မုိးလရာသီခါသမဝယ္ရွစ္ခြင္တုိင္းညွဳိ႕မႈိင္း
အုံ႔ဆုိင္းလ်က္ရွိ၏။ မုိးမင္းအမၺဳန္က ရြာသြန္း ျဖဳိးမေရာင္ေရာင္
မာန္ဝင့္ေန၏။ ေတာလုံး အႏွ႔ံဝယ္ တစ္ေနရာတြင္ ရဲရဲနီေနသကဲ့သုိ႔ တစ္ေနရာတြင္
စိမ္းျမျမ၊ ဝါဖန္႔ဖန္႔ျဖင့္ သက္တ့ံၾကီးမ်ား ေရေသာက္ဆင္းလာခ်ိန္ပမာ၊
စာဆုိဦးယာကေအာက္ပါအတုိင္း စာပန္းခ်ီျခယ္မွဳန္းခဲ့သည္။
“လ်ွပ္ေရာင္ျပဳိးျပက္ ၊ မည္းနက္ျဖဴျပာ၊ မုိးမိလႅာႏွင့္၊ စိမ္းဝါနီေျပာင္၊ ရြာသြန္းေဆာင္၍ ၊ သဲေသာင္ေရသြယ္ ရွယ္၍ျမစ္ကမ္း၊ ျပည့္တင္းက်မ္းႏွင့္၊ လြမ္း၍မသိ ၊ သည္ရာသီ” ဟု စပ္ဆုိထား၏။ လယ္ျပင္ေရေဖြးေဖြးဝယ္ ေလွကေလးေလွာ္ရေအာင္ ေရအဟုန္က ျပည့္လ်ွံ ေပါမ်ားေနသကဲ့သုိ႔ ျမစ္ဆိပ္ကမ္း ထိေအာင္ျမစ္ေရကလည္း တက္ေလ့ရွိေသာလ ဝါဆုိျဖစ္ေတာ့သည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ပင္..
“သေျပကသီး၊ ေရကၾကီး သႏွင့္ ထန္းသီးကေၾကြ၊ မုိးကေစြ မုိးရာသီ ဝါဆုိလေပမုိ႔၊ ကုိးဌာနီျပာညိဳခကာျဖင့္ ၊ရြာဆုိခ် မုိးနတ္ေဆြ” ဝါဆုိမုိးႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး စာပန္းခ်ီျခယ္သခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ ထူးျခားေသာ ဝါဆုိဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကုိရွင္းရေသာ္ ဝါ-(ပါဠိ) ေနျခင္း၊ ဆုိ- ရြတ္ဆုိကတိေပးျခင္းဟု အနက္ဖြင့္ဆုိထားေသာေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားမွာ မုိးတြင္း(ဝါတြင္း) သုံးလဝယ္ မိမိသီတင္းသုံးေသာ ဝါဆုိေက်ာင္းမွအျခားအရပ္သုိ႔ အေၾကာင္းကိစၥ မရွိဘဲႏွင့္ ညဥ့္အိပ္ညဥ့္ေန မသြားဘဲ သီးတင္းသုံးေနထုိင္ပါမည္ဟု ျမတ္စြားဘုရားရွင္ေရွ႕ေတာ္တြင္ “ဣမသၼိ ံ ဝိဟာေရ ဣမံေတမာသံ ဝႆံဥေပမိ” ဟု ျမြတ္ဆုိ ကတိျပဳရသည့္ခ်ိန္ခါဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္။
ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရား ခုနစ္ဝါမ်ွ ဝါဆုိသီတင္းသုံးေနေတာ္မူျပီးေသာအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ဝါဆုိေတာ္မူရန္ပညတ္ေတာ္မူသည္။ ပညတ္ေတာ္မူရျခင္းမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ လူမ်ားကဲ့သုိ႔လယ္ယာ စုိက္ပ်ဳိးခင္းမ်ားအတြင္း ေနပူမေရွာင္ မုိးရြာမေရွာင္ သြားလာၾက သျဖင့္ စုိက္ခင္းမ်ားပ်က္စီးရသည္။ လယ္ယာ သမားမ်ားက မေက်နပ္ျဖစ္ကာ ရွုတ္ခ်ျပစ္တင္ၾကသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းမ်ားအား လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ ေႏွာင့္ယွက္မွဳ မျဖစ္ေစရန္အတြက္ ဝါတြင္း သုံးလပတ္လုံးအေၾကာင္းကိစၥမခုိင္လုံဘဲႏွင့္ မိမိဝါဆုိေသာေက်ာင္းမွျပင္ပသုိ႔ ညဥ့္အိပ္ခရီး မသြားရန္ ပညတ္ေတာ္မူသည္။
“ဝါဆုိကရကဋ္မွန္ ၊ ျပဳပၸာသန္၊ ျမိဳင္ယံ ပုန္းညက္သင္း” ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ၊ ဝါဆုိလခါသမယဝယ္ သူရိယေနမင္းေခၚ ဂဠဳန္နံသည္ “ကရကဋ္”ရာသီဝင္ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ဝါဆုိလကုိ “ကရကဋ္ရာသီ” ဟုလည္း ေခၚစမွတ္ ျပဳၾကသည္။
ရာဇမတၱဏ္က်မ္း၌ ကရကဋ္ရာသီေခၚစမွတ္ျပဳမႈႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး ေဖာ္ျပထားရာ၌ “ကုလိေရာ- ကရကဋ္၊ သကၠဋေကာ- ကရကဋ္၊ အဗၺဳံေဇာကရကဋ္” ဟုျပဆုိထားသည္။ ပုစြန္ ႏွစ္ျခိဳက္ေသာ ရာသီဟု ညႊန္းဆုိသည္။ ရာသီ၏ သေကၤတ ရုပ္ပုံကား ပုဇြန္လုံးဂဏၰန္းသတၱဝါပုံျဖစ္၍ ယင္းခ်ိန္ခါဝယ္ ဗ်ဳိင္းတာရာထြန္း၏။
“ဖုိလ္ျမတ္ကယ္နိဗၺဴ၊ ေအာင္ဆုယူလုိ႔ ရွစ္ျမဴရိပ္စံ၊ ပဥၥင္းေတာ္ခံေသာအခါ ေရလ်ွံတဲ့ ဝါဆုိမွာ” ဟုလည္းေကာင္း၊ ပုန္းညက္ၾကိဳင္သင္း၊ ပဥၥင္းေတာ္ပြဲ သဲသဲအုတ္ေအာ္၊ ရႊင္ေပ်ာ္လွည့္ပတ္ ကရကဋ္ ဟုလည္းေကာင္း၊ ေဖာ္ညႊန္းျပထားခ်က္ႏွင့္ အညီ ပုန္းညက္ပန္းမ်ား ဖူးပြင့္ေသာ ဝါဆုိလဝယ္ ေတာင္သူလယ္သမားၾကီးမ်ား၏ စုိက္ပ်ဳိးခင္းမ်ား စိမ္းလန္းစုိျပည္ေနသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶသာသနာတြင္ ပဥၥင္းခံပြဲမ်ားကုိ စည္ကားသုိက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေလ့ ရွိ၏။
ယင္းသုိ႔ ထူးျခားသည့္အျပင္ “သေႏၶ ေတာထြက္ ဓမၼစက္ ေဟာျမြတ္သံခ်ဳိ လဝါဆုိ” ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶ ပဋိသေႏၶတည္သည့္ေန႔၊ ေတာထြက္ေတာ္မူသည့္ေန႔၊ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦးအား ပထမဆုံး ဓမၼစၾကာတရားေဟာသည့္ေန႔၊ တာဝတိ ံသာ နတ္ျပည္၌ သတၱမဝါဆုိသည့္ေန႔စေသာ ထူးျခားသည့္ လျမတ္ဝါဆုိျဖစ္ေပသည္။
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခု ဝါဆုိလျပည့္ စေနေန႔ညေနဆည္းဆာ၊ ေနဝင္လထြက္ခ်ိန္တြင္ ဗာရာဏသီျပည္အနီး မိဂဒါဝုန္ဥယ်ာဥ္၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗုဒၶလမ္းစဥ္ျဖစ္ေသာ သစၥာေလးပါးဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ပဥၥဝဂၢီငါးဦးျဖစ္ေသာ ေကာ႑ည၊ ဝပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ္၊ အႆဇိစေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား ဦးစြာေဟာၾကား ေတာ္ မူခဲ့ျပီးေနာက္၊ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦးတုိ႔မွာ ရဟႏၱာမ်ားျဖစ္ၾကရကုန္၏။
ေလာကသုံးပါ၌ အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါမ်ားအေပၚ မဟာကရုဏာေရွ႕ထား ၍ ဒုကၡဆင္းရဲတြင္းမွ က်ြတ္လြတ္ရာျဖစ္ေသာ မဇၥ်ိမပဋိပဋာက်င့္စဥ္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး တရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္ မူခဲ့၏။ ယင္း မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္သည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါမ်ားအတြက္ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ က်ြတ္လြတ္ျပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသုခသုိ႔ ေရာက္ရွိရန္ လမ္းညႊန္ေသာ တရားျမတ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စင္တုိ႔ ယုံၾကည္သက္ဝင္လ်က္ရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ၏ သႏၱိသုခ ရရာျဖစ္ေသာ အဂၤါရွစ္ပါးရွိသည့္ မဂၢင္လမ္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ ျမြတ္ၾကားေတာ္ မူပုံမ်ားႏွင့္ မာဂ႑ိယပရိဗုိဇ္၏ ေလ်ွာက္တင္ခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပလုိပါသည္။
ခါတစ္ပါးဝယ္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ကုရုတုိင္း ကမၼသဓမၼ နိဂုံးတြင္ရွိသည့္ ဘာရဒြါဇေဂါတၱ အမည္ရွိ ပုဏၰားပိုင္မီးတင္းကုပ္၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဥ္ မာဂ႑ိပရိဗုိဇ္အားယင္းသုိ႔ေဟာေတာ္မူသည္။ “မာဂ႑ိယ လာဘ္ဟူသမ်ွတြင္ နိဗၺာန္သုိ႔ သိျမင္ရာ လမ္းခရီးမ်ားအနက္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိသည့္ အရိယမဂ္လမ္းသည္သာလ်ွင္ အျမတ္ဆုံး ေဘးရန္ကင္းဆုံးျဖစ္သည္ဟု နိဒါန္းပ်ဳိးျပီးေနာက္ မာဂ႑ိယ၊ သူေတာ္ေကာင္းကုိ ဆည္းကပ္ ပူေဇာ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းကုိ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ေသာ္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ သင္နာၾကားရမည္။ သူေတာ္ေကာင္း၏ ဥာဏ္မ်က္စိကုိရေစနုိင္ေသာ နည္းလမ္းမွန္ကုိ လုိက္နာက်င့္ၾကံ အားထုတ္နုိင္မည္” သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ က်င့္ၾကံအားထုတ္၊ နာမ္ႏွင့္ရုပ္ ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ မဂ္ဖုိလ္ရေရးတြက္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေသာအခါ သင့္ ကုိယ္ခႏၶာကုိ ဒုကၡတုံးၾကီးအျဖစ္ ရႈ႕ျမင္၍ ဒုကၡသစၥာကုိ သိလာေပမည္။ ခႏၶာငါးပါးကုိ ဒုကၡဟု သိလာေသာ္ ခႏၶာငါးပါးတြင္ ႏွစ္သက္စြဲလန္းတြယ္တာမႈ ဥပါဒါန္ ကင္းပါးသြားမည္။ ခ်ဳပ္သြားေပမည္။ အစြဲဥပါဒါန္ ခ်ဳပ္ေသာ္ဘဝခ်ဳပ္သြားမည္။ဘဝျပန္ျဖစ္မည့္ ဇာတိလည္းခ်ဳပ္မည္။ ဇာတိခ်ဳပ္ပါက အုိျခင္း၊ေသျခင္း ၊ ပူေဆြးျခင္း၊ ငုိေၾကြးျခင္း၊ ကုိယ္စိတ္ဆင္းရဲျဖစ္ရျခင္း၊ ျပင္းစြာပူပန္ျခင္း၊စေသာ ဒုကၡအားလုံး ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးဟူ၍ သင္ သိျမင္လာေပမည္။ ယင္းသုိ႔ သိျမင္လာျခင္းသည္ အနာကင္းျခင္း၏ အမွန္သေဘာ သဘာဝကုိ သိျမင္လာျခင္းျဖစ္၏။ ဒုကၡသစၥာကုိ သိျမင္လာျခင္းမည္၏။ ဒုကၡသစၥာကုိ သိျမင္လာသျဖင့္ ဒုကၡအလုံးစုံ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းမွာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာျဖစ္၏။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ သိရန္အတြက္ အားထုတ္ရေသာ က်င့္စဥ္နည္းလမ္းမွာ အျမတ္ဆုံးမဂၢင္ လမ္းစဥ္ျဖစ္သည္ဟု သင္သိလာမည္ မာဂ႑ိယ ဟုေဟာေတာ္မူခဲ့၏။
ထုိအခါ မာဂ႑ိယ ပရိဗုိဇ္သည္ ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ အလြန္႔အလြန္ ႏွစ္ျခဳိက္စရာရွိပါေပ၏။ ပုံပမာ တင္စားျပီး ေလ်ွာက္တင္ရလ်ွင္ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားေနသူကုိ အမွန္လမ္းသုိ႔ ျပညႊန္းသကဲ့သုိ႔ အမုိက္ ေမွာင္တြင္း၌ ဆီမီးေရာင္ ထြန္းညွိ၍ ျပလုိက္သကဲ့သုိ႔ရွိပါေပ၏။ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္လည္း ေဂါတမ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္တရားေတာ္ အႏွစ္သာရကုိလည္း ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ တပည့္သာဝက ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကုိလည္း ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ရာ အျဖစ္ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ပါသည္။ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားထံပါးဝယ္ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ ခံယူရရွိလုိပါသည္ဘုရား ဟု ေလ်ွာက္တင္ခဲ့၏။
ယင္းသုိ႔ပင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္စဥ္ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ နာၾကားရသျဖင့္ မာဂ႑ိယပရိဗုိဇ္သည္ မဂ္ဥာဏ္အလင္းေပါက္ေရာက္ ရႈျမင္သြားဘိသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စဥ္မ်ားသည္လည္း ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ဝယ္ ေကာင္းမြန္စြာဆင္ျခင္ရႈျမင္ ႏွလုံးသြင္းျပီး အရိယမဂ္လမ္းသုိ႔ လွမ္းတက္နုိင္ေစရန္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္နုိင္ၾကပါေစေသာ္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ား တစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္စုံၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
“လ်ွပ္ေရာင္ျပဳိးျပက္ ၊ မည္းနက္ျဖဴျပာ၊ မုိးမိလႅာႏွင့္၊ စိမ္းဝါနီေျပာင္၊ ရြာသြန္းေဆာင္၍ ၊ သဲေသာင္ေရသြယ္ ရွယ္၍ျမစ္ကမ္း၊ ျပည့္တင္းက်မ္းႏွင့္၊ လြမ္း၍မသိ ၊ သည္ရာသီ” ဟု စပ္ဆုိထား၏။ လယ္ျပင္ေရေဖြးေဖြးဝယ္ ေလွကေလးေလွာ္ရေအာင္ ေရအဟုန္က ျပည့္လ်ွံ ေပါမ်ားေနသကဲ့သုိ႔ ျမစ္ဆိပ္ကမ္း ထိေအာင္ျမစ္ေရကလည္း တက္ေလ့ရွိေသာလ ဝါဆုိျဖစ္ေတာ့သည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ပင္..
“သေျပကသီး၊ ေရကၾကီး သႏွင့္ ထန္းသီးကေၾကြ၊ မုိးကေစြ မုိးရာသီ ဝါဆုိလေပမုိ႔၊ ကုိးဌာနီျပာညိဳခကာျဖင့္ ၊ရြာဆုိခ် မုိးနတ္ေဆြ” ဝါဆုိမုိးႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး စာပန္းခ်ီျခယ္သခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ ထူးျခားေသာ ဝါဆုိဟူေသာ အဓိပၸာယ္ကုိရွင္းရေသာ္ ဝါ-(ပါဠိ) ေနျခင္း၊ ဆုိ- ရြတ္ဆုိကတိေပးျခင္းဟု အနက္ဖြင့္ဆုိထားေသာေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ားမွာ မုိးတြင္း(ဝါတြင္း) သုံးလဝယ္ မိမိသီတင္းသုံးေသာ ဝါဆုိေက်ာင္းမွအျခားအရပ္သုိ႔ အေၾကာင္းကိစၥ မရွိဘဲႏွင့္ ညဥ့္အိပ္ညဥ့္ေန မသြားဘဲ သီးတင္းသုံးေနထုိင္ပါမည္ဟု ျမတ္စြားဘုရားရွင္ေရွ႕ေတာ္တြင္ “ဣမသၼိ ံ ဝိဟာေရ ဣမံေတမာသံ ဝႆံဥေပမိ” ဟု ျမြတ္ဆုိ ကတိျပဳရသည့္ခ်ိန္ခါဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္။
ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရား ခုနစ္ဝါမ်ွ ဝါဆုိသီတင္းသုံးေနေတာ္မူျပီးေသာအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ဝါဆုိေတာ္မူရန္ပညတ္ေတာ္မူသည္။ ပညတ္ေတာ္မူရျခင္းမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ လူမ်ားကဲ့သုိ႔လယ္ယာ စုိက္ပ်ဳိးခင္းမ်ားအတြင္း ေနပူမေရွာင္ မုိးရြာမေရွာင္ သြားလာၾက သျဖင့္ စုိက္ခင္းမ်ားပ်က္စီးရသည္။ လယ္ယာ သမားမ်ားက မေက်နပ္ျဖစ္ကာ ရွုတ္ခ်ျပစ္တင္ၾကသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းမ်ားအား လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ ေႏွာင့္ယွက္မွဳ မျဖစ္ေစရန္အတြက္ ဝါတြင္း သုံးလပတ္လုံးအေၾကာင္းကိစၥမခုိင္လုံဘဲႏွင့္ မိမိဝါဆုိေသာေက်ာင္းမွျပင္ပသုိ႔ ညဥ့္အိပ္ခရီး မသြားရန္ ပညတ္ေတာ္မူသည္။
“ဝါဆုိကရကဋ္မွန္ ၊ ျပဳပၸာသန္၊ ျမိဳင္ယံ ပုန္းညက္သင္း” ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ၊ ဝါဆုိလခါသမယဝယ္ သူရိယေနမင္းေခၚ ဂဠဳန္နံသည္ “ကရကဋ္”ရာသီဝင္ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ဝါဆုိလကုိ “ကရကဋ္ရာသီ” ဟုလည္း ေခၚစမွတ္ ျပဳၾကသည္။
ရာဇမတၱဏ္က်မ္း၌ ကရကဋ္ရာသီေခၚစမွတ္ျပဳမႈႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး ေဖာ္ျပထားရာ၌ “ကုလိေရာ- ကရကဋ္၊ သကၠဋေကာ- ကရကဋ္၊ အဗၺဳံေဇာကရကဋ္” ဟုျပဆုိထားသည္။ ပုစြန္ ႏွစ္ျခိဳက္ေသာ ရာသီဟု ညႊန္းဆုိသည္။ ရာသီ၏ သေကၤတ ရုပ္ပုံကား ပုဇြန္လုံးဂဏၰန္းသတၱဝါပုံျဖစ္၍ ယင္းခ်ိန္ခါဝယ္ ဗ်ဳိင္းတာရာထြန္း၏။
“ဖုိလ္ျမတ္ကယ္နိဗၺဴ၊ ေအာင္ဆုယူလုိ႔ ရွစ္ျမဴရိပ္စံ၊ ပဥၥင္းေတာ္ခံေသာအခါ ေရလ်ွံတဲ့ ဝါဆုိမွာ” ဟုလည္းေကာင္း၊ ပုန္းညက္ၾကိဳင္သင္း၊ ပဥၥင္းေတာ္ပြဲ သဲသဲအုတ္ေအာ္၊ ရႊင္ေပ်ာ္လွည့္ပတ္ ကရကဋ္ ဟုလည္းေကာင္း၊ ေဖာ္ညႊန္းျပထားခ်က္ႏွင့္ အညီ ပုန္းညက္ပန္းမ်ား ဖူးပြင့္ေသာ ဝါဆုိလဝယ္ ေတာင္သူလယ္သမားၾကီးမ်ား၏ စုိက္ပ်ဳိးခင္းမ်ား စိမ္းလန္းစုိျပည္ေနသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶသာသနာတြင္ ပဥၥင္းခံပြဲမ်ားကုိ စည္ကားသုိက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေလ့ ရွိ၏။
ယင္းသုိ႔ ထူးျခားသည့္အျပင္ “သေႏၶ ေတာထြက္ ဓမၼစက္ ေဟာျမြတ္သံခ်ဳိ လဝါဆုိ” ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔သည္ ျမတ္ဗုဒၶ ပဋိသေႏၶတည္သည့္ေန႔၊ ေတာထြက္ေတာ္မူသည့္ေန႔၊ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦးအား ပထမဆုံး ဓမၼစၾကာတရားေဟာသည့္ေန႔၊ တာဝတိ ံသာ နတ္ျပည္၌ သတၱမဝါဆုိသည့္ေန႔စေသာ ထူးျခားသည့္ လျမတ္ဝါဆုိျဖစ္ေပသည္။
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခု ဝါဆုိလျပည့္ စေနေန႔ညေနဆည္းဆာ၊ ေနဝင္လထြက္ခ်ိန္တြင္ ဗာရာဏသီျပည္အနီး မိဂဒါဝုန္ဥယ်ာဥ္၌ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗုဒၶလမ္းစဥ္ျဖစ္ေသာ သစၥာေလးပါးဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ပဥၥဝဂၢီငါးဦးျဖစ္ေသာ ေကာ႑ည၊ ဝပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ္၊ အႆဇိစေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား ဦးစြာေဟာၾကား ေတာ္ မူခဲ့ျပီးေနာက္၊ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦးတုိ႔မွာ ရဟႏၱာမ်ားျဖစ္ၾကရကုန္၏။
ေလာကသုံးပါ၌ အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါမ်ားအေပၚ မဟာကရုဏာေရွ႕ထား ၍ ဒုကၡဆင္းရဲတြင္းမွ က်ြတ္လြတ္ရာျဖစ္ေသာ မဇၥ်ိမပဋိပဋာက်င့္စဥ္၊ မဂၢင္ရွစ္ပါး တရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္ မူခဲ့၏။ ယင္း မဂၢင္ရွစ္ပါးတရားေတာ္သည္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါမ်ားအတြက္ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ က်ြတ္လြတ္ျပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသုခသုိ႔ ေရာက္ရွိရန္ လမ္းညႊန္ေသာ တရားျမတ္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စင္တုိ႔ ယုံၾကည္သက္ဝင္လ်က္ရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ၏ သႏၱိသုခ ရရာျဖစ္ေသာ အဂၤါရွစ္ပါးရွိသည့္ မဂၢင္လမ္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ ျမြတ္ၾကားေတာ္ မူပုံမ်ားႏွင့္ မာဂ႑ိယပရိဗုိဇ္၏ ေလ်ွာက္တင္ခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပလုိပါသည္။
ခါတစ္ပါးဝယ္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ကုရုတုိင္း ကမၼသဓမၼ နိဂုံးတြင္ရွိသည့္ ဘာရဒြါဇေဂါတၱ အမည္ရွိ ပုဏၰားပိုင္မီးတင္းကုပ္၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဥ္ မာဂ႑ိပရိဗုိဇ္အားယင္းသုိ႔ေဟာေတာ္မူသည္။ “မာဂ႑ိယ လာဘ္ဟူသမ်ွတြင္ နိဗၺာန္သုိ႔ သိျမင္ရာ လမ္းခရီးမ်ားအနက္ အဂၤါရွစ္ပါးရွိသည့္ အရိယမဂ္လမ္းသည္သာလ်ွင္ အျမတ္ဆုံး ေဘးရန္ကင္းဆုံးျဖစ္သည္ဟု နိဒါန္းပ်ဳိးျပီးေနာက္ မာဂ႑ိယ၊ သူေတာ္ေကာင္းကုိ ဆည္းကပ္ ပူေဇာ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းကုိ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ေသာ္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ သင္နာၾကားရမည္။ သူေတာ္ေကာင္း၏ ဥာဏ္မ်က္စိကုိရေစနုိင္ေသာ နည္းလမ္းမွန္ကုိ လုိက္နာက်င့္ၾကံ အားထုတ္နုိင္မည္” သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ က်င့္ၾကံအားထုတ္၊ နာမ္ႏွင့္ရုပ္ ဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ မဂ္ဖုိလ္ရေရးတြက္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေသာအခါ သင့္ ကုိယ္ခႏၶာကုိ ဒုကၡတုံးၾကီးအျဖစ္ ရႈ႕ျမင္၍ ဒုကၡသစၥာကုိ သိလာေပမည္။ ခႏၶာငါးပါးကုိ ဒုကၡဟု သိလာေသာ္ ခႏၶာငါးပါးတြင္ ႏွစ္သက္စြဲလန္းတြယ္တာမႈ ဥပါဒါန္ ကင္းပါးသြားမည္။ ခ်ဳပ္သြားေပမည္။ အစြဲဥပါဒါန္ ခ်ဳပ္ေသာ္ဘဝခ်ဳပ္သြားမည္။ဘဝျပန္ျဖစ္မည့္ ဇာတိလည္းခ်ဳပ္မည္။ ဇာတိခ်ဳပ္ပါက အုိျခင္း၊ေသျခင္း ၊ ပူေဆြးျခင္း၊ ငုိေၾကြးျခင္း၊ ကုိယ္စိတ္ဆင္းရဲျဖစ္ရျခင္း၊ ျပင္းစြာပူပန္ျခင္း၊စေသာ ဒုကၡအားလုံး ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးဟူ၍ သင္ သိျမင္လာေပမည္။ ယင္းသုိ႔ သိျမင္လာျခင္းသည္ အနာကင္းျခင္း၏ အမွန္သေဘာ သဘာဝကုိ သိျမင္လာျခင္းျဖစ္၏။ ဒုကၡသစၥာကုိ သိျမင္လာျခင္းမည္၏။ ဒုကၡသစၥာကုိ သိျမင္လာသျဖင့္ ဒုကၡအလုံးစုံ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းမွာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာျဖစ္၏။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ သိရန္အတြက္ အားထုတ္ရေသာ က်င့္စဥ္နည္းလမ္းမွာ အျမတ္ဆုံးမဂၢင္ လမ္းစဥ္ျဖစ္သည္ဟု သင္သိလာမည္ မာဂ႑ိယ ဟုေဟာေတာ္မူခဲ့၏။
ထုိအခါ မာဂ႑ိယ ပရိဗုိဇ္သည္ ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ အလြန္႔အလြန္ ႏွစ္ျခဳိက္စရာရွိပါေပ၏။ ပုံပမာ တင္စားျပီး ေလ်ွာက္တင္ရလ်ွင္ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားေနသူကုိ အမွန္လမ္းသုိ႔ ျပညႊန္းသကဲ့သုိ႔ အမုိက္ ေမွာင္တြင္း၌ ဆီမီးေရာင္ ထြန္းညွိ၍ ျပလုိက္သကဲ့သုိ႔ရွိပါေပ၏။ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္လည္း ေဂါတမ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္တရားေတာ္ အႏွစ္သာရကုိလည္း ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္၏ တပည့္သာဝက ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကုိလည္း ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ရာ အျဖစ္ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ပါသည္။ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားထံပါးဝယ္ ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ ခံယူရရွိလုိပါသည္ဘုရား ဟု ေလ်ွာက္တင္ခဲ့၏။
ယင္းသုိ႔ပင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္စဥ္ တရားေတာ္ျမတ္ကုိ နာၾကားရသျဖင့္ မာဂ႑ိယပရိဗုိဇ္သည္ မဂ္ဥာဏ္အလင္းေပါက္ေရာက္ ရႈျမင္သြားဘိသကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စဥ္မ်ားသည္လည္း ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ဝယ္ ေကာင္းမြန္စြာဆင္ျခင္ရႈျမင္ ႏွလုံးသြင္းျပီး အရိယမဂ္လမ္းသုိ႔ လွမ္းတက္နုိင္ေစရန္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္နုိင္ၾကပါေစေသာ္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ား တစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္စုံၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
No comments:
Post a Comment