ရဟန္းေတာ္မ်ား ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေကာင္းပါသလား

ရဟန္းေတာ္မ်ား ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေကာင္းသလားဆုိရင္ ငယ္လတ္ႀကီးမွာ ၀ိနည္းကို ဟုတ္တိပတ္တိ သင္ယူခဲ့ဘူးသူတုိင္း ဓမၼာစရိယတန္း သီလကၡန္သင္ဘူးတဲ့သူတုိင္း မလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အေျဖကို သိၾကမွာပါ။ ႏို႔ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ေတာင္ လုပ္ေသးတာပဲဆုိၿပီး ျမစ္ေရလုပြဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စစ္ပြဲျဖစ္လုိ႔ ဘုရားရွင္သြားတရားေဟာတာေတြ ၀ိဋဋဴဘက သာကီ၀င္မင္းေတြ သြားစစ္ထိုးေတာ့ ဘုရားရွင္က တားျမစ္တာေတြကို ထုတ္ျပၿပီး လုပ္ေကာင္းသေယာင္ ေျပာၾကဆိုၾက ေရးၾကေဟာၾကျပန္ပါတယ္။

ေရာဟိနီျမစ္ေရကို သူ႔ႏိုင္ငံကပဲ အသံုးျပဳသင့္တယ္ ငါ့ႏုိင္ငံကပဲအသံုးျပဳသင့္တယ္ဆုိၿပီး ျငင္းခုန္ရာကေန ႏွစ္ႏုိင္ငံ စစ္တုိက္မယ့္အထိျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေရာဟိနီျမစ္ကမ္းမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံစစ္ျဖစ္လုဆဲဆဲအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္ကၾကြလာၿပီး ခိုက္ရန္ျဖစ္ျခင္းရဲ႕အျပစ္ ညီညြတ္ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကိုပဲ ေဟာၾကား ေတာ္မူခ့ဲပါတယ္။ ဒါလဲ စစ္ပြဲျဖစ္မွာမျဖစ္မွာထက္ စစ္တုိက္မယ့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံက မင္းသားငါးရာဟာ ရဟႏၱာျဖစ္မယ့္ သူေတြမုိ႔ စစ္ပြဲထဲအထိၾကြၿပီး ညီညြတ္ေရးတရား ေဟာၾကားေတာ္မူတာပါ။ မဟုတ္ရင္ ဘုရားရွင္မၾကြပါဘူး။ ေကာလသမင္းနဲ႔ အဇာတသတ္မင္းတို႔ တၿခိမ္းၿခိမ္းစစ္တုိက္ေနၾကတာပါပဲ။ ဘုရားရွင္စစ္ပြဲထဲသြားၿပီး တစ္ခါမွ တရားမေဟာပါဘူး။

တစ္ခါ ၀ိဋဋဴဘကေန ဘုရားရွင္ရဲ႕ တုိင္းျပည္ျဖစ္တဲ့ ကပိလ၀တ္ကို စစ္ထိုးသြားရာမွာ ဘုရားရွင္က ကပိလ၀တ္နယ္နမိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အရိပ္က်ိဳးတို႔က်ဲတဲျဖစ္ေနတဲ့ ဇီးပင္ေလးေအာက္မွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားရွင္ဆီသြားၿပီး သူစိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ရာ မဂဓတုိင္းနယ္နမိတ္ထဲမွာ ေပါက္ေနတဲ့ ေနေျပာက္မထိုးႏုိင္ေအာင္ အရိပ္ေ၀ျဖာေနေသာ ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ သီတင္းသံုးဖုိ႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က ``ေဆြမ်ိဳးအရိပ္က ေအးခ်မ္းတယ္´´လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဒီစကားအျပင္ အျခားဘာစကားကိုမွ ဘုရားရွင္ လံုး၀မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ေစာင္းပါးရိပ္ေခ်သေဘာနဲ႔ စစ္ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးတရားေတြေတာင္ ဘုရားရွင္မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ၀ိဋဋဴဘသူဟာ သေဘာေပါက္ၿပီး စစ္ခ်ီလာတာကို ျပန္သိမ္းသြားခဲ့တာပါ။

ေကာသလမင္းႀကီးက ဘုရားရွင္နဲ႔ အမ်ိဳးေတာ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ကပိလ၀တ္က သာကီ၀င္မင္းေတြဆီကို သာကီ၀င္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ သူ႔ကုိ မိဖုရားအျဖစ္ေပးဖို႔ လွမ္းေတာင္းပါတယ္။ ဒါကို ဘုရားရွင္က သာကီ၀င္မင္းေတြဆုိတာ အျခားေဆြမ်ိဳးမေတာ္သူေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္မျပဳရတာေၾကာင့္ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး မေတာင္းယူပါနဲ႔စသျဖင့္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာမ်ိဳးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ကပိလ၀တ္က သာကီ၀င္မင္းေတြ ေကာသလမင္းႀကီးရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ဆုိၿပီး ၀င္ေရာက္မ်ိဳးဆုိတာမ်ိဳး ဘုရားရွင္လံုး၀မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

သာကီ၀င္မင္းသမီးမေပးရင္ စစ္တုိက္ရေတာ့မွာမုိ႔ သာကီ၀င္မဟာနာမ္မင္းႀကီးက သူနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္နဲ႔ ရထားတဲ့ ၀ါသဘခတၱိယဆုိတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေကာသလမင္းႀကီးဟာ ၀ါသဘခတၱိယကို သာကီ၀င္မင္းသမီးအထင္နဲ႔ မိဖုရားႀကီးေျမာက္ပါတယ္။ သူနဲ႔ ၀ါသဘခတၱိယမိဖုရားႀကီးနဲ႔ ရတဲ့၀ိဋဋဴဘကို အိမ္ေရွ႕မင္းအရာ ေပးပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ၀ါသဘခတၱိယဟာ သာကီ၀င္မင္းသမီး မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိသြားေတာ့ ေကာသလမင္းႀကီးက မိဖုရားႀကီးအရာကခ်ပါတယ္။ ၀ိဋဋဴဘကိုလည္း အိမ္ေရွ႕မင္းအရာက ရုတ္သိမ္းပါတယ္။

ဘုရားရွင္က နန္းတြင္းဆြမ္းစားၾကြေတာ့ ၀ါသဘခတၱိယမိဖုရားႀကီးမျမင္လုိ႔ ေမးေတာ့ ဒီလိုဒီအေၾကာင္းအေၾကာင့္ မိဖုရားႀကိးအရာကေန ခ်ထားေၾကာင္းေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က ``ေမြးလာတဲ့ ကေလးဟာ အေဖက အဓိကျပ႒ာန္းေၾကာင္း၊ ၀ါသဘခတၱိယဟာ သာကီ၀င္မဟာနာမ္မင္းႀကီးရဲ႕ သမီးရင္းျဖစ္တာမုိ႔ အေမျဖစ္သူက သာကီ၀င္မဟုတ္ေပမယ့္
သာကီ၀င္မင္းသမီးျဖစ္ေၾကာင္း´´ ရွင္းျပပါတယ္။ ၀ါသဘခတၱိယကို မိဖုရားႀကီးအရာခ်တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းျခင္းဆုိးျခင္းကို မေျပာသလို မိဖုရားႀကီးအရာကို ျပန္ေပးဖို႔လဲ တစ္ခြန္းမွ မေျပာခဲ့ပါဘူး။

ဗႏၶဳလစစ္သူႀကီးရဲ႕တူကုိ ဗႏၶဳလစစ္သူႀကီးေသလို႔ စစ္သူႀကီးရာထူးေပးစဥ္မွာလည္း ``မင္းႀကီးကို တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ဘုရင္ရာထူးကျဖဳတ္ခ်မယ္သူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္သူႀကီးရာထူး မခန္႔နဲ႔´´လုိ႔ ၀င္ေရာက္တားျမစ္တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ၀ိဋဋဴဘဟာ သာကီ၀င္မင္းေတြကို လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မယ္ဆုိတာလည္း ဘုရားရွင္ႀကိဳသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀ိဋဋဴဘကို အိမ္ေရွ႕မင္းရာထူးေပးေတာ့ မေပးဖို႔ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

ဘုရားရွင္ဟာ ဘုရင္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀န္ႀကီးစစ္သူႀကီးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေဘးက ဖုန္းေတာင္းယာစကာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္တုိင္း ဆံုးမစရာႀကံဳတုိင္း ဆံုးမပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆံုးမတဲ့စကားဟာ ဓမၼကေနပဲျဖစ္ျဖစ္ က်င့္၀တ္စည္းမ်ဥ္းကေနပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသြဖယ္သြားျခင္း လံုး၀မရွိခဲ့ပါဘူး။ ငါ့အမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြဆုိၿပီး ဓမၼကို ေသြဖယ္ၿပီး အမ်ိဳးဘက္က ပါခဲ့တာမ်ိဳး လံုး၀မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ဟာ ကိုယ့္အလုပ္ကိုလုပ္ရင္း သမာသမတ္က်က်ပဲ ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားရွင္ကို ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္လုိ႔ ေျပာဆိုသူေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔လက္ညိႈးျပေနတဲ့ သမုိင္းေတြကို ေသခ်ာျပန္လည္သံုးသပ္သင့္ပါတယ္။ က်င့္၀တ္နဲ႔ မေသြဖယ္တဲ့ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကုိယ္လုပ္တာကို ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တာဆုိရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။

ရာဇကထာ-မင္းအစိုးရကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုအပ္ေသာစကား၊ မဟာမတၱကထာ-အမတ္ႀကီး ၀န္ႀကီးမ်ား၏ ေကာင္းေၾကာင္း မေကာင္းေၾကာင္း။ ေသနာကထာ- စစ္တပ္၏ အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္း မရွိေၾကာင္းကို ရဟန္းေတာ္ေတြ မေျပာဆုိရဘူးလို႔ အတိအလင္းေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အကယ္၍ မျဖစ္မေနေျပာဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့ရင္ေတာင္ က်င့္၀တ္ကိုေသြဖယ္ၿပီး တုိင္းျပည္ကိုမအုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ က်င့္၀တ္ကိုေသြဖယ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ သံသရာခရီးအတြက္ မေကာင္းဘူးစသျဖင့္ တရားနဲ႔ယွဥ္စပ္ၿပီး ေျပာၾကားရမယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုဦးတည္ၿပီး ဓမၼမပါပဲ အသလြတ္ႀကီးမေျပာရပါဘူး။ ဘုရားရွင္ဟာ က်င့္၀တ္ကေန ဓမၼကေနေသြဖယ္ၿပီး ႏိုင္ငံလုပ္လဲမလုပ္ခဲ့သလို ေျပာလဲမေျပာခဲ့ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔လည္း က်င့္၀တ္ကေန ဓမၼလမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖယ္ၿပီး ဟိုပါတီကုိေထာက္ခံတယ္ ဒီပါတီကိုမေထာက္ခံဘူးစသျဖင့္ လံုး၀ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ေကာင္းပါဘူး။

တစ္ခါတုန္းက ရန္သူစစ္တပ္ေတြကို သြားေရာက္ႏွိမ္းႏွင္းဖို႔ရန္ ေကာသလမင္းႀကီးဟာ မိမိစစ္တပ္ႀကီးနဲ႔အတူ နန္းေတာ္ကေန စစ္ခ်ီလာတာကို ဆဗၺဂၢီရဟန္းေတြက သြားၾကည့္ၾကပါတယ္။ ရဟန္းေတြလာၾကည့္ၾကတာကို ျမင္ရတဲ့ ေကာလသမင္းႀကီးက ေခတၱရပ္ၿပီး အမတ္တစ္ဦးကို ရဟန္းေတြသြားပင့္ခုိင္းပါတယ္။ ရဟန္းေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ``ဘာလာလုပ္ၾကတာပါတုန္း´´လို႔ ေမးပါတယ္။ ``မဟာရာဇာကို လာၾကည့္တာပါ´´လို႔ ျပန္ေျဖတဲ့အခါမွာ ``ကႎ ဘေႏၱ မံ ဒိေ႒န ယုဒၶါဘိနႏၵနံ=စစ္တုိက္မႈကို လြန္စြာႏွစ္သက္ေသာ ဒကာေတာ္ကို ၾကည့္ရျခင္းျဖင့္ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလဲဘုရား။ နႏု ဘဂ၀ါ ပႆိတဗၺာ= ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ၿပီး ေနထိုက္သည္မဟုတ္ပါေလာ´´လုိ႔ ေျပာလႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ စစ္သားေတြကလည္း ရဟန္းေတြျဖစ္ၿပီး စစ္ခ်ီတာကို ၾကည့္ရေကာင္းလားဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕ၾကပါတယ္။

ဒါကို ၾကားသိရတဲ့ ဘုရားရွင္က ``ေဆြမ်ိဳးစစ္သား၏ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနျခင္းစေသာ ထိုသြားထိုက္ေသာ အေၾကာင္းမရွိပဲ တိုက္ဖို႔ရန္ထြက္လာေသာ စစ္တပ္ကို ၾကည့္ရႈ႕ဖုိ႔ရန္ သြားေသာရဟန္းမွာ ပါစိတ္အာပါတ္ သင့္၏လို႔ သိကၡာပုဒ္ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

သာ၀တၳိၿမိဳ႕သား ဆဗၺဂၢီရဟန္းရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္တဲ့ စစ္သားေတြ မက်န္းမာျဖစ္တာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲကို လာဖုိ႔ ပင့္ဖိတ္တာေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းေတြဟာ စစ္တပ္ထဲကို သြားေရာက္ေတ႔ြဆံုၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ေလးငါးေျခာက္ရက္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါကုိ အျခားစစ္သားေတြက ``ငါတုိ႔မွာ ၀မ္းေရးအတြက္ သားေကၽြးမႈ မယားေကၽြးမႈအတြက္ေၾကာင့္ စစ္တပ္မွာ ေနၾကရတယ္။ ငါတုိ႔မွာ လူ႔ဘ၀အရမေတာ္ကုန္။ ငါတုိ႔မွာ လူျဖစ္ရက်ိဳး မနပ္ကုန္။ ရဟန္းေတာ္ေတြကား ဒီအပူေတြမရွိပဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ ေနၾကရတာလဲ´´ဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕ၾကပါတယ္။ ဒီကဲ့ရဲ႕စကားကို ျပန္ၾကားရတဲ့ ဘုရားရွင္က အေၾကာင္းကိစၥရွိလု႔ိ စစ္တပ္ထဲသြားခဲ့ရင္ သံုးရက္သံုးညထက္ ပိုမေနရင္ ေနရင္ပါစိတ္အာပါတ္သင့္၏လုိ႔ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အခုကာလမွာ ရဟန္းအခ်ိဳ႕ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာကို လူေတြမႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာေၾကာင့္ ကဲ့ရဲ႕အတင္း ဆိုေနၾကပါတယ္။ အကယ္၍ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိခဲ့ေနဦးမယ္ဆုိရင္ ဒီအျဖစ္ အပ်က္ေတြကို ေထာက္ဆၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဖို႔ သိကၡာပုဒ္ပညတ္မယ္ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သားျဖစ္တဲ့ ရဟန္းသံဃာဆုိတာ ဘုရားရွင္နည္းတူ ဆုိဆံုးမ၍ လမ္းမွန္ျပသသူသာျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုဆံုးမ၍ လမ္းမွန္ျပတဲ့အခါမွာလည္း ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေန က်င့္၀တ္ကေနေသြဖယ္ၿပီး ဆိုဆံုးမျခင္းကို မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚကေနပဲ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းကင္းစြာနဲ႔ ဆုိဆံုးမရမယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ ဆူပူေနတဲ့အရာေတြကို ၿငိမ္းေအးေအာင္ ဓမၼနဲ႔ျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။ ရဟန္းေတာ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဆူပူေနတဲ့ေလာကႀကီးကို ဆူသထက္ဆူ ပူသထက္ပူေအာင္ မီးေလာင္ေရာေလပင့္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး။ ဓမၼနဲ႔အညီသာ ၿငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳလုပ္ရၾကရမွာပါ။

ရဟန္းသံဃာဆုိတာ အစိုးရအေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္ အတုိက္အခံအေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားပဲ သာတူညီမွ် စိတ္ေနသေဘာထားနဲ႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံၾကရမွာပါ။ အကယ္၍ ဒီ၀တၳဳသာဓကေထာက္ၿပီး ဘုရားရွင္ႏုိင္ငံေရးလုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ မွန္ခဲ့ရင္ေတာင္ အခုမိမိတုိ႔လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘုရားရွင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးက တူညီရဲ႕လား ဘာေတြကြာျခားေနလဲဆုိတာ နဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး ေအးေဆးေဆးေဆး စဥ္းစားပါလုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။ အကယ္၍ ကိုယ္က ၀ါသနာပါလြန္းလို႔ မလုပ္ရမေနႏိုင္လို႔ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာဆိုရင္ေတာင္ ``ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိတာ သိေနပါရဲ႕နဲ႔ ဘုရားရွင္တရားေတာ္ကို ေျပာင္းျပန္လုပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေကာင္းတယ္´´လို႔ မေျပာဆုိသင့္ပါဘူး။ အဲဒီလို ေျပာဆုိတဲ့သူေတြဟာ အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္ ဒုကနိပါတ္ အဗၻာစိကၡနသုတ္ေတာ္အရ ဘုရားရွင္ကုိ မဟုတ္မမွန္ မတရားစြပ္စြဲသူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကို မဟုတ္မမွန္လုပ္ႀကံစြပ္စြဲသူေတြဟာ ပစၥဳပၸန္တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာ ဘ၀ေတြမွာ ခ်မ္းသာျခင္းမွ ကင္းဆိတ္ရမယ္ဆုိတာကို သတိျပဳမိေစခ်င္ပါတယ္။

 (မုိးသု-မႏၱေလး)

ဗုဒၶဘာသာ/အေတြးအျမင္

https://www.facebook.com/MyawadyNews/photos/a.351047714993066.76926.3510186583