အသက္ႏွင့္လဲေသာ အလွဴဒါန။

•••••••••••••••••••••••••••
ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္
မိမိအသက္ကို မငဲ့ကြက္ဘဲ ပန္းလွဴခဲ့ေသာ သုမနပန္းသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဤေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။

တစ္ေန႔သ၌ ဘုရားရွင္သည္ ေျခာက္သြယ္ေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔ကို လႊတ္၍ ထူးကဲမြန္ျမတ္လွစြာေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသေရေတာ္ျဖင့္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ဆြမ္းခံ၀င္ေတာ္မူ၏။
ဗိမၺိသာရမင္းႀကီး၏ ပန္းေတာ္ဆက္ျဖစ္ေသာ သုမနပန္းသည္သည္ မင္းႀကီးထံ ဆက္သရန္ ျမတ္ေလးပန္း ရွစ္စလယ္တို႔ကို ယူေဆာင္လာခဲ့ရာ ဘုရားရွင္၏ ၾကည္ညိဳဖြယ္ တင့္တင္လွစြာေသာ အသေရေတာ္ကို ဖူးေတြ႕ရေသာအခါ "ဤပန္းတို႔ကို ဆက္သသျဖင့္ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ တစ္နံနက္လွ်င္ ရွစ္အသျပာ ေပးေနက်ျဖစ္၏။ ဤပန္းတို႔ကို ယေန႔ မဆက္သျဖင့္ မင္းႀကီးသည္ ငါ့ကို သတ္လိုလည္း သတ္ေစ၊
ေႏွာင္ဖြဲ႕လိုလည္း ေႏွာင္ဖြဲ႕ေစ၊ တိုင္းျပည္မွ ႏွင္ထုတ္လိုလည္း ႏွင္ထုတ္ေစ။ မငး္ႀကီးသည္ ငါ့အား ဤတစ္ဘ၀ အသက္ေမြးရံုေလာက္သာ ေပးရာ၏။ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ရလွ်င္ကား ကမၻာကုေဋေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာစီးပြား မ်ားေလရာ၏" ဟု ႀကံစည္ကာ ဘုရားရွင္၏ အထက္အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတို႔၌ ပန္းႏွစ္ဆုပ္စီကို ႀကဲျဖန္႔၍ ပူေဇာ္လိုက္ေလသည္။

ဘုရားရွင္၏ အထက္သို႔ ႀကဲျဖန္႔လိုက္ေသာ ပန္းတို႔သည္ အထက္မွာ ဗိတာန္က်က္ထားသကဲ့သို႔ တည္ရွိကုန္၏။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ႀကဲျဖန္႔လိုက္ေသာ ပန္းတို႔သည္ ေရွ႕ေတာ္မွာ ၾကြသာရံုမွ် အေပါက္ခ်န္ထားကာ ပန္းပုဆိုးျဖင့္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ကာရံထားသကဲ့သို႔ တည္ရွိကုန္၏။ ဘုရားရွင္ ၾကြေတာ္မူလွ်င္ ရပ္ၾကကုန္၏။ ၿမိဳ႕ေတာ္သူ ၿမိဳ႕ေတာ္သားအားလံုးသည္ တအံ့တၾသျဖစ္ကာ ဆြမ္းအုပ္မ်ားကိုကိုင္၍ ထြက္လာၾကကုန္၏။ လူမ်ားစုသည္ အားပါးတရ ေၾကြးေၾကာ္ကာ ပုဆိုးေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ပစ္ေျမွာက္ၾကလ်က္ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေတာ္မွ
သြားၾကေလသည္။

သုမနပန္းသည္သည္ ႏွစ္သက္ျခင္းပီတိ ျပည့္လွ်မ္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာျဖင့္ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ၿပီးလွ်င္ ပန္းေတာင္းအလြတ္ကို ကိုင္ကာ အိမ္သို႔ျပန္လာ၏။ ပန္းတို႔ကို ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ခဲ့ေၾကာင္း ဇနီးသည္က သိေသာအခါ မင္းျပစ္သင့္မည္ကို ေၾကာက္လွသျဖင့္ သုမနပန္းသည္ကို ဆဲဆိုေရရြတ္ၿပီးလွ်င္ မင္းနန္းေတာ္သို႔ သြား၍ "သူျပဳေသာ အမႈသည္ သူႏွင့္သာ ဆိုင္ပါေစ။ သူ႔ကို ကြ်န္မ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါၿပီ" ဟု ေလွ်ာက္တင္၏။
ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ကား ဘုရားရွင္ကို စတင္၍ ဖူးျမင္ရစဥ္ကပင္
ေသာတာပတၱိဖိုလ္သို႔ ေရာက္ၿပီးျဖစ္၍ ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားကာ ဘုရားရွင္၏ေနာက္သို႔ လိုက္ပါ၍ ပူေဇာ္ေလသည္။

ဘုရားရွင္သည္ မင္းစည္ လွည့္လည္ရာျဖစ္ေသာ မင္းလမ္းမႀကီးအတိုင္း ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခြင္၌ လွည့္လည္ၿပီးလွ်င္ နန္းေတာ္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးက ဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကို ယူ၍ နန္းေတာ္ေပၚသို႔
ႀကြရန္ ပင့္ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္က ပရိသတ္အားလံုးတို႔ ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရၾကေစရန္ နန္းရင္ျပင္၌သာ ေနေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးက နန္းရင္ျပင္တြင္ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ မ႑ပ္ႀကီးထိုး၍ေပးရေလသည္။

ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား မြန္ျမတ္ေသာ ဆြမ္း ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္တို႔ျဖင့္ ဆက္ကပ္ပူေဇာ္၏။ ဘုရားရွင္ ၾကြခ်ီေတာ္မူေလေသာ္ သုမနပန္းသည္ကို ေခၚၿပီးလွ်င္ ဆင္ရွစ္စီး၊ ျမင္းရွစ္စီး၊ ကြ်န္ေယာက်္ားရွစ္ေယာက္၊ ကြ်န္မိန္းမရွစ္ေယာက္၊
ျမတ္ေသာအ၀တ္တန္ဆာရွစ္စံု၊ ေငြရွစ္ေထာင္၊ တန္ဆာဆင္ထားၿပီးေသာ အပ်ိဳကညာရွစ္ေယာက္ႏွင့္ ရြာရွစ္ရြာတို႔ကို ဆုခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ အရွင္အာနႏၵာက ပန္းလွဴရေသာကုသိုလ္ေၾကာင့္ သုမနပန္းသည္ ခံစားရမည့္ အက်ိဳးတရား
မ်ားကို ေမးေလွ်ာက္ေလရာ ဘုရားရွင္က "အာနႏၵာ - ဤပန္းသည္သည္ မိမိအသက္ကို စြန္႔ကာ ငါဘုရားကို ပူေဇာ္ရေသာ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကမၻာတစ္သိန္းတိုင္တိုင္ အပါယ္မလားရဘဲ လူနတ္တို႔၏ စည္းစိမ္ကို ခံစားရၿပီးလွ်င္ သုမနမည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္လတၱံ႔" ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

တစ္ဖန္ ရဟန္းမ်ားက တရားသဘင္၌ "သုမနသည္ အသက္ကိုစြန္႔ကာ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္သျဖင့္ ထိုတစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ ရွစ္မ်ိဳးရွစ္လီ ဆုေတာ္ႀကီးကို ခံယူရ၏" ဟု ေျပာဆို၍ ေနၾကစဥ္ ဘုရားရွင္ ၾကြခ်ီေတာ္မူၿပီး
လွ်င္ ထိုစကားႏွင့္ အႏုသေႏၶ ဆက္စပ္၍ တရားစကား ေဟာၾကားေတာ္မူလို
သျဖင့္ ေအာက္ပါေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသတည္း။

အၾကင္ကံကို ျပဳလုပ္ၿပီး၍ ေနာင္တ တစ္ဖန္ မပူပန္ရေပ။ အၾကင္ကံ၏အက်ိဳးကို ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္လ်က္ ခံစားရ၏။
ထိုကံမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေကာင္း၏။

( ဓမၼပဒ။ ဗာလ၀ဂ္။ သုမနမာလာကာရဝတၳဳ )

3 Treasures: Buddha, Dhamma & Sangha
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=421099457987891&set=a.35104771499