စၾကာဝဠာအနႏၵ၌ရွိၾကကုန္ေသာ လူ၊နတ္၊ျဗမၼာ၊သတၱဝါအားလံုးတိုသည္ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖွာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းက်ဳိးလိုရာစႏၵ ျပည္ဝၾကပါေစ...







သုခေပး၍ ေပ်ာ္ရႊင္ပါ



အမတ္ႀကီးနဲ႕ဘုရင့္သားဟာ တစ္ေန႕ေတာ့ တိုင္းခန္းလွည့္လည္လာရင္းနဲ႕ေခ်ာင္းတစ္ခုနားကို ေရာက္ေတာ့ အ၀တ္ပံုတစ္ခုကိုေတြ႕သတဲ့။
အဲဒီအ၀တ္ပံုမွာ အေပၚ၀တ္အက်ီတစ္ထည္နဲ႕ ပုဆိုးအစုတ္နွစ္ထည္ကိုေတြ႕ပါတယ္။

ဘုရင့္သားက စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ အ၀တ္ပံုကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့

"အမတ္ႀကီးၾကည့္ပါ ဒီအ၀တ္ပံုဟာ ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အ၀တ္ပံုျဖစ္ရမယ္။အ၀တ္ေတြဒီနားမွာ ထားသြားတာကိုၾကည့္ရတာ သူေရခ်ိဳးေနပံုရတယ္"

အမတ္ႀကီးက ၿပံဳးေနတယ္။
ဘုရင့္သားကပဲ

" အမတ္ႀကီး ဒီေရခ်ိဳးေနတဲ့ ဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ဖြက္ထားၿပီး ခ်ံဳပုတ္တစ္ခုထဲကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရရင္ မေကာင္းဘူးလား။
သူတက္လာလို႕ အ၀တ္ေတြေပ်ာက္သြားတာကို ျမင္ရင္ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ရုပ္ျဖစ္ေနမွာ "

အမတ္ႀကီးက မင္းသားအား

"အရွင့္သား လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနမႈကို ၾကည့္၍ ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္းေတြမဟုတ္ တကယ္လိုု႕ အရွင့္သားအေနနဲ႕
အရမ္းေပ်ာ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလုပ္"

အမတ္ၾကီးက ေရႊျပား ၂ ျပားအား မင္းသားကို ထုတ္ေပးေလသည္။မင္းသားက အမတ္ႀကီးအားနားမလည္သလိုၾကည့္၏။
အမတ္ႀကီးက

"အရွင့္သား ဒီေရႊ၂ျပားအား ထိုဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ပံုထဲက အိ္ပ္ကပ္ႏွစ္ခုမွာ တစ္ဖက္တစ္ျပားစီထည့္လိုက္ပါ"

မင္းသားလဲ သြားထည့္လိုက္၏။ထို႕ေနာက္ သူတို႕ႏွစ္ဦးသစ္ပင္အကြယ္တြင္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။မၾကာမီဆင္းရဲသားေရထဲမွျပန္တက္လာသည္။အရင္ဆံုး ပုဆိုးကို ေရလဲၿပီး၀တ္လိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ အက်ီ္ၤကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ အက်ီ္အိတ္ထဲတစ္ခုခုရွိေနသလို ခံစားမိသျဖင့္ လက္ႏႈိက္လိုက္ေလသည္။ထိုအခ်ိန္မွာ အိတ္ကပ္ထဲက ေရႊျပားကိုေတြ႕သည္။

သူအရမ္းေပ်ာ္ျမဴးသြားသည္။မယံုနိုင္သလိုထိုေရႊျပားကို ပြတ္ၾကည့္၏။ ကိုက္ၾကည့္၏။ ဆင္းရဲသားကားေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေန၏။ထို႕ေနာက္ျပန္လွည့္အထြက္မွာ ေနာက္အိတ္ကပ္တစ္ခု
ေလးေနသည္ကိုသတိထားမိ၏။

လက္ႏႈိက္ၾကည့္ျပန္၏။ေရႊျပားတစ္ျပားထြက္ လာျပန္၏။ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆင္းရဲသားက ေျမႀကီးေပၚဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး လက္အုပ္ခ်ီကာ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့၍

" အို အကၽြနုပ္အား ေဖးမကူညီက်ေသာ နတ္ေဒ၀ါအေပါင္းတို႕ အကၽြနု္ပ္အိမ္တြင္
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္ုပ္အေမအား အသင္တို႕ေစာင့္ေရွာက္ေပး၏။စားစရာမရွိေသာေၾကာင့္ အားအင္ျပတ္လပ္ေနေသာ ညီမေလးအားလဲ အသင္တို႕ ေစာင့္ေရွာက္၏၊သင္တို႕အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါ၏"

ဟုဆိုကာ ဦးသံုးၾကိမ္ခ်၍
ေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္သြားေလသည္။

ထိုအျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘုရင့္သားမ်က္ရည္က်၏။အမတ္ႀကီးကား ၿပံဳးေန၏။မင္းသားက

" အမတ္ႀကီးယေန႕ကၽြန္ေတာ့္အား မေမ့နိုင္တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို သင္ေပးလိုက္ၿပီ"

ဟုေျပာ၏။အမတ္ၾကီးက

"အရွင့္သား လူေတြကို ဒုကၡေပးၿပီးမွ ေပ်ာ္ရတာထက္ သုခေပးျခင္းဟာ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအစစ္မည္ေပသည္ " အရွင့္သားအဖို႕မွတ္သားထားပါေလ"။
 

ေမာင္စိုင္း
Credit To: နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ

ေကာင္းသန္႔ (မအီတဲ့ဒံေပါက္)


https://www.facebook.com/183769381716549/photos/a.365971570162995.87504.183769381716549/677510072342475/?type=1&theater 

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...