ျပည္တြင္းေနရ ကံေကာင္းၾက၏

              
တိုင္းျပည္ျပင္ပမွာေနရသူေတြအတြက္ ခက္ခဲရွားပါးအစားအေသာက္ေတြရွိတယ္။

• ငါးပိ၊ ငံျပာရည္၊ ပုဇြန္ေျခာက္၊ ငါးေျခာက္၊ လက္ဖက္စို၊ လက္ဖက္ေျခာက္၊ ထိုးမုန္႔၊ လမုန္႔၊ ဝက္အူေတာင့္ ဆီတို႔ဟူး၊ သနပ္ခါးတံုးေတြကိုေတာ့ နယ္စပ္ကသယ္ေရာင္းသူရွိရင္ ဝယ္လို႔ရတယ္။ သံတမန္ေတြ ဝယ္ေလ့ရွိတဲ့ေစ်းမွာ တခ်ိဳ႕ကို ဝယ္လို႔ရတယ္။
• တမာရြက္၊ ေညာင္ရြက္၊ မန္က်ည္းရြက္၊ မန္က်ည္းသီးစိမ္း၊ ျပည္ပန္းညိဳ၊ ဦးသွ်စ္ရြက္၊ သနပ္ရြက္ေတြကေတာ့ ရွာခူးရင္ ရေသးတယ္။ ဒါေတာင္ (ပူဂ်ာ) လုပ္မယ္ (ဘုရားတင္မယ္) ေျပာျပီးမွ ခူးရတာ။
• ေဒသခံေတြက ျမန္မာေတြစားၾကတာသိလာလို႔ ကန္စြန္းရြက္၊ ဗူးရြက္၊ ဖယံုရြက္၊ ေဘာက္ရြက္ေတြကို စိုက္ျပီး ေရာင္းလာၾကျပီ။

• ငါးရံ႕ေျခာက္နဲ႔ ငါးပုပ္ျပားေတာ့ တကူးတကျမန္မာျပည္ကေန ဝယ္လာေပးသူရွိမွရတယ္။
• လွ်က္ဆားတို႔၊ ျမန္မာေဆးတို႔ကို ဘုန္းၾကီးေတြက ျပန္စြန္႔ရင္ရမယ္။

• မုန္႔လံုးေရေပၚ၊ မုန္႔ဆီေက်ာ္၊ ေကာက္ညႇင္း၊ မုန္႔ဖက္ထုပ္၊ ႏွမ္းပတ္ခ်ဥ္၊ ပဲငပိစို၊ တို႔ဟူး၊ ေပါက္ဆီေတြကိုေတာ့ လုပ္တတ္သူေတြက လုပ္ရင္ စားရတတ္တယ္။
• မုန္႔ေပါင္း၊ ထန္းသီးမုန္႔၊ မုန္႔ကြ်ဲသဲ၊ ဘိန္းမုန္႔၊ အထက္မီးေအာက္မီး၊ မုန္႔စိမ္းေပါင္း၊ မုန္႔ေပါက္၊ မုန္႔လင္မယား၊ မုန္႔ျပားသလက္၊ မရွိပါ။

• မွ်စ္စိမ္း၊ မွ်စ္ျပဳတ္၊ ကညြတ္၊ ကနေဖါ့ရြက္ကို နယ္စပ္ကျဖစ္ျဖစ္၊ ထိုင္းကလူၾကံဳနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ရႏိုင္တယ္။
• ထန္းပင္ျမစ္၊ ပဲျမစ္၊ ပဲစိမ္းစားဥ၊ (ေကာက္ညွင္း) တင္းဝါး၊ ေခါပုပ္၊ ပဲၾကီး၊ ေခြးေတာက္ရြက္၊ ဆူးပုပ္(ေလး)ရြက္၊ ဇရစ္ဖူး၊ စျဖဴဦးငါးပိ (မံုရြာ)၊ အင္ဥ၊ ရွားဆံ၊ သခြပ္ပြင့္၊ ထေႏွာင္းရြက္ေတြကေတာ့ ဝယ္လဲမရ၊ မျမင္ရတာၾကာျပီ။

ကိုယ္လိုလူေတြက စာရင္းထပ္တိုးစရာရွိၾကမယ္ထင္တယ္။

ျမန္မာျပည္ထဲေနရတာ တျခားဟာေတြ မေကာင္းလဲ ရွိပါေစ၊ စားစရာေတြမွာေတာ့ ကံေကာင္းၾကတယ္လို႔သာ သေဘာထားၾကပါခင္ဗ်ား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၁၂-၂ဝ၁၃
(ဓါတ္ပံု ႏိုင္ထြန္းေမာင္၊ ေညာင္ကန္)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=517579858339850&set=a.35104771499