ျမန္မာျပည္သူလူထုအၾကားမွာ မ်က္စိနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အယူအဆေတြ လြဲမွားေနတာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ၾကားသိေနရပါတယ္။ဆရာဝန္တဦးအေနနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ က်န္းမာေရးအသိပညာေပးဖို႔ရာ တာဝန္ရွိသည့္အတိုင္း ၾကားရေလ့ရွိတဲ့ မ်က္စိစကား
အလြဲအမွားေတြကို ျပင္ဆင္ေျဖရွင္းလိုက္ပါတယ္။
မ်က္စိ နဲ႔ မ်က္ေစ့ ---
မ်က္ေစ့ဆိုျပီး စာသံေပသံနဲ႔ ေျပာမွ ေရးမွ မွန္တယ္ထင္တဲ့စေူတြ မၾကာခဏ ေတြ႔ရပါတယ္။ ရံုးစာမွာေရာ ပံုႏွိပ္စာလံုးေတြမွာေရာ ဖတ္ရတာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမန္မာစာအဖြဲ႔က တရားဝင္ထုတ္ေဝတဲ့ ျမန္မာစာ စားလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္းမွာ မ်က္စိ - လို႔သာ ေရးထားပါတယ္။ မ်က္ေစ့ - ဆိုတဲ့ အမွားကို ေရွာင္ရွားေစလိုပါတယ္။
မ်က္စိ နဲ႔ မ်က္လံုး---
မ်က္လံုးဆိုတာ Eye Ball လံုးဝန္းတဲ့ သ႑ာန္ရွိ အျမင္အာရံုလက္ခံတဲ့ အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမ်က္လံုး ႏွစ္လံုးကိုဦးေခါင္းခြံရိုးရဲ႔ေရွ႔မွာ ရွိတဲ့ အရိုးခြင္ ႏွစ္ဖက္မွာ တည္းၾကြက္သားေတြ အာရံုေၾကာေတြနဲ႔ တြယ္ဆိုင္း၊ ေရွ႔က မ်က္ခြံနဲ႔ ကာထားျပီး မ်က္ရည္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အဂၤါရပ္ေတြအားလံုး ပါဝင္တဲ့ အစုအေဝးကိုမွ မ်က္စိ-ျဖစ္ပါတယ္။ လူတေယာက္ရဲ႔မ်က္လံုးကို အကုန္မျမင္ရပါဘူး။ မ်က္ခြံနဲ႔ ဖံုးထားပါတယ္။ မ်က္ႏွာမွာ ျမင္ေနရတာ မ်က္စိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္စိအထူးကု
ေဆးရံုႀကီးလို႔ အမည္ေပးထားတာကို သသိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ မ်က္လံုးအထူးကု ေဆးရံု၊ မ်က္ေစ့အထူးကု ဆရာဝန္ဆိုတာ မရွိပါခင္ဗ်ား။
ရွဴးဖိနပ္ နဲ႔ မ်က္စိ---
ယူနီေဖာင္းဝတ္ဆင္ရတဲ့ ဝန္ထမ္းမ်ား မ်က္စိျပင္ပ လူနာဌာနကို လာျပတဲ့အခါ ကုသမႈ အျပင္ ရွဴးဖိနပ္စီးတာက ကင္းလြတ္ခြင့္ ေဆးလ္ကမွတ္ေထာက္ခံစာ ေတာင္းတ္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ရွဴးဖိနပ္စီး ေျခေထာက္ပူရင္ မ်က္စိထိခိုက္မွာစိုးလို႔တဲ့။ ဒါဟာ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈ မရွိပါဘူး။ အေနာက္တိုင္း ေဆးသိပံမွာ ထိနပ္နဲ႔မ်က္စိ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ ရွဴးဖိနပ္ အခ်ိန္ျပည့္စီးထားတဲ့ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းနဲ႔ အေနာက္တိုင္းကလူေတြမွာ မ်က္စိေရာဂါပိုျဖစ္တဲ့ စာရင္း
ဇယား အေထာက္အထား မေတြ႔ရပါဘူး။ ဖိနပ္မစီးဘဲ ေနပူထဲမွာေစ်းေရာင္းထြက္ရလို႔ မ်က္စိ ကြယ္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းျမန္မာရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ ရွိဖူးပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေဆးသိပံၸပညာအရ အဓိပါယ္မရွိေၾကာင္း ေျဖရွင္းခ်င္ပါတယ္။
ငရုတ္သီး နဲ႔ မ်က္စိ ---
ငရုတ္သီးနဲ႔ အပူအစပ္ စားတာမ်ားရင္ မ်က္စိထိခို္က္တယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာတို႔ရဲ႔ အစြဲအလမ္း ရွိပါတယ္။ ငရုတ္သီး စပ္ရင္ႏွာရည္ယို၊ မ်က္ရည္ယိုတာ စူးရွတဲ့ အာရံုခံစားမႈကို တုံ႔ျပန္မႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ မ်က္စိေရာဂါနဲ႔ မ်က္စိမႈန္တာေတြ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အသိေပးလိုပါတယ္။
ေဆးမ်က္မွန္ ---
ေဆးဝါးအာနိသင္ပါတဲ့ မ်က္မွန္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ရိုးရိုးမ်က္စိမႈန္တာကို မ်က္မွန္တပ္ဆင္ျပီး အျမင္ၾက္ညလင္ေစတာအျပင္ မ်က္စိေဝဒနာေတြအတြက္ ကုသမႈအျဖစ္ေပးရတဲ့ မ်က္မွန္မ်ိဳးေတာ့ရွိပါတယ္။ မ်က္စိဝန္ပိေနတာကို ေျဖေဖ်ာက္
ဖို႔ ပါဝါပါတဲ့ မ်က္မွန္မ်ိဳးကို တခ်ိဳ႔က ေဆးမ်က္မွန္လို႔ ေခၚမွတ္မွားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးသူငယ္ေတြရဲ႔ မ်က္စိေစြျခင္း တမ်ိဳးကိုလည္း မ်က္မွန္တပ္ဆင္ေပးမွ ေစြတာတည့္ေပးရ တတ္ပါတယ္။ မ်က္စိခြဲစိတ္ထားတဲ့လူနာေတြကို အကာအကြယ္လည္းရ၊ အလင္းေရာင္စူးစူးကိုလည္း မွိန္ေစတဲ့ေနကာ မ်က္မွန္မ်ိဳးလည္း တပ္ဆင္ေစရပါတယ္။ ေဆးဝါးအာနိ
သင္ပါျပီး မ်က္စိနဲ႔ ထိကပ္ထားရတဲ့ မ်က္စိကပ္မွန္မ်ိဳးကိုေတာ့ မ်က္ၾကည္နာေရာဂါ၊ ေရတိမ္ေရာဂါေတြမွာ ေပးရတာ
ရွိႏိုင္ပါတယ္။
မ်က္ကပ္မွန္တပ္ရင္ ပါဝါတိုးမွာစိုးလို႔ ---
ဖိနပ္စီးရင္ ေျခေထာက္ႀကီးမွာ စိုးတယ္လို႔ ေျပာသလို ျဖစ္ေနပါျပီ။ လူငယ္ေတြရဲ႔ (-) မွန္ခြက္အေဝးမႈန္ ပါဝါဟာ တိုးတက္ျပီး လူႀကီးေတြရဲ႔(+)မွန္ခံုး စာၾကည့္ပါဝါ တိုးတက္တာဟာ သဘာဝပါ။ ဒါဟာ မ်က္မွန္တပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မတပ္သည္ျဖစ္ေစ တိုးမွာပါပဲ။ မ်က္မွန္တပ္ရင္ ပါဝါတိ္ုးမွာေၾကာက္လို႔ဆိုတာ အက်ိဳးအေၾကာင္း မဆီေလ်ာ္တဲ့ အယူအဆျဖစ္ပါတယ္။
ဗီတာမင္ ေအနဲ႔ မ်က္စိ ---
ဗီတာမင္ ေအ နဲ႔ ငါးႀကီးဆီ စားရင္ မ်က္စိအားေကာင္းမွာလား၊ မ်က္မွန္မတက္ရေအာင္ (ဝါ) ပါဝါမတိုေးအာင္ ဗီတာမင္ေအ စားေပးရမလား၊ ဘားေဆးစားရမလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ဥပမာေလး တခုနဲ႔ ေျဖပါရေစ။ အသက္ငယ္ေနတဲ့ လူ
မမာတေယာက္ကို ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးျပီး အသက္ဆက္ရတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေကာင္းတေယာက္ဟာ ေန႔စဥ္ေအာက္ဆီဂ်င္ ရွဴေပးေနလို႔ အသက္ပိုျပီး မရွည္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ဗီတာမင္ ေအ-လိုလို႔ မ်က္စိေရာဂါ ရသူကိုပဲ ဗီတာမင္
ေအနဲ႔ ငါးႀကီးဆီလို ေဆးမ်ိဳးေပးျပီး ကုလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ တျခား မ်က္စိေရာဂါေတြ၊ မ်က္စိမႈန္တာေတြကို ဗီတာမင္ ေအတိုက္ေကၽြးရင္ လူေကာင္းတေယာက္ ေအာက္ဆီဂ်င္ ရွဴသလိုပဲလို႔ ေျပာပါရေစေတာ့။
သူငယ္အိမ္ေစာင္းလို႔ မ်က္မွန္တပ္ ---
ျမန္မာေဝါဟာရျဖစ္တဲ့ သူငယ္အိမ္ဆိုတာ ျမန္မာေတြကိုယ္တိုင္ မသိဘဲ ေျပာေနၾကတာကို သိေအာင္ ေျပာပါရေစ။မ်က္စိမွာ ျမင္ရတဲ့ မ်က္ျဖဴရဲ႔ အလယ္မွာ မ်က္နက္ဝန္းရွီတယ္။ ဒါကို တခ်ိဳ႔ကမ်က္ဆန္တဲ့။ သူ႔ရဲ႔ေရွ႔က နာရီမွန္လိုၾကည္လင္တဲ့ အဖံုးအကာေလးက မ်က္ၾကည္လႊာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ၾကည္လႊာကို ေဖာက္ထြင္းျပီး ျမင္ရတဲ့ မ်က္နက္(အေနာက္ တိုင္းသားေတြဆိုရင္ အျပာ၊ အစိမ္း၊ မီးခိုးေရာင္)ရဲ႔ အလယ္တည့္တည့္မွာ အေပါက္ဝိုင္းဝိုင္းေလး ရွိပါတယ္။
အဲဒီအေပါက္ကေန မ်က္လံုးထဲကို အလင္းတန္းေတြ ဝင္ေရာက္ျပီး အျမင္အာရံု ခံစားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ဆိုရင္ သူငယ္အိမ္ဟာ မ်က္နက္ဝန္းရဲ႔ အလယ္တည့္တည့္မွာပဲ ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ေစာင္းစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။
ထိခိုက္ဒဏ္ရာနျ႔ မ်က္စိြဲစိတ္ထားတဲ့ သူ တခ်ိဳ႔မွာသစာ ေစာင္းခ်င္ ေစာင္းပါလိမ့္မယ္။ ဆလင္ဒါပါဝါ မ်က္မွန္တပ္ရတဲ့သူေတြကို ယခင္က ျမန္မာေဝါဟာရမွ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ မ်က္မွန္သမား(ကုလားေတြ၀တီထြင္သြားတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အေခၚ
အေဝၚ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က မ်က္စိေစြတာကို သူငယ္အိမ္ေစာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ျပီး ေစြတဲ့မ်က္စိအတြက္ ေပးတဲ့ မ်က္မွန္ကို သူငယ္အိမ္ေစာင္းလို႔ မ်က္မွန္တပ္ရတာလို႔ ေျပာၾကားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အတြင္းတိမ္ နဲ႔ ကပ္မွန္ ---
တိမ္ခြဲျပီး ကပ္မွန္ထည့္ထားရတယ္လို႔ ေျပာတဲ့ သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ ကပ္မွန္ဆိုတာ နံနက္မွာ ဘူးထဲကထုတ္ျပီး မ်က္စိမွာကပ္၊ ညက်ေတာ့ ျပန္ျဖဳတ္ရတဲ့ မွန္မ်ိဳးပါ။ Contact Lens လို႔ ေခၚပါတယ္။ အရင္ေခတ္က တိမ္ကိုခြဲထုတ္ျပီး မ်က္မွန္ထူထူႀကီးေတြတပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဆင္မေျပရင္ ကပ္မွန္တပ္ရပါတယ္။
ခုေခတ္မွာေတာ့ အတြင္းတိမ္ကို ခြဲထုတ္ျပီးရင္ မ်က္လံုးထဲကို မွန္ဘီလူးငယ္ေလး တခု အစားထိုးျပီး (အေသတပ္ဆင္)ျပန္ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ ျဖဳတ္စရာ ကပ္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒါကို မ်က္တြင္းမွန္ (ဝါ)မ်က္လံုးထဲထည့္ မွန္ (I.O.L)လို႔ေခၚပါတယ္။ အတြင္းတိမ္ခြဲျပီး ထည့္ခ်ဳပ္ထားတာ ကပ္မွန္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာင္းရင္း တခ်ိဳ႔က မ်က္ၾကည္လႊာထည့္
ထား တယ္လို႔ ေျပာတာလည္း မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းလိုပါတယ္။ မ်က္ၾကည္လႊာဆိုတာ လူလုပ္ပစၥည္း မဟုတ္ပါဘူး။ေသဆံုးသူရဲ႔ မ်က္လံုးက ျဖတ္ယူတဲ့ အဂၤအစိတ္အပိုင္းပါ။ အျပင္တိမ္ေရာဂါအတြက္သာ မ်က္ၾကည္လႊာ အစားထိုး ကု
သမႈ ျပဳလုပ္ၾကရပါတယ္။
တိမ္နဲ႔မိုးႀကိဳးသြား ---
တိမ္ကို မခြဲဘဲ တိမ္လို္ကနဲ႔ ဆြဲယူတယ္။ မိုးႀကိဳးသြားနဲ႔ ကုသတယ္ဆိုတာ ေခတ္စားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါဟာ သက္သက္မဲ႔လွည့္စားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတြင္းတိမ္ကို အေနာ္ကတိုင္း ေဆးသိပၸံပညာမွာလို မ်က္လံုးကို ခြဲစိတ္ထုတ္ပယ္ဖို႔မလုပ္ႏို္ငေတာ့ အပ္နဲ႔ မ်က္လံုးကိုထိုးေဖာက္ျပီး တိမ္ကိုသူငယ္အိမ္ေနာက္မွာရွိတဲ့ ေနရာက ေအာက္ကိုထိုးခ်ပစ္လိုက္
တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္လိုက္ေတာ့ သူငယ္အိမ္အေပါက္မွာ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့တိမ္ကို ဖယ္ပစ္လိုက္သလို ျဖစ္ျပီး မ်က္လံုးထဲကို ျမင္ကြင္းက အလင္းတန္းေတြ ဝင္ခြင့္ရလို႔ ခ်က္ခ်င္းလင္းသြားပါတယ္။
မ်က္စိခြဲစိတ္ရမွာ ေၾကာက္တဲ့သူေတြရဲ႔ အႀကိဳက္ေတြ႔ေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္မွာ ကာထားတဲ့ ခန္းဆီးကိုျဖဳတ္မယူဘဲ အခန္းထဲမွာ ျဖဳတ္ခ်ထားလိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ အမႈိက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ မ်က္လံုးထဲမွာ အမႈိက္ျဖစ္ေနတဲ့တိမ္က မ်က္စိအတြက္ ေရတိမ္ေရာဂါ၊ မ်က္နက္ေရာင္ေရာဂါေတြ ျဖစ္ေစျပီး မ်က္စိကြယ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုကုထံုးနည္းနဲ႔ ကုသတဲ့ ဆရာေတြဟာ တေနရာတည္းမွာ အတည္တက် မကုသဘဲ နယ္လွည့္ ကုသတာကိုလည္း သေဘာ
ေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။
တိမ္နဲ႔ေလဆာ ---
အတြင္းတိမ္ကို မခြဲဘဲ ေလဆာနဲ႔ ကုလို႔ရတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္သလားလို႔ ေမးၾကတယ္။ အတြင္းတိမ္ကို မခြဲဘဲေလဆာေရာင္ျခည္နဲ႔ ကုသျပီး ျမင္ေအာင္လုပ္လို႔ ခုခ်ိန္ထိ မရေသးပါဘူးလို႔ ေျပာပါရေစ။ ဒီေမးခြန္း ျဖစ္ေပၚလာ၇တဲ့
အေၾကာင္းကိုလည္း သိေနလို႔ တခါတည္းရွင္းလိုက္ပါမယ္။ အတြင္းတိမ္ခြဲျပီး မ်က္တြင္းမွန္ (ကပ္မွန္မဟုတ္၊ မ်က္ၾကည္လႊာမဟုတ္) ထည့္ဖို႔ရာတိမ္ရဲ႔ အခြံ၊ အေျမွးပါးေလး ခ်န္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခြံထဲကို မ်က္တြင္းမွန္ ထည့္ရပါတယ္။
တခ်ိဳ႔လူနာေတြမွာ တိမ္ခြဲ မွန္ထည့္ျပီး ျမင္ေစျပီးမွ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ျပန္မႈန္တတ္တာဟာ အဲဒီ အေျမွးပါးေလးက ပလတ္စတစ္ အၾကည္ကေန အေနာ္ကလို မႈန္မႈိင္းသြားလို႔ပါ။ ဒီလိုျဖစ္ရင္ ဓားနဲ႔မထိုး၊ အပ္နဲ႔ေဖာက္စရာ မလိုေအာင္Yag Laser ဆိုတဲ့ ေလဆာေရာင္ျခည္နဲ႔ အေျမွးပါးေလးကို အေပါက္ေဖာက္ေပးရတယ္။ အဲဒီ အေပါက္ငယ္က အလင္းတန္းေတြ မ်က္လံုးထဲ ဝင္တဲ့အခါ မ်က္စိ ျပန္ျမင္ရပါတယ္။ ဒီလိုအတြင္းတိမ္ ခြဲစိတ္ျပီးေနာက္ ျပန္ျပီး မႈန္သြားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေလဆာေရာင္ျခည္နဲ႔ (မခြဲမစိတ္ရဘဲ) ကုသေပးႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ လူေတြထင္မွတ္မွားျပီး ေျပာဆိုေနတဲ့ စကားပါ။ မ်က္စိခြဲစိတ္ ကုသမႈဟာအေသးစိတ္ စြမ္းေဆာင္လာႏိုင္ေတာ့ အတြင္းတိမ္ကို အလံုးလိုက္ ခြဲမထုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ေဘာ္လပင္ထိပ္ဖ်ားေလာက္ပဲ အေပါက္ေဖာက္၊ အဲဒီ အရြယ္အစားရွိတဲ့ အသံလြန္လႈိင္းနဲ႔ တုန္ခါတဲ့စက္ပါတဲ့ ကိရိယာေလးကို မ်က္လံုးထဲထည့္၊တိမ္ကိုေခ်မြျပီး စုပ္ထုတ္ပါတယ္။ ဒါကို Phacoemulsification လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဆရာဝန္ ဆရာမေတြကေတာ့ အတိုေကာက္ Phaco(ေဖကို)နည္းနဲ႔ တိမ္ခြဲတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။
ဒီလိုခြဲရာေသးေသးေလးနဲ႔ ခြဲျပီး မ်က္တြင္းမွန္ အေပ်ာ့စားကိုလည္း ဖ်ာလိုလိပ္ျပီး အဲဒီအေပါက္ကေန လွ်ိဳသြင္းရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပန္ခ်ဳပ္စရာမလိုဘဲ အနာက်က္ ျမန္ဆန္တယ္။ နာလန္ထျမန္၊ လုပ္ငန္းခြင္ ျပန္ဆင္းႏို္ငတဲ့ ကုသမႈမ်ိဳးပါ။စရိတ္စကကလည္း ႀကီးပါတယ္။ ေဆးရံုတိုင္း မလုပ္ႏိုင္သလို လူနာတိုင္း မတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
ဒီလို Phaco နည္းနဲ႔ ခြဲျပီး ျမင္ရတာကို ဘယ္သူက ဘယ္လိုေျပာလိုက္သလဲ မသိ၊ ေလဆာနဲ႔ ကုသလိုက္တာ မခြဲစိတ္ရဘူးဆိုျပီး သတင္းအမွားႀကီး ေက်ာ္ၾကားသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ေရတိမ္နဲ႔ေလဆာ ---
ေရတိမ္ေရာဂါ ျဖစ္မွန္းသိရင္ ပထမအဆင့္ မ်က္စဥ္းေဆးေပးျပီး ကုသရပါတယ္။ ဒီလိုကုသလို႔ ပိုမဆိုးဘူးဆိုရင္ ခြဲစရာမလိုပါဘူး။ ေဆးနဲ႔ပဲ ဆက္ကုႏိုင္ပါတယ္။ ေဆးဝါးခေပးျပီး ေနာက္ျပန္စစ္တဲ့အခါ သက္သာ တိုးတက္တဲ့ လကၡဏာမေတြ႔ရရင္ေတာ ့မ်က္လံုးကို ခြဲစိတ္ကုသတဲ့ နည္းကို သံုးရပါတယ္။
အခုေတာ့ ေဆးဝါးနဲ႔ မသက္သာ၊ ခြဲစိတ္ဖို႔လည္း မလိုလားရင္ ေလဆာေရာင္ျခည္နဲ႔ မ်က္နက္ကို အေပါက္ေဖာက္တာလုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ရာႏႈန္းျပည့္ စိတ္ခ်ရတဲ့နည္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလဆာနဲ႔ ကုျပီးတဲ့ ေရတိမ္ဟာ
ျပည္လည္စစ္ေဆးလို႔ တိုးတက္သက္သာတဲ့ လကၡဏာကို မေတြ႔ရရင္ ခြဲစိတ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ေရတိမ္ေရာဂါကို ေလဆာနဲ႔ ကုသတာ ရာႏႈန္းျပည့္ အားကိုးစရာ ကုထံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခြဲစိတ္စရာ မလိုဘူးလို႔ဆိုရင္လည္း မွားပါလိမ့္မယ္။
ေရတိမ္ျဖစ္လို႔ မ်က္ေၾကာျဖတ္ ---
ဒီစကားကလည္း ဘယ္သူက ဘာေၾကာင့္ တီထြင္ခဲ့သလဲ မသိပါဘူး။ တခ်ိဳ႔ မ်က္စိကုရာဝန္ေတြပါ ေရာေယာင္ျပီး
ေျပာေနၾကတာ ၾကားရပါတယ္။ ေရတိမ္ေရာဂါဆိုတာ မ်က္လံုးတြင္း ဖိအား(ဝါ) ေရခ်ိန္မ်ားလို႔ မ်က္လံုးတြင္းက အာရံုေၾကာေတြကို ဖိတာနဲ႔ အျမင္အာရံု ခ်ိဳ႔တဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္စိမႈန္ ျမင္ကြင္းက်ဥ္းရာက ေနာ္ကဆံုး အာရံုေၾကာေတြ
ေသျပီး မ်က္စိကြယ္တဲ့အဆင့္ေရာက္ရင္ ျပန္ျမင္ေအာင္ ကုသလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။
ဒီလို မ်က္ေၾကာေသျပီး မ်က္စိကြယ္ရတဲ့ ေရာဂါကို မ်က္ေၾကာျဖတ္ျပီး မကုရပါဘူး။ ဘာကို မ်က္ေၾကာျဖတ္တယ္လို႔ေျပာတာလဲလို႔ ေလ့လာတဲ့အခါ ေလဆာေရာင္ျခည္နဲ႔ မ်က္နက္ကို အေပါက္ မေဖာက္ႏိုင္ခင္က အဲဒီလို ေရတိမ္မ်ိဳးကိုခြဲစိတ္ျပီး မ်က္နက္ကို ကတ္ေၾကးေသးေသးေလးနဲ႔ ျဖတ္ျပီး အေပါက္ေဖာက္ေပးတဲ့ ခြဲစိတ္မႈ (Peripheral Iridotomy)
ကိုမ်က္ေၾကာျဖတ္ကုသတယ္လို႔မွားယြင္းစြာ ေခၚေဝၚေျပာဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖရွင္းလိုက္ပါတယ္။
ေဒါက္တာ ရဲႏိုင္
(ကလ်ာမဂၢဇင္း ၂၀၀၅-ဒီဇင္ဘာလ)
No comments:
Post a Comment