“ေ၀ဖန္ေရး”ဟူသည္

 

            လူသားမ်ားစတင္ေပၚေပါက္လာသည့္ကာလက ေပၚထြက္လာသည္ဟု ပညာရွင္အမ်ားက မိန္႔ဆိုခဲ့ပါသည္။ ေရွးယခင္ကာလမ်ားက ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလအထိ လူမႈ ပတ္၀န္းက်င္ေလာကတြင္ “ေ၀ဖန္”ေရးဟူသည့္စကားရပ္သည္ အသံုးတြင္က်ယ္လ်က္ရွိသည္။ လူတို႔၏ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္တည္လာသည့္႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ား၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ားတြင္ အားနည္း ခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ားမွာ ဒြန္တြဲလ်က္ရွိသည္။ အားနည္းခ်က္မ်ားအနည္းဆံုးျဖင့္ အေကာင္းဆံုး၊ အေတာ္ဆံုးထိေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ “ေ၀ဖန္”အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို မိမိလုပ္ငန္းေဆာင္တာ တြင္ အေကာင္းဆံုးလမ္းညႊန္မႈမ်ားအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ အေကာင္းဆံုး၊ အေတာ္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္၊ အဘက္ဘက္မွဟာကြက္ မရွိေအာင္ ႀကိဳးစားပါေသာ္လည္း အခ်ိန္ကာလ၏ တိုက္တြန္းခ်က္ အရ ဆက္လက္ႀကိဳးစားရမည္ ပင္။ ေခတ္စနစ္၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားမွာ အေျမာက္အျမားပင္ရွိသည္။

“ေ၀ဖန္” ဟူသည့္စကားရပ္သည္ ျမန္မာအဘိဓာန္၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၅၉ တြင္ “ ၁။ အေကာင္း အဆိုးကို သံုးသပ္စိစစ္သည္။ ၂။ စီမံခန္႔ခြဲသည္။ ခြဲေ၀ေပးသည္။” ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုထားသည္။ စာ တစ္ပုဒ္၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို ေ၀ဖန္ရာတြင္ အျပဳသေဘာျဖင့္ “ေ၀ဖန္” အႀကံျပဳခ်က္မ်ားသည္ တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည္။ အပ်က္သေဘာျဖင့္ “ေ၀ဖန္”ပါက “ေ၀ဖန္” ခံရသူေရာ ၎တို႔၏ ပရိသတ္မ်ားကပါ စိတ္မသက္မသာျဖစ္သည္။ စိတ္ၿငိဳျငင္ျခင္းခံရမည္။ “ေ၀ဖန္” သူအတြက္ ရလဒ္ကား ေမတၱာစူးျခင္းခံရမည္။ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္အရ ေမတၱာစူးျခင္းသည္ ပစၥဳပၸန္ေရာ သံသယာပါ ၀ဋ္ေၾကြးသဖြယ္ ခံရခက္သည္ဟု ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက မိန္႔မွာဖူးသည္ကို မွတ္သားရဖူးပါ သည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ နာယက ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚရွိ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား၏ “ above the law ” ေခါင္းစဥ္ပါ “ေ၀ဖန္” ခ်က္သည္ လႊတ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ မ်ားႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားျခင္း၊ ျပည္သူလူထုကို ေစာ္ကားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ၁၅ ဦးပါေကာ္မရွင္ဖြဲ႕ကာ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ေစာ္ကားမႈအတြက္ အျဖစ္မွန္ေပၚေပါက္ေစ ရန္ တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။

အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ယခင္ ကလည္း ေရးသားခဲ့သည္။ ယခုအေရးအသားသည္ ျမန္မာျပည္မွာေနၿပီး ျမန္မာျပည္သူလူထုကို ေစာ္ကားေသာေၾကာင့္ အခံရခက္လွသည္။

ေဒါက္တာဆိတ္ဖြားသည္ မည္သို႔ေသာအေတြးမ်ားႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔ေရးပါ သနည္းဟု ေစာေၾကာမိ သည္။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္လို႔လား၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေရးသားေနတာလား၊ အဖ်က္သေဘာျဖင့္ ေရးသားမႈကို ခံုမင္ေနတာလား၊ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရၿပီး အစြန္းေရာက္သြားတာလား စသည္ျဖင့္ စဥ္းစား မိသည္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္ကာလမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း တာ၀န္ကိုယ္စီထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။

စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္သို႔ ဦးတည္ခ်ီတက္ လ်က္ရွိသည္။ မီဒီယာမ်ားသည္ လည္း စတုတၳမ႑ိဳင္ပီသစြာျဖင့္ လြတ္ လပ္စြာေျပာဆိုေရးသားလ်က္ရွိသည္။ “စည္းကမ္းမဲ့” မဟုတ္ဘဲ တာ၀န္ ယူမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ၊ တာ၀န္ရွိမႈ စသည့္႐ိုးသားမႈကို အရင္းခံကာ၊ တိုးတက္ေစေသာစိတ္ေစတနာ ျဖင့္ပါ၀င္ကာ ေျပာဆိုေရးသားလ်က္ရွိသည္။

ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ မိမိတို႔အရပ္ေဒသရွိ ျပည္သူလူထုမ်ားတိုး တက္ေအာင္ျမင္ေစ ရန္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းအေျဖ ရွာလ်က္ရွိပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းအျပည့္ျဖင့္ လံု႔လစိုက္ကာ ျပည္သူလူထုေကာင္း စားေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းအေျဖရွာ လ်က္ရွိ သည္။ ျပည္သူ လူထုတစ္ရပ္လံုး ႀကိဳဆိုေထာက္ခံ႐ံုသာမက ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးကပါ ခ်ီးက်ဴးေလးစားၾကရသည္။

ဒီမိုကေရစီသက္တမ္းႏုနယ္ေသာကာလတြင္ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေရး အတြက္ အျပဳသေဘာျဖင့္ “ေ၀ဖန္” အႀကံျပဳၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါသည္။

“ေ၀ဖန္”မႈကို ႀကိဳဆိုရပါသည္။

“ေ၀ဖန္”မႈသည္ ေစတနာထက္ ေ၀ဒနာျဖစ္ပါမူ၊ အက်ိဳးမရွိ ျဖစ္ပါမူ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္မသင့္ပါ။ အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္ ဆိုင္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ကိုလည္း “စည္းကမ္းမဲ့” ပရမ္းပတာေဖာ္ျပျခင္းမ်ိဳးကို မျပဳလုပ္သင့္ပါ။ ျပည္သူလူထုကို စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ေပးသည္ႏွင့္ တူသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသားမ်ားျဖင့္ ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္း ထား ေသာ ျပည္ေထာင္ စု သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ သည္။ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္သည္ ကမၻာတည္သေရြ႕ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ေနရမည္။ ထိုကဲ့သို႔ တည္တံ့ ေအာင္ အပ်က္သေဘာျဖင့္ “ေ၀ဖန္” ေရးသားမႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားသင့္ပါသည္။ အေမွာင္ထဲက လူတစ္ေယာက္သည္ အလင္းေရာင္ရွိရာ အမွန္တရားဘက္သို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ မထြက္လာရဲေတာ့ပါ။ အခ်ိန္ကာလၾကာသည္ႏွင့္ အမွ် ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား၏ “ေ၀ဖန္”မႈမ်ားသည္ ပ်က္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ျပည္သူလူထု၏အသံကို လုပ္ငန္းလမ္းညႊန္ အျဖစ္ခံယူ၍ လက္ရွိျဖစ္ေပၚ ေနသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံေရး၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ မ်ားအားလံုးႏွင့္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈမ်ား စသည္တို႔ကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းကာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔ ဦးတည္ခ်ီတက္ လ်က္ရွိသည္။ ျပည္ေထာင္စုဖြားတိုင္းရင္းသားအေပါင္းတို႔သည္ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ စည္းကမ္းျပည့္၀သည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ရာတြင္ ဥပေဒႏွင့္အညီ တက္ညီလက္ညီ ပါ၀င္ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ အလုပ္လုပ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။

ဤေနရာတြင္ အလုပ္လုပ္သည္ဆိုရာ၀ယ္ မိမိကုိယ္တိုင္ပါ၀င္သည္ရွိသလို မပါ၀င္ႏိုင္သည္ လည္း ရွိသည္။ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါ၊ အေနအထား ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္သာ မပါ၀င္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဆိုးဆံုးမွာ ဇရာ၏ကန္႔သတ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေကာင္းရာ ေကာင္းက်ိဳး ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ပါ၀င္မကူႏိုင္၊ မိမိ အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္ကာ “ေ၀ဖန္”ေနမႈကို မျပဳလုပ္သင့္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ “ေ၀ဖန္”ခ်က္ေၾကာင့္ တိုင္းရင္း သားျပည္ သူလူထု စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရ႐ံုသာမက တိုင္းျပည္ အက်ိဳးကို ဦးတည္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ား ေမွးမွိန္ေနမည္သာျဖစ္သည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ဒီမိုကေရ စီႏိုင္ငံေတာ္သစ္သို႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုႏွင့္ တည္ေဆာက္ခ်ီ တက္လ်က္ရွိသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားႏွင့္ လည္း ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ေနသည္။

မတူညီသည္မ်ား ေဘးဖယ္ထားကာ တူညီသည္မ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္း လက္တြဲၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာအႀကံဉာဏ္မ်ား၊ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို ႀကိဳဆိုလက္ခံလ်က္ရွိသည္။

မည္သည့္အလုပ္မဆို ေ၀ဖန္ေနသည္ဆိုျခင္းထက္ မိမိလုပ္ရမည့္အလုပ္ ကို ပူးေပါင္းပါ၀င္လုပ္ကိုင္ျခင္းသည္ အမွန္ကန္ဆံုးျဖစ္ႏိုင္သလို ပူးေပါင္းပါ၀င္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈကို ဖန္တီးႏိုင္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္သို႔ေရာက္ေအာင္ ႐ိုးသားမႈကိုအေျခခံကာ အျပဳ သေဘာျဖင့္ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳၾကပါစို႔ဟု တိုက္တြန္းခ်င္ပါသည္။

ေက်ာ္လိႈင္၀င္း
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=397988763632294&set=a.351047714993066.76