စဥ့္ကူမင္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ၾကီး

 

 

   ကၽြန္ေတာ္ တတိယတန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္ ေလာက္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက ယဥ္ေက်းမွဳ ကဇာတ္အဖြဲ ႔ တစ္ဖြဲ ႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ထား၀ယ္ ျမိဳ ႔က ( အ ထ က ) ေက်ာင္းေနာက္ေက်ာက ေဘာလံုးကြင္းၾကီးထဲမွာ ရံုသြင္းျပီးတင္ဆက္ျပသ တာကို မွတ္မိေနပါတယ္ ။ မွတ္မိတယ္ ဆိုတာက အကုန္လံုးအေသးစိတ္ကို မွတ္မိတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး ။ အဲဒီဇာတ္အဖြဲ ႔ ကတင္ဆက္ကျပသြားတဲ႔ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ရဲ ႔ အေၾကာင္းအရာ
တစိတ္တေဒသကို မွတ္မိရုံေလာက္ပါ ။ မွတ္မိတယ္ေနတယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္အပိုင္းေလးကိုေတာ႔ တကယ္႔ ကိုစြဲစြဲလန္းလန္း ခံစားျပီး အမွတ္ရေနတာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီဇာတ္လမ္း ေလးက ယခုလက္ရွိ ေရႊတိဂုံ ဘုရားကုန္းေပၚရာဟုေထာင္႔မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ စဥ့္ကူမင္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ၾကီးကို ေရထဲကေန ျမန္မာ႔နည္းျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ ျပန္လည္ဆယ္ ယူေအာင္ျမင္ခဲ႔ တဲ႔ ဇာတ္ေၾကာင္းေလးျဖစ္ပါတယ္ ။ 

က်ေတာ္တို႔ မိသားစုဟာ သာမန္အားျဖင္႔ ကိုယ္႔ အရပ္ေဒသက ပီျပင္မွဳ မရွိလွတဲ႔ ဇာတ္ပြဲေတြ ကိုသိပ္ၾကည္႔ေလ႔မရွိေပမယ္႔ ျမန္မာ႔ ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔ အညီ အဆင္႔ျမင္႔ျမင္႔တင္ဆက္ကျပေလ႔ရွိတဲ႔ ယဥ္ေက်းမွဳ ကပြဲေတြကိုေတာ႔ အလြတ္ခံေလ႔ မရွိဘဲ ၾကည္႔ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက အဂၤလိပ္ေတြ သယ္ယူသြားလို႔ လွိဳင္ျမစ္ ထဲျပဳတ္က်ခဲ႔ တဲ႔ စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီး ကိုျမန္မာနည္း ျမန္မာဟန္နဲ႔ ျပန္ဆယ္ယူတဲ႔ အခန္းကို သဘ၀က်က် ကျပသြားတာ က်ေတာ္ အခုထိ မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ျပီးစြဲလမ္းေနမိပါေသးတယ္ ။ 

 

   အဲဒီတုန္းက တင္ဆက္သူေတြ ကျပသြားတာကို အကုန္လံုးသေဘာမေပါက္နိဳင္ေပမယ္႔ အိမ္ျပန္ေရာက္
တဲ႔ အခါ အဲဒီေခါင္းေလာင္းၾကီးနဲ႔ ပက္သက္ျပီး သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ တကြ က်ေတာ္႔ အေဖ ကရွင္းျပေလေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုစြဲလန္းခဲ႔ ရပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ထိ အဲဒီေခါင္းေလာင္းၾကီး အေၾကာင္းကိုစြဲလန္းခဲ႔ သလဲ ဆိုရင္ က်ေတာ္႔အေဖ အစိုးရကိစၥနဲ႔ ရန္ကုန္သြားခြင္႔ ရတဲ႔ အခါ အေမ႔ကိုခြဲျပီး ( အဲဒီတုန္းက က်ေတာ္ 8 နွစ္သားအရြယ္ ပါ )10 ရက္ေလာက္ ခရီး မသြားခ်င္ခဲ႔ေပမယ္႔ စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီး ကို အျပင္မွာ
ျမင္ဖူးခ်င္ခဲ႔ တာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ရန္ကုန္ကို အေဖနဲ႔ အတူလိုက္လိုက္ပါလာခဲ႔ တဲ႔ အထိပါပဲ ။ ဒါတင္ဘယ္ ကမလဲ ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေလယဥ္ကြင္းကေန တန္းခိုခန္းေရာက္ျပီဆိုတာ နဲ႔ အေဖ႔ကို ေရႊတိဂံု ဘုရားအေပၚ ကစဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီးဆီကို လိုက္ပို႔ ဖို႔ မရမက ေတာင္းဆိုခဲ႔ေသးတယ္ ။ တကယ္ေတာ႔ ေရႊတိဂံုဘုရားၾကီး ကိုးဖူး ခ်င္တာထက္ ေခါင္းေလာင္းၾကီး ကို သြားၾကည္႔တဲ႔စိတ္က က်ေတာ္႔ စိတ္ကို ပိုမို လြမး္မိုးထားခဲ႔တာပါ ။

     .ေရႊတိဂံုဘုရား ကုန္းေပၚက စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီးဆီ ေရာက္တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ အျပည္႔ နဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ႔ ေခါင္းေလာင္းၾကီး ကို ၾကည္႔ ျပီး သနားသလိုလို ၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသလိုလို က်ေတာ္႔
စိတ္ထဲ မွာခံစားေနမိပါတယ္ ။ ျပီးေတာ႔ အဂၤလိပ္ေတြရဲ ႔သယ္ေဆာင္ရာေနာက္ ကိုလိုက္ပါ ျခင္းမရွိဘဲ ျမန္မာေတြ ျပန္ဆယ္ေတာ႔မွေရေပၚ ျပန္ေပၚလာခဲ႔တဲ႔ ေခါင္းေလာင္းၾကီးကို ကေလး တစ္ေယာက္ ရဲ ႔အေတြးနဲ႔ ေက်းဇူးတင္တဲ႔ စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ႔ေသးတယ္ ။ စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာငး္ၾကီး ရဲ ႔က်ေတာ္႔ အေပၚ ဆြဲေဆာင္ မွဳကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတယ္ လို႔ ဆိုနိဳင္ပါတယ္ ။ အခုခ်ိန္အထိ ဘုရားေပၚေရာက္တဲ႔ အခါတိုင္း သူ႔ ဆီကို သြားမၾကည္႔ ရရင္ မေနနိဳင္ပါဘူး ။တခါတေလ မွာ ဆိုရင္ က်ေတာ္ ငယ္ငယ္က ေခါင္းေလာင္းၾကီး အနားမွာ အေဖက သမိုင္းေၾကာင္းကိုရွင္းျပေနတာ ကိုသတိရေနျပီး နယ္မွာက်န္ေနခဲ႔ တဲ႔ အေဖ႔ကိုလြမ္းေနမိပါတယ္ ။
စဥ့္ကူးမင္း ေခါင္းေလာင္းၾကီးအေၾကာင္း ကို လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား သိျပီးသားျဖစ္ေနေပမယ္႔ သူ ႔ရဲ ႔သမိုင္းေၾကာင္းေလးမပါရင္ က်ေတာ္႔ ရဲ ႔ ဒီပို႔ စ္ေလး ဟာ အဂၤါမစံုဘဲ ျဖစ္ေနမွာဆိုေတာ႔ သူ ႔ရဲ ႔သမိုင္းေၾကာင္းေလး ကို ထည္႔ ေရးလိုက္ပါတယ္ ။


စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီးရဲ ႔မူလ အလွဴရွင္ က အေလာင္းဘုရား ရဲ ႔ဒုတိယသားေတာ္ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းျဖစ္တယ္ ။
ေခါင္းေလာင္းၾကီးကိုေရႊတိဂံုေစတီမွာ လွဴဒါန္းဖို႔ သြန္းလုပ္ေနစဥ္အတြင္း ကြယ္ လြန္ခဲ႔သြားတဲ႔အခါ သားေတာ္ စဥ့္ကူးမင္း
လက္ထက္မွာအျပီးသတ္ သြန္းလုပ္ျပိီး လွဴခဲ႔တာျဖစ္လို႔ စဥ့္ကူမင္းေခါင္းေလာင္းရယ္လို႔ လူသိမ်ားတယ္ ။
စဥ့္ကူးမင္း ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို 1779 ဇန္နာ၀ါရီလ 27 ရက္ ၊ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ လွဴဒါန္းခဲ့တယ္ ။ အခု ခ်ိန္မွာ ေခါင္းေလာင္းၾကီးရဲ ႔
သက္တမ္း ဟာ 234 နွစ္ရွိပါျပီ ။ဘြဲ ႔ေတာ္ကေတာ႔ မဟာဂ႑ ျဖစ္ျပီး အေလးခ်ိန္ ေၾကးစင္ ပိႆာ ၁၅,၅၅၅ (၂၄-တန္ခန္႔) ရွိတယ္ ။
အတိုင္းအတာမွာ အျမင္႔ ( ၁၁ ေပ ၊ ၆ လက္မ ) ၊ အခ်င္း ( ၇ ေပ ၊ ၆ လက္မ ) လံုးပတ္ (၂၂-ေပ၊ ၆-လက္မ) ရွိျပီး အထူ (၁-ေပ) ရွိတယ္ ။

ပထမ အဂၤလိပ္ျမန္မာစစ္ပြဲ (ခရစ္ ၁၈၂၄-၂၆) ခုနွစ္ အဂၤလိပ္တို႔ ရန္ကုန္ ျမိဳ ႔ကိုသိမ္းပိုက္ ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေရြတိဂုံ
ဘုရားကုန္းေပၚက စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းၾကီးကို စစ္ပြဲ ေအာင္နိဳင္ျခင္းအထိမ္း မွတ္ပစၥည္း အျဖစ္ အဓမၼ ျဖဳတ္ယူသြားျပီး ျမစ္
ဆ္ိပ္ အေရာက္ သေဘၤာအေပၚတင္ေနစဥ္မွာ လွွုဳိ္င္ျမစ္ အတြင္းျပဳတ္က်ခဲ႔ တယ္ ။ အဂၤလိပ္ အျဖဴေကာင္ေတြ ဘက္ မွ
အင္ဂ်င္နီယာေတြဦးေဆာင္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကိဳးစားဆယ္ယူၾကေပမယ္႔ မေအာင္ျမင္ပါ ။ ေနာက္ ဆုံးလက္ေလွ်ာ႔ လိုက္ရတယ္ ။
အဲဒီ အခါမွာ ျမန္မာေတြ ဆယ္ယူရရွိခဲ႔ ရင္ မူလေနရာမွာျပန္ထားခြင္႔ ျပဳမယ္လို႔ အဂၤလိပ္ ေတြရဲ ႔သေဘာတူညီ မွဳရတဲ႔အခါ ျမန္မာ
ေတြက ကိုယ္႔ နည္းကိုယ္႔ ဟန္နဲ႔ ဆယ္ၾကတယ္ ။ အဂၤလိပ္ေတြက သူတို႔ ဆယ္ ယူလို႔ မရနိဳင္တဲ႔ အရာကို ျမန္တို႔ အေနနဲ႔ လံုး၀ဆယ
္ နွဳိင္ယူနိဳင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ ေခါင္းေလာင္း ကိုဆယ္ယူခြင္႔ ျပဳတာျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ျမန္မာေတြဆယ္ယူ ေအာင္ျမင္ခဲ႔တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔
လည္း သူ႔မူလေနရာ ရာဟုေထာင္႔မွာျပန္ထားခြင္႔ရျပီး က်ေတာ္ တို႔ ယေန႔အထိျမင္ေတြ ႔ခြင့္ရေနၾကတာျဖစ္တယ္ ။

အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသား စာေရးဆရာႀကီး ဖီလဒင္ေဟာလ္က သူ႔ ရဲ ႔ The soul of a people စာအုပ္မွာ စဥ့္ကူမင္းေခါင္းေလာင္း ေတာ္ၾကီးနဲ႔ ပက္သက္ျပီး.........
............................... ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ျမန္မာတို႔ ဆယ္ယူနိဳင္ခဲ႔ၾကသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔ ဆယ္ယူမရရွိခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔ ဆယ္ယူရရွိခဲ့ၾကသည္။ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားေပးရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ေသာျမစ္မင္းက သူတို႔ကိုမူ အၾကည္အသာ ေပးအပ္ခဲ့သည္။
သို႔ျဖင့္ ျမန္မာတို႔သည္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကိုယူေဆာင္ျပီး မူလေနရာတြင္ ျပည္လည္ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ ေခါင္းေလာင္ႀကီးသည္ မူလေနရာတြင္ ျပန္ေရာက္ေနျပီ။ အကယ္၍ ထိုေနရာ ထိုေဒသသို႔ သင္ေရာက္သြားပါက ေစတီေတာ္၏ အသည္း
ႏွလံုးႀကားမွ ေပၚထြက္လာသကဲ့သို႔ရွိေသာ သာယာေလးတြဲ႔သည့္ ထိုေခါင္းေလာင္းထိုးသံကို သင္ၾကားရေပမည္ ။ ....ဆိုျပီး ေရးထာတဲ႔ အေၾကာင္း ဆရာ မင္းယုေ၀ ရဲ ႔ေဆာင္းပါးမွာ မွတ္သားခဲ႔ ရဖူးပါတယ္ ။

 

ဒီေနရာမွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္။