က်ေနာ္ ငယ္စဥ္က မိဘေတြက နယ္ ေတြ မွာတာ၀န္က်ေလေတာ ့
နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွာေနခဲ့ရဘူးတယ္။ အဲဒီလို ေနခဲ့ရတဲ့ နယ္ျမိဳ ့ တခု
မွာေတာ ့ နယ္ေျမၾကမ္းတယ္ လို ့ ေျပာရမလား တေစၧ သရဲ ေျခာက္လွန္႔တာေတြ မၾကာခဏ
ဆိုသလို ၾကားရေလ့ရွိတယ္ ။ က်ေနာ္ ပထမ ေရး ေဆးရိုးပင္သရဲ အျဖစ္အပ်က္ကလဲ
အဲဒီနယ္မွာ ပဲ အခု ေရးမယ့္ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ရဲ အေမဖုတ္၀င္ျပီးေသတာ
လဲ အဲဒီ နယ္မွာပဲ ျဖစ္တယ္ ။ က်ေနာ္ ေနာက္ ထပ္အေတြ ့အၾကံဳေတြ ၂ ခု ၃
ခုေလာက္ရွိေသးတယ္။ေနာက္အခြင့္ၾကံဳရင္ က်ေနာ္
ဆက္ေရးျပပါ့မယ္..အခုအျဖစ္အပ်က္ကေလးကိုေတာ ့ နံမည္ေတြေျပာင္းလဲ ထားပါတယ္ ။
အခုက်ေနာ္ ေျပာ ျပမွာက သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ သန္းဦးတို ့ သားအမိၾကံဳေတြ႔လိုက္ရတဲ့အျဖစ္ဆိုးၾကီးပါ ။ ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ ရယ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရယ္ေပါင္း ျပီး စားေသာက္ဆိုင္ေလးတခုကို ရွယ္ယာဖြင့္ၾကတယ္ဗ် ။ နယ္ျမိဳ ့ဆိုေတာ ့ ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးေတြ သိပ္မလိုဘူးဗ် ။ ျပီးေတာ ့ က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္ကေလးက ရပ္ကြပ္ရဲ့ လူသြားလူလာရွင္း တဲ့ေနရာ မွာဖြင့္ထားတာ ။ တေနကုန္ တစြတ္စြတ္ေသာက္တဲ့သူေတြေရာ ၊ ညပိုင္းေရာက္မွေသာက္တဲ့သူေတြေရာ တေနကုန္နီးပါး က်ေနာ္တို ့ဆိုင္မွာ လူျပတ္တယ္ ဆိုတာ မရွိဘူးဗ် ။ ေနာက္တခု က အရည္နဲနဲ၀င္လို ့ ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနလဲ ပါတ္၀န္းက်င္က လူသူေလးပါး ရွင္းေလေတာ့ ျပႆနာ ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပဲ ။ မိသားစုထဲ ၊ ရပ္ကြက္ထဲ မွာမေက်နပ္ခ်က္ေတြ လင္မယားျခင္းမေက်လည္တာေတြ ကို က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္မွာေသာက္ျပီး ေအာ္ဟစ္ရင္ဖြင့္ ေနလဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ။ ဒါမွ မဟုတ္ ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ နဲ့ေသာက္ခ်င္သူေတြ အတြက္လဲ ျခံေဇာင္းမွာ ရွိတဲ့ ၀ါးရံုပင္ေတြ ေအာက္မွာ ၀ါးကုလားထိုင္ေတြ ခ်ေပးျပီး စားပြဲ၀ိုင္းေတြ ျပင္ေပးထားတယ္ ။ အိပ္ျပီးေသာက္လိုေသာက္ ၊ ထိုင္ျပီးေသာက္လိုေသာက္ ၊အမူးလြန္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနလဲ ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ။ အျမည္းအတြက္ကလဲ ၾကက္ရိုးနဲ႔ေဂြးေတာက္ရြက္ဟင္းခ်ိဳအိုးကို မီးေႏြးေႏြး တေနကုန္ ဒန္အိုးၾကီးတလံုးနဲ ့ တည္ေပးထားတယ္ ။ အဲဒီထဲ ကၾကိဳက္သေလာက္ေသာက္ ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုဘူး ။ က်ေနာ္ တို ့ ဆိုင္ ကေလးက အဲလို အရက္ဆိုင္တို ့ ရဲ ့ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာတို႔နဲ့ ျပည္စံုေလေတာ ့ တေနကုန္ လူမျပတ္တာ မဆန္းပါဘူးေနာ့္ ။
အဲဒီက်ေနာ္ တို ့ဆိုင္မွာ လာေသာက္က်တဲ့သူေတြ ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းလဲ ျဖစ္တဲ့ သန္းဦး ဆိုတာပါတယ္ ။သူတို ့ က သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတယ္ ။ အေမျဖစ္တဲံ သူက သန္းဦး ကုိငယ္ငယ္ကတည္းက အလိုလိုက္ေလေတာ ့ သန္းဦး အရက္သမားျဖစ္ေနတာ အေမျဖစ္သူက တားတယ္ ဆိုရံုေလာက္ပဲ တားတယ္။ စီးပြားေရးအေနနဲ့ ကေတာ ့ သိပ္ေျပလည္လွတယ္ မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလိုနဲ ့သန္းဦးတို ့ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ ကို သက္ဆိုင္ရာက က်ဴးေက်ာ္ ရပ္ကြပ္ျဖစ္တယ္ဆိုျပီး အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖ်က္ခိုင္းလိုက္တဲ့ အထဲ မွာ သန္းဦးတို ့ သားအမိရဲ ့ အိမ္ေလးပါသြားတယ္။ဖ်က္လိုက္တဲ့ အိမ္ေထာင္စုေတြ ကို ေနရာျပန္ခ်ေပးတာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ ့ ရပ္ကြပ္အစြန္မွာ ရွိတဲ့ နတ္စင္ကုန္း ၾကားရွိ လယ္ေျမေနရာေဟာင္း ကြပ္လပ္ၾကီးမွာ အိမ္ယာကြက္ရိုက္ျပီးေနရာျပန္ခ်ထားေပးတယ္ ။
အဲဒီေနရာက အရင္ကဆို လူသူအသြားအလာကိုမရွိသေလာက္ပဲ ။ ညဖက္ဆိုပိုဆိုးတာေပါ့ ။ ေနာက္တခုက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အေနာက္ဖက္ျခံအစပ္မွာ ကုကၠိဳပင္အၾကီးၾကီးေတြ ရွိတယ္ ။ သန္းဦးတို ့ သားအမိက အိမ္ယာကြက္ မဲႏႈိက္တာကလဲ ကံကမလိုက္ေတာ ့ ရပ္ကြက္သစ္ရဲ ့ေခ်ာင္အက်ဆံုး အပိုင္း ျဖစ္တဲ့အပင္ၾကီးေတြ နဲ ့ နတ္စင္ကုန္း ၾကားက အိမ္ယာကြက္မွာ မဲေပါက္တယ္ ။ သန္းဦးအေမၾကီးလဲ အဲဒီထဲ က စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း အိမ္ေတြဖ်က္ ျပီေျပာင္း ေနရာသစ္မွာ အရင္ေလာက္ေကာင္းဲ့အိမ္ျပန္မေဆာက္ႏိုင္ေတာ ့ပဲ သားအမိ၂ေယာက္ ေနေလာက္ရံု တဲသာသာ အိမ္ကေလးတလံုးျပန္ေဆာက္ေနတယ္ ။ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျဖစ္သြားတဲ့ သန္းဦး ရဲ့အေမ ဟာ တစစ နဲ့ေရာဂါေတြပါ ၀င္လာေတာ ့ တယ္ ။ တေရွာင္ေရွာင္နဲ့ ျဖစ္ေနရာကေန အိပ္ယာထဲ လဲပါေတာ ့ တယ္ ။
သန္းဦးက လဲ အရင္ကတည္းက လက္ေၾကာမတင္း ခဲ့သူ အေသာက္အစားကေလးက ရွိျပန္ေတာ ့ အိမ္စီးပြားေရးကို ဘယ္လိုမွမထိမ္းႏိုင္ေတာ ့ပါဘူး ။ သူတို ့သားအမိအေျခေနကုိ သိတဲ့ က်ေနာ္တို ့ သူငယ္ခ်င္း တစု က တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီပါတယ္ ။ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘာမွပူစရာမလိုပါဘူး ။ သန္းဦးက က်ေနာ္တို ့ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးတယ္ ။ ညဆိုင္ သိမ္းျပီး ျပန္ရင္သန္းဦး က နဲနဲ ပါးပါးေသာက္သြားတယ္ ။ အရင္လိုေတာ ့ မေသာက္ေတာ ့ ပါဘူး ။ သူစိတ္အာသာေျပရံုေလာက္ပဲဆိုပါေတာ ့ ။ ေနာက္တေန ့ သူ႔အေမစားဖို ့ ေသာက္ဖို ့ အတြက္ပါက်ေနာ္ တို ့ က စီစဥ္ေပးလိုက္ေတာ ့ သူတို ့ သားအမိအတြက္အဆင္ေျပပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ တို ့လဲ သန္းဦးအေမဆီကိုလူမမာ သတင္းေမး ဖို ့အတြက္ ကိုေတာ ့ မေရာက္ ျဖစ္ပါဘူး ။ ဆိုင္မွာေန႔တိုင္းေတြ ေနရတဲ့ သန္းဦးကိုပဲေမးေနရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ့တေန ႔ ညပိုင္းဆိုင္ သိမ္းေတာ ့ သန္းဦး အရက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာက္ထားပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့ ငိုလဲ ငိုေနတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့ က အရက္ေသာက္တာမ်ားျပီး ေၾကာင္လို ့ ငိုတယ္ထင္တာေပါ့ ။ ေနာက္ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေမးၾကည့္ေတာ ့ မွ သန္းဦး က ေျပာတယ္။ အိမ္နားက လူေတြ က သူ ့ ကိုေျပာတယ္တဲ့ မင္းအေမ ဖုတ္၀င္ေနလားမသိဘူး ဂရုစိုက္ဦး သန္းဦးလို ့ ေျပာၾကတယ္တဲ့ ။ ငါလဲ ပထမ ေတာ ့ သူတို ့ အဲလိုေျပာတာကို စိတ္ဆိုး မိတယ္ ။ ေနာက္ေျပာဖန္မ်ားလာေတာ ့ မွ ငါလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားၾကည့္တယ္ ဟုတ္ေနမလားမသိဘူးကြာ လို ့ေျပာ လာပါတယ္ ။ ငါလဲ မင္းတို ့ကိုေျပာျပရင္ ထပ္ဒုကၡေပးေနသလိုျဖစ္မွာ စိုးလို ့ မေျပာတာ ။ ခုရက္ပိုင္းအေမ က သိသိသာသာ ထူးျခားလာသလိုပဲ ။ ငါအိမ္ျပန္ရမွာေတာင္ စိတ္ညစ္တယ္ကြာလို့ေျပာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ တို ့က ေသခ်ာေအာင္ မင္းအေမက ဘယ္လိုေတြ ထူးျခားတာလဲ သန္းဦးလို ့ ေမးေတာ ့ ..ညဖက္ဖက္ေတြ ဆို အေမလမ္းထထေလွ်ာက္တယ္ ၊ ေနာက္အေမွာင္ထဲ မွာ သူသြားတာလာေတြက သန္သန္မာမာ ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္ပဲ ၊ ငါ မင္းတို ့ ဆိုင္က အျပန္ ညဖက္ ထမင္းနဲ့ စားဖို ့ ၀က္သားဟင္း ၊ အမဲသားဟင္း အဲလိုအသား ဟင္း ေတြ ၀ယ္သြားတဲ့ ညေတြ ဆို အေမ စကားေျပာသံကအစ ေယာကၤ်ားၾကီးတေယာက္ရဲ ့အသံလိုပဲ အသံၾသၾသၾကီးနဲ ့ ေျပာတတ္တယ္ ။စားရင္လဲအငမ္းမရစားတတ္တယ္။ အသားဟင္းမပါပဲ အသီးအရြက္ေၾကာ္ပဲ ၀ယ္သြားတဲ့ေန ဆို ေသာင္းက်န္းခ်င္တယ္ ။ ဘာမွမစားေတာ ့ ဘူး ။ ငါေန႔လည္ မင္းတို ့ ဆိုင္ကိုလာတဲ့ေနဆိုရင္ေတာ ့ တေနကုန္ အိပ္ယာထဲမွာ ပဲ လို ့ အိမ္နီးနားျခင္းေတြ က ေျပာၾကတယ္ ။ ညေန ေန၀င္လို႕ မိုးခ်ဳပ္ကာ နီးျပီ ဆိုတာ နဲ့ တို ့ အိမ္ကေန ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္ အသံေတြ ၾကားလာရတယ္လို ့ အိမ္နီး နားျခင္းေတြ က ေျပာၾကတယ္ ။ၾကာေတာ့ အေမဆိုေပမယ့္ ငါလဲ အိမ္ျပန္ရမွာေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္ကြာ လို ့ ေျပာျပပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ လဲ အံ့အားသင့္ သြားတယ္။
သန္းဦး ဒီကိစၥက အျဖဳဴအမဲ ေသခ်ာေအာင္သိ မွေကာင္းမွာေနာ္ ေတာ္ၾကာေန မင္း အေမျဖစ္ေနေတာ ့ မင္းငရဲၾကီးလိမ့္မယ္ ။ မင္းအခုဘယ္လို လုပ္ခ်င္လဲလို ့က်ေနာ္တို႔ က ေမးပါတယ္ ။ အဲဒီလိုက်ေတာ ့ သန္းဦးက ငါအိမ္နားက သူတို ့ နဲ့ သိတဲ့ ပေယာဂါဆရာတေယာက္ ကိုျပၾကည့္ပါလားလို ့ ေျပာတယ္ ။ အဲလို ျပသစစ္ေဆး ဖို့ က ကေတာ ့ပြဲဖိုး အေမႊးတိုင္ ဖေယာင္တိုင္ဖိုးေတြလိုေသးတယ္ ။ ငါ့မွာလဲ ပိုက္ဆံက မရွိေတာ ့ အခက္ေတြ ့ေနတယ္ လို ့ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့က လဲ ဒါဆိုရင္ေတာ ့ မင္းမပူ နဲ့ မနက္ျဖန္ ငါတို ့ ၾကည့္စီစဥ္မယ္လို ့ေျပာလိုက္တယ္ ။အဲဒီည မွာ သန္းဦး အိမ္မျပန္ခ်င္ျပန္ခ်င္ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ သူေနရာ ရပ္ကြပ္သစ္ဖက္ကို လွမ္းရင္ အေမွာင္ထဲမွာ တိုး၀င္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါတယ္ ။
ေနာက္တေန့ မွာေတာ ့ သန္းဦးခါတိုင္းလိုပဲ ဆိုင္ကိုေရာက္လာတယ္..။ သူမ်က္ႏွာ မွာ ညိဳးငယ္စိတ္ ၊ အားငယ္စိတ္ ေၾကာင့္ျဖစ္ေနတဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ကို ေတြ ့ေနရတယ္ ။က်ေနာ္တို ့လဲ ဆိုင္အတြက္တေန႔တာ လုပ္စရာရွိတာ ေတြ ကို ျမန္ျမန္လုပ္ထားလိုက္ျပီး က်ေနာ္ စက္ဘီးနဲ ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းအရင္းအျခာေတြကိုတိုင္ပင္ဖို ့အတြက္ရယ္ ေနာက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေငြေၾကးကူညီၾကဖို ့အတြက္ ထြက္လာလိုက္တယ္ ။
က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုရပ္ျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ ့ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေလာက္ေလာက္နဲ ့အရင္တိုင္ပင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို ့ က အားတက္သေရာ ကူညီၾကမယ္ေျပာေတာ ့ က်ေနာ္ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။ေနာက္ေငြေၾကးအတြက္ စုလိုက္တာ သံုးရာေလာက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တို ့ ေက်ာင္းမုန္႔ဖိုးက ၁၅ က်ပ္ပဲရတယ္ ။ ထမင္းေၾကာ္တပြဲ ကို ၅ က်ပ္ ၊ လက္ဖက္ရည္တခြက္ ၃ က်ပ္ေခတ္မို ့လို ့ သံုးရာဆိုတဲ့ေငြက ေတာ္ေတာ္ေလးထိေရာက္ပါတယ္ ။
ေငြေရးေၾကးေရးအတြက္ က ရျပီဆို ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ျပသနာကို ေျဖရွင္းဖို ့ က အခက္ေတြ ့ၾကျပန္တယ္ ။ ေနမေကာင္း ျဖစ္လို ့ ေဆးခန္းကို အလြယ္တကူ ျပလို ့ရေပမယ့္ ခုလိုပရေလာက သားေတြ နဲ့ ပါတ္သက္တာၾကေတာ ့ အရမ္းမလုပ္ရဲၾကဘူးျဖစ္ေနျပန္ေရာ ။ ဒါနဲ့ က်ေနာ္ လဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို ဒီျပႆနာကိုႏိုင္နင္းေအာင္ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ ဆရာတေယာက္ေယာက္ ကို စံုစမ္းထားၾကဖို ့ေျပာရင္း စုလို ့ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ကိုက်ေနာ္ ယူျပီးျပန္လာခဲ့တယ္ ။ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ က်ေနာ္ အျပန္ကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့ သန္းဦးကို ဆိုင္၀ မွာတင္ေတြ ့လိုက္တယ္ ။ က်ေနာ္ ေျပာလိုက္တယ္ သန္းဦး ဘာမွ မပူနဲ့ေတာ ့ ေက်ာ္စိုးတို ့ ထြန္းထြန္းၾကီးတို ့နဲ့တိုင္ပင္ျပီးျပီ ၊ လိုတဲ့ပိုက္ဆံလဲ ရခဲ့ျပီ မင္း စိတ္ေအးေအး ထားေတာ ့လို ့ေျပာလိုက္တယ္ ။
ညေနပိုင္းမွာ က်ေနာ့ ဆိုင္ကို ေက်ာ္စိုးတို ့ အဖြဲ့ေရာက္လာတယ္ ။
ဆရာတေယာက္ကိုေတြ႔ထားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အထက္ဂိုဏ္းဆရာ တေယာက္ျဖစ္ျပီး ပရေလာကသားေတြေႏွာင့္ယွက္တာ ကိုႏိုင္နင္းေၾကာင္း မနက္ျဖန္တြင္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုျပီး မိမိတို ့ ျဖစ္ေနေသာ ျပႆနာကို ေျပာျပျပီး လူနာကိုအပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္ ။ ဒီလိုအစီစဥ္ေတြခ်ျပီး ညမိုးခ်ဳပ္ေတာ ့ က်ေနာ္ သန္းဦးအေမအတြက္ အကယ္၍ သာမာန္ေရာဂါသည္ျဖစ္ေနပါကလဲ အဟာရ ရွိေစရန္ ႏွင့္ အစားအေသာက္ႏွင့္ပါတ္သက္ေသာထူးျခားမႈ႔ ကိုသိေစရန္ အတြက္ ေစ်းထိပ္တြင္ ညပိုင္းေရာင္းေသာၾကက္ကင္သည္ ထံမွ ၾကက္ေပါင္ကင္ မ်ား၀ယ္သြားျပီးေကၽြးရန္အတြက္ လိုေသာပိုက္ဆံကိုေပးကာ ေစာေစာျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ လူနာ၏ စားပံုေသာက္ပံုကို ေသခ်ာမွတ္ထားရန္ပါ မွလိုက္ပါတယ္ ။အဲဒီညေန က သန္းဦးဟာ ေသာက္ေနၾက အရက္ကိုပင္မေသာက္ေတာ ့ပဲ က်ေနာ္ေပးလိုက္ေသာပိုက္ဆံကိုလက္ထဲ မွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ျပီး ျပန္သြားပါေတာ ့ တယ္ ။
ေနာက္တေန႔မနက္မွာ က်ေနာ္ ဆိုင္အတြက္ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ကို ျပင္ဆင္ျပီး သန္းဦးအလာကိုေမွ်ာ္ေနမိတယ္။ နံနက္ 9း30 ေလာက္ က်ေတာ ့ သန္းဦး ေရာက္လာတယ္ ။ သူလဲက်ေနာ္ ကိုေျပာျပခ်င္ေနတယ္ ထင္တယ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ မင္းမေန့ က ေပးလိုက္တဲ့ပိုက္ဆံနဲ ့ငါ ၾကက္ေၾကာ္၀ယ္သြားျပီး အိမ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အေမ စားဖို ့ ၾကက္ေၾကာ္ ၀ယ္လာတယ္လို ့လဲ ေျပာလိုက္ေရာ အိပ္ယာေပၚက တဟင္းဟင္း နဲ့ ညည္းေနရာ ကေန အတင္းလူးလဲ ျပီး ထတယ္..ျပီးေတာ ့ ေပးစမ္း ဆိုျပီး အငမ္းမရစားေတာ ့ တာပဲ..ငါလဲ အိမ္ထဲမွာ ေမွာင္ေနတာနဲ့ ေရနံဆီမီးအိမ္ကို ထြန္းျပီး အေမ ့ ကိုၾကည့္လိုက္တာ အေမမဟုတ္ပဲ တျခားသူတေယာက္လို ့ေတာင္ ထင္ရတယ္ ၾကက္ေပါင္ကို ကိုက္တာမ်ား အကြင္းလိုက္ အကြင္းလိုက္ အသားေတြ ပါးစပ္ထဲ ပလုတ္ပေလာင္း ပါသြားတယ္ ၾကက္ေပါင္က အရိုးကို တဂၽြတ္ဂၽြတ္နဲ့၀ါးေနလိုက္တာအသံေတြေတာင္ၾကားရတယ္..ငါလဲ အစာနင္မွာ စိုးရိမ္ျပီး အေမအရိုူးေတြေထြးထုတ္ လို ့ ေျပာျပီး လက္ခုပ္ နဲ ့ခံေပးထားတာေထြးမထုတ္ပဲ ငါ ့ကို မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းၾကီး နဲ႔ျပန္ၾကည့္ေနတယ္ ။ငါလဲ အေမဆိုေပမယ့္ ၾကက္သီးေတြတျဖန္းျဖန္း ထလာတယ္ ။ ေနာက္ ေရတခြက္တိုက္ျပီး အိပ္ယာေပၚ ျပန္လဲ ေပးလိုက္ေတာ့ ခဏပဲ ၾကာတယ္ အိပသြားလိုက္တာ တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး မနက္မိုးလင္အထိပဲဆိုပါေတာ ့။ ခုမနက္ ငါ မင္းတို ့ဆီ လာေတာ ့ မွာလိုက္ေသးတယ္ သန္းဦး ဒီညလဲျပန္လာရင္ ၾကက္ေၾကာ္၀ယ္လာခဲ့လို ့မွာလိုက္တယ္ ။အဲဒါပဲ သူငယ္ခ်င္းရာ ငါလဲ မဆံုးျဖတ္တတ္ေတာ ့ ဘူး ။ မင္းတို ့ပဲ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေကာင္းသလိုသာစီစဥ္ပါေတာ ့ လို ့ေျပာတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့ လဲ သန္းဦးကို ဆိုင္ေစာင့္ေနရန္ေျပာျပီး စက္ဘီ တစီးနဲ့ေက်ာ္စိုးတို ့ရွိရာဆီကို ထြက္လာပါတယ္။ စုရပ္တခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ လူစုံေတြ ရတယ္ ။ သူတို ့ကိုက်ေနာ္ အေၾကာင္းစံုေျပာျပ လိုက္ေတာ ့ မေန ့ က စံုစမ္းထားတဲ့ ဆရာဆီသြားၾကဖို ့ေျပာအားလံုးက သေဘာတူညီလိုက္ၾကတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့လဲ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ပဲ စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ့ ထြက္္လာလိုက္တာေဘးက စိတ္၀င္စားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါထပ္တိုးလာလို ့ အားလံုးေပါင္း ၈ ေယာက္ ဆရာဆီသြားၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ့ဆရာေနတဲ့အိမ္ကိုေရာက္လို အိမ္ေပါက္၀ က လွမ္း၀င္ လိုက္တယ္ ဆိုရင္ရင္ အေမႊးတိုင္နံ႔ေတြ တအိမ္လံုးလိႈင္ေနပါတယ္ ။ ၀င္၀င္ျခင္း အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားေက်ာင္းက အေတာ္အတန္ၾကီးမ်ားက်ယ္ျပန္႔ ျပီး ကန္ေတာ ့ပြဲမ်ား ဘုရားရုပ္တုမ်ား အျခား ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္ အစရွိတဲ့ ပံုေတာ္ ေတြ အျပည့္ ရွိေနပါတယ္ ။ ဆရာဆိုသူက အသက္ သိပ္မၾကီးပါဘူး။ က်ေနာ္ တို ့ကို လာရင္းအေၾကာင္းကို ေမးပါတယ္ ။
က်ေနာ္ တို ့က လဲ သန္းဦးအေမရဲ ့ ျဖစ္ပ်က္ေနပံုေတြ ကို ေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္ဆရာက ခုလို ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ လို ့ေမးေတာ ့က်ေနာ္ တို ့ တိတိက်က် မေျဖႏိုင္ပါဘူး ။ သန္းဦးကိုယ္တိုင္ က လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိတာ မို ့ အခ်ိန္ကာလ ကိုမေျပာႏိုင္ပါဘူး ။ ဒါနဲ ့ပဲ ဆရာ က ခဏ ေစာင့္ ပါ ေျပာျပီး ဘုရားခန္းထဲ ၀င္သြားပါတယ္ ။ ဘုရား မွာ အေမြးနံသာတိုင္မ်ား ထပ္မံ ထြန္းညိွ အျခားေသာ သက္ဆိုင္ရာပုဂၢဳိလ္မ်ားရဲ ့ရုပ္တုမ်ား မွာလဲ ထပ္မံ ပူေဇာ္ပါတယ္။ ဒီေနာက္ ဆရာက ဘုရားေက်ာင္း ထဲမွာ တရားထိုင္သလို ပံုမ်ိဳးျဖင့္ ထိုင္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့ လဲ ဆရာ့ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာ ဆရာထိုင္ေနရာကေန တခ်က္ တခ်က္ တြန္႔ခနဲ တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ဆရာထိုင္ေနပံုမွာ သိပ္မူမမွန္ေတာ ့ ပါ ။ အတန္ၾကာေတာ ့ ဆရာ ထိုင္ေနရာက ေန လႈပ္လာပါတယ္ ။ ေနာက္ ဘုရားခန္းထဲကေန ထြက္လာပါတယ္ ။ မ်က္ႏွာ မွာလဲ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္မ်ား က်ေနပါတယ္ ။
ထိုေနာက္ ဆရာက ေျပာျပရာ မွာ သက္ဆိုင္ရာအေစာင့္အေရွာက္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကို ခြင့္ပန္၍ ေ၀ဒနာရွင္တြင္ ၀င္ေရာက္ ပူးကပ္ေနေသာ သူႏွင့္ သြားေရာက္ ေတြ ့ဆံုရာ ေ၀ဒနာရွင္အား ထပ္မံမေႏွာင့္ယွက္ ေစလိုေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေျပာဆိုရာ မရသည့္အျပင္ ဆရာအား၎၏အစြမ္းျဖင့္ ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ဆရာ မွ လဲ ရိုးသားစြာျဖင့္ ေ၀ဒနာရွင္တြင္စြဲကပ္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္အား မိမိ၏ အစြမ္းျဖင့္ဖယ္ရွားရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကိုပြင့္လင္းစြာ ၀န္ခံေျပာဆိုပါတယ္ ။ထပ္ဆင့္လမ္းညႊန္ရမည့္ဆရာေတာ္မွာ လဲ ခရီးလြန္ေနေၾကာင္း ထို ့ေၾကာင့္ ေ၀ဒနာရွင္အား ဆက္လက္ျပီး ထားရွိရဦးမွၾျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္ ။ဆရာမွ ပိုမိုဆိုး၀ါးမလာေစရန္ တတ္ႏိုင္ေသလာက္ ထိမ္းသိမ္းေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ဒါနဲ့ က်ေနာ္ တို ့လဲ စိတ္မသာမယာျဖင့္ ျပန္လာၾကျပီး ။ ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသာေခါင္းထဲ ထိတ္လန္႔စြာ ေတြးေတာလာပါေတာ ့ တယ္ ။
က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ ့ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ သန္းဦးကိုဆရာခရီးထြက္ေနသျဖင့္ မေတြ႔ခဲ့ဟုသာ စိတ္သက္သာယာ ရေစရန္ လိမ္လည္ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္ ။ထိုေန႔ည သန္းဦးလဲ က်ေနာ္ တို ့မ်က္ေစ့မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနဟန္ကိုသတိထားမိပံုေပါက္ပါတယ္ ။ တေစာင့္ေစာင့္ ႏွင့္ မိုးေတာ္ေတာ္ ခ်ဳပ္မွဆိုင္မွျပန္သြားပါတယ္ ။
ေနာက္တေန ့ နံနံက္အေစာၾကီး မွာ ဆိုင္တခါးကို တဘုန္းဘုန္းထုေနသံၾကားလို ့ က်ေနာ္ တခါးထဖြင့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ေစ့သူငယ္အိမ္မ်ား ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ သန္းဦးကိုေတြ ့လိုက္လို ့က်ေနာ္အံ့ၾသ သြားပါတယ္။ သန္းဦးဘာျဖစ္လာတာလဲ လို ့ေမးေတာ ့ ညက အေမတညလံုးေသာင္းက်န္းေနေၾကာင္း သန္းဦးနင့္အေကာင္ေတြငါ့ ကို သတ္ဖိ္ု ့ၾကံေနၾကတယ္ နင္အဲဒီအေကာင္ေတြ ကို သြားသတ္စမ္း နင္မသတ္ရင္ နင့္ကိုငါသတ္မယ္ဟုေျပာျပီး တညလံုးၾကိမ္းေမာင္းေနေၾကာင္း ။ သန္းဦးလဲ အိမ္မွာမအိပ္ရဲ သျဖင့္ အိမ္နီးနားျခင္း တဦးအိမ္မွာ သြားေရာက္ အိပ္စက္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္လဲ အံ့ၾသသြားတယ္ က်ေနာ္တို ့က်ိတ္ၾကံစည္တဲ့ ကိစၥကို အိပ္ယာထဲမွာ လဲေနတဲ့ သန္းဦးအေမ က ထူးဆန္းစြာ သိေနျခင္းပါ ။ က်ေနာ္ လဲ ဖုံးကြယ္ဖို ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ ့ တာ နဲ့ မေန ့က အေၾကာင္းကိုျပန္ေျပာျပလိုက္ေတာ ့ သန္းဦးမ်က္ႏွာ မိႈင္က်သြားတာကိုေတြ႔ လိုက္ရပါတယ္ ။
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ က်ေနာ္ သန္းဦးအေမ ကိစၥျပီးမွ ဆိုင္ျပန္ဖြင့္ဖို ့စိတ္ကူးျပီး ဆိုင္၀မွာ “ယေန႔ဆိုင္ပိတ္သွ္”လို ့ေရးခ်ိတ္ျပီး သန္းဦးကိုေခၚကာ စုံရပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကိုေစာေစာထြက္လိုက္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့ပဲ စိတ္ေစာေနလို ့ လားမသိဘူး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာလူစံုေအာင္ေစာင့္ရတာေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္လို ့စိတ္ထဲ မွာထင္ရင္ အလာ ေနာက္က်ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေမတၱာေကာင္းေကာင္းၾကီးပို့ေနမိပါေတာ ့ တယ္ ။အဲဒီလိုထိုင္ေနတုန္း ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းတဦးျဖစ္တဲ့ ငထြန္းဆိုတဲ့ေကာင္ေရာက္လာပါတယ္ ။မင္းတို ့သန္းဦးအေမအတြက္လုပ္ေနတာေတြ ငါၾကားတယ္ မင္းတို ့ လုပ္လို ့တကယ္လို ့မ်ားအဆင္မေျပရင္ သူတို ့ မွာဆရာတဦးရွိ္ေၾကာင္းယခုကိစၥမ်ိဳးတြင္ အထူးစြမ္းေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ က်ေနာ္လဲေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက် ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ဘာသာျခားတာမျခားတာအဓိက မဟုတ္ပါ ။ က်ေနာ္တို ့ ျဖစ္ခ်င္သည္မွာ သန္းဦးအေမထံတြင္ျဖစ္ေနေသာ ကိစၥ ကိုေသေသခ်ာခ်ာရွင္းလင္းသြားေစရန္သာရည္ရြယ္ထားၾကသျဖင့္ ငထြန္းၾကီး မင္းငါတို ့ကို ကူညီပါကြာ ငါတို ့ ကိုမင္းတို ့ ဆရာဆီလိုက္ပို ့ ကြာ လို ့ေျပာေတာ ့ ငထြန္းၾကီး က လိုလိုခ်င္ခ်င္ လိုက္ပို ့ေပးမည့္အေၾကာင္းေျပာပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့လဲ လူစံုတာနဲ့ ငထြန္းၾကီးေခၚရာကိုစက္ဘီးကိုယ္စီျဖင့္ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ဟိုေရာက္ေတာ့အိမ္ေရွ႔ မွာ ေနစာလႈံေနတဲ အဖိုးအို တေယာက္ က ေတြ႔လိုက္ပါတယ္ ။ ငထြန္း ကအဖိုးအိုက ဂါ၀ရျပဳလိုက္ျပီး က်ေနာ္တို ့နဲ ့ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္ ။အဘိုူးအို က က်ေနာ္ တို ့အားလံုးကိုလက္ယက္ေခၚျပီး တဦးခ်င္း ဦးေခါင္းကို လက္နဲ့ကိုင္ကာ က်ေနာ္တို ့ နားမလည္တဲ့ ဘာသာတမ်ိဳးနဲ ့တတြတ္တြတ္၇ြတ္ဆိုေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ထင္ထာေတာ့ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ားေတာင္းေပးတယ္လို ့ပဲ ထင္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့ အဖိုးအိုက ေျပာလာပါတယ္ . ငါေစာင့္ေနတာတဲ့..မေန့ ည က ပဲ အေၾကာင္းစံုသိျပီး ျပီတဲ့ ။အားလံုးအဆင္သင့္ လုပ္ထားတယ္လို ့ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္ စိတ္ထဲ မယံုသလိုလို ယံုသလိုလို ျဖစ္သြားပါတယ္ ။က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေနတာကို အဖိုးက သိဟန္တူတယ္ က်ေနာ္မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္ျုပီး ေကာင္ေလး စိတ္ေတြမမ်ားနဲ ့ အဖိုးေျပာတာသာလုပ္ မဟုတ္ရင္အေျခအေနေတြပိုဆိုး လာမယ္လို ့ေျပာေတာ ့ က်ေနာ္ နဲနဲျဖံဳသြားပါတယ္ ။
ျပီးေတာ ့အဖိုးက ေဘးနားမွာအဆင္သင့္ခ်ထားတဲ့ ေလးလက္မသံေလးေခ်ာင္းကိုယူျပီး ညေန ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္( ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ဆိုသည္မွာ-မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းသို ့ ေနလံုး ၀င္ေရာက္သြားေသာ္လည္း မေမွာင္မီစပ္ၾကား အလင္းေရာင္ မေပ်ာက္ေသးခ်ိန္) မွာဒီသံေလးေခ်ာင္းကို အိမ္ေထာင့္ေလးေထာင့္ကတိုင္ ေတြမွာ ရိုက္ထဲ့ ျပီးတာ နဲ့ အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္း က ေစာင့္ေန ဘာသံမွမၾကားေတာ ့ ဘူးဆိုမွ အိမ္ေပၚတက္ျပီး ၾကည့္လုပ္ေပေတာ ့ ေျပာပါတယ္ ။
အျပန္လမ္းမွာေတာ ့ က်ေနာ္ တို ့ အားလံုး တေယာက္နဲ့တေယာက္စကားမေျပာၾကပဲ အေတြးကိုယ္စီနဲ ႔ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ျပန္ေရာက္လို ့ လမ္းခြဲခါနီးမွာေတာ ့ ညေန ေလးနာရီတြက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာအားလံုး လူစံုရန္ ေျပာလိုက္မွာလိုက္ပါတယ္ ။ညေနေလးနာရိ မတိုင္ခင္ က်ေနာ္ ေစာေစာထြက္ျပီးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးေစာေစာေရာက္ႏွင့္ေနၾကတာေတြ ့ရပါတယ္ ။ဒါနဲ့က်ေနာ္ တို ့လဲ အစီစဥ္အေသးစိတ္ကို တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္က်တာနဲ့ အိမ္ေပၚကို သံတက္ရိုက္မည့္ေလးေယာက္ ကို ေရြးလိုက္ပါတယ္ ။ အကယ္၍ ထိုညတြင္သန္းဦးအေမ တြင္တြယ္ကပ္ေနေသာနာနာဘာ၀ေကာင္ထြက္သြားပါက သန္းဦးအေမေသဆံုးမည္မွာ မုခ်ပင္ ထိုအခါတြင္နာေရးအတြက္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဖို ့ရွိသည္မ်ားကိုပါ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ထားလိုက္ၾကျပိး သန္းဦးတို ့အိမ္ဖက္ သို ့ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ ။က်ေနာ္တို ့အျပင္ စိတ္၀င္စားၾကတဲ့ အျခားသူသံုးေလးေယာက္ပါထပ္မံလိုက္လာၾကပါတယ္။
သန္းဦးတို ့အိမ္ေရာက္ေတာ ့ သန္းဦးအေမၾကီး က အိပ္ယာေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ႔ကိုေတြ ့တာနဲ ့ယခင္ကအလြန္ဆဲဆိုက်ိမ္းေမာင္းရန္ ခဲယဥ္းတဲ့ သန္းဦးအေမဟာ ပါးစပ္က ၾကမ္းတမ္းစြာျဖင့္ လာၾကစမ္းေသခ်င္းဆိုးေလးေတြ နင္တို ့ပဲ လုပ္ႏိုင္မလား ငါကပဲလုပ္နိုင္မလား ..ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့.. ငါ့ကိုသတ္ခ်င္ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား လို ့ အသံၾသၾသၾကီးျဖင့္ ေျပာေနပါေတာ ့ တယ္ ။အဲလိုလဲေျပာလိုက္ေရာ သတၱိေကာင္းတဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးက အခ်င္းခ်င္းလက္တို ့ျပီး ေဆးလိပ္၀ယ္မလိုလို ကြမ္းယာ၀ယ္မလိုလို နဲ ့ ျပန္လစ္သြားၾကပါေရာဗ်ာ ။ က်ေနာ္ တို ့လဲ ေၾကာက္စိတ္ထက္ ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့စိတ္ကမ်ားေနေတာ ့ ဘာကိုမွ မေၾကာက္ေတာ ့ပါဘူး။ဒီလိုနဲံပဲ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ေရာက္တဲ့ သန္းဦးတို ့ အိမ္ေရွ ့ေျမကြက္မွာထိုင္ရင္း ရင္တထိတ္ထိတ္ျဖင့္ ေစာင့္ေနလိုက္ၾကပါတယ္ ။ အဲလိုနဲ ့ေနလံုး၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ၁၀ မိနစ္ခန္႔ အၾကာေလာက္မွာအိမ္ရိုက္သံႏွင့္ တူကိုယ္စိီကိုင္ေဆာင္ထားၾကတဲ့က်ေနာ္ အပါအ၀င္ေလး ဦး က တဦးႏွင့္တဦး မ်က္စပစ္လိုက္ၾကျပီး သန္းဦးတို ့ တဲအိမ္ေလးထဲ ကိုတူကိုယ္စီနဲ႔လႊားခနဲ ခုန္၀င္သြားလိုက္ၾကတာ တဲ့အိမ္ကေလးမွာ သိမ့္ခနဲသိမ့္ခနဲ့ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အိမ္ထဲေရာက္တာႏွင့္တျပိုင္နင့္ ကုိယ္ရိုက္မယ့္ အိမ္တိုင္ ရွိအျမန္ဆံုးသြားၾကျပီး သူထက္ငါအလုအယက္ သံမ်ားကို ရိုက္လိုက္ၾကပါတယ္။ အဲလိုရိုက္ေန ၾကရာကေန ေက်ာ္စိိုးၾကီးထံမွာ အသံနက္ၾကီးနဲ ့ အားခနဲ ေအာ္သံၾကားလို ့ က်န္သံုးေယာက္ျပိဳင္တူ ၾကည့္လိုက္ၾကပါတယ္ ။က်ေနာ္ စိတ္ထဲတြင္စိုးၾကီးေတာ ့ အတြယ္ခံလိုက္ရျပီလို႔ ထင္လိုက္မိပါတယ္ ။ေသခ်ာာေအာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ ့ ေက်ာ္စိုး လက္မၾကီးမွာ ေသြးေတြရဲရဲေတာက္ ထြက္ေနပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့က်ေနာ္ တို ့ကိုေျပာပါတယ္ ငါအျမန္သံရိုက္လိုက္တာ လက္မကိုေခ်ာ္ထုမိသြားတယ္လို ့ အသံတုန္ယင္စြာျဖင့္ ေျပာသံၾကားေတာ ့မွ ငိုရခက္ရယ္ရခက္ျဖစ္ရပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့ သံေလးေခ်ာင္းရိုက္ခ်ိန္မွာ စကၠန္႔ပိုင္းမွ်သာၾကာမည္ ထင္ပါသည္ ။အခ်ိန္ခဏတြင္းမွာပင္ ေလးေယာက္လံုး အိမ္အျပင္ျပန္ေရာက္ျပီးသား ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့လဲ အဖိုးအို မွာလိုက္သည့္အတိုင္း အိမ္နွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္း အကြာ မွာသြားေရာက္စုရံုးျပီး အိမ္ဆီမွအသံမ်ားကို နားစြင့္ေနလိုက္ကပါတယ္ ။ စတင္ေသာင္းက်န္းပါျပီ အိမ္တြင္းပိုင္းဆီမွေယာက္က်ားၾကီးတေယာက္ ၏ အသံမ်ိဳးျဖင့္ သန္းဦးနင္တို ့ေတြငါက္ုိ သတ္ၾကတယ္ နင့္ ကိုပါငါသတ္မယ္..စသည္ျဖင့္ေအာ္ဟစ္ကာ ၾကမ္းခင္းမ်ားကိုတေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းျမည္ေအာင္ ထုေျခ ပါေတာ ့တယ္ ။ က်ေနာ္လဲ အိမ္ဆီမွေအာ္ဟစ္သံမ်ားကိုအာရုံစိုက္ေနရာကေန အမွတ္မထင္သန္းဦးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ ့ သန္းဦးပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနပါတယ္ ။က်ေနာ္ရင္ထဲ စို႔နင့္စြာခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အားလံုး စကားမေျပာၾကပဲမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ တဦးကိုတဦးၾကည့္ကာဆိုလိုခ်င္သည္မ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။
အခ်ိန္သည္တျဖည္းျဖည္း ကုန္လြန္လာပါသည္ ။ အလင္းေရာင္မွာလဲေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္ကာ အေမွာင္ထု ၾကီးစိုးလာပါသည္ ။ခပ္ေ၀းမွ ဖားေကာင္ငယ္ေလးမ်ား ၊ ပုရစ္ သည့္သတၱ၀ါမ်ား၏ေအာ္သံမ်ားၾကား လာရပါသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွ တဲအိမ္ငယ္ေလးမ်ားဆီမွမီးခြက္ေလးမ်ား မွအလင္းေရာင္မ်ားလဲဟိုမွသည္မွ ထြက္ေပၚ လာပါသည္။ ထို ့ အတူပဲ အိမ္အတြင္း ဆူပူေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနေသာ သန္းဦးအေမသည္လည္း တစစျဖင့္ ျငိမ္လာပါသည္ ။တခ်က္တခ်က္ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး မပီမသ အသံတို ့သာ ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။ ည ကိုးနာ၇ီခြဲခန္႔တြင္ေတာ ့အိမ္အတြင္းမွ အသံမ်ားလံုးလံုးမၾကားရေတာ ့ပါ ေသခ်ေစရန္ေနာက္ထက္ နာရီ၀က္ခန္႔ေစာင့္ၾကည့္ၾကျပီး အနီး၀န္းက်င္အိမ္မ်ားမွ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးမ်ား ဌားရမ္းကာ အိမ္ထဲ သို ့ ၀င္လိုက္ယာျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းမွာ သန္းဦးအေမသည္ အိပ္ယာေျခရင္း ဖက္တြင္လဲက်ေနျပိး ၀တ္ဆင္ထားေသာ အက်ီၤမ်ား၊အေႏြးထည္မ်ားအား ကုတ္ျခစ္စုတ္ျဖဲထားျပီး အနီး၀န္းက်င္မွ အရာ၀တၱဳမ်ား အား ဆြဲစုတ္ေခ်မြထားသည့္အတြက္ ျပန္႔က်ဲလို ့ေနပါသည္ ။
ေသခ်ာပါသည္ သန္းဦးအေမထံတြင္တြယ္ကပ္ေနေသာမေကာင္းဆိုး၀ါးေကာင္သည္ ထြက္ခြာသြားပါျပီ။ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္ တို ့လဲ အနီးအနားရွိ လူၾကီးသူမမ်ားအားအေၾကာင္းၾကားကာ က်န္ရွိေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားသန္းဦးအေမ နာေရးအတြက္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ရန္လူလႊတ္ေခၚခိုင္းလိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ အိမ္ေရွ ့တြင္ ကုလားဖ်င္းထိုးျခင္း ၊ မီးထြန္းရန္အတြက္ မီးေခ်ာင္းမ်ား မီးစက္မ်ား ေနရာခ်ျခင္း ၊ နံနက္လင္းတြင္ေရာက္လာၾကမည့္ မိတ္သဂၤဟ အေပါင္းတို ့ အားဧည့္ခံရန္အတြက္ ကြမ္းေဆးလက္ဖက္ ေရးေႏြးၾကမ္း စသည္တို ့အတြက္ က်ေနာ္တို ့ စုေစာင္းထားသည့္ေငြမ်ားမွ ကုန္က်ခံကာ ညတြင္းခ်င္း ေခၽြးတလံုးလံုးႏွင့္ စီစဥ္လိုက္က်ရာ ညသန္းေခါင္ယံတြင္ အားလံုးျပီးစီးသြားသည့္အတြက္ က်ေနာ္သည္ခဏ အနားယူရန္အတြက္ သန္းဦးတို ့အိမ္ဖိနပ္ခၽြတ္အနီး ခုတလံုးတြင္ထိုင္လိုက္ရင္ သန္းဦးအေမ အေလာင္းျပင္ထားရာ သို ့လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာတြင္မေတာ့ ရင္နင့္ဖြယ္ရာျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသည္အတြက္ စိတ္မေကာင္း အလြန္ျဖစ္သြားရေပါေတာ ့တယ္ ။
အေမ့အေလာင္းကိုဖက္ရင္း ငိုေကၽြးေနတဲ့သန္းဦး တေယာက္ ။ သူထံမွထြက္ေပၚလာတဲ့ငိုေၾကြးသံမ်ားကေတာ ့
“..အေမတခုသားတခု ေနရတဲ့သားတို ့ ဘ၀…ကံဆိုးလိုက္တာအေမရယ္………”
(….သူငယ္ခ်င္း သန္းဦးအေမေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ…. )
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည့္ပရိတ္သတ္မ်ားအားေလးစားစြာျဖင့္….စိုးၾကီး
ေဖ.ဘြတ္မွာေတြ.လို. ျပန္ေကာ္ပီလိုက္တာပါ.....
အခုက်ေနာ္ ေျပာ ျပမွာက သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ သန္းဦးတို ့ သားအမိၾကံဳေတြ႔လိုက္ရတဲ့အျဖစ္ဆိုးၾကီးပါ ။ ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ ရယ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရယ္ေပါင္း ျပီး စားေသာက္ဆိုင္ေလးတခုကို ရွယ္ယာဖြင့္ၾကတယ္ဗ် ။ နယ္ျမိဳ ့ဆိုေတာ ့ ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးေတြ သိပ္မလိုဘူးဗ် ။ ျပီးေတာ ့ က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္ကေလးက ရပ္ကြပ္ရဲ့ လူသြားလူလာရွင္း တဲ့ေနရာ မွာဖြင့္ထားတာ ။ တေနကုန္ တစြတ္စြတ္ေသာက္တဲ့သူေတြေရာ ၊ ညပိုင္းေရာက္မွေသာက္တဲ့သူေတြေရာ တေနကုန္နီးပါး က်ေနာ္တို ့ဆိုင္မွာ လူျပတ္တယ္ ဆိုတာ မရွိဘူးဗ် ။ ေနာက္တခု က အရည္နဲနဲ၀င္လို ့ ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနလဲ ပါတ္၀န္းက်င္က လူသူေလးပါး ရွင္းေလေတာ့ ျပႆနာ ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပဲ ။ မိသားစုထဲ ၊ ရပ္ကြက္ထဲ မွာမေက်နပ္ခ်က္ေတြ လင္မယားျခင္းမေက်လည္တာေတြ ကို က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္မွာေသာက္ျပီး ေအာ္ဟစ္ရင္ဖြင့္ ေနလဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ။ ဒါမွ မဟုတ္ ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ နဲ့ေသာက္ခ်င္သူေတြ အတြက္လဲ ျခံေဇာင္းမွာ ရွိတဲ့ ၀ါးရံုပင္ေတြ ေအာက္မွာ ၀ါးကုလားထိုင္ေတြ ခ်ေပးျပီး စားပြဲ၀ိုင္းေတြ ျပင္ေပးထားတယ္ ။ အိပ္ျပီးေသာက္လိုေသာက္ ၊ ထိုင္ျပီးေသာက္လိုေသာက္ ၊အမူးလြန္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနလဲ ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ။ အျမည္းအတြက္ကလဲ ၾကက္ရိုးနဲ႔ေဂြးေတာက္ရြက္ဟင္းခ်ိဳအိုးကို မီးေႏြးေႏြး တေနကုန္ ဒန္အိုးၾကီးတလံုးနဲ ့ တည္ေပးထားတယ္ ။ အဲဒီထဲ ကၾကိဳက္သေလာက္ေသာက္ ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုဘူး ။ က်ေနာ္ တို ့ ဆိုင္ ကေလးက အဲလို အရက္ဆိုင္တို ့ ရဲ ့ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာတို႔နဲ့ ျပည္စံုေလေတာ ့ တေနကုန္ လူမျပတ္တာ မဆန္းပါဘူးေနာ့္ ။
အဲဒီက်ေနာ္ တို ့ဆိုင္မွာ လာေသာက္က်တဲ့သူေတြ ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းလဲ ျဖစ္တဲ့ သန္းဦး ဆိုတာပါတယ္ ။သူတို ့ က သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတယ္ ။ အေမျဖစ္တဲံ သူက သန္းဦး ကုိငယ္ငယ္ကတည္းက အလိုလိုက္ေလေတာ ့ သန္းဦး အရက္သမားျဖစ္ေနတာ အေမျဖစ္သူက တားတယ္ ဆိုရံုေလာက္ပဲ တားတယ္။ စီးပြားေရးအေနနဲ့ ကေတာ ့ သိပ္ေျပလည္လွတယ္ မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလိုနဲ ့သန္းဦးတို ့ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ ကို သက္ဆိုင္ရာက က်ဴးေက်ာ္ ရပ္ကြပ္ျဖစ္တယ္ဆိုျပီး အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖ်က္ခိုင္းလိုက္တဲ့ အထဲ မွာ သန္းဦးတို ့ သားအမိရဲ ့ အိမ္ေလးပါသြားတယ္။ဖ်က္လိုက္တဲ့ အိမ္ေထာင္စုေတြ ကို ေနရာျပန္ခ်ေပးတာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ ့ ရပ္ကြပ္အစြန္မွာ ရွိတဲ့ နတ္စင္ကုန္း ၾကားရွိ လယ္ေျမေနရာေဟာင္း ကြပ္လပ္ၾကီးမွာ အိမ္ယာကြက္ရိုက္ျပီးေနရာျပန္ခ်ထားေပးတယ္ ။
အဲဒီေနရာက အရင္ကဆို လူသူအသြားအလာကိုမရွိသေလာက္ပဲ ။ ညဖက္ဆိုပိုဆိုးတာေပါ့ ။ ေနာက္တခုက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း အေနာက္ဖက္ျခံအစပ္မွာ ကုကၠိဳပင္အၾကီးၾကီးေတြ ရွိတယ္ ။ သန္းဦးတို ့ သားအမိက အိမ္ယာကြက္ မဲႏႈိက္တာကလဲ ကံကမလိုက္ေတာ ့ ရပ္ကြက္သစ္ရဲ ့ေခ်ာင္အက်ဆံုး အပိုင္း ျဖစ္တဲ့အပင္ၾကီးေတြ နဲ ့ နတ္စင္ကုန္း ၾကားက အိမ္ယာကြက္မွာ မဲေပါက္တယ္ ။ သန္းဦးအေမၾကီးလဲ အဲဒီထဲ က စိတ္ဓါတ္က်သြားတယ္ထင္တယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း အိမ္ေတြဖ်က္ ျပီေျပာင္း ေနရာသစ္မွာ အရင္ေလာက္ေကာင္းဲ့အိမ္ျပန္မေဆာက္ႏိုင္ေတာ ့ပဲ သားအမိ၂ေယာက္ ေနေလာက္ရံု တဲသာသာ အိမ္ကေလးတလံုးျပန္ေဆာက္ေနတယ္ ။ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျဖစ္သြားတဲ့ သန္းဦး ရဲ့အေမ ဟာ တစစ နဲ့ေရာဂါေတြပါ ၀င္လာေတာ ့ တယ္ ။ တေရွာင္ေရွာင္နဲ့ ျဖစ္ေနရာကေန အိပ္ယာထဲ လဲပါေတာ ့ တယ္ ။
သန္းဦးက လဲ အရင္ကတည္းက လက္ေၾကာမတင္း ခဲ့သူ အေသာက္အစားကေလးက ရွိျပန္ေတာ ့ အိမ္စီးပြားေရးကို ဘယ္လိုမွမထိမ္းႏိုင္ေတာ ့ပါဘူး ။ သူတို ့သားအမိအေျခေနကုိ သိတဲ့ က်ေနာ္တို ့ သူငယ္ခ်င္း တစု က တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီပါတယ္ ။ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘာမွပူစရာမလိုပါဘူး ။ သန္းဦးက က်ေနာ္တို ့ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းကူလုပ္ေပးတယ္ ။ ညဆိုင္ သိမ္းျပီး ျပန္ရင္သန္းဦး က နဲနဲ ပါးပါးေသာက္သြားတယ္ ။ အရင္လိုေတာ ့ မေသာက္ေတာ ့ ပါဘူး ။ သူစိတ္အာသာေျပရံုေလာက္ပဲဆိုပါေတာ ့ ။ ေနာက္တေန ့ သူ႔အေမစားဖို ့ ေသာက္ဖို ့ အတြက္ပါက်ေနာ္ တို ့ က စီစဥ္ေပးလိုက္ေတာ ့ သူတို ့ သားအမိအတြက္အဆင္ေျပပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ တို ့လဲ သန္းဦးအေမဆီကိုလူမမာ သတင္းေမး ဖို ့အတြက္ ကိုေတာ ့ မေရာက္ ျဖစ္ပါဘူး ။ ဆိုင္မွာေန႔တိုင္းေတြ ေနရတဲ့ သန္းဦးကိုပဲေမးေနရပါတယ္။
ဒီလိုနဲ့တေန ႔ ညပိုင္းဆိုင္ သိမ္းေတာ ့ သန္းဦး အရက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာက္ထားပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့ ငိုလဲ ငိုေနတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့ က အရက္ေသာက္တာမ်ားျပီး ေၾကာင္လို ့ ငိုတယ္ထင္တာေပါ့ ။ ေနာက္ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေမးၾကည့္ေတာ ့ မွ သန္းဦး က ေျပာတယ္။ အိမ္နားက လူေတြ က သူ ့ ကိုေျပာတယ္တဲ့ မင္းအေမ ဖုတ္၀င္ေနလားမသိဘူး ဂရုစိုက္ဦး သန္းဦးလို ့ ေျပာၾကတယ္တဲ့ ။ ငါလဲ ပထမ ေတာ ့ သူတို ့ အဲလိုေျပာတာကို စိတ္ဆိုး မိတယ္ ။ ေနာက္ေျပာဖန္မ်ားလာေတာ ့ မွ ငါလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားၾကည့္တယ္ ဟုတ္ေနမလားမသိဘူးကြာ လို ့ေျပာ လာပါတယ္ ။ ငါလဲ မင္းတို ့ကိုေျပာျပရင္ ထပ္ဒုကၡေပးေနသလိုျဖစ္မွာ စိုးလို ့ မေျပာတာ ။ ခုရက္ပိုင္းအေမ က သိသိသာသာ ထူးျခားလာသလိုပဲ ။ ငါအိမ္ျပန္ရမွာေတာင္ စိတ္ညစ္တယ္ကြာလို့ေျပာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ တို ့က ေသခ်ာေအာင္ မင္းအေမက ဘယ္လိုေတြ ထူးျခားတာလဲ သန္းဦးလို ့ ေမးေတာ ့ ..ညဖက္ဖက္ေတြ ဆို အေမလမ္းထထေလွ်ာက္တယ္ ၊ ေနာက္အေမွာင္ထဲ မွာ သူသြားတာလာေတြက သန္သန္မာမာ ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္ပဲ ၊ ငါ မင္းတို ့ ဆိုင္က အျပန္ ညဖက္ ထမင္းနဲ့ စားဖို ့ ၀က္သားဟင္း ၊ အမဲသားဟင္း အဲလိုအသား ဟင္း ေတြ ၀ယ္သြားတဲ့ ညေတြ ဆို အေမ စကားေျပာသံကအစ ေယာကၤ်ားၾကီးတေယာက္ရဲ ့အသံလိုပဲ အသံၾသၾသၾကီးနဲ ့ ေျပာတတ္တယ္ ။စားရင္လဲအငမ္းမရစားတတ္တယ္။ အသားဟင္းမပါပဲ အသီးအရြက္ေၾကာ္ပဲ ၀ယ္သြားတဲ့ေန ဆို ေသာင္းက်န္းခ်င္တယ္ ။ ဘာမွမစားေတာ ့ ဘူး ။ ငါေန႔လည္ မင္းတို ့ ဆိုင္ကိုလာတဲ့ေနဆိုရင္ေတာ ့ တေနကုန္ အိပ္ယာထဲမွာ ပဲ လို ့ အိမ္နီးနားျခင္းေတြ က ေျပာၾကတယ္ ။ ညေန ေန၀င္လို႕ မိုးခ်ဳပ္ကာ နီးျပီ ဆိုတာ နဲ့ တို ့ အိမ္ကေန ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္ အသံေတြ ၾကားလာရတယ္လို ့ အိမ္နီး နားျခင္းေတြ က ေျပာၾကတယ္ ။ၾကာေတာ့ အေမဆိုေပမယ့္ ငါလဲ အိမ္ျပန္ရမွာေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္ကြာ လို ့ ေျပာျပပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ လဲ အံ့အားသင့္ သြားတယ္။
သန္းဦး ဒီကိစၥက အျဖဳဴအမဲ ေသခ်ာေအာင္သိ မွေကာင္းမွာေနာ္ ေတာ္ၾကာေန မင္း အေမျဖစ္ေနေတာ ့ မင္းငရဲၾကီးလိမ့္မယ္ ။ မင္းအခုဘယ္လို လုပ္ခ်င္လဲလို ့က်ေနာ္တို႔ က ေမးပါတယ္ ။ အဲဒီလိုက်ေတာ ့ သန္းဦးက ငါအိမ္နားက သူတို ့ နဲ့ သိတဲ့ ပေယာဂါဆရာတေယာက္ ကိုျပၾကည့္ပါလားလို ့ ေျပာတယ္ ။ အဲလို ျပသစစ္ေဆး ဖို့ က ကေတာ ့ပြဲဖိုး အေမႊးတိုင္ ဖေယာင္တိုင္ဖိုးေတြလိုေသးတယ္ ။ ငါ့မွာလဲ ပိုက္ဆံက မရွိေတာ ့ အခက္ေတြ ့ေနတယ္ လို ့ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့က လဲ ဒါဆိုရင္ေတာ ့ မင္းမပူ နဲ့ မနက္ျဖန္ ငါတို ့ ၾကည့္စီစဥ္မယ္လို ့ေျပာလိုက္တယ္ ။အဲဒီည မွာ သန္းဦး အိမ္မျပန္ခ်င္ျပန္ခ်င္ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ သူေနရာ ရပ္ကြပ္သစ္ဖက္ကို လွမ္းရင္ အေမွာင္ထဲမွာ တိုး၀င္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါတယ္ ။
ေနာက္တေန့ မွာေတာ ့ သန္းဦးခါတိုင္းလိုပဲ ဆိုင္ကိုေရာက္လာတယ္..။ သူမ်က္ႏွာ မွာ ညိဳးငယ္စိတ္ ၊ အားငယ္စိတ္ ေၾကာင့္ျဖစ္ေနတဲ့ အရိပ္အေရာင္ေတြ ကို ေတြ ့ေနရတယ္ ။က်ေနာ္တို ့လဲ ဆိုင္အတြက္တေန႔တာ လုပ္စရာရွိတာ ေတြ ကို ျမန္ျမန္လုပ္ထားလိုက္ျပီး က်ေနာ္ စက္ဘီးနဲ ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းအရင္းအျခာေတြကိုတိုင္ပင္ဖို ့အတြက္ရယ္ ေနာက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေငြေၾကးကူညီၾကဖို ့အတြက္ ထြက္လာလိုက္တယ္ ။
က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုရပ္ျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ ့ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေလာက္ေလာက္နဲ ့အရင္တိုင္ပင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို ့ က အားတက္သေရာ ကူညီၾကမယ္ေျပာေတာ ့ က်ေနာ္ စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။ေနာက္ေငြေၾကးအတြက္ စုလိုက္တာ သံုးရာေလာက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တို ့ ေက်ာင္းမုန္႔ဖိုးက ၁၅ က်ပ္ပဲရတယ္ ။ ထမင္းေၾကာ္တပြဲ ကို ၅ က်ပ္ ၊ လက္ဖက္ရည္တခြက္ ၃ က်ပ္ေခတ္မို ့လို ့ သံုးရာဆိုတဲ့ေငြက ေတာ္ေတာ္ေလးထိေရာက္ပါတယ္ ။
ေငြေရးေၾကးေရးအတြက္ က ရျပီဆို ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ျပသနာကို ေျဖရွင္းဖို ့ က အခက္ေတြ ့ၾကျပန္တယ္ ။ ေနမေကာင္း ျဖစ္လို ့ ေဆးခန္းကို အလြယ္တကူ ျပလို ့ရေပမယ့္ ခုလိုပရေလာက သားေတြ နဲ့ ပါတ္သက္တာၾကေတာ ့ အရမ္းမလုပ္ရဲၾကဘူးျဖစ္ေနျပန္ေရာ ။ ဒါနဲ့ က်ေနာ္ လဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို ဒီျပႆနာကိုႏိုင္နင္းေအာင္ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ ဆရာတေယာက္ေယာက္ ကို စံုစမ္းထားၾကဖို ့ေျပာရင္း စုလို ့ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ကိုက်ေနာ္ ယူျပီးျပန္လာခဲ့တယ္ ။ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ က်ေနာ္ အျပန္ကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့ သန္းဦးကို ဆိုင္၀ မွာတင္ေတြ ့လိုက္တယ္ ။ က်ေနာ္ ေျပာလိုက္တယ္ သန္းဦး ဘာမွ မပူနဲ့ေတာ ့ ေက်ာ္စိုးတို ့ ထြန္းထြန္းၾကီးတို ့နဲ့တိုင္ပင္ျပီးျပီ ၊ လိုတဲ့ပိုက္ဆံလဲ ရခဲ့ျပီ မင္း စိတ္ေအးေအး ထားေတာ ့လို ့ေျပာလိုက္တယ္ ။
ညေနပိုင္းမွာ က်ေနာ့ ဆိုင္ကို ေက်ာ္စိုးတို ့ အဖြဲ့ေရာက္လာတယ္ ။
ဆရာတေယာက္ကိုေတြ႔ထားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အထက္ဂိုဏ္းဆရာ တေယာက္ျဖစ္ျပီး ပရေလာကသားေတြေႏွာင့္ယွက္တာ ကိုႏိုင္နင္းေၾကာင္း မနက္ျဖန္တြင္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုျပီး မိမိတို ့ ျဖစ္ေနေသာ ျပႆနာကို ေျပာျပျပီး လူနာကိုအပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္ ။ ဒီလိုအစီစဥ္ေတြခ်ျပီး ညမိုးခ်ဳပ္ေတာ ့ က်ေနာ္ သန္းဦးအေမအတြက္ အကယ္၍ သာမာန္ေရာဂါသည္ျဖစ္ေနပါကလဲ အဟာရ ရွိေစရန္ ႏွင့္ အစားအေသာက္ႏွင့္ပါတ္သက္ေသာထူးျခားမႈ႔ ကိုသိေစရန္ အတြက္ ေစ်းထိပ္တြင္ ညပိုင္းေရာင္းေသာၾကက္ကင္သည္ ထံမွ ၾကက္ေပါင္ကင္ မ်ား၀ယ္သြားျပီးေကၽြးရန္အတြက္ လိုေသာပိုက္ဆံကိုေပးကာ ေစာေစာျပန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ေနာက္ လူနာ၏ စားပံုေသာက္ပံုကို ေသခ်ာမွတ္ထားရန္ပါ မွလိုက္ပါတယ္ ။အဲဒီညေန က သန္းဦးဟာ ေသာက္ေနၾက အရက္ကိုပင္မေသာက္ေတာ ့ပဲ က်ေနာ္ေပးလိုက္ေသာပိုက္ဆံကိုလက္ထဲ မွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ျပီး ျပန္သြားပါေတာ ့ တယ္ ။
ေနာက္တေန႔မနက္မွာ က်ေနာ္ ဆိုင္အတြက္ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြ ကို ျပင္ဆင္ျပီး သန္းဦးအလာကိုေမွ်ာ္ေနမိတယ္။ နံနက္ 9း30 ေလာက္ က်ေတာ ့ သန္းဦး ေရာက္လာတယ္ ။ သူလဲက်ေနာ္ ကိုေျပာျပခ်င္ေနတယ္ ထင္တယ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ မင္းမေန့ က ေပးလိုက္တဲ့ပိုက္ဆံနဲ ့ငါ ၾကက္ေၾကာ္၀ယ္သြားျပီး အိမ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အေမ စားဖို ့ ၾကက္ေၾကာ္ ၀ယ္လာတယ္လို ့လဲ ေျပာလိုက္ေရာ အိပ္ယာေပၚက တဟင္းဟင္း နဲ့ ညည္းေနရာ ကေန အတင္းလူးလဲ ျပီး ထတယ္..ျပီးေတာ ့ ေပးစမ္း ဆိုျပီး အငမ္းမရစားေတာ ့ တာပဲ..ငါလဲ အိမ္ထဲမွာ ေမွာင္ေနတာနဲ့ ေရနံဆီမီးအိမ္ကို ထြန္းျပီး အေမ ့ ကိုၾကည့္လိုက္တာ အေမမဟုတ္ပဲ တျခားသူတေယာက္လို ့ေတာင္ ထင္ရတယ္ ၾကက္ေပါင္ကို ကိုက္တာမ်ား အကြင္းလိုက္ အကြင္းလိုက္ အသားေတြ ပါးစပ္ထဲ ပလုတ္ပေလာင္း ပါသြားတယ္ ၾကက္ေပါင္က အရိုးကို တဂၽြတ္ဂၽြတ္နဲ့၀ါးေနလိုက္တာအသံေတြေတာင္ၾကားရတယ္..ငါလဲ အစာနင္မွာ စိုးရိမ္ျပီး အေမအရိုူးေတြေထြးထုတ္ လို ့ ေျပာျပီး လက္ခုပ္ နဲ ့ခံေပးထားတာေထြးမထုတ္ပဲ ငါ ့ကို မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းၾကီး နဲ႔ျပန္ၾကည့္ေနတယ္ ။ငါလဲ အေမဆိုေပမယ့္ ၾကက္သီးေတြတျဖန္းျဖန္း ထလာတယ္ ။ ေနာက္ ေရတခြက္တိုက္ျပီး အိပ္ယာေပၚ ျပန္လဲ ေပးလိုက္ေတာ့ ခဏပဲ ၾကာတယ္ အိပသြားလိုက္တာ တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး မနက္မိုးလင္အထိပဲဆိုပါေတာ ့။ ခုမနက္ ငါ မင္းတို ့ဆီ လာေတာ ့ မွာလိုက္ေသးတယ္ သန္းဦး ဒီညလဲျပန္လာရင္ ၾကက္ေၾကာ္၀ယ္လာခဲ့လို ့မွာလိုက္တယ္ ။အဲဒါပဲ သူငယ္ခ်င္းရာ ငါလဲ မဆံုးျဖတ္တတ္ေတာ ့ ဘူး ။ မင္းတို ့ပဲ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေကာင္းသလိုသာစီစဥ္ပါေတာ ့ လို ့ေျပာတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့ လဲ သန္းဦးကို ဆိုင္ေစာင့္ေနရန္ေျပာျပီး စက္ဘီ တစီးနဲ့ေက်ာ္စိုးတို ့ရွိရာဆီကို ထြက္လာပါတယ္။ စုရပ္တခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ လူစုံေတြ ရတယ္ ။ သူတို ့ကိုက်ေနာ္ အေၾကာင္းစံုေျပာျပ လိုက္ေတာ ့ မေန ့ က စံုစမ္းထားတဲ့ ဆရာဆီသြားၾကဖို ့ေျပာအားလံုးက သေဘာတူညီလိုက္ၾကတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့လဲ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ပဲ စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ့ ထြက္္လာလိုက္တာေဘးက စိတ္၀င္စားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါထပ္တိုးလာလို ့ အားလံုးေပါင္း ၈ ေယာက္ ဆရာဆီသြားၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ့ဆရာေနတဲ့အိမ္ကိုေရာက္လို အိမ္ေပါက္၀ က လွမ္း၀င္ လိုက္တယ္ ဆိုရင္ရင္ အေမႊးတိုင္နံ႔ေတြ တအိမ္လံုးလိႈင္ေနပါတယ္ ။ ၀င္၀င္ျခင္း အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားေက်ာင္းက အေတာ္အတန္ၾကီးမ်ားက်ယ္ျပန္႔ ျပီး ကန္ေတာ ့ပြဲမ်ား ဘုရားရုပ္တုမ်ား အျခား ဘိုးေတာ္ မယ္ေတာ္ အစရွိတဲ့ ပံုေတာ္ ေတြ အျပည့္ ရွိေနပါတယ္ ။ ဆရာဆိုသူက အသက္ သိပ္မၾကီးပါဘူး။ က်ေနာ္ တို ့ကို လာရင္းအေၾကာင္းကို ေမးပါတယ္ ။
က်ေနာ္ တို ့က လဲ သန္းဦးအေမရဲ ့ ျဖစ္ပ်က္ေနပံုေတြ ကို ေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္ဆရာက ခုလို ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ လို ့ေမးေတာ ့က်ေနာ္ တို ့ တိတိက်က် မေျဖႏိုင္ပါဘူး ။ သန္းဦးကိုယ္တိုင္ က လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိတာ မို ့ အခ်ိန္ကာလ ကိုမေျပာႏိုင္ပါဘူး ။ ဒါနဲ ့ပဲ ဆရာ က ခဏ ေစာင့္ ပါ ေျပာျပီး ဘုရားခန္းထဲ ၀င္သြားပါတယ္ ။ ဘုရား မွာ အေမြးနံသာတိုင္မ်ား ထပ္မံ ထြန္းညိွ အျခားေသာ သက္ဆိုင္ရာပုဂၢဳိလ္မ်ားရဲ ့ရုပ္တုမ်ား မွာလဲ ထပ္မံ ပူေဇာ္ပါတယ္။ ဒီေနာက္ ဆရာက ဘုရားေက်ာင္း ထဲမွာ တရားထိုင္သလို ပံုမ်ိဳးျဖင့္ ထိုင္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့ လဲ ဆရာ့ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာ ဆရာထိုင္ေနရာကေန တခ်က္ တခ်က္ တြန္႔ခနဲ တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ဆရာထိုင္ေနပံုမွာ သိပ္မူမမွန္ေတာ ့ ပါ ။ အတန္ၾကာေတာ ့ ဆရာ ထိုင္ေနရာက ေန လႈပ္လာပါတယ္ ။ ေနာက္ ဘုရားခန္းထဲကေန ထြက္လာပါတယ္ ။ မ်က္ႏွာ မွာလဲ ေခၽြးသီးေခၽြးေပါက္မ်ား က်ေနပါတယ္ ။
ထိုေနာက္ ဆရာက ေျပာျပရာ မွာ သက္ဆိုင္ရာအေစာင့္အေရွာက္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကို ခြင့္ပန္၍ ေ၀ဒနာရွင္တြင္ ၀င္ေရာက္ ပူးကပ္ေနေသာ သူႏွင့္ သြားေရာက္ ေတြ ့ဆံုရာ ေ၀ဒနာရွင္အား ထပ္မံမေႏွာင့္ယွက္ ေစလိုေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေျပာဆိုရာ မရသည့္အျပင္ ဆရာအား၎၏အစြမ္းျဖင့္ ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ဆရာ မွ လဲ ရိုးသားစြာျဖင့္ ေ၀ဒနာရွင္တြင္စြဲကပ္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္အား မိမိ၏ အစြမ္းျဖင့္ဖယ္ရွားရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကိုပြင့္လင္းစြာ ၀န္ခံေျပာဆိုပါတယ္ ။ထပ္ဆင့္လမ္းညႊန္ရမည့္ဆရာေတာ္မွာ လဲ ခရီးလြန္ေနေၾကာင္း ထို ့ေၾကာင့္ ေ၀ဒနာရွင္အား ဆက္လက္ျပီး ထားရွိရဦးမွၾျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္ ။ဆရာမွ ပိုမိုဆိုး၀ါးမလာေစရန္ တတ္ႏိုင္ေသလာက္ ထိမ္းသိမ္းေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ဒါနဲ့ က်ေနာ္ တို ့လဲ စိတ္မသာမယာျဖင့္ ျပန္လာၾကျပီး ။ ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသာေခါင္းထဲ ထိတ္လန္႔စြာ ေတြးေတာလာပါေတာ ့ တယ္ ။
က်ေနာ္ တို ့ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ ့ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ သန္းဦးကိုဆရာခရီးထြက္ေနသျဖင့္ မေတြ႔ခဲ့ဟုသာ စိတ္သက္သာယာ ရေစရန္ လိမ္လည္ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္ ။ထိုေန႔ည သန္းဦးလဲ က်ေနာ္ တို ့မ်က္ေစ့မ်က္ႏွာ ပ်က္ေနဟန္ကိုသတိထားမိပံုေပါက္ပါတယ္ ။ တေစာင့္ေစာင့္ ႏွင့္ မိုးေတာ္ေတာ္ ခ်ဳပ္မွဆိုင္မွျပန္သြားပါတယ္ ။
ေနာက္တေန ့ နံနံက္အေစာၾကီး မွာ ဆိုင္တခါးကို တဘုန္းဘုန္းထုေနသံၾကားလို ့ က်ေနာ္ တခါးထဖြင့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ေစ့သူငယ္အိမ္မ်ား ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ သန္းဦးကိုေတြ ့လိုက္လို ့က်ေနာ္အံ့ၾသ သြားပါတယ္။ သန္းဦးဘာျဖစ္လာတာလဲ လို ့ေမးေတာ ့ ညက အေမတညလံုးေသာင္းက်န္းေနေၾကာင္း သန္းဦးနင့္အေကာင္ေတြငါ့ ကို သတ္ဖိ္ု ့ၾကံေနၾကတယ္ နင္အဲဒီအေကာင္ေတြ ကို သြားသတ္စမ္း နင္မသတ္ရင္ နင့္ကိုငါသတ္မယ္ဟုေျပာျပီး တညလံုးၾကိမ္းေမာင္းေနေၾကာင္း ။ သန္းဦးလဲ အိမ္မွာမအိပ္ရဲ သျဖင့္ အိမ္နီးနားျခင္း တဦးအိမ္မွာ သြားေရာက္ အိပ္စက္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္လဲ အံ့ၾသသြားတယ္ က်ေနာ္တို ့က်ိတ္ၾကံစည္တဲ့ ကိစၥကို အိပ္ယာထဲမွာ လဲေနတဲ့ သန္းဦးအေမ က ထူးဆန္းစြာ သိေနျခင္းပါ ။ က်ေနာ္ လဲ ဖုံးကြယ္ဖို ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ ့ တာ နဲ့ မေန ့က အေၾကာင္းကိုျပန္ေျပာျပလိုက္ေတာ ့ သန္းဦးမ်က္ႏွာ မိႈင္က်သြားတာကိုေတြ႔ လိုက္ရပါတယ္ ။
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ က်ေနာ္ သန္းဦးအေမ ကိစၥျပီးမွ ဆိုင္ျပန္ဖြင့္ဖို ့စိတ္ကူးျပီး ဆိုင္၀မွာ “ယေန႔ဆိုင္ပိတ္သွ္”လို ့ေရးခ်ိတ္ျပီး သန္းဦးကိုေခၚကာ စုံရပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကိုေစာေစာထြက္လိုက္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တို ့ပဲ စိတ္ေစာေနလို ့ လားမသိဘူး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာလူစံုေအာင္ေစာင့္ရတာေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္လို ့စိတ္ထဲ မွာထင္ရင္ အလာ ေနာက္က်ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေမတၱာေကာင္းေကာင္းၾကီးပို့ေနမိပါေတာ ့ တယ္ ။အဲဒီလိုထိုင္ေနတုန္း ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းတဦးျဖစ္တဲ့ ငထြန္းဆိုတဲ့ေကာင္ေရာက္လာပါတယ္ ။မင္းတို ့သန္းဦးအေမအတြက္လုပ္ေနတာေတြ ငါၾကားတယ္ မင္းတို ့ လုပ္လို ့တကယ္လို ့မ်ားအဆင္မေျပရင္ သူတို ့ မွာဆရာတဦးရွိ္ေၾကာင္းယခုကိစၥမ်ိဳးတြင္ အထူးစြမ္းေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ က်ေနာ္လဲေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက် ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ဘာသာျခားတာမျခားတာအဓိက မဟုတ္ပါ ။ က်ေနာ္တို ့ ျဖစ္ခ်င္သည္မွာ သန္းဦးအေမထံတြင္ျဖစ္ေနေသာ ကိစၥ ကိုေသေသခ်ာခ်ာရွင္းလင္းသြားေစရန္သာရည္ရြယ္ထားၾကသျဖင့္ ငထြန္းၾကီး မင္းငါတို ့ကို ကူညီပါကြာ ငါတို ့ ကိုမင္းတို ့ ဆရာဆီလိုက္ပို ့ ကြာ လို ့ေျပာေတာ ့ ငထြန္းၾကီး က လိုလိုခ်င္ခ်င္ လိုက္ပို ့ေပးမည့္အေၾကာင္းေျပာပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့လဲ လူစံုတာနဲ့ ငထြန္းၾကီးေခၚရာကိုစက္ဘီးကိုယ္စီျဖင့္ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ဟိုေရာက္ေတာ့အိမ္ေရွ႔ မွာ ေနစာလႈံေနတဲ အဖိုးအို တေယာက္ က ေတြ႔လိုက္ပါတယ္ ။ ငထြန္း ကအဖိုးအိုက ဂါ၀ရျပဳလိုက္ျပီး က်ေနာ္တို ့နဲ ့ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္ ။အဘိုူးအို က က်ေနာ္ တို ့အားလံုးကိုလက္ယက္ေခၚျပီး တဦးခ်င္း ဦးေခါင္းကို လက္နဲ့ကိုင္ကာ က်ေနာ္တို ့ နားမလည္တဲ့ ဘာသာတမ်ိဳးနဲ ့တတြတ္တြတ္၇ြတ္ဆိုေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ထင္ထာေတာ့ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ားေတာင္းေပးတယ္လို ့ပဲ ထင္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့ အဖိုးအိုက ေျပာလာပါတယ္ . ငါေစာင့္ေနတာတဲ့..မေန့ ည က ပဲ အေၾကာင္းစံုသိျပီး ျပီတဲ့ ။အားလံုးအဆင္သင့္ လုပ္ထားတယ္လို ့ေျပာပါတယ္ ။ က်ေနာ္ စိတ္ထဲ မယံုသလိုလို ယံုသလိုလို ျဖစ္သြားပါတယ္ ။က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာျဖစ္ေနတာကို အဖိုးက သိဟန္တူတယ္ က်ေနာ္မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္ျုပီး ေကာင္ေလး စိတ္ေတြမမ်ားနဲ ့ အဖိုးေျပာတာသာလုပ္ မဟုတ္ရင္အေျခအေနေတြပိုဆိုး လာမယ္လို ့ေျပာေတာ ့ က်ေနာ္ နဲနဲျဖံဳသြားပါတယ္ ။
ျပီးေတာ ့အဖိုးက ေဘးနားမွာအဆင္သင့္ခ်ထားတဲ့ ေလးလက္မသံေလးေခ်ာင္းကိုယူျပီး ညေန ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္( ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ဆိုသည္မွာ-မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းသို ့ ေနလံုး ၀င္ေရာက္သြားေသာ္လည္း မေမွာင္မီစပ္ၾကား အလင္းေရာင္ မေပ်ာက္ေသးခ်ိန္) မွာဒီသံေလးေခ်ာင္းကို အိမ္ေထာင့္ေလးေထာင့္ကတိုင္ ေတြမွာ ရိုက္ထဲ့ ျပီးတာ နဲ့ အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္း က ေစာင့္ေန ဘာသံမွမၾကားေတာ ့ ဘူးဆိုမွ အိမ္ေပၚတက္ျပီး ၾကည့္လုပ္ေပေတာ ့ ေျပာပါတယ္ ။
အျပန္လမ္းမွာေတာ ့ က်ေနာ္ တို ့ အားလံုး တေယာက္နဲ့တေယာက္စကားမေျပာၾကပဲ အေတြးကိုယ္စီနဲ ႔ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ျပန္ေရာက္လို ့ လမ္းခြဲခါနီးမွာေတာ ့ ညေန ေလးနာရီတြက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာအားလံုး လူစံုရန္ ေျပာလိုက္မွာလိုက္ပါတယ္ ။ညေနေလးနာရိ မတိုင္ခင္ က်ေနာ္ ေစာေစာထြက္ျပီးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္ေတာ ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးေစာေစာေရာက္ႏွင့္ေနၾကတာေတြ ့ရပါတယ္ ။ဒါနဲ့က်ေနာ္ တို ့လဲ အစီစဥ္အေသးစိတ္ကို တိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္က်တာနဲ့ အိမ္ေပၚကို သံတက္ရိုက္မည့္ေလးေယာက္ ကို ေရြးလိုက္ပါတယ္ ။ အကယ္၍ ထိုညတြင္သန္းဦးအေမ တြင္တြယ္ကပ္ေနေသာနာနာဘာ၀ေကာင္ထြက္သြားပါက သန္းဦးအေမေသဆံုးမည္မွာ မုခ်ပင္ ထိုအခါတြင္နာေရးအတြက္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဖို ့ရွိသည္မ်ားကိုပါ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ထားလိုက္ၾကျပိး သန္းဦးတို ့အိမ္ဖက္ သို ့ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္ ။က်ေနာ္တို ့အျပင္ စိတ္၀င္စားၾကတဲ့ အျခားသူသံုးေလးေယာက္ပါထပ္မံလိုက္လာၾကပါတယ္။
သန္းဦးတို ့အိမ္ေရာက္ေတာ ့ သန္းဦးအေမၾကီး က အိပ္ယာေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ႔ကိုေတြ ့တာနဲ ့ယခင္ကအလြန္ဆဲဆိုက်ိမ္းေမာင္းရန္ ခဲယဥ္းတဲ့ သန္းဦးအေမဟာ ပါးစပ္က ၾကမ္းတမ္းစြာျဖင့္ လာၾကစမ္းေသခ်င္းဆိုးေလးေတြ နင္တို ့ပဲ လုပ္ႏိုင္မလား ငါကပဲလုပ္နိုင္မလား ..ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့.. ငါ့ကိုသတ္ခ်င္ေနၾကတယ္ မဟုတ္လား လို ့ အသံၾသၾသၾကီးျဖင့္ ေျပာေနပါေတာ ့ တယ္ ။အဲလိုလဲေျပာလိုက္ေရာ သတၱိေကာင္းတဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးက အခ်င္းခ်င္းလက္တို ့ျပီး ေဆးလိပ္၀ယ္မလိုလို ကြမ္းယာ၀ယ္မလိုလို နဲ ့ ျပန္လစ္သြားၾကပါေရာဗ်ာ ။ က်ေနာ္ တို ့လဲ ေၾကာက္စိတ္ထက္ ေျဖရွင္းခ်င္တဲ့စိတ္ကမ်ားေနေတာ ့ ဘာကိုမွ မေၾကာက္ေတာ ့ပါဘူး။ဒီလိုနဲံပဲ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ေရာက္တဲ့ သန္းဦးတို ့ အိမ္ေရွ ့ေျမကြက္မွာထိုင္ရင္း ရင္တထိတ္ထိတ္ျဖင့္ ေစာင့္ေနလိုက္ၾကပါတယ္ ။ အဲလိုနဲ ့ေနလံုး၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ၁၀ မိနစ္ခန္႔ အၾကာေလာက္မွာအိမ္ရိုက္သံႏွင့္ တူကိုယ္စိီကိုင္ေဆာင္ထားၾကတဲ့က်ေနာ္ အပါအ၀င္ေလး ဦး က တဦးႏွင့္တဦး မ်က္စပစ္လိုက္ၾကျပီး သန္းဦးတို ့ တဲအိမ္ေလးထဲ ကိုတူကိုယ္စီနဲ႔လႊားခနဲ ခုန္၀င္သြားလိုက္ၾကတာ တဲ့အိမ္ကေလးမွာ သိမ့္ခနဲသိမ့္ခနဲ့ျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အိမ္ထဲေရာက္တာႏွင့္တျပိုင္နင့္ ကုိယ္ရိုက္မယ့္ အိမ္တိုင္ ရွိအျမန္ဆံုးသြားၾကျပီး သူထက္ငါအလုအယက္ သံမ်ားကို ရိုက္လိုက္ၾကပါတယ္။ အဲလိုရိုက္ေန ၾကရာကေန ေက်ာ္စိိုးၾကီးထံမွာ အသံနက္ၾကီးနဲ ့ အားခနဲ ေအာ္သံၾကားလို ့ က်န္သံုးေယာက္ျပိဳင္တူ ၾကည့္လိုက္ၾကပါတယ္ ။က်ေနာ္ စိတ္ထဲတြင္စိုးၾကီးေတာ ့ အတြယ္ခံလိုက္ရျပီလို႔ ထင္လိုက္မိပါတယ္ ။ေသခ်ာာေအာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ ့ ေက်ာ္စိုး လက္မၾကီးမွာ ေသြးေတြရဲရဲေတာက္ ထြက္ေနပါတယ္ ။ ျပီးေတာ ့က်ေနာ္ တို ့ကိုေျပာပါတယ္ ငါအျမန္သံရိုက္လိုက္တာ လက္မကိုေခ်ာ္ထုမိသြားတယ္လို ့ အသံတုန္ယင္စြာျဖင့္ ေျပာသံၾကားေတာ ့မွ ငိုရခက္ရယ္ရခက္ျဖစ္ရပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့ သံေလးေခ်ာင္းရိုက္ခ်ိန္မွာ စကၠန္႔ပိုင္းမွ်သာၾကာမည္ ထင္ပါသည္ ။အခ်ိန္ခဏတြင္းမွာပင္ ေလးေယာက္လံုး အိမ္အျပင္ျပန္ေရာက္ျပီးသား ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့လဲ အဖိုးအို မွာလိုက္သည့္အတိုင္း အိမ္နွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္း အကြာ မွာသြားေရာက္စုရံုးျပီး အိမ္ဆီမွအသံမ်ားကို နားစြင့္ေနလိုက္ကပါတယ္ ။ စတင္ေသာင္းက်န္းပါျပီ အိမ္တြင္းပိုင္းဆီမွေယာက္က်ားၾကီးတေယာက္ ၏ အသံမ်ိဳးျဖင့္ သန္းဦးနင္တို ့ေတြငါက္ုိ သတ္ၾကတယ္ နင့္ ကိုပါငါသတ္မယ္..စသည္ျဖင့္ေအာ္ဟစ္ကာ ၾကမ္းခင္းမ်ားကိုတေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းျမည္ေအာင္ ထုေျခ ပါေတာ ့တယ္ ။ က်ေနာ္လဲ အိမ္ဆီမွေအာ္ဟစ္သံမ်ားကိုအာရုံစိုက္ေနရာကေန အမွတ္မထင္သန္းဦးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ ့ သန္းဦးပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနပါတယ္ ။က်ေနာ္ရင္ထဲ စို႔နင့္စြာခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အားလံုး စကားမေျပာၾကပဲမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ တဦးကိုတဦးၾကည့္ကာဆိုလိုခ်င္သည္မ်ားကို နားလည္သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။
အခ်ိန္သည္တျဖည္းျဖည္း ကုန္လြန္လာပါသည္ ။ အလင္းေရာင္မွာလဲေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္ကာ အေမွာင္ထု ၾကီးစိုးလာပါသည္ ။ခပ္ေ၀းမွ ဖားေကာင္ငယ္ေလးမ်ား ၊ ပုရစ္ သည့္သတၱ၀ါမ်ား၏ေအာ္သံမ်ားၾကား လာရပါသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္း မွ တဲအိမ္ငယ္ေလးမ်ားဆီမွမီးခြက္ေလးမ်ား မွအလင္းေရာင္မ်ားလဲဟိုမွသည္မွ ထြက္ေပၚ လာပါသည္။ ထို ့ အတူပဲ အိမ္အတြင္း ဆူပူေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနေသာ သန္းဦးအေမသည္လည္း တစစျဖင့္ ျငိမ္လာပါသည္ ။တခ်က္တခ်က္ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး မပီမသ အသံတို ့သာ ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။ ည ကိုးနာ၇ီခြဲခန္႔တြင္ေတာ ့အိမ္အတြင္းမွ အသံမ်ားလံုးလံုးမၾကားရေတာ ့ပါ ေသခ်ေစရန္ေနာက္ထက္ နာရီ၀က္ခန္႔ေစာင့္ၾကည့္ၾကျပီး အနီး၀န္းက်င္အိမ္မ်ားမွ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးမ်ား ဌားရမ္းကာ အိမ္ထဲ သို ့ ၀င္လိုက္ယာျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းမွာ သန္းဦးအေမသည္ အိပ္ယာေျခရင္း ဖက္တြင္လဲက်ေနျပိး ၀တ္ဆင္ထားေသာ အက်ီၤမ်ား၊အေႏြးထည္မ်ားအား ကုတ္ျခစ္စုတ္ျဖဲထားျပီး အနီး၀န္းက်င္မွ အရာ၀တၱဳမ်ား အား ဆြဲစုတ္ေခ်မြထားသည့္အတြက္ ျပန္႔က်ဲလို ့ေနပါသည္ ။
ေသခ်ာပါသည္ သန္းဦးအေမထံတြင္တြယ္ကပ္ေနေသာမေကာင္းဆိုး၀ါးေကာင္သည္ ထြက္ခြာသြားပါျပီ။ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္ တို ့လဲ အနီးအနားရွိ လူၾကီးသူမမ်ားအားအေၾကာင္းၾကားကာ က်န္ရွိေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားသန္းဦးအေမ နာေရးအတြက္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ရန္လူလႊတ္ေခၚခိုင္းလိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ အိမ္ေရွ ့တြင္ ကုလားဖ်င္းထိုးျခင္း ၊ မီးထြန္းရန္အတြက္ မီးေခ်ာင္းမ်ား မီးစက္မ်ား ေနရာခ်ျခင္း ၊ နံနက္လင္းတြင္ေရာက္လာၾကမည့္ မိတ္သဂၤဟ အေပါင္းတို ့ အားဧည့္ခံရန္အတြက္ ကြမ္းေဆးလက္ဖက္ ေရးေႏြးၾကမ္း စသည္တို ့အတြက္ က်ေနာ္တို ့ စုေစာင္းထားသည့္ေငြမ်ားမွ ကုန္က်ခံကာ ညတြင္းခ်င္း ေခၽြးတလံုးလံုးႏွင့္ စီစဥ္လိုက္က်ရာ ညသန္းေခါင္ယံတြင္ အားလံုးျပီးစီးသြားသည့္အတြက္ က်ေနာ္သည္ခဏ အနားယူရန္အတြက္ သန္းဦးတို ့အိမ္ဖိနပ္ခၽြတ္အနီး ခုတလံုးတြင္ထိုင္လိုက္ရင္ သန္းဦးအေမ အေလာင္းျပင္ထားရာ သို ့လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာတြင္မေတာ့ ရင္နင့္ဖြယ္ရာျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသည္အတြက္ စိတ္မေကာင္း အလြန္ျဖစ္သြားရေပါေတာ ့တယ္ ။
အေမ့အေလာင္းကိုဖက္ရင္း ငိုေကၽြးေနတဲ့သန္းဦး တေယာက္ ။ သူထံမွထြက္ေပၚလာတဲ့ငိုေၾကြးသံမ်ားကေတာ ့
“..အေမတခုသားတခု ေနရတဲ့သားတို ့ ဘ၀…ကံဆိုးလိုက္တာအေမရယ္………”
(….သူငယ္ခ်င္း သန္းဦးအေမေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ…. )
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည့္ပရိတ္သတ္မ်ားအားေလးစားစြာျဖင့္….စိုးၾကီး
ေဖ.ဘြတ္မွာေတြ.လို. ျပန္ေကာ္ပီလိုက္တာပါ.....
No comments:
Post a Comment