"ဆိုင္ကိုမက္ထရီ" အတတ္ ဆိုသည္မွာ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္၏ အ၀တ္အစားကို
ကိုင္ၾကည့္႐ံုႏွင့္ ၎လူ၏ အ တိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂါတ္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို
ေဟာေျပာႏိုင္ေသာ ပညာျဖစ္သည္။
သက္မဲ့အရာ၀တၳဳ မ်ားကိုလည္း လက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္၍ သံုးသတ္ၾကည့္ၿပီး
၎၀တၳဳပစၥည္း၏ အတိတ္ရာဇ၀င္ အျဖစ္ အပ်က္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္တိုင္းျပည္
မည္သည့္ေနရာမွ လာသည္ စသည္ျဖင့္ အတတ္ေဟာႏိုင္ေလ၏။ လူနာ မ်ား၏ အ၀တ္အထည္ကို
ကိုင္၍ သံုးသတ္ပါက ဘာေရာဂါျဖစ္ေနသည္ ၊ ဘယ္ေဆးႏွင့္ ေပ်ာက္မည္ စသည္တို႔ကို
သိနိုင္ေလသည္။
လကၡဏာဆရာႀကီး ကိုင္႐ိုသည္ လကၡဏာပညာ အျပင္ ဤပညာကိုလည္း တစ္ဖက္ကမ္းခတ္
တတ္ေျမာက္ ေလသည္။ တစ္ခါ၌ ဘုရင္တစ္ပါး၏ လကၡဏာကို ဖတ္၏။ ငယ္စဥ္မွစ၍
အျဖစ္အပ်က္ကို အစဥ္လိုက္ မွန္ကန္ စြာေဟာေျပာရာ ဘုရင္က မယံုပဲ သူ႕အတၳဳပတၱိ
ေရးထားေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ဖတ္ထားသျဖင့္ ေဟာ ႏိုင္သည္ဟု ေျပာေလ၏။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၎ဘုရင္ႀကီး၏ အမတ္ႀကီးက ကိုင္႐ိုထံ လာေမးေသာအခါ
ဘုရင္ကိုင္ေသာ လက္ကိုင္ပ၀ါကို ေတာင္းၿပီး လက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္၍ ဤဆိုက္ကို
မက္ထရီ ပညာျဖင့္ ဘုရင္၏ တိုင္ျပည္တြင္ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ သူပုန္ထေနေၾကာင္း
ေဟာေျပာလိုက္ရာ မယံုသျဖင့္ သံႀကိဳး႐ိုက္ ေမးမွ အမွန္အကန္ ျဖစ္ေနသည္ကို
သိရေလ သည္။ ထိုအခါမွ ဘုရင္က အႀကီးဆံုး ဘြဲ႕ထူးျဖင့္ ခ်ီးျမင့္ေလေတာ့သည္။
လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္၀တ္ေသာ အ၀တ္အထည္မ်ားတြင္ ၎၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္မ်ား
ကူးလူးေနေလရာ ၎ အ၀တ္အထည္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္ သံုးသတ္ျခင္းျပဳ၍
ထိုဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္ မ်ားအားျဖင့္ ဆက္သြယ္ ေစၿပီး ၎အႀကာင္းကို သိရေလသည္။
ျမန္မာ ပညာမ်ားတြင္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ေကာင္းဆိုး ျဖစ္ေစ ေအာင္ ၎၏
အ၀တ္အထည္ကို မီးထြန္းေလ့ရွိၾက၏။ ၎လူ နင္းသြားေသာ ေျခရာကိုပင္
ဓာတ္႐ိုက္ၾကေလ သည္။ သေဘာမွာ ထိုသူ၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္မ်ားကို
ဖမ္းယူျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
လူတစ္ဦး၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္ အနံ႔စသည္တို႔သည္ အျခားသူတစ္ဦး၏
ဓာတ္ေငြ႕ဓာတ္သက္ အနံ႔တို႔ႏွင့္ မတူေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အနံ႔ခံေကာင္းေသာ
စံုေထာက္ေခြးမ်ားသည္ အ၀တ္အထည္ တစ္ခုခုကို အနံ႔ယူၿပီး ထိုအ ၀တ္အထည္
ပိုင္ရွင္ထံ အေရာက္သြားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ လူေပါင္း
ေထာင္ေသာင္းထဲမွာပင္ မိမိ၏ဆရာကို အနံ႔ခံၿပီး လိုက္ႏိုင္ေလသည္။ ဆိုင္ကို
မက္ထရီပညာမွာ လက္၏ အေတြ႕ သိမ္ေမြ႕ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မ်က္မျမင္ မ်ားမွာ
လက္မ်ား အလြန္ သိမ္ေမြ႕သျဖင့္ လက္ျဖင့္ စမ္းသပ္၍ စာဖတ္ျခင္း
-စႏၵယားတီးျခင္း စသည္တို႔ကို သူ မတူေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေလသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ
လည္ေခ်ာင္းေပၚ လက္တင္ထား႐ံုႏွင့္ ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ားကို နား
လည္ႏိုင္ေလသည္။
ဆိုက္ကိုမက္ထရီ အတတ္ပညာကို တတ္လိုပါက လက္ကို သိမ္ေမြ႕ေအာင္
ေလ့က်င့္ေပးရမည္။ လူတိုင္း ဤပညာ ကို တတ္ႏိုင္ပါသည္။ လူတိုင္းတြင္
အခံရွိပါသည္။ အနည္းႏွင့္ အမ်ား အျမန္ႏွင့္ အေႏွးသာ ကြာပါသည္ အစတြင္ ပိတ္
၊ ပဒုမၼာ ၊ ပိုးထည္ ၊ ခ်ဥ္ထည္ ၊ ကတၱီပါ ၊ သားေမြး ၊ ေက်ာက္ခဲ ၊
ေက်ာက္မီးေသြး ၊ ေရႊ ၊ ေငြ ၊ သစ္ေခါက္ စသည္တို႔ကို
စမ္းသပ္ေလ့လာရမည္။လက္သည္ တျဖည္းျဖည္း သိမ္ေမြ႕လာလိမ့္မည္။ ေနာက္
မ်က္စိမွိတ္၍ ဆုတ္ ကိုင္ စမ္းသတ္ၾကည့္႐ံုႏွင့္ သိႏိုင္လာလိမ့္မည္။
ဤကဲ့သို႔ ဆိပ္ျငိမ္ေသာ ေနရာတြင္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္မွန္ တစ္ေန႔လွ်င္
နာရီ၀က္မွ် ေလ့လာေပးပါက ရက္ လ အနည္းငယ္အတြင္း ေပါက္ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ ေလ့က်င့္ၿပီး တစ္စတစ္စ အရာ၀တၳဳမ်ားကို စမ္းသတ္ၾကည့္႐ႈ႕ရမည္။
မိတ္ေဆြဆီမွ ေပးပို႔လိုက္ေသာ စာကို မဖြင့္ပဲ လက္ထဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး
အာ႐ံုျပဳၾကည့္ပါ။ ထိုစာမွ မည္ကဲ့သို႔ ထူးျခားသည္ ၊မည္ကဲ့သို႔ စိတ္ထဲမွာ
ေပၚလာ သည္ကို စသည္တို႔ကို မွတ္သားထားပါ။ ေနာက္ အျဖစ္အပ်က္ အမွန္အကန္ႏွင့္
ႏွိဳင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ စိတ္ထဲ ေပၚလာ သည့္ အတိုင္း ေဟာၾကည့္ပါ။ တစ္ေန႔မွာ
အမွန္ကို သိျမင္လာပါလိမ့္မည္။
ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ဖတ္လိုေသာအခါ ၎ပစၥည္းကို ညာလက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားပါ။
ေနာက္ စိတ္ျဖင့္ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ ၾကည့္ပါ။ မၾကာမီ ထိုပစၥည္းတြင္ ပါလာေသာ
ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္အားျဖင့္ ပစၥည္းရွင္ ကိုယ္တိုင္ရွိ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္
ဆက္သြယ္ေစၿပီး ၎၏ အျဖစ္အပ်က္ အမွန္အကန္ကို ထင္ျမင္လာပါလိမ့္မည္။ ထိုသူ၏
က်န္းမာေရး အေျခအေန ေကာင္းဆိုး ၊ ကံၾကမၼာ ၊ အက်င့္ စာရိတၱမွစ၍
အားလံုးသိႏိုင္ပါသည္။ လူနာျဖစ္လွ်င္ သင့္ေတာ္မည့္ ေဆးကို သိႏိုင္ပါသည္။
မၾကာမီ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သာေရး ၊ နာေရး ၊ ပစၥည္းေပ်ာက္ ၊
သတ္မွဳ႕ ျဖတ္မွဳ႕ ၊ ခရီး ၊ ရန္သူ ၊ လာဘ္ရ မရ ၊ မေတာ္တစ္ဆျဖစ္ျခင္း ၊
ကေလးေမြးျခင္း ၊ အလုပ္အကိုင္မွစ၍ အားလံုး သိျမင္ႏိုင္ စြမ္း
ရွိလာလိမ့္မည္။
ဤပညာျဖင့္ သံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ တိုက္႐ိုက္အေျဖကို မသိဘဲ
သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းျဖင့္ သိရ တတ္ ေသးသည္။ ဥပမာ - လူနာတစ္ဦး၏ ေရာဂါကို
ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မိမိ၏ ၀မ္းဗိုက္ထဲ၌ နာလာလွ်င္ ထိုသူမွာ အစာမေၾက
ေရာဂါရွိသည္ဟု သိအပ္၏။ မိမိဦးေႏွာက္ထဲ၌ နာက်င္ကိုက္ခဲ၍
စိတ္အားၫွိဳးငယ္သြားလွ်င္ ထိုသူတြင္ စိတၱဇ ေရာဂါရွိေနၿပီဟု သိရမည္။ မိမိ
စိတ္ထဲ၌ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲလာလွ်င္ ထိုသူမွာစိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ေနသည္ကို
သိရ၏။ ဤကဲ့သို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာက္ယူရေလသည္။
ဤပညာျဖင့္ ေဟာေျပာရန္ အေကာင္းဆံုး ၀တၳဳ ပစၥည္းမ်ားမွာ စာ ၊ ဆံပင္ ၊
ေျခသည္း ၊ လက္သည္း ၊ နာရီ ၊ လက္ေကာက္ ၊ နားကပ္ ၊ လက္စြပ္ ၊ ရွပ္ ၊ ေကာ္လာ
၊ ၾကယ္သီး ၊ လက္ကိုင္ပ၀ါ ၊ တဘက္ ၊ ေစာင္မွစ၍ ထိုသူ ၀တ္စားေသာ ပစၥည္းမ်ား
ျဖစ္ရမည္။ အသားႏွင့္ထိ၍ ၀တ္စားဆင္ယင္ေသာ အရာ၀တၳဳတို႔မွာ အေကာင္းဆံုး
ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ ပစၥည္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္၍ သံုးသတ္ၾကည္က မေတြ႕မျမင္လွ်င္
မိမိနဖူးေပၚ ကပ္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္ စဥ္းစားသံုးသတ္ပါက ေပၚလာလိမ့္မည္.....
ကိုင္ၾကည့္႐ံုႏွင့္ ၎လူ၏ အ တိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂါတ္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို
ေဟာေျပာႏိုင္ေသာ ပညာျဖစ္သည္။
သက္မဲ့အရာ၀တၳဳ မ်ားကိုလည္း လက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္၍ သံုးသတ္ၾကည့္ၿပီး
၎၀တၳဳပစၥည္း၏ အတိတ္ရာဇ၀င္ အျဖစ္ အပ်က္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္တိုင္းျပည္
မည္သည့္ေနရာမွ လာသည္ စသည္ျဖင့္ အတတ္ေဟာႏိုင္ေလ၏။ လူနာ မ်ား၏ အ၀တ္အထည္ကို
ကိုင္၍ သံုးသတ္ပါက ဘာေရာဂါျဖစ္ေနသည္ ၊ ဘယ္ေဆးႏွင့္ ေပ်ာက္မည္ စသည္တို႔ကို
သိနိုင္ေလသည္။
လကၡဏာဆရာႀကီး ကိုင္႐ိုသည္ လကၡဏာပညာ အျပင္ ဤပညာကိုလည္း တစ္ဖက္ကမ္းခတ္
တတ္ေျမာက္ ေလသည္။ တစ္ခါ၌ ဘုရင္တစ္ပါး၏ လကၡဏာကို ဖတ္၏။ ငယ္စဥ္မွစ၍
အျဖစ္အပ်က္ကို အစဥ္လိုက္ မွန္ကန္ စြာေဟာေျပာရာ ဘုရင္က မယံုပဲ သူ႕အတၳဳပတၱိ
ေရးထားေသာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ဖတ္ထားသျဖင့္ ေဟာ ႏိုင္သည္ဟု ေျပာေလ၏။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၎ဘုရင္ႀကီး၏ အမတ္ႀကီးက ကိုင္႐ိုထံ လာေမးေသာအခါ
ဘုရင္ကိုင္ေသာ လက္ကိုင္ပ၀ါကို ေတာင္းၿပီး လက္ျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္၍ ဤဆိုက္ကို
မက္ထရီ ပညာျဖင့္ ဘုရင္၏ တိုင္ျပည္တြင္ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ သူပုန္ထေနေၾကာင္း
ေဟာေျပာလိုက္ရာ မယံုသျဖင့္ သံႀကိဳး႐ိုက္ ေမးမွ အမွန္အကန္ ျဖစ္ေနသည္ကို
သိရေလ သည္။ ထိုအခါမွ ဘုရင္က အႀကီးဆံုး ဘြဲ႕ထူးျဖင့္ ခ်ီးျမင့္ေလေတာ့သည္။
လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္၀တ္ေသာ အ၀တ္အထည္မ်ားတြင္ ၎၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္မ်ား
ကူးလူးေနေလရာ ၎ အ၀တ္အထည္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္ သံုးသတ္ျခင္းျပဳ၍
ထိုဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္ မ်ားအားျဖင့္ ဆက္သြယ္ ေစၿပီး ၎အႀကာင္းကို သိရေလသည္။
ျမန္မာ ပညာမ်ားတြင္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ေကာင္းဆိုး ျဖစ္ေစ ေအာင္ ၎၏
အ၀တ္အထည္ကို မီးထြန္းေလ့ရွိၾက၏။ ၎လူ နင္းသြားေသာ ေျခရာကိုပင္
ဓာတ္႐ိုက္ၾကေလ သည္။ သေဘာမွာ ထိုသူ၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္မ်ားကို
ဖမ္းယူျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
လူတစ္ဦး၏ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္ အနံ႔စသည္တို႔သည္ အျခားသူတစ္ဦး၏
ဓာတ္ေငြ႕ဓာတ္သက္ အနံ႔တို႔ႏွင့္ မတူေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အနံ႔ခံေကာင္းေသာ
စံုေထာက္ေခြးမ်ားသည္ အ၀တ္အထည္ တစ္ခုခုကို အနံ႔ယူၿပီး ထိုအ ၀တ္အထည္
ပိုင္ရွင္ထံ အေရာက္သြားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ လူေပါင္း
ေထာင္ေသာင္းထဲမွာပင္ မိမိ၏ဆရာကို အနံ႔ခံၿပီး လိုက္ႏိုင္ေလသည္။ ဆိုင္ကို
မက္ထရီပညာမွာ လက္၏ အေတြ႕ သိမ္ေမြ႕ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မ်က္မျမင္ မ်ားမွာ
လက္မ်ား အလြန္ သိမ္ေမြ႕သျဖင့္ လက္ျဖင့္ စမ္းသပ္၍ စာဖတ္ျခင္း
-စႏၵယားတီးျခင္း စသည္တို႔ကို သူ မတူေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေလသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ
လည္ေခ်ာင္းေပၚ လက္တင္ထား႐ံုႏွင့္ ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ားကို နား
လည္ႏိုင္ေလသည္။
ဆိုက္ကိုမက္ထရီ အတတ္ပညာကို တတ္လိုပါက လက္ကို သိမ္ေမြ႕ေအာင္
ေလ့က်င့္ေပးရမည္။ လူတိုင္း ဤပညာ ကို တတ္ႏိုင္ပါသည္။ လူတိုင္းတြင္
အခံရွိပါသည္။ အနည္းႏွင့္ အမ်ား အျမန္ႏွင့္ အေႏွးသာ ကြာပါသည္ အစတြင္ ပိတ္
၊ ပဒုမၼာ ၊ ပိုးထည္ ၊ ခ်ဥ္ထည္ ၊ ကတၱီပါ ၊ သားေမြး ၊ ေက်ာက္ခဲ ၊
ေက်ာက္မီးေသြး ၊ ေရႊ ၊ ေငြ ၊ သစ္ေခါက္ စသည္တို႔ကို
စမ္းသပ္ေလ့လာရမည္။လက္သည္ တျဖည္းျဖည္း သိမ္ေမြ႕လာလိမ့္မည္။ ေနာက္
မ်က္စိမွိတ္၍ ဆုတ္ ကိုင္ စမ္းသတ္ၾကည့္႐ံုႏွင့္ သိႏိုင္လာလိမ့္မည္။
ဤကဲ့သို႔ ဆိပ္ျငိမ္ေသာ ေနရာတြင္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္မွန္ တစ္ေန႔လွ်င္
နာရီ၀က္မွ် ေလ့လာေပးပါက ရက္ လ အနည္းငယ္အတြင္း ေပါက္ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ ေလ့က်င့္ၿပီး တစ္စတစ္စ အရာ၀တၳဳမ်ားကို စမ္းသတ္ၾကည့္႐ႈ႕ရမည္။
မိတ္ေဆြဆီမွ ေပးပို႔လိုက္ေသာ စာကို မဖြင့္ပဲ လက္ထဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး
အာ႐ံုျပဳၾကည့္ပါ။ ထိုစာမွ မည္ကဲ့သို႔ ထူးျခားသည္ ၊မည္ကဲ့သို႔ စိတ္ထဲမွာ
ေပၚလာ သည္ကို စသည္တို႔ကို မွတ္သားထားပါ။ ေနာက္ အျဖစ္အပ်က္ အမွန္အကန္ႏွင့္
ႏွိဳင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ စိတ္ထဲ ေပၚလာ သည့္ အတိုင္း ေဟာၾကည့္ပါ။ တစ္ေန႔မွာ
အမွန္ကို သိျမင္လာပါလိမ့္မည္။
ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ဖတ္လိုေသာအခါ ၎ပစၥည္းကို ညာလက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားပါ။
ေနာက္ စိတ္ျဖင့္ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ ၾကည့္ပါ။ မၾကာမီ ထိုပစၥည္းတြင္ ပါလာေသာ
ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္အားျဖင့္ ပစၥည္းရွင္ ကိုယ္တိုင္ရွိ ဓာတ္ေငြ႕ ဓာတ္သက္
ဆက္သြယ္ေစၿပီး ၎၏ အျဖစ္အပ်က္ အမွန္အကန္ကို ထင္ျမင္လာပါလိမ့္မည္။ ထိုသူ၏
က်န္းမာေရး အေျခအေန ေကာင္းဆိုး ၊ ကံၾကမၼာ ၊ အက်င့္ စာရိတၱမွစ၍
အားလံုးသိႏိုင္ပါသည္။ လူနာျဖစ္လွ်င္ သင့္ေတာ္မည့္ ေဆးကို သိႏိုင္ပါသည္။
မၾကာမီ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သာေရး ၊ နာေရး ၊ ပစၥည္းေပ်ာက္ ၊
သတ္မွဳ႕ ျဖတ္မွဳ႕ ၊ ခရီး ၊ ရန္သူ ၊ လာဘ္ရ မရ ၊ မေတာ္တစ္ဆျဖစ္ျခင္း ၊
ကေလးေမြးျခင္း ၊ အလုပ္အကိုင္မွစ၍ အားလံုး သိျမင္ႏိုင္ စြမ္း
ရွိလာလိမ့္မည္။
ဤပညာျဖင့္ သံုးသပ္ၾကည့္ရာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ တိုက္႐ိုက္အေျဖကို မသိဘဲ
သြယ္၀ိုက္ေသာနည္းျဖင့္ သိရ တတ္ ေသးသည္။ ဥပမာ - လူနာတစ္ဦး၏ ေရာဂါကို
ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မိမိ၏ ၀မ္းဗိုက္ထဲ၌ နာလာလွ်င္ ထိုသူမွာ အစာမေၾက
ေရာဂါရွိသည္ဟု သိအပ္၏။ မိမိဦးေႏွာက္ထဲ၌ နာက်င္ကိုက္ခဲ၍
စိတ္အားၫွိဳးငယ္သြားလွ်င္ ထိုသူတြင္ စိတၱဇ ေရာဂါရွိေနၿပီဟု သိရမည္။ မိမိ
စိတ္ထဲ၌ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲလာလွ်င္ ထိုသူမွာစိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ေနသည္ကို
သိရ၏။ ဤကဲ့သို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာက္ယူရေလသည္။
ဤပညာျဖင့္ ေဟာေျပာရန္ အေကာင္းဆံုး ၀တၳဳ ပစၥည္းမ်ားမွာ စာ ၊ ဆံပင္ ၊
ေျခသည္း ၊ လက္သည္း ၊ နာရီ ၊ လက္ေကာက္ ၊ နားကပ္ ၊ လက္စြပ္ ၊ ရွပ္ ၊ ေကာ္လာ
၊ ၾကယ္သီး ၊ လက္ကိုင္ပ၀ါ ၊ တဘက္ ၊ ေစာင္မွစ၍ ထိုသူ ၀တ္စားေသာ ပစၥည္းမ်ား
ျဖစ္ရမည္။ အသားႏွင့္ထိ၍ ၀တ္စားဆင္ယင္ေသာ အရာ၀တၳဳတို႔မွာ အေကာင္းဆံုး
ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ ပစၥည္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္၍ သံုးသတ္ၾကည္က မေတြ႕မျမင္လွ်င္
မိမိနဖူးေပၚ ကပ္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္ စဥ္းစားသံုးသတ္ပါက ေပၚလာလိမ့္မည္.....
No comments:
Post a Comment