ခရီးသြားရတာ ဝါသနာပါသူ တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ရံုးပိတ္ရက္ အတြင္း ေမာ္လျမိဳင္သို႔ ေန႔ခ်င္းျပန္ ခရီး ထြက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သံျဖဴဇရပ္ အေရာက္တြင္ ကားလမ္းမၾကီးႏွင့္ အျပိဳင္ အသံုးမျပဳေတာ့တာ ၾကာျပီျဖစ္ေသာ မီးရထားလမ္း တစ္ခုကို ေရာက္ရိွ ေလ့လာခဲ့ရပါတယ္။ ထို မီးရထားလမ္းရဲ႕ အမည္ကေတာ့...
ယိုးဒယား-ျမန္မာ မီးရထားလမ္း (သို႔) ေသမင္းတံမန္ မီးရထားလမ္း ကို ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္း ဂ်ပန္တို႔၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မြန္ျပည္နယ္ သံျဖဴဇရပ္မွ ၆၉မိုင္၊ ယိုးဒယား ဘန္ေပါင္ဘက္မွ ၁၈၉မိုင္ စုစုေပါင္း ၂၅၈မိုင္ ရွည္လ်ားျပီး ယိုးဒယား-ျမန္မာ နယ္စပ္ ဘုရားသံုးဆူမွာ ဆံုပါတယ္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ စက္တာဘာလ တြင္ စတင္ခဲ့ျပီး ၁၉၄၃ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျပီးစီးခဲ့ျပီး ၾကာျမင့္ခ်ိန္မွာ ၁ႏွစ္နဲ႔သံုးလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္တို႔ စစ္ရံႈးျပီးေနာက္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္တြင္ မီးရထားလမ္းကို ပိတ္ထားခဲ့ျပီး ၁၀ႏွစ္အၾကာ ၁၉၅၇ခုႏွစ္တြင္ ယိုးဒယားရိွ Nong Pla Duk နဲ႔ Nam Tok ၾကား လမ္းပိုင္းကို ျပန္လည္ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ အရပ္သား အလုပ္သမား ၁၈၀,၀၀၀၊ စစ္ အက်ဥ္းသား ၆၁,၈၁၁၊ ဂ်ပန္ လူမ်ိဳး ၁၂,၀၀၀၊ ကိုရီးယား လူမ်ိဳး ၈၀၀ ပါဝင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏွင့္ ကိုးရီးယားမ်ားမွာ အင္ဂ်င္နီယာ၊ အေစာင့္၊ အလုပ္သမားမ်ား အေပၚ ၾကီးၾကပ္သူ မ်ားအေနျဖင့္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏွင့္ ကိုးရီးယား လူမ်ိဳး ၈%၊ စစ္ အက်ဥ္းသား ၁၂,၆၂၁ (၂၀%)၊ အရပ္သား အလုပ္သမား ၅၀% ေက်ာ္ မီးရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္စဥ္ အတြင္း ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ အရပ္သား အလုပ္သမားမ်ားတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး အနည္းဆံုး ၉၀,၀၀၀၊ မေလးလူမ်ိဳး ၇၅,၀၀၀ ျဖစ္ျပီး က်န္ အလုပ္သမားမ်ားမွာ အင္ဒိုနီးရွား၊ စကၤာပူ၊ တရုတ္၊ တမီး၊ ကယန္းတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အရပ္သား အလုပ္သမား စာရင္းမွာ အတိအက် မရိွသျဖင့္ ၁၈၀,၀၀၀ မကဘဲ ၃၀၀,၀၀၀ ထိျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သုေတသီတို႔က ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားသာမက အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွ အလုပ္သမားမ်ား ပါဝင္ရျခင္းမွာ ၁၉၄၃ႏွစ္ အစပိုင္းမ်ားတြင္ ဂ်ပန္တို႔မွ လစာ ေကာင္းေကာင္း၊ သက္တမ္းတို အလုပ္သမား စာခ်ဳပ္၊ အိမ္ယာ ေနရာ ကမ္းလွမ္းမႈတို႔ လုပ္ခဲ့သျဖင့္ စိတ္ဝင္တစား လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မေလး လူမ်ိဳးတို႔မွာ မိမိတို႔၏ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးမ်ားကိုပါ တပါတည္း ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ တကယ့္ လက္ေတြ႕တြင္ မည္သည့္ အခြင့္အေရးမွ မရရိွသည့္အျပင္ ျပန္လမ္းပင္ မရိွေတာ့ေပ။ ထို႔အျပင္ အလုပ္သမား အမ်ားစုမွာ လုပ္ခ လစာ မရရိွဘဲ လုပ္အားေပး သတ္သတ္ ပံုစံျဖင့္သာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
စစ္ အက်ဥ္းသားမ်ားမွ ပန္းခ်ီ ဆြဲတတ္သူ အခ်ိဳ႕က ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္ ရာဇဝတ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ အတြက္ ပန္းခ်ီမ်ား ေရးဆြဲျပီး လ်ိဳ႕ဝွက္ သိမ္းဆည္း ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပန္းခ်ီဆြဲရန္ စုတ္တံ အျဖစ္ လူ႔ဆံပင္၊ ေဆးအေရာင္ အျဖစ္ သစ္ေစးႏွင့္ လူ႔ေသြးမ်ား၊ ေအာက္ခံ ကင္းဗတ္စ အျဖစ္ အိမ္သာသံုး စကၠဴတို႔ကို အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အျပီးတြင္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ကိုးရီးယား လူမ်ိဳး ၁၁၁ ေယာက္ကို စစ္ ရာဇဝတ္မႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျပီး ၃၂ေယာက္ကို ေသဒဏ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ သမိုင္းဝင္ မီးရထားလမ္းကို မိုးစက္ေတြ အၾကား ေလ့လာ မွတ္သားရသည္မွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။
Stacy Chan (ရိုးရာေလး)
https://www.facebook.com/yoyarlaydotcom/posts/918354341541152
No comments:
Post a Comment