လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနၿပီးသီခ်င္းေတြ ဖန္တီးခ်င္တာ

ေခတ္တုိင္း ေခတ္တုိင္းမွာ လူငယ္ဆုိတာ သူတုိ႔ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ေခတ္အေျခအေန၊ ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ စီးပြားေရး၊ နုိင္ငံေရး ဘယ္လုိပဲ ကြာျခားကြာျခား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လန္းဆန္းတက္ၾကြမႈေတြနဲ႔ ေနာင္တခ်ိန္မွာ လူႀကီးျဖစ္ဖုိ႔ အားယူေနၾကတဲ့ သူေတြခ်ည္းပါ။ လူငယ္ေတြ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ ေခတ္ေရစီး အေျပာင္းအလဲ အတက္အက်ေတြ တပါတည္း ပါလာတတ္စၿမဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြေျပာတဲ့ စကားေတြကေန တဆင့္ ဒီေန႔ေခတ္ ဘ၀ေနနည္းပုံစံ ကြဲလြဲမႈ၊ ေခတ္ေရစီးအေျပာင္းအလဲစတာေတြကုိ ေလ့လာၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ အသံေတြကုိ The Irrawaddy က အပတ္စဥ္ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ 

ဓာတ္ပုံ - တင္ထက္ပုိင္ / The Irrawaddy

 ဇြန္ၿဖိဳးျပည့္ေဆြဦး (ခ) သားငယ္
၂၆ ႏွစ္
Musician
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕

က်ေနာ္ အခုလက္ရွိ “ဂီတမိတ္” ဂီတသင္တန္းေက်ာင္းမွာ ဂ်ဴနီယာေတြကို အေျခခံသီခ်င္းဆိုနည္းကို သင္ၾကားေပးတဲ့ အဆိုဆရာနဲ႔ သီခ်င္းေရး၊ သီခ်င္းဆိုတဲ့ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ရည္မွန္းခ်က္ စိတ္ကူးက ဂီတပညာရွင္တေယာက္၊ Musician တေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တာပါ။ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သီခ်င္းေရး၊ သီခ်င္းဆိုကို ဝါသနာပါခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ ရည္မွန္းခ်က္က ဘယ္လိုလဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖစ္သြားတဲ့အထိ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ျပည့္ျပည့္ဝ၀ စိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိလုပ္ႏိုင္တဲ့ Music တခု ျဖစ္လာဖို႔ စိတ္ကူးပါ။

ေအာင္ျမင္တဲ့ Musician တေယာက္ ျဖစ္တဲ့အထိ ႀကိဳးစားဖို႔ စိတ္ကူးရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းႀကီးလည္း မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္ခံယူထားတာက အေရးႀကီးဆံုးက ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့သီခ်င္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ သူမ်ားပံုစံနဲ႔လည္းမတူဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စိတ္ေက်နပ္မႈရတဲ့ သီခ်င္းပံုစံမ်ိဳး ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ပါ။
က်ေနာ္က Celebrity ေတြလိုမ်ိဳး မေနခ်င္ဘူး။ ဒီအတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလးပဲေနၿပီး သီခ်င္းေတြ ဖန္တီး ခ်င္တာပါ။ ကိုယ္ကလိပ္ျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ သီခ်င္းေတြ ဖန္တီးရတဲ့အခါ ေပ်ာ္တဲ့ခံစားမႈမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ စတိုင္ေလးေပါ့။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ဖန္တီးႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။

က်ေနာ္အခု ဂစ္တာတီးတယ္၊ Pianoလည္းတီးတယ္။ Pianoကေတာ့ ေလ့က်င့္ေနဆဲေပါ့။ ေနာက္တခု Cajon လို႔ ေခၚတဲ့   Drum Box တီးတယ္။ ဂီတအပိုင္းမွာဆိုရင္ အခုေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ Jazz ၊Hip Hop Jazz စတဲ့ ဂီတအမ်ိဳးအစားေတြကို ေလ့လာ ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက Jazz ဂီတကို အရမ္းမသိၾကတာက က်ေနာ့္ အထင္ ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေျခခံက်က် သင္ၾကားေပးမယ့္ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ိဳးမရွိလို႔လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ဂီတကိုဝါသနာပါခဲ့တာက ဟိုးငယ္ငယ္ ကေလးအရြယ္သံုး၊ ေလးႏွစ္ေလာက္ကတည္းကပဲ။ မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာေတာ့ Musician မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမက က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အိမ္မွာဂစ္တာတီးတယ္။ က်ေနာ့္အစ္ကိုလည္းတီးတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီမွာစၿပီး ဂီတပိုးဝင္သြားတာ။

က်ေနာ္ တျခားဘာအလုပ္လုပ္ျဖစ္ေသးလဲဆိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္မွာ Music နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ အလုပ္ေပါ့။ အျပင္မွာ Audio Board လုပ္တဲ့ေနရာမွာ Sound Design အေနနဲ႔ ဝင္ကူညီေပးတယ္။ Music အျပင္ က်ေနာ္ တျခားဝါသနာပါတာေတြကေတာ့ အစံုပဲ။ ေကာက္႐ိုးမီးလိုေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က မ်ားေသာအားျဖင့္ အႏုပညာနဲ႔ သက္ဆိုင္တာေတြကို ဝါသနာပါတယ္။ ဥပမာ- အႏုပညာဆန္ဆန္ ပရိေဘာဂ လုပ္တာကအစ ဝါသနာပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂေတြနဲ႔ အိမ္မွာပန္းၿခံေတြလုပ္တာ၊ အိမ္အလွဆင္တာေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္။

ေနာက္တခုအေနနဲ႔ အားကစားမွာ က်ေနာ္ ဝါသနာပါတာက ၾကက္ေတာင္႐ိုက္ အားကစားပါ။ ငယ္ငယ္က ခုနစ္တန္း၊ ရွစ္တန္းကေန ဆယ္တန္းေလာက္အထိ ၾကက္ေတာင္႐ိုက္တယ္။ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ၿပိဳင္တာမွာ ခုနစ္တန္းမွာ တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္အဆင့္ ႏွစ္ေယာက္တြဲ တတိယဆုရခဲ့ဖူးတယ္။

က်ေနာ္ Cover Song ေတြလည္းဆိုျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုဆိုျဖစ္သြားတာ ပထမေတာ့ က်ေနာ္ စဥ္းစားတာေပါ့။ သီခ်င္းတပုဒ္ကို တျခားပံုစံမ်ိဳးဆိုၾကည့္ရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးခံစားရမလဲေပါ့။ ေနာက္တခုက သီခ်င္းေတြကိုအမ်ိဳးစံု ျမင္လို႔ရတာမ်ိဳးကို က်ေနာ္ကပိုႀကိဳက္တယ္။ ဥပမာ- ေယာက်ာ္းေလးဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းကုိ ေယာက်ာ္းေလးပဲ ခံစားရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မိန္းကေလးလည္း ခံစားလို႔ရတဲ့ပံုစံမ်ိဳး အဲဒီလို ျဖစ္ေစခ်င္တာ။ ေနာက္ က်ေနာ္ Acoustic အဖြဲ႕ေလးဖြဲ႕ခ်င္ေနတာ။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴရဲ႕ “ငါ့ရဲ႕လမင္း”သီခ်င္းကို Acoustic ပံုစံနည္းနည္းေျပာင္းရင္းနဲ႔ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း Jewell နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ Duet ဆိုရင္းနဲ႔ Cover Song ဆုိျဖစ္သြားတာပါ။

က်ေနာ္က အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဖြဲ႕ထားတဲ့  The Four ဆိုတဲ့ Band ေလးနဲ႔ ဆူးေလဘုရားလမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ ဆာကူရာတာဝါ အေပၚဆံုးထပ္က Sky Bistro မွာက်ေနာ္ အဖြဲ႔ပံုစံေလးေတြ ျပန္လုပ္ထားတဲ့ Cover Song ေလးေတြ၊ အဂၤလိပ္သီခ်င္းေတြေကာ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ၊ အခု Update ျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုတယ္။  စေနေန႔ဆိုရင္ ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ဗိုလ္ရာၫႊန္႔လမ္းထဲမွာရွိတဲ့  Fat Man ဥေရာပ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဆိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးက်ေနာ္တို႔  The Four အဖြဲ႕ ကို Youtube ကေနေတြ႔ၿပီး Wedding ေတြမွာ Unplugged ပံုစံေလးဆိုေပးပါဆိုၿပီး ေခၚတဲ့အခါေတြလည္း ဆိုျဖစ္တယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဟိုတယ္ေတြမွာလည္း Tour သြားတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ဆိုျဖစ္တယ္။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတုန္းကရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္လမ္းေပၚက ျပင္သစ္ယဥ္ေက်းမႈ စင္တာမွာ က်င္းပျပဳလုပ္သြားတဲ့  World Music Festival မွာ က်ေနာ္တို႔ ဂီတမိတ္က Jazz အဖြဲ႕သားေတြနဲ႔ ဂ်ာမနီ Jazz ဂီတပညာရွင္တဦး MeikeGoosmann နဲ႔ အဖြဲ႕သားေတြ ပူးေပါင္းေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္က ဂ်ာမန္သီခ်င္း “WennIchEinVoglein War” (I wanna play) ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို ဂ်ာမန္ဘာသာနဲ႔ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ေရးစပ္ထားတဲ့ Jazz အမ်ိဳးအစား၊ ျမန္မာသီခ်င္း “စမ္းေခ်ာင္းေလး”ကိုလည္းသီဆိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ့တယ္။ အဲဒီဂ်ာမန္- ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံJazz အဖြဲ႕ အေနနဲ႔ပဲ ၂၀၁၄၊ ဒီဇင္ဘာလအတြင္း မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ“An Evening Jazz”ဆိုတဲ့ ပြဲေခါင္းစဥ္နဲ႔ သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္းလူငယ္ေတြ Musicနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ဝင္စားလာၾကတဲ့အေပၚ က်ေနာ္က ပိုၿပီးေတာ့ အားေပးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ Music အေပၚ အားေပးမႈမ်ားလာရင္ Musician ေတြအေနနဲ႔ ရပ္တည္ရတဲ့ အေနအထားက ပိုေကာင္းလာမယ္။ Music နားလည္တဲ့သူမ်ားလာတယ္ဆိုရင္ Music ကို တန္ဖိုးပိုထားလာမယ္၊ စိတ္ဝင္စားလာမယ္။ Musicianေတြ ဖန္တီးတဲ့ အႏုပညာဖန္တီးမႈ Creation ပံုစံေတြက ပိုၿပီးတိုးတက္လာမယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ Music ကိုေပ်ာ္ဖို႔ပါးဖို႔ေလာက္ပဲ အေပၚယံေလာက္ပဲ စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္ အႏုပညာရွင္ေတြက သူတို႔ပိုက္ဆံရေအာင္ လူေတြႀကိဳက္တဲ့ အရာေတြပဲ လုပ္ေနမွာျဖစ္ၿပီး သိပ္ၿပီးအဆင့္ျမင့္တဲ့၊ ပိုေကာင္းတဲ့ အႏုပညာဖန္တီးမႈမ်ိဳး ေပၚထြက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က Music နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းေတြ ေပၚထြက္လာဖို႔ကိုလည္းမ်ားမ်ားအားေပးတယ္။ လူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားလာတဲ့ အေပၚလည္း အားေပးပါတယ္။

Music နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးနယ္ပယ္အသီးသီးကေန ႀကိဳးစားေနတဲ့ လူငယ္ေတြကိုက်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ေနရာတခုကို အနီးဆံုးေရာက္ေအာင္သြားပါ။
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ေနရာတခု၊ ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေနရာတခုကမွန္ကန္တယ္၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္းမထိခိုက္ဘူး၊ ကိုယ့္အတြက္ စိတ္ေက်နပ္မယ္ဆိုရင္၊ ကိုယ္က အဲဒါလုပ္မွ ေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီေနရာရဲ႕ အနီးဆံုးကိုေရာက္ေအာင္သြားလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။


သီဟတုိး


"အပတ္စဥ္ထုတ္ ဧရာ၀တီဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂ အမွတ္စဥ္ ၃ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္" http://blog.irrawaddy.org/2015/01/blog-post_96.html