ဇရာနဲ႔ အာဟာရဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့မႈ

အမွ်င္ဓာတ္က က်န္းမာေရးအတြက္ အစာေၾကညက္မႈမွာ ေထာက္ကူပါတယ္ (ဓာတ္ပံု – medicalinstitution.com)

အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာတာနဲ႔အမွ် လံုေလာက္တဲ့ အာဟာရေတြ ရရွိဖို႔က စိန္ေခၚမႈတခု ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ အသက္အရြယ္ ရလာခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ့ ကယ္လုိရီပမာဏက နည္းပါးလာေပမယ့္ အဲဒီနည္းနည္းကို ရဖို႔ကိစၥမွာလည္း အခက္အခဲေလးေတြ ရွိလာပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာရင္ အဓိကက်တဲ့ အာဟာရ ဓာတ္ေတြကို ခႏၶာကို္ယ္က လံုေလာက္ေအာင္ စုပ္ယူမႈ မျပဳႏိုင္တာ ေတြ႔လာရပါတယ္။ အစားအေသာက္ အရသာကို ေရြးလာတာ၊ ခံတြင္း မေတြ႔ ျဖစ္လာတာ၊ တခ်ိဳ ့ အစာေတြကို မဝါးႏိုင္ေတာ့တာ၊ စားၿပီး အစာေၾကညက္မႈ အားနည္းလာတာ စတဲ့ ျပႆနာေတြ ႀကံဳလာရလို႔ ပါပဲ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် မျဖစ္မေနလိုအပ္တဲ့ အာဟာရေတြ ျပတ္လပ္လာတတ္ ပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ အေရးႀကီးတဲ့ အာဟာရဓာတ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုျဖည့္တင္းမလဲ ဆိုတာေလးေတြကို သိထားသင့္ပါတယ္။

ဗီတာမင္ ဘီ ၁၂ ( B12)
B12 က ေသြးနီဥေတြ ဖြဲ႔စည္းရာမွာ အေရးပါသလို အာရံုေၾကာေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ အတြက္လည္း အေရးပါပါ တယ္။ အသက္ႀကီးသူေတြမွာေတာ့ ငယ္ရြယ္သူေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ဗီတာမင္ B12 ကို အစားအေသာက္ကေန စုပ္ယူမႈ အားနည္းလာပါတယ္။ စားတဲ့အစာမွာ လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏ ပါသည့္ တိုင္ေအာင္ မစုပ္ယူႏိုင္လို႔ ခ်ိဳ႕တဲ့တာ ျဖစ္လာ တာပါ။ B 12 ၾကြယ္ဝတဲ့ ငါး၊ အသား၊ ဥ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ကထုတ္တဲ့ စားစရာေတြကို ပိုၿပီးစားေပးသင့္ပါတယ္။ အဲဒါမွ မလံုေလာက္ေသးရင္ေတာ့ B12 အားျဖည့္ေဆးေတြ ေသာက္သင့္ မသင့္ ဆရာဝန္က ဆံုးျဖတ္ေပးပါလိမ့္မယ္။

ေဖာလစ္အက္ဆစ္
ေဖာလစ္အက္ဆစ္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒီဓာတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့ရင္ေတာ့ ေသြးအားနည္းေရာဂါ ျဖစ္ေစသလို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေတြကေန အာရံုေၾကာ ေဝဒနာရွင္ ကေလးေတြ ေမြးေစတတ္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာၿပီး အသီးအႏွံ အစားနည္းသူေတြမွာ ေဖာလစ္အက္ဆစ္ ခ်ိဳတဲ့ လာတတ္ပါတယ္။ သစ္သီးဝလံေတြ၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေတြ အမ်ားႀကီးစားေပးတာ၊ ေဖာလစ္အက္ဆစ္ ျဖည့္ထားတဲ့ နံနက္စာ Cereal ေတြ စားတာက လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏ ရႏိုင္ေပမယ့္ လိုအပ္ေနေသးရင္ေတာ့ ေဖာလစ္အက္ဆစ္ ေဆးေတြ ေသာက္ရမွာပါ။

ကယ္လ္ဆီယမ္
ကယ္လ္ဆီယမ္ကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ အေတာ္အေရးပါတဲ့ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ပါတယ္။ အေရးအႀကီးဆံုး ကေတာ့ အ႐ိုးေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔၊ ခိုင္မာဖို႔ပါပဲ။ ေလ့လာခ်က္ေတြ အရ အသက္ႀကီးလာတဲ့ အခါ ကယ္လ္ဆီယမ္ ဓာတ္ ပါဝင္မႈ နည္းတဲ့ အစာေတြ စားတာက ပိုမ်ားလာၾကတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကယ္လ္ဆီယမ္ လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏ မရရင္ေတာ့ အ႐ိုးေတြ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပါ။ ပါးလႊာကြ်တ္ဆတ္ၿပီး က်ိဳးလြယ္လာပါလိမ့္မယ္။

ကယ္လ္ဆီယမ္ အတြက္ အေကာင္းဆံုး ညႊန္းၾကတာ ကေတာ့ အဆီေလွ်ာ့ထားတဲ့ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔က ထုတ္လုပ္တဲ့ အစာေတြ ပါ။ တျခား ကယ္လ္ဆီယမ္ ၾကြယ္ဝလြန္းတဲ့ စားစရာကေတာ့ ပန္းေဂၚဖီ  အစိမ္းပါ။ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔က ထုတ္တဲ့ စားစရာေတြ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္ စားရင္ေတာ့ ကယ္လ္ဆီယမ္ကို ေဆးအေနနဲ႔ ျဖည့္ၿပီး ေသာက္ဖို႔ေတာင္ မလိုဘူး ဆိုပါတယ္။ ဒိန္ခ်ဥ္၊ သစ္သီးနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာလည္း ကယ္လ္ဆီယမ္ ပါဝင္တာပါပဲ။ သိပ္လိုအပ္ရင္ေတာ့ ကယ္လ္ဆီယမ္ အားျဖည့္ေဆးေတြ ေပးရပါတယ္။

 ဗီတာမင္ ဒီ
ဗီတာမင္ဒီက ကယ္လ္ဆီယမ္ ဓာတ္ကို ခႏၶာကိုယ္က စုပ္ယူဖို႔ ကူညီေပးပါတယ္။ အ႐ိုးေတြ သိပ္သည္းေစသလို အ႐ိုးပါး၊ အ႐ိုးပြေရာဂါကိုလည္း ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ဒါတင္မက နာတာရွည္ေရာဂါျဖစ္တဲ့ ကင္ဆာ၊ ဆီးခ်ိဳ၊ အဆစ္အျမစ္ေယာင္၊ ေလးဖက္နာနဲ ့ ကိုယ္ခံအားစံနစ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းတာေတြကို ကာကြယ္တယ္ လို႔ ဆိုပါေသးတယ္။ ဗီတာမင္ဒီ  ၾကြယ္ဝတာကေတာ့ ႏို႔၊ ဒိန္ခ်ဥ္ နဲ ့ သဘာဝသစ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ေတြ ပါ။ တူနာ၊ ေဆာ္လ္မြန္လို ငါးေတြ၊ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥ ေတြမွာလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ဒီ ကို အစားအေသာက္ကေန လိုအပ္တဲ့ပမာဏ ရႏိုင္ေပမယ့္ အသက္ႀကီးသူေတြ အတြက္ေတာ့ ျဖည့္စြက္ ဗီတာမင္ဒီ ေဆးေတြ ေသာက္သံုးသင့္တယ္ လို႔ ကြ်မ္းက်င္သူေတြက ဆုိပါတယ္။

ပိုတက္ဆီယမ္
စားေသာက္တဲ့ အစားအစာေတြမွာ ပိုတက္ဆီယမ္ဓာတ္လည္း လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏ ပါဝင္ေနရင္ေတာ့ အ႐ိုးေတြ သန္မာဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးတိုးက်ေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သုေတသနျပဳခ်က္ မ်ားစြာကေတာ့ တေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ပိုတက္ဆီယမ္ ၄၇၀၀ မီလီဂရမ္ကို ျပည့္ေအာင္ မစားေသာက္ၾကတာ မ်ားတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ အသီးအႏွံေတြက ပိုတက္ဆီယမ္ ၾကြယ္ဝတဲ့ အစားအစာေတြပါ။ ငွက္ေပ်ာသီး၊ ဆီးသီး နဲ ့ အာလူးေတြက ပိုတက္ဆီယမ္ အၾကြယ္ဝဆံုး ထဲမွာ ပါဝင္ၾကပါတယ္။ ပိုတက္ဆီယမ္က လိုတာထက္ ပိုမ်ားရင္ေတာ့ က်န္းမာေရး အတြက္ အႏၲရာယ္မ်ားတာမို႔ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ ပိုတက္ဆီယမ္ ျဖည့္စြက္ေဆးေတြ မေသာက္ဖို႔ေတာ့ သတိျပဳရမွာပါ။

မဂၢနီဆီယမ္
မဂၢနီဆီယမ္ကလည္း ဇီဝကမၼဆိုင္ရာ လုပ္ငန္း ၃၀၀ ေလာက္ကို ပါဝင္ေနတဲ့ အေရးႀကီးဓာတ္တခု ပါပဲ။ တေန႔တာ လိုအပ္တဲ့ ပမာဏကို ရေနရင္ ကိုယ္ခံအား စံနစ္၊ အ႐ိုးသန္မာမႈနဲ႔ ႏွလံုးက်န္းမာေရး ေတြကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစ ပါတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာ မဂၢနီဆီယမ္ ၾကြယ္ဝေပမယ့္ ခ်က္ျပဳတ္လိုက္ရင္ ပ်က္စီးသြားတတ္ ပါတယ္။ အသက္ ႀကီးလာရင္လည္း မဂၢနီဆီယမ္ကို ခႏၶာကိုယ္က စုပ္ယူမႈ ေလ်ာ့နည္းလာပါတယ္။ လတ္ဆတ္တဲ့ အသီးအႏွံေတြ၊ ဂ်ံဳနဲ႔ ဆန္ အၾကမ္းေတြ၊ သစ္သီးဝလံေတြ၊ ပဲနဲ႔ အေစ့အဆံေတြက မဂၢနီဆီယမ္ လိုအပ္မႈကို ျဖည့္ဆည္း ေပးၾကမွာပါ။


အမွ်င္ဓာတ္
အမွ်င္ဓာတ္က က်န္းမာေရးအတြက္ အစာေၾကညက္မႈမွာ ေထာက္ကူပါတယ္။ အစာေတြကို အစာလမ္းေၾကာင္း တေလွ်ာက္မွာ ေရြ႕လ်ားဖို႔ လြယ္ကူေစတာပါ။ အမွ်င္ဓာတ္ပါတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ ကလည္း အမ်ားသား။ ဂ်ံဳၾကမ္း၊ ဆန္ၾကမ္း၊ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သစ္သီးေတြ၊ ဟင္းရြက္ေတြ ေပါ့။ ဒီ အစားအေသာက္ေတြက က်န္းမာေရး အတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ႏွလံုးေရာဂါ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးအထိ ရရွိေစၾကပါတယ္။
ဒီလို အစားအေသာက္ေတြ အစားနည္းရင္ အမွ်င္ဓာတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့လာမွာ ပါ။ သုေတသနေတြ အဆိုအရေတာ့ ေလ့လာ ခဲ့သူ အမ်ားစုမွာ စားရမယ့္ ပမာဏထက္ တဝက္ေလာက္သာ စားတဲ့ အေလ့အထ ရွိၾကတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ အသီး အရြက္ေတြကို စားဖို႔ ဝန္ေလးတတ္ရင္လည္း အရသာရွိေအာင္ ဖန္တီးၿပီး စားသံုးသင့္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလို႔ အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈမွာ အမွ်င္ဓာတ္လည္း ပါဝင္ေနတတ္ လို႔ပါ။


ငါးရဲ႕အဆီ (အိုမီဂါ-၃ အဆီအက္ဆစ္)
မျပည့္ဝဆီ လို႔ ေခၚၾကတဲ့၊ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆီက ငါးကေနရတဲ့ အိုမီဂါ- ၃ အဆီအက္ဆစ္ (Omega 3 Fatty Acid) ပါပဲ။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ ယိုယြင္းလာတာေတြကို ေႏွးေကြးေအာင္ ပံ့ပိုးေပးသလို အဆစ္အျမစ္ေရာင္ ေလးဖက္နာေတြကိုလည္း ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေလ့လာခ်က္ေတြ အရ သူငယ္ျပန္ သတိေမ့ ေရာဂါျဖစ္တဲ့ Alzheimer ေရာဂါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကိုပါ ေလ်ာ့ေစတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပင္လယ္ငါးေတြ (ေဆာ္လ္မြန္၊ တူနာ၊ ငါးေသတၱာငါး၊ ငါးသေလာက္ စသျဖင့္) က ရတဲ့ ဒီအဆီက ႏွလံုးက်န္းမာေရး အာဟာရ အျဖစ္ေတာင္ တင္စား ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ ပဲပုတ္ေစ့၊ သစ္ၾကားသီး အေစ့ေတြမွာလည္း အိုမီဂါ – ၃ ပါဝင္တတ္ပါတယ္။ ရက္သတၱ ၁ ပတ္မွာ ပင္လယ္ငါးဟင္း ၂ နပ္ေလာက္ စားရင္ေတာင္ လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ အိုမီဂါ – ၃ အားျဖည့္ေဆးေတြလည္း လိုအပ္ရင္ ေသာက္သံုးဖို႔ အလြယ္တကူ ရေနပါၿပီ။


ေရ
ေရဆိုတာ ဗီတာမင္ေတြ၊ သတၱဳဓာတ္ေတြလို အာဟာရလို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ မရွိမျဖစ္ စားေသာက္စရာ စာရင္းထဲသြင္းဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့တတ္ၾက ပါတယ္။ အသက္ ႀကီးလာတာနဲ႔ အမွ် ေရငတ္တဲ့ အာရံုခံစားမႈ ေလ်ာ့ပါးလာတတ္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အသက္အရြယ္ ရလာၿပီး ျဖစ္လာတဲ့ နာတာရွည္ ဆီးခ်ိဳ၊ ေသြးတိုး စသျဖင့္ ေရာဂါေတြ အတြက္ ေသာက္ရတဲ့ ေဆးေတြ ကလည္း ခႏၶာကိုယ္မွာ ေရဓာတ္ ခမ္းေျခာက္ေစပါတယ္။ အမွ်င္ဓာတ္ပါတဲ့ အစာေတြ စားရင္လည္း စုပ္ယူမႈ ေကာင္းဖို႔ ေရ လိုအပ္တာပါပဲ။

တေန႔မွာ အနည္းဆံုး ေရ (၈) ဖန္ခြက္၊ တနည္းအားျဖင့္ ၂ လီတာေလာက္ေတာ့ လိုအပ္တယ္ လို႔ ညႊန္းၾက ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါလိုမ်ိဳး ေရကို ခ်ိန္ဆေသာက္ရတဲ့ အေျခအေနက လြဲရင္ေတာ့ လံုေလာက္တဲ့ ပမာဏ ေသာက္ၾကရမွာ ပါ။ ဆီးအေရာင္က ေရေသာက္တာ လုံေလာက္မႈ ရွိ မရွိ ညႊန္ျပပါတယ္။ အဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရာင္က ပံုမွန္ပါ။ ဆီးအေရာင္ ဝါထိန္ေနၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ေရေသာက္ဖို႔ လိုအပ္ေနၿပီ ဆိုတာ သတိမူရမွာပါ။

ဇရာဆိုတဲ့ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္မႈက ဗ်ာဓိဆိုတဲ့ ေဝဒနာေတြ ေဆာင္ယူလာသလို ပံုမွန္ အာဟာရဓာတ္ေတြ ကိုပါ ခ်ိဳ႕ငဲ့ ေစတာပါ။ အဲဒီထဲကမွ အေရးပါတဲ့၊ ခ်ိဳ႕တဲ့တတ္တဲ့ အာဟာရဓာတ္ေတြနဲ႔ ျဖည့္တင္း စားေသာက္ရမယ့္ အစာေတြ ကိုပါ အသိေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သတိျပဳ ဂ႐ုထား ျဖည့္တင္း စားေသာက္ၾကရမွာ ျဖစ္သလို အဲဒီဓာတ္ေတြ သီးသန္႔ ျဖည့္တင္းေပးတဲ့ ေဆးဝါးေတြလည္း လိုအပ္ရင္ စားသံုးဖို႔ ဆရာဝန္ရဲ ့ အႀကံဉာဏ္ ယူဖို႔လည္း မေမ့ေလ်ာ့ရေအာင္ သတင္းေပးလိုက္ပါတယ္။     ။


http://burma.irrawaddy.org/article/2015/05/01/74360.html