ကေလး တစ္ေယာက္ ဆင္္းရဲတဲ့ ဘဝမွာ ေနထိုင္ရတယ္။ သူ ဆင္းရဲတာကို စိတ္နာျပီးေတာ့ ၾကိဳးစားတယ္။ အသက္လတ္ပိုင္းမွာ စားဝတ္ေနေရး ေျပလည္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္တယ္။ စားဝတ္ေနေရး နည္းနည္းခက္လာေတာ့ သူၾကိဳးစားတယ္။ ရာထူး တုိးသြားျပီး အခ်ိန္ပိုေတြ ဆက္တိုက္ဆင္းပါတယ္။ နယ္ခရီးေတြ ဘာေတြ လည္း သြားေတာ့ လစာ ပုိရပါတယ္။ သူလုပ္တဲ့ ကုမၸဏီက ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္စပ္တာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားကို ၆ လ၊ တစ္ႏွစ္လည္း တစ္ခါ တစ္ေလ သြားလုပ္ရပါတယ္။ ေငြေတြ သူပုိရွာလာ ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ ဝမ္းသာတယ္။ မိသားစုကိုလည္း ေလာက္ေအာင္ေထာကက္ပံ့ ႏိုင္တယ္။ တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ ၾကိဳးစားလိုက္တာ အလုပ္မွာပဲ စိတ္ေရာ၊ လူပါ ႏွစ္ခဲ့ ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ တစ္ရက္ေတာ့ ငါ့မိသားစု အတြက္ အခ်ိန္ေပးရေအာင္ေလ ဆုိျပီးေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္။ ဒီေတာ့ မိသားစုကို မနက္ဖန္ ေပ်ာ္ပြဲစား ခရီးထြက္ရေအာင္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ အေရာက္မွာ သူဟာ အသက္မဲ့ ေနတဲ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေလာင္းေကာင္ ျဖစ္လို႔ ေနပါတယ္။
သင္ခန္းစာ
ဘဝမွာ ၾကိဳးစားတာေတာ့ ၾကိဳးစားပါ စာဖတ္သူတို႔။ ဒါေပမယ့္ မိသားစုနဲ႔ အျခား အရာမ်ားကို မေမ့ပါနဲ႔။ တရားရွာရန္ သတိရပါ။ မိသားစုကို သတိရပါ။ တိုေတာင္းတဲ့ ဘဝ တစ္ခုမွာ ေလာဘ ဦးစီးေနတဲ့ ဝီရိယကို ေလ်ာ့လို႔ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို ခံစား ရယူပါ။
ေအာင္ခမ္း (www.innewsmyanmar.com)
http://
No comments:
Post a Comment