သင္သည္ ပံုမွန္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သူမဟုတ္ပါက ႂကြက္တက္ေလ့ရွိျခင္းမွာ
မထူးဆန္းေပ။ သို႔ေသာ္ ႂကြက္တက္ျခင္းကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားပါက ေနာင္တြင္
ဒဏ္ရာအနာတရျဖစ္ႏိုင္သည္။ ႂကြက္တက္ျခင္းကိုကာကြယ္ႏုိင္ မည့္နည္းလမ္းမ်ားကို
ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။
႐ုတ္တရက္မထင္မွတ္ဘဲ ႂကြက္သားမ်ားက်ံဳ႕သြားခ်ိန္တြင္ ႂကြက္တက္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) အေၾကာဆြဲျခင္းတို႔ ျဖစ္တတ္သည္။ ယင္းအေၾကာဆြဲျခင္းမ်ားက ႂကြက္သားတစ္ခု (သို႔မဟုတ္) ႂကြက္သားအုပ္စုတစ္စုကုိ ႐ုတ္တရက္က်ဳံ႕သြားေစႏိုင္သည္။ ႂကြက္တက္ျခင္းမွာ စကၠန္႔အနည္းငယ္(သို႔) မိနစ္အနည္းငယ္မွ ယင္းထက္လည္းပိုၾကာႏုိင္သည္။
ႂကြက္သားႏွစ္မ်ဳိးရွိၿပီး တစ္မ်ဳိးမွာ မတင္ျခင္း၊ လႈပ္ရွားျခင္း၊ ေကြးျခင္း စသည္တို႔ျပဳလုပ္ခ်ိန္တြင္ သံုးႏိုင္သည့္ ေျခႏွင့္လက္တို႔ရွိ ႂကြက္သားမ်ားကဲ့သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ႂကြက္သားမ်ားျဖစ္သည္။ေနာက္တစ္မ်ဳိးမွာ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာႂကြက္သားမ်ားျဖစ္သည္။ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ႂကြက္သားမ်ားမွာ အေၾကာဆြဲျခင္း၊ ႂကြက္တက္ျခင္းတို႔ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။
ကယ္လ္စီယမ္၊ ပိုတက္စီယမ္ႏွင့္ မဂၢနီစီယမ္ဓာတ္မ်ားမရွိ ျခင္း၊ ေရဓာတ္ခန္းေျခာက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းကိုျဖစ္ ေစႏိုင္သည္။ အာ႐ံုေၾကာ (သို႔မဟုတ္) ႂကြက္သားဒဏ္ရာရပါက အေၾကာဆြဲျခင္းကိုျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ႂကြက္သားမ်ားသို႔ ေသြးလည္ပတ္မႈည့ံဖ်င္းျခင္းကလည္း ႂကြက္တက္ေစႏိုင္ၿပီး ေျခခ်င္းခ်ိတ္၍ အခ်ိန္အၾကာႀကီးထိုင္ၿပီးေနာက္ ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။
အခ်ဳိ႕ေသာေဆးဝါးမ်ားေၾကာင့္လည္း ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။ ဇရာႀကိဳေရာဂါ(အယ္လ္ဇုိင္းမား)ကို ကုသရာတြင္သံုးေသာ ေဆးဝါးအခ်ဳိ႕၊ ပါကင္ဆင္ေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါႏွင့္ ကိုလက္စထေရာေလွ်ာ့ခ်ေစရန္သံုးေသာေဆးဝါးအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းေဆးဝါးမ်ား၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမ်ားမွာ ေဆးေသာက္သံုးသူအားလံုးကို ထိခိုက္ျခင္းမရွိဘဲ လူအနည္းငယ္မွ်ကိုသာ ထိခိုက္ေစသည္။
ႂကြက္တက္ျခင္းကိုကုသရန္ ႂကြက္သားမ်ားကို သက္ေသာင့္ သက္သာျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။ ႂကြက္သားေပၚတြင္ အပူဖိကပ္ပါ။ ႂကြက္သားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆန္႔ထုတ္ပါ။ ႏွိပ္ေပးျခင္းကလည္း ႂကြက္တက္ျခင္းကို ကုသရာတြင္ ေကာင္းသည္။ ကယ္လ္စီယမ္၊ ပုိတက္စီယမ္ႏွင့္ မဂၢနီစီယမ္ဓာတ္မ်ားခ်ဳိ႕တဲ့ေနပါက ျဖည့္စြက္စာစားေပးပါ။ ေရေသာက္ပါ။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ျဖတ္ႏိုင္ေသာ ေဖ်ာ္ရည္မ်ားေသာက္ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) မတ္တတ္ရပ္ျခင္းမ်ဳိးျပဳလုပ္ပါ။
ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔လုပ္ျခင္း၊ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီး အေၾကာေလွ်ာ့ျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းကိုကာကြယ္ႏိုင္သည္။ အားသြန္ခြန္စိုက္လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးျပဳလုပ္ရမည္ဆိုပါက ေရဓာတ္ျဖည့္တင္းထားပါ။ ေခြၽးအလြန္ထြက္ခ်ိန္တြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ျဖတ္ႏိုင္ေသာေဖ်ာ္ရည္မ်ား ေသာက္သံုးေပးရန္ အထူးအေရးႀကီးသည္။
အသက္ႀကီးသူမ်ားအိပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေသြးလည္ပတ္မႈေႏွးေကြးသြားသျဖင့္ ႂကြက္တက္ႏိုင္ၿပီး လႈပ္ရွားမႈမရွိျခင္း၊ ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေနဟန္ထားတစ္မ်ဳိးတည္း အခ်ိန္အၾကာႀကီးရပ္ေနျခင္း၊ ကုလားထုိင္ေပၚတြင္ထုိင္ ေနရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းမွာ မည္သူမဆုိ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကိုယ္ဝန္သက္တမ္းဒုတိယ သံုးလပတ္ကာလအတြင္း ေျခႏွင့္လက္တို႔ ႂကြက္တက္ေလ့ရွိသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားမည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္သည္ ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသာ္လည္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ပိုမ်ားျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ဖြယ္ရွိသည္။ အႏွိပ္ခံျခင္းက ႂကြက္တက္ျခင္းကိုသက္သာႏိုင္သည္ ဆုိေသာ္လည္း မွားယြင္းေသာနည္းျဖင့္ ႏွိပ္နယ္ပါက ႂကြက္တက္ျခင္းကိုပိုမိုဆုိးရြားေစႏိုင္သည္။
Ref - TOI
http://www.7daydaily.com/story/19724#.VAXT-GOM-Sp
႐ုတ္တရက္မထင္မွတ္ဘဲ ႂကြက္သားမ်ားက်ံဳ႕သြားခ်ိန္တြင္ ႂကြက္တက္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) အေၾကာဆြဲျခင္းတို႔ ျဖစ္တတ္သည္။ ယင္းအေၾကာဆြဲျခင္းမ်ားက ႂကြက္သားတစ္ခု (သို႔မဟုတ္) ႂကြက္သားအုပ္စုတစ္စုကုိ ႐ုတ္တရက္က်ဳံ႕သြားေစႏိုင္သည္။ ႂကြက္တက္ျခင္းမွာ စကၠန္႔အနည္းငယ္(သို႔) မိနစ္အနည္းငယ္မွ ယင္းထက္လည္းပိုၾကာႏုိင္သည္။
ႂကြက္သားႏွစ္မ်ဳိးရွိၿပီး တစ္မ်ဳိးမွာ မတင္ျခင္း၊ လႈပ္ရွားျခင္း၊ ေကြးျခင္း စသည္တို႔ျပဳလုပ္ခ်ိန္တြင္ သံုးႏိုင္သည့္ ေျခႏွင့္လက္တို႔ရွိ ႂကြက္သားမ်ားကဲ့သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ႂကြက္သားမ်ားျဖစ္သည္။ေနာက္တစ္မ်ဳိးမွာ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာႂကြက္သားမ်ားျဖစ္သည္။ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ႂကြက္သားမ်ားမွာ အေၾကာဆြဲျခင္း၊ ႂကြက္တက္ျခင္းတို႔ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။
ကယ္လ္စီယမ္၊ ပိုတက္စီယမ္ႏွင့္ မဂၢနီစီယမ္ဓာတ္မ်ားမရွိ ျခင္း၊ ေရဓာတ္ခန္းေျခာက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းကိုျဖစ္ ေစႏိုင္သည္။ အာ႐ံုေၾကာ (သို႔မဟုတ္) ႂကြက္သားဒဏ္ရာရပါက အေၾကာဆြဲျခင္းကိုျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ႂကြက္သားမ်ားသို႔ ေသြးလည္ပတ္မႈည့ံဖ်င္းျခင္းကလည္း ႂကြက္တက္ေစႏိုင္ၿပီး ေျခခ်င္းခ်ိတ္၍ အခ်ိန္အၾကာႀကီးထိုင္ၿပီးေနာက္ ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။
အခ်ဳိ႕ေသာေဆးဝါးမ်ားေၾကာင့္လည္း ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။ ဇရာႀကိဳေရာဂါ(အယ္လ္ဇုိင္းမား)ကို ကုသရာတြင္သံုးေသာ ေဆးဝါးအခ်ဳိ႕၊ ပါကင္ဆင္ေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါႏွင့္ ကိုလက္စထေရာေလွ်ာ့ခ်ေစရန္သံုးေသာေဆးဝါးအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းေဆးဝါးမ်ား၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမ်ားမွာ ေဆးေသာက္သံုးသူအားလံုးကို ထိခိုက္ျခင္းမရွိဘဲ လူအနည္းငယ္မွ်ကိုသာ ထိခိုက္ေစသည္။
ႂကြက္တက္ျခင္းကိုကုသရန္ ႂကြက္သားမ်ားကို သက္ေသာင့္ သက္သာျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။ ႂကြက္သားေပၚတြင္ အပူဖိကပ္ပါ။ ႂကြက္သားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆန္႔ထုတ္ပါ။ ႏွိပ္ေပးျခင္းကလည္း ႂကြက္တက္ျခင္းကို ကုသရာတြင္ ေကာင္းသည္။ ကယ္လ္စီယမ္၊ ပုိတက္စီယမ္ႏွင့္ မဂၢနီစီယမ္ဓာတ္မ်ားခ်ဳိ႕တဲ့ေနပါက ျဖည့္စြက္စာစားေပးပါ။ ေရေသာက္ပါ။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ျဖတ္ႏိုင္ေသာ ေဖ်ာ္ရည္မ်ားေသာက္ပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) မတ္တတ္ရပ္ျခင္းမ်ဳိးျပဳလုပ္ပါ။
ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔လုပ္ျခင္း၊ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျခင္း၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီး အေၾကာေလွ်ာ့ျခင္းတို႔ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းကိုကာကြယ္ႏိုင္သည္။ အားသြန္ခြန္စိုက္လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးျပဳလုပ္ရမည္ဆိုပါက ေရဓာတ္ျဖည့္တင္းထားပါ။ ေခြၽးအလြန္ထြက္ခ်ိန္တြင္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ျဖတ္ႏိုင္ေသာေဖ်ာ္ရည္မ်ား ေသာက္သံုးေပးရန္ အထူးအေရးႀကီးသည္။
အသက္ႀကီးသူမ်ားအိပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေသြးလည္ပတ္မႈေႏွးေကြးသြားသျဖင့္ ႂကြက္တက္ႏိုင္ၿပီး လႈပ္ရွားမႈမရွိျခင္း၊ ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေနဟန္ထားတစ္မ်ဳိးတည္း အခ်ိန္အၾကာႀကီးရပ္ေနျခင္း၊ ကုလားထုိင္ေပၚတြင္ထုိင္ ေနရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္ျခင္းမွာ မည္သူမဆုိ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကိုယ္ဝန္သက္တမ္းဒုတိယ သံုးလပတ္ကာလအတြင္း ေျခႏွင့္လက္တို႔ ႂကြက္တက္ေလ့ရွိသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားမည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ႂကြက္တက္သည္ ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသာ္လည္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ပိုမ်ားျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ဖြယ္ရွိသည္။ အႏွိပ္ခံျခင္းက ႂကြက္တက္ျခင္းကိုသက္သာႏိုင္သည္ ဆုိေသာ္လည္း မွားယြင္းေသာနည္းျဖင့္ ႏွိပ္နယ္ပါက ႂကြက္တက္ျခင္းကိုပိုမိုဆုိးရြားေစႏိုင္သည္။
Ref - TOI
http://www.7daydaily.com/story/19724#.VAXT-GOM-Sp
No comments:
Post a Comment