လူငယ္တို႕ရဲ႕ ပညာေရး နဲ႕ မိသားစုရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ

အာရွႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလိုပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာလည္း ပညာေရးဟာ လူလတ္တန္းစားနဲ႔ အထက္တန္းစားလူေတြၾကားမွာ အေရးႀကီးဆံုးအရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေက်ာင္းသြားတက္ဖို႕အတြက္ ပညာေရးဟာ အဓိကေသာ့ခ်က္ျဖစ္ၿပီး လခေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုရကာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘ၀ကိုပိုင္ဆိုင္ဖို႕အတြက္လည္း ပညာေရးဟာ အခရာျဖစ္ပါတယ္။ သားသမီးေတြကို စေန တနဂၤေႏြပါမက်န္ တစ္ပတ္လံုးအျပည့္ ေက်ာင္း၊ က်ဴရွင္ေတြမွာ ျပည့္ျပည့္စံုစံုထားႏိုင္ဖို႕ မိဘေတြဟာ အလုပ္ကို အရမ္းႀကိဳးစားလုပ္ၾကရပါ တယ္။ ဒါမွသာ သားသမီးေတြကို ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ ပညာေရးကို ေပးႏိုင္မယ္လို႕ မိဘေတြက ယူဆၾကပါတယ္။

ရန္ကုန္ကို က်မ စေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ ရန္ကုန္ေနလူထုရဲ႕ ပညာေရးအေပၚ အေလးထားမႈကို သိျမင္ခဲ့ရၿပီး အရမ္းကို သေဘာက်ေလးစားခဲ့မိပါတယ္။ အေမရိကနဲ႕ ဥေရာပမွာ ေနထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ က်မအေနနဲ႕ အာရွႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ပညာေရးလိုလားမႈဟာ ပိုမိုသာလြန္ေနတာကို သိလာရပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းမွာလို ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္ၿပီးရင္ ကစားခုန္စားေတြေတာင္ မလုပ္ၾကေတာ့ပဲ က်ဴရွင္ကိုပဲ တန္းၿပီးေျပးၾကပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးႀကိဳးစားပံုနဲ႕ဆိုရင္ အာရွတိုက္သားေတြဟာ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ကုမၸဏီႀကီးေတြမွာ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြ ရေလာက္ေအာင္ ပညာျပည့္၀တဲ့လူေတာ္ေတြ ျဖစ္လာၿပီး အေနာက္ႏိုင္ငံကိုေက်ာ္သြားမယ္လို႕ ခံစားမိပါတယ္။ သင္တန္းဆရာမ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့က်မဟာ ဒီအခ်က္ကို အရမ္းစိတ္၀င္စားမိၿပီး က်မရဲ႕ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ မိသားစု၀င္မ်ားကတဆင့္ ပညာေရးအေပၚ သူတို႔ရဲ႕ သေဘာထားကို အနီးကပ္ ေလ့လာၾကည့္ခဲ့ပါ တယ္။

ပညာေရးဟာ အေရးပါေၾကာင္းကို လူတိုင္း လက္ခံနားလည္ၾကေပမယ့္ ေကာင္းမြန္တဲ့ပညာေရးဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုတာ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျငင္းခုန္ေနၾကဆဲပါပဲ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ သမိုင္းအေထာက္ အထားေတြအရ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကို ေျပာင္ေျမာက္ထင္ရွားစြာ အက်ိဳးျပဳခဲ့ၾကတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္တိုင္းဟာ ေက်ာင္းစာဘက္မွာ ထူးခၽြန္သူမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရ ပါတယ္။ အိုင္းစတိုင္း (Albert Einstein) ကို ဘာမွသင္ၾကားလို႕တတ္မွာမဟုတ္ေၾကာင္း သူ႕ဆရာတစ္ဦးက ေျပာဖူးခဲ့တာ လူတိုင္းသိၿပီးျဖစ္မွာပါ။

သင္တန္းဆရာမအလုပ္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္လာတဲ့ကာလတေလ်ွာက္မွာ ပညာေလ့လာလိုက္စားမႈေတြကို အိမ္မွာေရာ ေက်ာင္းမွာပါ စိတ္၀င္တစားျပဳလုပ္ၿပီး တျခားဝါသနာပါ ရာ ပညာရပ္ေတြကိုလည္း စိတ္အားထက္သန္စြာလုပ္တတ္တဲ့ အထူးခၽြန္ဆံုးေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ေက်ာင္းမွာ အျမဲတမ္း အမွတ္အျမင့္ဆံုးရခ်င္မွ ရၾကမွာျဖစ္ေပမဲ့ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အၾကံဥာဏ္မ်ား၊ တခၤဏုပၸတိဥာဏ္ထက္သန္မႈနဲ႕ ေက်ာင္းစာကို ထူးျခားတဲ့႐ႈေထာင့္က သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းရွိမႈ ေတြနဲ႕ စာသင္ခန္းထဲက လူအားလံုး (ဆရာမျဖစ္တဲ့ က်မအပါအ၀င္) ကို ပိုမိုစိတ္၀င္စားေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေခၚယူသြားႏိုင္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုကေလးမ်ိဳးဟာ မိသားစုစည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႕ အတူတူစကားေတြေျပာ၊ အတူတူကစားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘ၀ကို ရရွိၾကတဲ့ကေလးမ်ိဳး မ်ားပါတယ္။ မိဘေတြဟာ မိမိရဲ႕ကေလးေတြကို ပစၥည္းေလးေတြ ဖန္တီးတတ္ဖို႔၊ စားစရာကိုျပင္ဆင္တတ္ဖို႔၊ ေသတၱာေလး တစ္ခုေဆာက္တတ္ဖို႕ စတဲ့ဖန္တီးမႈ ပညာရပ္ကို အတူတူလုပ္ေဆာင္ရင္း သင္ၾကားေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေရကူးျခင္း၊ စက္ဘီးစီးျခင္းနဲ႕ တျခားအားကစားတစ္ခုခုလုပ္ျခင္း တို႕ကိုလည္း အခ်ိန္ေပးသင္ၾကားေပးသင့္ပါတယ္။ မိဘနဲ႕ သားသမီးၾကားက ေႏြးေထြးတဲ့ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုဟာ ကေလးေတြရဲ႕ မိမိကုိယ္ကိုယံုၾကည္မႈ၊ မိမိကုိယ္ကိုအေလးအျမတ္ထားမႈ၊ အျပန္အလွန္ယံုၾကည္ေလးစားမႈတို႔ကို ႏွစ္ဆတိုးျမင့္လာေစၿပီး ေက်ာင္းပညာသင္ၾကားရာမွာ တာ၀န္ခံဆရာ/ဆရာမက ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့အခါ တိုးတက္ႏႈန္းပုိျမန္ေစပါတယ္။

ရန္ကုန္မွ မိသားစုေတြနဲ႕ ပညာေရးရဲ႕ ဆက္ႏြယ္မႈကို ပိုမိုျမင္သာထင္သာရွိေစဖို႕ က်မဟာ သင္တန္းက ေက်ာင္းသားေတြကို မိသားစုနဲ႕ပညာေရးဆက္စပ္မႈအေၾကာင္း စာစီစာကံုးေတြေရးေစခဲ့ပါတယ္။ ရလဒ္ေတြကေတာ့ အံ့ၾသဖြယ္ရာပါပဲ။ မိသားစုေႏြးေထြးမႈမရွိျခင္းဟာ ပညာေရးမွာ ဆိုး၀ါးစြာထိခိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း ျခြင္းခ်က္မရွိမွန္ကန္ တာ ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါတယ္။ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ပို႕ႏိုင္ဖို႕ ပင္ပင္ပန္းပန္းေငြရွာၾကတဲ့အတြက္ အိမ္ျပန္မိုးခ်ဳပ္ကာ မိသားစုနဲ႕အတူေပ်ာ္ရႊင္စြာေနဖို႕ အင္အားေတြလည္း မက်န္ရွိေတာ့ပါဘူး။ ထမင္းစားခ်ိန္ေတြဟာ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ညွိမရၾကေတာ့တဲ့အတြက္ မိသားစုထမင္းလက္ဆံု မစားျဖစ္ၾကတာမ်ားလာပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို သူတက္တဲ့က်ဴရွင္အေရအတြက္နဲ႔ ေက်ာင္းမွာရတဲ့ သူ႕အမွတ္နဲ႔ပဲ တိုင္းတာၾကပါေတာ့တယ္။

ကေလးေတြအေနနဲ႕ကလည္း အထီးက်န္တဲ့အေျခအေနကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ ဖုန္း၊ ဂီတ၊ ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ ဗြီဒီယိုဂိမ္းေတြကိုပဲ အေဖာ္ျပဳကာ အိပ္ခန္းထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနပါေတာ့တယ္။ မိဘနဲ႕ သားသမီးၾကား စကားစျမည္ေျပာဆိုျခင္းဟာ လံုး၀ကိုမရွိေတာ့တဲ့အထိ နည္းပါးသြားၿပီး တစိမ္းဆန္ျခင္းကေတာ့ ႀကီးမားသထက္ ႀကီးမားလာခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြရဲ႕ ပုန္ကန္ေသာင္းက်န္းမႈေတြ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာလို သိသာဆိုး၀ါးစြာ မျဖစ္ေပၚတာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အရိပ္ေအာက္တည္ရွိတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး မိဘ၊ ဆရာဆိုတာ ဘုရား၊တရား၊ သံဃာနဲ႔ တစ္တန္းတည္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကားထားတဲ့ တရားေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ မိသားစုေတြ ထမင္းလက္ဆံုစား၊ အတူစကားေျပာျပီး စုစုစည္းစည္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေရွးျမန္မာေခတ္ကို တမ္းတေနၾကပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ကေလးေတြကို အိမ္အကူမ်ားနဲ႕ ထားခဲ့ျပီး အလုပ္မွျပန္လာတဲ့အခါ သူတို႕ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို ျပန္လည္တိုင္ၾကားဖို႕ ညႊန္ၾကားၾကတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ကေလးေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ေနရင္း ကိုယ့္ကိုသူမ်ားေစာင့္ၾကည့္ေနသလို ေနာက္ေက်ာမလံုတဲ့ အျဖစ္ကို ခံစားၾကရပါတယ္။ ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားဟာ လူႀကီးေတြရဲ႕ေျပာစကားကို နားေထာင္တတ္ၾကတဲ့ လိမၼာတဲ့ကေလးေတြျဖစ္ေပမဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေနၾကတာေတာ့ နည္းပါးၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ခုေမးခ်င္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကေလးေတြကို ဘယ္လိုလူေတြျဖစ္လာေအာင္ ေမြးျမဴေနတာလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို အရင္လို ျပည့္စံုေကာင္းမြန္တဲ့ ေရႊႏိုင္ငံအျဖစ္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေအာင္ ႏိုင္ငံတကာမွ အေတြ႕အၾကံဳရင့္ပညာရွင္ေတြက ကူညီေဖာ္ေဆာင္ေပးေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္တမ္းႏုဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံ တစ္ခုအေနနဲ႔ ဥာဏ္ပညာ၊ အေျမာ္အျမင္၊ စိတ္အားထက္သန္မႈနဲ႔ လူသားဆန္တဲ့ႏွလံုးသားရွိတဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေလးေတြကို ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြမွာ ပညာသင္ေစလႊတ္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကို ငယ္စဥ္ကတည္းက မိသားစုမွာ သင္ယူရရွိႏိုင္မယ့္ အခမဲ့ပညာေရးကို မိဘမ်ားက စိတ္ရွည္လက္ရွည္သင္ၾကား ေပးျခင္းျဖင့္ ပညာျပည့္၀တဲ့ ႏိုင္ငံ့သားေကာင္းရတနာမ်ားကို ေမြးျမဴပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

Win Pa Pa San-YangonLife
.https://www.facebook.com/searchmyanmar/photos/a.356889637687313.84429.1