နီေပါႏုိင္ငံ၏ အေမွာင္မိုက္ဆံုး နာရီမ်ားကို ျဖတ္သန္းျခင္း

ငလ်င္ေၾကာင့္ ၿပိဳက်သြားသည့္ ေနအိမ္ေရွ႕တြင္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ေနသည့္ နီေပါအမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦး (ဓာတ္ပံု - EPA)

ငလ်င္လႈပ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလံုး ကြန္ကရစ္ ေထာက္တုိင္ႀကီး တစ္ခုနားမွာ ဝပ္ေနၾကတယ္။ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ စုၿပံဳတိုးေဝွ႔ေနရင္း အႏၲရာယ္ကင္းဖို႔ ဘုရားစာေတြလည္း ဗလံုးဗေထြး ရြတ္ေနမိၾကတယ္’’

နီေပါႏုိင္ငံမွ အလြတ္တန္း သတင္းေထာက္ ဆူနားပန္ေဒးက ဧၿပီ ၂၅ ရက္ ငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္ စဥ္ ၎ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အေျခအေနကို ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ ခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎သည္ ထို အခ်ိန္တြင္ ခတၱမႏၵဴၿမိဳ႕ေတာ္၏ အေနာက္ဘက္ ရမ္ေကာ့ရွိ ဦးေလးျဖစ္သူ၏ ေနအိမ္သို႔ အလည္အပတ္ ေရာက္ရွိေနသည္။

‘‘တစ္ဖက္ အခန္းထဲမွာ အဘိုးက ဘာျဖစ္လုိ႔ျဖစ္မွန္းမသိဘဲကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ လမ္းထ ေလွ်ာက္တယ္။ အမွန္ဆိုအကာအကြယ္ ယူသင့္ေပမယ့္သူ႔ဘာသာသူ သတိမထားမိဘဲ ျပတင္းေပါက္ဆီ ေရာက္သြား တယ္’’ဟု နီေပါတိုင္းမ္စ္ သတင္းစာအတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးဖူး သည့္ ပန္ေဒးက ဆိုသည္။
ငလ်င္လႈပ္ခတ္မႈႏွင့္အတူ အိမ္ေရွ႕လမ္းေပၚတြင္ အညိဳေရာင္ဖုန္လံုးႀကီးမ်ား ဖံုးလႊမ္းသြား သည္။

 ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ပန္ေဒးသည္ အေနာက္ဘက္သို႔  ၁၂ကီလိုမီတာ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး မိသားစုေနအိမ္သို႔ ျပန္သြားရင္းေတြ႕ျမင္ရသမွ် ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ ရစ္ခ်္တာစေကး  ၇ ဒသမ ၈အဆင့္ရွိ ငလ်င္ႀကီးေၾကာင့္ တိုက္ တာမ်ား အက္ကြဲၿပိဳက်ကုန္သလို အထင္ကရ အေဆာက္အအံုႀကီးမ်ားသည္လည္း အပ်က္အစီးပံု ႀကီးမ်ားအျဖစ္ တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။
‘‘ငလ်င္ ၿငိမ္သြားၿပီးတဲ့ ေနာက္ အိမ္အျပင္ထြက္လာၿပီး တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးထဲ ဝင္လာတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိသား စုေတြ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတာပဲ။ ဖုန္းေတြက ေခၚလုိ႔မရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ မက္ေဆ့ခ်္ ပို႔လို႔ရေသးတယ္။ ဖုန္းအင္တာနက္ ေဒတာဖြင့္လုိ႔ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေမကလြဲၿပီး က်န္တဲ့သူအားလံုးဆီက သတင္းကို ရ လုိက္ပါတယ္။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ထူပူၿပီး အိမ္ထဲကို တစ္ေခါက္ျပန္ ဝင္၊ ပစၥည္းေတြ သိမ္းၿပီးတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဦးေလး အိမ္ကေန ထြက္ဖုိ႔ျပင္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ ငလ်င္ ေနာက္ဆက္တြဲ ပထမဆံုး တုန္ခါမႈျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီတုန္ခါမႈေတြ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္’’ဟု ပန္ေဒးက ေျပာၾကားသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ တုန္ခါမႈတစ္ခုျဖစ္တိုင္း အိမ္မ်ား သိမ့္သိမ့္ တုန္ လႈပ္ခတ္သြားၿပီး လူအမ်ားက ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေျမႀကီးေပၚ ေျပးေမွာက္ၾကသည္။ ပန္ေဒးသည္လည္း ရင္တထိတ္ထိတ္ ႏွင့္ပင္ ေနအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ ‘‘အဲဒီအျပန္လမ္းကေတာ့ တ ကယ့္ကို ေၾကကြဲစရာ မွတ္တမ္းတစ္ခုပါပဲ’’ဟု ပန္ေဒးက သက္ျပင္း႐ိႈက္ရင္း မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ အိမ္ သစ္၊ အိမ္ေဟာင္း အမ်ားအျပား ေျမေပၚတြင္ ျပားျပားဝပ္ေနသည္။ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ေျမလႊာပက္ ၾကားအက္ေၾကာင္းႀကီးမ်ား ေပၚ ေနၿပီး တစ္ခ်ိန္က ထည္ဝါခဲ့သည့္ ဝတ္ျပဳေက်ာင္းေဆာင္ တစ္ခု၏ နံရံအျမင့္ႀကီးမွာလည္း ၿပိဳက်ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

႐ႊံ႕ႏွင့္အုတ္တို႔ ေရာေႏွာၿပီး ေဆာက္ထားသည့္ အိမ္ ငယ္ေလး တစ္လံုးမွာ လဲၿပိဳလ်က္ ရွိကာ အျပာေရာင္ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ ကယ္ေလး တစ္ဦးသည္ အပ်က္ အစီးပံုအတြင္းမွ တစ္စြန္း တစ္စထြက္ေပၚေနသည္။ ဆိုင္ကယ္ပိုင္ ရွင္မွာမူ အရိပ္အေယာင္မွ်ပင္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ေခ်။
အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးကမူ ၿပိဳက်ေနေသာ ေနအိမ္အုတ္ပံုမ်ား ေပၚ ေက်ာ္လႊားတက္ရင္း တစ္ခ်ိန္ က မီးဖိုေခ်ာင္ျဖစ္ခဲ့ဟန္တူသည့္ ေနရာမွ ေရစည္ကို လွမ္းယူရန္ႀကိဳးစားေနသည္။ ငလ်င္ေဘးမွအသက္ရွင္ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားသည္ ဟင္းလင္းျပင္ ေနရာ မ်ားသို႔ အလွ်ိဳအလွ်ိဳ ထြက္လာၿပီး ငလ်င္ေနာက္ဆက္တြဲ လႈပ္ခတ္မႈ တစ္ႀကိမ္ျဖစ္တိုင္း က်ီးလန္႔စာစား ထိတ္လန္႔လ်က္ ရွိသည္။
‘‘အေဆာက္အအံုျမင့္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေရွာင္ကြင္းၿပီး ခတၱမႏၵဴ ဒါဘား ဧရိ ယာကုိ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေအာင္ လာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနရာက လံုးဝကို ျပားျပားဝပ္ ျဖစ္သြားေလာက္ေအာင္ ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနပါၿပီ။ လူေတြက အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူေတြကို အပ်က္အစီးပံုေတြ ေအာက္မွာ လိုက္ရွာေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္း ေတြက အရမ္းေႏွးေကြးၿပီး အလုပ္မတြင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ေလ’’ဟု ပန္ေဒးက ေျပာၾကားသည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္၏ အထင္ကရသာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ား အနက္ ကက္စ္သာမန္ဒပ္ ဘုရား ေက်ာင္းမွာ အႀကီးအက်ယ္ ၿပိဳက်ပ်က္စီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ လွပဆန္းက်ယ္စြာ ေဆာက္လုပ္ထား သည့္ ပိရမစ္ပံု ေလွကားေစာင္း တန္းသည္ မုန္႔မုန္႔ညက္ညက္ ေၾကမြသည္အထိ အေျခအေနဆိုးေနသည္။ ႏွစ္ေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီ သက္တမ္းရွိသည့္ ရွီဝဝတ္ျပဳ ေက်ာင္း ေဆာင္သည္လည္း ေျမေပၚတြင္ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ျဖစ္ေနသည္။ ဘာဆန္တာပူ နန္းေတာ္ရာ၏ အေနာက္ဘက္ျခမ္းသည္ အေကာင္းပကတိ က်န္ရွိသည့္ အရာဟူ၍ ရွာမရေတာ့ေခ်။ အနီးရွိ အပ်က္အစီးပံု တစ္ခုေပၚတြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႕ဝင္ တစ္ဦး မတ္တတ္ရပ္ေနရင္း လူအမ်ားကို မည္သို႔ အကူ အညီေပးရမည္ကို ႐ုတ္တရက္ ေဝခြဲမရဘဲ ေငးေၾကာင္ေနဟန္ ရွိ သည္။

ငလ်င္ႀကီးသည္ ခတၱမႏၵဴၿမိဳ႕ေတာ္၏ အေနာက္ဘက္ လမ္ဂြၽန္ေဒသအနီး၌ ဗဟိုျပဳခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ တုန္ခါမႈမ်ားသည္ ငလ်င္ဗဟိုခ်က္မွ အေရွ႕ဘက္သို႔ ေနရာေရြ႕လာကာ ခတၱမႏၵဴ ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ဝိုက္တြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ငလ်င္အၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ လႈပ္ရွားမႈ အနည္းဆံုး ၃၅ ႀကိမ္မွ် ရွိခဲ့ၿပီး ယင္းတို႔အနက္ တစ္ႀကိမ္ သည္ ျပင္းအားအဆင့္ ၆ ဒသမ ၆ ထိသက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ငလ်င္ေၾကာင့္ နီေပါႏုိင္ငံ အေရွ႕ဘက္အစြန္အဖ်ားရွိ ဧဝရက္ေတာင္ တြင္ ဆီးႏွင္းၿပိဳက်မႈမ်ား ျဖစ္ပြား ၿပီး ေတာင္တက္သမားမ်ားပါ အသက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသည္။

ဧၿပီ ၂၈ရက္အထိ စာရင္းအရငလ်င္ေၾကာင့္ လူေပါင္း၄,၄၀၀ေက်ာ္ ေသဆံုးေၾကာင္း နီေပါ အစိုးရက အတည္ျပဳထားၿပီး ေသဆံုးမႈ ကိန္းဂဏန္း ဆက္လက္ျမင့္တက္ေနဦးမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။ နီေပါ၏ အိမ္နီးခ်င္း အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္လည္း လူ ၈၀ေက်ာ္ေသဆံုးၿပီး တိဗက္တြင္ ၂၅ဦး ခန္႔ ေသဆံုးေၾကာင္း သိရသည္။ ခတၱမႏၵဴ ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ႏုိင္ငံတကာအေထာက္အပံ့မ်ား စတင္ေရာက္ရွိလာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အစြန္အဖ်ား ေဒသမ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ရန္အလြန္ခက္ခဲေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ခတၱမႏၵဴတြင္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးႏွင့္ ဖုန္းလုိင္းမ်ား ျပတ္ေတာက္ကာ လမ္းမ်ားလည္း ပိတ္ဆို႔ေနသည္။ ၿမိဳ႕ခံမ်ားသည္ ညအခ်ိန္မ်ားတြင္ ေမွာင္မည္းေနေသာ လမ္းမ်ားေပၚ ထြက္လာၿပီး အိပ္စက္ၾကသည္။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ေနာက္ထပ္ငလ်င္တစ္ခု ထပ္မံလႈပ္ခတ္မည္ ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ထဲသို႔ ျပန္မဝင္ရဲေခ်။

ေသဆံုးသူမ်ားကို ခတၱမႏၵဴ ျမစ္ကမ္းပါးတြင္ပင္ ႐ိုးရာ ဓေလ့ ထံုးစံအတုိင္း အလ်င္အျမန္ မီးသၿဂႋဳဟ္ၾကရသည္။ အေလာင္း တစ္ေလာင္း သၿဂႋဳဟ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အပ်က္အစီးပံုေအာက္မွ ဆြဲထုတ္လာသည့္ ေနာက္ထပ္ အေလာင္းမ်ားကို သၿဂႋဳဟ္ရန္စီစဥ္ရျပန္သည္။ ေသဆံုးသူမ်ား၏ မိသားစုမ်ား ေအာ္ဟစ္ငိုယိုေနေသာ အသံမ်ားက ခတၱမႏၵဴ ျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ ဖြယ္ပ်ံ႕လြင့္ေနပါသည္။
‘‘ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခတၱမႏၵဴ အေျခအေနေလာက္ကိုပဲ မ်က္ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ေသးတယ္။ အ စြန္အဖ်ား ေဒသေတြမွာ ပိုဆိုးမယ္လုိ႔ မွန္းထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ ငလ်င္ဗဟိုျပဳတဲ့ ေဒသေတြဟာ လံုးဝဥႆံု၊ ဒါမွမဟုတ္ လံုးဝနီးပါး ပ်က္စီးသြားၿပီလုိ႔ ယူဆရပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ေတာ့ နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေဒသေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာသတင္း အ ခ်က္အလက္မွ မရေသးဘူး’’ဟု Save the Children အဖြဲ႕မွ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ဒါဗန္ဒရာဆင္းတက္ခ္က ေျပာၾကားသည္။

ခတၱမႏၵဴ ေတာင္ၾကားရွိ ကုလသမဂၢက ကမၻာ႔အေမြအႏွစ္စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းသတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာအမ်ားအျပား လည္း ပ်က္စီးကုန္သည္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ဆိုးဆိုးရြားရြား ပ်က္စီးၿပိဳပ်က္ေနသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ားကို စိတ္မ ခ်မ္းမသာ ေတြ႕ျမင္ရၿပီးေနာက္ အလြတ္တန္း သတင္းေထာက္ ပန္ေဒးသည္ ၎၏ မိသားစု ေနအိမ္သို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသြားသည္။
‘‘အိမ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ပဲ ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိဘ ႏွစ္ပါးစလံုး ေဘးကင္းၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေလာက္ သက္တမ္းရွိခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အိမ္က လံုးဝ ၿပိဳမက်ဘဲမားမားမတ္မတ္ ဆက္ရွိေနတာကို အရမ္းအံ့ဩမိတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ သန္းေခါင္ေလာက္ က်ရင္ ငလ်င္ႀကီးတစ္ခု ထပ္လႈပ္ ဦးမယ္ဆိုတဲ့ ေကာလာဟလေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနခဲ့ပါတယ္’’ဟု ပန္ေဒးက ၎၏ အေတြ႕အႀကံဳကို ေဖာက္ သည္ခ်သည္။

ခတၱမႏၵဴရွိ ဘားရ္ေဆး႐ံုတြင္ ဆရာဝန္မ်ားသည္ ဒဏ္ရာရ သူမ်ားအား အပူတျပင္းေစာင့္ေရွာက္ကုသမႈ ေပးေနရသည္။ အာ႐ံုေၾကာ ခြဲစိတ္အထူးကု ဆရာဝန္ ေဒါက္တာ ဘီကက္ရွ္ကမ္ဘူ က ၎၏လူနာ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ (၈) ႏွစ္သမီးေလး ဆယ္လီနာ ဒိုဟဲလ္ အသက္ရွင္ရန္ ျပင္းျပင္း ျပျပ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။ ဒိုဟဲလ္ သည္ ေရသြားခပ္ခ်ိန္တြင္ ငလ်င္လႈပ္ခတ္ၿပီး အိမ္တစ္လံုး ၿပိဳက်ရာမွ အစအနမ်ား ထိမွန္ကာ ဦးေခါင္းခြံ အေ႐ွ႕ပိုင္း ကြဲအက္သြားခဲ့ သည္။ ၎ကို နီးစပ္ရာ ေဆး႐ံု တစ္ခုသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း အေျခအေန ဆိုးလြန္းသျဖင့္ ဘားရ္ေဆး႐ံုသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

‘‘ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္သြားတာ။ အိမ္အမိုးက သူ႔ ေခါင္းေပၚ တည့္တည့္က်ၿပီး ေခါင္းခြံအက္သြားတယ္။ ေသြးခဲ ေနတာကို ဖယ္ရွားဖို႔အတြက္ အျမန္ဆံုး ခြဲစိတ္ခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ကိုရွာေတြ႕ေတာ့ ဒဏ္ရာရထားၿပီးတာ နာရီေပါင္းေတာ္ေတာ္ ေတာင္ၾကာေနၿပီ’’ဟု ေဒါက္တာ ဘီကက္ရွ္ကမ္ဘူက ဆိုသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မူ ၎သည္ ေနာက္ ထပ္ အသစ္ေရာက္လာသည့္ လူနာမ်ားအား စစ္ေဆးရန္ ခပ္သုတ္ သုတ္ ထြက္ခြာသြားသည္။

နီေပါသည္ ၁၉၃၄ ေနာက္ ပိုင္း အဆိုးဆံုး ငလ်င္ႀကီး တစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရျခင္း ျဖစ္သည္။ထိုစဥ္က လူေပါင္းတစ္ေသာင္း ေက်ာ္ ေသေက်ပ်က္စီးခဲ့ၿပီး ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္လည္း အလားတူအေျခအေနဆိုးမ်ိဳး ႀကံဳလာႏုိင္ ေၾကာင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆူရွီလ္ ကြိဳင္ရာလာက ဝန္ခံသည္။ ‘‘ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ အစိုးရ အေနနဲ႔ ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရးအတြက္ အစြမ္းရွိသေလာက္ ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္သြားပါ့မယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံအတြက္ စိန္ေခၚမႈႀကီး တစ္ခုပါ။ သမုိင္းမွာ အခက္ခဲဆံုး၊ အေမွာင္မိုက္ဆံုး နာရီေတြကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းေနရပါတယ္’’ဟု ကြိဳင္ရာလာက ေျပာၾကား သည္။
ကုလသမဂၢက ငလ်င္၏ ဒဏ္ကို လူေပါင္းရွစ္သန္းမွ် သက္ေရာက္ ခံစားခဲ့ရသည္ဟု သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး လူေပါင္း တစ္သန္းခြဲမွ်သည္ အေရးတႀကီး ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ား လိုအပ္ေန ေၾကာင္း ဆိုသည္။ ယင္းတို႔အနက္ ကေလးငယ္ တစ္သန္းခန္႔ ပါဝင္မည္ဟုလည္း ကုလသမဂၢ၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိ သည္။

‘‘ႀကံဳခဲ့သမွ်က မယံုႏုိင္စရာ ႀကီး ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုး အရာေတြကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေၾကာက္ေနတုန္းပါပဲ။ ညဘက္ လမ္းေပၚမွာ ထြက္အိပ္ရင္း ႐ုတ္တရက္ လန္႔ႏိုးလာမိတယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးေတြမွာ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ မ်က္ ေတာင္မခတ္မိေလာက္ ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ားေနမိတုန္းပါပဲ’’ဟု အလြတ္သတင္းေထာက္ ပန္ေဒး က ေျပာၾကားသည္။
Ref: CNN, BBC, The Hindu

http://www.7daydaily.com/story/36074#.VUCvoPD-JqM