ဝိပႆနာရႈစဥ္ အနတၱာႏုပႆနာ ျဖစ္ပံု

ဝိပႆနာဆိုတာ ျမင္ဆဲ၊ၾကားဆဲ၊ နံဆဲ၊ စားသိဆဲ ထိသိဆဲ ၾကံသိဆဲမွာ ထင္ရွားေပၚလာတဲ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာေတြ ရႈျပီး သိရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမင္တိုင္း ၾကားတိုင္း၊ ေတြ.တိုင္း သိတိုင္း အကုန္လံုးကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္လိုက္ျပီး ရႈဖို.ဆိုတာကေတာ့ အားထုတ္ခါစ ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အထူးထင္ရွားတဲ့ အာရုံနဲနဲက စျပီး ရႈရတယ္။ထိုင္ေနတဲ့အခါဆိုရင္ ကိုယ္ထဲက ေထာက္ကန္ေတာင့္တင္းေနတဲ့ သေဘာကို စူးစုိက္ျပီး ထိုင္တယ္၊ထိုင္တယ္လို. ဒီလိုရႈမွတ္ေနရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္တာတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ ရႈေနရေတာ့ လြယ္လြန္းအားၾကီးေတာ့ ဝီရိယအားနည္းေနတယ္ လို.ထင္ရင္ တေနရာရာက ထိတာနဲ.တြဲျပီး ထိုင္တယ္ ထိတယ္၊ ထိုင္တယ္ ထိတယ္လို. ဒီလိုလဲ ရႈမွတ္ေနရင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဝမ္းဗိုက္ရဲ. ပိန္တာ ေဖါင္းတာက ပိုျပီးထင္ရွားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝမ္းဗိုက္ ေဖာင္းခိုက္မွာ ေဖာင္းတယ္လို.၊ ဝမ္းဗိုက္ ပိန္ခိုက္မွာ ပိန္တယ္လို. ရႈမွတ္ေနရင္ ဝမ္းဗိုက္ထဲမွာ ေတာင့္တာ တင္းတာ တြန္းကန္တာ ေလွ်ာ့တာ လႈပ္ရွားတာေတြကို ထင္ရွားသိရပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ ဝါေယာဓါတ္ရဲ. လကၡဏာနဲ. ရသ ပစၥဳပ႒ာန္ေတြဘဲ၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါေတြကို ရႈျပီးသိတာဟာ ရုပ္နာမ္သေဘာတရားမ်ားကို လကၡဏာ ရသ စသည္တို.ျဖင့္ သိမ္းဆည္းရ- ရႈသိရမယ္ဆိုတဲ့ ဝိသုဒၶိမဂ္ အဆိုနဲ.အညီ သိတာပါဘဲ။

ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးတို.က ရႈမွတ္အားထုတ္ခါစ ေယာဂီအား ေဖာင္းတာ-ပိန္တာကစျပီး ရႈမွတ္ဖို.ညႊန္ၾကားျပသလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေဖာင္းတာ ပိန္တာ ၂-ခုတည္းသာ ရႈမွတ္ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္လို. ရႈမွတ္ေနရင္း စိတ္ကူးၾကံသိမႈ ေပၚလာရင္ အဲဒါကို လဲ ရႈမွတ္ရတယ္။ ေညာင္းတာ ပူတာ နာက်င္တာ အခံခက္တာ ေပၚလာရင္ အဲဒါကိုလည္း ရႈမွတ္ရတယ္၊ လက္ေျခေကြးတာ ဆန္.တာေပၚလာရင္ အဲဒါကိုလည္း ရႈမွတ္ရတယ္။ ထိုင္ရာမွထရင္ အဲဒါကိုလည္း ရႈမွတ္ရတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေျခလွမ္းတိုင္း ေျခလွမ္းတိုင္း ၾကြတယ္ လွမ္းတယ္ ခ်တယ္ စသည္ျဖင့္ ရႈမွတ္ရတယ္။ ဘာမွ အထူးမွတ္စရာမရွိတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဖာင္းတာ ပိန္တာကို မျပတ္ရႈမွတ္ေနရတယ္။ ဒါဟာရႈမွတ္ပံု အက်ဥ္းပါဘဲ။

အခုေျပာတဲ့အတိုင္း ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ ထိုင္တယ္ ထိတယ္ စသည္ျဖင့္ ေပၚရာေပၚရာ မျပတ္ရႈမွတ္ေနရင္း ေကြးထားတဲ့ လက္ ေျခတို.က ေညာင္းပူနာက်င္လာတဲ့အတြက္ ဆန္.ခ်င္ ျပင္ခ်င္လာတယ္၊ အဲဒါကို ဆန္.ခ်င္တယ္ ျပင္ခ်င္တယ္ စသည္ျဖင့္ ရႈမွတ္ျပီး လက္ေျခတို.ကို မျပဳျပင္ေသးပဲ သည္းခံႏိူင္သမွ် သည္းခံျပီး မွတ္ျမဲ မွတ္ေနရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ဆန္.ခ်င္ ျပင္ခ်င္လာရင္လည္း အဲဒါကို မွတ္ျပီး မဆန္.မျပင္ေသးပဲ ရႈမွတ္ျမဲ ရႈမွတ္ေနရျပန္တယ္။ သည္းမခံႏိူင္ေလာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဆန္.တယ္ ဆန္.တယ္ စသည္ျဖင့္ ရႈမွတ္ျပီး ဆန္.ရ ျပင္ရတယ္။ အဲဒီလို- ကိုယ္ထဲက မခံသာတဲ့အတြက္ မၾကာခဏ ျပဳျပင္ေပးေနရတယ္၊ျပဳျပင္ရဖန္မ်ားလာေတာ့ ရုပ္ရဲ.ႏွပ္စက္ေနပံု ထင္ရွားေပၚလာတယ္။၁နာရီ၊ ၂နာရီ စသည္ မလႈပ္မရွား မျပဳျပင္ပဲ ျငိမ္ျပီးထိုင္ေနခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အလိုအတိုင္း မျပဳျပင္ပဲ မေနႏိူင္တာလည္း ထင္ရွားေပၚလာတယ္။အဲဒီအခါမွာ ရုပ္ကိုယ္ဟာ မျပဳျပင္ပဲ မေနႏိူင္ေအာင္ အျမဲႏွိပ္စက္ ေနေသာေၾကာင့္လည္း အတၱေကာင္ ငါေကာင္ မဟုတ္ဘူး၊ သူ.အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာတရားမွ်ပဲလို. သေဘာက်လာတယ္၊ဒါလဲ အနတၱာႏုပႆနာဉာဏ္ဘဲ။

မျပဳမျပင္ပဲ ၾကာရွည္စြာ ထိုင္လည္းမေနႏိူင္ဘူး၊အိပ္လည္းမေနႏိူင္ဘူး၊ရပ္လည္းမေနႏိူင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အလိုအတိုင္း မျဖစ္တဲ့ ရုပ္တရားေတြပဲ၊ အစိုးမရတဲ့ ရုပ္တရားေတြပဲ၊ အစိုးမရတဲ့အတြက္ အတြင္းသားအတၱေကာင္ ငါေကာင္မဟုတ္ဘူး။သူ.အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာတရားမွ်ပဲလို. သေဘာက်လာတယ္၊ ဒါလည္း အနတၱာႏုပႆနာဉာဏ္ဘဲ။

ထိုင္ျပီးရႈမွတ္ေနရင္းျဖစ္ေစ၊ လွဲျပီးရႈမွတ္ေနရင္းျဖစ္ေစ အခင္းၾကီး အခင္းငယ္ကိစၥအတြက္ မၾကာမၾကာ ထသြားျပီးသုတ္သင္ရတဲ့ အခါမွာလည္း ရုပ္ကိုယ္က ႏွိပ္စက္ပံု၊ မိမိအလိုအတိုင္းမျဖစ္၍ အစိုးမရပံု၊ အစိုးမရေသာေၾကာင့္ အနတၱသေဘာမွ်ျဖစ္ပံု ထင္ရွားတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ရုပ္အမူအရာေတြ ရႈမွတ္ေနရင္း ႏွပ္ တံေတြး သလိပ္ မ်က္ရည္ ေခၽြးတို. ယိုထြက္ျပီး ရုပ္ကိုယ္က ႏွိပ္စက္ေနပံုလဲ ထင္ရွားပါတယ္။ သန္.သန္.ရွင္းရွင္း ျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ မိမိအလိုအတိုင္းမျဖစ္၍ အစိုးမရပံု၊ အနတၱျဖစ္ပံုလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ေနာက္ျပီးေတာ့ ေရငတ္ျပီ အစာဆာျပီ ႏွိပ္စက္ေနပံုလဲ ထင္ရွားတယ္။ အိုမင္းျခင္း၊မက်န္းမာျခင္း တို.ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ပံုလဲ ထင္ရွားတယ္။ ဒါေတြဟာ သာမာန္ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ သိႏိူင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရႈမမွတ္ပဲ သိတာကေတာ့ အတၱေကာင္မကင္းပဲလဲ ရွိေနတတ္တယ္။ ရႈမွတ္ေနရင္း ထင္ေပၚရာမွာေတာ့ အသက္ရွင္ေနတဲ့ အဲဒီအတၱေကာင္ မပါဘူး၊ခဏမစဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ရုပ္သေဘာ တရားအေနျဖင့္သာ ထင္ရွားပါတယ္။

အခုေျပာခဲ့တာဟာ အရိပ္အျမြက္မွ်ပါဘဲ။ရႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီမွာေတာ့ ရုပ္ကိုယ္က ႏွိပ္စက္ေနပံု၊ရုပ္ရွိေနလို. အစစအရာရာ အႏိွပ္စက္ခံ ေနရပံု၊ ရုပ္ကိုယ္ၾကီးက ကိုယ့္အလိုအတိုင္း မျဖစ္ပံု၊ အစိုးမရလို. အနတၱသေဘာတရားမွ်ဘဲလို. သိပံုေတြဟာ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ အဲဒီလို ေဖာင္းတယ္ ပိန္တယ္ ထိုင္တယ္ ထတယ္ ေကြးတယ္ ဆန္.တယ္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္အမူအရာေတြကို ရႈမွတ္ေနရင္း ရုပ္ကႏွိပ္စက္ပံု ၊မိမိအလိုအတိုင္းမျဖစ္၍ အစိုးမရပံု မ်ားကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္ျပီးေတာ့ မိမိကိုယ္ထဲက ရုပ္ဟာ ငါ့ကိုယ္ပဲ ငါပဲလို. ထင္ရေပမယ့္ သူကႏွိပ္စက္ေနေသာေၾကာင့္ အတၱေကာင္ မဟုတ္ဘူး။မိမိအလိုအတိုင္း မျဖစ္လို.အစိုးမရေသာေၾကာင့္လည္း ငါ၏အတြင္းသားအတၱေကာင္မဟုတ္ဘူး၊ အတၱေကာင္ အသက္ေကာင္ အေနျဖင့္ ယူဆထင္ျမင္လာခဲ့တာဟာ အမွားစင္စစ္ပဲ ၊အလိုအတိုင္းမျဖစ္လို. အစိုးမရလို. အနတၱသေဘာတရားမွ်ဘဲ လို. ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္သေဘာက်လာတယ္။အဲဒါဟာ အနတၱာႏုပႆနာဉာဏ္ အစစ္ပါဘဲ။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ အနတၱလကၡဏသုတ္ တရားေတာ္မွ ထုတ္ႏႈတ္မွ်ေဝပါသည္။

ဆႏၵမြန္ျဖင့္

https://www.facebook.com/MyawadyNews/photos/a.351047714993066.76926.3510186583