သဥၥိဳ၀္းငရဲ
“သဥၥိဳ၀္” ဟူေသာပါဠိကို ျမန္မာလုိ “သိဥၥိဳး”ဟု ျပန္ထာသည္။ “သံ = အဖန္ဖန္ + ဇိ၀ = အသက္ရွင္ရာငရဲ” ဟုဆိုလုိသည္။ ထုိငရဲသို႔ က်ေရာက္လာေသာ သတၱ၀ါကို ငရဲထိန္းတုိ႔က အပုိင္းပုိင္းျပတ္ေအာင္ ခုတ္ျဖတ္ၾက၏။ ထုိကဲ့သို႔ ခုတ္ျဖတ္ၾကသည့္အတြက္ တစ္ခါတည္းေသစရာပင္။ သို႔ေသာ္ အကုသိုလ္ကံ မကုန္ေသးသမွ် တစ္ခါတည္း ေသေၾကေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘဲ ထပ္ကာထပ္ကာ အသက္ရွင္လ်က္ ငရဲထိန္တို႔၏ ခုတ္ျဖတ္မူ သတ္ပုတ္မူကိုသာ ျပင္းစြာခံၾကရရွာေလသည္။ အကုသိုလ္ကံ၏ ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းပံုသည္ ငရဲ၌ သာ၍ ထင္ရွားေပသည္။
ဇီ၀ႏၱာ ယမွိ ပုေနာပိ၊ သဥၥီေ၀ါတိ ပ၀ုစၥေတ။
ယမွိ နိရေယ၊ ကံၾကမၼာရင္း ဖန္လာညွဥ္းက မကြင္းႏုိင္ေအာင္ အတင္းေဆာင္လ်က္ သြင္းေလွာင္ပိတ္ဆီး အၾကင္သို႔ေသာ ငရဲၾကီး၌။ ေနရယိကာ၊ အျမဲအစြဲ အနဲနဲျဖင့္ တသဲသဲဆူ ငရဲသူတုိ႔သည္။ ဇလိတာ၀ုဓဟေတၳဟိ၊ ေျပာင္တလက္လက္ အေရာင္ထြက္သည့္ လက္နက္ကိုင္စြဲ ငရဲထိန္းၾကီးတုိ႔က။ ခ႑ိတာပိ၊ ေသေလာက္ ေၾကေလာက္ အေနေရာက္ေအာင္ ေတာက္ေတာက္ျဖတ္စဥ္း သတ္ညွဥ္းပါကုန္ေသာ္လည္း။ ပုေနာပိဇီ၀ႏၱာ၊ အကုသိုလ္ကံ မကုန္ျပန္လွ်င္ တစ္ဖန္ဆက္တည္ အသက္ရွည္ၾကရေလကုန္၏။ ေသာ နိရေယာ၊ သို႔ကလုိကံ မကုန္ျပန္လွ်င္ တစ္ဖန္ဆက္တည္ အသက္ရွည္ရုိး ငရဲအိုးကို။ သဥၥီေ၀ါတိ၊ သိဥၥိဳးငရဲဟူ၍။ ပ၀ုစၥေတ၊ ဗ်ဳပၸတ္အလုိက္ ရုပ္ဓာတ္ကိုက္ေအာင္ သမုိက္အပ္ေလေတာ့သတည္း။
သစ္တံုးကို ေရြေသာ လက္သမားတုိ႔ အသံုးျပဳေသာ မ်ဥ္းၾကိဳးကို ပါဠိလုိ “ကာဠသုတၱ” ျမန္မာလုိ “ကာဠသုတ္” ဟုေခၚသည္။ ထုိငရဲသို႔ က်ေရာက္လာေသာ သတၱ၀ါမ်ားကို ငရဲထိန္းတုိ႔က (သားေကာင္ကို ေခြးေတြလုိက္သလုိ) အတင္းလုိက္ၾက၏။ ထုိသို႔အတင္းလုိက္၍ ေမာဟိုက္သြားသည့္အခါ (သစ္တံုးၾကီးကို သစ္ေရြသမားတုိ႔က ခုတ္ေရြၾကသကဲ့သို႔)
က်က်နန မ်ဥ္းၾကိဳးခ်၍ ပက္လက္တစ္မ်ိဳး၊ ေမွာက္လ်က္တစ္မ်ိဳး၊ ၀ဲယာတစ္မ်ိဳး၊
ေရွ႕ေနာက္တစ္မ်ိဳးအားျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခုတ္ေရြၾကေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္
အကုသုိလ္ကံ မကုန္ေသးသမွ် လြတ္ခြင့္မရ။ ေသလည္းမေသႏုိင္ၾက။
အႏုဗႏၶာ ပ ပတေႏၱ၊ ကာဠသုေတၱာ ပ၀ုစၥေတ။
ယမွိ နိရေယ၊ ကံၾကမၼာရင္း ဖန္လာညွဥ္းက မကြင္းႏုိင္ေအာင္ အတင္းေဆာင္လ်က္ သြင္းေလွာင္ပိတ္ဆီး အၾကင္သို႔ေသာ ငရဲၾကီး၌။ နိရယပါလကာ၊ ေျပာင္တလက္လက္ အေရာင္ထြက္သည့္ လက္နက္ကိုင္ဆြဲ ငရဲထိန္းၾကီးတုိ႔က။ အႏုဗႏၶာ၊ သားေကာင္တစ္သိုက္ ေခြးေတြလုိက္သို႔ ရုိက္ႏွက္သတ္ညွဥ္း အတင္းလုိက္အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍။ ပ ပတေႏၱ၊ ေဟာ တဟုိက္ဟုိက္ အေမာဆုိက္လ်က္ မူးမုိက္လဲျငား ငရဲသားတုိ႔ကို။ ကာဠသုေတၱန၊ သစ္ေရြးသမား လက္ကိုင္ထားလ်က္ သစ္မ်ားတုိင္းရုိး တမ်ဥ္းၾကိဳးျဖင့္။ တစၧႏိ ၱ၊ တုိင္းကာထက္ေအာင္ ပက္လက္ေမွာက္၍ ေရွ႕ေနာက္ရူပ္ေပြ ခုတ္ေရြၾကေလကုန္၏။ ေသာ နိရေယာ၊ သုိ႔ကလိုကံ မကုန္ျပန္လွ်င္ ဖန္ဖန္ရူပ္ေပြ ခုတ္ေရြၾကရုိး ငရဲအိုးကို။ ကာဠသုေတၱာတိ၊ ကာဠသုတ္ ငရဲဟူ၍။ ပ၀ုစၥေတ၊ ဗ်ဳပၸတ္အလိုက္ ရုပ္ဓာတ္ကိုက္ေအာင္ သမုိက္အပ္ေလေတာ့တည္း။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment