ကိုယ္နာေပမယ့္ စိတ္မနာေစနဲ ့ ၁။
၄- ၁၂ -၆၁ၫေနေဟာတရားအနွစ္ခ်ဳပ္
တစ္သံသရာလံုး သမုဒယမီးနဲ ့ ဒုကၡထင္း ဒါပဲလွည့္ေနတယ္။ ေလာင္လက္စမသတ္ဘူး။ ဆရာေကာင္းနဲ ့ မေတြ ့i ျဖတ္နည္း ေတာက္နည္း နိႆရည္းကိုလည္း မရေတာ့ပါဘူးဆို မီးန့ဲ့ထင္းသာလွည့္ေနတာပဲ။ ထင္းသိမ္းတယ္ မီးျငိမ္းတယ္လိ့ု ့ကိုမလာဘူး။
တရားနာတာ ဖါးေတာင္ နတ္သားျဖစ္ေသးတယ္ဆိုျပီး ဒါၾကိဳက္ေနလို ့ ရွိရင္ ဒုကၡ
ျပန္ၾကိဳက္တာ။ ဖားမီးပံု (တစ္ဆုက္စာ) ကေန နတ္မီးပံု ( သံုးဂါဝုတ္္) ေလာင္ရမယ္။
ဒါျဖင့္ မီးပံုၾကီး ၾကိဳက္တာ ။ ၃၁ဘုံ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ အထဲမွာ ထင္းရွာထြက္တာေလာက္ အရုပ္ဆိုးတာ မရွိဘူး။
ဝိပႆနာ အလုပ္မလုပ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္မွာ ေလာင္စာသ္ိမ္း၍ မီးျငိမ္းဖို ့အေရးဟာျဖင့္
မရွိပါဘူး။ ဒုကၡသစၥာ မသိေသးသေရြ ့ ကာလပတ္လံုး ဒုကၡျပတ္ေရးကိုျဖင့္
ဘယ္ေတာ့မွ ေတြးၾကမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
သစၥာမသိရင္ ေနာက္ခႏၶာ လိုခ်င္မွာပဲ။ ဘဝဆုေတာင္းယူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား သစၥာမသိလို ့မွတ္ပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ က်န္းမာလို ့ ေတာ္ေသးရဲ ့ဆိုတာမ်ား အေတာ္လြဲတယ္။ ဒုကၡ
သစၥာမို ့ ကိုယ့္ေဆးနဲ ့ ကိုယ္ ဖာေထးေနရတာ။ ဆာနာ i ဝနာi ပူနာi ေအးနာi
ေခ်ြးထြက္တဲ့ အနာi ေရခ်ိဳးခ်င္တဲ့အနာi အနာမ်ိဳးစံု ေျပာရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ခႏၶာမွာ အပ္သြားခ်စရာ ေနရာမရွိဘူး။
အိမ္ေဆာက္ထားတာလည္း ေဆးရုံ i ေလနာေတြ ျဖစ္မွာစိုးလို ့ ။ ေလတိုက္ေတာ့
အေအးပတ္တဲ့ အနာ i သိပ္လံုလြန္းျပန္ေတာ့ အပူေလာင္တဲ့ အနာ ။
ကိုယ့္အိမ္မွာ ရွိတဲ့ဥစၥာေတြက ေဆးခြက္ရယ္ ေဆးပစၥည္းရယ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ေဆးကုစရာေတြ တစ္ပံုၾကီး အဲဒါနဲ ့ကုျပီး သက္သာေနၾကတယ္။
တရားနာတာ ကိုယ့္ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကိုယ္ျဖ
ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္သိမ္းဆိုတာ ယခုဒုကၡကေတာ့ ရွိေနတာပဲi အနာဂတ္ဒုကၡေတြ
အကုန္သိမ္းပစ္လိုက္တာ။
ယခု ဒုကၡသိမ္းျပီး အနာဂတ္ ဒုကၡမလာရင္ပဲ က်ဳပ္တို ့ ကံေကာင္းျပီ။
ကိုယ္နာေပမယ့္ စိတ္မနာေစနဲ ့ ၂ ။
၅-၁၂- ၆၁
အတိတ္က ေသေၾကာင္း တဏွာ ဥပါဒါန္လုပ္ခဲ့ေတာ့ ေသစရာ အထည္ ခႏၶာငါးပါးေပၚပါတယ္။
၎ ေသစရာအထည္ ခႏၶာငါးနွင့္ ေနရတုန္းကို ေသေၾကာင္းၾကိဳးစားျပန္တယ္။ ဒီပဋိစၥသမုပၸါဒ္တစ္ခုလံုးမွ
ေသထည္ပဲလွည့္ေနတယ္။ ေသထည္က ေသေၾကာင္းေပၚေအာင္လုပ္ေနတဲ့
အဝိဇၨာ သခၤါရ နဲ ့ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရလို ့ရွိရင္ျဖင့္ ကိုယ္လည္း ေသလို ့ဆံုးမွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီဘက္က တဏွာ ဥပါဒါန္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္က လာလိုက္ေတာ့ ဒီထဲ
ေသာကပရိေဒဝ ကျမဳပ္ေနေတာ့ ငိုလို ့လည္းဆံုးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအေမေသလို ့ ငိုဦးi ဒီအေဖေသလို ့ငိုဦးi ကိုယ့္အတြက္ငိုဦးi သားသမီးေတြေသလို ့ ငိုပြဲဝင္i
ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေသပြဲဝင္ ဒါပဲ လွည့္ေနမွာပဲ။ အေသေကာင္းလား အေသဆိုး လားလို ့ ေမးမေနနဲ ့ အေသဟူသေရြ ့ အဆိုးခ်ည္းပဲ။
ု
အိမ္ေထာင္က်ျပန္ေတာ့ ေသမယ့္သူခ်င္း အိမ္ေထာင္က်တာ။ သူေသကိုယ္ငို l
ကိုယ္ေသ သူငိုပဲ မဆံုးနိုင္ဘူး။
ကလ်ာဏ မိတၲကို မွီဝဲဆည္းကပ္မွ ဒုကၡသိမ္းမယ္။ ကိုယ္သာနာ၍ စိတ္မနာေအာင္ က်င့္ပါလို ့ ဘုရားက ဆံုးမလိုက္တယ္။ ၂ အကြက္ က ၃ ေပါက္ဖြားတာကို ကိုယ္နာလို ့ စိတ္နာတယ္ေခၚတယ္။
ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို အကုန္ငါခ်ည္း ခိုင္နယ္ျမဲတယ္ယူထားတာ။ ေဖါက္ျပန္ပ်က္စီးတတ္တာၾကီးက
ငါပိုင္တယ္i ငါဆိုင္တယ္iနဲ ့ အနတၲ ကိုအတၱ လုပ္ထားတာ။
ဒီခႏၶာထဲ တစ္ခုခု ေဖါက္ျပန္ျပီဆ္ုိမွျဖင့္ ငါခက္ေလျခင္းဆိုျပီး ကိုယ္နာလို ့ စိတ္နာတာဟာ ကိုယ္ကို ငါယူထားလို ့ ။
ဝိပႆနာမလုပ္သေရြ ့ ကိုယ္နာ စိတ္နာခ်ည္းမွတ္ ။
စိတ္နာတယ္ဆိုတာ တဏွာl
ံဥပါဒါန္lစိတ္ကေဒါသျဖစ္တာလည
တာပဲ။ ေလာဘျဖစ္တာလည္း နာတာပဲ။
ဝိပႆနာရႈတာက ကိုယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာတဲ့ အလုပ္။
ကိုယ္နာ ဆိုတာက တကယ္နာတာကိုဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီခႏၶာၾကီးျဖစ္လိုက္ပ်က္
လိုက္ကိုဆိုတာ။ အဲဒီျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့
သူ ့သေဘာနဲ ့သူျဖစ္တာပဲ l ေၾသာ္ ခႏၶာ့ သေဘာပဲ ဒုကၡသစၥာမို ့ ဒုကၡသစၥာ
သေဘာေျပာတာပဲ လို ့သိေတာ့ သိရံုသာရွိတာ ကိုယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာဘူး
ခႏၶာအရွိနဲ ့ ဉာဏ္အသိ ကိုက္မွသာ အဖိုးတန္ေတာ့တယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ
မွတ္ပါ။
ခႏၶာထဲမွာသိမွ အသိl စာထဲမွာ သိရင္ အမွတ္။
အသိကမွ ကိေလသာကို တကယ္ျဖတ္မွာ။
ယခုေသထည္ (၂) ကို ဒုကၡသစၥာလို ့ ဝိပႆနာရႈl စိတ္ရႈရႈ i ေဝဒနာရႈရႈ ၾကိဳက္တာရႈi ေသေၾကာင္း( ၃) ျပတ္ပါတယ္။
သံသရာ ရမ္းျဖတ္လို ့မွ မရပဲi ကိုယ့္ခႏၶာအစဥ္ ကိုယ္ျဖတ္မွ ကိုယ့္ ဒုကၡကိုယ္သိမ္း
တာ။ ဒုကၡသိမ္းတာကို နိဗၺာန္သို ့ ေရာက္တယ္လို ့ေခၚတယ္။
ဒီတစ္ခါမွ ဇတ္မသိမ္းေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဒီအဝိုင္းမွာ ထေျပးလိုက္ေသလိုက္ ဒီလိုခ်ည္း ေနမွာပဲ။ ကိုယ္နာလို ့ စိတ္နာတာက သံသရာ ခရီိးသည္အလုပ္
ကိုယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာတာက ခရီးဆံုးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ ။
ကိုယ္နာေပမယ့္ စိတ္မနာေစနဲ ့ ၃ ။
၆-၁၂- ၆၁
သစၥာမသိတဲ့ အျဖစ္ဟာ ဝမ္းေခါင္းထဲ ေအာင္းလိုက္ ေသလိုက္ i ျပန္ေအာင္းလိုက္ ေသလိုက္i အေနဆိုးပဋိသေႏၶနဲ ့ အေသဆိုးစုတိကို ကိုယ္ပိုင္ရတယ္။ အေနဆိုး အေသဆိုးေတြ ထပ္ျပန္တလဲလဲ လုပ္ေပးေနတာ မသိတဲ့ အဝိဇၨာ ။ မသိသြားသြားေန
ေတာ့ မသိသက္ရွည္ေလေလ ဒုကၡသက္မ်ားေလေလ။မသိရင္ေတာ့
ေရာ ပေစၥကဗုဒၶါအေလာင္းေရာ ဘာအေလာင္းရယ္လို ့ ေရြးမေနဘူး။ မသိတာက
နွိပ္စက္လိုက္တာပဲ။မသိပဲနဲ ့ျပဳလုပ္လိုက္ ္တာဟူသေရြ ့ျဖင့္ သမုဒယသစၥာ
အလြဲနဲ ့ အေခ်ာ္ ခ်ည္းပဲ။ မသိလု့ိ ့ျပဳလုပ္တာ သမုဒယသစၥာ i ရတာဒုကၡသစၥာ။
ဒုကၡသစၥာမသိေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲျပန္လိုခ်င္တယ္။ သမုဒယသစၥာမသိေတာ့ ဆုေတာင္းျပန္တယ္။ နိေရာဓသစၥာကို မသိေတာ့ မလိုခ်င္တဲ့ သေဘာေပၚလာတယ္ ။ မဂၢသစၥာကို နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းရယ္လို ့မသိေတာ့
အားမထုတ္ခ်င္ဘူး ။
အလုပ္မလုပ္ပဲသိတဲ့ သညာသိက နိဗၺာန္မေရာက္နုိင္ဘူး။ ပညာသိမွနိဗၺာန္
ေရာက္မယ္။
အလုပ္လုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပ်က္္္မေတ့ြ ့ေသးရင္ အဝိဇၨာကြယ္ လို ့။ အဝိဇၨာပါးသြားတဲ့ အခ်ိန္ ျဖစ္ပ်က္သြားေတြ ့တယ္။
ျဖစ္ပ်က္သာေတြ ့ေသးတယ္ ဒုကၡအစစ္ရယ္လို ့ဉာဏ္ထဲမွာ မေရာက္ေသးသေရြ ့
ပြားမ်ားေန။
အဲဒီျဖစ္ပ်က္ကေလးေတြ မုန္းလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ပိုရႈ (နဂိုက မုန္းရမွာေဝးစြ l ကိုယ့္ခႏၶာျဖစ္ပ်က္ ဘယ္ေတာ့မွေတာင္ မျမင္ဖူးဘူး)။
ပိုျပီးအားစိုက္ရႈလိုက္တဲ့ အခါ ျဖစ္ပ်က္ဟာ တျခားမွမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ဒုကၡၾကီး
ပါလားလို ့ ဉာဏ္ကပိုထက္လာျပီး ဒုကၡအစစ္ရယ္လိ့ု ့လည္းဉာဏ္မွာထင္ပါေရာ ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာၾကီး ေပ်ာက္ထြက္သြားတယ္။
ေပ်ာက္ထြက္သြားသည္နွင့္
တျပိဳင္နက္ ဒီျဖစ္ပ်က္ေနရာမွာ နိဗၺာန္ အစားထိုးတယ္။ နိဗၺာန္ဟာ ျဗဳန္းကနဲ ဘယ္ေတာ့မွမေတြ ့နိုင္ဘူး။ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာ အရင္ေတြ ့ရတယ္။ သူမဆံုး
သေရြ ့လည္းနိဗၺာန္မျမင္ပါဘူး။
ကိုယ္ ဆိုတာ ခႏၶာငါးပါး l ပကတိ အေကာင္းျမင္တဲ့ ကိုယ္ၾကီးကိုမယူလိုက္ပါနဲ ့။
စိတ္မနာပါေစနဲ ့ဆိုတာ ဒီကိုယ္ကို ဒိ႒ိတဏွာေတြနဲ ့ မဆြဲနဲ ့ဆိုတာ။
ခႏၶာငါးပါးက္ု အဝိဇၨာ သခၤါရ လုပ္ထားတာ ကိုယ္က ၾကားဝင္ရႈပ္ဖို ့ မလိုပါဘူး။
ေရာက္ရာ ဘဝက်မွ ခင္ဗ်ားတို ့ တဏွာက ဝမ္းထဲကေနျပီး ဒိ႒ိရဲl တဏွာရဲl
မာနရဲေတြနဲ ့ ရဲရဲတင္းတင္းၾကီး ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာ လုပ္ထားတာ။ သူမ်ားလုပ္ထားတာ
ခင္ဗ်ားတို ့က ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာထင္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းလြဲျပီ။
ဖ်ပ္္ဆို ခႏၶာငါးပါးက အိုေဘး နာေဘး ေသေဘးသင့္ေတာ့ ငါ့ကိုယ္ ငါ့ဟာလုပ္ထားတဲ့ တဏွာက ျဖစ္မွျဖစ္ရေလခ်င္းဆိုျပီး i စိတ္နာတာေတြေပၚလာ
တယ္။ ငိုပြဲ ျပံဳးပြဲေတြကို ဒိ႒ိတဏွာက ဆင္ခိုင္းတာ။
သူမ်ားပစၥည္းကို ငါ့ပစၥည္းဆိုျပီး ငိုခ်င္းခ်ေတာ့ ကိုယ့္အမွားေၾကာင့္ က်တဲ့ မ်က္ရည္။ ခင္ဗ်ားတို ့ မ်က္ရည္က်ခ်င္လို ့ ခင္ဗ်ားတို ့ င့ါကိုယ္ ငါ့ဟာလို ့ သိမ္းဆည္းထားတာ။ သူမ်ားကို အသနား မေစာလိုက္ပါနဲ ့ဦး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
သနားလိုက္ပါဦး။ ကိုယ့္မီးကိုယ္ သိမ္းပါဦး l ျပီးမွ သူမ်ားမီးျငိမ္းပါ ။
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1494059717479778&set=a.138105211544720
No comments:
Post a Comment