္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အမ်ားႀကီးနစ္နာရပါတယ္။ အပင္ လိုက္အျမစ္ကေန ခြၽတ္ယူသြားတဲ့
ျမင္ကြင္းေတြဟာ တကယ့္စိတ္မခ်မ္း သာစရာေတြပါပဲ။
စာေရးသူရဲ႕ေက်ာင္းမွာ သစ္ပင္ေတြစိုက္လိုက္တာ ေတာအုပ္နီးနီးေတာ့ ျဖစ္ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ စိုက္ခဲ့တဲ့သစ္ပင္ေတြထဲက သံုးပံုႏွစ္ပံုပဲရွင္ၿပီး တပံုေလာက္က ေသဆံုးသြားရတာပါ။
သစ္ပင္တပင္ေသသြားရင္ သိပ္ ႏွေျမာတာပါပဲ။ သစ္ပင္တပင္ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုသစ္ပင္စိုက္ဖူးတဲ
သိပါ တယ္။ သစ္ပင္တပင္ျဖစ္ဖို႔ အဆင့္ဆင့္ေစာင့္ေရွာက္ရတာပါ။ ကိုယ္က မစိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္
မခုတ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ သတိထားရပါမယ္။ ဒါေတြ ကေတာ့ အသိတရားနဲ႔ပဲ ေရွာင္ရမွာပါ။
သစ္ပင္က လူသားေတြအတြက္တင္မဟုတ္ပါဘူး
သဘာ၀ တိရစၧာန္ ေတြအတြက္လည္း ေနရာ အလွဴျဖစ္တာပါ။ သစ္ပင္ေတြခုတ္လုိက္ရင္
ငွက္ကေလးေတြမွာလည္း ေနစရာ နားခိုစရာ အခက္အခဲျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ သစ္ပင္တပင္ စိုက္လိုက္တာဟာ ေက်ာင္းတေဆာင္ ေဆာက္လွဴလိုက္တာနဲ႔
အတူတူပါပဲေလ။ ။
-【ဆရာေတာ္ အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေ၀ႏြယ္- အင္းမ)】
က်မ္းကိုး
၁။ သဗၺမဂၤလာဓမၼေဒသနာ၊အရွင္၀ါသ၀
၂။ ေရ ေျမ ေလ ဇီ၀ မပ်က္ယြင္းေစဖို႔၊ေဒါက္တာေဇ
၃။ အင္တာနက္သတင္းမ်ား။
Posted by►
www.facebook.com/
No comments:
Post a Comment