သကၠရာဇ္ ၆၁၇ ခုႏွစ္၊ ပုဂံျပည္၏ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္
နရပေတ့မင္း လက္ထက္ကပင္ျဖစ္ပါသည္။မိဖုရားမ်ားႏွင့္ ျမစ္အတြင္းေရခ်ိဳးဆင္းစဥ္ အသက္
အငယ္ဆံုး မိဖုရားေစာလံုကိုက်ီစားလိုသ
ဝိုင္းပက္ၾကသည္။ အက်ီစားသန္က ရန္မ်ားသည္ ဟူေသာစကားသည္ မွန္ေလစြ။ က်ီစားသည္ကိုပင္
သည္းမခံႏိုင္ေသာ ေစာလံုက စားဖိုမွဴးႏွင့္တိုင္ပင္ၿပီ
ေတာ့သည္။
ေဒါေသာအတၳံ နဇာနာတိ - အမ်က္ေဒါသဟူသည္
အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္းကို သိနားလည္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါေခ်။ ဘုရင္ဘုန္းကံတက္ခ်ိန္မို႕ထင
တ႐ုတ္ျပည္မွ ဆက္သထားေသာ ပန္းကန္ႀကီးတစ္လံုးရွိသည္။
အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစေသာ အစားအစာကို ထိုပန္းကန္ထဲထည့္ပါက ပန္းကန္အေရာင္ေျပာင္းသြားေလ့ ရွိသည္။ထိုပန္းကန္၏အစြမ္းျဖ
မီးကင္ရန္ သံက်ပ္စင္ေဆာက္ေသာ အာဏာသားမ်ားကို တံစိုးလက္ေဆာင္ေပးၿပီး ခုနစ္ရက္ခန္႕ၾကာေအာင္ ရက္ဆြဲၿပီးေဆာက္လုပ္ခိုင္းသည္။ ထိုခုနစ္ရက္အတြင္း ဆရာေတာ္
တစ္ပါးပင့္၍ တရားနာၿပီးလွ်င္ သရဏဂံုသံုးပါးကိုသာလွ်င္
မအိပ္မေန ရြတ္ဆိုပြားမ်ား ေနေတာ့သည္။
အသတ္ခံရမည့္ေန႕ကား ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ရဲရဲညီးေနေသာ
သံျပားထူႀကီးေပၚသို႕မည္သူ၏ အကူအညီကိုမွမယူဘဲ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာတက္သြားေသ
သတၲိကိုကား ဘုရင္ႏွင့္တကြ ၾကည့္ေနၾကသူအားလံုး တအံ့တဩ ျဖစ္ၾကရသည္။ထို႕ထက္ပို၍ အံ့ဩစရာ
ေကာင္းသည္ကား သရဏဂံုကို ရြတ္ဆိုပြားမ်ားေနေသာ ေစာလံုတစ္ေယာက္မီးထေတာက္ခမန
ႀကီးပမာ ခ်က္ခ်င္းေအးဆင္းသြားပါေတာ့
သံုးႀကိမ္တိတိ ထိုသို႕ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ေသေအာင္မသတ္ႏိုင္ပါက
အေသစား အေသခံရမည္ကိုေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္
သရဏဂံုကိုမရြတ္ဘဲ ေနလိုက္ေတာ့မွ ခ်က္ခ်င္းျပာက်သြားခဲ့
ရပါသည္။
- { ဆက္လက္ပူေဇာ္ ေဖာ္ျပပါမည္ }
Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/
No comments:
Post a Comment