မူႀကိဳအရြယ္ ကေလးမ်ားကို သူငယ္တန္း စာေတြကုိ ႀကိဳသင္ၾကတာ၊ က်က္ခိုင္းတာ၊
ကႀကီး ၊ ခေခြးေတြ၊ ေအဘီစီဒီ ေတြကို ေရးရ က်က္ရတာ ေတြကို
မူႀကိဳေက်ာင္းေတြမွာ မလုပ္သင့္ဘူး ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကို ဧရာ၀တီမွာ သာမက တျခား
မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားက ေဆာင္းပါးေတြမွာပါ မၾကာခဏ ဆိုသလုိ က်မ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
က်မတုိ႔ နုိင္ငံက မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးတုိ႔ ၄ ႏွစ္ေလာက္ ေရာက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ေရွ႕ႏွစ္ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းတက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကေလး အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ သူငယ္တန္းစာ ေတြကုိ ကေလးကုိ အတင္းေရးခုိင္း ၾက၊ သင္ၾကရပါေတာ့တယ္။ မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကလည္း မူႀကိဳ အရြယ္ ကေလးမ်ားကို မူႀကိဳေက်ာင္းကို ပုိ႔ျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ သူငယ္တန္းစာေတြကို မ်ားမ်ားဖတ္တတ္၊ ေရးတတ္ဖို႔ (စာႀကိဳသင္ဖို႔) ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပို႔ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ သူငယ္တန္း စာေတြ မ်ားမ်ား သင္ႏိုင္တဲ့ေက်ာင္းကမွ မူႀကိဳေက်ာင္းေကာင္း၊ ကေလးတုိ႔ အိမ္စာေတြ မ်ားမ်ားပါလာ တဲ့ေက်ာင္းကမွ တကယ့္ မူႀကိဳေက်ာင္း စသျဖင့္ ထင္တတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။
မူႀကိဳ အရြယ္ (၃ ႏွစ္ကေန ၅ ႏွစ္ အတြင္း) ကေလးငယ္မ်ားကုိ သူငယ္တန္း စာေတြကုိပဲ မူႀကိဳမွာ သင္ေပးျခင္းဟာ ကေလးတုိ႔ ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ထိခုိက္ေစ ပါတယ္။ လူ႔ ဦးေႏွာက္ဟာ ေမြးကတည္းက အကုန္အစင္ ႀကီးထြား ျပည့္စံုၿပီး ပါလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမ့၀မ္းက ကၽြတ္ၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ဆက္လက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးရတာပါ။ ပထမ ၅ ႏွစ္တာ ကာလဟာ ကေလးတေယာက္ (လူတေယာက္) ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ အတြက္ သိပ္ကုိမွ အေရးႀကီး လွပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ကုိယ္၀န္ ၆ ပတ္ကေန ၅ လ အတြင္းမွာ လူ႔ ဦးေႏွာက္ ဆဲလ္ေတြဟာ ဘီလ်ံေပါင္း ၁၀၀ ေလာက္ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ သူတို႔ထဲက တခ်ိဳ႕ကသာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္မႈ ရွိၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕က ဆက္သြယ္မႈ မရွိပါဘူး။
အေမ့၀မ္းထဲက ကၽြတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီ ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ (အျမင္၊ အၾကား၊ အထိေတြ႔ စတဲ့ အာ႐ံုတုိ႔ သန္စြမ္းထက္ျမက္ လာေစဖို႔) အတြက္ က်မတုိ႔ဟာ ကေလးကို လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ေပးဖုိ႔ ဆိုတဲ့ အလုပ္ဟာ ပထမ ၅ ႏွစ္တာ ကာလမွာ မ်ားမ်ားႀကီး လုပ္ေပးရမွာပါ။ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ သေဘာအရ ဆက္သြယ္မႈ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ နပ္ဗ္ေၾကာေတြကို ခ်န္ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ဆက္သြယ္မႈ မလုပ္ႏိုင္ တာကုိ ျဖတ္ခ်ပစ္တတ္တာမုိ႔ လို႔ ဒီငါးႏွစ္တာ ကာလဟာ လူတေယာက္ အတြက္ တကယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ သင္ယူမႈ ေတြကုိ အမ်ားႀကီး လုပ္ဖုိ႔ သိပ္ကို လုိအပ္တဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
က်မတုိ႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ဘယ္ဘက္ျခမ္း၊ ညာဘက္ျခမ္း ဆုိၿပီးေတာ့ ၂ ျခမ္း ရွိပါတယ္။ ဒီ ၂ ျခမ္းလံုး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ ေအာင္ (တနည္း ေျပာရရင္) ဦးေႏွာက္တခုလံုး ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္လုိ႔ ကေလးတုိ႔ကို သင္ၾကားေပးရမွာပါ။ ဒီသင္ၾကားမႈ (သင္ယူမႈကုိ ) ပထမ ၃ ႏွစ္တာ ကာလမွာ မိဘတုိ႔က လုပ္ေပးဖို႔ လိုသလို ေနာက္ ၂ ႏွစ္တာ ကာလဟာ မူႀကိဳေက်ာင္း မ်ားက လုပ္ေပးရမွာပါပဲ။ မူႀကိဳ အရြယ္ ကေလးတေယာက္ဟာ မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္ဖုိ႔ လိုသလို၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ေလးေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ကစားဖုိ႔လုိပါတယ္။
မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ ကေလးတုိ႔ ကစားတဲ့ အတုယူ ဟန္ေဆာင္ ကစားနည္း (Pretend Play) တုိ႔၊ သစ္သားတံုးေလး ေတြကုိ တတံုးနဲ႔ တတံုးထပ္ ၿပီးေတာ့ ကစားခိုင္းတာတုိ႔၊ အလံုးေလးေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ သီတာတုိ႔၊ ေျပးလႊားခုန္ေပါက္ ကစားေစတာတုိ႔ ဆုိတာေတြဟာ အလကား ကစားခုိင္းတဲ့ ကစားနည္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလး ဦးေႏွာက္ အတြက္ ေလ့က်င့္ ေပးတဲ့၊ တနည္း ေျပာရရင္ ကေလး ဉာဏ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ဦးေႏွာက္ေလ့က်င့္ ခန္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မူႀကိဳမွာ ဘာေတြကို ဘယ္လို သင္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ဧရာ၀တီမွာ က်မ ေရးခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္လို႔ ထပ္ မေရးေတာ့ ပါဘူး။ က်မတုိ႔ ဆီက မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကေလးတို႔ (ေအ၊ ဘီ၊စီ၊ဒီ) တမ်က္ႏွာ၊ ႏွစ္မ်က္ႏွာ စသည္ျဖင့္ ေရးခုိင္းတာေတြ၊ သူငယ္တန္းဖတ္စာ ထဲက ဖတ္စာ ၁ ၊ ၂၊ ၃ စတာေတြကုိ အလြတ္က်က္ ခုိင္းေနတာ ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ကေလးတုိ႔ ဉာဏ္ရည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အႏၲရာယ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တနည္း ေျပာရရင္ ဒီလုိ မူႀကိဳမ်ိဳးမွာ စာထုိင္ေရး၊ စာက်က္ေနတဲ့ ကေလးဟာ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ်ားထက္ စာပုိရေကာင္း ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးတုိ႔ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ ေလ့က်င့္ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ အတြက္ တီထြင္ဖန္တီးမႈ စိတ္ကူးစိတ္သန္း စတဲ့ ဉာဏ္စြမ္းရည္မ်ားကုိ ကေလးချမာ ဆံုးရံႈးရ ပါေတာ့တယ္။
မူႀကိဳ ေက်ာင္းေတြမွာ သူငယ္တန္းစာေတြ သင္ေနတာ (က်က္ခုိင္း၊ ေရးခုိင္းေနတာ) ဟာ ကေလးတုိ႔ကုိ ဉာဏ္ရည္ ထိခို္က္ေစတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကုိ မူႀကိဳေက်ာင္း ေထာင္ေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားလည္း နားလည္ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိဘမ်ားက သူငယ္တန္းတက္ရင္ သူတုိ႔ကေလး ေက်ာင္းမွာ စာလိုက္ႏိုင္ေအာင္ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မူႀကိဳ သူငယ္တန္းေက်ာင္းကုိ ထားၾကတာ မုိ႔လို႔ သူငယ္တန္းစာ သင္မေပးတဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္းကို မထားခ်င္ ၾကပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လို႔ လူ အမ်ားစု လိုက္မွီတဲ့ ေစ်းႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ဖြင့္ရတဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ဇြန္လ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္မွာ သူငယ္တန္းစာ အျပတ္ဆုိတဲ့ မူႀကိဳ သင္႐ိုးညႊန္းတန္းကုိ လက္ကိုင္ ထားရပါေတာ့တယ္။
မိဘမ်ား အေနနဲ႔ တဖက္က ျပန္ၾကည့္မယ္ ဆုိရင္လည္း သူငယ္တန္း တက္ခ်ိန္မွာ ကေလးကို လူ ၆၀ ေလာက္ ရွိတဲ့ စာခန္းထဲကုိ ထည့္လုိက္ရမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူတုိ႔ ကေလးေတြကို သူငယ္တန္းစာေတြကုိ ႀကိဳသင္ဖုိ႔ လိုတယ္လုိ႔ စဥ္းစားၾက ပါတယ္။ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္တဲ့ အထိ ကေလးက စာကုိ ကူးမေရးတတ္ေသးဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ရင္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ၊ ကေလးက ဘာမွ မတတ္ေသးဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ စိတ္ပူ တတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။
သူငယ္တန္းမွာ ကေလးတုိ႔ စာမလုိက္နုိင္မွာ၊ ပထမ မရမွာ၊ အဆင့္ေကာင္းေကာင္း မ၀င္မွာ စတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေစတနာ ပါေသာ စိတ္ပူပန္မႈဟာ အဆံုးသတ္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတုိ႔ ႏိုင္ငံမ်ိဳးဆက္ တခု ျဖစ္တဲ့ ကေလးတုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ကို ထိခုိက္ေစ ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အႏၲရာယ္ႀကီးပါ။ ကေလး (လူ) တုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ (ဦးေႏွာက္ဖြံၿဖိဳးမႈ)၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ ဉာဏ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ကုိယ္ခႏၶာဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ စတာေတြကို ေနာက္က်သြားေအာင္၊ ႏုံနဲ႔ သြားေအာင္၊ တုန္းခ်ိသြားေအာင္ လုပ္ပစ္ႏိုင္တဲ့ အထိ အႏၲရာယ္ ရွိပါတယ္။
လူမ်ားစု တတ္ေနရတဲ့ မူႀကိဳအမ်ားစုမွာ သူငယ္တန္းစာေတြကို အလြတ္က်က္ခုိင္း၊ ေရးခုိင္း၊ က်က္ခုိင္းေနတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ မိဘနဲ႔ မူႀကိဳ ေက်ာင္း၊ မူႀကိဳေက်ာင္းနဲ႔ မိဘ တေယာက္ကို တေယာက္ အျပစ္တင္ လႊဲခ်ေနၾက ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ ပါပဲ။ အစုိးရ ေက်ာင္းမ်ားမွာသာ သူငယ္တန္း ၊ ပထမ တန္းကို စာေမးပြဲ မရွိဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ၃၊ ၄၊ ၅ ႏွစ္ အရြယ္ မူႀကိဳကေလးေတြ လည္း သူငယ္တန္း စာသင္ရတဲ့ ဒုကၡေဘးကေန ကင္းလြတ္ လာၾကမွွာပါ။
သူငယ္တန္းစာဟာ သူငယ္တန္း ေရာက္မွသာ သင္ရမွာ ပါ။ သူ႔အရြယ္ သူ႔အတန္းနဲ႔သာ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ သူငယ္တန္းမွာ ေတာင္မွ တကယ္ေတာ့ စာသင္တာထက္ ကေလးတုိ႔ဟာ ကဗ်ာေလးေတြ ရြတ္ဆုိဖို႔၊ ပံုျပင္ေလးေတြ နားေထာင္ဖုိ႔ ပိုၿပီးေတာ့ လုိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ တတ္ဖို႔ ပုိလုိပါတယ္။
သူငယ္တန္း အခန္းဟာ ကေလး အရြယ္ စာသင္ခန္း မုိ႔လို႔ ကေလးဟာ ကေလးတူတဲ့ သင္ၾကားမႈ ရွိဖုိ႔ လိုသလုိ၊ စာဆိုတာ ခ်စ္စရာ၊ ေက်ာင္းဆုိတာ ေပ်ာ္စရာ ရယ္လုိ႔ ထင္ျမင္သြားေအာင္လုိ႔ သင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူငယ္တန္းမွာ ကေလးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ စာေမးပြဲ ဖိအား `၀န္´ပိမေနသင့္ပါဘူး။ ပထမ၊ ဒုတိယ ဆုိတဲ့ အဆင့္ ေတြကိုလည္း ၿပိဳင္ဆုိင္ ရယူလို စိတ္ေမြးဖုိ႔ မလိုေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွာ သူငယ္တန္း၊ တတန္းေလာက္ အထိ စာေမးပြဲ စနစ္ေတြ မရွိသင့္ဘူးလုိ႔ က်မ ထင္ျမင္ ယူဆပါတယ္။
သူငယ္တန္း၊ တတန္းမွာသာ စာေမးပြဲ ရွိမေနဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ကေလးတုိ႔ ဦးေႏွာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ အင္မတန္ လုိအပ္ တဲ့ ေမြးစကေန ၅ ႏွစ္ အရြယ္တြင္း ေလ့က်င့္မႈကုိ အိ္မ္မွာ၊ မူႀကိဳေက်ာင္းေတြမွာ နည္းစနစ္ မွန္မွန္နဲ႔ ကေလးတုိ႔ကို ေလ့က်င့္ ေပးဖုိ႔ အတြက္ မိဘမ်ားေရာ၊ မူႀကိဳ ဆရာမမ်ားပါ လုပ္ေပး လာႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ ။
irrawaddy
က်မတုိ႔ နုိင္ငံက မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးတုိ႔ ၄ ႏွစ္ေလာက္ ေရာက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ေရွ႕ႏွစ္ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းတက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကေလး အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ သူငယ္တန္းစာ ေတြကုိ ကေလးကုိ အတင္းေရးခုိင္း ၾက၊ သင္ၾကရပါေတာ့တယ္။ မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကလည္း မူႀကိဳ အရြယ္ ကေလးမ်ားကို မူႀကိဳေက်ာင္းကို ပုိ႔ျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ သူငယ္တန္းစာေတြကို မ်ားမ်ားဖတ္တတ္၊ ေရးတတ္ဖို႔ (စာႀကိဳသင္ဖို႔) ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပို႔ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ သူငယ္တန္း စာေတြ မ်ားမ်ား သင္ႏိုင္တဲ့ေက်ာင္းကမွ မူႀကိဳေက်ာင္းေကာင္း၊ ကေလးတုိ႔ အိမ္စာေတြ မ်ားမ်ားပါလာ တဲ့ေက်ာင္းကမွ တကယ့္ မူႀကိဳေက်ာင္း စသျဖင့္ ထင္တတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။
မူႀကိဳ အရြယ္ (၃ ႏွစ္ကေန ၅ ႏွစ္ အတြင္း) ကေလးငယ္မ်ားကုိ သူငယ္တန္း စာေတြကုိပဲ မူႀကိဳမွာ သင္ေပးျခင္းဟာ ကေလးတုိ႔ ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ထိခုိက္ေစ ပါတယ္။ လူ႔ ဦးေႏွာက္ဟာ ေမြးကတည္းက အကုန္အစင္ ႀကီးထြား ျပည့္စံုၿပီး ပါလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမ့၀မ္းက ကၽြတ္ၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ဆက္လက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးရတာပါ။ ပထမ ၅ ႏွစ္တာ ကာလဟာ ကေလးတေယာက္ (လူတေယာက္) ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ အတြက္ သိပ္ကုိမွ အေရးႀကီး လွပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ကုိယ္၀န္ ၆ ပတ္ကေန ၅ လ အတြင္းမွာ လူ႔ ဦးေႏွာက္ ဆဲလ္ေတြဟာ ဘီလ်ံေပါင္း ၁၀၀ ေလာက္ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ သူတို႔ထဲက တခ်ိဳ႕ကသာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္မႈ ရွိၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕က ဆက္သြယ္မႈ မရွိပါဘူး။
အေမ့၀မ္းထဲက ကၽြတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီ ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္ဖုိ႔ (အျမင္၊ အၾကား၊ အထိေတြ႔ စတဲ့ အာ႐ံုတုိ႔ သန္စြမ္းထက္ျမက္ လာေစဖို႔) အတြက္ က်မတုိ႔ဟာ ကေလးကို လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ လံႈ႔ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ေပးဖုိ႔ ဆိုတဲ့ အလုပ္ဟာ ပထမ ၅ ႏွစ္တာ ကာလမွာ မ်ားမ်ားႀကီး လုပ္ေပးရမွာပါ။ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ သေဘာအရ ဆက္သြယ္မႈ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ နပ္ဗ္ေၾကာေတြကို ခ်န္ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ဆက္သြယ္မႈ မလုပ္ႏိုင္ တာကုိ ျဖတ္ခ်ပစ္တတ္တာမုိ႔ လို႔ ဒီငါးႏွစ္တာ ကာလဟာ လူတေယာက္ အတြက္ တကယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ သင္ယူမႈ ေတြကုိ အမ်ားႀကီး လုပ္ဖုိ႔ သိပ္ကို လုိအပ္တဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
က်မတုိ႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ဘယ္ဘက္ျခမ္း၊ ညာဘက္ျခမ္း ဆုိၿပီးေတာ့ ၂ ျခမ္း ရွိပါတယ္။ ဒီ ၂ ျခမ္းလံုး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ ေအာင္ (တနည္း ေျပာရရင္) ဦးေႏွာက္တခုလံုး ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္လုိ႔ ကေလးတုိ႔ကို သင္ၾကားေပးရမွာပါ။ ဒီသင္ၾကားမႈ (သင္ယူမႈကုိ ) ပထမ ၃ ႏွစ္တာ ကာလမွာ မိဘတုိ႔က လုပ္ေပးဖို႔ လိုသလို ေနာက္ ၂ ႏွစ္တာ ကာလဟာ မူႀကိဳေက်ာင္း မ်ားက လုပ္ေပးရမွာပါပဲ။ မူႀကိဳ အရြယ္ ကေလးတေယာက္ဟာ မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္ဖုိ႔ လိုသလို၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ေလးေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ကစားဖုိ႔လုိပါတယ္။
မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ ကေလးတုိ႔ ကစားတဲ့ အတုယူ ဟန္ေဆာင္ ကစားနည္း (Pretend Play) တုိ႔၊ သစ္သားတံုးေလး ေတြကုိ တတံုးနဲ႔ တတံုးထပ္ ၿပီးေတာ့ ကစားခိုင္းတာတုိ႔၊ အလံုးေလးေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ သီတာတုိ႔၊ ေျပးလႊားခုန္ေပါက္ ကစားေစတာတုိ႔ ဆုိတာေတြဟာ အလကား ကစားခုိင္းတဲ့ ကစားနည္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလး ဦးေႏွာက္ အတြက္ ေလ့က်င့္ ေပးတဲ့၊ တနည္း ေျပာရရင္ ကေလး ဉာဏ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့ ဦးေႏွာက္ေလ့က်င့္ ခန္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မူႀကိဳမွာ ဘာေတြကို ဘယ္လို သင္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ဧရာ၀တီမွာ က်မ ေရးခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္လို႔ ထပ္ မေရးေတာ့ ပါဘူး။ က်မတုိ႔ ဆီက မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကေလးတို႔ (ေအ၊ ဘီ၊စီ၊ဒီ) တမ်က္ႏွာ၊ ႏွစ္မ်က္ႏွာ စသည္ျဖင့္ ေရးခုိင္းတာေတြ၊ သူငယ္တန္းဖတ္စာ ထဲက ဖတ္စာ ၁ ၊ ၂၊ ၃ စတာေတြကုိ အလြတ္က်က္ ခုိင္းေနတာ ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ကေလးတုိ႔ ဉာဏ္ရည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အႏၲရာယ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တနည္း ေျပာရရင္ ဒီလုိ မူႀကိဳမ်ိဳးမွာ စာထုိင္ေရး၊ စာက်က္ေနတဲ့ ကေလးဟာ သူငယ္တန္း ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ်ားထက္ စာပုိရေကာင္း ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးတုိ႔ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို မူႀကိဳေက်ာင္းမွာ ေလ့က်င့္ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ အတြက္ တီထြင္ဖန္တီးမႈ စိတ္ကူးစိတ္သန္း စတဲ့ ဉာဏ္စြမ္းရည္မ်ားကုိ ကေလးချမာ ဆံုးရံႈးရ ပါေတာ့တယ္။
မူႀကိဳ ေက်ာင္းေတြမွာ သူငယ္တန္းစာေတြ သင္ေနတာ (က်က္ခုိင္း၊ ေရးခုိင္းေနတာ) ဟာ ကေလးတုိ႔ကုိ ဉာဏ္ရည္ ထိခို္က္ေစတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကုိ မူႀကိဳေက်ာင္း ေထာင္ေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားလည္း နားလည္ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိဘမ်ားက သူငယ္တန္းတက္ရင္ သူတုိ႔ကေလး ေက်ာင္းမွာ စာလိုက္ႏိုင္ေအာင္ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မူႀကိဳ သူငယ္တန္းေက်ာင္းကုိ ထားၾကတာ မုိ႔လို႔ သူငယ္တန္းစာ သင္မေပးတဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္းကို မထားခ်င္ ၾကပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လို႔ လူ အမ်ားစု လိုက္မွီတဲ့ ေစ်းႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ဖြင့္ရတဲ့ မူႀကိဳေက်ာင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ဇြန္လ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္မွာ သူငယ္တန္းစာ အျပတ္ဆုိတဲ့ မူႀကိဳ သင္႐ိုးညႊန္းတန္းကုိ လက္ကိုင္ ထားရပါေတာ့တယ္။
မိဘမ်ား အေနနဲ႔ တဖက္က ျပန္ၾကည့္မယ္ ဆုိရင္လည္း သူငယ္တန္း တက္ခ်ိန္မွာ ကေလးကို လူ ၆၀ ေလာက္ ရွိတဲ့ စာခန္းထဲကုိ ထည့္လုိက္ရမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူတုိ႔ ကေလးေတြကို သူငယ္တန္းစာေတြကုိ ႀကိဳသင္ဖုိ႔ လိုတယ္လုိ႔ စဥ္းစားၾက ပါတယ္။ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္တဲ့ အထိ ကေလးက စာကုိ ကူးမေရးတတ္ေသးဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ရင္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ၊ ကေလးက ဘာမွ မတတ္ေသးဘူး ဆုိၿပီးေတာ့ စိတ္ပူ တတ္ၾက ျပန္ပါတယ္။
သူငယ္တန္းမွာ ကေလးတုိ႔ စာမလုိက္နုိင္မွာ၊ ပထမ မရမွာ၊ အဆင့္ေကာင္းေကာင္း မ၀င္မွာ စတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေစတနာ ပါေသာ စိတ္ပူပန္မႈဟာ အဆံုးသတ္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ က်မတုိ႔ ႏိုင္ငံမ်ိဳးဆက္ တခု ျဖစ္တဲ့ ကေလးတုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ကို ထိခုိက္ေစ ေတာ့တာပါပဲ။ ဒါဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အႏၲရာယ္ႀကီးပါ။ ကေလး (လူ) တုိ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ (ဦးေႏွာက္ဖြံၿဖိဳးမႈ)၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ ဉာဏ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ကုိယ္ခႏၶာဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ စတာေတြကို ေနာက္က်သြားေအာင္၊ ႏုံနဲ႔ သြားေအာင္၊ တုန္းခ်ိသြားေအာင္ လုပ္ပစ္ႏိုင္တဲ့ အထိ အႏၲရာယ္ ရွိပါတယ္။
လူမ်ားစု တတ္ေနရတဲ့ မူႀကိဳအမ်ားစုမွာ သူငယ္တန္းစာေတြကို အလြတ္က်က္ခုိင္း၊ ေရးခုိင္း၊ က်က္ခုိင္းေနတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ မိဘနဲ႔ မူႀကိဳ ေက်ာင္း၊ မူႀကိဳေက်ာင္းနဲ႔ မိဘ တေယာက္ကို တေယာက္ အျပစ္တင္ လႊဲခ်ေနၾက ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ပညာေရးစနစ္ေၾကာင့္ ပါပဲ။ အစုိးရ ေက်ာင္းမ်ားမွာသာ သူငယ္တန္း ၊ ပထမ တန္းကို စာေမးပြဲ မရွိဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ၃၊ ၄၊ ၅ ႏွစ္ အရြယ္ မူႀကိဳကေလးေတြ လည္း သူငယ္တန္း စာသင္ရတဲ့ ဒုကၡေဘးကေန ကင္းလြတ္ လာၾကမွွာပါ။
သူငယ္တန္းစာဟာ သူငယ္တန္း ေရာက္မွသာ သင္ရမွာ ပါ။ သူ႔အရြယ္ သူ႔အတန္းနဲ႔သာ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ သူငယ္တန္းမွာ ေတာင္မွ တကယ္ေတာ့ စာသင္တာထက္ ကေလးတုိ႔ဟာ ကဗ်ာေလးေတြ ရြတ္ဆုိဖို႔၊ ပံုျပင္ေလးေတြ နားေထာင္ဖုိ႔ ပိုၿပီးေတာ့ လုိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ တတ္ဖို႔ ပုိလုိပါတယ္။
သူငယ္တန္း အခန္းဟာ ကေလး အရြယ္ စာသင္ခန္း မုိ႔လို႔ ကေလးဟာ ကေလးတူတဲ့ သင္ၾကားမႈ ရွိဖုိ႔ လိုသလုိ၊ စာဆိုတာ ခ်စ္စရာ၊ ေက်ာင္းဆုိတာ ေပ်ာ္စရာ ရယ္လုိ႔ ထင္ျမင္သြားေအာင္လုိ႔ သင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူငယ္တန္းမွာ ကေလးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ စာေမးပြဲ ဖိအား `၀န္´ပိမေနသင့္ပါဘူး။ ပထမ၊ ဒုတိယ ဆုိတဲ့ အဆင့္ ေတြကိုလည္း ၿပိဳင္ဆုိင္ ရယူလို စိတ္ေမြးဖုိ႔ မလိုေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွာ သူငယ္တန္း၊ တတန္းေလာက္ အထိ စာေမးပြဲ စနစ္ေတြ မရွိသင့္ဘူးလုိ႔ က်မ ထင္ျမင္ ယူဆပါတယ္။
သူငယ္တန္း၊ တတန္းမွာသာ စာေမးပြဲ ရွိမေနဘူး ဆုိရင္ျဖင့္ ကေလးတုိ႔ ဦးေႏွာက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ အင္မတန္ လုိအပ္ တဲ့ ေမြးစကေန ၅ ႏွစ္ အရြယ္တြင္း ေလ့က်င့္မႈကုိ အိ္မ္မွာ၊ မူႀကိဳေက်ာင္းေတြမွာ နည္းစနစ္ မွန္မွန္နဲ႔ ကေလးတုိ႔ကို ေလ့က်င့္ ေပးဖုိ႔ အတြက္ မိဘမ်ားေရာ၊ မူႀကိဳ ဆရာမမ်ားပါ လုပ္ေပး လာႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ ။
irrawaddy
No comments:
Post a Comment