သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ (ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)
သုခဒုကၡံ သဟ အာယႏိၱ ဥပဂစၧ ႏၲိတိ သဟာယေကာ၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို အတူတကြ ခံစားတတ္ေသာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းပါတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ပါဠိက သဟာယပါ။
မၾကာေသးခင္က မိမိတို႔ရဲ႕ ရိပ္သာကုိ သံုးဆယ္စြန္းစြန္း ဆရာ၀န္ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ တစ္ေယာက္က တရား၀င္ဖို႔၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အေဖာ္အာမခံအျဖစ္ လိုက္လာတာပါ။ အေဖာ္အာမခံ အျဖစ္လိုက္လာတဲ့ ဆရာ၀န္က ေက်ာင္းတိုက္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနသလို တရားရိပ္သာ၀င္မယ့္ ဆရာ၀န္ ကလည္း ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိကနဲ႔ ဆက္စပ္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မိမိကလည္း ထုိက္သင့္ သေလာက္ ကူညီရံုေပါ့။ ကူညီတယ္ဆိုေပမယ့္ ထူးျပီးမကူညီပါဘူး။ ႏႈတ္အားျဖင့္ ေျပာျပရံုပါ။
မိမိစိတ္၀င္စားတာက အေဖာ္အျဖစ္လုိက္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္ကုိပါ။ အဲဒီဆရာ၀န္က ေရာက္တဲ့ေန႔မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္အတြက္ ကိုယ္တိုင္အိပ္ရာခင္းေပး ကိုယ္တုိင္ျခင္ေထာင္ ေထာင္ေပး ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြကုိ သင့္ေတာ္သလိုထားေပးရင္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို အားေပးစကားေတြ တြင္တြင္ေျပာေနျပန္ပါတယ္။ ျပန္ခါနီးေတာ့ မိမိကုိလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းက တစ္ခါမွ တရားစခန္း မ၀င္ဖူး ေသးလို႔ ဂရုစိုက္ဖို႔မွာေနျပန္ပါတယ္။ တရား၀င္ေနတဲ့ အျခားရက္ေတြမွာလည္း မၾကာခဏလာျပီး လိုအပ္တာေတြ လုပ္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ သူ႔ရည္းစားေတာင္ ဒီေလာက္ ဂရုစိုက္ပါ့မလားလို႔ ၾကံၾကံ ဖန္ဖန္ေတြးလိုက္မိပါေသးတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံသံုးပါးအမူအရာေလးေတြဟာ ျမင္ေနရသူ မိမိအတြက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ျပေနသလို ခံစားရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလဲ အေဖာ္အျဖစ္လိုက္ပို႔တဲ့ ဆရာ၀န္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကည္ညိဳသြားမိပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ တရားအားမထုတ္ဖူးေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ရိပ္သာေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးႏိုင္တာဟာ နည္းတဲ့သံေယာဇဥ္ နည္းတဲ့အသိၪာဏ္မွ ဟုတ္တာ။ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမွ တျခားပစၥည္းေတြနဲ႔ ခ်ီးေျမွာက္တာထက္ ဓမၼနဲ႔ ခ်ီးေျမွာက္တာဟာ အေကာင္းဆံုး ခ်ီးေျမွာက္မႈပါ။ အဲဒီ ဆရာ၀န္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံသံုးပါး အမူအရာေလးေတြၾကည့္ျပီး ၾကည္ညိဳ ျဖစ္ရင္း အခုေျပာျပမယ့္ ၀ထၳဳေလးက အေတြးထဲေပၚလာတာပါ။
ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ခုကို ႏႈိင္းယွဥ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ႏႈိင္းယွဥ္ရေအာင္ ပံုသဏၭာန္ခ်င္းလဲ မတူပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ခုလံုးက သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ျပေနလို႔ပါ။
ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဃဋိကာရလို႔ အမည္ရတဲ့ အိုးထိန္းသည္ တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဃဋိကာရရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ေဇာတိပါလပါ။ ဃဋိကာရက ဇာတ္နိမ့္အမ်ိဳး၊ ေဇာတိပါလက ဇာတ္ျမင့္အမ်ိဳး၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေတာ္ခ်စ္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
` တစ္ေန႔ေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလကို ကႆပဘုရားရွင္ကုိ သြားဖူးဖို႔ေခၚပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေဇာတိပါလက ဘယ္လုိျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့ " ဦးျပည္းရဟန္းယုတ္ကို ဖူးလို႔ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလဲ " လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေဇာတိပါလရဲ႕ စကားသံထဲမွာ ဇာတ္ျမင့္ဆိုတဲ့မာနသံက အထင္းသားေပၚေနပါတယ္။ ဃဋကာရက သံုးၾကိမ္သံုးခါ ေခၚပါတယ္။ ေဇာတိပါလက သံုးၾကိမ္သံုးခါ ျငင္းပါတယ္။
ေဇာတိပါလရဲ႕ ျငင္းသံအဆံုးမွာ ဃဋိကာရက ေရခ်ိဳးဖို႔ ျမစ္ဆိပ္ကုိ ေခၚျပန္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ေဇာတိပါလ မျငင္းပါဘူး။ ဃဋိကာရေနာက္ကုိ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းလိုက္ခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလကို ပရိယာယ္နဲ႔ေခၚတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျမစ္ဆိပ္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္နဲ႔နီးလို႔ပါ။ ဃဋိကာရက ျမစ္ဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ဆီသြားဖူးဖုိ႔ ထပ္ေခၚ ျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဇာတိပါလက ျငင္းျမဲပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဃဋိကာရက ေဇာတိပါလရဲ႕ ခါးပံုစကိုကုိင္ျပီး ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ေခၚျပန္ပါတယ္။ ေဇာတိပါလကေတာ့ ေရွးနည္းအတုိင္း ျငင္းျမဲပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဃဋိကာရက ဘာလုပ္လုိက္သလဲဆိုေတာ့ ေဇာတိပလရဲ႕ ဆံပင္ကုိကိုင္တဲ့ျပီး ျမတ္စြာဘုရားဆီ လိုက္ခဲ့ဖို႔ တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဇာတိပါလလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားပါတယ္။ ေဇာတိပါလက ဇာတ္ျမင့္၊ ဃဋိကာရက ဇာတ္နိမ့္။ ဇာတ္နိမ့္သူက ဇာတ္ျမင့္သူရဲ႕ ဆံပင္ကုိ ကိုင္ခဲ့ရင္ သူတို႔ေခတ္ဥပေဒအရ ေသဒဏ္ပါ။ ဒီေတာ့ ေဇာတိပါလက ဘယ္လုိ စဥ္းစားသလဲဆိုေတာ့ " သူငယ္ခ်င္း ဃဋိကာရဟာ ေသဒဏ္ကုိမမႈဘဲ ငါရဲ႕ ဆံပင္ကို ကုိင္ျပီး သူ႔ဆရာ ဘုရားရွင္ဆီ လိုက္ခဲ့ဖုိ႔ ေခၚတယ္။ ဒီအျပဳအမူဟာ ငါ့အေပၚအေတာ္ခ်စ္လို႔ျဖစ္မယ္၊ ျပီးေတာ့ တစ္စံံု တစ္ခုေသာ အက်ိဳးကုိ လုိလားလို႔ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔ေစတနာကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ လိုက္သြားမွာပဲ " လို႔ စဥ္းစားပါသတဲ့။ ျပီးေတာ့ " သူငယ္ခ်င္း ဃဋိကာရ… ဆံပင္ကိုင္တဲ့ အထိေတာင္ သင့္ဆရာကို ဖူးျမင္ေစလိုသလား " လို႔ ျပန္ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဃဋိကာရလည္း " ဟုတ္ပါတယ္သူငယ္ခ်င္းရယ္" လို႔ေျပာျပီး ေဇာတိပါလကုိ ဘုရားရွင္ဆီ ပို႔ေပးဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ေဇာတိပါလရဲ႕ အေတြးပါ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အသိကုိ ေမ့ျပီး ဇာတ္နိမ့္ ဇာတ္ျမင့္ဥပေဒဆီကုိသာ ေတြးလိုက္ရင္ ပြဲကတစ္မ်ိဳး တစ္မည္ေျပာင္းျပီး အက်ည္းတန္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔တစ္ေတြဟာ တကယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ပြဲက အက်ည္းတန္မသြားဘဲ အလွပဆံုးပြဲေလးတစ္ပြဲ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေဇာတိပါလက ျမတ္စြာဘုရားဆီ ေရာက္သြားခဲ့လို႔ပါ။
ျပီေတာ့ ပိုျပီးအံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတာက ဇာတ္ေပါင္းခန္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားဆီသြားဖို႔ အေၾကာက္အကန္ျငင္းေနခဲ့တဲ့ ေဇာတိပါလဟာ တျခားသူဟုတ္ရိုးလား၊ မိမိတို႔ရဲ႕ ေဂါတမဘုရားအေလာင္း ျဖစ္လုိ႔ေနတာပါပဲ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ ဂမၻီရေယာင္ေယာင္၊ ဓာတ္ေယာင္ ေယာင္၊ နတ္ေယာင္ေယာင္ ေတာလိုလို ေတာင္လိုလို ဆရာဆီေရာက္ျပီး ဘာသာေရးလမ္းေၾကာင္း ေခ်ာ္ေနလို႔ တည့္မတ္ေပးရတဲ့အေရး အင္တင္တင္လုပ္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ဃဋိကာရထံုးႏွလံုးမူျပီး နားရင္း အုပ္သင့္ရင္ အုပ္ပစ္လုိက္ဖို႔ပါပဲေလ။
က်မ္းကိုး
မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္- ဃဋိကာရသုတ္
အင္တာဗ်ဳးဂ်ာနယ္
25-12-2002
(aungkalay.npt@gmil.com ကုိ အင္ဗိုက္လုပ္ေပးပါလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အကူအညီေတာင္းပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဂ်ီေတာ့ထဲမွာ ဆံုခ်င္ပါတယ္ - ေအာင္ကေလး)
No comments:
Post a Comment